ດານີເອນ - antelope hills sda · 2019-12-27 · 2 ສາລະບານ...

1

ຄ ູ່ມສຶືກສາ ບດົຮຽນວນັສະບາໂຕຊ ັັ້ນຜ ັ້ໃຫຍູ່

ສະບບັອູ່ານງ ູ່າຍ ແລະ ຫຍ ັ້

ດານເີອນ

ໂດຍ: ເອລີອາສ ໌ບຣາຊວິ ເດ ີຊ ຊາ

ມງັກອນ, ກມຸພາ, ມນີາ

2020

2

ສາລະບານ

ບດົທີ

1. ກູ່ອນອືູ່ນ ພວກເຮົາຈະອູ່ານ ຈາກນ ັັ້ນພວກເຮົາກ ຈະເຂົັ້າໃຈ (28

ທນັວາ-1 ມງັກອນ)

2. ຈາກເຢຣ ຊາເລັມໄປຫາບາບີໂລນ (4-10 ມງັກອນ)

3. ພຣະເຈົັ້າສະແດງໃຫັ້ເຫັນອານາຄດົ (11-17 ມງັກອນ)

4. ຈາກເຮອືນຄວົໄປສ ູ່ພະລາດຊະວງັ (18-24 ມງັກອນ)

5. ຈາກຫວົໃຈທີູ່ ຈອງຫອງປູ່ຽນເປັນຫວົໃຈທີູ່ ຖ ູ່ອມ (25-31 ມງັກອນ)

6. ກະສດັທີູ່ ຖກືທ າລາຍໂດຍໃຈທີູ່ ຈອງຫອງ (1-7 ກມຸພາ)

7. ຈາກຖ ັ້າສິງໂຕໄປສ ູ່ຖ ັ້າຂອງທ ດສະຫວນັ (8-14 ກມຸພາ)

8. ຈາກທະເລທີູ່ ເຕັມໄປດັ້ວຍພາຍໄຸປສ ູ່ເໝກເທິງສະຫວນັ (15-21

ກມຸພາ)

9. ຈາກຄວາມເປີເປືັ້ອນສ ູ່ຄວາມສະອາດບ ລສິດຸ (22-28 ກມຸພາ)

10. ຄວາມສກຸສະບາຍ ແລະ ຄວາມຫວງັຂອງດານເີອນ (29 ກມຸພາ

- 6 ມນີາ)

11. ຈາກສງົຄາມໄປສ ູ່ໄຊຊະນະ (7-13 ມນີາ)

12. ຈາກພາກເໜືອແລະພາກໃຕັ້ໄປສ ູ່ດນິແດນທີູ່ ສວຍງາມ (14-20

ມນີາ)

13. ຈາກດນິໄປສ ູ່ດາວເທິງຟັ້າ (21-27 ມນີາ)

3

ດານເີອນ ຜ ັ້ສ ົູ່ງຂູ່າວສານພິເສດສ າລບັຍກຸສດຸທັ້າຍ

ພຣະທ າດານເີອນ ຄືຫວົຂ ັ້ຂອງບດົຮຽນວນັສະບາໂຕໃນງວດນີັ້. ມນັຄືພຣະ

ທ າທີູ່ ມຄີວາມໝາຍຢູ່າງຫຼວງຫຼາຍສ າລບັພວກເຮົາ. ພວກເຮົາກ າລງັດ າເນນີຊີວິດຢ ູ່

ໃນຊູ່ວງ “ເວລາແຫູ່ງການສິັ້ນສດຸ” (ດານເີອນ 12:9). ພຣະທ າດານເີອນກ ໃຫັ້ຫຼກັ

ຖານທີູ່ ມພີະລງັອ ານາດສ າລບັຄວາມເຊືູ່ອຂອງເຮົາໃນພຣະເຈົັ້າ. ນອກຈາກນ ັັ້ນ ມນັ

ຍງັເປັນຫຼກັຖານທີູ່ ສ າຄນັສ າລບັຄວາມເຊືູ່ ອຂອງເຮົາໃນພຣະເຢຊ ສ າລບັຄວາມ

ຕາຍຂອງພຣະອງົເທິງໄມ ັ້ກາງແຂນ ແລະການສະເດັດກບັມາຂອງພຣະອງົ.

ດານີເອນ ບດົທີ 2,7,8 ແລະ 11 ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນອານາຈກັ

ຕູ່າງໆທີູ່ ຈະປກົຄອງເທິງໂລກນີັ້: ອານາຈກັບາບີໂລນ, ມເີດຍ-ເປີເຊຍ, ກຣີກ,

ໂຣມ ແລະ ອານາຈກັນລິນັດອນຂອງພຣະເຈົັ້າ. ໃນທກຸມືັ້ນີັ້ ພວກເຮົາເຫັນວູ່າທກຸ

ສິູ່ ງທຸກຢູ່າງໄດັ້ເກີດຂຶັ້ນໃນປະຫວດັສາດຕາມທີູ່ ດານີເອນໄດັ້ກູ່າວໄວັ້ທງັໝດົ.

ອານາຈກັໂຣມໄດັ້ສືບຕ ູ່ ຕ ັ ັ້ງຢ ູ່ດ ັູ່ງທີູ່ ດານເີອນໄດັ້ບອກພວກເຮົາເຊັູ່ ນກນັ. ໃນພຣະທ າ

ດານເີອນ 2:33,41 ອານາຈກັໂຣມນັໃນຍຸກສດຸທັ້າຍກ ຄື ຕີນ ແລະ ນິັ້ວຕີນຂອງ

ຮ ບປັັ້ນໃຫຍູ່. ຕີນແລະນິັ້ວຕີນນ ັັ້ນ ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນເຖງິອານາຈກັໂຣມນັ

ໃນເວລານີັ້ ເຊິູ່ ງກ ຄືປະເທດທີູ່ ແບູ່ງແຍກກນັໃນທະວີບຢ ໂຣບແລະໂບດໂຣມນັ

ກາໂຕລິກ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາສາມາດເຫັນໄດັ້ວູ່າ ຄ າພະຍາກອນ ຫຼື ຂູ່າວສານ

ພິເສດຂອງດານເີອນນ ັັ້ນໄດັ້ກາຍເປັນຈງິ. ຄນົທີູ່ ມຊີີວິດຢ ູ່ໃນສະໄໝຂອງອານາຈກັ

ບາບີໂລນ, ກຣກີ ຫຼື ໃນຍກຸຂອງອານາຈກັໂຣມເບືັ້ອງຕ ົັ້ນນ ັັ້ນກ ບ ູ່ ຮ ັ້ວ ູ່າ ດານເີອນໄດັ້

ພະຍາກອນປະຫວດັສາດມະນດຸເອົາໄວັ້ຢູ່າງຖກືຕັ້ອງ. ແຕູ່ພວກເຮົາໃນເວລານີັ້ກ ຮ ັ້

ໄດັ້.

ແມ ູ່ນແລັ້ວ ພວກເຮົາສາມາດເຫັນໄດັ້ວູ່າ ດານເີອນນ ັັ້ນກ ກູ່າວໄວັ້ຢູ່າງຖືກຕັ້ອງ

ກູ່ຽວກບັອານາຈກັສາມແຫູ່ງນີັ້. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຈຶູ່ງມເີຫດຜນົຫຼາຍຂຶັ້ນທີູ່ ຈະເຊືູ່ ອ

ເພີູ່ ມຂຶັ້ນກູ່ຽວກບັອານາຈກັຂອງພຣະເຈົັ້າໃນອະນາຄດົ. ອານາຈກັຈະເລີູ່ ມຂຶັ້ນຫຼງັ

ຈາກການສະເດັດມາຄ ັັ້ງທີສອງ.

ແນູ່ນອນວູ່າ ພຣະທ າດານເີອນນ ັັ້ນເປັນພຣະທ າທີູ່ ມພີະລງັ. ພຣະທ າເຫັຼັ້ມນີັ້ກ

ເຮັດໃຫັ້ຄວາມເຊືູ່ ອຂອງພວກເຮົາເຂັັ້ມແຂງ. ໃນຖານະທີູ່ ເປັນຄຣິສຕຽນເຊເວັນເດ

4

ອດັເວັນຕິດ ພວກເຮົາກ ພບົເຫດຜນົໃນພຣະທ າດານເີອນສ າລບັວຽກງານຄຣິສຕະ

ຈກັຂອງເຮົາ ແລະ ເຫດຜນົທີູ່ ພວກເຮົາຢ ູ່ໃນໂລກນີັ້. ໃນດານເີອນ 8:14, ພວກ

ເຮົາອູ່ານວູ່າ: “ເຫດການນີັ້ຈະດ າເນນີຕ ູ່ ໄປເປັນເວລາ 2,300ວນັ ໃນລະຫວູ່າງນີັ້

ຈະບ ູ່ ມກີານຖວາຍເຄືູ່ ອງບ ຊາຍາມແລງແລະຍາມເຊົັ້າ. ແລັ້ວພຣະວິຫານກ ຈະໄດັ້

ຖືກສັ້າງຂຶັ້ນໃໝູ່ ” ພຣະຄ າພີຕອນນີັ້ສະແດງໃຫັ້ ເ ຫັນສິູ່ ງດຽວທີູ່ ດານີເອນ

7:22,26,27 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນ. ຫຼງັຈາກວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນຖານະ

ເປັນຜ ັ້ພິພາກສາຈບົລງົ ພຣະອງົກ ຊງົສະແດງຄວາມພ ພຣະໄທຕ ູ່ ປະຊາຊນົ

ຂອງພຣະອງົ. ແລັ້ວພຣະອງົກ ຈະສ ົູ່ງຈດັຕ ັັ້ງອານາຈກັອນັຕະຫຼອດໄປເປັນນິດ

ຂອງພຣະອງົ. ອານາຈກັຕູ່າງໆຢ ູ່ໃນໂລກນີັ້ຈະບ ູ່ ຄງົຢ ູ່ຕະຫຼອດໄປ. ແຕູ່ອານາຈກັ

ຂອງພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນຈະຄງົຢ ູ່.

ແມ ູ່ນແລັ້ວ ພຣະທ າດານເີອນກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນ “ພາບລວມ” ຂອງ

ປະຫວດັສາດມະນດຸ. ແຕູ່ພຣະທ າເຫັຼັ້ມນີັ້ກ ຍງັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະ

ເຢຊ ຊງົຢ ູ່ໃກັ້ກບັພວກເຮົາແຕູ່ລະຄນົແນວໃດ. ຄວາມຝນັຂອງກະສດັເນບ ກາດເນດ

ສາ ແລະເລືູ່ ອງຂອງດານເີອນໃນຖ ັ້າສິງກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າ

ນ ັັ້ນຊງົຢ ູ່ໃກັ້ຊິດກບັພວກເຮົາຫຼາຍ. ດ ັູ່ງທີູ່ ດານເີອນໄດັ້ບອກກະສດັເບັນຊດັຊາເຣທີູ່

ຊ ົູ່ວຮັ້າຍວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົເປັນ “ອງົຊງົຄວບຄມຸທກຸສິູ່ ງທີູ່ ທູ່ານເຮັດນ ັັ້ນ” (ດານເີອນ

5:23).

ພຣະທ າດານີເອນກ ຖືກຂຽນຂຶັ້ນຫຼາຍໆຮັ້ອຍປີກູ່ອນ. ພຣະທ າເຫັຼັ້ມນີັ້ກ ສືບຕ ູ່

ເປັນດ ັູ່ງທີູ່ ເຄີຍເປັນໃນເມືູ່ອກູ່ອນ. ນ ັັ້ນກ ຄືເປັນເລືູ່ ອງທີູ່ ຍິູ່ ງໃຫຍູ່ກູ່ຽວກບັພຣະເຢຊ

ແລະ ກູ່ຽວກບັຄວາມຮກັຂອງພຣະອງົສ າລບັພວກເຮົາ.

ເອລີອາດສ ໌ບຣາຊິວ ເດີ ຊ ຊາ (Elias Brasil de Souza) ຜ ັ້ຂຽນບດົຮຽນວນັ

ສະບາໂຕງວດນີັ້ ເປັນຫວົໜັ້າສະຖາບນັຄ ົັ້ນຄວັ້າພຣະຄ າພີ (BRI) ຢ ູ່ທີູ່ ສ ານກັງານ

ໃຫຍູ່ຂອງໂບດເຊເວັນເດແອັດເວັນຕິດ. ເພີູ່ ນໄດັ້ຈບົການສຶກສາປະລິນຍາເອກໃນ

ຂະແໜງພຣະຄ າພີເດີມຈາກມະຫາວິທະຍາໄລແອນດຣິວ ປະເທດສະຫະລດັ

ອາເມລິກາ.

5

ບດົທີ 1

ກູ່ອນອືູ່ ນນ ັ ັ້ນ ພວກເຮົາຈະອູ່ານ ແລັ້ວພວກເຮົາກ ຈະເຂົັ້າໃຈ

(28 ທນັວາ - 1 ມງັກອນ)

ບູ່າຍວນັສະບາໂຕ: 28 ທນັວາ

ອູ່ານສ າລບັບດົຮຽນອາທິດນີັ້:

ລ ກາ 24:25-27; ດານີເອນ 7:6; ຈດົເຊັນບນັຊີ 14:34; ເອເຊກຽນ 4:5,6;

ດານເີອນ 9:23.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: ‘ຟີລິບຈຶູ່ງແລູ່ນຫຍບັເຂົັ້າໃກັ້ ແລະ ໄດັ້ຍິນເພີນກ າລງັອູ່ານໜງັສືຂອງຜ ັ້

ທ ານວາຍເອຊາຢາຢ ູ່ ຟິລິບຈຶູ່ງຖາມເພິູ່ ນວູ່າ ທີູ່ ທູ່ານອູ່ານຢ ູ່ນ ັ ັ້ນ ທູ່ານເຂົັ້າໃຈບ ູ່ ?’

(ກດິຈະການ 8:30)

ໃນບດົຮຽນງວດນີັ້ ພວກເຮົາຈະມາສຶກສາພຣະທ າດານີເອນ. ໃນຖານະທີູ່

ເປັນຄຣິສຕຽນເຊເວັນເດແອັດເວັນຕິດ ການເລີູ່ ມຕ ົັ້ນຂອງເຮົາໃນການເປັນໂບດນ ັັ້ນ

ກ ມາຈາກພຣະທ າເຫັຼັ້ມນີັ້. ມນັເປັນເລືູ່ ອງສ າຄນັທີູ່ ຈະຈືູ່ກດົບາງຢູ່າງທີູ່ ສ າຄນັໃນ

ຂະນະທີູ່ ພວກເຮົາອູ່ານພຣະທ າດານີເອນ. ກດົເຫົຼູ່ ານີັ້ຈະຊູ່ອຍໃນການສຶກສາຄ ົັ້ນ

ຄັ້ວາຂອງເຮົາ.

ກູ່ອນອືູ່ນນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງຈືູ່ຢ ູ່ສະເໝີວູ່າ ພຣະທ າດານເີອນແມ ູ່ນເວົັ້າກູ່ຽວ

ກບັພຣະເຢຊ . ພຣະຄ າພີທງັໝດົກ ກູ່າວກູ່ຽວກບັພຣະອງົເຊັູ່ ນດຽວກນັ.

ປະການທີສອງ ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງເບິູ່ ງວທີິການ ຫຼື ຮ ບແບບທີູ່ ດານເີອນໄດັ້ໃຊັ້

ເພືູ່ ອຂຽນພຣະທ າເຫັຼັ້ມນີັ້ຂຶັ້ນມາ. ມນັຊູ່ອຍໃຫັ້ພວກເຮົາເຂົັ້າໃຈຄວາມໝາຍ

ຂອງພຣະທ າເຫັຼັ້ມນີັ້.

6

ປະການທີສາມ ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງເຂົັ້າໃຈວູ່າ ເປັນຫຍງັດານເີອນຈຶູ່ງໄດັ້ຂຽນ

ຄ າພະຍາກອນເຫົຼູ່ ານີັ້. ຄ າພະຍາກອນຕູ່າງໆນີັ້ກ ເປັນຂູ່າວສານທີູ່ ພິເສດຈາກພຣະ

ເຈົັ້າ.

ປະການທີສີູ່ ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງເຂົັ້າໃຈວູ່າ ຄ າພະຍາກອນເວລາຂອງດານເີອນ

ນ ັັ້ນບອກພວກເຮົາວູ່າ ເມືູ່ອໃດສິູ່ ງຕູ່າງໆນ ັັ້ນຈຶູ່ງຈະເກດີຂຶັ້ນໃນອານາຄດົ.

ປະການທີຫັ້າ ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງຈືູ່ວ ູ່າ ພຣະທ າດານເີອນນ ັັ້ນ ບ ູ່ ພຽງແຕູ່ບອກຂ ັ້

ມ ນພວກເຮົາກູ່ຽວກບັອານາຄດົເທົູ່ ານ ັັ້ນ. ຂູ່າວສານຂອງດານເີອນກ ຍງັມຄີວາມຈງິທີູ່

ສ າຄນັສ າລບັຊວີດິຂອງເຮົາໃນປະຈບຸນັນີັ້ເຊັູ່ ນດຽວກນັ.

ວນັອາທິດ 29 ທນັວາ

ພຣະທ າດານເີອນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນພຣະເຢຊ (ລ ກາ 24:25-27)

ພຣະຄ າພີສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນພຣະເຢຊ ແນວໃດ? ສ າລບັຄ າຕອບ ໃຫັ້

ອູ່ານລ ກາ 24:25-27; ໂຢຮນັ 5:39; ແລະ 2ໂກລິນໂທ 1:19-20.

ພຣະຄ າພີກ ກູ່າວເຖິງພຣະເຢຊ ທງັໝດົ. ພວກເຮົາເຫັນຄວາມຈງິນີັ້ໃນທກຸໆ

ບູ່ອນໃນພຣະທ າດານີເອນ. ບດົທີ1 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນປະສບົການຂອງ

ດານເີອນ. ປະສບົການຂອງດານເີອນນ ັັ້ນກ ຄືກນັກບັປະສບົການຂອງພຣະເຢຊ ໃນ

ຫຼາຍໆທາງ.

ຢ ູ່ໃນພຣະທ າເຫັຼັ້ມນີັ້ ດານເີອນໄດັ້ຢືນສ ັ້ກບັຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍ. ບດົທີ2 ເຮັດໃຫັ້

ເຮົາເຫັນຮ ບຂອງກັ້ອນຫີນ. ຫີນກັ້ອນນີັ້ສະແດງເຖງິອານາຈກັຂອງພຣະເຢຊ ທີູ່ ຈະ

ມາແທນທີູ່ ອານາຈກັຕູ່າງໆເທິງໂລກນີັ້. ບດົທີ3 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນພຣະເຢຊ

ໃນເຕົາຮັ້ອນໜຶູ່ ງທີູ່ ເຕັມໄປດັ້ວຍໄຟ. ບດົທີ4 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະ

ເຈົັ້າໄດັ້ປດົກະສດັເນບ ກາດເນັດສາອອກຈາກການປກົຄອງອານາຈກັຂອງເພີູ່ ນໃນ

ຊູ່ວງເວລາໜຶູ່ ງ. ບດົທີ5 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນຈດຸສດຸທັ້າຍຂອງກະສດັ ເບັນ

ຊດັຊາເຣແລະອານາຈກັບາບີໂລນ. ບດົທີ6 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນ ຜ ັ້ນ າທີູ່ ຊ ົູ່ວ

7

ຮັ້າຍທີູ່ ວາງແຜນທ າລາຍດານເີອນ. ບດົທີ7 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະເຢ

ຊ ຊງົເປັນບຸດມະນຸດ. (ດານີເອນ 7:13). ບດົທີ8 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ

ພຣະເຢຊ ຊງົເປັນລ ກແກະທີູ່ ຖກືຂັ້າ. ບດົທີ10-12 ສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ພຣະເຢຊ

ເປັນດ ັູ່ງມກີາເອນ ພຣະອງົໄດັ້ຊູ່ອຍປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າຈາກຄວາມຕາຍ,

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພຣະທ າດານເີອນນ ັັ້ນກ ກູ່າວ ເຖງິພຣະເຢຊ ທງັໝດົ.

ວນັຈນັ 30 ທນັວາ

ພາກສູ່ວນຕູ່າງໆຂອງພຣະທ າດານເີອນ (ດານເີອນ ບດົທີ 2-7)

ດານເີອນໄດັ້ຂຽນບດົທີ 2-7 ເປັນພາສາອາຣາເມອິກ. ບດົເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ສະແດງໃຫັ້

ເຫັນໂຄງຮູ່າງ ຫຼື ແບບແຜນທີູ່ ພິເສດ.

A. ຄວາມຝນັຂອງເນບ ກາດເນັດສາກູ່ຽວກບັອານາຈກັ 4 ແຫູ່ງ (ດານີ

ເອນ ບດົທີ2)

B. ພຣະເຈົັ້າຊງົຊູ່ອຍໝ ູ່ຂອງດານີເອນຈາກເຕົາອບົທີູ່ ເຕັມໄປດັ້ວຍໄຟ

(ດານເີອນ ບດົທີ3)

C. ພຣະເຈົັ້າຊງົພິພາກສາກະສດັເນບ ກາດເນັດສາ (ດານເີອນ ບດົທີ4)

C’. ພຣະເຈົັ້າຊງົພິພາກສາກະສດັເບັນຊດັຊາເຣ (ດານເີອນ ບດົທີ5)

B’. ພຣະເຈົັ້າຊງົຊູ່ອຍດານເີອນໃຫັ້ພ ົັ້ນຈາກຖ ັ້າສິງ (ດານເີອນ ບດົທີ6)

A’. ຄວາມຝນັຂອງດານເີອນກູ່ຽວກບັ 4 ອານາຈກັ (ດານເີອນ ບດົທີ7)

ແບບແຜນນີັ້ຊູ່ອຍໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນແນວຄິດທີູ່ ສ າຄນັທີູ່ ສຸດໃນດານີເອນ

ບດົທີ2-7. ພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄມຸແຜູ່ນດນິໂລກນີັ້. ພຣະເຈົັ້າຊງົແຕູ່ງຕ ັັ້ງໃຫັ້

ກະສດັທງັຫຼາຍມອີ ານາດ ແລະ ກ ຊງົຖອນພວກເຂົາອອກຈາກຕ າແໜູ່ງ

ນ ັັ້ນ.

8

ພຣະເຈົັ້າຊງົໃຊັ້ແຜນການອນັດຽວກນັນີັ້ໃນພຣະທ າດານເີອນ ເຊັູ່ ນດຽວ

ກນັ. ດານເີອນໄດັ້ສະແດງເຖງິຄ າພະຍາກອນ ຫຼື ຂູ່າວສານກູ່ຽວກບັເວລາ

4ຢູ່າງ. ພຣະເຈົັ້າຊງົປະທານຂູ່າວສານອນັດຽວກນັໃນຄ າພະຍາກອນແຕູ່

ລະຄ າ. ຄ າພະຍາກອນແຕູ່ລະຄ ານ ັັ້ນກ ແຕກຕູ່າງກນັໜັ້ອຍໜຶູ່ ງ. ແຕູ່ຄ າ

ພະຍາກອນທັງ4ຢູ່ າງ ກ ສະແດງໃຫັ້ ເ ຫັນເວລາອ ັນດຽວກ ັນໃນ

ປະຫວດັສາດ. ພວກເຮົາສາມາດເຫັນແບບແຜນນີັ້ ໃນຕາຕະລາງລຸູ່ມນີັ້.

ແບບແຜນນີັ້ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄຸມທຸກຢູ່າງ

ໄວັ້.

ດານເີອນ ບດົທີ

2


7


8, 9

ດານເີອນ ບດົ

ທີ10-12

ບາບີໂລນ ບາບີໂລນ

ມເີດຍ-ເປີເຊຍ ມເີດຍ-ເປີເຊຍ ມເີດຍ-ເປີເຊຍ ມີ ເ ດ ຍ - ເ ປີ

ເຊຍ

ກຣກີ ກຣກີ ກຣກີ ກຣກີ

ໂລມ ໂລມ ໂລມ ໂລມ

ພຣະເຈົັ້າຊງົຈດັ

ຕ ັັ້ງອານາຈກັ

ຂອງພຣະອງົ

ປະຊາຊນົ

ຂອງພຣະເຈົັ້າ

ພິພາກສາຄນົ

ຊ ົູ່ວທີູ່ ຕາຍໄປ

ແລັ້ວ ໃນໄລຍະ

ເວລາ1000ປີ

ພຣະເຈົັ້າຊງົ

ຊ າລະຄວາມ

ຜິດບາບອອກ

ຈາກພຣະ

ວຫິານຢ ູ່ໃນ

ສະຫວນັ

ມຄີາເອນຢືນ

ຂຶັ້ນ

9

ວນັອງັຄານ 31 ທນັວາ

ຂູ່າວສານສ າລບັຍຸກສດຸທັ້າຍໃນພຣະທ າດານເີອນ (ດານເີອນ 7:6)

ຄ າພະຍາກອນກູ່ຽວກບັຍຸດສດຸທັ້າຍກ ມສີູ່ວນຕູ່າງໆທີູ່ ພິເສດ ທີູ່ ຄ າພະຍາກອນ

ທົູ່ວໄປຈະບ ູ່ ມ.ີ ພວກເຮົາຈະມາເບິູ່ ງຊືູ່ຂອງແຕູ່ລະສູ່ວນດ ັູ່ງລຸູ່ມນີັ້:

ນມິດິ ແລະ ຄວາມຝນັ. ໃນຄ າພະຍາກອນສ າລບັຍຸກສດຸທັ້າຍນ ັັ້ນ ພຣະເຈົັ້າ

ຊງົໃຊັ້ຄວາມຝນັເພືູ່ ອສືູ່ ສານເຖງິຂູ່າວສານຂອງພຣະອງົໃຫັ້ກບັຜ ັ້ປະກາດຂອງພຣະ

ອງົ. ໃນຄ າທ ານວາຍທ າມະດາທົູ່ວໄປ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ຊງົພຣະຄ າຂອງພຣະອງົມາສ ູ່ຜ ັ້

ປະກາດພຣະຄ າ. ພຣະຄ າຂອງພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນ ສາມາດລວມເຖງິ ນມິດິ ຫຼື ຄວາມ

ຝນັ.

ຮ ບພາບທີູ່ ພນັລະນາ. ໃນຄ າພະຍາກອນທົູ່ວໄປ ພວກເຮົາຈະເຫັນຕວົຢູ່າງຮ ບ

ພາບຈ ານວນບ ູ່ ຫຼາຍ. ຮ ບພາບທີູ່ ພນັລະນາໃນຄ າພະຍາກອນທົູ່ວໄປກ ມາຈາກຊີວິດ

ຈງິຂອງເຮົາ. ແຕູ່ໃນຄ າພະຍາກອນຂອງຍຸກສດຸທັ້າຍນ ັັ້ນ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ໃຊັ້ສະແດງ

ຮ ບພາບພນັລະນາທີູ່ ເກນີຈນິຕະນາການຂອງເຮົາ.

ຄວາມຮ ັ້ ແລະ ອ ານາດພິເສດຂອງພຣະເຈົັ້າ. ຄ າພະຍາກອນຂອງຍກຸສດຸ

ທັ້າຍບ ູ່ ໄດັ້ຂຶັ້ນກບັການເລືອກຂອງມະນດຸ. ບ ູ່ ວ ູ່າພວກເຮົາຈະເລືອກເຮັດສິູ່ ງໃດກ ຕາມ

ຄ າພະຍາກອນສ າລບັຍດຸສດຸທັ້າຍກ ຍງັຈະເກດີຂຶັ້ນຕາມທີູ່ ພຣະເຈົັ້າບອກວູ່າຈະເກດີ.

ອູ່ານໂຢນາ 3:3-10, ໂຮເຊອາ 3:4,5; ອາໂມດ 8:11; ແລະ ເສກາລີຢາ

9:1. ຄ າພະຍາກອນເຫົຼູ່ ານີັ້ເປັນຄ າພະຍາກອນທົູ່ວໄປຫືຼບ ູ່ ? ຫືຼ ເປັນຄ າພະຍາກອນ

ສ າລບັຍຸກສຸດທັ້າຍ? ໃຫັ້ທູ່ານອະທິບາຍ. ພຣະທ າດານີເອນ 7:6 ເດເປັນຄ າ

ພະຍາກອນແບບໃດ?

10

ວນັພດຸ 1 ມງັກອນ

ກດົຂອງເວລາໜຶູ່ ງປີ-ໜຶູ່ ງມ ືັ້ (ເອເຊກຽນ 4:5,6)

ພວກເຮົາຈະມາສຶກສາຄ າພະຍາກອນເວລາໃນພຣະທ າ ດານີເອນ ບດົທີ

2,7,8 ແລະ 11. ພວກເຮົາຈະເຫັນວູ່າ ແຕູ່ລະບດົນ ັັ້ນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນ

ປະຫວດັສາດຈາກສະໄໝຂອງດານເີອນໄປຮອດຍຸກສດຸທັ້າຍ. ແຕູ່ວູ່າ ແຕູ່ລະບດົ

ນ ັັ້ນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນມມຸມອງທີູ່ ແຕກຕູ່າງແລະໄດັ້ໃຫັ້ຂ ັ້ມ ນໃໝູ່ແກູ່ເຮົາ.

ໃຫັ້ເຮົາສຶກສາກດົຂອງເວລາໜຶູ່ ງປີເທົູ່ າໜຶູ່ ງມ ືັ້ໃນພຣະທ າຈດົເຊັນບນັຊ ີ14:34

ແລະ ເອເສກຽນ 4:5,6. ເວລາ1ມືັ້ນ ັ ັ້ນເທົູ່ າກບັເວລາເທົູ່ າໃດໃນຄ າພະຍາກອນຂອງ

ເວລາ?

ມືັ້ໜຶູ່ ງໃນຂູ່າວສານກູ່ຽວກບັເວລານີັ້ກ ເທົູ່ າກບັ ເວລາ1ປີໃນຊີວິດຈງິ. ຖັ້າຫາກ

ພວກເຮົານ າໃຊັ້ກດົນີັ້ ຄ າພະຍາກອນກູ່ຽວກບັມືັ້ນ ັ ັ້ນກ ເທົູ່ າກບັ 2,300 ປີ (ດານເີອນ

8:14). ໃນທາງດຽວກນັຄ າພະຍາກອນກູ່ຽວກບັເວລາ 70 ອາທິດກ ຄື 490 ປີ

(ດານເີອນ 9:24-27).

ກດົຂອງເວລາໜຶູ່ ງປີຄືໜຶູ່ ງມືັ້ຖືກຕັ້ອງດັ້ວຍເຫດຜນົ 3ຢູ່າງ. (1) ຄວາມຝນັ

ຂອງດານເີອນເປັນຮ ບພາບທີູ່ ພນັລະນາພາບ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ເວລາໃນຄວາມຝນັຂອງເພີູ່ ນ

ກ ຄງົເປັນຄ າທີູ່ ພນັລະນາຮ ບພາບເຊັູ່ ນດຽວກນັ. (2) ຄວາມຝນັຕູ່າງໆກ ສະແດງເຖງິ

ສິູ່ ງຕູ່າງໆທີູ່ ເກີດຂຶັ້ນມາຈາກສະໄໝຂອງດານີເອນຈນົຮອດຍຸກສຸດທັ້າຍ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ

ເວລາໃນຂ ັ້ຄວາມເຫົຼູ່ ານີັ້ຄວນຈະກງົກບັສິູ່ ງຕູ່າງໆທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນ. (3) ດານເີອນໃຫັ້ຫຼກັ

ຖານວູ່າ ກດົທີູ່ ບອກວູ່າເວລາ1ປີ ເທົູ່ າກບັ1ມືັ້ນ ັ ັ້ນຖກືຕັ້ອງ. ຕວົຢູ່າງໜຶູ່ ງທີູ່ ຊດັເຈນກ

ມາຈາກຄ າພະຍາກອນສ າລບັເວລາ70ອາທິດ. ມນັໄດັ້ເລີູ່ ມຂຶັ້ນຈາກສະໄໝຂອງ

ກະສດັອາກຕາເຊເຊັດ ແລະ ຈບົລງົເມືູ່ອພຣະເຢຊ ໄດັ້ມາເປັນພຣະຜ ັ້ຊູ່ອຍໃຫັ້ລອດ.

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຈະເຫັນວູ່າ ວທີິການທີູ່ ດທີີູ່ ສດຸທີູ່ ຈະເຂົັ້າໃຈຂ ັ້ຄວາມ ຫຼື ຂູ່າວສານ

ກູ່ຽວກບັເວລາເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ຄືການນ າໃຊັ້ກດົຂອງເວລາ ໜຶູ່ ງປີເທົູ່ າກບັໜຶູ່ ງມືັ້.

11

ວນັພະຫດັ 2 ມງັກອນ

ບດົຮຽນຊີວິດຈາກດານີເອນສ າລບັຍຸກສະໄໝຂອງພວກເຮົາ (ດານີເອນ

9:23)

ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງເບີູ່ ງບດົຮຽນ3ຢູ່າງທີູ່ ດານເີອນສາມາດສອນພວກເຮົາໄດັ້. 1)

ພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄມຸຊີວດິຂອງພວກເຮົາ. ເຖງິແມ ູ່ນວູ່າສິູ່ ງຕູ່າງໆອາດຈະຜິດພາດ

ໄປ ພຣະເຈົັ້າກ ຊງົຄວບຄມຸຢ ູ່. ພຣະອງົຊງົທ າງານໃນຊວີິດຂອງເຮົາເພືູ່ ອເຮັດສິູ່ ງທີູ່

ດີທີູ່ ສດຸ. ພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄມຸປະຫວດັສາດ. ບາງເວລາ ພວກເຮົາກ ຮ ັ້ສຶກໃຈຮັ້າຍ

ກບັຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍຕູ່າງໆທີູ່ ພວກເຮົາເຫັນໃນຊີວິດ. ແຕູ່ຂູ່າວສານຈາກພຣະທ າດານີ

ເອນນ ັັ້ນກ ຈະແຈ ັ້ງ. ພຣະເຈົັ້າຍງັຊງົຄວບຄມຸທກຸຢູ່າງ. ທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວທ໌ກູ່າວ

ວູ່າ ປຶັ້ມປະຫວດັສາດທງັຫຼາຍພະຍາຍາມເຮັດໃຫັ້ພວກເຮົາເຊືູ່ ອວູ່າປະເທດ ແລະ

ອານາຈກັຕູ່າງໆນ ັັ້ນກ ເພິູ່ ງພາອ ານາດຂອງມະນຸດເພືູ່ ອທີູ່ ຈະຈະເລີນກັ້າວໜັ້າ. ປຶັ້ມ

ປະຫວດັສາດທງັຫຼາຍກ ຕັ້ອງການໃຫັ້ທູ່ານເຊືູ່ ອວູ່າສິູ່ ງຕູ່າງໆທີູ່ ເກີດຂຶັ້ນເທິງໂລກນີັ້

ແມ ູ່ນຍັ້ອນອ ານາດ ແລະ ຄວາມປາດຖະໜາຂອງມະນດຸ. ແຕູ່ພຣະຄ າພີກ ສະແດງ

ໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນຄວາມຈງິ. ພຣະຄ າພີສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົ

ກະທ າຕາມແຜນການຂອງພຣະອງົ. ພຣະເຈົັ້າຊງົອດົທນົແລະມດິງຽບຢ ູ່ໃນຂະນະ

ທີູ່ ພຣະອງົນ ັັ້ນຊງົກະທ າວຽກງານໃນມະນດຸ ເພືູ່ ອທີູ່ ຈະເຮັດໃຫັ້ແຜນການຂອງພຣະ

ອງົເກດີຂຶັ້ນ (ຄດັຈາກປຶັ້ມ Education ການສຶກສາ)

ພຣະເຈົັ້າຊງົປະທານຕວົຢູ່າງໜຶູ່ ງສ າລບັຄນົໃນສະໄໝຍຸກສຸດທັ້າຍຂອງພຣະ

ອງົ. ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນກ ເປັນຕວົຢູ່າງສ າລບັເຮົາ. ພວກເຂົາໄດັ້ສະແດງໃຫັ້

ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພວກເຮົາສາມາດຊືູ່ ສດັຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າແນວໃດເມືູ່ອປະຊາຊນົຢ ູ່ອັ້ອມ

ຂັ້າງເພິູ່ ນບ ູ່ ເຊືູ່ອຟງັເພິູ່ ນ.

ອູ່ານດານເີອນ 9:23; ດານເີອນ 10:11,12; ແລະ ມດັທາຍ 10:29-31.

ຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້ບອກຫຍງັພວກເຮົາກ ູ່ຽວກບັວູ່າພຣະເຈົັ້າຊງົຫູ່ວງໃຍແບບໃດ.

12

ວນັສກຸ 3 ມງັກອນ

ຂ ັ້ຄິດເພີູ່ ມເຕີມ

ພຣະຄ າພີກ ລຽບງ ູ່າຍສ າລບັທກຸໆຄນົທີູ່ ສຶກສາພຣະທ າດັ້ວຍການອະທິຖານ.

ທກຸຄນົທີູ່ ສດັຊືູ່ ທີູ່ ຊອກສະແຫວງຫາຄວາມຈງິນ ັັ້ນກ ຈະພບົມນັ. ແສງສະຫວູ່າງແລະ

ຄວາມສກຸກ ສູ່ອງໃສູ່ຄນົເຫົຼູ່ ານ ັັ້ນທີູ່ ຕັ້ອງການເຮັດສິູ່ ງທີູ່ ດີ ເພງສນັລະເສີນ 97:11.

ໂບດຈະກາຍເປັນໂບດທີູ່ ບ ລິສດຸກ ຕ ູ່ ເມ ືູ່ອສະມາຊິກໂບດນ ັັ້ນສະແຫວງຫາຄວາມຈງິ.

ພວກມເຂົາຈະຊອກຫາມນັຄືກບັຊອກຫາຂມຸຊບັທີູ່ ຖກືຊັ້ອນໄວັ້. (ປຶັ້ມທູ່ານນາງເອ

ເລັນຈໄີວທ໌)

‘ໃຫັ້ທູ່ານສຶກສາປະຫວດັສາດຂອງດານີເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນ. ພວກເຂົາ

ອາໄສຢ ູ່ໃນບູ່ອນທີູ່ ຊາຕານ ພະຍາຍາມເຮັດໃຫັ້ພວກເຂົາເຮັດບາບຢ ູ່ຕະຫຼອດເວລາ.

ແຕູ່ດານີເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພີູ່ ນກ ໃຫັ້ກຽດພຣະເຈົັ້າ. ພວກເຂົາໄດັ້ຖວາຍກຽດ

ແດູ່ພຣະອງົໃນຊວີດິປະຈ າວນັຂອງພວກເຂົາ. ພວກເຂົາຕດັສິນໃຈທີູ່ ຈະຢ ູ່ຫູ່າງຈາກ

ຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍທງັໝດົ. ພວກເຂົາປະຕິເສດທີູ່ ຈະຍູ່າງເຂົັ້າສ ູ່ທາງຂອງຄວາມບາບ.

ພວກເຂົາຄງົຄວາມຊືູ່ ສດັຂອງເຂົາຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ ແລະ ພຣະອງົກ ຊງົປະທານພຣະ

ພອນອນັອດຸມົຮ ັູ່ງມໃີຫັ້ແກູ່ເຂົາ.’ (ປຶັ້ມທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວທ໌)

ຄ າຖາມຄ ົັ້ນຄວັ້າ

1. ພຣະທ າດານເີອນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄມຸທກຸ

ສິູ່ ງທກຸຢູ່າງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນ. ນອກຈາກນ ັັ້ນ ພຣະອງົກ ຮ ັ້ວ ູ່າທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງນ ັັ້ນກ

ຈະຈບົລງົ. ການຮ ັ້ສິູ່ ງນີັ້ໃຫັ້ຄວາມສະບາຍໃຈແລະຄວາມຫວງັອນັໃດໃຫັ້

ແກູ່ພວກເຮົາ? ພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າກ ຮ ັ້ຄວາມຄິດທກຸຢູ່າງຂອງທູ່ານເຊັູ່ ນດຽວ

ກນັ. ນ ັັ້ນກ ສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ພຣະອງົຊງົໃກັ້ຊດິທູ່ານຫຼາຍຊ ູ່າໃດ. ແນວ

ຄິດນີັ້ໃຫັ້ຄວາມສະບາຍໃຈແກູ່ທູ່ານແນວໃດ?

2. ໃນຊ ັັ້ນຮຽນນ ັັ້ນ ໃຫັ້ທູ່ານສນົທະນາລມົກນັກູ່ຽວກບັປະເພດຕູ່າງໆຂອງຄ າ

ພະຍາກອນຄື ຄ າພະຍາກອນສ າລບັຍຸກສຸດທັ້າຍ ແລະ ຄ າພະຍາກອນ

13

ທົູ່ວໄປ. ທູ່ານເຫັນຕວົຢູ່າງຂອງຄ າພະຍາກອນສອງປະເພດນີັ້ ອນັໃດແດູ່

ໃນພຣະຄ າພີ?

--------------------------------------------------------------------

ບດົທີ 2

ຈາກເຢຣ ຊາເລັມໄປຫາບາບໂີລນ

(4-10 ມງັກອນ 2020)

ບູ່າຍວນັສະບາໂຕ 4 ມງັກອນ

ອູ່ານສ າລບັບດົຮຽນອາທິດນີັ້:

2 ກະສດັ 21:10-16; 2 ກະສດັ 24:18-20; ແລະ ເຢເລມຢີາ 3:13; ດານເີອນ

1:7-20; ຄາລາເຕຍ 2:19, 20; ມດັທາຍ 16:24-26; ແລະ 2 ໂກລິນໂທ

4:17; ດານເີອນ 1:17-21; ໂຢບ 38:36; ສພຸາສິດ 2:6; ຢາໂກໂບ 1:5.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: "ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ໃຫັ້ພວກຊາຍໜຸູ່ມສີູ່ ຄນົນີັ້ມຄີວາມຮ ັ້ ແລະຄວາມຊ ານິ

ຊ ານານໃນດັ້ານວນັນະຄະດີແລະສະຕິປນັຍາເປັນຢູ່າງດ.ີ ນອກຈາກນີັ້ ພຣະອງົຍງັ

ໄດັ້ໂຜດໃຫັ້ດານີເອນຊ ານານໃນການແປນິມດິ ແລະ ແກັ້ຄວາມຝນັຕູ່າງໆອີກ

ດັ້ວຍ." (ດານເີອນ 1:17)

ວິລະບ ລຸດທີູ່ ແທັ້ຈງິໃນພຣະທ າດານເີອນນ ັັ້ນກ ຄືພຣະເຈົັ້າ. ຂ ໃຫັ້ທູ່ານຈືູ່ຄວາມ

ຈງິເລືູ່ ອງນີັ້ໃນຂະນະທີູ່ ພວກເຮົາສືບຕ ູ່ ສຶກສາພຣະທ າດານເີອນ. ມນັເປັນເລືູ່ ອງງ ູ່າຍ

ທີູ່ ຈະຄິດວູ່າ ເລືູ່ ອງຕູ່າງໆໃນພຣະທ າດານເີອນທງັໝດົແມ ູ່ນກູ່ຽວກບັດານເີອນແລະ

ໝ ູ່ຂອງເພີູ່ ນສາມຄນົ. ແຕູ່ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ນ າພາຊາຍສີູ່ ຄນົນີັ້. ພຣະອງົຊງົປກົປກັ

14

ຮກັສາພວກເຂົາຈາກອ ານາດແຫູ່ງຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍໃນນະຄອນບາບີໂລນ. ໃນ

ນະຄອນບາບີໂລນນ ັັ້ນ ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພີນໄດັ້ພບົປະກບັຄນົທີູ່ ມສີາດສະໜາ

ທີູ່ ແຕກຕູ່າງກນັ. ຄນົເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ມວີິທີການໃຊັ້ຊີວິດທີູ່ ແຕກຕູ່າງກນັ. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ສິູ່ ງ

ເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ເຮັດໃຫັ້ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນມຄີວາມຫຍຸັ້ງຍາກໃນການຕິດຕາມພຣະ

ເຈົັ້າໃນບາງເວລາ. ແຕູ່ສິູ່ ງເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ຄືການທດົສອບຄວາມເຊືູ່ ອ. ດານເີອນແລະໝ ູ່

ຂອງເພິູ່ ນກ ຜູ່ານການທດົສອບນີັ້. ພວກເຂົາສະແດງອອກໃຫັ້ທກຸຄນົເຫັນວູ່າ ພວກ

ເຂົານ ັັ້ນ "ຮ ັ້ຈກັພຣະເຢຊ " (2 ຕີໂມທຽວ 1:12). ພຣະເຢຊ ຄືຜ ັ້ດຽວທີູ່ ພວກເຂົາ

"ໄດັ້ເຊືູ່ອແລະໄວັ້ວາງໃຈ" (2 ຕີໂມທຽວ 1:12).

ວນັອາທິດ 5 ມງັກອນ

ພຣະເຈົັ້າຊງົເປັນຜ ັ້ຄວບຄມຸ (2 ກະສດັ 21:10-16)

ໃຫັ້ທູ່ານເບິູ່ ງຂ ັ້ພຣະຄ າພີທີູ່ ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນພຣະທ າດານີເອນໃຫັ້ລະອຽດ. ທູ່ານຈະ

ເຫັນເຫດຜນົອນັແທັ້ຈງິທີູ່ ເນບ ກາດເນັດຊາໄດັ້ຮບັໄຊຊະນະ. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ປະຊາຊນົ

ຂອງພຣະເຈົັ້າໄດັ້ແພັ້ສງົຄາມກບັກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາ. ແຕູ່ກະສດັເນບ ກາດເນັດ

ຊາກ ບ ູ່ ໄດັ້ຮບັໄຊຊະນະຍັ້ອນວູ່າເພີູ່ ນເຂັັ້ມແຂງກວູ່າ. ເພີູ່ ນໄດັ້ຮບັໄຊຊະນະກ

ເພາະວູ່າ "ອງົພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າໄດັ້ໃຫັ້ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາຈບັກະສດັເຢໂຮຍອາ

ກມິ" (ດານເີອນ 1:2). ເປັນຫຍງັ ພຣະເຈົັ້າຈຶູ່ງປູ່ອຍໃຫັ້ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາໄດັ້

ຮບັໄຊຊະນະ. ຫຼາຍປີກູ່ອນໜັ້ານ ັັ້ນ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ຊງົຕກັເຕືອນປະຊາຊນົຂອງພຣະ

ອງົ. ພຣະອງົຊງົບອກເຂົາເຖງິສິູ່ ງທີູ່ ຈະເກດີຂຶັ້ນຖັ້າຫາກພວກເຂົາລະເມດີຂ ັ້ຕກົລງົ

ພິເສດຂອງພຣະອງົ. ປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົຈະກາຍເປັນຊະເລີຍ. ຕອນນີັ້ ດານີ

ເອນກ ໄດັ້ເຫັນພຣະຄ າຂອງພຣະເຈົັ້າກາຍເປັນຈງິ.

ເປັນຫຍງັ ພຣະເຈົັ້າຈ ຶູ່ ງເຮັດໃຫັ້ຢ ດາແລະເຢຣ ຊາເລັມຢ ູ່ພາຍໃຕັ້ການຄວບຄມຸ

ຂອງບາບີໂລນ? ສ າລບັຄ າຕອບໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານ 2 ກະສດັ 21:10-16; 2 ກະສດັ

24:18-20; ແລະ ເຢເລມຢີາ 3:13.

15

ພຣະທ າດານເີອນນ ັັ້ນສະແດງເຖງິຮ ບພາບອນັຍິູ່ ງໃຫຍູ່ຂອງພຣະເຈົັ້າ. ພຣະ

ເຈົັ້າທີູ່ ພວກເຮົາຮບັໃຊັ້ນ ັ ັ້ນກ ຄວບຄມຸປະຫວດັສາດຂອງມະນດຸ. ພຣະອງົຊງົມກີ າລງັ

ຢູ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ແຕູ່ພຣະອງົກ ຍງັມກັສະແດງຄວາມເມດຕາຂອງພຣະອງົຕ ູ່

ປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົ. ພຣະອງົຊງົຊູ່ວຍພວກເຮົາໃນເວລາທີູ່ ມຄີວາມຂາດເຂີນ.

ດ ັູ່ງທີູ່ ທູ່ານຈະເຫັນນ ັັ້ນ ຄນົທີູ່ ຊ ົູ່ວຮັ້າຍກ ພະຍາຍາມທີູ່ ຈະທ າລາຍດານີເອນແລະໝ ູ່

ຂອງເພິູ່ ນ. ເປັນຫຍງັຈຶູ່ງເປັນແບບນ ັັ້ນ? ກ ເພາະວູ່າ ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນນ ັັ້ນ

ກ ເຊືູ່ ອຟງັພຣະເຈົັ້າ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພຣະເຈົັ້າຈຶູ່ ງຊູ່ວຍເຫຼືອດານີເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນ.

ພຣະເຈົັ້າຈະເຮັດສິູ່ ງດຽວກນັນີັ້ສ າລບັປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົໃນຍກຸສດຸທັ້າຍ.

ເປັນຫຍງັພວກເຮົາຈຶູ່ ງສາມາດໄວັ້ວາງໃຈໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າຊູ່ວຍເຫືຼອເຮົາໃນເວລາທີູ່

ພວກເຮົາຈ າເປັນ?

ວນັຈນັ 6 ມງັກອນ

ຄວາມເຊືູ່ ອທີູ່ ບ ູ່ ຖືກປະຖີັ້ມ

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານກູ່ຽວກບັປະສບົການຂອງດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນໃນດານເີອນ

ບດົທີ 1. ພວກເຂົາກ າລງັຕກົຢ ູ່ໃນບນັຫາອນັໃດ? ແມ ູ່ນຫຍງັທີູ່ ເຮັດໃຫັ້ການຊືູ່ ສດັ

ໝ ັັ້ນຄງົຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້ານ ັ ັ້ນຍາກໃນເວລານີັ້?

ກະສດັໄດັ້ສ ັູ່ງໃຫັ້ຊາຍໜຸູ່ມເຫົຼູ່ ານີັ້ກນິອາຫານຈາກໂຕະຂອງກະສດັ. ເມືູ່ອຄນົໆ

ໜຶູ່ ງກິນອາຫານຈາກໂຕະຂອງກະສດັ ມນັກ ສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າຄນົໆນ ັັ້ນຈ ົູ່ງຮກັ

ພກັດີຕ ູ່ ກະສດັ. ຫຼາຍໆເທືູ່ ອອາຫານເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ມກັຈະຖືກຖວາຍແກູ່ພະຕູ່າງໆກູ່ອນ.

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ຈະເກີດຫຍງັຂຶັ້ນຖັ້າຫາກດານີເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພີູ່ ນກິນອາຫານເຫົຼູ່ ານີັ້?

ພວກເຂົາກ ຈະສະແດງວູ່າ ພວກເຂົານ ັັ້ນນະມດັສະການພະຕູ່າງໆຂອງກະສດັແລະ

ຍອມຮບັສາສະໜາຂອງເພິູ່ ນ.

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ດານີເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພີູ່ ນກ ພບົກບັບນັຫາ. ພວກເຂົາຈະສາມາດ

ຊືູ່ ສດັຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ ແລະ ຮບັໃຊັ້ກະສດັໃນເວລາດຽວກນັຫຼືບ ູ່? ມແີຕູ່ການອດັສະຈນັ

16

ເທົູ່ ານ ັັ້ນທີູ່ ສາມາດຊູ່ວຍຊາຍໜຸູ່ມເຫົຼູ່ ານີັ້ໃຫັ້ລອດຈາກຄວາມຕາຍໄດັ້. ແມ ູ່ນຫຍງັເຮັດ

ໃຫັ້ບນັຫານິັ້ໜກັຂຶັ້ນຕືູ່ ມອີກ? ນະຄອນບາບີໂລນເຕັມໄປດັ້ວຍພຣະວິຫານທີູ່ ສວຍ

ງາມແລະສວນທີູ່ ມຊີືູ່ ສຽງ. ກະສດັນ າສະເໜີໂອກາດໃຫັ້ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນທີູ່

ຈະມຊີີວິດທີູ່ ດີຖ ັ້າຫາກພວກເຂົາຕັ້ອງການ. ແລັ້ວຊາຍໜຸູ່ມເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ສາມາດຢຸດເປັນ

ຂັ້າທາດຊາວເຮັບເຣີໄດັ້. ພວກເຂົາສາມາດກາຍເປັນຜ ັ້ນ າຂອງເຊືັ້ອກະສດັໄດັ້.

ຊາຍໜຸູ່ມກຸູ່ມນີັ້ຈະປະຖິັ້ມຄວາມເຊືູ່ ອຂອງພວກເຂົາຫຼືບ ູ່? ພວກເຂົາຈະເລືອກທີູ່ ຈະ

ດ າເນນີຊວີດິໃນທາງທີູ່ ງ ູ່າຍໄປສ ູ່ຄວາມສ າເລັດຫຼືບ ູ່?

ທູ່ານຄິດວູ່າຊາຍໜຸູ່ມເຫົຼູ່ ານີັ້ມເີຫດຜນົອນັໃດແດູ່ທີູ່ ຈະປະຖິັ້ມຄວາມເຊືູ່ ອຂອງ

ພວກເຂົາ? ທູ່ານປະສບົກບັສະພາບການອນັດຽວກນັນີັ້ໃນທາງໃດແດູ່?

ວນັອງັຄານ 7 ມງັກອນ

ການຕດັສິນໃຈທີູ່ ໜກັແໜັ້ນ (ດານເີອນ 1:7-20)

ອູ່ານດານເີອນ 1:7-20. ແມ ູ່ນຫຍງັເກດີຂຶັ້ນໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້? ພວກເຮົາ

ເຫັນກດົທີູ່ ສ າຄນັອນັໃດໃນນີັ້?

ຜ ັ້ຊາຍທີູ່ ຮບັຜິດຊອບຊາຍໜຸູ່ມສີູ່ ຄນົນີັ້ກ ປູ່ຽນຊືູ່ ຂອງພວກເຂົາ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ລາວກ

ສາມາດປູ່ຽນເມນ ອາຫານໄດັ້ເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ໃຫັ້ເຮົາມາເບິູ່ ງພາກສູ່ວນທີູ່ ສ າຄນັຫຼາຍ

ກວູ່າເລືູ່ ອງນີັ້. ຢູ່າງທ າອິດ ພວກເຮົາເຫັນວູ່າດານເີອນເຂົັ້າໃຈເຖງິອນັຕະລາຍທີູ່ ມຢີ ູ່.

ຊາຍຜ ັ້ທີູ່ ຮບັຜິດຊອບພວກເຂົານ ັັ້ນກ ຕກົຢ ູ່ໃນຄວາມສູ່ຽງ ຖັ້າຫາກລາວຍອມຊູ່ວຍ

ດານເີອນ ແລະໝ ູ່ຂອງເພີູ່ ນ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ດານເີອນຈຶູ່ງຂ ເຮັດການທດົສອບຢູ່າງໜຶູ່ ງ.

ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນນ ັັ້ນຈະກນິອາຫານທີູ່ ມປີະໂຫຍດຕ ູ່ ສກຸຂະພາບເປັນເວລາ

10ມືັ້. ແລັ້ວເຈົັ້າໜັ້າທີູ່ ຈະສາມາດເຫັນໄດັ້ວູ່າ ອາຫານທີູ່ ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນ

ກນິນ ັັ້ນມຜີນົຮັ້າຍ ຫຼື ດີຕ ູ່ ພວກເຂົາ. ຢູ່າງທີສອງຄື ດານເີອນນ ັັ້ນໝັັ້ນໃຈຢູ່າງແຮງ

ວູ່າແຜນການຂອງເພີູ່ ນຈະສ າເລັດ. ໄລຍະເວລາ10ມືັ້ ກ ເປັນເວລາທີູ່ ສ ັ ັ້ນ ແຕູ່ດານີ

ເອນກ ໄວັ້ວາງໃຈໃນພຣະເຈົັ້າ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ດານເີອນຈຶູ່ງຮ ັ້ວ ູ່າ ແຜນການຂອງເພີູ່ ນນ ັັ້ນ

ຈະສ າເລັດ. ຢູ່າງທີສາມ ດານເີອນເລືອກທີູ່ ຈະກນິໝາກໄມ ັ້ແລະຜກັ. ອາຫານນີັ້ກ

17

ກງົກບັອາຫານທີູ່ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ໃຫັ້ອາດາມແລະເອວາກິນ (ອູ່ານປະຖມົມະການ

1:29). ຈະມອີາຫານໃດດໄີປກວູ່ານີັ້ອີກ?

ດານີເອນມສີິດທີູ່ ຈະເລືອກ. ການເລືອກຂອງເພີູ່ ນໄດັ້ເປີດທາງໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າ

ຊູ່ວຍເພີູ່ ນແນວໃດ (ອູ່ານດານເີອນ 1:9)? ດານເີອນສອນຫຍງັພວກເຮົາກ ູ່ຽວກບັ

ເຫດຜນົທີູ່ ພວກເຮົາຈ າເປັນທີູ່ ຈະຕັ້ອງເລືອກສິູ່ ງທີູ່ ດີ? ຄວາມໄວັ້ວາງໃຈຂອງເຮົາ

ໃນພຣະເຈົັ້າຊູ່ວຍພວກເຮົາໃຫັ້ເລືອກສິູ່ ງດີໆ ໄດັ້ແນວໃດ?


ສມົບ ນ ແລະ ມປີນັຍາ (ຄາລາເຕຍ 2:19,20)

ມນັເປັນໄປໄດັ້ບ ູ່ ສ າລບັພວກເຮົາທີູ່ ຈະຊືູ່ ສດັໝ ັັ້ນຄງົຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າຕະຫຼອດເວລາ?

ສ າລບັຄ າຕອບໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານຄາລາເຕຍ 2:19,20; ມດັທາຍ 16:24-26; ແລະ 2

ໂກລິນໂທ 4:17.

ພຣະເຈົັ້າໃຫັ້ກຽດດານີເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພີູ່ ນ. ຫຼງັຈາກການທດົສອບ 10 ມືັ້

ໄດັ້ຜູ່ານໄປແລັ້ວ ພວກເຂົາເປັນແບບໃດ? ແນູ່ນອນວູ່າ ພວກເຂົາກ ມໜີັ້າຕາດີກວູ່າ

ນກັຮຽນທີູ່ ພາກນັກິນອາຫານຂອງກະສດັ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພຣະເຈົັ້າໃຫັ້ລາງວນັແກູ່ດານີ

ເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນ. “ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ໃຫັ້ພວກຊາຍໜຸູ່ມສີູ່ ຄນົນີັ້ມຄີວາມຮ ັ້ແລະຄວາມ

ຊ ານິຊ ານານໃນດັ້ານວນັນະຄະດີ ແລະ ມສີະຕິປນັຍາເປັນຢູ່າງດີ. ນອກຈາກນີັ້

ພຣະອງົຍງັໄດັ້ໂຜດໃຫັ້ດານເີອນຊ ານຊິ ານານໃນການແປນມິດິ ແລະແກັ້ຄວາມຝນັ

ຕູ່າງໆອີກດັ້ວຍ” (ດານເີອນ 1:17). ຕ ູ່ ມາ ຂອງປະທານຂອງດານເີອນກ ຈະເປັນ

ສູ່ວນທີູ່ ສ າຄນັສ າລບັວຽກງານຂອງເພີູ່ ນໃນຖານະເປັນຜ ັ້ສ ົູ່ງສານພິເສດຂອງພຣະ

ເຈົັ້າ.

ພຣະເຈົັ້າຊງົປະທານສະຕິປນັຍາໃຫັ້ແກູ່ພວກເຮົາເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ພຣະອງົຊງົ

ຊູ່ວຍພວກເຮົາໃຫັ້ແກັ້ໃຂບນັຫາຂອງຊວີິດ. ປະສບົການຂອງດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງ

ເພິູ່ ນກ ສອນພວກເຮົາວູ່າ ພວກເຮົາສາມາດບ ລິສຸດແລະສດັຊືູ່ ຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າໃນຊີວິດ

18

ຂອງເຮົາ. ເລືູ່ ອງຂອງດານເີອນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພວກເຮົາບ ູ່ ຈ າເປັນ

ຕັ້ອງໜີອອກຈາກຊວີິດນີັ້ເພືູ່ ອທີູ່ ຈະຮບັໃຊັ້ພຣະເຈົັ້າໃຫັ້ດຂີຶັ້ນ. ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງ

ເພິູ່ ນກ ອາໄສຢ ູ່ໃນດິນແດນທີູ່ ເຕັມໄປດັ້ວຍຄ າຂີັ້ຕວົະຫຼອກລວງ. ຄນົທີູ່ ຢ ອັ້ອມຂັ້າງ

ດານເີອນກ ເຊືູ່ ອໃນຄ າເຫົຼູ່ ານີັ້. ແຕູ່ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນກ ສດັຊືູ່ໝ ັັ້ນຄງົຕ ູ່ ພຣະ

ເຈົັ້າ.

ພວກເຮົາກ ພບົກບັບນັຫາໃນຊວີິດນີັ້ຄກືບັດານເີອນ ແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນ. ຢ ູ່ອັ້ອມ

ຂັ້າງເຮົາກ ເຕັມໄປດັ້ວຍຄນົທີູ່ ບ ູ່ ໄດັ້ເຊືູ່ ອຄວາມຈງິຂອງພຣະຄ າພີ. ທູ່ານເຫັນຄ າຂີັ້

ຕວົະຫຼອກຫຼວງ ແລະສິູ່ ງທີູ່ ຮ ັ້າຍແຮງອນັໃດແດູ່ໃນການດ າເນນີຊີວິດຢ ູ່ຂອງຄນົທີູ່ ຢ ູ່

ອັ້ອມຂັ້າງທູ່ານ? ທູ່ານໄດັ້ຕ ູ່ ສ ັ້ກບັສິູ່ ງເຫົຼູ່ ານີັ້ບ ? ຫືຼ ທູ່ານພຽງແຕູ່ເຮັດໄປຕາມສິູ່ ງເຫົຼູ່ າ

ນີັ້?


ບດົທດົສອບສດຸທັ້າຍ (ດານເີອນ 1:17-21)

ອູ່ານເລືູ່ ອງກູ່ຽວກບັດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນໃນດານເີອນ 1:17-21. ແມ ູ່ນ

ຫຍງັຄືສາເຫດທີູ່ ເຮັດໃຫັ້ພວກເຂົາປະສບົຜນົສ າເລັດ? (ອູ່ານພຣະທ າ ໂຢບ

38:36; ສພຸາສິດ 2:6; ແລະ ຢາໂກໂບ 1:5 ສ າລບັຄ າຕອບ)

ປະສບົການຂອງດານີເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນກ ເປັນຕວົຢູ່າງທີູ່ ສ າຄນັແລະມີ

ຄວາມໝາຍຢູ່າງຍິູ່ ງ. ມນັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົສາມາດເຮັດ

ສິູ່ ງໃດເພືູ່ ອປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົເມືູ່ອພວກເຂົາໄວັ້ວາງໃຈໃນພຣະອງົ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ

ພວກເຮົາຈຶູ່ ງບ ູ່ ຄວນຢັ້ານກວົຜ ັ້ໃດ. ຫຼາຍຄນົອາດຈະພະຍາຍາມທີູ່ ຈະເຮັດໃຫັ້ເຮົາ

ເຈັບປວດຍັ້ອນຄວາມເຊືູ່ ອຂອງເຮົາ. ພວກເຮົາສາມາດແນູ່ໃຈໄດັ້ວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຈະດ

ແລພວກເຮົາໃນເວລາທີູ່ ມຄີວາມຍາກລ າບາກ. ສິູ່ ງທີູ່ ສ າຄນັທີູ່ ຈະຕັ້ອງຈືູ່ກ ຄື ໃຫັ້

ພວກເຮົານ ັັ້ນມກີານເລືອກທີູ່ ດໃີນຊູ່ວງເວລາອນັຍາກລ າບາກນ ັັ້ນ.

19

ດານເີອນບດົທີ1 ກ ສອນພວກເຮົາເຖງິບດົຮຽນທີູ່ ສ າຄນັຫຼາຍກູ່ຽວກບັພຣະເຈົັ້າ.

(1) ພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄຸມປະຫວດັສາດ. (2) ພຣະເຈົັ້າຊງົປະທານສະຕິປັນຍາ

ພຣະອງົຊູ່ວຍໃຫັ້ພວກເຮົາເລືອກສິູ່ ງທີູ່ ດີໃນເວລາທີູ່ ມບີນັຫາ. (3) ພຣະເຈົັ້າຊງົໃຫັ້

ກຽດແກູ່ຄນົທີູ່ ໄວັ້ວາງໃຈໃນພຣະອ ົງົ.

ດານເີອນ ບດົທີ 1 ກ ຈບົລງົດັ້ວຍຂ ັ້ພຣະຄ າພີນີັ້: “ດານເີອນໄດັ້ຮບັໃຊັ້ໃນຣາດ

ຊະການເລືັ້ອຍມາຈນົເຖິງສະໄໝຂອງເຈົັ້າໄຊຣດັກະສດັແຫູ່ງເປິເຊຍ (ດານີເອນ

1:21). ໄຊຣດັເປັນກະສດັແຫູ່ງເປີເຊຍ. ພຣະເຈົັ້າຊງົເລືອກໄຊຣດັໃຫັ້ປົດປູ່ອຍ

ຊາວຢິວອອກຈາກບາບີໂລນ. ໄຊຣດັໄດັ້ອະນຍຸາດໃຫັ້ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າໃຫັ້

ກບັໄປເຢຣ ຊາເລັມ. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ສິູ່ ງຕູ່າງໆເບິູ່ ງຄືບ ູ່ ດປີານໃດສ າລບັຊາວຢິວໃນຕອນ

ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນຂອງດານເີອນ ບດົທີ 1. ແຕູ່ເມືູ່ອຮອດຕອນທັ້າຍຂອງບດົແລັ້ວ ພວກເຮົາ

ກ ເຫັນຄວາມຫວງັ. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ພວກເຮົາຈະມຊີູ່ວງເວລາທີູ່ ຍາກລ າບາກໃນຊີວິດ.

ພວກເຮົາຈະທກຸທ ລະມານແລະຮ ັ້ສຶກເຈັບປວດ ແຕູ່ພຣະເຈົັ້າກ ນ າຄວາມຫວງັມາສ ູ່

ຄອບຄວົຂອງເຮົາຢ ູ່ສະເໝີ.”


“ຊາວບາບີໂລນກ ເຮັດໃຫັ້ຊີວິດຂອງດານີເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນນ ັັ້ນຍາກ

ລ າບາກ. ພວກເຂົາໂອັ້ອວດກູ່ຽວກບັການຊະນະສງົຄາມຕ ູ່ ສ ັ້ຊາວຢິວ. ຊາວຢິວນ ັັ້ນ

ເປັນນກັໂທດໃນເມອືງບາບີໂລນແມ ູ່ນບ ? ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາໄດັ້ນ າເຄືູ່ ອງທີູ່

ມຄີູ່າຕູ່າງໆອອກມາຈາກພຣະວິຫານຂອງພຣະເຈົັ້າເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ເພິູ່ ນໄດັ້ເອົາໄປ

ໃສູ່ໃນວິຫານຂອງພະຕູ່າງໆຂອງເພິູ່ ນເອງ. ກະສດັຂອງອິດສະຣາເອນເອງກ ຕກົ

ເປັນນກັໂທດໃນບາບີໂລນເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ຊາວບາບີໂລນນ ັັ້ນໂອັ້ອວດກູ່ຽວກບັສິູ່ ງເຫົຼູ່ າ

ນີັ້. ພວກເຂົາກູ່າວວູ່າສິູ່ ງເຫົຼູ່ ານີັ້ຄືຫຼກັຖານວູ່າ ສາດສະໜາຂອງພວກເຂົາແລະວິທີ

ການໃຊັ້ຊີວິດຂອງພວກເຂົານ ັັ້ນດີກວູ່າ. ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນຈະຕັ້ອງຢ ູ່ກບັ

ຄວາມອບັອາຍນີັ້. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າກ ເຮັດໃຫັ້ຕນົເອງໄດັ້ຮບັ

ຄວາມທຸກທ ລະມານແລະຄວາມອບັອາຍ. ໃນເວລາດຽວກນັນີັ້ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ໃຊັ້

ປະສບົການອນັຮັ້າຍແຮງນີັ້ເພືູ່ ອສອນບດົຮຽນໜຶູ່ ງໃຫັ້ແກູ່ນະຄອນບາບີໂລນ. ພຣະ

20

ເຈົັ້າເທົູ່ ານ ັັ້ນທີູ່ ຄວບຄມຸທກຸຢູ່າງ. ກດົຂອງພຣະອງົກ ບ ລິສດຸ. ພຣະບນັຍດັຂອງພຣະ

ອງົຈະຕັ້ອງໄດັ້ມກີານຖກືປະຕິບດັ. ພຣະເຈົັ້າສະແດງໃຫັ້ຊາວບາບີໂລນເຫັນວູ່າສິູ່ ງ

ໃດຈະເກດີຂຶັ້ນເມືູ່ອປະຊາຊນົທງັຫຼາຍເຊືູ່ ອຟງັກດົພຣະບນັຍດັຂອງພຣະອງົ. ພຣະ

ເຈົັ້າປະທານຂູ່າວສານນີັ້ໃຫັ້ແກູ່ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນ. ພວກເຂົາຄືຜ ັ້ຮບັໃຊັ້ທີູ່

ສດັຊືູ່ ຂອງພຣະເຈົັ້າ. ພຣະເຈົັ້າຊງົເລືອກພວກເຂົາໃຫັ້ກູ່າວແທນພຣະອງົ ເພາະວູ່າ

ພວກເຂົາມຄີວາມສດັຊືູ່ . ມນັເປັນທາງດຽວທີູ່ ພຣະເຈົັ້າຊງົເຮັດພາລະກດິຂອງພຣະ

ອງົ.” (ທູ່ານນາງເອເລັນ ຈ ີໄວທ)໌


1. ຊາວບາບີໂລນຮ ັ້ສຶກວູ່າ ພະຂອງຂອງພວກເຂົາກ ແຂງແກູ່ງກວູ່າພຣະເຈົັ້າ

ຂອງຊນົຊາດອິດສະຣາເອນ. ທູ່ານຄິດວູ່າຄວາມຈິງອນັໃດໄດັ້ຊູ່ວຍໃຫັ້

ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນຮກັສາຄວາມເຂັັ້ມແຂງໃນເວລານີັ້? ເປັນຫຍງັ

ຈຶູ່ງເປັນເລືູ່ ອງສ າຄນັຫຼາຍທີູ່ ຈະຮ ັ້ຄວາມຈງິຂອງພຣະຄ າພີ?

2. ເປັນຫຍງັ ພວກເຮົາຈຶູ່ງຈ າເປັນຕັ້ອງສະແດງອອກເຖງິຄວາມເຊືູ່ອຂອງເຮົາ

ໃຫັ້ແກູ່ປະຊາຊນົທີູ່ ພວກເຮົາຮບັໃຊັ້ແລະຕັ້ອງການຢາກຈະຢາກຊູ່ວຍໃຫັ້

ພ ົັ້ນ? ຄວາມເຊືູ່ ອຂອງເຮົານ ັັ້ນໃຫັ້ຄນົອືູ່ ນເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົເປັນໃຜ

ແລະເປັນແບບໃດ?

21

ບດົທີ 3

ພຣະເຈົັ້າຊງົສ າແດງໃຫັ້ເຫັນອະນາຄດົ

(11-17 ມງັກອນ 2019)


ອູ່ານສ າລບັບດົຮຽນອາທິດນີັ້

ດານເີອນ 2:1-16; ດານເີອນ 2:17-23; ດານເີອນ 2:24-30; ດານເີອນ 2:31-

49.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: "ພຣະອງົຊງົພຣະປນັຍາ ແລະ ຊງົເດຊານຸພາບ ຂ ສນັລະເສີນພຣະ

ນາມຂອງພຣະເຈົັ້າຕະຫລອດໄປເປັນນດິ" (ດານເີອນ 2:20).

ໃນແມ ູ່ນ ັ້າທີູ່ ຢ ູ່ບ ລິເວນເກາະກຣີນແລນນ ັັ້ນ ກ ມກີ ັ້ອນນ ັ້າທີູ່ ແຂງໂຕຢາຍຢ ູ່ໃນນ ັ້າ

ຢູ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ພວກມນັມຂີະໜາດທີູ່ ແຕກຕູ່າງກນັ. ບາງເທືູ່ ອກັ້ອນນ ັ້າແຂງເຫົຼູ່ ານີັ້

ກ ລອຍໄປໃນທິດທາງທີູ່ ແຕກຕູ່າງກນັໃນເວລາດຽວກນັ. ສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນກ ຄື ລມົໄດັ້ຍ ັ້

ເອົານ ັ້າກັ້ອນໆທີູ່ ນັ້ອຍໄປທາງດຽວກນັ. ສູ່ວນນ ັ້າກ ເຄືູ່ ອນຍັ້າຍນ ັ້າກັ້ອນແຜູ່ນໃຫຍູ່ໄປ

ໃນອີກທິດທາງໜຶູ່ ງ. ວິທີການທີູ່ ນ ັ້າກັ້ອນເຫົຼູ່ ານີັ້ເຄືູ່ ອນຍັ້າຍກ ເປັນຮ ບທີູ່ ພນັລະນາ

ພາບ. ມນັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ອານາຈກັຕູ່າງໆໄດັ້ລຸກຂຶັ້ນ ແລະ ລ ົັ້ມລງົ

ໃນປະຫວດັສາດມະນຸດແນວໃດ. ທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວທ໌ກູ່າວວູ່າ "ບນັດາດວງ

ດາວທງັຫຼາຍກ ເຄືູ່ ອນຍັ້າຍເປັນວງົກມົພິເສດຢ ູ່ນອກໂລກ." ແຜນການຂອງພຣະເຈົັ້າ

ກ ຄືກບັດວງດາວເຫົຼູ່ ານີັ້. ພຣະເຈົັ້າຈະບ ູ່ ຟັ້າວຟັູ່ງ ຫຼື ເລັູ່ ງແຜນການຂອງພຣະອງົ.

ພຣະອງົຈະບ ູ່ ຊກັຊັ້າກບັສິູ່ ງທີູ່ ພຣະອງົໄດັ້ກູ່າວວູ່າຈະເຮັດ. ຄ າສນັຍາຂອງພຣະອງົ

ນ ັັ້ນກ ເກດີຂຶັ້ນຕາມເວລາທີູ່ ກ ານດົໄວັ້. ອານາຈກັຕູ່າງໆກ ລຸກຂຶັ້ນມອີ ານາດແລະກ ລ ົັ້ມ

ລງົ. ທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງໃນປະຫວດັສາດ ເບິູ່ ງຄືກບັມນັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນຍັ້ອນອ ານາດຂອງ

ມະນດຸ. ແຕູ່ພຣະທ າດານເີອນບດົທີ2ນ ັັ້ນ ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າ

22

ຊງົຄວບຄມຸປະຫວດັສາດຂອງມະນຸດ. ພຣະອງົຊງົເຄືູ່ ອນຍັ້າຍປະຫວດັສາດຂອງ

ມະນດຸໄປສ ູ່ຈດຸຈບົອນັສດຸທັ້າຍ.


ອ ານາດ ແລະ ສະຫງ ູ່າລາສີຂອງພຣະເຈົັ້າ (ດານເີອນ 2:1-16)

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານກູ່ຽວກບັຄວາມຝນັທີູ່ ພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າຊງົມອບໃຫັ້ແກູ່ກະສດັເນບ

ກາດເນັດສາ ໃນດານເີອນ 2:1-16. ດານເີອນແລະຫມ ູ່ຂອງເພິູ່ ນຕກົຢ ູ່ໃນອນັຕະ

ລາຍອນັໃດ ຍັ້ອນຄວາມຝນັນີັ້?

ກະສດັກ ໃຈຮັ້າຍໃຫັ້ກບັພວກທີູ່ ປຶກສາປະຈ າກະສດັ. ເພິູ່ ນໄດັ້ສ ັູ່ງໃຫັ້ ອາຣໂີອກ

ຜ ັ້ບນັຊາການທະຫານຍາມປະຈ າກະສດັໃຫັ້ປະຫານພວກທີູ່ ປຶກສາທງັໝດົໃນນະ

ຄອນບາບີໂລນ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ຈຶູ່ງເຫັນວູ່າ ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາ ໄດັ້ສ ັູ່ງຂັ້າທີູ່ ປຶກສາ

ທງັຫຼາຍ. ໃນຊູ່ວງເວລາທີູ່ ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນໄດັ້ຮຽນຈບົ. ກະສດັໄດັ້ມອບ

ວຽກໃຫັ້ແກູ່ດານີເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນເປັນທີູ່ ປຶກສາໃນພະລາດຊະວງັຂອງເພິູ່ ນ.

ສະນ ັັ້ນ ດານເີອນ ແລະ ໝ ູ່ຂອງລາວ ກ ຈະຖກືຂັ້າເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ພາສາຂອງພຣະ

ຄ າພີ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນບາງສິູ່ ງບາງຢູ່າງທີູ່ໜັ້າສນົໃຈ. ການປະຫານຊວີດິ

ນ ັັ້ນກ ເລີູ່ ມຂຶັ້ນທນັທີ. ດານເີອນແລະໝ ູ່ເພືູ່ ອນກ ຢ ູ່ໃນລ າດບັຕ ູ່ ໄປທີູ່ ຈະຖກືຂັ້າ. ແຕູ່ດາ

ນີເອນໄດັ້ໄປຫາອາຣີໂອກ ແລະ "ໃຊັ້ຄ າເວົັ້າຢູ່າງລະມດັລະວງັ" (ດານີເອນ

2:14). ອາຣີໂອກກ ໄດັ້ຊູ່ອຍດານເີອນ. ແລັ້ວດານເີອນກ ຂ ໃຫັ້ກະສດັໃຫັ້ເວລາເພິູ່ ນ

ໃນການແກັ້ຄວາມຝນັນ ັັ້ນ. ກະສດັຈຶູ່ງຕ ູ່ ເວລາໃຫັ້ດານເີອນ. ບນັດາທີູ່ ປຶກສາ ຫຼື ໝ

ມນົທງັຫຼາຍກ ໄດັ້ຂ ເວລາເພິູ່ ນນ າກະສດັເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ທູ່ານເຫັນບ ວູ່າກະສດັ ບ ູ່ ໄດັ້ຕ ູ່

ເວລາໃຫັ້ກບັໝ ມນົທງັຫຼາຍ? ນ ັັ້ນເປັນເພາະວູ່າ ກະສດັບ ູ່ ໄດັ້ໄວັ້ໃຈພວກເຂົາ. ແຕູ່

ເພິູ່ ນໄວັ້ວາງໃຈດານເີອນ. ດານເີອນກ ເຫັນດີກບັບນັດາໝ ມນົຢູ່າງໜຶູ່ ງ. ນ ັັ້ນກ ຄືວູ່າ

ບ ູ່ ມມີະນດຸຜ ັ້ໃດສາມາດແກັ້ປິດສະໜານີັ້ໄດັ້.

23


ຄ າອະທິຖານສອງຢູ່າງຂອງດານເີອນ (ດານເີອນ 2:17-23)

ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງລາວໄດັ້ພາກນັອະທິຖານ. ພວກເຂົາໄດັ້ຂ ໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າ

ຊູ່ອຍເຫຼືອ. ພວກເຮົາກ ຄວນອະທິຖານໃນເວລາທີູ່ ພວກເຮົາມບີນັຫາໃຫຍູ່.

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານກູ່ຽວກບັຄ າອະທິຖານສອງຢູ່າງໃນ ດານເີອນ 2:17-23. ດານີ

ເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນນ ັັ້ນໄດັ້ພາກນັອະທິຖານໃນສອງຄ າອະທິຖານນ ັັ້ນວູ່າແນວໃດ?

ດານີເອນ ບດົທີ 2 ກ ກູ່າວເຖິງຄ າອະທິຖານສອງຢູ່າງ. ໃນຄ າອະທິຖານທີ

ໜຶູ່ ງ ດານເີອນໄດັ້ຂ ໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າ ສ າແດງຄວາມຝນັແລະໄດັ້ອະທິບາຍຄວາມຝນັ

ນ ັັ້ນ (ດານເີອນ 2:17-19). ດານເີອນບ ູ່ ໄດັ້ຂຽນຄ າອະທິຖານນີັ້ລງົໃສູ່ເຈ ັ້ຍໄວັ້. ແຕູ່

ພຣະຄ າພີບອກພວກເຮົາວູ່າ ດານເີອນໄດັ້ຂ ໃຫັ້ໝ ູ່ຂອງເພີູ່ ນນ ັັ້ນອະທິຖານ. "ລາວ

ບອກພວກໝ ູ່ໃຫັ້ພາວນັນາອະທິຖານ ຂ ຄວາມເມດຕາຈາກພຣະເຈົັ້າທີູ່ ຢ ູ່ເທິງສະ

ຫວນັ ແລະ ຂ ໃຫັ້ພຣະອງົອະທິບາຍເລືູ່ ອງເລິກລບັນີັ້ໃຫັ້ແກູ່ພວກຕນົເພືູ່ ອວູ່າ ພວກ

ຕນົຈະບ ູ່ ຖກືຂັ້າຮູ່ວມກບັພວກທີູ່ ປຶກສາຄນົອືູ່ ນໆໃນນະຄອນບາບີໂລນ." (ດານເີອນ

2:18). ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພີູ່ ນກ ອະທິຖານ. ພຣະເຈົັ້າຊງົຕອບຄ າອະທິຖານ

ຂອງເຂົາ. ພຣະເຈົັ້າຊງົສະແດງໃຫັ້ດານເີອນເຫັນຄວາມຝນັນ ັັ້ນ ແລະກ ອະທິບາຍ

ຄວາມຝນັນ ັັ້ນໃຫັ້ດານເີອນເຂົັ້າໃຈ. ພວກເຮົາສາມາດໄວັ້ໃຈໄດັ້ວູ່າພຣະເຈົັ້າຈະຕອບ

ຄ າອະທິຖານຂອງເຮົາເຊັູ່ ນກນັ. ພຣະອງົຈະປະທານ "ຄວາມເມດຕາ" (ດານເີອນ

2:18) ເມືູ່ອເຮົາຂ ພຣະອງົ. ພຣະເຈົັ້າຂອງດານເີອນກ ຄືພຣະເຈົັ້າຂອງເຮົາເຊັູ່ ນດຽວ

ກນັ.

ດານີເອນແລະໝ ູ່ຂອງເພີູ່ ນກ ມຄີວາມສຸກຫຼາຍ. ພວກເຂົາໄດັ້ອະທິຖານອີກ

ເທືູ່ ອໜຶູ່ ງ. ໃນຄ າອະທິຖານນີັ້ ພວກເຂົາໄດັ້ຂອບຄນຸພຣະເຈົັ້າທີູ່ ພຣະອງົຊງົຄວບຄຸມ

ປະຫວດັສາດ ແລະ ອ ານາດການປກົຄອງຕູ່າງໆ. ຄ າອະທິຖານຂອງດານເີອນກ

ຊູ່ອຍພວກເຮົາໃຫັ້ຈືູ່ ທີູ່ ຈະຂອບຄນຸພຣະເຈົັ້າ ແລະ ສນັລະເສີນພຣະອງົສ າລບັຂອງ

ປະທານທີູ່ ມາຈາກພຣະອງົ. ຄ າອະທິຖານຂອງດານເີອນກ ຍງັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາ

24

ເຫັນວູ່າ ເພີູ່ ນໄດັ້ຄິດເຖງິພຣະເຈົັ້າ. ດານເີອນເຊືູ່ ອວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົຮກັເພີູ່ ນ. ພຣະ

ເຈົັ້າຕັ້ອງການສິູ່ ງທີູ່ ດີທີູ່ ສຸດສ າລບັດານີເອນ. ເມືູ່ອພວກເຮົາອະທິຖານຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ

ພວກເຮົາກ ສາມາດໄວັ້ວາງໃຈພຣະເຈົັ້າໃຫັ້ເຮັດສິູ່ ງທີູ່ ດີທີູ່ ສຸດສ າລບັພວກເຮົາເຊັູ່ ນ

ດຽວກນັ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຄວນສນັລະເສີນແລະຂອບຄນຸພຣະເຈົັ້າຢ ູ່ສະເໝີ.


ຮ ບປັັ້ນ ພາກທີ1 (ດານເີອນ 2:24-30)

ດານເີອນກູ່າວສິູ່ ງໃດໃນ ດານເີອນ 2:24-30? ເປັນຫຍງັຄ າເວົັ້າຂອງເພີນຈຶູ່ງ

ສ າຄນັທີູ່ ຈະໃຫັ້ພວກເຮົາຈດົຈ າ? (ອູ່ານໂຢຮນັ 5:15 ເພີູ່ ມເຕີມ)

ພຣະເຈົັ້າຊງົຕອບຄ າອະທິຖານຂອງດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງເພີູ່ ນ. ພຣະເຈົັ້າຊງົ

ບອກພວກເຂົາເຖງິຄວາມຝນັ ແລະອະທິບາຍຄວາມຝນັນ ັັ້ນ. ແລັ້ວດານເີອນຈຶູ່ ງໄດັ້

ເລົູ່ າສິູ່ ງເຫົຼູ່ ານີັ້ໃຫັ້ກະສດັຟງັ. ທູ່ານເຫັນບ ູ່ ວູ່າ ດານເີອນໄດັ້ຍັ້ອງຍ ພຣະເຈົັ້າ ແລັ້ວກະ

ສດັຈຶູ່ງເຫັນວູ່າພຣະເຈົັ້າຜ ັ້ສະຖິດຢ ູ່ໃນສະຫວນັເທົູ່ ານ ັັ້ນທີູ່ ສາມາດສະແດງໃຫັ້ຄນົຮ ັ້

ເຖງິຂ ັ້ເລິກລບັຕູ່າງໆ.

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານກູ່ຽວກບັຄວາມຝນັຂອງກະສດັໃນດານເີອນ 2:31-49. ຄວາມ

ຝນັນີັ້ບອກວູ່າອານາຈກັຂອງ ເນບ ກາດເນັດຊາຈະລ ົັ້ມລງົແນວໃດ?

ຄວາມຝນັນີັ້ກ ກ ູ່ຽວກບັຮ ບປັັ້ນຮ ບໜຶູ່ ງ. ຫວົຂອງມນັເຮັດຈາກ "ຄ າຢູ່າງດທີີູ່ ສດຸ

ເອິກ ແລະ ແຂນເປັນເງນິ; ແອວ ແລະ ກະສະໂພກ ເປັນທອງສ າລິດ ຂາເປັນ

ເຫັຼກ; ຕີນສູ່ວນໜຶູ່ ງເປັນເຫັຼກ ແລະ ອີກສູ່ວນໜຶູ່ ງເປັນດນິໜຽວ." (ດານເີອນ 2:32,

33). ຮ ບປັັ້ນນີັ້ຖືກທຸບລງົເປັນປູ່ຽງໆ. ແລັ້ວດານີເອນກ ອະທິບາຍກູ່ຽວກບັໂລຫະ

ຕູ່າງໆທີູ່ ຢ ູ່ໃນຮ ບປັັ້ນນີັ້. ເພີູ່ ນບອກວູ່າ ໂລຫະແຕູ່ລະສູ່ວນນ ັັ້ນໝາຍເຖງິອານາຈກັທີູ່

ແຕກຕູ່າງກນັໃນປະຫວດັສາດໃນອານາຄດົ. ອານາຈກັແຕູ່ລະອານາຈກັຈະມາແທນ

ທີູ່ ອານາຈກັທີູ່ ມາກູ່ອນ. ຂູ່າວສານຂອງນມິດິນີັ້ກ ມຄີວາມຈະແຈັ້ງ. ບາບີໂລນຈະຈບົ

ລງົ. ມນັຈະຖືກແທນທີູ່ ໂດຍອານາຈກັອີກອານາຈກັໜຶູ່ ງ. ອານາຈກັນ ັັ້ນກ ຈະຖືກ

25

ແທນທີູ່ ດັ້ວຍອານາຈກັອືູ່ ນໆເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ແລັ້ວພຣະເຈົັ້າຈະແທນທີູ່ ອານາຈກັທງັ

ໝດົເຫົຼູ່ ານີັ້ ດັ້ວຍອານາຈກັຂອງພຣະອງົ. ອານາຈກັຂອງພຣະເຈົັ້າ ເທົູ່ ານ ັັ້ນທີູ່ ຈະຕ ັັ້ງ

ໝັັ້ນຄງົຢ ູ່ຕະຫຼອດໄປ.

ໃຫັ້ເຮົາເບິູ່ ງວູ່າບ ູ່ ມສີິູ່ ງໃດທີູ່ ຢ ູ່ຢ ັ ັ້ງຢືນໝ ັັ້ນຄງົຢ ູ່ຕະຫຼອດໄປ. ແນວຄິດນີັ້ສອນອນັ

ໃດກບັພວກເຮົາກ ູ່ຽວກບັຄວາມຫວງັທີູ່ ພວກເຮົາມໃີນພຣະເຢຊ ? (ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານໂຢ

ຮນັ 6:54 ແລະ 2 ໂກລິນໂທ 4:18 ເພືູ່ ອຫາຄ າຕອບ)


ຮ ບປັັ້ນ ພາກທີ 2 (ດານເີອນ 2:31-49)

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານເລືູ່ ອງຄວາມຝນັນ ັັ້ນແລະຄ າອະທິບາຍຂອງມນັອີກເທືູ່ ອໜຶູ່ ງ (ດາ

ນເີອນ 2:31-49). ຄ າອະທິບາຍນີັ້ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນອນັໃດກູ່ຽວກບັພຣະ

ເຈົັ້າ? ພຣະອງົຊງົຮ ັ້ເຖງິອະນາຄດົຫຼາຍຊ ູ່າໃດ?

ດານເີອນ ບດົທີ2 ກ ຊູ່ອຍໃຫັ້ພວກເຮົາເຂົັ້າໃຈຂ ັ້ມ ນໃນດານເີອນ ບດົທີ 7,8,

ແລະ 11. ດານີເອນບດົທີ 2ຄື ຄ າພະຍາກອນ ຫຼືຂູ່າວສານພິເສດ. ມນັໄດັ້

ສະແດງໃຫູ່ພວກເຮົາເຫັນສິູ່ ງທີູ່ ຈະເກດີຂຶັ້ນໃນອະນາຄດົພາຍໜັ້າ.

ຫວົທີູ່ ເປັນຄ າ ກ ຄືຄ າພນັລະນາເຖິງນະຄອນບາບີໂລນ (ປີ 626 ກູ່ອນຄ.ສ

ຫາ ປີ 539 ກູ່ອນຄ.ສ)

ເອິກແລະແຂນ ທີູ່ ເປັນເງນິນ ັັ້ນເປັນຄ າທີູ່ ພນັລະນາເຖິງອານາຈກັມເີດຍ-ເປີ

ເຊຍ (ປີ 539 ກູ່ອນຄ.ສ ຫາປີ 331 ກູ່ອນຄ.ສ)

ແອວແລະສະໂພກ ທີູ່ ເປັນທອງສ າລິດນ ັັ້ນ ກ ເປັນຄ າພນັລະນາພາບຂອງ

ກຣີກ (ປີ 331-168 ກູ່ອນ ຄ.ສ) ເອເຊກຽນ 27:13 ບອກວູ່າ ຊາວກຣີກກ ຄັ້າ

ຂາຍເຄືູ່ ອງຕູ່າງໆທີູ່ ເຮັດຈາກທອງແດງ.

26

ຂາທີູ່ ເປັນເຫັຼກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນກງຸໂລມ (ປີ 168 ກູ່ອນ ຄ.ສ ຫາ

ປີ ຄ.ສ 476).

ຕີນທີູ່ ເປັນເຫັຼກປນົດິນໜຽວນ ັັ້ນກ ສະແດງເຖງິ ທະວີບເອີລບົທີູ່ ແຍກອອກ

ຈາກກນັ ຫຼງັຈາກອານາຈກັໂລມໄດັ້ ແຕກຫກັໄປ (ປີ ຄ.ສ 476-ການສະເດັດກບັ

ມາຄ ັັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊ ). ກະສດັຫຼາຍອງົໄດັ້ພະຍາຍາມເຕົັ້າໂຮມທະວບີເອີລບົ

ໃຫັ້ຢ ູ່ພາຍໃຕັ້ອ ານາດດຽວກນັ. ແຕູ່ກ ບ ມສິີູ່ ງໃດທີູ່ ຈະເຕົັ້າໂຮມພວກເຂົາຄືນໄດັ້ຕະ

ຫຼອດເວລາຜູ່ານມາ. ດານເີອນໄດັ້ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ທະວີບເອີລບົຈະ

ຄງົຢ ູ່ແບບນີັ້ຈນົກວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຈະຕ ັັ້ງອານາຈກັອນັຕະຫຼອດໄປເປັນນິດຂອງພຣະ

ອງົ.


ກັ້ອນຫີນ (ດານເີອນ 2:34, 35, 44, 45)

ອູ່ານດານເີອນ 2:34, 35, 44, 45. ຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້ສອນຫຍງັພວກເຮົາ

ກ ູ່ຽວກບັໂລກນີັ້? ປະຫວດັສາດຂອງມະນດຸຈະສິັ້ນສດຸລງົແບບໃດ?

ຄວາມຝນັກ ບອກພວກເຮົາເຖງິສິູ່ ງຕູ່າງໆທີູ່ ຈະເກດີຂຶັ້ນໃນຍຸກສດຸທັ້າຍ (ດານີ

ເອນ 2:28). ອານາຈກັເຫັຼກ (ແລະ ດິນໜຽວ) ກ ມພີະລງັອ ານາດແລະຮ ັູ່ງມ.ີ ແຕູ່

ພວກມນັກ ເລັກນັ້ອຍ ເມືູ່ອປຽບທຽບກບັອານາຈກັຫີນ. ເຫັຼກ ແລະດິນໜຽວ ກ ເປັນ

ຄ າທີູ່ ພນັລະນາອານາຈກັຂອງມະນດຸ. ແຕູ່ກັ້ອນຫີນທີູ່ ຢ ູ່ໃນຄວາມຝນັກ ບ ູ່ ແມ ູ່ນກັ້ອນ

ຫີນທີູ່ ມະນດຸສັ້າງ. ຄວາມຝນັນ ັັ້ນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ອານາຈກັຫີນນ ັັ້ນຈະ

ດ າລງົຢ ູ່ຕະຫຼອດໄປ. ກັ້ອນຫີນນ ັັ້ນ ແມ ູ່ນສນັຍາລກັຂອງພຣະເຈົັ້າ (ພະບນັຍດັສອງ

32:4; 1 ຊາມ ເອນ 2:2; ເພງສນັລະເສີນ 18:31). ນອກຈາກນ ັັ້ນ ກັ້ອນຫີນກ ຍງັ

ເປັນຄ າທີູ່ ພນັລະນາພຣະເຢຊ (ເພງສນັລະເສີນ 118:22; 1 ເປໂຕ 2:4,7). ດ ັູ່ງ

ນ ັັ້ນ ກັ້ອນຫີນນ ັັ້ນຈຶູ່ ງເປັນຄ າພນັລະນາທີູ່ ດີທີູ່ ສຸດສ າລບັອານາຈກັອນັຕະຫຼອດໄປ

ເປັນນດິຂອງພຣະເຈົັ້າ.

27

ຄ ສອນພຣະຄ າພີບາງຄນົກ ໂຕັ້ຖຽງວູ່າ ພຣະເຢຊ ໄດັ້ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນອານາຈກັຫີນ

ຂອງພຣະອງົໃນເວລາທີູ່ ພຣະອງົ ປະຕິບດັວຽກງານຂອງພຣະອງົເທິງໂລກນີັ້. ຕ ູ່ ມາ

ຜ ັ້ຕິດຕາມພຣະເຢຊ ກ ໄດັ້ແບູ່ງປນັຂູ່າວປະເສີດກູ່ຽວກບັພຣະເຢຊ ໄປທກຸບູ່ອນ. ດ ັູ່ງ

ນ ັັ້ນ ຜ ັ້ຊູ່ຽວຊານພຣະຄ າພີບາງຄນົກ ຄິດວູ່າ ອານາຈກັຍຸກຫີນທົູ່ວໂລກໄດັ້ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນ

ຂຶັ້ນເມືູ່ອຜ ັ້ຕິດຕາມຂອງພຣະເຢຊ ໄດັ້ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນແບູ່ງປນັຂູ່າວປະເສີດ. ແຕູ່ອານາຈກັ

ຫີນກ ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນຂຶັ້ນຫຼງັຈາກອານາຈກັເຫັຼກສີູ່ ແຫູ່ງແລະ ອານາຈກັທີູ່ ແບູ່ງແຍກນ ັັ້ນຈບົ

ລງົ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ອານາຈກັຫີນກ ບ ູ່ ສາມາດເກີດຂຶັ້ນໄດັ້ໃນຊູ່ວງເວລາຂອງພຣະເຢຊ

ເພາະອານາຈກັໂຣມກ າລງັມອີ ານາດຢ ູ່ໃນເວລານ ັັ້ນ



"ໃນສາຍຕາຂອງມະນຸດ ປະຫວດັສາດທີູ່ ຜູ່ານມາອາດເບິູ່ ງຄືວູ່າມຄີວາມ

ຫວຸັ້ນວາຍສບັສນົ... ແຕູ່ດານເີອນນ ັັ້ນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົຢ ູ່

ເບືັ້ອງຫຼງັທຸກສິູ່ ງທຸກຢູ່າງທີູ່ ພວກເຮົາເຫັນ. ພຣະເຈົັ້າຊງົຫຼຽວລງົມາຈາກສະຫວນັ

ເບິູ່ ງສິູ່ ງທງັໝດົທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນໃນໂລກນີັ້. ພຣະອງົຊງົບນັດນົຈດິໃຈແລະແນວຄິດຂອງຜ ັ້

ນ າທງັຫຼາຍ. ພຣະອງົຊງົເຮັດໃຫັ້ສິູ່ ງຕູ່າງໆນ ັັ້ນເກດີຂຶັ້ນ. ພຣະອງົຊງົກະທ າສິູ່ ງທີູ່ ດທີີູ່

ສດຸ. "Daniel A Reader's Guide ໂດຍທູ່ານ ວລິຽມຊ)ີ


1. ມນັເປັນການດີທີູ່ ຮ ັ້ວ ູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄຸມທຸກສິູ່ ງທຸກຢູ່າງທີູ່ ເກີດຂຶັ້ນຢ ູ່

ເທິງໂລກນີັ້, ມຄີວາມທຸກທ ລະມານຢູ່າງຫຼວງຫຼາຍໃນໂລກນີັ້. ແຕູ່ພຣະ

ເຈົັ້າຈະນ າຄວາມທກຸທງັໝດົນີັ້ໄປສ ູ່ຈດຸຈບົ. ພວກເຮົາສາມາດເຮັດສິູ່ ງໃດ

ເພືູ່ ອຊູ່ອຍຢດຸຕິຄວາມທກຸທ ລະມານທີູ່ ພວກເຮົາເຫັນຢ ູ່ອັ້ອມຮອບໂຕເຮົາ.

2. ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາໄດັ້ສັ້າງຄວາມເຈັບປວດແກູ່ປະຊາຊນົຂອງພຣະ

ເຈົັ້າຢູ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ຄນັຊ ັັ້ນແລັ້ວ ເປັນຫຍງັດານີເອນຈຶູ່ ງເຮັດວຽກຢູ່າງ

ໃກັ້ຊດິກບັກະສດັອງົນີັ້ ແລະກ ຍງັຊືູ່ສດັຕ ູ່ ເພີູ່ ນ?

28

3. ກັ້ອນຫີນໃນດານເີອນບດົທີ2 ກ ສະແດງເຖງິອ ານາດຂອງພຣະເຢຊ ທີູ່ ຈະ

ປກົຄຸມທົູ່ວໂລກ. ສິູ່ ງນີັ້ຈະເກີດຂຶັ້ນຫຼງັຈາກການສະເດັດກບັມາເທົູ່ ານ ັັ້ນ.

ແລັ້ວເປັນຫຍງັ ການສະເດັດກບັມາຄ ັັ້ງທີສອງຈຶູ່ ງເປັນຄ າອະທິບາຍທີູ່ ດີ

ຢູ່າງດຽວສ າລບັສິູ່ ງທີູ່ ກ ັ້ອນຫີນເຮັດໃນວາລະສດຸທັ້າຍ?

29

ບດົທີ 4

ຈາກເຕົາທີູ່ ຮ ັ້ອນໄປສ ູ່ພະລາດຊະວງັ

(18-24 ມງັກອນ 2019)



ດານເີອນ 3:1-15; ພະນມິດິ 13:11-18; ອບົພະຍບົ 20:3-6; ດານເີອນ 3:19-

27.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: "ຖັ້າພຣະເຈົັ້າອງົທີູ່ ພວກຂັ້ານັ້ອຍຮບັໃຊັ້ຢ ູ່ສາມາດ ຊູ່ອຍພວກຂັ້ານັ້ອຍ

ໃຫັ້ພ ົັ້ນຈາກເຕົາໄຟ ແລະ ຈາກອ ານາດຂອງທູ່ານໄດັ້ ແລັ້ວ ພຣະອງົກ ຈະຊູ່ອຍ."

(ດານເີອນ 3:17)

ດັ້ວຍຄ າເວົັ້ານີັ້ (ດານີເອນ 3:17), ໝ ູ່ຂອງດານີເອນສາມຄນົໄດັ້ສະແດງ

ຄວາມເຊືູ່ອຂອງເຂົາຕ ູ່ ອານາຈກັ ບາບີໂລນທງັໝດົ. ຊາຍໜຸູ່ມສາມຄນົນີັ້ໄດັ້ສະແດງ

ໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າທີູ່ ພວກເຂົານະມດັສະການນ ັັ້ນຄື ພຣະເຈົັ້າອງົດຽວທີູ່ ແທັ້ຈງິ

ແລະເປັນອງົດຽວທີູ່ ມຊີີວິດ. ການຢືນຢດັສ າລບັພຣະເຈົັ້າຂອງໝ ູ່ດານເີອນກ ໄດັ້ສະ

ແດງອອກເຖງິຄວາມເຊືູ່ ອຂອງພວກເຂົາ. ຊາຍສາມຄນົນີັ້ໄດັ້ສະແດງໃຫັ້ເຫັນຄວາມ

ຮກັຂອງພວກເຂົາສ າລບັພຣະເຈົັ້າ. ຊາຍສາມຄນົນີັ້ສະແດງໃຫັ້ຊາວບາບີໂລນເຫັນ

ວູ່າ ບ ູ່ ມສິີູ່ ງໃດທີູ່ ຈະເຮັດໃຫັ້ພວກເຂົາກ ົັ້ມລງົ ແລະ ກາບໄຫວັ້ຮ ບປັັ້ນນ ັັ້ນ. ເລືູ່ ອງນີັ້ກ

ມບີດົຮຽນຫຼາຍຢູ່າງທີູ່ ມຄີູ່າໃຫັ້ກບັພວກເຮົາໃນຍຸກສດຸທັ້າຍນີັ້. (ທູ່ານນາງເອເລັນຈີ

ໄວທ໌)

ໃນຕອນສດຸທັ້າຍ ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງມຈີດຸຢືນສ າລບັຄວາມເຊືູ່ອຂອງພວກເຮົາ.

ພຣະຄ າສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າຈະມກີານທດົສອບການນະມດັສະການຢ ູ່ທ ົູ່ວ

30

ໂລກ. ຊີວິດຂອງເຮົາຈະຕກົຢ ູ່ໃນອນັຕະລາຍຄືກບັໝ ູ່ຂອງດານເີອນສາມຄນົ. ດ ັູ່ງ

ນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຈຶູ່ງຈ າເປັນຕັ້ອງສຶກສາພຣະທ າດານເີອນ ບດົທີ3. ພຣະຄ າພີບດົນີັ້

ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນປະສບົການທີູ່ ພວກເຮົາຈະມໃີນຍກຸສດຸທັ້າຍ.


ຮ ບປັັ້ນທອງຄ າ (ດານເີອນ 3:1-7)

ອູ່ານກູ່ຽວກບັຮ ບປັັ້ນທອງຄ າໃນດານເີອນ 3:1-7. ແມ ູ່ນຫຍງັເຮັດໃຫັ້ກະສດັສັ້າງ

ຮ ບປັັ້ນນີັ້ຂຶັ້ນມາ?

ດ ັູ່ງທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ເຫັນ ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາໄດັ້ຝນັກູ່ຽວກບັຮ ບປັັ້ນຮ ບໜຶູ່ ງ.

ຕ ູ່ ມາເພິູ່ ນຈຶູ່ ງໄດັ້ສັ້າງຮ ບປັັ້ນຍກັໜຶູ່ ງຂຶັ້ນມາ. ຮ ບປັັ້ນນີັ້ເຮັດດັ້ວຍຄ າຕ ັັ້ງແຕູ່ຫວົຈນົ

ຮອດຕີນ. ເປັນຫຍງັກະສດັຈຶູ່ງສັ້າງຮ ບປັັ້ນນີັ້? ອາດຈະເປັນເພາະວູ່າ ເພີູ່ ນບ ູ່ ຕັ້ອງ

ການໃຫັ້ອານາຈກັຂອງເພີູ່ ນຫລ ົັ້ມ. ກະສດັບ ູ່ ພ ໃຈທີູ່ ຈະເປັນພຽງແຕູ່ຫວົຂອງຮ ບປັັ້ນ

ທີູ່ ເຮັດດັ້ວຍຄ າ. ເພິູ່ ນຕັ້ອງການໃຫັ້ອານາຈກັຂອງເພີູ່ ນນ ັັ້ນຄງົຢ ູ່ຕະຫລອດໄປ. ດ ັູ່ງ

ນ ັັ້ນ ເພີູ່ ນຈຶູ່ ງສັ້າງຮ ບປັັ້ນທງັໝດົດັ້ວຍດັ້ວຍທອງຄ າ. ນ ັັ້ນກ ສະແດງໃຫັ້ປະຊາຊນົ

ຂອງເພີູ່ ນເຫັນວູ່າ ອານາຈກັຂອງເພີູ່ ນຈະບ ູ່ ມມີ ືັ້ສິັ້ນສດຸ.

ກະສດັກ ເຕັມໄປດັ້ວຍຄວາມອວດອ ົູ່ງທະນງົໂຕ. ຄວາມອວດອ ົູ່ງນີັ້ກ ເຮັດໃຫັ້

ພວກເຮົາຈືູ່ກຸູ່ມຄນົທີູ່ ໄດັ້ສັ້າງຫ ບາເບວຂຶັ້ນມາ. ພວກເຂົາເຫົຼູ່ ານ ັັ້ນກັ້າທີູ່ ຈະທັ້າທາຍອ າ

ນາດຂອງພຣະເຈົັ້າໂດຍການສັ້າງຫ ຄອຍທີູ່ ຈະພະຍາຍາມໄປເຖງິສະຫວນັໄດັ້. ກະ

ສດັເນບ ກາດເນັດຊາກ ຊ ົູ່ວຮັ້າຍຄືກບັຄນົເຫົຼູ່ ານີັ້. ເພີູ່ ນບ ູ່ ສາມາດຢ ູ່ກບັແນວຄິດທີູ່ ວູ່າ

ອານາຈກັຂອງເພີູ່ ນເອງຈະສິັ້ນສຸດລງົ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ກະສດັຈຶູ່ງໄດັ້ສັ້າງຮ ບປັັ້ນເພືູ່ ອສະ

ແດງເຖງິອ ານາດຂອງຕນົເອງ. ແລະຮ ບປັັ້ນນ ັັ້ນກ ຍງັເປັນບດົທດົສອບສ າລບັປະຊາ

ຊນົຂອງເພີູ່ ນ. ມນັສະແດງໃຫັ້ກະສດັເຫັນວູ່າ ໃຜຊືູ່ ສດັແລະຈ ົູ່ງຮກັພກັດີຕ ູ່ ກະສດັ

ແລະໃຜບ ູ່ ຊືູ່ສດັ.

31

ກະສດັເນບ ກາເນັດຊາໄດັ້ຕກົລງົໄປສ ູ່ກບັດກັແຫູ່ງຄວາມອວດອ ົູ່ງທະນງົໂຕ.

ພວກເຮົາສາມາດເຮັດສິູ່ ງໃດ ເພືູ່ ອໃຫັ້ພ ົັ້ນຈາກກບັດກັອນັດຽວກນັນີັ້?


ຄ າສ ັູ່ງຂອງກະສດັທີູ່ ບອກໃຫັ້ນະມດັສະການ (ດານເີອນ 3:8-15)

ປຽບທຽບສິູ່ ງທີູ່ ເກີດຂຶັ້ນໃນດານເີອນ 3:8-15 ກບັສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນໃນພະນມິດິ

13:11-18. ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນໃນສະໄໝຂອງດານເີອນ ເຊິູ່ ງຈະເກດີຂຶັ້ນໃນອະ

ນາຄດົໃນຍດຸສດຸທັ້າຍ?

ພວກເຮົາກ າລງັດ າເນນີຊີວິດຢ ູ່ໃນຊູ່ວງຍຸກສດຸທັ້າຍຂອງປະຫວດັສາດ. ພະນິ

ມດິ ບດົທີ13 ກ ປະກາດວູ່າ ຄນົໃນໂລກນີັ້ຈະຖືກສ ັູ່ງໃຫັ້ນະມດັສະການອ ານາດ

ຂອງສດັຮັ້າຍແລະຮ ບປັັ້ນຂອງມນັ. ຮ ບປັັ້ນກ ຄືພະປອມ. ອ ານາດຂອງສດັຮັ້າຍໃນ

ທະເລໄດັ້ຮບັການຊູ່ອຍເຫຼືອຈາກສດັຮັ້າຍເທິງບກົ. ອ ານາດຂອງສດັຮັ້າຍທະເລໄດັ້

ບງັຄບັໃຫັ້ "ຄນົທງັໝດົທງັນັ້ອຍແລະໃຫຍູ່ ທັູ່ງຮ ັູ່ງມແີລະຍາກຈນົ ທງັເສລີແລະ

ຂັ້ອຍຂັ້າ ໄດັ້ຮບັເຄືູ່ ອງໝາຍໄວັ້ທີູ່ ມຂືວາ ຫຼື ທີູ່ ໜັ້າຜາຂອງພວກເຂົາ." (ພະນິມດິ

13-16)

ທູ່ານເຫັນບ ວູ່າ ໃນພະນິມດິບດົທີ13ນ ັັ້ນ ກຸູ່ມຄນົ6ກຸູ່ມໄດັ້ພາກນັນະມດັສະ

ການຮ ບປັັ້ນຂອງສດັຮັ້າຍຈາກທະເລ? ພວກເຂົາຄື (1) ກຸູ່ມຄນົທີູ່ ຄນົອືູ່ ນເຫັນວູ່າບ ູ່

ສ າຄນັ. (2) ກຸູ່ມຄນົທີູ່ ຍິູ່ ງໃຫຍູ່. (3) ກຸູ່ມຄນົທີູ່ ຮ ັູ່ງມ.ີ (4) ກຸູ່ມຄນົທີູ່ ທກຸຍາກ. (5)

ຄນົທີູ່ ມອິີດສະຫຼະພາບ ແລະ (6) ກຸູ່ມຂັ້າທາດ. ເລກຂອງສດັຮັ້າຍທະເລນ ັັ້ນຄື

666. ດານເີອນ 3:1 ສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ເນບ ກາເນັດຊາໄດັ້ສັ້າງໃຫັ້ຮ ບປັັ້ນຂອງ

ເພີູ່ ນນ ັັ້ນ ສ ງ 60 ກວິບິດ (26.4ແມັດ) ແລະ ກວັ້າງ 6 ກວິບິດ (2.6ແມັດ). ຮ ບ

ປັັ້ນຄ າຂອງເນບ ກາດເນັດຊາເປັນຮ ບທີູ່ ພນັລະນາພາບ. ມນັສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າບາ

ບີໂລນໃນຍຸດກສດຸທັ້າຍນ ັັ້ນຈະເຮັດສິູ່ ງໃດໃນບ ັັ້ນປາຍ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຈຶູ່ງຄວນ

ໃສູ່ໃຈໃນສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນໃນເລືູ່ ອງນີັ້. ມນັສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄຸມ

ສິູ່ ງຕູ່າງໆທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນໃນໂລກນີັ້.

32


ບດົທດົສອບຂອງໄຟ (ອບົພະຍບົ 20:3-6)

ໝ ູ່ຂອງດານີເອນສາມຄນົກ ມວີຽກຕ າແໜູ່ງໃນພະລາດຊະວງັ. ພວກເຂົາມີ

ຄວາມຈ ົູ່ງຮກັພກັດີຕ ູ່ ກະສດັ. ນອກຈາກນ ັັ້ນ ພວກເຂົາຍງັຊືູ່ ສດັຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ. ຄວາມ

ຊືູ່ສດັຂອງເຂົາຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າກ ວາງຂອບເຂດທີູ່ ຈ າກດັສ າລບັຄວາມຈ ົູ່ງຮກັພກັດທີີູ່ ເຂົາມີ

ຕ ູ່ ມະນດຸ. ຊາຍໜຸູ່ມສາມຄນົກ ຍິນດີທີູ່ ຈະຮບັໃຊັ້ກະສດັ ແຕູ່ພວກເຂົາບ ູ່ ສາມາດນະ

ມດັສະການຮ ບປັັ້ນຂອງກະສດັໄດັ້.

ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ຊູ່ອຍຊາຍສາມຄນົນີັ້ໃຫັ້ຢືນຢດັຢູ່າງເຂັັ້ມແຂງສ າລບັພຣະເຈົັ້າ?

ອູ່ານອບົພະຍບົ 20:3-6 ແລະ ພະບນັຍດັສອງ 6:4 ສ າລບັຄ າຕອບ.

ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ຊາຍໜຸູ່ມສາມຄນົນີັ້ເຂັັ້ມແຂງ. ພຣະອງົຊງົເຕີມຈິດໃຈ

ຂອງເຂົາດັ້ວຍຄວາມກັ້າຫານ. ພວກເຂົາໄດັ້ກູ່າວກບັກະສດັວູ່າ : "ຖັ້າພຣະເຈົັ້າອງົ

ທີູ່ ພວກຂັ້ານັ້ອຍຮບັໃຊັ້ຢ ູ່ສາມາດຊູ່ອຍພວກຂັ້ານັ້ອຍໃຫັ້ພ ົັ້ນຈາກເຕົາໄຟ ແລະ ຈາກ

ອ ານາດຂອງທູ່ານໄດັ້ ແລັ້ວພຣະອງົກ ຈະຊູ່ອຍ. ແຕູ່ເຖງິແມ ູ່ນວູ່າ ພຣະອງົບ ູ່ ຊູ່ອຍກ

ຂ ໃຫັ້ທູ່ານຮ ັ້ໄວັ້ວູ່າ ພວກຂັ້ານັ້ອຍຈະບ ູ່ ຂາບໄຫວັ້ພະຂອງທູ່ານ ແລະຈະບ ູ່ ກ ົັ້ມຂາບຕ ູ່

ຮ ບປັັ້ນເປັນຄ າທີູ່ ທູ່ານໄດັ້ສັ້າງຂຶັ້ນນ ັັ້ນຢູ່າງເດັດຂາດ."

ຊດັຣາກ ເມຊາກ ແລະ ອາເບັດເນໂກ ຮ ັ້ວູ່າ ພຣະເຈົັ້າສາມາດຊູ່ອຍພວກ

ເຂົາໃຫັ້ພ ົັ້ນຈາກເຕົາໄຟທີູ່ ຮ ັ້ອນໄດັ້. ແມ ູ່ນແທັ້ ແຕູ່ວູ່າພວກເຂົາກ ບ ູ່ ຮ ັ້ວ ູ່າ ພຣະອງົຈະ

ຊງົຊູ່ອຍພວກເຂົາຫືຼບ ູ່ . ແຕູ່ພວກເຂົາກ ປະຕິເສດທີູ່ ຈະເຊືູ່ ອຟງັຄ າສ ັູ່ງຂອງກະສດັ.

ຄວາມເຊືູ່ ອທີູ່ ເຂັັ້ມແຂງນີັ້ມາຈາກໃສ? ພວກເຮົາເອງຈະມຄີວາມເຊືູ່ ອແບບນີັ້ໄດັ້ແນວ

ໃດ?

33


ຜ ັ້ຊາຍຄນົທີສີູ່ (ດານເີອນ 3:19-27)

ອູ່ານພຣະທ າ ດານເີອນ 3:19-27. ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ າ

ນີັ້? ແມ ູ່ນໃຜທີູ່ ເປັນອີກຄນົທີູ່ ຢ ູ່ໃນເຕົາໄຟນ ັັ້ນ?

ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາໄດັ້ໂຍນ ຊດັຣາກ ເມຊາກ ແລະ ອາເບັດເນໂກເຂົັ້າ

ໄປໃນໄຟ. ແຕູ່ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາກ ສບັສນົຍັ້ອນບາງຢູ່າງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນ. ເພີູ່ ນໄດັ້

ເຫັນຄນົອີກຄນົໜຶູ່ ງໃນເຕົາໄຟນ ັັ້ນ! ກະສດັກ ບອກວູ່າຄນົທສີູ່ ທີູ່ ເພີູ່ ນເຫັນນ ັັ້ນກ ເບີູ່ ງຄື

ກບັ "ບດຸຂອງພຣະເຈົັ້າ" (ດານເີອນ 3:25; ສະບບັພາສາອງັກດິ)

ກະສດັກ ບ ູ່ ສາມາດກູ່າວສິູ່ ງໃດຫຼາຍກວູ່ານ ັັ້ນອີກ. ແຕູ່ພວກເຮົາກ ຮ ັ້ວ ູ່າຄນົທີູ່ ສີູ່

ນ ັ ັ້ນຄືພຣະເຢຊ . ພຣະເຢຊ ອງົດຽວກນັນີັ້ກ ປະກດົໂຕຕ ູ່ໜັ້າອບັຣາຮາມກູ່ອນທີູ່ ພຣະ

ເຈົັ້າຈະທ າລາຍເມອືງໂຊໂດມແລະກມົມະຣາ. ພຣະເຢຊ ອງົດຽວກນັນີັ້ໄດັ້ຕ ູ່ ສ ັ້ກບັຢາ

ໂຄບຢ ູ່ຂັ້າງຫັ້ວຍນ ັ້າຈາບອກ. ພຣະເຢຊ ອງົດຽວນີັ້ໄດັ້ສ າແດງພຣະອງົເອງໃຫັ້ໂມເຊ

ເຫັນໃນພຸູ່ມໄມ ັ້ ທີູ່ ກ າລງັລຸກໄໝັ້ຢ ູ່. ຄນົທີສີູ່ ທີູ່ ຢ ູ່ໃນເຕົາໄຟກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາ

ເຫັນພຣະເຢຊ ກູ່ອນທີູ່ ພຣະອງົຈະສະເດັດມາໂລກນີັ້ ໃນຖານະເປັນມະນດຸຄນົໜຶູ່ ງ.

ພຣະເຢຊ ຊງົຢືນຢ ູ່ໃນເຕົາໄຟເພືູ່ ອສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົຢືນຢ ູ່

ຂັ້າງ ປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົໃນຊູ່ວງທີູ່ ພວກເຂົາຍາກລ າບາກ.

ທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວທກ໌ູ່າວວູ່າ "ແຕູ່ພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າບ ູ່ ໄດັ້ລືມໄລຜ ັ້ຮບັໃຊັ້ຂອງ

ພຣະອງົເອງ. ພວກເຂົາຄືພະຍານຂອງພຣະອງົ. ທະຫານຂອງກະສດັໄດັ້ໂຍນ

ພວກເຂົາເຂົັ້າໄປໃນເຕົາທີູ່ ຮັ້ອນໄໝັ້ຢ ູ່. ແລັ້ວພຣະຜ ັ້ຊູ່ອຍໃຫັ້ລອດກ ສະແດງພຣະອງົ

ເອງໃຫັ້ຊດັຣາກ ເມຊາກ ແລະ ອາເບັດເນໂກໄດັ້ເຫັນ. ພວກເຂົາໄດັ້ຍູ່າງໄປມາໃນ

ກອງໄຟນ ັັ້ນ. ພຣະເຢຊ ຊງົເປັນພຣະເຈົັ້າແຫູ່ງຄວາມຮັ້ອນແລະຄວາມເຢັນ. ເມືູ່ອ

ພຣະເຢຊ ຍູ່າງເຂົັ້າໄປໃນໄຟນ ັັ້ນ ແປວໄຟນ ັັ້ນກ ບ ູ່ ສາມາດທ າລາຍຊາຍສາມຄນົນ ັັ້ນ

ໄດັ້." (ປຶັ້ມທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວທ)໌

34


ເຄັດລບັສ ູ່ການມຄີວາມເຊືູ່ ອທີູ່ ເຂັັ້ມແຂງ (ເຮັບເລີ ບດົທີ11)

ອູ່ານເຮັບເລ ີບດົທີ11. ພຣະຄ າບດົນີັ້ສອນຫຍງັພວກເຮົາກ ູ່ຽວກບັຄວາມເຊືູ່ ອ?

ຄວາມເຊືູ່ ອອນັແທັ້ຈງິນ ັັ້ນແມ ູ່ນຫຍງັ?

ທູ່ານຢາກຈະມຄີວາມເຊືູ່ ອທີູ່ ເຂັັ້ມແຂງຫຼືບ ູ່? ຖັ້າແມ ູ່ນແລັ້ວສິູ່ ງທ າອິດທີູ່ ທູ່ານຈ າ

ເປັນຕັ້ອງເຮັດຄືຖາມວູ່າ: ຄວາມເຊືູ່ ອນ ັັ້ນແມ ູ່ນຫຍງັ? ບາງຄນົເຊືູ່ ອວູ່າຄວາມເຊືູ່ອຄື

ຄ າຕອບຂອງຄ າທີູ່ ເຮົາອະທິຖານຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ. ພວກເຂົາໄປຫັ້າງຮັ້ານແລັ້ວອະທິຖານ

ໃຫັ້ໄດັ້ບູ່ອນຈອດ. ຖັ້າພວກເຂົາໄດັ້ບູ່ອນຈອດແລັ້ວ ພວກເຂົາກ ຄິດວູ່າພວກເຂົາມີ

ຄວາມເຊືູ່ ອທີູ່ ເຂັັ້ມແຂງ. ແຕູ່ສມົມດຸວູ່າ ພວກເຂົາໄປຮອດຫັ້າງແລັ້ວແຕູ່ກບັບ ູ່ ໄດັ້

ບູ່ອນຈອດ. ພຣະເຈົັ້າບ ູ່ ໄດັ້ຕອບຄ າອະທິຖານຂອງພວກເຂົາ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຂົາ

ອາດຈະຄິດວູ່າຄວາມເຊືູ່ ອຂອງເຂົານ ັັ້ນອູ່ອນແອ. ຄວາມເຂົັ້າໃຈກູ່ຽວກບັຄວາມເຊືູ່ ອ

ແບບນີັ້ກ ອນັຕະລາຍ. ມນັພະຍາຍາມທີູ່ ຈະບງັຄບັໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າເຮັດໃນສິູ່ ງທີູ່ ພວກ

ເຮົາຕັ້ອງການ. ມນັບ ູ່ ແມ ູ່ນການໄວັ້ວາງໃຈໃນສະຕິປນັຍາຂອງພຣະເຈົັ້າແລະອ າ

ນາດຂອງພຣະອງົທີູ່ ຈະເລືອກສິູ່ ງທີູ່ ດທີີູ່ ສດຸສ າລບັເຮົາ.

ໝ ູ່ຂອງດານເີອນກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນຄວາມເຊືູ່ ອອນັແທັ້ຈງິ. ພວກເຂົາ

ຮ ັ້ຈກັພຣະເຈົັ້າແລະພວກເຂົາກ ໃກັ້ຊດິກບັພຣະອງົ. ຄວາມໃກັ້ຊດິສະໜິດສະໜມົກບັ

ພຣະເຈົັ້າຂອງເຂົານ ັັ້ນ ກ ເຮັດໃຫັ້ພວກເຂົາໄວັ້ວາງໃຈໃນພຣະເຈົັ້າຢູ່າງສມົບ ນ.

ຄວາມເຊືູ່ອນ ັັ້ນບ ູ່ ໄດັ້ບງັຄບັພຣະເຈົັ້າໃຫັ້ເຮັດໃນສິູ່ ງທີູ່ ພວກເຮົາຕັ້ອງການ. ດ ັູ່ງທີູ່ ພວກ

ເຮົາໄດັ້ເຫັນໃນເລືູ່ ອງນີັ້ວ ູ່າ ໝ ູ່ຂອງດານເີອນທງັສາມຄນົກ ບ ູ່ ໄດັ້ຮ ັ້ຄກັແນູ່ວູ່າ ພຣະ

ເຈົັ້າຈະເຮັດສິູ່ ງໃດເພືູ່ ອຊູ່ອຍພວກເຂົາ. ແຕູ່ພວກເຂົາໄດັ້ຕດັສິນໃຈທີູ່ ຈະເຮັດສິູ່ ງທີູ່

ຖກືຕັ້ອງເຖງິແມ ູ່ນວູ່າພວກເຂົາຈະຕາຍກ ຕາມ. ຕວົຢູ່າງຂອງພວກເຂົາກ ສະແດງ

ເຖງິຄວາມເຊືູ່ ອອນັແທັ້ຈງິ. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ພວກເຮົາໄດັ້ສະແດງອອກເຖງິຄວາມເຊືູ່ ອ

ອນັແທັ້ຈງິເມືູ່ອພວກເຮົາໄດັ້ອະທິຖານຫາອງົພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າສ າລບັສິູ່ ງທີູ່ ພວກເຮົາ

35

ຕັ້ອງການ. ແຕູ່ແລັ້ວ ພວກເຮົາອາດຈະບ ູ່ ເຂົັ້າໃຈສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນແລະເຫດຜນົສະເໝີ

ໄປ. ແຕູ່ພວກເຮົາກ ໄວັ້ວາງໃຈໃນພຣະເຈົັ້າຕ ູ່ ໄປ. ນ ັັ້ນຄືຄວາມເຊືູ່ອອນັແທັ້ຈງິ.

ພວກເຮົາສາມາດສະແດງເຖງິຄວາມເຊືູ່ ອໃນສິູ່ ງເລັກໆນັ້ອຍໆໄດັ້ໃນທາງໃດ

ແດູ່ໃນແຕູ່ລະມືັ້? ການເຮັດສິູ່ ງເລັກນັ້ອຍເຫົຼູ່ ານີັ້ຊູ່ອຍໃຫັ້ຄວາມເຊືູ່ອຂອງເຮົາເຕີບໂຕ

ແລະເຂັັ້ມແຂງຂຶັ້ນແນວໃດ? ສິູ່ ງເຫົຼູ່ ານີັ້ຈະຊູ່ອຍກຽມພວກເຮົາໃຫັ້ພັ້ອມສ າລບັບນັຫາ

ທີູ່ ໃຫຍູ່ກູ່ວານີັ້ແນວໃດ? ເປັນຫຍງັການທດົສອບໃນ “ສິູ່ ງທີູ່ ເລັກນັ້ອຍ” ຈຶູ່ງເປັນການ

ທດົສອບທີູ່ ສ າຄນັທີູ່ ສດຸ?



“ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າຈະຕັ້ອງມຄີວາມເຊືູ່ ອທີູ່ ບ ູ່ ລ ົັ້ມເຫຼວ. ບດຸຂອງພຣະເຈົັ້າ

ຈະຕັ້ອງສະແດງໃຫັ້ທກຸໆຄນົເຫັນຢູ່າງຈະແຈັ້ງວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົເປັນພຣະເຈົັ້າອງົ

ດຽວທີູ່ ພວກເຂົານະມດັສະການ. ບດຸຫຼານຂອງພຣະເຈົັ້າຈະຕັ້ອງສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ

ພວກເຂົາຈະບ ູ່ ມສີູ່ວນຮູ່ວມໃນການນະມດັສະການພະປອມ. ບ ູ່ ມກີດົໝາຍຂອງມະ

ນດຸ ຫຼື ຄ າສ ັູ່ງອນັໃດທີູ່ ຈະຍິູ່ ງໃຫຍູ່ເທົູ່ າກບັພຣະຄ າຂອງພຣະເຈົັ້າ. ພຣະຄ າຂອງ

ພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນຄງົຈະຢ ູ່ຕະຫຼອດໄປ. ປະຊາຊນົທີູ່ ຊືູ່ ສດັຂອງພຣະເຈົັ້າຈະເຊືູ່ ອຟງັກດົ

ບນັຍດັຂອງພຣະອງົ ເຖງິແມ ູ່ນວູ່າຄນົອືູ່ ນຈະຈບັເຂົາໄວັ້ໃນຄກຸ ຫຼື ພະຍາຍາມຂັ້າ

ພວກເຂົາ.” (ທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວທ)໌


1. ອູ່ານ 1ເປໂຕ 1:3-9. ເປັນຫຍງັພຣະເຈົັ້າຈຶູ່ງຊູ່ອຍບາງຄນົໃຫັ້ອອກຈາກບນັຫາ

ແຕູ່ກບັບ ູ່ ຊູ່ອຍບາງຄນົ? ພວກເຮົາຈະສາມາດຕອບຄ າຖາມນີັ້ໄດັ້ແທັ້ຫຼືບ ູ່? ເປັນ

ຫຍງັພວກເຮົາຈຶູ່ ງຕັ້ອງສືບຕ ູ່ ໄວັ້ວາງໃຈໃນຄວາມຮກັຂອງພຣະເຈົັ້າ ເຖິງແມ ູ່ນ

ວູ່າພຣະອງົຈະບ ູ່ ເຮັດການອດັສະຈນັເພືູ່ ອຊູ່ອຍເຮົາ?

36

2. ສມົມດຸວູ່າ ເລືູ່ ອງເຕົາຮັ້ອນທີູ່ ເຜົາໄໝັ້ນີັ້ມຈີດຸຈບົແບບອືູ່ ນເດ? ຈະເປັນແນວໃດ

ຖັ້າຫາກຊາຍໜຸູ່ມສາມຄນົນີັ້ຕາຍໃນຕອນຈບົ? ພວກເຮົາຍງັຈະໄດັ້ຮບັບດົຮຽນອນັ

ໃດຈາກເລືູ່ ອງນີັ້?

3. ໃຫັ້ທູ່ານຄຶດເຖງິຄ າຖາມທີູ່ ສ າຄນັທີູ່ ສດຸທີູ່ ຈະຕັ້ອງຖາມໃນຍກຸສດຸທັ້າຍ: ພວກເຮົາ

ຈະນະມດັສະການຜ ັ້ໃດ? ຄ າຕອບຕ ູ່ ຄ າຖາມນີັ້ກ ສະແດງເຖິງອນັໃດກູ່ຽວກບັວນັ

ສະບາໂຕ? ວນັສະບາໂຕນ ັັ້ນສ າຄນັຫຼາຍຊ ູ່າໃດ?

4. ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານຄ າເວົັ້າຂອງພຣະເຢຊ ໃນ ລ ກາ 16:10. ຄ າເວົັ້າຂອງພຣະເຢຊ

ນ ັ ັ້ນຊູ່ອຍພວກເຮົາໃຫັ້ເຂົັ້າໃຈວູ່າ ພວກເຮົາສາມາດມຊີີວິດໄດັ້ດັ້ວຍຄວາມເຊືູ່ ອ

ແນວໃດ?

5. ເນບ ກາດເນັດຊາກູ່າວກບັໝ ູ່ຂອງດານເີອນວູ່າ “ຈະມພີຣະອງົໃດຊູ່ວຍ

ພວກເຈົັ້າໃຫັ້ພ ົັ້ນໄດັ້ຊ ັັ້ນບ ?” ຖັ້າເປັນທູ່ານ ທູ່ານຈະຕອບກະສດັວູ່າແນວໃດ?

37

ບດົທີ 5

ຈາກຄວາມອວດອ ົູ່ງທະນງົຕວົໄປສ ູ່ຈດິໃຈທີູ່ ປາສະຈາກ

ຄວາມອວດອ ົູ່ງ

(25-31 ມງັກອນ 2019)



ດານເີອນ 4:1-33; ສຸພາສິດ 14:31; 2 ກະສດັ 20:2-5; ດານເີອນ 4:34-37;

ຟີລິບປອຍ 2:1-11.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: " 'ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ສ າແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນສິູ່ ງທີູ່ ຍິູ່ ງໃຫຍູ່ແລະປະຫຼາດທີູ່

ສຸດ. ການອດັສະຈນັທີູ່ ພຣະອງົໄດັ້ກະທ ານ ັ ັ້ນໃຫຍູ່ຍິູ່ ງ ພຣະອງົຈະເປັນກະສດັ

ປກົຄອງຕະຫຼອດໄປ.' " (ດານເີອນ 4:3)

ຄວາມອວດອ ົູ່ງຄືບາບຢູ່າງທ າອິດ. ພຣະຄ າພີບອກວູ່າ ຄວາມອວດອ ົູ່ງທະນງົ

ຕວົນ ັັ້ນໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນຢ ູ່ໃສ? ຢ ູ່ໃນໃຈຂອງລ ຊເີຟີ (ເອເຊກຽນ 28:17)

ຄວາມອວດອ ົູ່ງໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ລ ຊີເຟີໄປສ ູ່ຄວາມບາບ. ແລັ້ວພຣະເຈົັ້າກ ໂຍນລ ຊີ

ເຟີອອກຈາກສະຫວນັ. ໃນເວລານີັ້ ລ ຊເີຟີ ຫຼື ຊາຕານກ ໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ຄວາມອວດອ ົູ່ງ

ທະນງົໂຕຢ ູ່ໃນມະນດຸ. ມານໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ມະນດຸຕ ູ່ ຕັ້ານພຣະເຈົັ້າ. ໂດຍທາງນີັ້ ລ ຊີ

ເຟີໄດັ້ທ າລາຍມະນຸດ. ພວກເຮົາທງັໝດົຕູ່າງເປັນຄນົບາບ. ພວກເຮົາກ ເພິູ່ ງພາ

ພຣະເຈົັ້າສ າລບັຊວີດິ. ຂອງປະທານຂອງເຮົາທງັໝດົມາຈາກພຣະເຈົັ້າ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ຈ ົູ່ງ

ໃຫັ້ພວກເຮົາເຮັດສິູ່ ງດີໆ ຕູ່າງໆທີູ່ ເຮົາເຮັດກບັຂອງປະທານເຫົຼູ່ ານີັ້ທີູ່ ມາຈາກພຣະເຈົັ້າ.

ນ ັັ້ນເປັນເຫດຜນົທີູ່ ພວກເຮົາບ ູ່ ຄວນເຕັມໄປດັ້ວຍຄວາມອວດອ ົູ່ງ. ພວກເຮົາບ ູ່ ຄວນ

ອວດອັ້າງໃນສິູ່ ງໃດກ ຕາມທີູ່ ພວກເຮົາເຮັດ.

38

ມນັໄດັ້ໃຊັ້ເວລາອນັຍາວນານສ າລບັເນບ ກາດເນັດຊາທີູ່ ຈະເຂົັ້າໃຈຄວາມຈງິ

ເລືູ່ ອງນີັ້. ທູ່ານຈະຈືູ່ວູ່າ ກະສດັໄດັ້ຫຼຽວເຫັນຊາຍຄນົທີູ່ 4ໃນເຕົາໄຟ. ຊາຍຄນົທີູ່ ສີູ່

ນ ັ ັ້ນແມ ູ່ນພຣະເຢຊ . ແຕູ່ວູ່າສິູ່ ງນີັ້ໄດັ້ປູ່ຽນແປງເນບ ກາດເນັດຊາບ ? ບ ູ່ ເລີຍ! ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ

ພຣະເຈົັ້າຈຶູ່ງໄດັ້ຖອນອານາຈກັຂອງເພິູ່ ນອອກ. ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ກະສດັນ ັັ້ນອາ

ໄສຢ ູ່ກບັສດັຕູ່າງໆ. ແລັ້ວກະສດັຈຶູ່ງມກີານປູ່ຽນແປງ.


"ເບິູ່ ງດ ນະຄອນບາບີໂລນນີັ້ເປັນເມອືງໃຫຍູ່ຫຼາຍ ເຮົາໄດັ້ສັ້າງໃຫັ້ເປັນເມອືງຫຼວງ

ຂອງເຮົາ" (ດານເີອນ 4:1-33)

ໃຫັ້ເຮົາມາອູ່ານກູ່ຽວກບັກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາໃນດານເີອນ 4:1-33. ແມ ູ່ນ

ຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນກບັກະສດັ? ເປັນຫຍງັມນັຈຶູ່ ງເກດີຂຶັ້ນ?

ພຣະເຈົັ້າຊງົໃຫັ້ຄວາມຝນັເລືູ່ ອງທີສອງໃຫັ້ແກູ່ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາ. ແລະ

ເທືູ່ ອນີັ້ ກະສດັກ ຈືູ່ຄວາມຝນັຂອງຕນົເອງໄດັ້. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ກະສດັຈຶູ່ງຂ ໃຫັ້ດານເີອນນ ັັ້ນ

ໃຫັ້ຄ າອະທິບາຍ. ໃນຄວາມຝນັນີັ້ ກະສດັເຫັນຕ ົັ້ນໄມ ັ້ໃຫຍູ່ຕ ົັ້ນໜຶູ່ ງ. ຕ ົັ້ນໄມ ັ້ນີັ້ຂຶັ້ນໄປ

ເຖງິສະຫວນັ. ຄນົຜ ັ້ໜຶູ່ ງໃນສະຫວນັກ ໄດັ້ສ ັູ່ງໃຫັ້ທ ດສະຫວນັຕດັຕ ົັ້ນໄມນີັ້ລງົຈນົເຫຼືອ

ແຕູ່ກກົ ແລະຮາກຂອງມນັທີູ່ ຢ ູ່ໃນດິນ. ແລັ້ວຄນົໃນຄວາມຝນັກ ກູ່າວສິູ່ ງໜຶູ່ ງທີູ່ ເຮັດ

ໃຫັ້ເນບ ກາດເນັດຊາຢັ້ານ. ລາວເວົັ້າວູ່າ "ພາຍໃນເຈັດປີລາວຈະບ ູ່ ມຈີດິໃຈມະນຸດ

ເຫຼືອຢ ູ່ ແຕູ່ຈະມຈີດິໃຈສດັ." (ດານີເອນ 4:16) ດານີເອນກ ເຂົັ້າໃຈຄວາມຝນັນີັ້.

ເພິູ່ ນກ ປາດຖະໜາຢາກໃຫັ້ຄວາມຝນັນີັ້ເວົັ້າກູ່ຽວກບັສດັຕ ຂອງກະສດັ. ແຕູ່ດານເີອນ

ກ ຊືູ່ສດັຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ. ເພິູ່ ນໄດັ້ກູ່າວຄວາມຈງິກບັກະສດັ. ດານເີອນຈຶູ່ງບອກວູ່າຄວາມ

ຝນັນີັ້ກ ກ ູ່າວກູ່ຽວກບັກະສດັນ ັັ້ນເອງ.

ພຣະຄ າພີໄດັ້ໃຊັ້ຮ ບພາບຂອງຕ ົັ້ນໄມ ັ້ເພືູ່ ອສະແດງໃຫັ້ເຫັນກະສດັ, ປະເທດ

ແລະ ອານາຈກັຕູ່າງໆ (ເອເຊກຽນ ບດົທີ 17; ເອເຊກຽນ ບດົທີ 31; ໂຮເຊອາ

ບດົທີ 14; ເສກາລີຢາ 11:1,2; ລ ກາ 23:31). ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ຕ ົັ້ນໄມ ັ້ໃຫຍູ່ຕ ົັ້ນນ ັັ້ນກ ເປັນ

ພາບພນັລະນາສ າລບັກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາ. ມນັສະແດງເຖງິຈດິໃຈຂອງເພິູ່ ນທີູ່

39

ເຕັມໄປດັ້ວຍຄວາມອວດອ ົູ່ງທະນງົຕວົ. ພຣະເຈົັ້າປະທານອານາຈກັແລະອ ານາດ

ໃຫັ້ແກູ່ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາ. ແຕູ່ກະສດັກ ລ ົັ້ມເຫຼວທີູ່ ຈະຖວາຍກຽດແດູ່ພຣະເຈົັ້າ.

ກະສດັໄດັ້ກ ູ່າວສິູ່ ງໃດໃນພຣະທ າດານເີອນ 4:30? ມນັສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ

ກະສດັບ ູ່ ເຂົັ້າໃຈຄ າຕກັເຕືອນຂອງພຣະເຈົັ້າແນວໃດ?


ດານເີອນຕກັເຕືອນກະສດັ (ດານເີອນ 4:27)

ອູ່ານຄ າເຕືອນຂອງດານເີອນທີູ່ ໃຫັ້ກບັກະສດັໃນ ດານເີອນ 4:27. ດານເີອນ

ໄດັ້ເຕືອນກະສດັກູ່ຽວກບັເລືູ່ ອງໃດ? ດານເີອນບອກກະສດັໃຫັ້ເຮັດສິູ່ ງໃດແລະເປັນ

ຫຍງັຈຶູ່ ງຕັ້ອງເຮັດສິູ່ ງນ ັັ້ນ? (ອູ່ານສພຸາສິດ 14:31)

ດານເີອນອະທິບາຍຄວາມຝນັໃຫັ້ກບັກະສດັຟງັ. ແລັ້ວດານເີອນກ ໃຫັ້ຄ າແນະ

ນ າແກູ່ກະສດັບາງຢູ່າງ. ດານເີອນບອກກະສດັວູ່າ ຈະຕັ້ອງເຮັດສິູ່ ງໃດເພືູ່ ອວູ່າສິູ່ ງ

ຮັ້າຍໆເຫົຼູ່ ານີັ້ຈະບ ູ່ ໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນ. "ເພາະສະນ ັັ້ນ ພະຣາຊາເອີຍ ຈ ົູ່ງເຮັດຕາມຄ າແນະ

ນ າຂອງຂັ້ານັ້ອຍເຖດີ. ຈ ົູ່ງເລີກເຮັດບາບສາ ແລະ ເຮັດໃນສິູ່ ງທີູ່ ຖກືຕັ້ອງ; ຈ ົູ່ງເມດ

ຕາສງົສານຄນົຍາກຈນົ. ແລັ້ວທູ່ານກ ຈະຈະເລີນຮຸູ່ງເຮືອງສືບຕ ູ່ ໄປ." (ດານີເອນ

4:27).

ຂູ່າວສານຂອງດານເີອນທີູ່ ໃຫັ້ກະສດັກ ບ ູ່ ແມ ູ່ນສິູ່ ງທີູ່ ແປກໃໝູ່. ຜ ັ້ປະກາດຂູ່າວ

ໃນສະໄໝພຣະຄ າພີເດີມ ຫຼື ຜ ັ້ສ ົູ່ງຂູ່າວພິເສດ ກ ມກັຈະເຕືອນປະຊາຊນົຂອງພຣະ

ເຈົັ້າກູ່ຽວກບັການໃຫັ້ຄວາມເມດຕາແກູ່ຄນົທຸກຍາກ. ຜ ັ້ປະກາດພຣະຄ າກ ບອກປະ

ຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າໃຫັ້ມຄີວາມຍຸດຕິທ າ. ພວກເພິູ່ ນໄດັ້ເຕືອນປະຊາຊນົຂອງພຣະ

ເຈົັ້າບ ູ່ ໃຫັ້ທ າຮັ້າຍ ຜ ັ້ທກຸຍາກ ຫຼື ໃຊັ້ຄນົທກຸຍາກ ເພືູ່ ອທີູ່ ຈະເຮັດໃຫັ້ຕນົຮ ັູ່ງມ.ີ ເຫດ

ຜນົໜຶູ່ ງທີູ່ ເຮັດໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າຕັ້ອງລງົໂທດກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາກ ຄື ເພາະວູ່າ ກະ

ສດັນ ັັ້ນບ ູ່ ໄດັ້ສນົໃຈຄນົທກຸຍາກ. ເມືູ່ອພວກເຮົາບ ູ່ ສນົໃຈຄນົທີູ່ ທກຸຍາກ ພວກເຮົາກ

ເຮັດໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າເຈັບປວດ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງດ ແລເບິູ່ ງແຍງຄນົທີູ່ ທກຸຍາກ

40

ແລະ າດເຂີນ. ແລັ້ວພວກເຮົາກ ສະແດງໃຫັ້ປະຊາຊນົເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົເປັນ

ເຈົັ້າຂອງທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງ. ພວກເຮົາກ ສະແດງໃຫັ້ເຫັນເຊັູ່ ນດຽວກນັວູ່າ ພວກເຮົາບ ູ່

ໄດັ້ເປັນເຈົັ້າຂອງສິູ່ ງໃດ. ພວກເຮົາເປັນພຽງຜ ັ້ຈດັການສ າລບັຂອງປະທານທີູ່ ພຣະ

ເຈົັ້າໃຫັ້ແກູ່ເຮົາ. ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງຊູ່ອຍຄນົອືູ່ ນດັ້ວຍຂອງປະທານທີູ່ ພຣະເຈົັ້າປະ

ທານໃຫັ້ແກູ່ພວກເຮົາ. ແລັ້ວພວກເຮົາຈະໃຫັ້ກຽດພຣະເຈົັ້າ ແລະສະແດງໃຫັ້ເຫັນ

ວູ່າ ພຣະອງົຊງົເປັນພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າຂອງເຮົາ.


ພຣະເຈົັ້າອງົພຣະເຈົັ້າສ ງສດຸ ກ ຄວບຄມຸທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງ (2 ກະສດັ 20:2-

5)

ອູ່ານ 2 ກະສດັ 20:2-5; ໂຢນາ 3:10; ແລະ ເຢເລມຢີາ 18:7,8. ຂ ັ້ພຣະ

ຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້ບອກຫຍງັພວກເຮົາກ ູ່ຽວກບັໂອກາດທີູ່ ກະສດັຈະໜີການຖກືລງົໂທດ?

ມນັໜັ້າເສົັ້າທີູ່ ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາຈະຕັ້ອງໄດັ້ຮບັບດົຮຽນແບບຍາກໆ. ໃນ

ຖານະທີູ່ ເປັນກະສດັ ເນບ ກາດເນັດຊາ ກ ບ ູ່ ຍອມທີູ່ ຈະຄິດວູ່າທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງທີູ່ ເພີູ່ ນ

ມນີ ັ ັ້ນມາຈາກພຣະເຈົັ້າ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພຣະເຈົັ້າຈຶູ່ງໄດັ້ສ ົູ່ງເນບ ກາດເນັດຊາໄປອາໄສກບັ

ຝ ງສດັໃນທົູ່ງ. ພຣະເຈົັ້າຊງົໃຫັ້ໂອກາດກບັກະສດັເພືູ່ ອຮຽນຮ ັ້ວູ່າເພີູ່ ນໄດັ້ຕິດໜີັ້ສິູ່ ງ

ໃດກບັພຣະເຈົັ້າ. ບດົຮຽນອນັສ າຄນັທີູ່ ສດຸທີູ່ ພຣະເຈົັ້າຕັ້ອງການສອນກະສດັນ ັັ້ນກ ຄື

"ພຣະເຈົັ້າເປັນຜ ັ້ປກົຄອງໂລກນີັ້ທງັໝດົ" (ດານເີອນ 4:26). ພຣະອງົຊງົຕັ້ອງການ

ໃຫັ້ພວກເຮົາຮຽນຮ ັ້ບດົຮຽນເລືູ່ ອງນີັ້ເຊັູ່ ນດຽວກນັຄື "ນີັ້ແຫຼະຄືຄ າຕດັສິນຂອງຝ ງ

ເທວະດາຜ ັ້ອາລກັຂານ ັັ້ນ ສະນ ັັ້ນຈ ົູ່ງໃຫັ້ຄນົທງັປວງທຸກທີູ່ ທກຸບູ່ອນຮ ັ້ວູ່າ ພຣະເຈົັ້າ

ອງົສ ງສຸດມອີ ານາດເໜືອອານາຈກັຂອງມະນຸດ ແລະ ໃຫັ້ຮ ັ້ວ ູ່າພຣະອງົສາມາດ

ມອບອານາຈກັເຫົຼູ່ ານີັ້ໃຫັ້ຜ ັ້ໃດຜ ັ້ໜຶູ່ ງຕາມທີູ່ ພຣະອງົເລືອກເອົາກ ໄດັ້ ເຖິງແມ ູ່ນວູ່າ

ເປັນຜ ັ້ຕ ູ່າຕັ້ອຍທີູ່ ສດຸກ ຕາມ." (ດານເີອນ 4:17)

41


ເງຍີໜັ້າຂຶັ້ນສ ູ່ທັ້ອງຟັ້າ (ສະຫວນັ) (ດານເີອນ 4:34-37)

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານເພີູ່ ມເຕີມກ ູ່ຽວກບັກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາໃນພຣະທ າ ດານເີອນ

4:34-37. ສິູ່ ງຕູ່າງໆໄດັ້ປູ່ຽນແປງແນວໃດ ແລະ ຍັ້ອນອນັໃດສ າລບັກະສດັ?

ພຣະເຈົັ້າຊງົອະນຍຸາດໃຫັ້ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາມກີານເຈັບປູ່ວຍທີູ່ ແປກປະ

ຫຼາດ. ຫຼງັຈາກເວລາ 7 ປີ ຜູ່ານໄປ ພຣະເຈົັ້າກ ເຮັດໃຫັ້ຈດິໃຈຂອງກະສດັເປັນຈດິ

ໃຈໃໝູ່. ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ປູ່ຽນແປງທຸກສິູ່ ງທກຸຢູ່າງນີັ້? ສິູ່ ງຕູ່າງໆໄດັ້ປູ່ຽນເມືູ່ອກະສດັ

ເງຍີໜັ້າຂຶັ້ນເບິູ່ ງທັ້ອງຟັ້າສະຫວນັ. (ດານເີອນ 4:34)

"ຕະຫຼອດເວລາເຈັດປີ ການປະພຶດຂອງເນບ ກາດເນັດຊາກ ເຮັດໃຫັ້ປະຊາຊນົ

ປະຫຼາດໃຈ. ເປັນເວລາເຈັດປີທີູ່ ກະສດັໄດັ້ຮບັຄວາມອບັອາຍຕ ູ່ໜັ້າທກຸຄນົໃນໂລກ

ນີັ້. ແລັ້ວພຣະເຈົັ້າກ ປະທານຈດິໃຈທີູ່ ປກົກະຕິໃຫັ້ກບັເພິູ່ ນ. ກະສດັໄດັ້ເງຍີໜັ້າຂຶັ້ນສ ູ່

ຟັ້າສະຫວນັ. ຫວົໃຈຂອງກະສດັນ ັັ້ນກ ບ ູ່ ເຕັມໄປດັ້ວຍຄວາມອວດອ ົູ່ງອີກຕ ູ່ ໄປ. ເພິູ່ ນ

ໄດັ້ເຂົັ້າໃຈເວລານີັ້ວູ່າ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ຊງົລງົໂທດເພີູ່ ນ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ກະສດັຈຶູ່ງໄດັ້ມກີານ

ປະກາດຕ ູ່ໜັ້າປະຊາຊນົ. ເພີູ່ ນໄດັ້ກູ່າວວູ່າ ພຣະອງົຊງົມຄີວາມຜິດບາບ. ເພີູ່ ນບອກ

ວູ່າ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ສ າແດງໃຫັ້ເພີູ່ ນເຫັນວູ່າພຣະອງົໄດັ້ຊງົເມດຕາເພີູ່ ນຫຼາຍຊ ູ່າໃດ

ເມືູ່ອໄດັ້ປະທານຈດິທີູ່ ດໃີຫັ້ເພີູ່ ນຄືນ." (ປືັ້ມທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວທ)໌

ແມ ູ່ນແລັ້ວ ການປູ່ຽນແປງທີູ່ ໃຫຍູ່ຫຼວງສາມາດເກີດຂຶັ້ນໄດັ້ໃນຊວີິດຂອງເຮົາ

ເມືູ່ອພວກເຮົາຫຼຽວເບິູ່ ງທັ້ອງຟັ້າສະຫວນັ. ພຣະເຈົັ້າຊງົປະທານຈດິທີູ່ ດີຄືນໃຫັ້ກະ

ສດັ. ແລັ້ວກະສດັສະແດງໃຫັ້ທກຸໆຄນົເຫັນວູ່າ ເພີູ່ ນໄດັ້ຮບັບດົຮຽນຂອງເພີູ່ ນແລັ້ວ.

ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ຊູ່ອຍໃຫັ້ທູ່ານຮຽນຮ ັ້ວູ່າ ທູ່ານຈະຕັ້ອງການພຣະອງົຫຼາຍຊ ູ່າໃດ

ດັ້ວຍວິທີການໃດແດູ່?

42


ຫວົໃຈທີູ່ ເຕັມໄປດັ້ວຍການຂອບພຣະຄນຸ (ດານເີອນ 4:35)

ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາກ ຮ ັ້ສຶກເສຍໃຈສ າລບັຄວາມບາບຂອງເພິູ່ ນ. ແລັ້ວ

ເພິູ່ ນກ ມອບຫວົໃຈຂອງເພິູ່ ນໃຫັ້ກບັພຣະເຈົັ້າ. ເພິູ່ ນໄດັ້ປະກາດວູ່າ: "ພຣະອງົຖວືູ່າ

ຄນົໃນໂລກນີັ້ບ ູ່ ມຫີຍງັໝດົ ຕູ່າງກ ບ ູ່ ມຄີນຸຄູ່າ ບ ູ່ ມຫີຍງັທງັນ ັັ້ນ" (ດານເີອນ 4:35)

ເພິູ່ ນໄດັ້ໝາຍຄວາມວູ່າແນວໃດ?

ພວກເຮົາຮ ັ້ໄດັ້ແນວໃດວູ່າກະສດັເນບ ກາດເນັດຊານ ັັ້ນໄດັ້ຍອມຮບັເອົາພຣະ

ເຈົັ້າທີູ່ ແທັ້ຈງິ? ຫຼກັຖານອນັສ າຄນັທີູ່ ສດຸກ ຄືວູ່າ ເພິູ່ ນໄດັ້ຂຽນຈດົໝາຍສະບບັໜຶູ່ ງທີູ່

ເປັນສູ່ວນໜຶູ່ ງຂອງພຣະທ າດານເີອນບດົທີ 4. ກະສດັໄດັ້ສ ົູ່ງຈດົໝາຍສະບບັນີັ້ໄປ

ທົູ່ວອານາຈກັຂອງເພິູ່ ນ. ໃນຈດົໝາຍນີັ້ ກະສດັກ ໄດັ້ກູ່າວເຖງິຄວາມອວດອ ົູ່ງຂອງ

ເພີູ່ ນເອງ. ເພີູ່ ນໄດັ້ເວົັ້າເຖງິການເສຍຈດິ ແລະ ການປະພຶດຕນົຄືກບັສດັໂຕໜຶູ່ ງ.

ແລັ້ວເພີູ່ ນກ ບອກວູ່າ ເພີູ່ ນຮ ັ້ສຶກຂອບຄຸນພຣະເຈົັ້າ ພຣະອງົໄດັ້ຊູ່ອຍເພີູ່ ນໃຫັ້ພ ົັ້ນ

ຈາກພະຍາດຂອງເພີູ່ ນ. ກະສດັໃນສະໄໝຂອງພຣະຄ າພີເດີມກ ບ ູ່ ຄູ່ອຍມກັທີູ່ ຈະ

ຂຽນເລືູ່ ອງອນັບ ູ່ ດີຂອງຕນົເອງ. ການບນັທຶກຂອງກະສດັໂດຍສູ່ວນຫຼາຍໃນສະໄໝ

ພຣະຄ າພີນ ັ ັ້ນ ກ ຈະເປັນຄ າຍັ້ອງຍ ແລະຄ າສນັລະເສີນຕ ູ່ ກະສດັທງັຫຼາຍ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ

ຈດົໝາຍຂອງກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາກ ເປັນເລືູ່ ອງທີູ່ ໜັ້າປະຫຼາດໃຈຫຼາຍ. ມນັໄດັ້

ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ກະສດັໄດັ້ມອບຫວົໃຈຂອງເພີູ່ ນໃຫັ້ກບັພຣະເຈົັ້າ. ຈດົ

ໝາຍຂອງກະສດັນ ັັ້ນກ ຄືຄ າພະຍານເລືູ່ ອງນີັ້. ຈດົໝາຍນີັ້ບອກທກຸໆຄນົໃນໂລກນີັ້

ກ ູ່ຽວກບັປະສບົການຂອງເພີູ່ ນກບັພຣະເຈົັ້າ. ແລະຈດົໝາຍສະບບັນີັ້ກ ກ ູ່າວເຖິງອ າ

ນາດຂອງພຣະເຈົັ້າ ແລະ ການປກົຄອງທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງຂອງພຣະອງົ. ກະສດັບ ູ່ ສາ

ມາດທີູ່ ຈະຢ ູ່ງຽບໆໄດັ້ໂດຍບ ູ່ ກ ູ່າວເຖງິສິູ່ ງທີູ່ ເພິູ່ ນໄດັ້ປະສບົແລະຮຽນຮ ັ້ກ ູ່ຽວກບັພຣະ

ເຈົັ້າ. ຈດົໝາຍນີັ້ເປັນຄ າອະທິຖານຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ. ກະສດັໄດັ້ສນັລະເສີນພຣະເຈົັ້າເຊັູ່ ນ

ກນັ (ດານເີອນ 4:34-37).

43

ກະສດັໄດັ້ມຈີດິໃຈໃໝູ່. ຊີວິດຂອງເພິູ່ ນກ ໄດັ້ຮບັການປູ່ຽນແປງ. ແນູ່ນອນວູ່າ

ພຣະເຈົັ້າກ ສືບຕ ູ່ ປູ່ຽນແປງຊີວດິຂອງເຮົາໃນທກຸມືັ້ນີັ້. ຄນົບາບອາດຈະມຄີວາມອວດ

ອ ົູ່ງ ແຕູ່ພຣະເຈົັ້າກ ມຄີວາມເມດຕາແລະອ ານາດທີູ່ ຈະປູ່ຽນຄນົບາບທີູ່ ທະນງົຕວົເຫົຼູ່ າ

ນີັ້ໃຫັ້ເປັນບດຸຂອງພຣະເຈົັ້າແຫູ່ງຟັ້າສະຫວນັ.

ອູ່ານ ຟິລິບປອຍ 2:1-11. ຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້ສອນຫຍງັພວກເຮົາກ ູ່ຽວກບັ

ເຫດຜນົທີູ່ ພວກເຮົາບ ູ່ ຄວນຮ ັ້ສຶກອວດອ ົູ່ງໃນຈດິໃຈຂອງເຮົາ?



"ແຜນການຂອງພຣະເຈົັ້າກ ແມ ູ່ນເພືູ່ ອໃຫັ້ອານາຈກັທີູ່ ຍິູ່ ງໃຫຍູ່ທີູ່ ສຸດໃນໂລກສນັລະ

ເສີນພຣະອງົ. ແລັ້ວອານາຈກັນ ັັ້ນ ກ ໄດັ້ຍັ້ອງຍ ພຣະອງົ. ກະສດັໄດັ້ປະກາດຕ ູ່ ໜັ້າ

ຊຸມຊນົເຖງິຄວາມເມດຕາຂອງພຣະເຈົັ້າ. ກະສດັບອກວູ່າ ພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນຊງົແສນດ.ີ

ພຣະອງົຊງົມອີ ານາດໃນສະຫວນັແລະເທິງແຜູ່ນດິນໂລກ. ການກະທ ານີັ້ແມ ູ່ນສິູ່ ງ

ສດຸທັ້າຍທີູ່ ຖກືບນັທຶກໄວັ້ກູ່ຽວກບັກະສດັໃນພຣະຄ າພີ" (ປຶັ້ມທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວ

ທ໌)


1. "ຄວາມອວດອ ົູ່ງທະນງົຕວົກ ເປັນສາເຫດຂອງການປະພຶດຜິດທຸກຢູ່າງ.

ຄວາມອວດອ ົູ່ງຄື ຄວາມບາບຕ ູ່ ສ ັ້ພຣະເຈົັ້າ. ທູ່ານຄິດວູ່າຄ າເວົັ້ານີັ້ຮນຸແຮງເກີນໄປ

ບ ? ຖັ້າຫາກວູ່າແມ ູ່ນ ໃຫັ້ທູ່ານຄິດກູ່ຽວກບັສິູ່ ງນີັ້ເບິູ່ ງ... ທູ່ານມຄີວາມຍິູ່ ງຜະຫຍອງ

ຫຼື ອວດອ ົູ່ງໃນໃຈທູ່ານຫຼາຍເທົູ່ າໃດ ທູ່ານກ ຍິູ່ ງກຽດຊງັຄວາມຍິູ່ ງໃນໂຕຂອງຄນົອືູ່ ນ

ຫຼາຍຂຶັ້ນເທົູ່ ານ ັັ້ນ. ທູ່ານຢາກຮ ັ້ບ ວູ່າ ທູ່ານມຄີວາມອວດອ ົູ່ງ ຫຼື ຄວາມຍິູ່ ງໃນໃຈຫຼາຍ

ຊ ູ່າໃດ? ວິທີການທີູ່ ງ ູ່າຍທີູ່ ສຸດກ ຄື ການຖາມຕນົເອງວູ່າ: "ຂັ້ອຍມຄີວາມກຽດຊງັ

ຫຼາຍຊ ູ່າໃດເມືູ່ອຄນົອືູ່ ນບ ູ່ ປະພຶດດີກບັຂັ້ອຍ? ຂັ້ອຍໃຈຮັ້າຍຫຼາຍຊ ູ່າໃດ ເມືູ່ອຄນົອືູ່ ນ

ບ ູ່ ຍອມໃຫັ້ຄວາມສນົໃຈຂັ້ອຍ? ຂັ້ອຍໃຈຮັ້າຍຫຼາຍຊ ູ່າໃດເມືູ່ອຄນົອືູ່ ນພະຍາຍາມສ ັູ່ງ

44

ນ ັັ້ນສ ັູ່ງນີັ້ຂັ້ອຍ? ຫຼື ເຮັດຄືກບັວູ່າ ພວກເຂົາດີກວູ່າຂັ້ອຍ? ຫຼື ເມືູ່ອພວກເຂົາພະຍາ

ຍາມສະແດງວູ່າຕນົເອງດ?ີ" ສິູ່ ງທີູ່ ຂັ້ອຍຕັ້ອງການເວົັ້າກ ຄື ຄວາມຍິູ່ ງຂອງຄນົໆໜຶູ່ ງ

ກ ຕ ູ່ ສ ັ້ກບັຄວາມຍິູ່ ງຂອງຄນົອືູ່ ນໆ. ນ ັັ້ນກ ເປັນເພາະວູ່າ ຂັ້ອຍຕັ້ອງການຈະເປັນຜ ັ້ທີູ່

ສ າຄນັທີູ່ ສດຸໃນງານລັ້ຽງ ຈຶູ່ງຮ ັ້ສຶກໃຈຮັ້າຍເມືູ່ອຄນົອືູ່ ນໄດັ້ຮບັຄວາມສນົໃຈຫຼາຍກວູ່າ

ຕນົເອງ." (ຈາກບດົຄວາມຂອງທູ່ານ (Lewis) ລ ວສິ). ທູ່ານລ ວິສ ກ າລງັເວົັ້າສິູ່ ງ

ໃດໃນນີັ້ເພືູ່ ອຊູ່ອຍໃຫັ້ທູ່ານເຫັນວູ່າ ມຄີວາມຍິູ່ ງ ຫຼື ອວດອ ົູ່ງໃນໃຈຂອງທູ່ານຫຼາຍ

ຊ ູ່າໃດ?

2. ພຣະທ າດານເີອນ ບດົທີ3ແລະ4 ກ ສອນເຮົາກູ່ຽວກບັອ ານາດຂອງພຣະ

ເຈົັ້າ. ພຣະເຈົັ້າຊງົປກົຄອງທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງໃນສະຫວນັແລະເທິງໂລກນີັ້. ເປັນຫຍງັ

ແນວຄິດນີັ້ຈຶູ່ ງສ າຄນັຫຼາຍທີູ່ ຈະຕັ້ອງເຂົັ້າໃຈ? ວນັສະບາໂຕໃຫັ້ພວກເຮົາເຂົັ້າໃຈ

ຄວາມຈງິນີັ້ແນວໃດ?

45

ບດົທີ 6

ກະສດັທີູ່ ຖກືທ າລາຍ ຍັ້ອນຄວາມອວດອ ົູ່ງຂອງຕນົ

(1-7 ກມຸພາ 2019)

ບູ່າຍວນັສະບາໂຕ 1 ກມຸພາ


ດານເີອນ 5:1-31; ເພງສນັລະເສີນ 96:5; ໂກໂລຊາຍ 1:15-17; ໂລມ 1:16-

32; ພະນມິດິ 14:8.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: "ພຣະອງົບງັຄບັເວລາແລະລະດ ການ ພຣະອງົແຕູ່ງຕ ັ ັ້ງກະສດັແລະປດົ

ກະສດັລງົ; ແມູ່ນພຣະອງົທີູ່ ເປັນຜ ັ້ໂຜດປະທານປນັຍາແລະຄວາມເຂົັ້າໃຈໃຫັ້ແກູ່ມະ

ນດຸ." (ດານເີອນ 2:21)

ໃນພຣະທ າດານີເອນ ບດົທີ 5 ພວກເຮົາເຫັນຕວົຢູ່າງຂອງຄວາມອວດອ ົູ່ງ

ຂອງມະນຸດ. ເລືູ່ ອງນີັ້ກ ຈບົຢູ່າງໜັ້າປະຫຼາດໃຈແລະຢູ່າງບ ູ່ ສວຍງາມ. ພວກເຮົາ

ເຫັນວູ່າ ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊານ ັັ້ນໄດັ້ໃຊັ້ເວລາດນົໃນການຮຽນຮ ັ້ບດົຮຽນນີັ້. ແຕູ່

ໃນທີູ່ ສດຸ ເພີູ່ ນກ ໄດັ້ຮບັບດົຮຽນນີັ້. ແຕູ່ເປັນເລືູ່ ອງໜັ້າເສົັ້າທີູ່ ຫຼານຊາຍຂອງເພີູ່ ນ ກ ຄື

ເບັນຊດັຊາເຣນ ັັ້ນບ ູ່ ໄດັ້ເຂົັ້າໃຈບດົຮຽນນີັ້. ກະສດັເບັນຊດັຊາເຣໄດັ້ນ າເອົາຈອກຄ າ

ແລະເງນິອອກຈາກພຣະວິຫານຂອງພຣະເຈົັ້າ. ກະສດັໄດັ້ນ າຈອກເຫົຼູ່ ານ ັັ້ນມາດືູ່ ມ

ເຫົຼັ້າແວງໃນງານລັ້ຽງສັ້າງສນັ. ເພີູ່ ນໄດັ້ເອົາຈອກເຫົຼູ່ ານີັ້ໃຫັ້ແຂກຂອງເພິູ່ ນໃຊັ້ເພືູ່ ອ

ດືູ່ມເຫົຼັ້າ. ສິູ່ ງທີູ່ ກະສດັເບັນຊດັຊາເຣເຮັດນ ັັ້ນກ ຜິດຢູ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ມນັຄືການໂຈມຕີ

ພຣະເຈົັ້າໂດຍກງົ. ກະສດັເບັນຊດັຊາເຣກ ປະພຶດດ ັູ່ງອ ານາດຂອງເຂົານັ້ອຍ (ອູ່ານ

ພຣະທ າ ດານເີອນ ບດົທີ8). ເຂົານັ້ອຍນ ັັ້ນໄດັ້ໂຈມຕີພຣະວຫິານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນ

ສະຫວນັ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພຣະເຈົັ້າຈຶູ່ງໄດັ້ຖອນອານາຈກັຂອງເບັດຊດັຊາເຣ ແລະ ໃຫັ້ກະ

46

ສດັອງົອືູ່ ນປກົຄອງຕ ູ່ ໄປ. ພຣະເຈົັ້າຈະກະທ າສິູ່ ງດຽວກນັນີັ້ຕ ູ່ ສດັຕ ຜ ັ້ທີູ່ ທ າລາຍປະຊາ

ຊນົຂອງພຣະອງົໃນຍກຸສດຸທັ້າຍ.

ວນັອາທິດ 2 ກມຸພາ

ງານລັ້ຽງອນັໃຫຍູ່ໂຕຂອງກະສດັເບັນຊດັຊາເຣ (ດານເີອນ 5:1-4)

ອູ່ານດານເີອນ 5:1-4. ແລັ້ວອູ່ານດານເີອນ 1:1,2. ກະສດັເບັນຊດັຊາເຣໄດັ້

ເຮັດສິູ່ ງໃດໃນພຣະທ າດານເີອນ ບດົທີ5 ເຊິູ່ ງເປັນເລືູ່ ອງທີູ່ ຮ ັ້າຍແຮງ? ເພິູ່ ນໄດັ້ສະ

ແດງໃຫັ້ເຫັນສິູ່ ງທີູ່ ຢ ູ່ໃນໃຈຂອງເພິູ່ ນແນວໃດ? ຈ ົູ່ງປຽບທຽບການປະພຶດຂອງເບັນ

ຊດັຊາເຣ ກບັ ການປະພຶດຂອງຜ ັ້ຍິງໃນພະນມິດິ 17:4-6. ມຫີຍງັຄືກນັກ ູ່ຽວກບັ

ເບັນຊດັຊາເຣ ແລະຜ ັ້ຍິງຄນົນີັ້?

ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາໄດັ້ລກັເອົາຈອກຄ າ ແລະ ຈອກເງນິຈາກພຣະວິຫານ

ຂອງພຣະເຈົັ້າໃນນະຄອນເຢລ ຊາເລັມ. ແຕູ່ກະສດັກ ໄດັ້ຍງັໄດັ້ໃຫັ້ກຽດແກູ່ຊບັສິນ

ຂອງພຣະເຈົັ້າ. ເພິູ່ ນໄດັ້ເອົາຈອກເຫົຼູ່ ານີັ້ໄປໄວັ້ໃນວິຫານຂອງພະຂອງເພິູ່ ນ. ແຕູ່

ຫຼານຊາຍຂອງເພິູ່ ນ ຄືເບັນຊດັຊາເຣນ ັັ້ນກ ບ ູ່ ໃຫັ້ກຽດພຣະເຈົັ້າ. ເບັນຊດັຊາເຣໄດັ້ສ ັູ່ງ

ໃຫັ້ຄນົໄປນ າຈອກເຫົຼູ່ ານ ັັ້ນມາເພືູ່ ອມາສັ້າງສນັໃນງານລັ້ຽງທີູ່ ມນຶເມົາ ແລະໃຊັ້ຈອກ

ເຫົຼູ່ ານີັ້ເພືູ່ ອດືູ່ ມເຫົຼັ້າອະງ ູ່ນ. ແລັ້ວກະສດັຜ ັ້ນີັ້ກ ບອກແຂກຂອງເພິູ່ ນໃຫັ້ດືູ່ ມເຫົຼັ້າອະງ ູ່ນ

ຈາກຈອກເຫົຼູ່ ານີັ້.

ງານລັ້ຽງສະຫຼອງຢູ່າງມນຶເມົາຂອງເບັນຊດັຊາເຣນ ັັ້ນກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາ

ເຫັນວູ່າ ສິູ່ ງໃດຈະເກດີຂຶັ້ນໃນຍຸກສດຸທັ້າຍ. ໃນພຣະທ າພະນມິດິ ບດົທີ 17 ພວກ

ເຮົາເຫັນວູ່າ ບາບີໂລນໃນຍຸກສດຸທັ້າຍປຽບເໝືອນຜ ັ້ຍິງຄນົໜຶູ່ ງ. ຜ ັ້ຍິງຄນົນີັ້ປະພຶດ

ຄືກບັກະສດັເບັນຊດັຊາເຣ. ລາວຖຈືອກທີູ່ ເຕັມໄປດັ້ວຍເຫົຼັ້າອະງ ູ່ນ. ລາວໄດັ້ສະເໜີ

ຈອກນີັ້ໃຫັ້ຄນົໃນໂລກນີັ້ໄດັ້ດືູ່ ມ. ເຫົຼັ້າອະງ ູ່ນນ ັັ້ນຄືພາບພນັລະນາຄ າສອນທີູ່ ຜິດ

ແລະ ການນະມດັສະການອນັຈອມປອມ. ເຫົຼັ້າອະງ ູ່ນກ ເຮັດໃຫັ້ປະຊາຊນົຂອງພຣະ

ອງົເຮັດຜິດບາບ (ພະນມິດິ 17:4-6). ຜ ັ້ຍິງຄນົນີັ້ກ ປະພຶດຄືກບັວູ່າ ລາວບ ູ່ ໄດັ້ສນົ

ໃຈວູ່າພຣະເຈົັ້າຈະຕດັສິນລາວໄວໆນີັ້. ແຕູ່ພຣະອງົກ ຈະຕດັສິນແທັ້.

47

ວນັຈນັ 3 ກມຸພາ

ແຂກທີູ່ ບ ູ່ ມໃີຜເຊີນ (ດານເີອນ ບດົທີ 5:5-8)

ອູ່ານດານເີອນ ບດົທີ 5:5-8. ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນໃນພຣະຄ າບດົນີັ້? ເປັນ

ຫຍງັກະສດັເບັນຊດັຊາເຣຈຶູ່ ງໄດັ້ເຮັດສິູ່ ງນີັ້? ເລືູ່ ອງນີັ້ຄກືບັເລືູ່ ອງໃນດານເີອນບດົທີ

2 ແນວໃດ? ເປັນຫຍງັຂ ັ້ມ ນນີັ້ຈ ຶູ່ ງສ າຄນັສ າລບັພວກເຮົາ? (ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານພຣະທ າ

ເພງສນັລະເສີນ 96:5 ແລະ ໂກໂລຊາຍ 1:15-17 ເພືູ່ ອຊູ່ອຍຕອບຄ າຖາມສຸດ

ທັ້າຍນີັ້)

ແມ ູ່ນຫຍງັຄືສິູ່ ງທ າອິດທີູ່ ເບັນຊດັຊາເຣເຮັດ? ເພິູ່ ນໄດັ້ເຮັດສິູ່ ງດຽວທີູ່ ກະສດັເນ

ບ ກາດເນັດຊາໄດັ້ເຮັດໃນອະດີດ (ດານເີອນ 2:2; ດານເີອນ 4:7). ເບັນຊດັຊາເຣ

ໄດັ້ເອີັ້ນບນັດານກັປາດມາ. ເພິູ່ ນໄດັ້ຂ ໃຫັ້ພວກເຂົາອະທິບາຍ ລາຍມທີືູ່ ຂຽນໄວັ້ເທິງ

ຝາ. ກະສດັໄດັ້ສະເໜີມອບຂອງຂວນັ ແລະ ກຽດຕິຍດົຫຼາຍຢູ່າງແກູ່ຜ ັ້ທີູ່ ອະທິບາຍ

ໄດັ້. ເພິູ່ ນສະເໜີມອບ (1) ເສືັ້ອຜັ້າສີມ ູ່ວງ. ເຊືັ້ອຂອງກະສດັກ ນຸ ູ່ງເສືັ້ອຜັ້າສີມ ູ່ວງໃນ

ສະໄໝຂອງພຣະຄ າພີ (ເອຊະເທີ 8:15). (2) ກະສດັຍງັໄດັ້ນ າສະເໜີທີູ່ ຈະມອບ

ສາຍສັ້ອຍຄ າເປັນລາງວນັໃຫັ້. ສາຍສັ້ອຍຄ າກ ເປັນສນັຍາລກັຂອງການມອີ ານາດ

(ປະຖມົມະການ41:42). ຜ ັ້ທີູ່ ໃສູ່ສາຍສັ້ອຍຄ າກ ເປັນຜ ັ້ທີູ່ ສ າຄນັລ າດບັທີສາມໃນອາ

ນາຈກັ. ຜ ັ້ນ າຜ ັ້ທີໜຶູ່ ງຂອງບາບີໂລນກ ຄື ກະສດັນາໂບນດີສັ ພ ູ່ ຂອງເບັນຊດັຊາຣາ.

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ເບັນຊດັຊາເຣກ ເປັນຜ ັ້ນ າຄນົທີສອງຂອງບາບີໂລນ. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ກະສດັໄດັ້

ນ າສະເໜີຂອງຂວນັຫຼາຍໆຢູ່າງແກູ່ບນັດານດັປາດ ແຕູ່ກ ບ ູ່ ມຜີ ັ້ໃດສາມາດອະທິບາຍ

ລາຍມທີືູ່ ຂຽນນ ັັ້ນໄດັ້.

ກະສດັໄດັ້ຊອກຫາຄວາມຊູ່ອຍເຫຼືອໃນບູ່ອນທີູ່ ຜິດ. ຄວາມຈງິບາງຢູ່າງກ ສ າ

ຄນັເກນີໄປສ າລບັມະນຸດທີູ່ ຈະຮ ັ້ຈກັດັ້ວຍຕນົເອງ. ນ ັັ້ນເປັນເຫດຜນົທີູ່ ພຣະເຈົັ້າຈະ

ຕັ້ອງສ າແດງຄວາມຈງິເຫົຼູ່ ານີັ້ໃຫັ້ແກູ່ເຮົາ.

ໃຫັ້ທູ່ານລອງຄິດກູ່ຽວກບັຂອງຂວນັຕູ່າງໆທີູ່ ກະສດັນ າສະເໜີວູ່າຈະໃຫັ້ນກັ

ປາດ ຫືຼ ນກັໂຫຣາຈານຕູ່າງໆ? ແຕູ່ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນຕ ູ່ ໄປຕ ູ່ ບາບໂີລນ? ສິູ່ ງນີັ້

48

ບອກຫຍງັພວກເຮົາເຖງິເຫດຜນົທີູ່ ພວກເຮົາຈ າເປັນຕັ້ອງເອົາພຣະເຈົັ້າມາກູ່ອນໃນ

ທກຸໆສິູ່ ງທີູ່ ພວກເຮົາເຮັດ?

ວນັອງັຄານ 4 ກມຸພາ

ຣາຊິນຍີູ່າງເຂົັ້າມາ (ດານເີອນ 5:9-12)

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານກູ່ຽວກບັຣາຊີິນໃີນ ດານເີອນ 5:9-12. ຣາຊິນກີ ູ່າວສິູ່ ງໃດກູ່ຽວ

ກບັດານເີອນ? ເປັນຫຍງັເບັນຊດັຊາເຣຈຶູ່ງຄວນຮ ັ້ຂ ັ້ມ ນນີັ້ແລັ້ວ? ແຕູ່ກະສດັກ ເຮັດຄື

ກບັວູ່າຕນົເອງບ ູ່ ຮ ັ້ວ ູ່າດານເີອນເປັນຜ ັ້ໃດ! ແຕູ່ເລືູ່ ອງນີັ້ບອກຫຍງັ ພວກເຮົາກູ່ຽວກບັ

ກະສດັ?

ທກຸໆຄນົທີູ່ ຢ ູ່ໃນງານລັ້ຽງກ ສບັສນົກບັຂ ັ້ຄວາມທີູ່ ຢ ູ່ເທິງຝາ. ແລັ້ວຣາຊິນກີ ຍູ່າງ

ເຂົັ້າມາໃນຫັ້ອງ. ນາງກ ໃຫັ້ຄ າແນະນ າແກູ່ກະສດັ. ນາງຊູ່ອຍໃຫັ້ເພິູ່ ນຈືູ່ ເລືູ່ ອງຂອງ

ດານເີອນ. ນາງບອກວູ່າດານເີອນນ ັັ້ນກ ເປັນທີູ່ ຮ ັ້ຈກັຍັ້ອນຄວາມສາມາດຂອງເພິູ່ ນ.

ດານເີອນສາມາດແກັ້ໄຂບນັຫາອນັເລິກລບັ ແລະຍງັສາມາດເຂົັ້າໃຈຄວາມຝນັໄດັ້.

ເພິູ່ ນໄດັ້ສະແດງໃຫັ້ເຫັນເຖິງຄວາມສາມາດຂອງເພິູ່ ນໃນສະໄໝຂອງກະສດັເນບ

ກາດເນັດຊາ. ເປັນເລືູ່ ອງໜັ້າເສຍດາຍທີູ່ ເບັນຊດັຊາເຣນ ັັ້ນກ ບ ູ່ ມຄີວາມສະຫຼາດເທົູ່ າ

ກບັເນບ ກາດເນັດຊາ. ເພີູ່ ນບ ູ່ ໄດັ້ຄິດທີູ່ ຈະຂ ການຊູ່ອຍເຫຼືອຈາກດານເີອນເລີຍ. ດ ັູ່ງ

ນ ັັ້ນ ມນັຈຶູ່ງເປັນເລືູ່ ອງຈ າເປັນທີູ່ ຈະຕັ້ອງໃຫັ້ຣາຊິນຊີູ່ອຍເບັນຊດັຊາເຣ. ນາງບອກ

ວູ່າ ດານເີອນເປັນຜ ັ້ດຽວໃນອານາຈກັນີັ້ທີູ່ ສາມາດອູ່ານຂ ັ້ຄວາມເທິງຝານ ັັ້ນໄດັ້. ກະ

ສດັກ ຄວນຈະຮ ັ້ເລືູ່ ອງນີັ້ຢ ູ່ແລັ້ວ. ແລັ້ວຣາຊິນີກ ບອກຕ ູ່ ໄປເພີູ່ ມເຕີມເຖິງຄວາມສາ

ມາດຂອງດານເີອນ. ດານເີອນນ ັັ້ນເຕັມໄປດັ້ວຍພຣະວິນຍານຂອງພຣະເຈົັ້າ. ດານີ

ເອນເຕັມໄປດັ້ວຍສະຕິປນັຍາ ແລະກ ເປັນນກັປາດທີູ່ ເກັູ່ງທີູ່ ສດຸໃນສະໄໝຂອງເນບ

ກາດເນັດຊາ (ດານເີອນ ບດົທີ 5:11,12).

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານໂລມ 1:16-32. ແມ ູ່ນຫຍງັຄກືດົທີູ່ ສ າຄນັໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້?

ກດົເຫົຼູ່ ານີັ້ຖກືສະທັ້ອນໃຫັ້ເຫັນໃນເລືູ່ ອງຂອງເບັນຊດັຊາເຣແນວໃດ? ກດົເຫົຼູ່ ານີັ້ຖກື

ສະແດງອອກໃນຊີວິດອັ້ອມຂັ້າງຂອງເຮົາແນວໃດໃນທກຸມ ືັ້ນີັ້?

49

ວນັພດຸ 5 ກມຸພາ

ກະສດັຖືກຕດັສິນວູ່າບ ູ່ ດພີ (ດານເີອນ 5:13-28)

ອູ່ານ ດານເີອນ 5:13-28. ໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້ ດານເີອນບອກກະສດັວູ່າ

ເພິູ່ ນຈະຕາຍໃນໄວໆນີັ້. ເປັນຫຍງັກະສດັຈຶູ່ ງຈະກ າລງັຕາຍ? ດານເີອນໃຫັ້ເຫດຜນົ

ອນັໃດກບັກະສດັ?

ກະສດັຖກືກູ່າວວູ່າມຄີວາມຜິດຈາກສາມຢູ່າງ. ຢູ່າງທີໜຶູ່ ງກ ຄື ເບັນຊດັຊາເຣມີ

ຄວາມຜິດຍັ້ອນວູ່າ ເພິູ່ ນບ ູ່ ໄດັ້ຮຽນຮ ັ້ບດົຮຽນອນັໃດເລີຍຈາກປະສບົການຂອງກະສດັ

ເນບ ກາດເນັດຊາ. ພວກເຮົາຮ ັ້ໄດັ້ແນວໃດ? ກ ເພາະວູ່າ ເບັດຊດັຊາເຣບ ູ່ ເຄີຍຫນັ

ຫຼງັອອກຈາກຄວາມບາບ. ເພິູ່ ນໄດັ້ມຫີວົໃຈທີູ່ ເຕັມໄປດັ້ວຍຄວາມອວດອ ົູ່ງ. ເພິູ່ ນບ ູ່

ໄດັ້ຫນັເຂົັ້າຫາພຣະເຈົັ້າຄືກບັທີູ່ ພ ູ່ ຕ ັ້ຂອງເພິູ່ ນ ຄືກບັກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາໄດັ້ເຮັດ.

ຢູ່າງທີສອງຄື ເບັນຊດັຊາເຣນ ັັ້ນໃຊັ້ຈອກຄ າ ແລະຈອກເງນິຈາກພຣະວຫິານຂອງ

ພຣະເຈົັ້າ. ກະສດັນ ັັ້ນໄດັ້ດືູ່ມເຫົຼັ້າອະງ ູ່ນໃສູ່ຈອກເຫົຼູ່ ານີັ້. ແລັ້ວເພິູ່ ນແລະໝ ູ່ຂອງເພິູ່ ນ

ກ ດືູ່ ມເຫົຼັ້າອະງ ູ່ນແລະສນັເສີນພະຂອງພວກເພິູ່ ນ. ຢູ່າງທີສາມ ກະສດັບ ູ່ ໄດັ້ໃຫັ້ກຽດ

ແລະສນັເສີນພຣະເຈົັ້າ. ພຣະເຈົັ້າຊງົເປັນພຣະອງົຜ ັ້ທີູ່ "ຊງົຄວບຄມຸທກຸສິູ່ ງທີູ່ ທູ່ານ

ເຮັດ" (ດານເີອນ 5:23). ຈາກນ ັັ້ນ ດານເີອນຈຶູ່ງອະທິບາຍຂ ັ້ຄວາມຫຼືຂູ່າວສານນີັ້.

"ສິູ່ ງນ ັັ້ນ ມຄີວາມໝາຍດ ັູ່ງນີັ້: ຈ ານວນຄືພຣະເຈົັ້າໄດັ້ນບັຈ ານວນມືັ້ແຫູ່ງອານາຈກັ

ຂອງທູ່ານໄວັ້, ແລະນ າມນັໄປສ ູ່ຈດຸຈບົ; ນ ັ້າໜກັຄື ພຣະເຈົັ້າຊ ັູ່ງທູ່ານດັ້ວຍຊິງແລະ

ເຫັນວູ່າເບົາໂພດ; ແບູ່ງແຍກຄືອານາຈກັຂອງທູ່ານຈະຖືກແບູ່ງໃຫັ້ ຊາວເມເດຍ

ກບັຊາວເປີເຊຍ." (ດານເີອນ 5:26-28).

50

ວນັພະຫດັ 6 ກມຸພາ

ຈດຸຈບົຂອງບາບີໂລນ (ດານເີອນ 5:29-31)

ໃຫັ້ເຮົາອູ່ານກູ່ຽວກບັຈດຸຈບົຂອງອານາຈກັບາບີໂລນສະໄໝກະສດັເບັນຊດັຊາ

ເຣ ໃນພຣະທ າດານເີອນ 5:29-31. ແລັ້ວໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານກູ່ຽວກບັບາບີໂລນໃນຍກຸ

ສຸດທັ້າຍໃນ ພະນິມດິ 14:8; ພະນິມດິ 16:19; ແລະພະນິມດິ 18:2. ຈຸດຈບົ

ຂອງອານາຈກັບາບີໂລນຂອງເບັນຊດັຊາເຣສອນອນັໃດພວກເຮົາກູ່ຽວກບັບາບໂີລນ

ໃນຍກຸສດຸທັ້າຍ?

ອານາຈກັບາບີໂລນໄດັ້ສິັ້ນສຸດລງົດ ັູ່ງທີູ່ ດານເີອນໄດັ້ກູ່າວໄວັ້ ແລະ ມນັກ ໄດັ້

ເກດີຂຶັ້ນຢູ່າງໄວວາ. ໃນຂະນະທີູ່ ກະສດັຈດັງານລັ້ຽງສັ້າງສນັອນັໃຫຍູ່ໂຕນ ັັ້ນ ຊາວ

ເປີເຊຍກ ເຂົັ້າມາຍຶດຄອງເມອືງເອົາໄວັ້. ພວກເຂົາໄດັ້ຮບັໄຊຊະນະສງົຄາມໂດຍທີູ່ ບ ູ່

ຕັ້ອງຕ ູ່ ສ ັ້ຈກັໜັ້ອຍເລີຍ! ພວກເຂົາໄດັ້ເຮັດແບບນ ັັ້ນໄດັ້ແນວໃດ? ຊາວເປີເຊຍໄດັ້

ຂດຸຮູ່ອງນ ັ້າ ເອົາໄວັ້ໃກັໆ້ ເມອືງ. ພວກເຂົາໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ແມ ູ່ນ ັ້າເອຟະລດັນ ັັ້ນໄຫຼເຂົັ້າ

ໄປໃນຮູ່ອງນ ັ້ານີັ້. ແລັ້ວກອງທບັຊາວເປີເຊຍກ ສາມາດຍູ່າງລງົໄປໃນແມ ູ່ນ ັ້າທີູ່ ຫວູ່າງ

ເປົູ່ າໄປສ ູ່ບາບີໂລນ. ຄືນນ ັັ້ນເບັນຊດັຊາເຣກ ຖກືຂັ້າ. ພ ູ່ ຂອງເພີູ່ ນກ ຄືກະສດັນາໂບນີ

ດສັໄດັ້ໜີອອກຈາກເມອືງໄປແລັ້ວ. ແຕູ່ຕ ູ່ ມາເພີູ່ ນກ ໄດັ້ຍອມມອບໂຕຈ ານນົຕ ູ່ ຜ ັ້ນ າ

ຊຸດໃໝູ່. ໃນທາງນີັ້ແຫຼະ ອານາຈກັອນັເຂັັ້ມແຂງທີູ່ ສດຸໃນປະຫວດັສາດຈຶູ່ງມາສ ູ່ຈດຸ

ຈບົ. ບາບີໂລນເຊິູ່ ງເປັນຫວົທີູ່ ເປັນຄ ານ ັັ້ນກ ໄດັ້ຫາຍໄປ.

"ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ໃຫັ້ໂອກາດກບັເບັນຊດັຊາເຣຫຼາຍເທືູ່ ອທີູ່ ຈະຮ ັ້ຈກັພຣະອງົ ແລະ

ເຮັດຕາມແຜນການຂອງພຣະອງົສ າລບັຊວີິດຂອງເພີູ່ ນ. ເບັນຊດັຊາເຣໄດັ້ເຫັນວູ່າ

ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ອ ານາດຂອງຄວາມຄິດຂອງພ ູ່ ຕ ັ້ເພີູ່ ນນ ັັ້ນຫາຍໄປແບບໃດ.

ແລັ້ວພ ູ່ ຕ ັ້ຂອງເພີູ່ ນຜ ັ້ເປັນກະສດັກ ຖກືສ ົູ່ງໄປຢ ູ່ກບັສດັໃນທົູ່ງຫຍັ້າ. ແຕູ່ເບັນຊດັຊາເຣ

ກ ມກັຄວາມສະໜກຸສະໜານ. ເພີູ່ ນມກັທີູ່ ຈະໃຫັ້ກຽດຕນົເອງ. ເພີູ່ ນບ ູ່ ໄດັ້ຮຽນຮ ັ້ສິູ່ ງ

ໃດຈາກປະສບົການຂອງພ ູ່ ຕ ັ້ຂອງເພີູ່ ນເລີຍ. ເພີູ່ ນໄດັ້ຖິັ້ມໂອກາດທີູ່ ພຣະເຈົັ້າມອບ

ໃຫັ້ເພືູ່ ອທີູ່ ຈະຮຽນຮ ັ້ຄວາມຈງິ." (ທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວທ)໌

51

ວນັສກຸ 7 ກມຸພາ


"ປະຫວດັສາດກ ໄດັ້ສືບຕ ູ່ ສອນບດົຮຽນຕູ່າງໆໃນທກຸມືັ້ນີັ້. ພຣະເຈົັ້າຊງົປະທານໜັ້າ

ທີູ່ ໃຫັ້ກບັທຸກໆປະເທດແລະທຸກໆຄນົໃນແຜນການອນັຍິູ່ ງໃຫຍູ່ຂອງພຣະອງົ. ໃນ

ທກຸມືັ້ນີັ້ ພຣະເຈົັ້າຊງົມອບບດົທດົສອບໃຫັ້ແກູ່ມະນດຸແລະອານາຈກັທງັຫຼາຍ. ພຣະ

ເຈົັ້າຜ ັ້ທດົສອບຫວົໃຈຂອງເຮົານ ັັ້ນກ ບ ູ່ ເຄີຍເຮັດຜິດຈກັເທືູ່ ອ. ຄນົທງັຫຼາຍກ ມກີານ

ເລືອກສິູ່ ງຕູ່າງໆ ແລະ ການເລືອກເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ຈະສະທັ້ອນໃຫັ້ເຫັນຊີວິດໃນອະນາຄດົ

ຂອງພວກເຂົາ. ພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄຸມທຸກສິູ່ ງທຸກຢູ່າງ. ພຣະອງົຈະເຮັດໃຫັ້ແຜນ

ການຂອງພຣະອງົນ ັັ້ນເກດີຂຶັ້ນເປັນຈງິ."


1. ວິທີການໃຊັ້ຊີວິດຕູ່າງໆທີູ່ ຢ ູ່ອັ້ອມຂັ້າງເຮົານ ັັ້ນເຮັດໃຫັ້ຄວາມເຊືູ່ ອຂອງເຮົາ

ອູ່ອນແຮງລງົແນວໃດ? ພວກເຮົາຄວນເຮັດອນັໃດກູ່ຽວກບັສິູ່ ງນີັ້ໃນຖານະທີູ່ ເປັນ

ຄຣສິຕະຈກັ?

2. ເລືູ່ ອງຂອງເບັນຊດັຊາເຣນ ັັ້ນສອນຫຍງັພວກເຮົາກູ່ຽວກບັຄວາມລອດພົັ້ນ?

ແມ ູ່ນແລັ້ວ ຄວາມລອດພົັ້ນກ ກູ່ຽວກບັສິູ່ ງທີູ່ ພວກເຮົາຮ ັ້. ແຕູ່ເປັນຫຍງັການທີູ່ ພວກ

ເຮົາຖືກໄຖູ່ໃຫັ້ລອດນ ັັ້ນ ຄວາມຈງິແລັ້ວແມ ູ່ນກູ່ຽວກບັສິູ່ ງທີູ່ ພວກເຮົາເຮັດກບັສິູ່ ງທີູ່

ເຮົາຮ ັ້ແລັ້ວ? (ອູ່ານ ດານເີອນ 5:22)

3. ດານເີອນ 5:23 ນ ັັ້ນສອນບດົຮຽນອນັສ າຄນັທາງດັ້ານຄວາມເຊືູ່ ອອນັໃດ

ແດູ່? ເປັນຫຍງັຂ ັ້ພຣະຄ າພີຈຶູ່ງເຕືອນພວກເຮົາບ ູ່ ໃຫັ້ຕ ູ່ ສ ັ້ພຣະເຈົັ້າ? ຂ ັ້ພຣະຄ າພີນີັ້

ສອນຫຍງັພວກເຮົາກູ່ຽວກບັພຣະເຈົັ້າໃນຖານະທີູ່ ພຣະອງົຊງົສັ້າງພວກເຮົາແລະດ

ແລພວກເຮົາໃນຊວີດິປະຈ າວນັ?

52

4. ກະສດັເບັນຊດັຊາເຣນ ັັ້ນກ ບ ູ່ ເຂົັ້າໃຈຂ ັ້ຄວາມນ ັັ້ນ (ດານີເອນ 5:6). ແຕູ່

ເພີູ່ ນກ ມຄີວາມຢັ້ານກວົ. ສິູ່ ງນີັ້ບອກຫຍງັພວກເຮົາກູ່ຽວກບັການດ າເນນີຊວີດິຢ ູ່ດັ້ວຍ

ໃຈທີູ່ ຮ ັ້ສຶກຜິດ?

ບດົທີ 7

ຈາກຖ ັ້າສງິໄປສ ູ່ຖ ັ້າຂອງທ ດສະຫວນັ

8-14 ກມຸພາ 2019



ດານີເອນ 6:1-28; ປະຖມົມະການ 37:11; 1 ຊາມ ເອນ 18:6-9; ມດັທາຍ

6:6; ກດິຈະການ 5:27-32.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: "ແລັ້ວຜ ັ້ກວດກາແລະເຈົັ້າແຂວງຄນົອືູ່ນໆກ ພະຍາຍາມຊອກຈບັຜິດດານີ

ເອນໃນການບ ລິຫານອານາຈກັ; ແຕູ່ພວກເຂົາຈບັຜິດບ ູ່ ໄດັ້ ເພາະດານເີອນເປັນຄນົ

ຊືູ່ສດັທີູ່ ສດຸ ແລະ ບ ູ່ ໄດັ້ເຮັດໃນສິູ່ ງທີູ່ ຜິດ ຫຼື ໃນສິູ່ ງທີູ່ ເສືູ່ ອມເສຍໃດໆເລີຍ" (ດານີ

ເອນ 6:4).

ຊາວມເີດຍແລະຊາວເປີເຊຍກ ໄດັ້ຍຶດຄອງອານາຈກັບາບີໂລນ. ຈາກນ ັັ້ນ ກະ

ສດັດາຣິອດຸຂອງມເີດຍກ ໄດັ້ກາຍເປັນກະສດັອງົໃໝູ່. ເພີູ່ ນໄດັ້ເຫັນວູ່າດານເີອນນ ັັ້ນ

ເປັນຄນົທີູ່ ສະຫຼາດຢູ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ດາຣິອດຸຈຶູ່ງມອບໜັ້າທີູ່ ຢູ່າງໜຶູ່ ງໃນລດັ

53

ຖະບານໃໝູ່ໃຫັ້ແກູ່ດານີເອນ. ດານເີອນກ ໄດັ້ປະຕິບດັໜັ້າວຽກໄດັ້ຢູ່າງຍອດຢັ້ຽມ.

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ກະສດັຈຶູ່ງໄດັ້ແຕູ່ງຕ ັັ້ງໃຫັ້ດານເີອນເປັນໜຶູ່ ງໃນຜ ັ້ນ າອນັສ ງສດຸຂອງລດັຖະ

ບານ. ແຕູ່ຜ ັ້ນ າລດັຖະບານຄນົອືູ່ ນໆ ກ ຮ ັ້ສຶກອິດສາຢູ່າງແຮງຕ ູ່ ຄວາມສ າເລັດຂອງ

ດານເີອນ.

ປະສບົການຂອງດານເີອນກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນສິູ່ ງວູ່າ ສິູ່ ງໃດຈະເກີດ

ຂຶັ້ນກບັປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າໃນຍຸກສຸດທັ້າຍ. ນອກຈາກນ ັັ້ນ ເລືູ່ ອງຂອງດານີ

ເອນ ກ ຍງັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ຊາຕານຈະໂຈມຕີປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າ

ຍັ້ອນຄວາມເຊືູ່ ອພວກເຂົາ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາສາມາດຄາດຫວງັເຖິງຄວາມຫຍຸັ້ງ

ຍາກທີູ່ ຈະມາເຖງິໃນສງົຄາມຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍ. ແຕູ່ພວກເຮົາກ ຍງັສາມາດວາງໃຈໄດັ້

ວູ່າຄວາມດີນ ັ ັ້ນຈະເປັນຝູ່າຍຊະນະ. ພຣະເຈົັ້າຈະຊູ່ອຍປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົໃຫັ້

ພ ົັ້ນ. ແມ ູ່ນແລັ້ວຊາຕານຈະກູ່າວຫາປະຊາຊນົໃນຍກຸສດຸທັ້າຍຂອງພຣະເຈົັ້າວູ່າເປັນ

ຕ ົັ້ນເຫດສ າລບັຄວາມຫຍຸັ້ງຍາກສບັສນົເທິງໂລກນີັ້. ແຕູ່ພຣະເຈົັ້າຈະສະແດງໃຫັ້

ເຫັນວູ່າ ປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົນ ັັ້ນບ ລິສດຸ

ວນັທິດ 9 ກມຸພາ

ປະຊາຊນົທີູ່ ມຄີວາມອິດສາ (ດານເີອນ 6:1-5)

ອູ່ານກູ່ຽວກບັປະຊາຊນົທີູ່ ມຫີວົໃຈທີູ່ ອິດສາ ໃນດານເີອນ 6:1-5; ປະຖມົມະ

ການ 37:11; ແລະ 1 ຊາມ ເອນ 18:6-9. ສິູ່ ງບ ູ່ ດີອນັໃດແດູ່ເກດີຂຶັ້ນໃນແຕູ່ລະ

ເລືູ່ ອງເຫົຼູ່ ານີັ້?

ດານເີອນເປັນຜ ັ້ນ າທີູ່ ດເີລີດ. ຄວາມສາມາດຂອງເພີູ່ ນກ ເຮັດໃຫັ້ກະສດັນ ັັ້ນເພິູ່ ງ

ພ ໃຈ. ແຕູ່ຜ ັ້ນ າຄນົອືູ່ ນໆກ ຮ ັ້ສຶກອິດສາ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຂົາຈຶູ່ງໄດັ້ວາງແຜນກ າຈດັດາ

ນເີອນ. ພວກເຂົາພະຍາຍາມທີູ່ ຈະຫາສິູ່ ງທີູ່ ດານເີອນເຮັດຜິດ ເພືູ່ ອວູ່າພວກເຂົາຈະ

ໄດັ້ບອກກະສດັກູ່ຽວກບັສິູ່ ງນ ັັ້ນ. ແຕູ່ "ພວກເຂົາຈບັຜິດບ ູ່ ໄດັ້ ເພາະດານເີອນເປັນ

ຄນົສດັຊືູ່ ທີູ່ ສດຸ ແລະ ບ ູ່ ໄດັ້ເຮັດໃນສິູ່ ງທີູ່ ຜິດ ຫຼື ໃນສິູ່ ງທີູ່ ເສືູ່ ອມເສຍໃດໆເລີຍ." (ດາ

ນເີອນ 6:4).

54

ທູ່ານເຫັນຄ າສບັທີູ່ ຂຽນວູ່າ "ສດັຊືູ່ " ຫຼືບ ູ່? ຄ ານີັ້ແມ ູ່ນມາຈາກພາສາອາຣາເມ

ອິກ. ຄ ານີັ້ກ ຍງັສາມາດຖືກຂຽນຫຼືແປວູ່າ "ຄນົໆໜຶູ່ ງທີູ່ ຄນົອືູ່ ນສາມາດໄວັ້ວາງໃຈ

ໄດັ້."

ດານເີອນບ ູ່ ໄດັ້ເຮັດຫຍງັຜິດ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ຜ ັ້ນ າທີູ່ ອິດສາເພີູ່ ນກ ບ ູ່ ສາມາດກູ່າວໂທດ

ເພີູ່ ນໃນເລືູ່ ອງໃດ. ແຕູ່ຜ ັ້ນ າກ ຍງັເຫັນວູ່າ ດານເີອນນ ັັ້ນຊືູ່ ສດັຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າແລະຕ ູ່ ກດົ

ຂອງພຣະອງົ. ສິູ່ ງນີັ້ກ ໃຫັ້ແນວຄິດຢູ່າງໜຶູ່ ງແກູ່ບນັດາຜ ັ້ນ າ. ພວກເຂົາໄດັ້ມແີຜນ

ການອນັຊ ົູ່ວຮັ້າຍເພືູ່ ອທີູ່ ຈະເຮັດໃຫັ້ດານເີອນພບົກບັບນັຫາ. ບນັດາຜ ັ້ນ າຈະໃຫັ້ກະ

ສດັນ ັັ້ນອອກກດົໝາຍ. ແລັ້ວດານເີອນກ ຈະຖກືບງັຄບັໃຫັ້ເລືອກລະຫວູ່າງການເຊືູ່ ອ

ຟງັກດົຂອງພຣະເຈົັ້າແລະກດົໝາຍຂອງກະສດັ. ຜ ັ້ນ າທີູ່ ອິດສາເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ແນູ່ໃຈວູ່າ

ດານເີອນນ ັັ້ນຈະເລືອກທີູ່ ຈະເຊືູ່ ອຟງັກດົບນັຍດັຂອງພຣະເຈົັ້າ. ເມືູ່ອດານເີອນເຮັດ

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ແລັ້ວພວກເຂົາກ ຈະກ າຈດັດານເີອນອອກໄປໄດັ້.


ແຜນການອນັຊ ົູ່ວຮ ັ້າຍຕ ູ່ ຕັ້ານດານເີອນ (ດານເີອນ 6:6-9)

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານກູ່ຽວກບັກດົຂອງກະສດັໃນ ດານເີອນ 6:6-9. ກະສດັຢັ້ານສິູ່ ງ

ໃດ? ບນັດາຜ ັ້ນ າທີູ່ ອິດສານ ັັ້ນໃຊັ້ຄວາມຢັ້ານນີັ້ຂອງກະສດັເພືູ່ ອໂນັ້ມນ ັ້າວກະສດັໃຫັ້

ຜູ່ານກດົໝາຍສະບບັນີັ້ແນວໃດ?

ກດົໝາຍນີັ້ກ ຈດັຕ ັັ້ງກະສດັໃຫັ້ເປັນຄືກບັພະອງົໜຶູ່ ງ. ໃນຊູ່ວງເວລາ30ມືັ້ ທກຸໆ

ຄນົຈະຕັ້ອງອະທິຖານຕ ູ່ ກະສດັ. ແລັ້ວກະສດັກ ຈະນ າຄ າອະທິຖານຂອງພວກເຂົາ

ໄປຫາພະຕູ່າງໆຂອງເພີູ່ ນ. ກະສດັພາດທີູ່ ຈະເຫັນບາງຢູ່າງທີູ່ ສ າຄນັ. ເພີູ່ ນໄດັ້ສັ້າງ

ກດົໝາຍນີັ້ເພືູ່ ອປກົປັ້ອງອານາຈກັຂອງເພີູ່ ນຈາກຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍ. ແຕູ່ກດົໝາຍນີັ້ກ ຄື

ແຜນອນັຊ ົູ່ວຮັ້າຍທີູ່ ຈະທ າລາຍດານເີອນ.

ໃຫັ້ພວກເຮົາມາເບິູ່ ງສອງພາກສູ່ວນຂອງກດົໝາຍກະສດັ. ສູ່ວນທີູ່ ໜຶູ່ ງຄືການ

ລງົໂທດ. ຜ ັ້ໃດກ ຕາມທີູ່ ລະເມດີກດົຂອງກະສດັຈະຖກືໂຍນເຂົັ້າໄປໃນຖ ັ້າສິງ. ໃນ

55

ສະໄໝຂອງພຣະຄ າພ ີກະສດັທງັຫຼາຍກ ຈະຂງັໂຕສິງໄວັ້ໃນກງົ. ຕ ູ່ ມາກະສດັກ ໄດັ້

ປູ່ອຍສິງນ ັັ້ນໄປຢ ູ່ໃນປູ່າໃນເວລາທີູ່ ເພີູ່ ນຢາກຈະອອກໄປລູ່າມນັ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ຈຶູ່ງມສິີູ່ ງທີູ່

ຫີວໂຫຍຈ ານວນຫຼາຍໃນເປີເຊຍ. ສູ່ວນທີສອງຂອງກດົໝາຍນີັ້ຄື ອ ານາດຂອງມນັ.

ໃນພຣະທ າເອຊະເທີ 1:19 ແລະ ເອຊະເທີ 8:8; ພວກເຮົາໄດັ້ອູ່ານກູ່ຽວກບັ "ກດົ

ໝາຍຂອງຊາວເປີເຊຍແລະມເີດຍ." ກດົໝາຍນີັ້ກ ບ ູ່ ສາມາດຖືກປູ່ຽນແປງໄດັ້ ຫຼງັ

ຈາກທີູ່ ຖກືຂຽນແລັ້ວ. ແມ ູ່ນແຕູ່ກະສດັກ ບ ູ່ ສາມາດປູ່ຽນມນັໄດັ້. ຜ ັ້ຂຽນປະຫວດັສາດ

ຈາກກຣີກກ ບອກພວກເຮົາກູ່ຽວກບັກະສດັດາຣິອດຸ ອງົທີ3. (ດາຣິອດຸອງົທີ3 ກ ບ ູ່

ແມ ູ່ນຄນົດຽວກນັກບັ ດາຣອິດຸໃນພຣະທ າດານເີອນ). ດາຣິອດຸ ອງົທີ3 ນ ັັ້ນຈະລງົ

ໂທດຄນົຜິດດັ້ວຍຄວາມຕາຍ. ແລັ້ວດາຣອິດຸກ ປູ່ຽນໃຈ ເມືູ່ອເພິູ່ ນຮ ັ້ວ ູ່າຄນົໆນ ັັ້ນເປັນ

ຜ ັ້ບ ລິສຸດ. ແຕູ່ກະສດັກ ບ ູ່ ສາມາດຢຸດຕິຄວາມຕາຍຂອງຄນົໆນ ັັ້ນ. ກດົໝາຍຂອງ

ເພີູ່ ນບ ູ່ ສາມາດຈະຖກືປູ່ຽນແປງໄດັ້.


ຄ າອະທິຖານຂອງດານເີອນ (ດານເີອນ 6:10)

ອູ່ານກູ່ຽວກບັການອະທິຖານປະຈ າວນັຂອງດານີເອນ ໃນດານີເອນ 6:10.

ດານເີອນນ ັັ້ນໄດັ້ອະທິຖານເລືັ້ອຍຊ ູ່າໃດ? ເປັນຫຍງັດານເີອນຈຶູ່ງຕດັສິນໃຈທີູ່ ຈະອະ

ທິຖານ?

ດານເີອນມປີະສບົການຫຼາຍໃນການເປັນຜ ັ້ນ າລດັຖະບານ. ເພີູ່ ນເປັນຄນົທີູ່ ຊືູ່

ສດັຕ ູ່ ອງົກະສດັ. ແຕູ່ຄວາມຊືູ່ ສດັຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າຂອງເພີູ່ ນກ ມາກູ່ອນ. ໃນຖານະເປັນຜ ັ້

ຮບັໃຊັ້ຂອງພຣະເຈົັ້າ ດານເີອນກ ເປັນຜ ັ້ດຽວໃນອານາຈກັທີູ່ ຮ ັ້ເຫດຜນົອນັແທັ້ຈງິທີູ່ ຢ ູ່

ເບືັ້ອງຫຼງັຂອງກດົໝາຍກະສດັ. ໃນເບືັ້ອງຕ ົັ້ນກະສດັກ ບ ູ່ ເຫັນຈຸດປະສງົຂອງກດົ

ໝາຍນີັ້. ສ າລບັເພີູ່ ນແລັ້ວ ກດົໝາຍສະບບັນີັ້ແມ ູ່ນໂອກາດທີູ່ ຈະເຮັດໃຫັ້ອານາຈກັ

ຂອງເພີູ່ ນເຂັັ້ມແຂງ. ແຕູ່ສ າລບັຜ ັ້ນ າທີູ່ ມຄີວາມອິດສາດານເີອນນ ັັ້ນ ກດົໝາຍສະບບັ

ນີັ້ກ ເປັນໂອກາດທີູ່ ຈະກ າຈດັດານເີອນອອກໄປຢູ່າງແທັ້ຈງິ.

56

ແນູ່ນອນວູ່າ ມນັມເີຫດຜນົທີູ່ ໃຫຍູ່ກວູ່ານີັ້ສ າລບັສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນໃນເລືູ່ ອງນີັ້. ເຫດ

ຜນົອນັແທັ້ຈງິສ າລບັກດົໝາຍຂອງກະສດັນ ັັ້ນກ ຄືສງົຄາມທົູ່ວໂລກລະຫວູ່າງພຣະ

ເຈົັ້າແລະ າຕານ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ດານເີອນຈຶູ່ງບ ູ່ ໄດັ້ປູ່ຽນການອະທິຖານ ປະຈ າວນັຂອງ

ເພິູ່ ນ. ດານເີອນໄດັ້ສືບຕ ູ່ ອະທິຖານມືັ້ລະສາມເທືູ່ ອ. ເພີູ່ ນໄດັ້ຫຼຽວໄປຫານະຄອນເຢ

ລ ຊາເລັມໃນຂະນະທີູ່ ເພີູ່ ນອະທິຖານ. ກດົໝາຍຂອງຊາວເປີເຊຍນ ັັ້ນກ ບອກວູ່າ ບ ູ່

ໃຫັ້ຜ ັ້ໃດອະທິຖານຕ ູ່ ມະນດຸ ຫຼື ພະອງົໃດ ຍກົເວັັ້ນແຕູ່ກະສດັເທົູ່ ານ ັັ້ນເປັນໄລຍະເວ

ລາ 30ວນັ. ແຕູ່ດານເີອນກ ບ ູ່ ໄດັ້ລີັ້ ຫຼື ເຊືູ່ອງຄ າອະທິຖານຂອງເພີູ່ ນໄວັ້ໃນເວລານີັ້.

ດານເີອນໄດັ້ຢືນຢດັຢ ູ່ຄນົດຽວ. ເພີູ່ ນຄນົດຽວທີູ່ ຂດັຄ າສ ັູ່ງຂອງກະສດັ. ຊີວິດການ

ອະທິຖານຂອງດານເີອນກ ສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ເພີູ່ ນຮ ັ້ຄວາມຈງິຂອງພຣະຄ າພີທີູ່ ສ າ

ຄນັ. ເພີູ່ ນຈະຕັ້ອງຊືູ່ສດັຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າກູ່ອນທີູ່ ເພີູ່ ນຈະຊືູ່ສດັຕ ູ່ ກະສດັ.

ໃຫັ້ເຮົາອູ່ານກດົໝາຍພຣະຄ າພີທີູ່ ສ າຄນັ ໃນກິດຈະການ 5:27-32. ແມ ູ່ນ

ແລັ້ວ ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງເຊືູ່ ອຟງັພຣະເຈົັ້າ ບ ູ່ ແມ ູ່ນຄນົ. ໃນເວລາດຽວກນັນ ັັ້ນ ເປັນ

ຫຍງັພວກເຮົາຈຶູ່ ງຕັ້ອງລະມດັລະວງັເມ ືູ່ອພວກເຮົາຕ ູ່ ສ ັ້ກດົໝາຍຂອງມະນດຸ?


ໃນຖ ັ້າສິງ (ດານເີອນ 6:11-23)

ອູ່ານສິູ່ ງທີູ່ ກະສດັກ ູ່າວຕ ູ່ ດານເີອນ ໃນພຣະທ າດານເີອນ 6:11-23. ກະສດັ

ກູ່າວສິູ່ ງໃດຕ ູ່ ດານເີອນ? ຄ າເວົັ້າຂອງກະສດັນ ັັ້ນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນສິູ່ ງທີູ່ ກະ

ສດັຄິດກູ່ຽວກບັຄວາມເຊືູ່ ອຂອງດານເີອນໃນພຣະເຈົັ້າແນວໃດ?

ບ ູ່ ດນົຕ ູ່ ມາ ຜ ັ້ນ າທີູ່ ອິດສາທງັຫຼາຍນ ັັ້ນກ ສືບເຫັນດານເີອນອະທິຖານ. ພວກເຂົາ

ໄດັ້ແລູ່ນໄປຫາກະສດັ. ພວກເຂົາໄດັ້ກູ່າວດັ້ວຍຄວາມລງັກຽດແລະໂຫດຮັ້າຍວູ່າ:

"ດານເີອນຜ ັ້ເປັນຊະເລີຍຄນົໜຶູ່ ງຈາກຢ ດາຍ" (ດານເີອນ 6:13) ແມ ູ່ນແທັ້ບ ູ່? ດາ

ນີເອນຄືໜຶູ່ ງໃນບນັດາຜ ັ້ນ າສ ງສຸດໃນອານາຈກັ! ເພີູ່ ນເປັນຄນົທີູ່ ກະສດັໂປດປານ

ເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ແຕູ່ໃນສາຍຕາຂອງຊາຍທີູ່ ອິດສາເຫົຼູ່ ານີັ້ ດານເີອນກ ເປັນພຽງຊະເລີຍ

ເສິກຄນົໜຶູ່ ງເທົູ່ ານ ັັ້ນ. ທູ່ານເຫັນບ ູ່ ວູ່າຊາຍທີູ່ ອິດສາກຸູ່ມນີັ້ກ ພະຍາຍາມໃຫັ້ກະສດັນ ັັ້ນ

57

ຕ ູ່ ຕັ້ານດານເີອນເຊັູ່ ນດຽວກນັແນວໃດ? "ລາວບ ູ່ ໄດັ້ເຊືູ່ອຟງັຄ າສ ັູ່ງທີູ່ ທູ່ານໄດັ້ປະກາດ

ອອກໄປນ ັັ້ນ." (ດານີເອນ 6:13) ບນັດາຜ ັ້ນ າທີູ່ ອິດສານ ັັ້ນກ ເຮັດຫຼາຍເກີນໄປ.

ແລັ້ວຕອນນີັ້ກະສດັກ ເບິູ່ ງເຫັນກບັດກັອນັຊ ົູ່ວຮັ້າຍທີູ່ ພວກເຂົາໄດັ້ວາງໄວັ້ສ າລບັດານີ

ເອນກບັກດົໝາຍສະບບັນີັ້. ພຣະຄ າພີບອກພວກເຮົາວູ່າ ກະສດັດາຣອິດຸນ ັັ້ນ "ຄິດ

ຫາຊູ່ອງທາງຢ ູ່ຈນົຕາເວັນຕກົດິນ" (ດານເີອນ 6:14). ແຕູ່ກະສດັບ ູ່ ສາມາດເຮັດສິູ່ ງ

ໃດເລີຍເພືູ່ ອຊູ່ອຍດານີເອນໃຫັ້ພ ົັ້ນຈາກຖ ັ້າສິງ. ກດົໝາຍຂອງຊາວມເີດຍແລະເປີ

ເຊຍກ ບ ູ່ ສາມາດຖກືປູ່ຽນແປງໄດັ້. ກະສດັບ ູ່ ໄດັ້ຕັ້ອງການທີູ່ ຈະອອກຄ າສ ັູ່ງໃຫັ້ຖິັ້ມດາ

ນີເອນລງົໄປໃນຖ ັ້າສິງ. ແຕູ່ເພີູ່ ນກ ບ ູ່ ມທີາງເລືອກ. ກູ່ອນທີູ່ ເພີູ່ ນຕັ້ອງອອກຄ າສ ັູ່ງ

ກະສດັກ ກູ່າວສິູ່ ງໜຶູ່ ງຕ ູ່ ດານເີອນ ເຊີູ່ ງເປັນສິູ່ ງທີູ່ ສະແດງເຖງິຄວາມຫວງັໃນໃຈຂອງ

ເພິູ່ ນ. ຄ າເວົັ້າຂອງກະສດັກ ເປັນຄືກບັຄ າອະທິຖານທີູ່ ບອກວູ່າ: "ຂ ພຣະເຈົັ້າຂອງ

ເຈົັ້າ ຜ ັ້ທີູ່ ເຈົັ້າບວົລະບດັຮບັໃຊັ້ດັ້ວຍຄວາມຈ ົູ່ງຮກັພກັດີນ ັ ັ້ນ ຊູ່ວຍກ ັ້ເອົາເຈົັ້າເຖີດ!"

(ດານເີອນ 6:16)


ກະສດັໃຫັ້ກຽດພຣະເຈົັ້າ (ດານເີອນ 6:24-28)

ກະສດັໄດັ້ສນັລະເສີນພຣະເຈົັ້າໃນພຣະທ າ ດານເີອນ 6:24-28. ກະສດັໄດັ້

ກ ູ່າວວູ່າແນວໃດແທັ້?

ດາຣິອຸດໄດັ້ສນັລະເສີນພຣະເຈົັ້າ. ຄ າສນັລະເສີນເປັນສູ່ວນທີູ່ ສ າຄນັຂອງ

ເລືູ່ ອງນີັ້. ດາຣິອດຸສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ເພິູ່ ນເຂົັ້າໃຈວູ່າພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບ

ຄມຸທກຸຢູ່າງ. ດ ັູ່ງທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ເຫັນຜູ່ານມາ ກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາ ກ ໄດັ້ສນັລະ

ເສີນພຣະເຈົັ້າເຊັູ່ ນດຽວກນັ (ດານເີອນ 2:20-23; ດານເີອນ 3:28,29; ດານເີອນ

4:1-3, 34-37). ດາຣິອດຸໄດັ້ໃຫັ້ກຽດພຣະເຈົັ້າຄືກບັກະສດັເນບ ກາດເນັດຊາ. ແຕູ່

ກະສດັກ ຍງັໄດັ້ອອກກດົໝາຍໃໝູ່. ເພີູ່ ນໄດັ້ສ ັູ່ງໃຫັ້ທກຸໆຄນົນ ັັ້ນ "ຈ ົູ່ງເຄົາຣບົຢ າເກງ

ຕ ູ່ໜັ້າພຣະເຈົັ້າຂອງດານເີອນ" (ດານເີອນ 6:26).

58

ແມ ູ່ນແລັ້ວ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ເຮັດການອດັສະຈນັເພືູ່ ອຊູ່ອຍຊີວິດຂອງດານເີອນ.

ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ໃຫັ້ລາງວນັສ າລບັຄວາມເຊືູ່ ອຂອງດານເີອນ. ຊາຍຜ ັ້ຊ ົູ່ວຮັ້າຍກ ຖກືລງົ

ໂທດ. ທກຸໆຄນົເຫັນວູ່າພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນຊງົມອີ ານາດຢູ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ພຣະອງົຊງົຄວບ

ຄມຸທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງ. ເລືູ່ ອງນີັ້ສະແດງໃຫັ້ເຮົາເຫັນຕວົຢູ່າງຂອງສິູ່ ງທີູ່ ຈະເກດີຂຶັ້ນທົູ່ວ

ໂລກໃນຍກຸສດຸທັ້າຍ. ພຣະເຈົັ້າຈະຮກັສາປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົ. ພຣະເຈົັ້າຈະລງົ

ໂທດຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍ. ອ ານາດຂອງອງົພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າແລະກຽດຂອງພຣະອງົຈະ

ຖກືສ າແດງໃຫັ້ທກຸໆຄນົໃນໂລກແລະໃນສະຫວນັໄດັ້ເຫັນທົູ່ວໜັ້າ.

ອູ່ານດານເີອນ 6:24. ທູ່ານເຫັນບນັຫາອນັໃດໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີນີັ້? ເປັນຫຍງັ

ມນັຈຶູ່ ງເປັນບນັຫາ?

ບນັຫາກ ຄືເມຍແລະລ ກ. ຕາມທີູ່ ພວກເຮົາຮ ັ້ ພວກເຂົາເປັນຜ ັ້ບ ລິສຸດ. ແຕູ່

ພວກເຂົາກ ຖກືຖິັ້ມລງົໄປໃນຖ ັ້າສິງກບັຜ ັ້ນ າທີູ່ ອິດສາ. ພວກເຮົາຈະອະທິບາຍເລືູ່ ອງ

ນີັ້ໄດັ້ແນວໃດ? ກູ່ອນອືູ່ນພວກເຮົາຈະເປັນຕັ້ອງຮ ັ້ວ ູ່າ ກດົໝາຍຂອງເປີເຊຍກູ່າວວູ່າ

ກະສດັສາມາດລງົໂທດຜ ັ້ທີູ່ ເຮັດຜິດ. ນ ັັ້ນລວມເຖງິຄອບຄວົຂອງເຂົາ. ໃນສະໄໝ

ຂອງພຣະຄ າພີເດີມ ຖັ້າຜ ັ້ໃດຜ ັ້ໜຶູ່ ງເຮັດຜິດ ໝດົຄອບຄວົກ ຕັ້ອງຮບັຜິດຊອບຕ ູ່

ຄວາມຜິດຂອງຄນົໆນ ັັ້ນ.



ເຮັບເລີ ບດົທີ11 ຖືກເອີັ້ນວູ່າ "ຫັ້ອງຈາລຶກຊືູ່ ຄນົດງັທີູ່ ມຄີວາມເຊືູ່ ອທີູ່ ເຂັັ້ມແຂງ."

ແລະດັ້ວຍເຫດຜນົທີູ່ ດີ ພຣະທ າບດົນີັ້ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນຄວາມເຊືູ່ ອແລະ

ວຽກງານອນັຍິູ່ ງໃຫຍູ່ຂອງປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າ. ເຮັບເລີບອກພວກເຮົາວູ່າ ຜ ັ້

ຮບັໃຊັ້ຂອງພຣະເຈົັ້າບາງຄນົ "ໄດັ້ປິດປາກສິງໂຕ" (ເຮັບເລີ 11:33). ແນູ່ນອນວູ່າ

ຂ ັ້ພຣະຄ າພີນີັ້ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນດານີເອນ. ເລືູ່ ອງຂອງດານີເອນນ ັັ້ນເປັນ

ເລືູ່ ອງທີູ່ ໜັ້າອດັສະຈນັ. ໃນເວລາດຽວກນັນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງຈືູ່ວ ູ່າ ບ ູ່ ແມ ູ່ນຜ ັ້ທີູ່ ມ ີ

ຄວາມເຊືູ່ ອຫຼາຍທກຸຄນົຈະຫຼີກເວັັ້ນຄວາມຕາຍຄືກບັດານເີອນ. ເຮັບເລີ ບດົທີ 11

59

"ກ ຍງັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ຫຼາຍຄນົໄດັ້ທນົທກຸທ ລະມານຍັ້ອນຄວາມເຊືູ່ ອ

ຂອງເຂົາ. ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ຂ ໃຫັ້ຜ ັ້ຮບັໃຊັ້ຂອງພຣະອງົນ ັັ້ນເປັນພະຍານສ າລບັພຣະອງົ

ໂດຍການຕາຍສ າລບັຄວາມເຊືູ່ ອຂອງເຂົາ. ເລືູ່ ອງຂອງດານເີອນບ ູ່ ໄດັ້ສອນເຮົາວູ່າ

ພຣະເຈົັ້າຈະຊູ່ອຍເຮັດການອດັສະຈນັຢູ່າງໃດຢູ່າງໜຶູ່ ງເພືູ່ ອທີູ່ ຈະຊູ່ອຍທກຸໆຄນົຜ ັ້ທີູ່ ມ ີ

ບນັຫາ. ດ ັູ່ງທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ກູ່າວໄວັ້ກູ່ອນນີັ້ວູ່າ ຜ ັ້ຊາຍແລະຜ ັ້ຍິງຫຼາຍໆຄນົກ ໄດັ້ເສຍ

ຊວີດິຍັ້ອນຄວາມເຊືູ່ ອທີູ່ ເຂົາມໃີນພຣະເຢຊ . ແຕູ່ເລືູ່ ອງຂອງດານເີອນນ ັັ້ນກ ສອນກດົ

ອນັສ າຄນັແກູ່ເຮົາຄື: ພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄມຸຢ ູ່ເໜືອທກຸຢູ່າງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນ. ໃນການສະ

ເດັດກບັມາຂອງພຣະອງົ ພຣະອງົຈະຊູ່ອຍບດຸຂອງພຣະອງົທກຸຄນົຈາກຄວາມບາບ

ແລະຄວາມຕາຍ. ພວກເຮົາຈະຮຽນຮ ັ້ຫຼາຍຂຶັ້ນກູ່ຽວກບັແນວຄິດນີັ້ໃນບດົຕ ູ່ ໆໄປຂອງ

ພຣະທ າດານເີອນ."


1. ທູ່ານສະແດງໃຫັ້ຄນົອືູ່ ນເຫັນເຖງິຄວາມສດັຊືູ່ ຂອງທູ່ານຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ ແລະ

ຕ ູ່ ກດົບນັຍດັຂອງພຣະອງົແນວໃດ? ສມົມດຸວູ່າ ຄນົອືູ່ ນທີູ່ ຮ ັ້ຈກັທູ່ານນ ັັ້ນຖກືຖາມຄ າ

ຖາມນີັ້ກ ູ່ຽວກບັທູ່ານ: "ລາວ (ຊືູ່ ຂອງທູ່ານ) ຈະໝັັ້ນຄງົສດັຊືູ່ ຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ ຫຼືບ ູ່ ຖັ້າ

ຫາກຄວາມເຊືູ່ ອຂອງລາວຕັ້ອງເຮັດໃຫັ້ລາວສ ນເສຍວຽກງານຂອງລາວ ຫຼື ຊວີິດ

ຂອງລາວ?" ຄນົໆນ ັັ້ນທີູ່ ຖກືຖາມຈະຕອບວູ່າແນວໃດ?

2. ທູ່ານເຫັນສິູ່ ງໃດໃນດານເີອນທີູ່ ເຮັດໃຫັ້ເພີູ່ ນເປັນຜ ັ້ຮບັໃຊັ້ທີູ່ ສດັຊືູ່ ຂອງພຣະ

ເຈົັ້າ? ເປັນຫຍງັພຣະເຈົັ້າຈຶູ່ງສາມາດນ າໃຊັ້ເພິູ່ ນໃນການເຮັດການໃຫຍູ່ໃນໂລກນີັ້?

ດັ້ວຍການຊູ່ອຍເຫຼືອຂອງພຣະເຈົັ້າ ພວກເຮົາສາມາດເຮັດອນັດຽວກນັທີູ່ ດານີເອນ

ໄດັ້ເຮັດແນວໃດ?

60

ບດົທີ 8

ຈາກທະເລທີູ່ ເຕັມໄປດັ້ວຍພາຍໄຸປສ ູ່ເໝກແຫູ່ງຟັ້າສະຫວນັ.

15-21 ກມຸພາ



ດານເີອນ 7; 2 ເທສະໂລນກິ 2:1-12; ມາລະໂກ 13:26; ມດັທາຍ 8:20; ມດັ

ທາຍ 9:6; ລ ກາ 9:26.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: “ອ ານາດແລະຄວາມຍິູ່ ງໃຫຍູ່ຂອງອານາຈກັທງັໝດົໃນແຜູ່ນດິນໂລກ

ນ ັ ັ້ນຈະຖກຶມອບໃຫັ້ແກູ່ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າອງົສ ງສດຸ. ອ ານາດແຫູ່ງກະສດັຂອງ

ພວກເຂົາຈະບ ູ່ ສິັ້ນສດຸໄປ ແລະ ບນັດາຜ ັ້ປກົຄອງທງັໝດົທງັເທິງແຜູ່ນດິນໂລກຈະ

ຮບັໃຊັ້ແລະເຊືູ່ອຟງັພວກເຂົາ (ດານາເອນ 7:27).”

ອາທິດນີັ້ ພວກເຮົາຈະມາສຶກສາເລືູ່ ອງຄວາມຝນັໃນພຣະທ າດານເີອນ ບດົ

ທີ7. ຄວາມຝນັຂອງດານເີອນກ ສະແດງເຖງິຄວາມຈງິອນັດຽວກນັທີູ່ ຢ ູ່ໃນຄວາມຝນັ

ຂອງເນບ ກາດເນັດຊາໃນພຣະທ າດານເີອນ ບດົທີ2. ແຕູ່ຄວາມຝນັຂອງດານເີອນ

ນ ັັ້ນກ ໃຫັ້ຂ ັ້ມ ນເຮົາຫຼາຍຂຶັ້ນ. ຢູ່າງທ າອິດ ດານເີອນໄດັ້ເຫັນທະເລ. ຢູ່າງທີ2 ສດັ

ທງັຫຼາຍໃນຄວາມຝນັຂອງດານີເອນກ ປນົກບັສດັໂຕອືູ່ ນໆ. ນອກຈາກນ ັັ້ນ ສດັ

ຕູ່າງໆທີູ່ ເຫັນໃນຄວາມຝນັຂອງດານເີອນນ ັັ້ນກ ູ່ບ ູ່ ແມ ູ່ນສດັທີູ່ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ສັ້າງຕອນທີູ່

ເນລະມດິສັ້າງໂລກນີັ້. ຢູ່າງທີ3 ສດັຕູ່າງໆນີັ້ກ ຄວບຄຸມປະຊາຊນົແລະອານາຈກັ

ຕູ່າງໆໃນໂລກນີັ້. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນພວກເຮົາເຫັນໄດັ້ວູ່າສດັເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ລກັເອົາອ ານາດທີູ່ ພຣະ

ເຈົັ້າໄດັ້ມອບໃຫັ້ແກູ່ອາດາມ. ຢູ່າງທີ4 ພຣະເຢຊ ຜ ັ້ເປັນພຣະບຸດຂອງພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນ

ສະເດັດມາ ແລະ ມອບອານາຈກັຄືນໃຫັ້ແກູ່ປະຊາຊນົຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າຂອງ. ພຣະເຢຊ

ໄດັ້ນ າເອົາທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງທີູ່ ອາດາມໄດັ້ສ ນເສຍໃນສວນເອເດນກບັຄືນມາ.

61

ຂ ັ້ມ ນນີັ້ກ ູ່ຊ ູ່ວຍພວກເຮົາໃຫັ້ເຫັນເຖງິພາບລວມຂອງສນັຍາລກັຕູ່າງໆທີູ່ ຖຶກໃຊັ້

ໃນຄວາມຝນັຂອງດານເີອນ.


ສດັສີູ່ ໂຕ (ດານເີອນ ບດົທີ7)

ອູ່ານກູ່ຽວກບັຄວາມຝນັໃນດານເີອນ ບດົທີ7. ຄວາມຝນັນີັ້ກ ູ່ຽວກບັອນັໃດ?

ທູ່ານເຫັນບ ູ່ ວູ່າສດັແຕູ່ລະໂຕໃນຄວາມຝນັຂອງດານເີອນກ ສອດຄູ່ອງກບັ

ທາດເຫັຼກຕູ່າງໆໃນຮ ບປັັ້ນຂອງ ເນບ ກາດເນັດຊາແນວໃດ? ສດັແຕູ່ລະໂຕນ ັັ້ນ

ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນບາງຢູ່າງກູ່ຽວກບັອານາຈກັແຕູ່ລະອານາຈກັໃນ

ປະຫວດັສາດ.

ສິງ: ສິງ ແມ ູ່ນຄ າທີູ່ ພນັລະນາພາບຂອງບາບີໂລນ.

ໝີ: ໝີ ສະແດງເຖງິອານາຈກັ ມໂີດ-ເປີເຊຍ

ເສືອດາວ: ເສືອດາວນ ັັ້ນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນອານາຈກັກຣີກ ເຊິູ່ ງຖກືລິ

ເລີູ່ ມໂດຍອາເລັກແຊນເດີ. ເສືອດາວນ ັັ້ນກ ມສີີູ່ ປີກ. ພວກເຂົາສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ

ອາເລັກແຊນເດີນ ັ ັ້ນຂຶັ້ນມາກ າອ ານາດຢູ່າງວູ່ອງໄວ. ໃນເວລາ 2-3 ປີ ອາເລັກ

ແຊນເດໄີດັ້ຄວບຄມຸອານາຈກັທີູ່ ຍິູ່ ງໃຫຍູ່ທງັຫຼາຍເທິງໂລກນີັ້.

ສດັທີູ່ ມແີຂັ້ວເຫັຼກ: ທູ່ານເຫັນຫຼືບ ູ່ ວ ູ່າ ດານເີອນກູ່າວວູ່າສດັສາມໂຕທ າອິດນ ັັ້ນມີ

ໜັ້າຕາຄືກບັສິງໂຕ, ໂຕໝີ ຫຼື ເສືອດາວ? ອານາຈກັທີ4 ບ ູ່ ຄືກບັອານາຈກັໃດທີູ່ ມາ

ກູ່ອນນ ັັ້ນ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ສດັທີູ່ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນອານາຈກັທີ4 ນ ັັ້ນກ ຕູ່າງຈາກ

ອານາຈກັອືູ່ ນໆທີູ່ ພວກເຮົາຮ ັ້ຈກັ. ສດັໂຕທີ 4 ນີັ້ມເີຂົາຫຼາຍອນັ. ມນັມຄີວາມຊ ົູ່ວ

ຮັ້າຍແລະກ ໜັ້າລງັກຽວດຫຼາຍກວູ່າສດັໂຕອືູ່ ນໆກູ່ອນໜັ້ານີັ້. ການປະພຶດແບບນີັ້ຈຶູ່ງ

ເຮັດໃຫັ້ສດັໂຕທີ 4 ນີັ້ເປັນຄ າທີູ່ ພນັລະນາພາບຂອງອານາຈກັໂລມນັຢູ່າງສມົບ ນ

ແບບ. ໂຣມນ ັັ້ນໄດັ້ຕ ູ່ ສ ັ້ສງົຄາມຫຼາຍເທືູ່ ອ. ມນັໄດັ້ຢຽບອານາຈກັອືູ່ ນໃຫັ້ຈມົລງົດັ້ວຍ

ຕີນຂອງມນັ. ດັ້ວຍວທີິການນີັ້ ມນັໄດັ້ຄວບຄມຸໂລກທງັໝດົໄວັ້.

62

ວນັຈນັ 17 ກຸມຸພາ

ເຂົານ ັ້ອຍ (ດານເີອນ 7:7,8,19-25)

ອູ່ານກູ່ຽວກບັອ ານາດຂອງເຂົານ ັ້ອຍໃນພຣະທ າ ດານເີອນ 7:7,8,19-25.

ອ ານາດຂອງເຂົານ ັ້ອຍນ ັັ້ນມາຈາກສດັໂຕທີສີູ່ ແລະກ ສຶບຕ ູ່ ເປັນສູ່ວນໜຶູ່ ງຂອງສດັໂຕ

ນີັ້. ແມ ູ່ນໃຜຄືອ ານາດຂອງເຂົານ ັ້ອຍ?

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ເຂົານັ້ອຍກ ຄືອີກຮ ບຮູ່າງໜຶູ່ ງຂອງອານາຈກັໂລມນັໃນເວລາຕ ູ່ ມາໃນ

ປະຫວດັສາດ.

ດານເີອນເຫັນເຂົານັ້ອຍຕ ູ່ ສ ັ້ກບັປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າ. ທ ດສະຫວນັໄດັ້ບອກ

ດານເີອນວູ່າ ເຂົານັ້ອຍນ ັັ້ນກ ຄືກະສດັອງົໜຶູ່ ງ ເພີູ່ ນຈະເຮັດສາມຢູ່າງຄື: 1. ເພີູ່ ນຈະ

ເວົັ້າໂອັ້ອວດ ແລະ ກູ່າວສິູ່ ງຕູ່າງໆຕ ູ່ ສ ັ້ພຣະເຈົັ້າ. 2. ເພີູ່ ນຈະທ າລາຍປະຊາຊນົ

ຂອງພຣະເຈົັ້າ. ແລະ 3. ເພີູ່ ນຈະພະຍາຍາມປູ່ຽນແປງເວລາ ແລະ ກດົບນັຍດັ

ທີູ່ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ມອບໃຫັ້. ເມືູ່ອສິູ່ ງນີັ້ເກດີຂຶັ້ນປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າກ ູ່ຈະຢ ູ່ພາຍໃຕັ້

ການຄວບຄຸມຂອງເພີູ່ ນ “ເປັນເວລາສາມປີເຄີູ່ ງ” (ດານີເອນ 7:25). ຄ າວູ່າ

“ເວລາ” ນ ັັ້ນກ ຄືກບັເວລາ “ໜຶູ່ ງປີ..” ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ “ຄ າວູ່າເວລາເປັນຈ ານວນຫຼາຍກ ຄືກບັ

ເວລາ” “ສອງປີ” ແລະ “ເຄີູ່ ງເວລາ” ເທົູ່ າກບັຫກົເດືອນ ຫຼື ເຄິູ່ ງປີ. ຄນັຊ ັັ້ນແລັ້ວ

ເວລາສາມປີເຄິູ່ ງນ ັັ້ນກ ເທົູ່ າກບັເວລາຈກັປີແທັ້ໃນຂູ່າວສູ່ານອນັພິເສດນີັ້? ເມືູ່ອພວກ

ເຮົານ າໃຊັ້ກດົ ໜຶູ່ ງປີເທົູ່ າກບັໜຶູ່ ງມືັ້ (ຈດົເຊັນບນັຊ ີ14:34; ເອເສກຽນ 4:6), ແລັ້ວ

ເວລາສາມປີເຄິູ່ ງກ ຈະເທົູ່ າກບັ ເວລາແທັ້ 1260 ປີ. ໃນຊູ່ວງເວລານີັ້ ເຂົານັ້ອຍກ

ຈະເຮັດສງົຄາມຕ ູ່ ສ ັ້ພຣະເຈົັ້າ ແລະ ພະຍາຍາມທີູ່ ຈະປູ່ຽນແປງກດົຂອງພຣະເຈົັ້າ.

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານກູ່ຽວກບັຜ ັ້ຊ ົູ່ວຮັ້າຍໃນ 2 ເທສະໂລນກິ 2:12. ພວກເຮົາເຊືູ່ ອວູ່າ

ຜ ັ້ຊວົຮັ້າຍນ ັັ້ນແມ ູ່ນໃຜ ແລະ ເປັນຫຍງັຈຶູ່ ງເຊືູ່ ອແບບນ ັັ້ນ? ຜ ັ້ຊ ົູ່ວຮັ້າຍນ ັັ້ນຄືກບັເຂົາ

ນ ັ້ອຍນີັ້ແນວໃດ?

63

ວນັອງັຄານ 18 ກຸມຸພາ

ການພິພາກສາຂອງພຣະເຈົັ້າ (ດານເີອນ 7:13, 14, 21,22, 26, 27)

ທູ່ານເຫັນຫຼືບ ູ່ ວ ູ່າວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນຖານະເປັນຜ ັ້ພິພາກສານ ັັ້ນກ ເກີດ

ຂຶັ້ນຫຼງັຈາກ ເວລາ 1260 ປີ ໄດັ້ສິັ້ນສດຸລງົ? ພວກເຮົາເຫັນຂ ັ້ມ ນນີັ້ສາມເທືູ່ ອໃນ

ຄວາມຂອງດານເີອນ:

- ອ ານາດເຂົານ ັ້ອຍ (ປີ ຄສ 538-1798)

- ວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນຖານະເປັນຜ ັ້ພິພາກສາໃນສະຫວນັ

- ອານາຈກັອນັຕະຫຼອດໄປເປັນນດິຂອງພຣະເຈົັ້າ

ອູ່ານກູ່ຽວກບັວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນຖານະເປັນຜ ັ້ພິພາກສາໃນພຣະທ າ

ດານເີອນ 7:13, 14, 21, 22, 26, 27. ວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າຊູ່ວຍປະຊາຊນົ

ຂອງພຣະອງົແນວໃດ?

ພຣະຄ າພີເດີມສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນຕວົຢູ່າງຂອງວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າ

ໃນຖານະເປັນຜ ັ້ພິພາກສາໃນຖິູ່ ນກນັດານ ແລະ ໃນພຣະວຫິານຂອງພຣະອງົ. ແຕູ່

ວຽກງານການເປັນຜ ັ້ພິພາກສາຂອງພຣະອງົໃນດານເີອນນ ັັ້ນກ ມຄີວາມແຕກຕູ່າງ.

ດານີເອນ ບດົທີ7 ສະແດງໃຫັ້ເຫັນວຽກງານການພິພາກສາມະນຸດທກຸຄນົ ແລະ

ອ ານາດທກຸອ ານາດເທິງໂລກນີັ້. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພຣະເຈົັ້າຈະຕດັສິນການກະທ າຂອງເຂົາ

ນັ້ອຍ. ນອກຈາກນ ັັ້ນ ພຣະເຈົັ້າຍງັຈະມອບອານາຈກັໃຫັ້ແກູ່ປະຊາຊນົຂອງພຣະ

ອງົ.

ດານີເອນບ ູ່ ໄດັ້ບອກພວກເຮົາຢູ່າງລະອຽດວູ່າ ວຽກງານການພິພາກສາ

ຂອງພຣະເຈົັ້າຈະເລີູ່ ມຕ ົັ້ນຫຼືຢຸດເວລາໃດ. ແຕູ່ພວກເຮົາຈະເຫັນວູ່າພຣະເຈົັ້າຈະ

ເລີູ່ ມວຽກງານຂອງພຣະອງົຍັ້ອນການໂຈມຕີຂອງເຂົານັ້ອຍຕ ູ່ ປະຊາຊນົຂອງພຣະ

ອງົ. ວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນຈະເກດີຂຶັ້ນທົູ່ວໂລກ. ໃນດານເີອນ ບດົທີ8ແລະ9

ນ ັັ້ນພວກເຮົາຈະຮຽນຮ ັ້ວູ່າ ວຽກງານການພິພາກສາຈະເລີູ່ ມຂຶັ້ນເມືູ່ອໃດ. ນອກຈາກ

64

ນ ັັ້ນພວກເຮົາຍງັຈະເຫັນວູ່າວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າລວມເຖງິການຊ າລະລັ້າງຄວາມ

ບາບອອກຈາກພຣະວຫິານໃນສະຫວນັ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ດານເີອນ ບດົທີ 7 ຈຶູ່ງສອນພວກ

ເຮົາກູ່ຽວກບັວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນຖານະເປັນຜ ັ້ພິພາກສາໃນສະຫວນັກູ່ອນການ

ສະເດັດກບັມາ.


ການສະເດັດມາຄ ັັ້ງທີສອງ (ດານເີອນ 7:13)

ອູ່ານກູ່ຽວກບັບດຸມະນດຸໃນດານເີອນ 7:13. ແມ ູ່ນໃຜຄືບດຸມະນດຸ? ທູ່ານຮ ັ້ໄດັ້

ແນວໃດ? (ສ າລບັຄ າຕອບ, ໃຫັ້ອູ່ານພຣະທ າ ມາລະໂກ 13:26, ມດັທາຍ 8:20;

ມດັທາຍ 9:6; ລ ກາ 9:26; ແລະ ລ ກາ 12:8).

ໃນຂະນະທີູ່ ພຣະເຈົັ້າຈະເລີູ່ ມວຽກງານການພິພາກສາກ ມຄີນົທີສ າຄນັທີູ່ ສຸດຄນົ

ໜຶູ່ ງເຂົັ້າມາໃນຫັ້ອງພິພາກສາ. ນ ັັ້ນກ ຄືບດຸມະນດຸ. ບດຸມະນດຸນ ັັ້ນຄືຜ ັ້ໜຶູ່ ງທີູ່ ມາຈາກ

ສະຫວນັ ແຕູ່ຄືຊືູ່ຂອງເພີູ່ ນໄດັ້ບອກນ ັັ້ນ ເພີູ່ ນກ ມບີາງຢູ່າງໃນໂຕເພີູ່ ນທີູ່ ເປັນມະນຸດ.

ເພີູ່ ນໄດັ້ມາມສີູ່ວນຮູ່ວມໃນວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນການເປັນຜ ັ້ພິພາກສາ. ຢູ່າງທີ

ສອງຄື ບດຸມະນດຸນ ັັ້ນຈະສະເດັດມາດັ້ວຍເໝກຂອງຟັ້າສະຫວນັ. ເໝກເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ເປັນ

ຮ ບພາບພນັລະນາໃນພຣະຄ າພີໃໝູ່ສ າລບັການສະເດັດມາຄ ັັ້ງທີສອງ. ທູ່ານເຫັນຫຼື

ບ ູ່ ວ ູ່າໃນດານເີອນ 7:13 ນ ັັ້ນ ບຸດມະນດຸບ ູ່ ໄດັ້ມາຈາກສະຫວນັໄປສ ູ່ໂລກ? ບ ູ່ ແມ ູ່ນ

ເພາະພຣະອງົໄດັ້ຍັ້າຍຈາກບູ່ອນໜຶູ່ ງໄປສ ູ່ອີກບູ່ອນໜຶູ່ ງໃນສະຫວນັ. ພຣະອງົມາ

ຈາກໜັ້າພຣະພກັຂອງພຣະບິດາ. ຢູ່າງທີສາມຄື ການທີູ່ ມະນດຸນ ັັ້ນມາດັ້ວຍກັ້ອນເໝ

ກຂອງຟັ້າສະຫວນັກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນບາງຢູ່າງທີູ່ ສ າຄນັກູ່ຽວກບັການ

ສະເດັດມາຄ ັັ້ງທີສອງ. ເມືູ່ອບຸດມະນດຸຂອງພຣະເຈົັ້າສະເດັດກບັມາ ທກຸໆຄນົໃນ

ໂລກກ ຈະເຫັນພຣະອງົ. ເໝກແຫູ່ງສະຫວນັກ ູ່ຈະຊູ່ວຍໃຫັ້ພວກເຮົາຈືູ່ ປະໂລຫິດ

ໃຫຍູ່ ຫຼື ຜ ັ້ນ າທີູ່ ໃຫຍູ່ທີູ່ ສຸດໃນພຣະຄ າພີເດີມ. ປະໂລຫິດໃຫຍູ່ນ ັ ັ້ນໄດັ້ເຂົັ້າໄປໃນ

ຫັ້ອງບ ລິສດຸທີູ່ ສດຸໃນທັ້າຍປີເພືູ່ ອນ າເອົາຄວາມບາບອອກຈາກພຣະວຫິານຂອງພຣະ

ເຈົັ້າ.

65

ບດຸຂອງມະນດຸກ ຍງັເປັນກະສດັ. ພຣະເຈົັ້າ ພຣະບິດາໄດັ້ມອບອານາຈກັແລະ

ອ ານາດໃຫັ້ແກູ່ພຣະອງົ.


ຜ ັ້ບ ລິສດຸຂອງພຣະເຈົັ້າ (ດານເີອນ 7:18, 21, 22, 25, 27).

ອູ່ານກູ່ຽວກບັປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າໃນພຣະທ າ ດານເີອນ 7:18, 21, 22,

25, 27. ແມ ູ່ນຫຍງັເກດີຂຶັ້ນຕ ູ່ ພວກເຂົາ?

“ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າອງົສ ງສດຸ” (ດານເີອນ 7:18) ຄືຊືູ່ ຂອງປະຊາຊນົ

ຂອງພຣະເຈົັ້າ. ປະຊາຊນົຜ ັ້ບ ລິສດຸຂອງພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນກ ສດັຊືູ່ຕ ູ່ ພຣະຄ າຂອງພຣະອງົ

ນ ັັ້ນເປັນເຫດຜນົທີູ່ ເຂົານັ້ອຍນ ັັ້ນທ າລາຍພວກເຂົາ. ເຂົານັ້ອຍຄືຄ າໜຶູ່ ງທີູ່ ພນັລະນາ

ພາບສ າລບັໂບດໂລມນັກາໂຕລິກ. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ອານາຈກັໂລມນັ (ອ ານາດຂອງສດັ

ໂຕທີ 4) ກ ທ າຮັ້າຍຄຣິດສຕຽນເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ແຕູ່ໃນດານເີອນ 7:25 ການໂຈມຕີ

ຫຼືຈ ູ່ໂຈມປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນກ ມາຈາກເຂົານັ້ອຍ. ເຂົານັ້ອຍກ ຂຶັ້ນມາສ ູ່

ອ ານາດຫຼງັຈາກທີູ່ ອານາຈກັໂລມນັນ ັັ້ນສິັ້ນສດຸລງົ.

ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າຈະບ ູ່ ທ ລະມານຕະຫຼອດໄປ. ອານາຈກັຂອງພຣະເຈົັ້າ

ຈະແທນທີູ່ ອານາຈກັທງັໝດົໃນໂລກ. ໃຫັ້ເຮົາມາເບິູ່ ງບາງຢູ່າງທີູ່ ໜັ້າສນົໃຈກູ່ຽວກບັ

ອານາຈກັ. ໃນຄວາມຝນັຂອງດານີເອນພວກເຮົາເຫັນວູ່າບຸດມະນຸດໄດັ້ຮບັ “ສິດ

ອ ານາດ, ກຽດຕິຍດົ ແລະ ອ ານາດແຫູ່ງການເປັນໃຫຍູ່... ແລະອານາຈກັ” (ດານີ

ເອນ 7:14) ແຕູ່ແມ ູ່ນຫຍງັເກີດຂຶັ້ນເມືູ່ອທ ດສະຫວນັໄດັ້ອະທິບາຍຄວາມຝນັແກູ່

ດານີເອນ? ທ ດສະຫວນັກູ່າວວູ່າ “ປະຊາຊນົ” ຂອງພຣະເຈົັ້າໄດັ້ຮບັອານາຈກັ

(ດານເີອນ 7:18) ແມ ູ່ນໃຜໄດັ້ເວົັ້າຜິດ? ດານເີອນ ຫຼື ທ ດສະຫວນັ? ທງັສອງກ ູ່

ກ ູ່າວຢູ່າງຖກືຕັ້ອງ! ບດຸມະນດຸກ ຄືພຣະເຈົັ້າ. ນອກຈາກນ ັັ້ນພຣະອງົຍງັຊງົເປັນສູ່ວນ

ໜຶູ່ ງຂອງຄອບຄວົມະນຸດ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ເມືູ່ອພຣະອງົໄດັ້ຮບັໄຊຊະນະແລັ້ວປະຊາຊນົ

ຂອງພຣະເຈົັ້າກ ໄດັ້ຮບັໄຊຊະນະເຊັູ່ ນດຽວກນັ.

66



“ມະນດຸບ ູ່ ສາມາດຕອບໂຕັ້ການໂຈມຕີຂອງຊາຕານດັ້ວຍພະລງັອ ານາດຂອງ

ຕນົເອງ. ຊາຕານໄດັ້ກູ່າວຫາມະນຸດວູ່າໄດັ້ເຮັດຜິດບາບ. ມະນດຸກ ຢືນຕ ູ່ໜັ້າພຣະ

ເຈົັ້າ. ມະນດຸໄດັ້ສວມເສືັ້ອຜັ້າທີູ່ ເປິເປືັ້ອນໄປດັ້ວຍຄວາມຜິດບາບຂອງຕນົເອງ. ລາວ

ໄດັ້ສາລະພາບຄວາມຜິດບາບຂອງຕນົເອງ ແຕູ່ພຣະເຢຊ ກ ຄືທະນາຍຂອງມະນຸດ

ທີູ່ ຢ ູ່ໃນຫັ້ອງພິພາກສາໃນສະຫວນັ. ພຣະເຢຊ ໄດັ້ຂ ໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າສະແດງຄວາມເມດ

ຕາຕ ູ່ ທກຸໆຄນົທີູ່ ໄດັ້ຫນັໜີຈາກຄວາມບາບເພືູ່ ອໄປຫາພຣະອງົໃນຄວາມເຊືູ່ ອ. ພຣະ

ເຢຊ ໄດັ້ຂ ໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າໃຫັ້ອະໄພຄນົເຫົຼູ່ ານີັ້ແລະໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າລະນຶກເຖງິທກຸສິູ່ ງທຸກ

ຢູ່າງທີູ່ ພຣະອງົໄດັ້ເຮັດສ າລບັຄນົບາບຢ ູ່ຄາວາລີ. ນ ັັ້ນເປັນວິທີທີູ່ ພຣະເຢຊ ໄດັ້ຮບັ

ໄຊຊະນະຕ ູ່ ຊາຕານໃນທຸກໆເວລາ. ການເຊືູ່ ອຟັງຂອງພຣະເຢຊ ຕ ູ່ ກດົບນັຍດັ

ຂອງພຣະອງົກ ສມົບ ນ. ການກະທ າອນັສມົບ ນຂອງພຣະອງົກ ໃຫັ້ອ ານາດທງັໝດົໃນ

ສະຫວນັແລະໃນແຜູ່ນດິນໂລກໃຫັ້ແກູ່ພຣະອງົ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພຣະເຢຊ ຈິູ່ ງຂ ໃຫັ້ພຣະ

ບິດານ ັັ້ນມຄີວາມເມດຕາຕ ູ່ ມະນດຸທີູ່ ມຄີວາມຜິດ. ພຣະເຢຊ ນ ັ ັ້ນໄດັ້ນ າມະນດຸກບັມາ

ຫາພຣະເຈົັ້າ.... ເສກາລີຢາ 3:4” (ປືັ້ມທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວທ໌)


1, ໃຫັ້ທູ່ານເບິູ່ ງຂ ັ້ມ ນທີູ່ ຊດັເຈນທງັໝດົທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ຮຽນຮ ັ້ໃນອາທິດນີັ້ກ ູ່ຽວກບັ

ເຂົານັ້ອຍ. ເປັນຫຍງັຂ ັ້ມ ນນີັ້ຈຶູ່ງຊູ່ວຍປັ້ອງກນັພວກເຮົາຈາກແນວຄິດທີູ່ ຜິດໆກູ່ຽວກບັ

ວູ່າອ ານາດນີັ້ແມ ູ່ນຜ ັ້ໃດ?

67

ບດົທີ 9

ຈາກຄວາມເປິເປືັ້ອນສ ູ່ຄວາມສະອາດບ ລິສດຸ

(22-28 ກມຸພາ 2019)



ດານເີອນ ບດົທີ 8; ເຮັບເລີ 9:23-28. (ນອກນ ັັ້ນໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານ ດານເີອນ

ບດົທີ2 ແລະ ດານເີອນ ບດົທີ 7)

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: "ຂັ້າພະເຈົັ້າໄດັ້ຍິນເທວະດາອີກຕນົໜຶູ່ ງຕອບວູ່າ," ເຫດການນີັ້ຈະດ າ

ເນນີຕ ູ່ ໄປເປັນເວລາ 1150 ວນັ ໃນເວລານີັ້ຈະບ ູ່ ມກີານຖວາຍເຄືູ່ ອງບ ຊາຍາມແລງ

ແລະ ຍາມເຊົັ້າ. ແລັ້ວພຣະວຫິານຈະໄດັ້ຖກືສັ້າງຂຶັ້ນໃໝູ່." (ດານເີອນ 8:14)

ໃນປີ 548/547 ກູ່ອນຄ.ສ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ໃຫັ້ຄວາມຝນັອີກຢູ່າງໜຶູ່ ງແກູ່ດານີ

ເອນ. ພວກເຮົາສາມາດອູ່ານກູ່ຽວກບັຄວາມຝນັນ ັັ້ນ ໃນດານເີອນ ບດົທີ8. ຄວາມ

ຝນັນີັ້ກ ໃຫັ້ຂ ັ້ມ ນຫຼາຍຂຶັ້ນກູ່ຽວກບັວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນຖານະທີູ່ ພຣະອງົເປັນຜ ັ້

ພິພາກສາໃນດານເີອນ ບດົທີ7. ທູ່ານຈະຈືູ່ວູ່າ ຄວາມຝນັໃນພຣະທ າດານເີອນ ບດົ

ທີ2 ແລະ ບດົທີ7 ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນດັ້ວຍບາບີໂລນ. ແຕູ່ຄວາມຝນັໃນດານເີອນ ບດົທີ8 ກ

ບ ູ່ ມບີາບີໂລນ ແລະໄດັ້ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນດັ້ວຍອານາຈກັມເີດຍ-ເປີເຊຍ. ພວກເຮົາຈະເຫັນວູ່າ

ຄວາມຝນັໃນພຣະທ າດານເີອນ ບດົທີ8 ກ ໃຫັ້ຂ ັ້ມ ນອນັດຽວກນັແກູ່ພວກເຮົາຄືກບັ

ດານເີອນ ບດົທີ7. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ຮ ບທີູ່ ພນັລະນາພາບໃນດານເີອນ ບດົທີ8 ກ ມກີານ

ປູ່ຽນແປງ. ນ ັັ້ນກ ເປັນເພາະວູ່າດານເີອນ ບດົທີ8 ນ ັັ້ນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ

ພຣະເຈົັ້າຈະຊ າລະພຣະວຫິານໃນສະຫວນັຈາກຄວາມຜິດບາບ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ດານເີອນ

ບດົທີ8 ຈຶູ່ງກູ່າວກູ່ຽວກບັສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນໃນພຣະວິຫານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນສະຫວນັໃນ

ຊູ່ວງຍຸກສດຸທັ້າຍ. ແຕູ່ດານເີອນ ບດົທີ7 ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນຫັ້ອງພິພາກ

68

ສາ . ນອກຈາກນ ັັ້ນ ກ ຍງັສະແດງໃຫັ້ ພວກເຮົາເຫັນບຸດມະນດຸຮບັເອົາອານາຈກັ.

ດານເີອນ ບດົທີ8 ສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າພຣະເຈົັ້າຈະຊ າລະພຣະວິຫານໃນສະຫວນັ

ໃຫັ້ສະອາດບ ລິສດຸ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາເຫັນວູ່າວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນການຊ າ

ລະພຣະວິຫານເທິງສະຫວນັໃນດານເີອນບດົທີ 8 ນ ັັ້ນ ກ ເຊືູ່ ອມໂຍງກບັວຽກງານ

ຂອງເພິູ່ ນໃນຖານະເປັນຜ ັ້ພິພາກສາໃນດານເີອນ ບດົທີ7.


ແກະໂຕຜ ັ້ ແລະ ແບັ້ (ດານເີອນ ບດົທີ 8)

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານເລືູ່ ອງຄວາມຝນັໃນພຣະທ າ ດານີເອນ ບດົທີ8. ຄວາມຝນັນີັ້

ແມ ູ່ນກ ູ່ຽວກບັອນັໃດ? ມນັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນຫຼາຍຢູ່າງທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ເຫັນ

ແລັ້ວໃນພຣະທ າດານເີອນ ບດົທີ2 ແລະ ບດົທີ7 ແນວໃດ?

ໃນຄວາມຝນັນ ັັ້ນ ດານີເອນເຫັນແກະໂຕຜ ັ້ທີູ່ ມເີຂົາສອງອນັ. ແກະນ ັັ້ນກ ມຸ ູ່ງ

ໜັ້າໄປສ ູ່ສາມທິດຄື: ທິດຕາເວັນຕກົ, ທິດເໜືອ ແລະ ທິດໃຕັ້ (ດານເີອນ 8:14).

ທ ດສະຫວນັກ ອະທິບາຍວູ່າ ແກະໂຕຜ ັ້ນ ັ ັ້ນກ ສະແດງໃຫັ້ເຫັນອານາຈກັມເີດຍ-ເປີ

ເຊຍ. ສາມທິດນີັ້ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນອານາຈກັສາມແຫູ່ງທີູ່ ມເີດຍ-ເປີເຊຍ

ນ ັັ້ນ ເອົາຊະນະໃນສງົຄາມ.

ຕ ູ່ ມາ ດານເີອນໄດັ້ເຫັນໂຕແບັ້ໂຕໜຶູ່ ງທີູ່ ມເີຂົາໃຫຍູ່. ແບັ້ກ ຄືອານາຈກັກຣີກ.

ເຂົາໃຫຍູ່ນ ັ ັ້ນ ກ ສະແດງເຖງິກະສດັອາເລັກແຊນເດີ (ດານເີອນ 8:21). ທູ່ານເຫັນ

ຫຼືບ ູ່ ວ ູ່າແບັ້ນ ັ ັ້ນກ ເຄືູ່ ອນໄປຢູ່າງໄວຈນົວູ່າ "ຕີນວດິດນິ" (ດານເີອນ 8:5)? ນ ັັ້ນກ ສະ

ແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ອານາຈກັຂອງອາເລັກແຊນເດີກ ຂະຫຍາຍກວັ້າງອອກໄປຢູ່າງໄວ

ວາ. ນ ັັ້ນເປັນເຫດຜນົທີູ່ ດານເີອນ ບດົທີ7 ສະແດງໃຫັ້ເຮົາເຫັນກອງທບັຂອງອາ

ເລັກແຊນເດີ ຄືກບັ ເສືອດາວທີູ່ ມປີີກ. ດານເີອນ ບດົທີ8 ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາ

ເຫັນສິູ່ ງທີູ່ ຈະເກດີກບັໂຕແບັ້ຕ ູ່ ໄປ (ປະເທດກຣີກ)" ແລະໃນເວລາທີູ່ ມນັມອີ ານາດ

ແຂງຫຼາຍນ ັັ້ນ ເຂົາຂອງມນັໄດັ້ຫກັອອກ" (ດານີເອນ 8:8). ແລັ້ວເຂົາສີູ່ ອນັກ ປົູ່ງ

ອອກມາຈາກຫວົຂອງແບັ້ໂຕນ ັັ້ນ. ມນັສະແດງເຖງິສິູ່ ງໃດ? ມນັກ ສະແດງໃຫັ້ເຫັນ

69

ວູ່າອາເລັກແຊນເດີ (ເຂົາອນັໃຫຍູ່) ເສຍຊີວິດລງົ. ເພີູ່ ນໄດັ້ເສຍຊີວິດໃນອານາຈກັ

ບາບີໂລນໃນເດືອນມຖິຸນາ ປີ 323 ກູ່ອນຄ.ສ. ແລັ້ວອານາຈກັຂອງເພີູ່ ນກ ແຕກ

ແຍກມາ. ຜ ັ້ນ າທະຫານທງັສີູ່ ຄນົ (ເຂົາສີູ່ ອນັ) ນ ັັ້ນກ ຄວບຄມຸແຕູ່ລະສູ່ວນໄວັ້.


ເຂົານ ັ້ອຍລກຸຂຶັ້ນມາສ ູ່ອ ານາດ (ດານເີອນ 8:8-12)

ອູ່ານ ດານເີອນ 8:8-12 ໃຫັ້ລະອຽດ. ເຂົານ ັ້ອຍນີັ້ເຄືູ່ ອນໄຫວແນວໃດ? ເປັນຫຍງັ

ຂ ັ້ມ ນນີັ້ຈ ຶູ່ ງສ າຄນັ?

ພຣະຄ າພີສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າເຂົານັ້ອຍນີັ້ ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນດັ້ວຍການເຄືູ່ ອນ

ຜູ່ານໂລກນີັ້. ສາມທິດນີັ້ກ ສະແດງເຖງິສາມເຂດໃນໂລກນີັ້ທີູ່ ໂຣມໄດັ້ມອີ ານາດຄວບ

ຄມຸ.

ແລັ້ວເຂົານັ້ອຍກ ຍັ້າຍເຄືູ່ ອນຂຶັ້ນໄປຫາສະຫວນັ. ມນັປະພຶດຄືກບັເຂົານັ້ອຍໃນ

ດານີເອນ ບດົທີ7. ເຂົາທງັສອງອນັ (1) ມຂີະໜາດທີູ່ ນັ້ອຍໃນເບືັ້ອງຕ ົັ້ນ (ດານີ

ເອນ 7:8, ດານເີອນ 8:9). (2) ເຂົາທງັສອງອນັໄດັ້ມອີ ານາດຫຼາຍຂຶັ້ນຕ ູ່ ມາ (ດາ

ນີເອນ 7:20; ດານີເອນ 8:9). (3) ເຂົາທງັສອງອນັກ ທ າຮັ້າຍປະຊາຊນົ (ດານີ

ເອນ 7:21,25; ດານເີອນ 8:10,24). ເຂົາທງັສອງອນັກ ໂອັ້ອວດຕນົເອງ (ດານີ

ເອນ 7:8,20,25; ດານເີອນ 8:10,11,25). (5) ເຂົາທງັສອງອນັກ ທ າຮັ້າຍປະຊາ

ຊນົພິເສດຂອງພຣະເຈົັ້າ (ດານີເອນ 7:25, ດານີເອນ 8:24). ເຂົາທງັສອງອນັ

ເຮັດວຽກໃນໄລຍະເວລາໜຶູ່ ງ (ດານີເອນ 7:25, ດານີເອນ 8:13,14). (7) ເຂົາ

ທງັສອງອນັສືບຕ ູ່ ຈນົຮອດຍຸກສຸດທັ້າຍ (ດານີເອນ 7:25, 26; ດານເີອນ 8:17,

19). (8) ເຂົາທງັສອງອນັຈະຖືກທ າລາຍໂດຍພຣະເຈົັ້າ (ດານີເອນ 7:11, 26;

ດານເີອນ 8:25). ດ ັູ່ງທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ເຫັນແລັ້ວວູ່າ ເຂົານັ້ອຍໃນພຣະທ າດານເີອນ

ບດົທີ7 ສະແດງໃຫັ້ເຮົາເຫັນຄຣິສຕະຈກັໂຣມນັກາໂຕລິກ. ເຂົານັ້ອຍໃນດານເີອນ

ບດົທີ8 ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນອ ານາດອນັດຽວກນັນີັ້. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ໃນດານເີອນ

ບດົທີ2, ບດົທີ7 ແລະ ບດົທີ 8, ອ ານາດອນັສຸດທັ້າຍໃນໂລກນີັ້ນ ັ ັ້ນກ ຄືໂຣມເຊິູ່ ງ

70

ມາໃນຮ ບແບບຂອງອານາຈກັໂລມນັກູ່ອນແລັ້ວຕ ູ່ ມາກ ກາຍເປັນໂບດໂຣມນັກາໂຕ

ລິກ.


ການໂຈມຕີພຣະວິຫານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນສະຫວນັ (ດານເີອນ 8:10-12)

ອູ່ານກູ່ຽວກບັການກະທ າຂອງເຂົານ ັ້ອຍໃນດານເີອນ 8:10-12. ເຂົານ ັ້ອຍ

ເຮັດສິູ່ ງໃດໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້?

ໃນດານີເອນ ບດົທີ8:11, ເຂົານັ້ອຍນ ັັ້ນຢຸດການຖວາຍບ ຊາປະຈ າວນັ ຫຼື

ການເຜົາເຄືູ່ ອງຖວາຍເຊິູ່ ງຖວາຍແດູ່ພຣະເຈົັ້າ. ໃນພຣະວິຫານສະໄໝພຣະຄ າພີ

ເດມີ ເຄືູ່ ອງຖວາຍເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ເປັນຄ າທີູ່ ພນັລະນາພາບ. ພວກມນັສະແດງໃຫັ້ເຫັນວຽກ

ງານທີູ່ ພຣະເຢຊ ໄດັ້ເຮັດເພືູ່ ອຊູ່ອຍຄນົບາບໃຫັ້ລອດ. ພຣະອງົຊງົອະໄພຄວາມຜິດ

ບາບ. ພຣະອງົຈະຊ າລະລັ້າງບາບຈາກພຣະວຫິານເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ດານເີອນ

ຈຶູ່ງສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ໂບດໂລມນັກາໂຕລິກນ ັັ້ນຈະມາແທນວຽກງານຂອງພຣະເຢ

ຊ ໃນສະຫວນັໂດຍວຽກງານທີູ່ ເຮັດໂດຍຜ ັ້ນ າທີູ່ ສກັສິດໃນໂລກນີັ້. ໃນທາງນີັ້ ເຂົາ

ນັ້ອຍຈະນ າວຽກງານຂອງພຣະເຢຊ ໃນສະຫວນັອອກໄປ ແລະ ຖິັ້ມວຽກງານທີູ່ ພຣະ

ອງົຊງົກະທ າສ າລບັພວກເຮົາເອົາໄວັ້ໃນພຣະວິຫານຂອງສະຫວນັ. "ຄວາມຈງິຖກື

ຖິັ້ມລງົພືັ້ນດິນ. ເຂົານັ້ອຍໄດັ້ເຮັດສິູ່ ງເຫົຼູ່ ານີັ້ແລະກ ໄດັ້ຮບັຄວາມສ າເລັດຢູ່າງຫຼາຍ.

ພຣະເຈົັ້າບອກວູ່າ ພຣະອງົຊງົເປັນຄວາມຈງິ (ໂຢຮນັ 14:6). ພຣະຄ າພີຄືຄວາມ

ຈງິເຊັູ່ ນດຽວກນັ (ໂຢຮນັ 17:17). ໂບດໂລມນັກາໂຕລິກບ ູ່ ໄດັ້ອະນຸຍາດໃຫັ້ພຣະ

ຄ າພີຖກືຂຽນເປັນພາສາຂອງປະຊາຊນົທງັຫຼາຍໃນສະໄໝຂອງຍກຸກາງ. ມແີຕູ່ໂບດ

ເທົູ່ ານ ັັ້ນທີູ່ ມສິີດເວົັ້າວູ່າ ພຣະຄ າພີມຄີວາມໝາຍອນັໃດ. ນອກຈາກນ ັັ້ນ ໂບດນີັ້ກ ຍງັ

ໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ຄ າສອນຂອງພວກເຂົານ ັັ້ນສ າຄນັກວູ່າພຣະຄ າພ.ີ

71


ພຣະເຈົັ້າຊ າລະພຣະວຫິານຂອງສະຫວນັ (ດານເີອນ 8:14)

ອູ່ານ ດານເີອນ 8:14. ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີນີັ້?

ເປັນຫຍງັພຣະວຫິານໃນສະຫວນັຈຶູ່ງຈ າເປັນທີູ່ ຈະຕັ້ອງຖກືຊ າລະລັ້າງ? ເມືູ່ອ

ພວກເຮົາສາລະພາບຄວາມຜິດບາບຂອງເຮົາ ຄວາມບາບເຫົຼູ່ ານ ັັ້ນກ ຂຶັ້ນໄປຫາພຣະ

ວິຫານຢ ູ່ເທິງສະຫວນັ. ໃນທາງດຽວກນັ ຜ ັ້ນ າທີູ່ ບ ລິສດຸກ ນ າເອົາຄວາມບາບຂອງ

ຊາວອິດສະລາເອນທີູ່ ໄດັ້ຮບັການອະໄພແລັ້ວນ ັັ້ນເຂົັ້າມາໃນພຣະວິຫານໃນໂລກນີັ້.

ໃນມືັ້ແຫູ່ງການຊ າລະລັ້າງຈາກຄວາມບາບນ ັັ້ນ ສດັຫຼາຍໂຕກ ຖືກຂັ້າຖວາຍ. ສດັ

ເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ສະແດງເຖງິຄວາມຕາຍຂອງພຣະເຢຊ ໃນອະນາຄດົ. ຄວາມຕາຍນ ັັ້ນກ ໃຫັ້

ອ ານາດແກູ່ຄນົບາບທີູ່ ຈະຢືນຢ ູ່ຕ ູ່ໜັ້າພຣະເຈົັ້າໃນມືັ້ແຫູ່ງການຊ າລະລັ້າງບາບ.

ໃນທາງດຽວກນັນີັ້ ພຣະໂລຫິດຂອງພຣະເຢຊ ເທົູ່ ານ ັັ້ນທີູ່ ປກົປັ້ອງພວກເຮົາໃນ

ຊູ່ວງເວລາທີູ່ ພຣະເຈົັ້າພພິາກສາພວກເຮົາ. ດານເີອນ 8:14 ບອກພວກເຮົາວູ່າ ພ

ຣະເຈົັ້າຈະຊ າລະຄວາມບາບຈາກພຣະວຫິານໃນສະຫວນັຄືກບັຜ ັ້ນ າທີູ່ ບ ລິສດຸນ ັັ້ນຊ າ

ລະລັ້າງບາບຈາກພຣະວິຫານຢ ູ່ເທິງໂລກນີັ້. ຂູ່າວສານຂອງ ດານເີອນ 8:14 ກ ມີ

ຄວາມຈະແຈັ້ງ. ໃນຖານະທີູ່ ເປັນຄນົຜິດບາບ ພວກເຮົາຈ າເປັນທີູ່ ຈະໃຫັ້ພຣະໂລຫິດ

ຂອງພຣະເຢຊ ນ ັ ັ້ນຊ າລະຄວາມບາບຂອງພວກເຮົາແລະຊູ່ອຍພວກເຮົາໃຫັ້ຢືນຕ ູ່ໜັ້

າພຣະເຈົັ້າ ຜ ັ້ຊງົເປັນຜ ັ້ພິພາກສາຂອງເຮົາ.

ອູ່ານເຮັບເລີ 9:23-28. ຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ

ຄວາມຕາຍຂອງພຣະເຢຊ ເທິງໄມ ັ້ກາງແຂນນ ັັ້ນຊູ່ອຍເຮົາໃຫັ້ພ ົັ້ນຈາກບາບແນວໃດ?

72


ເວລາ 2.300 ມືັ້ (ດານເີອນ 8:13)

ອູ່ານດານເີອນ 8:13. ໜຶູ່ ງໃນທ ດສະຫວນັນ ັັ້ນຖາມຄ າຖາມອນັໃດໃນຂ ັ້ພຣະ

ຄ າພີນີັ້? ຄ າຖາມຂອງທ ດສະຫວນັອງົນີັ້ຊູ່ອຍພວກເຮົາໃຫັ້ເຂົັ້າໃຈຄ າຕອບໃນຂ ັ້ພ

ຣະຄ າພີຕ ູ່ ໄປນີັ້ແນວໃດ?

ເວລາ 2.300 ມືັ້ໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນເວລາໃດ? ກູ່ອນອືູ່ນນ ັັ້ນ ໃຫັ້ພວກເຮົາຈືູ່ບາງຢູ່າງ

ກູ່ຽວກບັຄວາມຝນັຂອງດານີເອນ ກູ່ອນທີູ່ ພວກເຮົາຈະຕອບຄ າຖາມນີັ້. ດານີເອນ

ເຫັນແກະໂຕຜ ັ້ແລະແບັ້. ຕ ູ່ ມາ ດານີເອນເຫັນເຂົານັ້ອຍເຮັດສງົຄາມ. ແລັ້ວດານີ

ເອນໄດັ້ຍິນທ ດສະຫວນັຖາມວູ່າ: "ສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນໃນນມິດິນີັ້ຈະສືບຕ ູ່ ໄປອີກດນົນານ

ປານໃດ?" ພວກເຮົາຈະຕັ້ອງບ ູ່ ຈ າກດັເວລາເພືູ່ ອໃຫັ້ທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງເກດີຂຶັ້ນໃນເວ

ລາທີູ່ ເຂົານັ້ອຍນ ັັ້ນມອີ ານາດເທົູ່ ານ ັັ້ນ. ຄວາມຝນັຂອງດານີເອນກ ລວມທຸກສິູ່ ງທກຸ

ຢູ່າງຈາກໂຕແກະໄປຫາເຂົານັ້ອຍ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ເວລາສ າລບັທີູ່ ຈະໃຫັ້ສິູ່ ງຕູ່າງໆເກີດຂຶັ້ນ

ນ ັັ້ນກ ຈະໃຊັ້ເວລາດນົໃນປະຫວດັສາດ.

ເວລານີັ້ ພວກເຮົາສາມາດເຂົັ້າໃຈຄ າຖາມຂອງທ ດສະຫວນັໄດັ້ດຂີຶັ້ນ. ມນັຈະ

ຕັ້ອງໃຊັ້ເວລາດນົປານໃດເພືູ່ ອທີູ່ ຈະໃຫັ້ສິູ່ ງຕູ່າງໆທີູ່ ເຫັນໃນຄວາມຝນັນ ັັ້ນເກດີຂຶັ້ນ?

ຫຼືແກະໂຕຜ ັ້ (ມເີດຍ-ເປີເຊຍ), ໂຕແບັ້ (ກຣກີ) ແລະ ເຂົານັ້ອຍ (ອານາຈກັໂລມນັ

ແລະ ໂບດໂລມນັກາໂຕລິກ) ນ ັັ້ນຈະມອີ ານາດຢ ູ່ດນົປານໃດ? ທ ດສະຫວນັອີກອງົ

ໜຶູ່ ງກ ຕອບວູ່າ: "ເຫດການນີັ້ຈະດ າເນນີຕ ູ່ ໄປເປັນເວລາ 1,150ວນັ ໃນລະຫວູ່າງນີັ້

ຈະບ ູ່ ມກີານຖວາຍເຄືູ່ ອງບ ຊາຍາມແລງແລະຍາມເຊົັ້າ. ແລັ້ວພຣະວິຫານກ ຈະໄດັ້

ຖືກສັ້າງຂຶັ້ນໃໝູ່." (ດານີເອນ 8:14). ຂູ່າວສານພິເສດກູ່ຽວກບັເວລານ ັັ້ນກ ຍາວ

ນານ ເພາະວູ່າມນັໄດັ້ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນໃນສະໄໝຂອງອານາຈກັມໂີດ-ເປີເຊຍ. ໄລຍະເວລາ

2,300 ປີນ ັ ັ້ນເລີູ່ ມຕ ົັ້ນເວລາໃດ? ຄວາມຝນັຂອງດານີເອນບ ູ່ ໄດັ້ໃຫັ້ຂ ັ້ມ ນນີັ້ໃຫັ້ແກູ່

ເຮົາ. ແຕູ່ດານີເອນບດົທີ9 ກ ໄດັ້ບອກພວກເຮົາ. ພວກເຮົາຈະຮຽນກູ່ຽວກບັດານີ

73

ເອນ ບດົທີ9 ໃນອາທິດຫນັ້າ. ຫຼງັຈາກທີູ່ ພວກເຮົາຮ ັ້ວ ູ່າ ໄລຍະເວລາ 2,300 ປີ

ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນຕອນໃດແລັ້ວ ພວກເຮົາກ ຈະສາມາດຮ ັ້ໄດັ້ເວລານີັ້ຈະສິັ້ນສດຸລງົເວລາໃດ.


ສຶກສາເພີູ່ ມເຕີມ

ຕາຕາລາງລຸູ່ມນີັ້ຈະຊູ່ອຍພວກເຮົາເຂົັ້າໃຈສິູ່ ງທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ຮຽນຮ ັ້ມາໃນດາ

ນເີອນບດົທີ 2,7 ແລະ 8. ຕາຕະລາງນີັ້ບອກຫຍງັພວກເຮົາກູ່ຽວກບັການທີູ່ ພຣະ

ເຈົັ້າຊ າລະພຣະວຫິານຢ ູ່ໃນສະຫວນັ?

ດານເີອນບດົທີ 2 ດານເີອນບດົທີ 7 ດານເີອນບດົທີ 8

ບາບີໂລນ ບາບີໂລນ ................................

ມເີດຍ-ເປີເຊຍ ມເີດຍ-ເປີເຊຍ ມເີດຍ-ເປີເຊຍ

ກຣກີ ກຣກີ ກຣກີ

ອານາຈກັໂຣມນັ ອານາຈກັໂຣມນັ ອານາຈກັໂຣມນັ

ໂບດໂຣມນັກາໂຕລິກ ໂບດໂຣມນັກາໂຕລິກ ໂບດໂຣມນັກາໂຕລິກ

........................ ວຽກງານຂອງພຣະ

ເຈົັ້າໃນຖານະເປັນຜ ັ້ພິ

ພາກສາເທິງສະຫວນັ

ພຣະເຈົັ້າຊ າລະພຣະວິຫານ

ໃນສະຫວນັ

ການສະເດັດກບັມາ (ອາ

ນາຈກັຂອງພຣະ ເຢຊ ຄື

ກັ້ອນຫີນທີູ່ ບ ູ່ ຖືກຕດັໂດຍມື

ຂອງມະນດຸ)

ການສະເດັດກບັມາ

(ປະຊາຊນົຂອງພຣະ

ເຈົັ້າໄດັ້ຮບັເອົາອານາ

ຈກັເປັນມ ລະດກົ)

ການສະເດັດກບັມາ (ພຣະ

ເຈົັ້າທ າລາຍອານາຈກັຕູ່າງໆ

ເທິງແຜູ່ນດນິໂລກ)

74


1. ຕາຕະລາງຂັ້າງເທິງນີັ້ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ການຊ າລະພຣະວຫິານເທິງ

ສະຫວນັນ ັັ້ນ ກ ຄືກບັວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າທີູ່ ເປັນຜ ັ້ພພິາກສາໃນພຣະທ າດານເີອນ

ບດົທີ7? ເປັນຫຍງັທງັສອງຢູ່າງນີັ້ຈຶູ່ງເກດີຂຶັ້ນຫຼງັຈາກເວລາ 1,260ປີ ທີູ່ ເຂົານັ້ອຍ

ນ ັັ້ນໄດັ້ເຮັດວຽກ ແລະ ກູ່ອນທີູ່ ອານາຈກັຂອງພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນຈະເລີູ່ ມຂຶັ້ນ?

75

ບດົທີ 10

ການປອບປະໂລມແລະຄວາມຫວງັຂອງດານເີອນ

29-6 ມນີາ 2019



ດານເີອນ 9:1, 2; ດານເີອນ 9:3-19; ດານເີອນ 9:24-27.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: “ຂັ້າແດູ່ອງົພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າເອີຍ ໂຜດຟງັສຽງຂອງພວກຂັ້ານັ້ອຍດັ້ວຍ!

ຂັ້າແດູ່ອງົພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າ ໂຜດຍກົໂທດໃຫັ້ຂັ້ານັ້ອຍແດູ່ທັ້ອນ! ຂັ້າແດູ່ອງົພຣະຜ ັ້

ເປັນເຈົັ້າ ຂ ໂຜດຮບັຟງັພວກຂັ້ານັ້ອຍ! ແລະຮີບກະທ າການເຖດີ ຂັ້າແດູ່ພຣະເຈົັ້າ

ຂອງຂັ້ານັ້ອຍເອີຍ ຂ ໂຜດຢູ່າຊກັຊັ້າຢ ູ່ ເລີຍ ເພາະວູ່າເມອືງແລະປະຊາຊນົເຫົຼູ່ ານີັ້

ເປັນທີູ່ ເອີັ້ນຕາມນາມຊືູ່ຂອງພຣະອງົ” (ດານເີອນ 9:19).

ໃນດານເີອນ ບດົທີ9 ພວກເຮົາອູ່ານຄ າອະທິຖານໜຶູ່ ງທີູ່ ສວຍງາມທີູ່ ສດຸຄ າໜຶູ່ ງ

ໃນພຣະຄ າພີ. ດານເີອນ ອະທິຖານເມືູ່ອມຄີວາມຍາກລ າບາກ ຫຼື ອປຸະສກັບນັຫາ.

ຄ າອະທິຖານນ ັັ້ນຊູ່ວຍໃຫັ້ດານເີອນປະເຊນີກບັບນັຫາຕູ່າງໆທີູ່ ເຂົັ້າມາຫາເພີູ່ ນ. ໃນ

ຂະນະທີູ່ ພວກເຮົາຄ ານງຶເຖງິຄ າອະທິຖານໃນດານເີອນ ບດົທີ 9. ຂ ໃຫັ້ພວກເຮົາ

ໄດັ້ຈດົຈ າບາງສິູ່ ງບາງຢູ່າງ. ດານເີອນບ ູ່ ສາມາດທີູ່ ຈະຢຸດຄິດເຖງິເວລາ 2,300 ມືັ້

ໃນພຣະທ າດານເີອນ ບດົທີ8. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ດານເີອນເຂົັ້າໃຈຄວາມຝນັນີັ້ໂດຍສູ່ວນ

ຫຼາຍ ແຕູ່ເພີູ່ ນກ ູ່ບ ູ່ ສາມາດເຂົັ້າໃຈວູ່າເມືູ່ອໃດໄລຍະເວລານີັ້ຈະເລີູ່ ມຕ ົັ້ນຂຶັ້ນ ຫຼື ສິັ້ນ

ສດຸລງົໃນປະຫວດັສາດ.

“ເຫດການນີັ້ຈະດ າເນນີຕ ູ່ ໄປເປັນເວລາ 1,150ວນັ. ໃນລະຫວູ່າງນີັ້ຈະບ ູ່ ມ ີ

ການຖວາຍເຄືູ່ ອງບ ຊາ ຍາມແລງ ແລະຍາມເຊົັ້າ ແລັ້ວພຣະວິຫານກ ຈະໄດັ້ຖກື

ສັ້າງຂຶັ້ນໃໝູ່.” (ດານເີອນ 8:14). ແມ ູ່ນໃນບດົທີ9ເທົູ່ ານ ັັ້ນທີູ່ ທ ດສະຫວນັອງົໜຶູ່ ງໃຫັ້

76

ຂ ັ້ມ ນດານເີອນຫຼາຍຂຶັ້ນກູ່ຽວກບັເວລາ 2,300 ມືັ້. ຄືກບັທີູ່ ຜູ່ານມາ ດານເີອນກ ູ່ໄດັ້

ອະທິຖານແລັ້ວແສງສະຫວູ່າງກ ູ່ມາຮອດດານເີອນເພືູ່ ອຕອບຄ າອະທິຖານຂອງເພີູ່ ນ.

ວນັອາທິດ 1 ມນີາ

ໄວັ້ວາງໃຈໃນພຣະຄ າພີ (ດານເີອນ 9:1,2)

ອູ່ານພຣະທ າດານເີອນ 9:1,2. ດານເີອນສຶກສາຄ າພະຍາກອນຂອງພຣະຄ າ

ພີ ຫືຼ ຂູ່າວສານພິເສດກູ່ຽວກບັເວລາ. ຄ າພະຍາກອນນີັ້ກ ຊູ່ວຍດານເີອນໃຫັ້ເຂົັ້າໃຈ

ວູ່າບາງຢູ່າງທີູ່ ສ າຄນັຈະເກດີຂຶັ້ນກບັປາຊນົຊນົຂອງພຣະອງົ. ດານເີອນກ າລງັສຶກ

ສາພຣະທ າເຫັຼມໃດແດູ່ເພືູ່ ອຊູ່ວຍໃຫັ້ເພີູ່ ນເຂົັ້າໃຈ?

ຄ າອະທິຖານຂອງໂມເຊກ ູ່ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ເພີູ່ ນໄດັ້ສຶກສາພຣະ

ທ າທີູ່ ຂຽນໂດຍໂມເຊແລະຜ ັ້ປະກາດພຣະຄ າຢູ່າງລະອຽດຖີູ່ຖ ັ້ວນ.

ການສຶກສາພຣະຄ າພີຂອງດານເີອນນ ັັ້ນກ ູ່ຍງັສະແດງໃຫັ້ເພີູ່ ນເຫັນບາງສິູ່ ງບາງ

ຢູ່າງ. ເພີູ່ ນໄດັ້ເຫັນວູ່າຄວາມບາບຂອງປະຊາຊນົນ ັັ້ນຮັ້າຍແຮງຫຼາຍ. ປະຊາຊນົ

ຂອງພຣະເຈົັ້າໄດັ້ລະເມດີຂ ັ້ຕກົລງົພິເສດຂອງພວກເຂົາກບັພຣະເຈົັ້າ. ພຣະເຈົັ້າໄດັ້

ລງົໂທດພວກເຂົາໂດຍການນ າພວກເຂົາໄປຈາກດິນແດນຂອງພວກເຂົາໄປສ ູ່ສະ

ຄອນບາບີໂລນ (ລະບຽບເລວີ 26:14-45). ຄວາມເຂົັ້າໃຈຂອງດານເີອນກູ່ຽວກບັ

ສິູ່ ງທີູ່ ໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນກບັຊາວອິດສະລະເອນກ ູ່ໄດັ້ມາຈາກການສຶກສາພຣະຄ າພີ. ການ

ສຶກສາຂອງເພີູ່ ນໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ເພີູ່ ນນ ັັ້ນໄຫວັ້ວອນຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າໃຫັ້ຊູ່ວຍຊນົຊາດອິດສະ

ລາເອນ.

ໃນເວລາຍຸກສດຸທັ້າຍນີັ້ ພວກເຮົາສາມາດຮຽນຮ ັ້ບດົຮຽນອນັສ າຄນັຈາກດານີ

ເອນ. ພວກເຮົາຈ າເປັນຕັ້ອງສຶກສາແລະປະຕິບດັຕາມພຣະຄ າພີໃນເວລານີັ້ຫຼາຍ

ກວູ່າແຕູ່ກີັ້. ມແີຕູ່ພຣະຄ າພີເທົູ່ ານ ັັ້ນທີູ່ ສາມາດໃຫັ້ຄວາມເຂົັ້າໃຈອນັແຈ ູ່ມແຈ ັ້ງກູ່ຽວ

ກບັສິູ່ ງທີູ່ ກ າລງັເກດີຂຶັ້ນໃນໂລກນີັ້ແລະເຖງິເຫດຜນົຂອງມນັ. ຢູ່າລືມວູ່າພຣະຄ າພີ

ນ ັ ັ້ນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນເລືູ່ ອງຂອງສງົຄາມທົູ່ວໂລກລະຫວູ່າງພຣະເຈົັ້າແລະ

ຊາຕານ. ພຣະຄ າພີສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຈະທ າລາຍຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍໃນ

77

ຕອນຈບົຂອງສງົຄາມນີັ້. ແລັ້ວພຣະອງົຈະເລີູ່ ມລາດຊະອານາຈກັອນັຕະຫຼອດໄປ

ເປັນນດິຂອງພຣະອງົ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຈ າເປັນທີູ່ ຈະຕັ້ອງຮຽນພຣະຄ າພີ ຍິູ່ ງພວກ

ເຮົາສຶກສາຫຼາຍຂຶັ້ນຊ ູ່າໃດ ພວກເຮົາກ ູ່ ຍິູ່ ງເຂົັ້າໃຈສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນຢ ູ່ອັ້ອມຂັ້າງພວກເຮົາ

ຫຼາຍຂຶັ້ນຊ ູ່ານ ັ ັ້ນ. ພວກເຮົາຈະເຂົັ້າໃຈວຽກງານທີູ່ ພຣະເຈົັ້າມອບໃຫັ້ເຮົາເຮັດໃນໂລກ

ນີັ້ໄດັ້ດຂີຶັ້ນ. ພຣະຄ າພີຈະຊູ່ວຍໃຫັ້ຄວາມຫວງັຂອງເຮົາເຕີບໂຕຂຶັ້ນເຊັູ່ ນດຽວກນັ.

ວນັຈນັ 2 ມນີາ

ດານເີອນຂ ໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າປະທານຄວາມເມດຕາ (ດານເີອນ 9:3-19)

ອູ່ານກູ່ຽວກບັຄ າອະທິຖານຂອງດານເີອນໃນດານເີອນ 9:3-19. ເປັນຫຍງັ

ດານເີອນຈິູ່ ງຂ ຄວາມເມດຕາຈາກພຣະເຈົັ້າ?

ໃຫັ້ເຮົາມາເບິູ່ ງແນວຄິດທີູ່ ສ າຄນັບາງຢູ່າງໃນຄ າອະທິຖານຂອງດານເີອນ:

ກູ່ອນອືູ່ ນ ດານເີອນບ ູ່ ເຄີຍຂ ໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າອະທິບາຍສາເຫດທີູ່ ຊາວຢິວນ ັັ້ນຕັ້ອງ

ທນົທກຸທ ລະມານ. ດານເີອນນ ັັ້ນຮ ັ້ເຫດຜນົດີ. ດ ັູ່ງທີູ່ ພວກເຮົາເຫັນວູ່າດານເີອນໄດັ້

ໃຊັ້ເວລາໄລຍະດນົໃນຄ າອາທິຖານຂອງເພີູ່ ນເພືູ່ ອບອກພຣເຈົັ້າເຖິງເຫດຜົນ.

“ເມືູ່ອພຣະອງົບອກໃຫັ້ພວກຂັ້ານັ້ອຍເຮັດຕາມກດົລະບຽບຕູ່າງໆທີູ່ ພຣະອງົໄດັ້ມອບ

ໃຫັ້ຜູ່ານທາງຜ ັ້ທ ານວາຍຜ ັ້ຮບັໃຊັ້ຂອງພຣະອງົນ ັັ້ນ ພວກຂັ້ານັ້ອຍບ ູ່ ໄດັ້ຍອມຟງັພຣະ

ອງົ” (ດານເີອນ 9:10). ໃນຕອນສດຸທັ້າຍຂອງດານເີອນບດົທີ 8 ທູ່ານຈະເຫັນວູ່າ

ດານເີອນນ ັັ້ນຕັ້ອງການທີູ່ ຈະເຂົັ້າໃຈບາງສິູ່ ງບາງຢູ່າງ. ເພີູ່ ນບ ູ່ ເຂົັ້າໃຈຄວາມຝນັກູ່ຽວ

ກບັເວລາ 2,300 ມືັ້ (ອູ່ານ ດານເີອນ 8:27).

ດານເີອນໄດັ້ອະທິຖານຂ ຄວາມເມດຕາປານ ີເພີູ່ ນໄດັ້ຂ ໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າໃຫັ້ອະໄພ

ປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົ. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າໄດັ້ເຮັດບາບແລະໄດັ້

ເຮັດສິູ່ ງທີູ່ ຊ ົູ່ວຮັ້າຍ. ແຕູ່ນ ັ ັ້ນເປັນເຫດຜນົທີູ່ ດານເີອນໄດັ້ຂ ໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າມຄີວາມເມດ

ຕາຕ ູ່ ຊນົຊາດອິດສະລະເອນ. ຄ າອະທິຖານຂອງດານເີອນເພືູ່ ອຂ ຄວາມເມດຕາກ

ສະແດງໃຫັ້ເຮົາເຫັນ ຂູ່າວປະເສີດກູ່ຽວກບັພຣະເຢຊ . ພວກເຮົາເປັນຄນົບາບ ແລະ

ບ ູ່ ມສິີູ່ ງໃດທີູ່ ດໃີນໂຕຂອງເຮົາ.

78

ອູ່ານດານເີອນ 9:18,19. ດານເີອນໃຫັ້ເຫດຜນົອນໃດແດູ່ໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ າ

ນີັ້ເພືູ່ ອອະທິບາຍວູ່າ ເປັນຫຍງັເພີູ່ ນຈິູ່ ງຕັ້ອງການໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າຕອບຄ າອະທິຖານ

ຂອງເພີູ່ ນ?

ນອກຈາກນ ັັ້ນ ດານເີອນບ ູ່ ໄດັ້ຂ ໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າຊູ່ວຍເພີູ່ ນດັ້ວຍເຫດຜນົທີູ່ ເຫັນແກູ່

ໂຕ. ດານີເອນຕັ້ອງການໃຫັ້ພຣະນາມຂອງພຣະເຈົັ້າໄດັ້ຮບັກຽດຢ ູ່ເທິງແຜູ່ນດິນ

ໂລກ.

ວນັອງັຄານ 3 ມນີາ

ການອະທິຖານສ າລບັຄນົອືູ່ ນ (ດານເີອນ 9:5-13)

ອູ່ານສູ່ວນໜຶູ່ ງຂອງຄ າອະທິຖານຂອງດານເີອນ ໃນພຣະທ າດານເີອນ 9:5-

13. ໃນຄ າອະທິຖານນີັ້ ດານີເອນສືບຕ ູ່ ກ ູ່າວຄ າວູ່າ “ພວກເຮົາ” ໄດັ້ເຮັດຜິດ

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນເພີູ່ ນໄດັ້ລວມໂຕເພີູ່ ນເອງວູ່າເປັນຜ ັ້ເຮັດຄວາມບາບ ເຊິູ່ ງໄດັ້ນ າການລງົໂທດ

ມາສ ູ່ຊາວຢິວ 70 ປີ ກູ່ອນ. ທູ່ານຄິດວູ່າເປັນຫຍງັຈຶູ່ ງເຮັດແບບນ ັັ້ນ?

ຄ າອະທິຖານຂອງດານີເອນຄືຕວົຢູ່າງຂອງວິທີການທີູ່ ພວກເຮົາສາມາດ

ອະທິຖານສ າລບັຄນົອືູ່ ນ. ພຣະຄ າພີເຕັມໄປດັ້ວຍຕວົຢູ່າງຫຼາຍໆອນັສ າລບັຄ າ

ອະທິຖານເຫົຼູ່ ານີັ້. ຄ າອະທິຖານຂອງເຮົາສາມາດເຮັດໃຫັ້ສິູ່ ງຕູ່າງໆທີູ່ ອດັສະຈນັແລະ

ຍິູ່ ງໃຫຍູ່ເກີດຂຶັ້ນໄດັ້. ພວກມນັສາມາດເຮັດໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າຊູ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊນົ

ຂອງພຣະເຈົັ້າຈາກສດັຕ ຂອງພວກເຂົາໄດັ້. ຄ າອະທິຖານຂອງເຮົາສາມາດ

ປູ່ຽນແປງຈດິໃຈຂອງພຣະເຈົັ້າບ ູ່ ໃຫັ້ລງົໂທດປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົເຊັູ່ ນດຽວກນັ.

ຄ າອະທິຖານຂອງໂມເຊຊູ່ວຍໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າບ ູ່ ໃຫັ້ທ າລາຍຄນົຂອງພຣະອງົຫຼງັຈາກທີູ່

ພວກເຂົາໄດັ້ກະທ າບາບ (ອບົພະຍບົ 32:7-14; ຈດົເຊັນບນັຊີ 14:10-25). ຄ າ

ອະທິຖານຂອງເອລີຢາກ ໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນຖອກເທນ ັ້າຝນົລງົມາໃສູ່ດນິແດນທີູ່

ແຫັ້ງແລັ້ງ ຫຼງັຈາກທີູ່ ຝນົບ ູ່ ຕກົມາ 3ປີເຄີູ່ ງ. (1ກະສດັ ບດົທີ 18)

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຄວນອະທິຖານສ າລບັສະມາຊິກຄອບຄວົ, ໝ ູ່ເພືູ່ ອນ ແລະ

ຄນົອືູ່ ນໆ. ຈ ົູ່ງອະທິຖານເມືູ່ອທູ່ານມບີນັຫາເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ພຣະເຈົັ້າຊງົໄດັ້ຍິນຄ າ

79

ອະທິຖານຂອງພວກເຮົາ. ພຣະອງົສາມາດຊູ່ວຍໄດັ້. ບາງຄ ັັ້ງພຣະເຈົັ້າອາດຈະບ ູ່

ຕອບຄ າອະທິຖານຂອງພວກເຮົາທນັທີ. ແຕູ່ພວກເຮົາອາດຈະແນູ່ໃຈໄດັ້ວູ່າ ພຣະ

ເຈົັ້າຈະຊງົຈດົຈ າສິູ່ ງຕູ່າງໆທີູ່ ບຸດຂອງພຣະອງົຕັ້ອງການ ຫຼື ຂາດເຂນີ (ອູ່ານຢາໂກ

ໂບ 5:16).

ວນັພດຸ 4 ມນີາ

ວຽກງານຂອງພຣະຜ ັ້ຊູ່ວຍໃຫັ້ລອດ (ດານເີອນ 9:21-27)

ທ ດສະຫວນັຄາບີເອນໄດັ້ກ ູ່າວວູ່າສິູ່ ງໃດຈະເກດີຂຶັ້ນໃນດານເີອນ 9:21-27?

ວຽກງານອນັໃດຈະເກດີຂຶັ້ນໃນຊູ່ວງເວລາ 70 ອາທິດນີັ້? ເປັນຫຍງັພຣະເຢຊ ຈ ຶູ່ ງ

ເປັນຜ ັ້ດຽວທີູ່ ຈະເຮັດສິູ່ ງນີັ້?

ໃນຕອນທັ້າຍຂອງເວລາ 70 ອາທິດນີັ້ ພຣະຜ ັ້ຊູ່ວຍໃຫັ້ລອດກ ຈະເຮັດ6ຢູ່າງ.

ພຣະອງົຈະ “ກ ານດົໃຫັ້ປະຊາຊນົແລະເມອືງອນັສກັສິດ....ເລີກເຮັດບາບແລະເລີກ

ເຮັດຊ ົູ່ວ”. (ດານເີອນ 9:24) ຄ າທີູ່ ຂຽນບອກວູ່າ “ເຮັດບາບ” ມາຈາກຄ າສບັພາສາ

ເຮັບເລີຄ າວູ່າ “pesha” ຄ າວູ່າ “pesha” ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນຄວາມບາບທີູ່

ຄນົອູ່ອນແອຄນົໜຶູ່ ງເຮັດຕ ູ່ ສ ັ້ອີກຄນົທີູ່ ເຂັັ້ມແຂງກວູ່າ (ສພຸາສິດ 28:24 ສະແດງໃຫັ້

ເຫັນຕວົຢູ່າງໜຶູ່ ງ). ເອເຊກຽນໄດັ້ໃຊັ້ ຄ າວູ່າ “pesha” ເພືູ່ ອສະແດງໃຫັ້ເຫັນພວກ

ເຮົາຜ ັ້ເປັນມະນຸດທີູ່ ຕ ູ່ ສ ັ້ເຮັດບາບຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ (ເອເສກຽນ 2:13). ຄວາມຕາຍ

ຂອງພຣະເຢຊ ກ ູ່ ເຮັດໃຫັ້ມະນດຸຫນັໜຈີາກຄວາມບາບແລະກບັໄປຫາພຣະເຈົັ້າ.

ພຣະເຢຊ ຈະ “ກ ານດົໃຫັ້...ເລີກເຮັດບາບ” (ດານເີອນ 9:24). ໃນພາສາເຮັບ

ເລີ ຄ າກ າມະສ າລບັຄ າວູ່າ “ວາງ” ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າພຣະເຈົັ້າຊງົໃຫັ້

ອະໄພຄວາມຜິດບາບ. ພຣະເຢຊ ຈະ “ເອົາຄວາມບາບອອກໄປ” (ດານເີອນ 9:24

ແລະ ໂກໂລຊາຍ 1:19,20). ມພີຽງພຣະເຢຊ ເທົູ່ ານ ັັ້ນທີູ່ ສາມາດເຮັດສິູ່ ງນີັ້ໄດັ້.

ພຣະເຢຊ ຈະນ າ “ຄວາມຍດຸຕິທ າອນັຖາວອນ” ມາ (ດານເີອນ 9:24). ພຣະ

ເຢຊ ໄດັ້ມາແທນທີູ່ ຂອງພວກເຮົາເທີງໄມ ັ້ກາງແຂນ. ຄວາມຕາຍຂອງພຣະອງົໄດັ້

ເຮັດໃຫັ້ພວກເຮົາຄືນດກີບັພຣະເຈົັ້າ.

80

ພຣະເຢຊ ຈະເຮັດໃຫັ້ “ນມິດິ ແລະ ຖັ້ອຍຄ າຂອງຜ ັ້ທ ານວາຍ...ກາຍເປັນຈງິ”

(ດານເີອນ 9:24). ພຣະຄ າພີເດມີກ ເຕັມໄປດັ້ວຍຂູ່າວສານທີູ່ ພິເສດແລະຄ າສນັຍາ

ກູ່ຽວກບັວຽກງານຂອງພຣະຜ ັ້ຊູ່ວຍໃຫັ້ລອດເພືູ່ ອຊູ່ວຍມະນດຸໃຫັ້ພ ົັ້ນຈາກຄວາມບາບ.

“ພຣະວິຫານອນັສກັສິດຈະໄດັ້ຖືກຖວາຍຄືນໃໝູ່ໃຫັ້ແກູ່ພຣະເຈົັ້າ” (ດານີເອນ

9:24). ຂ ັ້ພຣະຄ າພີນີັ້ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນການເລີູ່ ມຕ ົັ້ນຂອງວຽກງານພຣະເຢ

ຊ ເພືູ່ ອຊູ່ວຍພວກເຮົາໃຫັ້ໄປຢ ູ່ສະຫວນັ (ເຮັບເລີ 8:1).

ວນັພະຫດັ 5 ມນີາ

ເວລາ 2,300 ມ ືັ້ (ດານເີອນ 9:24-27)

ເວລາ 70 ອາທິດ ກ ຖກືຫານອອກເປັນສາມພາກສູ່ວນ (1). 7 ອາທິດ (2).

62 ອາທິດ ແລະ (3). ອາທິດທີ 70.

ເວລາ 70 ອາທິດກ ເທົູ່ າກບັ ເວລາ 49 ປີ. ເວລານີັ້ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນ

ເວລາທີູ່ ຊາວຢິວຈະສັ້າງເຢລ ຊາເລັມຂຶັ້ນໃໝູ່. ຫຼງັຈາກເຈັດອາທິດນີັ້ກ ຈະມ ີ62

ອາທິດ (ຫຼື 434 ປີ ໃນເວລາຕວົຈງິ). ແລັ້ວພຣະຜ ັ້ຊູ່ວຍໃຫັ້ລອດກ ຈະມາ (ດານີ

ເອນ 9:25). ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ 483 ປີ ຫຼງັຈາກຄ າສ ັູ່ງຂອງກະສດັອາກຕາເຊເຊັດ ພຣະເຢ

ຊ ກ ໄດັ້ຮບັສິນປບັຕິດສະມາ ໃນປີ ຄສ 27. ແລັ້ວພຣະເຈົັ້າກ ຈະຖອກເທພຣະວິນ

ຍານຂອງພຣະອງົໃສູ່ພຣະເຢຊ ເພືູ່ ອຊູ່ວຍພຣະອງົໃນການປະຕິບດັວຽກງານ

ຂອງພຣະອງົເທິງໂລກນີັ້ຕະຫລອດໄລຍະເວລາ 70 “ອາທິດ”.

ໃນຊູ່ວງອາທິດທີ 70 ນ ັັ້ນ ຫຼາຍໆຢູ່າງທີູ່ ສ າຄນັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນ (1) “ຜ ັ້ນ າທີູ່ ພຣະ

ເຈົັ້າໄດັ້ເລືອກຈະຖກືຂັ້າຢູ່າງບ ູ່ ຍຸດຕິທ າ (ດານເີອນ 9:26)”. ຂ ັ້ພຣະຄ າພີນີັ້ສະແດງ

ໃຫັ້ເຫັນເຖງິຄວາມຕາຍຂອງພຣະເຢຊ (2) ພຣະຜ ັ້ຊູ່ວຍໃຫັ້ລອດ “ຈະມຂີ ັ້ຕກົລງົ

ຢູ່າງໜກັແໜັ້ນກບັຄນົຈ ານວນຫຼາຍເປັນເວລາ 7 ປີ (1 ອາທິດ)” (ດານີເອນ

9:27). ຂ ັ້ພຣະຄ າພີສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວຽກງານອນັພິເສດເທິງໂລກນີັ້ສ າລບັ

ຊາວຢິວ. ນອກຈາກນ ັັ້ນມນັຍງັສະແດງເຖງິວຽກງານທີູ່ ຜ ັ້ຕິດຕາມພຣະເຢຊ ໄດັ້ເຮັດ

ຫຼງັຈາກທີູ່ ພຣະອງົໄດັ້ສະເດັດກບັຄືນໄປສະຫວນັ. ວຽກງານນີັ້ເກດີຂຶັ້ນຈາກປີ ຄສ

81

27 ຫາ 34. “ພ ເມືູ່ອສາມປີເຄິູ່ ງຜູ່ານໄປ ລາວຈະສ ັູ່ງເລີກບ ູ່ ໃຫັ້ມເີຄືູ່ ອງເຜົາບ ຊາ

ແລະເຄືູ່ ອງບ ຊາ” (ດານເີອນ 9:27). ສາມປີເຄິູ່ ງຫຼງັຈາກທີູ່ ພຣະເຢຊ ໄດັ້ຮບັສິນປບັ

ຕິດສະມາກ ໄດັ້ມກີານຍກົເລີກການຖວາຍສດັເປັນເຄືູ່ ອງບ ຊາຕະຫຼອດໄປ. ເປັນ

ຫຍງັຈິູ່ງເປັນແບບນ ັັ້ນ? ກ ເພາະວູ່າພຣະເຢຊ ໄດັ້ຍອມມອບຖວາຍຕວົເອງຢ ູ່ເທິງໄມ ັ້

ກາງແຂນ.

ວນັສກຸ 6 ມນີາ


ທາງລຸູ່ມນີັ້ຄືໂຄງຮູ່າງທີູ່ ສະແດງເຖງິຂູ່າວສານເວລາ 70 ອາທິດໃນດານີ

ເອນ 9:24-27. ໂຄງຮູ່າງນີັ້ຊູ່ວຍໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ 70 ອາທິດນີັ້ (ຫຼື 490 ປີ

ໃນເວລາຈງິ) ເຊືູ່ອມຕ ູ່ ກບັເວລາ 2,300 ມືັ້ (ຫຼື 2,300 ປີ ໃນເວລາຈງິ) ແນວໃດ.

ນອກຈາກນ ັັ້ນ ພວກເຮົາກ ສາມາດເຫັນວູ່າເວລາ 70 ອາທິດ ແລະ 2,300 ມືັ້ນ ັ ັ້ນ

ກ ູ່ ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນໃນເວລາອນັດຽວກນັ. ດ ັູ່ງທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ເຫັນມືັ້ວານນີັ້ວູ່າ ເວລາ 2,300

ປີ ໄດັ້ເລີູ່ ມຂຶັ້ນໃນປີ 457 ກູ່ອນ ຄ.ສ ທູ່ານຈະມາຮອດປີ 1844 (ໃຫັ້ທູ່ານຈືູ່ວ ູ່າ

ຈະຕັ້ອງບ ູ່ ນບັປີທີ 0) ຖັ້າຫາກທູ່ານລບົ 490 ປີ ອອກຈາກເວລາ 2,300 ປີ (ນ ັັ້ນ

ກ ຄື 2,300 – 490) ທູ່ານກ ຈະມເີວລາເຫຼືອ 1810 ປີ. ຖັ້າຫາກທູ່ານເພີູ່ ມເວລາ

1810 ປີໃສູ່ ປີ 34 (ເຊິູ່ ງເປັນປີທີ 490 ປີສິັ້ນສດຸລງົ). ແລັ້ວທູ່ານກ ຈະມາຮອດປີ

1844 ເຊັນດຽວກນັ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ວຽກງານການຊ າລະລັ້າງພຣະວິຫານຂອງສະຫວນັ

ໃນດານເີອນ 8:14 ຈຶູ່ງໄດັ້ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນຂຶັ້ນໃນປີ 1844.

ຄ າພະຍາກອນ ເວລາ 2,300 ປີ

490 ປີ 1,810 ປີ

ປີ 457 ກູ່ອນ ຄສ. ປີ ຄສ. 34 ປີ 1844

82

ຄ າຖາມຄ ົັ້ນຄວັ້າ:

1. ນກັຄ ົັ້ນຄວັ້າພຣະຄ າພີໄດັ້ກູ່າວໄວັ້ວູ່າ ຂູ່າວສານຂອງເວລາ 2,300 ມືັ້

ແລະ 70 ອາທິດນ ັັ້ນເປັນຄ າພະຍາກອນທີູ່ ໃຫຍູ່ ຫຼື ພິເສດກູ່ຽວກບັ

ອະນາຄດົ. ທູ່ານຄິດວູ່າເປັນຫຍງັຄືເປັນແບບນ ັັ້ນ? ທູ່ານສາມາດພບົຫຼກັ

ຖານອນັໃດທີູ່ ຈະສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າແນວຄິດນີັ້ເປັນຄວາມຈງິ?

2. ພວກເຮົາສາມາດຮຽນຮ ັ້ສີິູ່ ງໃດຈາກຄ າອະທິຖານຂອງດານີເອນ ສ າລບັ

ປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົ? ສິູ່ ງນີັ້ສາມາດຊູ່ວຍພວກເຮົາແນວໃດໃນຊີວິດ

ການອະທິຖານຂອງເຮົາ?

83

ບດົທີ 11

ຈາກສງົຄາມໄປສ ູ່ໄຊຊະນະ

(7-13 ມນີາ 2019)

ບູ່າຍວນັສະບາໂຕ 7 ມນີາ


ດານເີອນ 10:1-2; ເອຊະຣາ 4:1-5; ໂຊຊວຍ 5:13-15; ພຣະນມິດິ 1:12-18;

ໂກໂລຊາຍ 2:15.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: “ເພີູ່ ນກູ່າວວູ່າ, ພຣະເຈົັ້າຮກັສາເຈົັ້າ. ດ ັູ່ງນ ັ ັ້ນ ຢູ່າໃຫັ້ສິູ່ ງໃດເຮັດໃຫັ້ເຈົັ້າ

ອກຸໃຈ ຫຼື ຢັ້ານກວົເລີຍ.” (ດານເີອນ 10:19).

ດານເີອນບດົທີ 10 ສະແດງໃຫັ້ພວກເເຮົາເຫັນຄວາມຝນັເລືູ່ ອງສດຸທັ້າຍ.

ຄວາມຝນັນີັ້ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນໃນບດົທີ10 ແລະສືບຕ ູ່ ໄປໃນ ບດົທີ11 ແລະ 12. ຕ ັັ້ງແຕູ່

ຕອນຕ ົັ້ນກ ໄດັ້ບອກພວກເຮົາວູ່າຄວາມຝນັນີັ້ ແມ ູ່ນກູ່ຽວກບັສງົຄາມທີູ່ ຍິູ່ ງໃຫຍູ່ (ດານີ

ເອນ 10:1). ດານເີອນ ບດົທີ11 ໃຫັ້ຂ ັ້ມ ນຫຼາຍຂຶັ້ນກູ່ຽວກບັສງົຄາມນີັ້. ດານເີອນ

ບດົທີ10 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າສງົຄາມກູ່ຽວຂັ້ອງກບັອນັໃດ. ມນັຄືສງົຄາມ

ລະຫວູ່າງຄວາມດີ ແລະ ຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍ. ແມ ູ່ນແລັ້ວສງົຄາມໃນດານີເອນ ບດົທີ

10 ກ ຖກືຈດັຢ ູ່ໃນໂລກນີັ້. ແຕູ່ມນັກ ູ່ເປັນສງົຄາມດັ້ານຈດິວນິຍານເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ໃນ

ຂະນະທີູ່ ພວກເຮົາສຶກສາພຣະທ າດານເີອນ ບດົທີ 10 ນ ັັ້ນພວກເຮົາຈະເຫັນວູ່າຄ າ

ອະທິຖານຂອງພວກເຮົານ ັັ້ນສ າຄນັໃນສງົຄາມນີັ້. ເມືູ່ອພວກເຮົາອະທິຖານ ຄ າ

ອະທິຖານຂອງພວກເຮົາກ ສາມາດປູ່ຽນແປງສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນໄດັ້. ພວກເຮົາບ ູ່ ໄດັ້ຢ ູ່ຄນົ

ດຽວໃນການຕ ູ່ ສ ັ້ກບັຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍ. ພຣະເຢຊ ກ ຊງົຮູ່ວມຕ ູ່ ສ ັ້ກບັພວກເຮົາ. ພຣະອງົ

ຊງົສ ັ້ກບັຊາຕານເພືູ່ ອພວກເຮົາໃນໂລກນີັ້. ພວກເຮົາບ ູ່ ໄດັ້ຕ ູ່ ສ ັ້ອ ານາດຂອງມະນຸດ

ເທົູ່ ານ ັັ້ນ. ພວກເຮົາຕ ູ່ ສ ັ້ກບັອ ານາດຂອງຄວາມມດືມນົ.

84

ເປົາໂລອະທິບາຍຄວາມຈງິອນັສ າຄນັໃນພຣະຄ າພີເລືູ່ ອງນີັ້ໃນເອເຟໂຊ 6:12.

ໃນທີູ່ ສດຸແລັ້ວ ຄວາມສ າເລັດໃນສງົຄາມນີັ້ກ ູ່ຂຶັ້ນຢ ູ່ກບັພຣະເຢຊ . ພຣະອງົເທົູ່ ານ ັັ້ນທີູ່

ເອົາຊະນະຊາຕານເທິງໄມ ັ້ກາງແຂນ.


ການອະທິຖານ ແລະ ອດົອາຫານໃນໄລຍະສ ັັ້ນ (ດານເີອນ 10:1-3)

ອູ່ານ ດານີເອນ 10:1-3. ດານີເອນໄດັ້ເຮັດສິູ່ ງໃດໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້?

ດານເີອນບ ູ່ ໄດັ້ບອກວູ່າເປັນຫຍງັເພີູ່ ນຈຶູ່ງຮ ັ້ສຶກໂສກເສົັ້າຢູ່າງໜກັ. ແຕູ່ແນູ່ນອນວູ່າ

ດານເີອນກ ເສຍໃຈໃນເລືູ່ ອງຂອງຊາວຢິວ. ຊາວຢິວໄດັ້ພາກນັອອກຈາກບາບີໂລນ

ແລະກບັໄປປະເທດປາເລສຕິນ.

ອູ່ານ ເອຊະຣາ 4:1-5 ຊາວຢິວມບີນັຫາອນັໃດເມືູ່ອພວກເຂົາກບັໄປຮອດ

ເຮືອນ? ເອຊະຣາ 4:1-5 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າຊາວຢິວໄດັ້ເລີູ່ ມສັ້າງພຣະ

ວິຫານເມືູ່ອພວກເຂົາໄປຮອດບັ້ານເມອືງຂອງເຂົາ. ແຕູ່ສດັຕ ກ ູ່ພະຍາຍາມຢຸດພວກ

ເຂົາ. ຊາວຊາມາເລຍໄດັ້ສ ົູ່ງບດົລາຍງານຈອມປອມຕ ູ່ ກະສດັເປີເຊຍ. ພວກເຂົາໄດັ້

ຕວົະກູ່ຽວກບັຊາວຢິວ. ກະສດັໄດັ້ເຊືູ່ອຄ າຫຼອກລວງເຫົຼູ່ ານີັ້. ເພີູ່ ນໄດັ້ຢດຸຕິວຽກການ

ກ ູ່ສັ້າງພຣະວຫິານຂອງຊາວຢິວ ນ ັັ້ນເປັນເຫດຜນົທີູ່ ດານເີອນອະທິຖານຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ.

ເພີູ່ ນບ ູ່ ກິນເຂົັ້າ ຫຼື ອາຫານໃດໆເປັນເວລາສາມອາທິດ. ເພີູ່ ນຂ ໃຫັ້ພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນ

ປູ່ຽນແປງຈດິໃຈຂອງກະສດັໄຊຣດັ ເພາະວູ່າກະສດັໄຊຣດັກ ສາມາດອະນຍຸາດໃຫັ້

ຊາວຢິວນ ັັ້ນເລີູ່ ມຕ ົັ້ນກ ູ່ສັ້າງໄດັ້ອີກເທືູ່ ອໜຶູ່ ງ.

ໃນເວລານີັ້ ດານີເອນກ ອາຍຸປະມານ 90ປີແລັ້ວ. ເມືູ່ອເຮົາເບິູ່ ງຊີວິດການ

ອະທິຖານຂອງດານີເອນ ພວກເຮົາກ ສາມາດຮຽນຮ ັ້ບດົຮຽນທີູ່ ສ າຄນັບາງຢູ່າງ.

ກູ່ອນອືູ່ ນພວກເຮົາບ ູ່ ຄວນຢຸດການອະທິຖານຈກັເທືູ່ ອ. ພຣະເຈົັ້າອາດຈະບ ູ່ ຕອບ

ພວກເຮົາໃນທນັທີ ແຕູ່ພວກເຮົາກ ບ ູ່ ຄວນຍອມແພັ້. ປະການທີສອງພວກເຮົາຄວນ

ອະທິຖານເພືູ່ ອຄນົອືູ່ ນ. ໃຫັ້ເຮົາຈືູ່ວ ູ່າ “ຫຼງັຈາກໂຢບໄດັ້ພາວນັນາອະທິຖານສ າລບັ

ເພືູ່ ອນທງັສາມຄນົແລັ້ວ ພຣະເຈົັ້າຢາເວໄດັ້ເຮັດໃຫັ້ໂຢບຈະເລີນຮຸູ່ງເຮືອງຂຶັ້ນໃໝູ່”

85

(ໂຢບ 42:10). ປະການທີສາມຄືື ການອະທິຖານເຮັດໃຫັ້ພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນກະທ າສິູ່ ງທີູ່

ເປັນຈິງ ແລະ ສິູ່ ງທີູ່ ພວກເຮົາສາມາດເບິູ່ ງເຫັນໄດັ້. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ຈ ົູ່ງໃຫັ້ພວກເຮົາ

ອະທິຖານຢ ູ່ສະເໝີ ໃຫັ້ເຮົາໄດັ້ນ າທກຸສິູ່ ງທກຸຢູ່າງມາຫາພຣະເຈົັ້າໃນຄ າອະທິຖານ

(ເອເຟໂຊ 6:18).


ຄວາມຝນັກູ່ຽວກບັຈອມກະສດັ (ດານເີອນ 10:4-9)

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານດານີເອນ 10:4-9. ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກີດຂຶັ້ນກບັດານີເອນໃນ

ຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້? ໃນດານເີອນ 10:5,6 ດານເີອນນ ັັ້ນໄດັ້ເຫັນຜ ັ້ໜຶູ່ ງທີູ່ ຄັ້າຍຄືກບັ

ບດຸມະນດຸ (ດານເີອນ 7:13). ຄນົຜ ັ້ນີັ້ກ ໃສູ່ເຄືູ່ ອງນຸູ່ງທີູ່ ເຮັດດັ້ວຍຜັ້າລີນນິ. ເພີູ່ ນໄດັ້

ແຕູ່ງຕວົຄືກບັປະໂລຫິດ ຫຼື ຜ ັ້ນ າທາງສາດສະໜາ (ລະບຽບເລວ ີ16:4 ນອກຈາກ

ນ ັັ້ນເພີູ່ ນຍງັເປັນຄືກບັ “ຈອມກະສດັຜ ັ້ຍິູ່ ງໃຫຍູ່” (ດານເີອນ 8:25). ຊາຍຄນົນີັ້ກ

ເຮັດວຽກເພືູ່ ອຊູ່ວຍປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າໃນພຣະວຫິານຢ ູ່ເທິງສະຫວນັ. ຜ ັ້ທີູ່ ດານີ

ເອນເຫັນໃນດານເີອນ ບດົທີ 10:6,7 ກ ູ່ໃສູ່ຄ າຄືກບັກະສດັ ເພີູ່ ນມຄີວາມຮຸູ່ງເຮືອງ

ຄືກບັແສງຟັ້າຜູ່າ, ໄຟ ແລະ ທອງເຫຼືອງ. ເພີູ່ ນມສີຽງທີູ່ ມພີະລງັ. ເພີູ່ ນເປັນ

ປະໂລຫິດ, ເປັນກະສດັ ແລະ ເປັນຜ ັ້ນ າກອງທບັ. ຄນົຜ ັ້ນີັ້ຊ ູ່ວຍພວກເຮົາໃຫັ້ຈືູ່ ຜ ັ້

ຊາຍທີູ່ ປາກດົໂຕຕ ູ່ໜັ້າໂຢຊວຍ ກູ່ອນທີູ່ ຈະມສີງົຄາມຕ ູ່ ຕັ້ານເມອືງເຢຣໂີກ (ໂຢຊວຍ

5:13,14). ໃນຄວາມຝນັນ ັັ້ນໂຢຊວຍໄດັ້ເຫັນ “ຜ ັ້ບນັຊາການກອງທບັຂອງພຣະ

ເຈົັ້າຢາເວ” (ໂຢຊວຍ 5:14). ຄ າສບັພາສາເຮັບເລີັ້ສ າລບັຄ າວູ່າ “ຜ ັ້ບນັຊາການ”

ຫຼື ກບັຕນັນ ັັ້ນ ເປັນຄ າດຽວກນັກບັ “ຜ ັ້ພິທກັຮກັສາ” ໃນດານເີອນ 10:12.

ອູ່ານ ໂຢຊວຍ 5:13-15 ແລະ ພະນມິດິ 1:12-18 ຮ ບພາບຂອງມະນດຸ

ໃນພຣະທ າໂຢຊວຍ ແລະ ໃນພະນມິດິ ຄືກນັກບັຮ ບພາບຂອງພຣະເຈົັ້າໃນດານີ

ເອນ ບດົທີ10 ແນວໃດ?

ດານີເອນບອກພວກເຮົາກູ່ຽວກບັສິູ່ ງທີູ່ ເກີດຂຶັ້ນກບັປະຊາຊນົທີູ່ ຢ ູ່ກບັເພີູ່ ນ.

ພວກເຂົາບ ູ່ ເຫັນໃນສິູ່ ງທີູ່ ດານເີອນເຫັນໃນຄວາມຝນັຂອງເພີູ່ ນ. ແຕູ່ພວກເຂົາກ ຢັ້ານ

86

ກວົ. ດານີເອນເອງກ ຮ ັ້ສຶກອູ່ອນແອລງົ ແລັ້ວເພີູ່ ນກ ລ ົັ້ມລງົພືັ້ນ. ຄວາມຝນັຂອງ

ດານເີອນກ ສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົຄວບຄມຸປະຫວດັສາດ. ດ ັູ່ງທີູ່ ພວກເຮົາ

ຈະເຫັນຕ ູ່ ໄປ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ບອກດານີເອນເຖິງ ສິູ່ ງຕູ່າງໆທີູ່ ຈະເກີດຂຶັ້ນໃນ

ປະຫວດັສາດຂອງມະນດຸ ຕ ັັ້ງແຕູ່ສະໄໝຂອງດານເີອນໄປຫາອານາຈກັຂອງພຣະ

ເຈົັ້າ (ດານເີອນ ບດົທີ11 ແລະ ດານເີອນ ບດົທີ12).


ທ ດສະຫວນັສ າພດັດານເີອນ (ດານເີອນ 10:10-19)

ອູ່ານກູ່ຽວກບັດານເີອນ ແລະ ທ ດສະຫວນັໃນ ດານເີອນ 10:10-19. ແມ ູ່ນ

ຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນທກຸເທືູ່ ອທີູ່ ທ ດສະຫວນັສ າພດັດານເີອນ?

ແສງທີູ່ ມາຈາກພຣະເຈົັ້ານ ັັ້ນກ ເຮັດໃຫັ້ດານເີອນນ ັັ້ນລ ົັ້ມລງົໄປພືັ້ນດິນ ແລັ້ວທ ດ

ສະຫວນັອງົໜຶູ່ ງກ ສ າພດັດານເີອນແລະປອບໃຈເພີູ່ ນ. ຕາມທີູ່ ເຮົາອູ່ານເລືູ່ ອງນີັ້ ເຮົາ

ເຫັນວູ່າທ ດສະຫວນັນ ັັ້ນສ າພດັດານເີອນສາມເທືູ່ ອ.

ການສ າພດັຄ ັັ້ງທີໜຶູ່ ງນ ັັ້ນຊູ່ວຍໃຫັ້ດານເີອນຢືນຂຶັ້ນ ແລັ້ວເພີູ່ ນກ ສາມາດໄດັ້ຍິນ

ຂູ່າວສານຈາກສະຫວນັໄດັ້ (ດານີເອນ 10:12). ຄ າອະທິຖານຂອງດານີເອນກ

ປູ່ຽນແປງຈດິໃຈຂອງພຣະເຈົັ້າໃນສະຫວນັ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຈຶູ່ງເຫັນໄດັ້ວູ່າ ພຣະ

ເຈົັ້າໄດັ້ຍິນຄ າອະທິຖານຂອງພວກເຮົາ. ພວກເຮົາສາມາດໄວັ້ວາງໃຈໃຫັ້ພຣະເຈົັ້າ

ຊູ່ວຍພວກເຮົາໃນເວລາທີູ່ ມບີນັຫາເຊັູ່ ນດຽວກນັ.

ການສ າພດັເທືູ່ ອທີສອງຊູ່ວຍໃຫັ້ດານີເອນເວົັ້າໄດັ້. ເພີູ່ ນໄດັ້ບອກອງົພຣະຜ ັ້

ເປັນເຈົັ້າເຖງິສິູ່ ງທີູ່ ຢ ູ່ໃນໃຈຂອງເພີູ່ ນ (ດານເີອນ 10:16,17). ສູ່ວນນີັ້ຂອງເລືູ່ ອງ

ດານີເອນນ ັັ້ນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຮັດສິູ່ ງໃດ? ພຣະເຈົັ້າຕັ້ອງການທີູ່ ຈະລມົກບັ

ພວກເຮົາ. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ແຕູ່ພຣະອງົຍງັຊງົຕັ້ອງການໃຫັ້ພວກເຮົາບອກພຣະອງົເຖງິ

ຄວາມຮ ັ້ສຶກ, ຄວາມຕັ້ອງການ ແລະ ຄວາມຫວງັຂອງພວກເຮົາ.

87

ການສ າພດັເທືູ່ ອທີສາມເຮັດໃຫັ້ດານເີອນມກີ າລງັ. ທ ດສະຫວນັກ ໃຫັ້ກ າລງັໃຈ

ແລະ ສນັຕິສກຸແກູ່ດານເີອນ (ດານເີອນ 10:19). ໃຫັ້ທູ່ານຈືູ່ວ ູ່າພຣະເຈົັ້າໄດັ້ສ ົູ່ງທ ດ

ສະຫວນັໄປຫາດານເີອນ ເພືູ່ ອຕອບຄ າອະທິຖານຂອງດານເີອນ. ສະນ ັັ້ນ ຄວາມ

ຝນັຂອງດານີເອນ ບດົທີ11 ກ ຄືສູ່ວນໜຶູ່ ງຂອງຄ າຕອບຂອງພຣະເຈົັ້າສ າລບັຄ າ

ອະທິຖານຂອງດານີເອນເຊັູ່ ນດຽວກນັ. ດານີເອນມຄີວາມໂສກເສົັ້າຫຼາຍກູ່ຽວກບັ

ປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົ. ເວລານີັ້ ພຣະເຈົັ້າຈຶູ່ງປະທານສນັຕິສກຸໃຫັ້ກບັເພີູ່ ນ. ພວກ

ເຮົາເອງກ ສາມາດຮບັເອົາສນັຕິສກຸນີັ້ ໃນເວລານີັ້ທີູ່ ມອີປຸະສກັຫຼືບນັຫາອນັຫຍຸັ້ງຍາກ

ເຊັູ່ ນກນັ. ການສ າພດັທີູ່ ເຕັມໄປດັ້ວຍຄວາມຮກັຂອງພຣະເຈົັ້າກ ຊູ່ວຍພວກເຮົາໃຫັ້

ເບິູ່ ງໄປຫາອະນາຄດົດັ້ວຍຄວາມຫວງັ.

ວດັພດຸ 11 ມນີາ

ສງົຄາມໃຫຍູ່ (ດານເີອນ 10:20,21)

ແມ ູ່ນຫຍງັຖກືສະແດງໃຫັ້ດານເີອນເຫັນໃນພຣະທ າດານເີອນ 10:20, 21?

ທ ດສະຫວນັໄດັ້ສະແດງໃຫັ້ດານເີອນເຫັນສງົຄາມລະຫວູ່າງຄວາມດີ ແລະ ຄວາມ

ຊ ົູ່ວຮັ້າຍທີູ່ ເກີດຂຶັ້ນຕະຫຼອດໃນປະຫວດັສາດຂອງມະນຸດທງັໝດົ. ທນັທີທນັໃດທີູ່

ດານເີອນເລີູ່ ມອະທິຖານ ສງົຄາມດັ້ານຈດິວນິຍານກ ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນຂຶັ້ນລະຫວູ່າງ ສະຫວນັ

ແລະ ແຜູ່ນດນີໂລກ. ທ ດສະຫວນັຈາກສະຫວນັກ ທ າງານໃນໃຈຂອງກະສດັເປີເຊຍ

ທ ດສະຫວນັແຫູ່ງສະຫວນັກ ພະຍາຍາມເກັ້ຍກູ່ອມກະສດັໃຫັ້ປູ່ອຍຊາວຢິວ

ກ ູ່ ສັ້າງພຣະວິຫານຄືນໃໝູ່. ດານີເອນ ບດົທີ10 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ

ກະສດັແຫູ່ງເປີເຊຍກ ຄືໄຊຣດັ. ເພີູ່ ນໄດັ້ຕ ູ່ ສ ັ້ກບັທ ດສະຫວນັ. ກະສດັທີູ່ ເປັນມະນຸດກ ູ່

ບ ູ່ ເຂັັ້ນແຂງພ ທີູ່ ຈະຕ ູ່ ສ ັ້ເທວະດາທີູ່ ມາຈາກສະຫວນັ. ສະນ ັັ້ນເຮົາຈຶູ່ງຮ ັ້ວ ູ່າທ ດສະຫວນັ

ທີູ່ ຊ ົູ່ວຮັ້າຍນ ັັ້ນເປັນຜ ັ້ເຮັດໃຫັ້ຫວົໃຈຂອງກະສດັນ ັັ້ນແຂງກະດັ້າງ. ນ ັັ້ນເປັນເຫດຜນົທີູ່

ກະສດັໄຊຣດັນ ັັ້ນຢດຸຊາວຢິວບ ູ່ ໃຫັ້ສັ້າງພຣະວຫິານຄືນໃໝູ່.

ພວກເຮົາເຫັນສິູ່ ງດຽວກນັນີັ້ເກດີຂຶັ້ນກບັກະສດັຕີເຣ ໃນເອເຊກຽນ ບດົທີ 28.

ກະສດັຕີເຣ ກ ູ່ເປັນຮ ບທີູ່ ພນັລະນາຊາຕານ. ຊາຕານກ ູ່ ຄືອ ານາດທີູ່ ຢ ູ່ເບືັ້ອງຫຼງັຂອງ

88

ກະສດັທີູ່ ເປັນມະນດຸໃນເມອືງຕີເຣ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາບ ູ່ ຄວນທີູ່ ຈະແປກໃຈທີູ່ ກະສດັ

ແຫູ່ງອານາຈກັເປີເຊຍກ ລວມເຖິງຊາຕານແລະເທວະດາຂອງມນັ. ມຄີາເອນ ຫຼື

ພຣະເຢຊ ກ ໄດັ້ມາເພືູ່ ອທີູ່ ຈະຕ ູ່ ສ ັ້ກບັອ ານາດທີູ່ ຊ ົູ່ວຮັ້າຍເຫົຼູ່ ານີັ້.

ອູ່ານກູ່ຽວກບັການຕ ູ່ ສ ັ້ກນັໃນດານເີອນ 10:13. ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນໃນການ

ຕ ູ່ ສ ັ້ຄ ັ ັ້ງນີັ້?


ຜ ັ້ພິທກັຮກັສາໄດັ້ຮບັໄຊຊະນະ (ໂກໂລຊາຍ 2:15)

ຄນົທີູ່ ສ າຄນັທີູ່ ສດຸໃນພຣະທ າ ດານເີອນກ ຄື “ບດຸມະນດຸ” (ດານເີອນ 7:13).

ນອກຈາກນ ັັ້ນພຣະອງົຍງັຖືກເອີັ້ນວູ່າ “ຜ ັ້ບນັຊາການກອງທບັແຫູ່ງຟັ້າສະຫວນັ”

(ດານີເອນ 8:11). ຕ ູ່ ມາພວກເຮົາຮຽນຮ ັ້ວູ່າຊືູ່ ຂອງເພີູ່ ນຄື ມຄີາເອນ (ດານີເອນ

10:12). ມຄີາເອນໝາຍເຖິງ “ແມ ູ່ນໃຜຄືກບັພຣະເຈົັ້າ?” ມຄີາເອນມາເພືູ່ ອຈະ

ຊູ່ວຍ ກາບີເອນ ໃນສງົຄາມກບັກະສດັຂອງອານາຈກັເປີເຊຍ (ດານເີອນ 10:13).

ຄາບີເອນ ບອກດານີເອນວູ່າ ຄນົທີູ່ ມຈີາກສະຫວນັນ ັັ້ນຊືູ່ ວ ູ່າ “ມຄີາເອນທີູ່ ພິທກັ

ຮກັສາ” (ດານີເອນ 10:21). ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ມີຄາເອນຈຶູ່ ງເປັນຜ ັ້ພິທ ັກຮກັສາຂອງ

ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າ. ຕ ູ່ ມາໃນພຣະທ າດານເີອນ ມຄີາເອນກ ູ່ເປັນຜ ັ້ຢືນຂຶັ້ນເພືູ່ ອ

ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າ (ດານເີອນ 12:1). ຢ ດາ 1:9 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນ

ວູ່າ ມຄີາເອນຄືທ ດສະຫວນັທີູ່ ສ ງສດຸໃນສະຫວນັ. ເພີູ່ ນໄດັ້ຕ ູ່ ສ ັ້ກບັຊາຕານແລະໄດັ້

ເຮັດໃຫັ້ໂມເຊຟືັ້ນຄືນຈາກຄວາມຕາຍ. ພຣະທ າພະນມິດິ 12:7 ສະແດງໃຫັ້ພວກ

ເຮົາເຫັນວູ່າ ມຄີາເອນ ຄືຜ ັ້ນ າຂອງກອງທບັສະຫວນັ. ມຄີາເອນ ແລະ ກອງທບັນີັ້

ກ ເອົາຊະນະຊາຕານແລະເທວະດາຜ ັ້ຊ ົູ່ວຮັ້າຍ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ມຄີາເອນ ກ ຄືພຣະເຢຊ ນ ັ ັ້ນ

ເອງ. ອານາຈກັເປີເຊຍກ ມຜີ ັ້ນ າຂ ັັ້ນສ ງທີູ່ ຢ ູ່ເບຶັ້ອງຫຼງັກະສດັ. ຜ ັ້ນ າຄນົນີັ້ຄືອ ານາດ

ທາງດັ້ານຈດິວນິຍານ. ອ ານາດນີັ້ຄືຊາຕານນ ັັ້ນເອງ. ນອກນ ັັ້ນ ປະຊາຊນົຂອງພຣະ

ເຈົັ້າກ ມຜີ ັ້ນ າສ ງສດຸ. ຜ ັ້ນ າຜ ັ້ນີັ້ກ ຄືມຄີາເອນ ຜ ັ້ເປັນກບັຕນັ ຫຼື ຜ ັ້ສ ັູ່ງການ. ເພີູ່ ນໄດັ້

89

ຕ ູ່ ສ ັ້ສ າລບັພວກເຂົາແລະກ ໄດັ້ເອົາຊະນະສງົຄາມຕ ູ່ ສ ັ້ຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍ ສ າລບັພວກ

ເຂົາເຊັູ່ ນດຽວກນັ.

ອູ່ານໂກໂລຊາຍ 2:15 ພຣະເຢຊ ໄດັ້ຊະນະສງົຄາມລະຫວູ່າງຄວາມດີ ແລະ

ຄວາມຊ ົູ່ວ ສ າລບັພວກເຮົາໄດັ້ແນວໃດ?

ບາງເທືູ່ ອ ພວກເຮົາຫຼຽວເບິູ່ ງຊີວິດທີູ່ ຢ ູ່ອັ້ອມຂັ້າງພວກເຮົາ ແລະເຫັນວູ່າສິູ່ ງ

ຕູ່າງໆອາດຈະເບິູ່ ງຄືບ ູ່ ດີ. ແມ ູ່ນແລັ້ວ ເພາະວູ່າມສີດັຕ ທີູ່ ກ າລງັຕ ູ່ ສ ັ້ກບັພວກເຮົາ.

ສດັຕ ນີັ້ບ ູ່ ໄດັ້ມເີນືັ້ອໜງັແລະເລືອດເນືັ້ອຄືກບັເຮົາ. ແຕູ່ພຣະເຢຊ ກ ຕ ູ່ ສ ັ້ສ າລບັພວກ

ເຮົາ ພຣະອງົຊງົຢືນຢ ູ່ສ າລບັພວກເຂົາໃນຖານະທີູ່ ເປັນກະສດັແລະເປັນຜ ັ້ນ າຜ ັ້

ບ ລິສດຸ.



“ຕະຫຼອດສາມອາທິດ ທ ດສະຫວນັຄາບີເອນກ ໄດັ້ຕ ູ່ ສ ັ້ກບັອ ານາດຂອງຄວາມມດຶ

ມນົ. ຄາບີເອນໄດັ້ພະຍາຍາມທີູ່ ຈະຢຸດອ ານາດຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍທີູ່ ຢ ູ່ໃນໃຈຂອງໄຊຣດັ

....ສະຫວນັກ ກະທ າທກຸຢູ່າງທີູ່ ເຮັດໄດັ້ເພືູ່ ອທີູ່ ຈະຊູ່ວຍເຫຼືອປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າ.

ສະຫວນັກ ເອົາຊະນະສງົຄາມນີັ້ ພຣະເຢຊ ແລະທ ດສະຫວນັຂອງພຣະອງົກ ຢຸດຕິ

ຊາຕານແລະ ບ ລິວານຂອງມນັໃນຊູ່ວງເວລາທີູ່ ໄຊຣດັເປັນກະສດັ ແລະໃນໄລຍະ

ເວລາທີູ່ ລ ກຊາຍຂອງກະສດັໄຊຣດັແຄມໄບຊດັປກົຄອງເຊັູ່ ນດຽວກນັ” (ປືັ້ມທູ່ານ

ນາງເອເລັນຈໄີວທ໌).


1. ໃນຖານະທີູ່ ພວກເຮົາເປັນຄຣິສຕຽນຄະນະເຊເວັນເດແອັດເວັນຕິດ

ພວກເຮົາເຊືູ່ ອໃນສງົຄາມທີູ່ ເກີດຂຶັ້ນທົູ່ວໂລກລະຫວູ່າງຄວາມດີແລະ

ຄວາມຊ ົູ່ວ. ພວກເຮົາເຊືູ່ ອວູ່າ ສະຫວນັທງັໝດົກ ເປັນສູ່ວນໜຶູ່ ງຂອງ

ສງົຄາມອນັຍິູ່ ງໃຫຍູ່ລະຫວູ່າງ ພຣະເຢຊ ແລະ ຊາຕານ. ນອກຈາກ

90

ນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຍງັເຊືູ່ອວູ່າມະນດຸທກຸໆຄນົກ ູ່ ເປັນສູ່ວນໜຶູ່ ງຂອງສງົຄາມ

ນີັ້. ຫຼາຍຄນົທີູ່ ບ ູ່ ມ ີສາດສະໜາກ ບ ູ່ ໄດັ້ເຊືູ່ ອວູ່າມີສງົຄາມເກີດຂຶັ້ນ

ລະຫວູ່າງ ຄວາມດີ ແລະ ຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍໃນໂລກນີັ້. ປະສບົການ

ຂອງທູ່ານໃນສງົຄາມນີັ້ເປັນແນວໃດ? ມນັໄດັ້ປູ່ຽນແປງຊີວິດຂອງ

ທູ່ານແນວໃດ? ທູ່ານໄດັ້ຮຽນຮ ັ້ສິູ່ ງໃດ? ປະສບົການຂອງທູ່ານສາມາດ

ໃຫັ້ກ າລງັໃຈຫຼືໜ ນໃຈແລະຊູ່ວຍຄນົອືູ່ ນໆໃນສງົຄາມນີັ້ແນວໃດ?

2. ທ ດສະຫວນັໄດັ້ກູ່າວກບັດານເີອນສອງເທືູ່ ອວູ່າ “ພຣະເຈົັ້າຊງົຮກັທູ່ານ

ຫຼາຍ” (ດານເີອນ 10:11 ແລະ ດານເີອນ 9:23). ຄ າເວົັ້າຂອງທ ດ

ສະຫວນັບອກຫຍງັພວກເຮົາກູ່ຽວກບັຄວາມເຊືູ່ ອມໂຍງອນັໃກັ້ຊິດ

ລະຫວູ່າງສະຫວນັ ແລະ ແຜູ່ນດິນໂລກ? ມນັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາ

ເຫັນວູ່າພຣະເຈົັ້າຊງົຮກັປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົຫຼາຍແນວໃດ? ໃຫັ້

ທູ່ານປຽບທຽບມມຸມອງ ຂອງພຣະຄ າພີກູ່ຽວກບັມະນດຸ ກບັ ມມຸມອງ

ຂອງຜ ັ້ັ້ທີູ່ ບ ູ່ ໄດັ້ເຊືູ່ອພຣະເຈົັ້າ. ທງັສອງມມຸມອງຫຼືແນວຄິດນ ັັ້ນແຕກຕູ່າງ

ກນັແນວໃດ? ມມຸມອງຂອງພຣະຄ າພີນ ັ ັ້ນໃຫັ້ຄວາມຫວງັອນັໃດແກູ່

ເຮົາ?

91

ບດົທີ 12

ຈາກທິດເໜືອສ ູ່ທິດໃຕັ້ໄປຫາດນິແດນອນັສວຍງາມ

(14 – 20 ມນີາ 2019)



ດານເີອນ 11:1-14; ດານເີອນ 8:3-8; 20-22; ເອຊາຢາ 46:9-10; ດານເີອນ

11:16-39; ດານເີອນ 11:40-45.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: “ຜ ັ້ນ າທີູ່ ມປີນັຍາເຫົຼູ່ ານີັ້ບາງຄນົຈະຖກືຂັ້າ, ແຕູ່ຜນົທີູ່ ຕາມມານ ັ ັ້ນກ ເພືູ່ ອ

ປະຊາຊນົຈະໄດັ້ຖກືຊ າລະລັ້າງໃຫັ້ບ ລິສດຸ. ການນີັ້ຈະມສືີບຕ ູ່ ໄປຈນົເຖງິເວລາແຫູ່ງ

ການສິັ້ນສດຸທີູ່ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ກ ານດົໄວັ້.” (ດານເີອນ 11:35)

ດານເີອນ ບດົທີ11 ເປັນບດົທີູ່ ເຂົັ້າໃຈຍາກ ດ ັູ່ງນ ັັ້ນພວກເຮົາຈະຕັ້ອງມຄີວາມ

ຈະແຈັ້ງກູ່ຽວກບັບາງຢູ່າງຕ ັັ້ງແຕູ່ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນ. ແລັ້ວພວກເຮົາກ ຈະເຂົັ້າໃຈບດົພຣະຄ າພີ

ນີັ້ດີຂຶັ້ນ. ດານເີອນ ບດົທີ11 ສະແດງຂູ່າວສານອນັດຽວກນັທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ເຫັນມາ

ແລັ້ວໃນພຣະທ າດານເີອນ ບດົທີ 2,7,8 ແລະ 9.

ດານເີອນ ບດົທີ11 ກ ມ ີສາມພາກສູ່ວນທີູ່ ເປັນພືັ້ນຖານ. ຢູ່າງທີໜຶູ່ ງຄື ພຣະ

ທ າບດົນີັ້ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນດັ້ວຍກະສດັເປີເຊຍທງັຫຼາຍແລະສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນກບັພວກເຂົາ. ແລັ້ວ

ບດົນີັ້ກ ບອກພວກເຮົາກູ່ຽວກບັວາລະສຸດທັ້າຍເມືູ່ອກະສດັຂອງທິດເໜືອນ ັັ້ນຕ ູ່ ສ ັ້ກບັ

ພ ເຂົາບ ລິສດຸຂອງພຣະເຈົັ້າ. ຢູ່າງທີສອງ ກະສດັແຫູ່ງທິດເໜືອ ແລະ ກະສດັແຫູ່ງ

ທິດໃຕັ້ ກ ໄດັ້ຕ ູ່ ສ ັ້ກນັຫຼາຍເທືູ່ ອ. ດານເີອນ ບດົທີ11 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ

ສງົຄາມເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ທ າລາຍປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າ. ປະການທີສາມ ດານເີອນ ບດົທີ

11 ສະແດງເຖງິຈດຸຈບົທີູ່ ມຄີວາມສຸກ: ພ ເຂົາຂອງພຣະເຈົັ້າທ າລາຍກະສດັແຫູ່ງ

92

ທິດເໜືອ. ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ຄວາມຊ ົູ່ວຮັ້າຍຈະສິັ້ນສດຸລງົຕະຫຼອດໄປ ແລັ້ວພຣະ

ເຈົັ້າກ ຈດັຕ ັັ້ງອານາຈກັອນັຕະຫຼອດໄປເປັນນດິຂອງພຣະອງົ.


ຂູ່າວສານພິເສດກູ່ຽວກບັເປີເຊຍ ແລະ ກຣີກ (ດານເີອນ 11:1-4)

ອູ່ານດານເີອນ 11:1-4. ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້? ສິູ່ ງ

ເຫົຼູ່ ານີັ້ຊູ່ວຍພວກເຮົາຈືູ່ ເຫດການໃນອະນາຄດົອືູ່ ນໆທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ຮຽນຮ ັ້ໃນພຣະທ າ

ດານເີອນແນວໃດ?

ທ ດສະຫວນັກາບີເອນ ບອກດານີເອນວູ່າ ກະສດັອີກສາມອງົຈະຄວບຄຸມ

ປະເທດເປີເຊຍ. ກະສດັອງົທີສີູ່ ຈະຂຶັ້ນຄອງຫຼງັຈາກພວກເຂົາ. ກະສດັອງົທີສີູ່ ກ ູ່ ຄື

ກະສດັເຊເຊັດ. ເພີູ່ ນມຊີືູ່ ວ ູ່າ ອາຮາຊ ຣດັ ໃນພຣະທ າເອສະເທີ. ກະສດັເອຮາຊ ຣດັ

ເປັນກະສດັທີູ່ ຈະເລີນຮ ັູ່ງມ ີ(ເອສະເທີ 1:1-7). ກະສດັເຊເຊັດນ ັັ້ນຈດັຕ ັັ້ງກອງທບັ

ໃຫຍູ່ ແລັ້ວເພີູ່ ນກ ເຄືູ່ ອນທບັສ ູ່ອານາຈກັກຣກີ ດ ັູ່ງທີກາບີເອນໄດັ້ກູ່າວໄວັ້ວູ່າຈະເກດີ.

ກະສດັຊາເຊັດມພີະລງັອ ານາດຢູ່າງຫຼວງຫຼາຍ. ກອງທບັຂອງເພີູ່ ນກ ໃຫຍູ່ກວູ່າ

ກອງທບັກຣີກ. ແຕູ່ທະຫານຂອງກຣີກກ ໄດັ້ໄລູ່ກະສດັເຊເຊັດອອກຈາກປະເທດ

ຂອງເຂົາ.

ແລັ້ວໃນດານເີອນ 11:3 ກະສດັກຣກີຜ ັ້ຍິູ່ ງໃຫຍູ່ກ ລຸກຂຶັ້ນ. ມນັເປັນເລືູ່ ອງງ ູ່າຍ

ທີູ່ ຈະເບິູ່ ງວູ່າກະສດັຜ ັ້ນີັ້ກ ຄືອາເລັກເຊັນເດີັ້. ອາເລັກເຊັນເດີໄດັ້ກາຍເປັນຜ ັ້ນ າຂອງ

ໂລກນີັ້. ເພີູ່ ນໄດັ້ເສຍຊີວິດຕອນອາຍຸ 32 ປີ. ເພີູ່ ນບ ູ່ ມລີ ກຊາຍເພືູ່ ອຂຶັ້ນຄອງ

ອານາຈກັແທນ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ຜ ັ້ນ າທະຫານທງັສີູ່ ຂອງອາເລັກເຊັນເດນີ ັ ັ້ນກ ໄດັ້ແບູ່ງອານ

ຈກັອອກເປັນສີູ່ ສູ່ວນ ແລະໄດັ້ຂຶັ້ນປກົຄອງຄນົລະສູ່ວນ. ຊລືີກດັ ໄດັ້ປກົຄອງຊີເຣຍ

ແລະ ມໂີຊໂປເຕເມຍ. ໂຕເລມ ີໄດັ້ປກົຄອງເອຢິບ. ລີຊມີາກດັ ກ ໄດັ້ປກົຄອງເຂດ

ເທຼສ ແລະ ສູ່ວນໜຶູ່ ງຂອງເອເຊຍມາຍເນ ີ ຫຼື ປະເທດຕຣຸະກໃີນປະຈບຸນັ. ແລະ

ກາເຊັນເດ ີກ ປກົຄອງມາຊຊໂີດເນຍ ແລະ ກຣກີ.

93

ໃຫັ້ທູ່ານປຽບທຽບ ດານເີອນ 11:2-4 ກບັດານເີອນ 8:3-8, 20-22. ພວກ

ເຮົາຮ ັ້ໄດັ້ແນວໃດວູ່າອາເລັກເຊັນເດຄີືກະສດັທີູ່ ຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້ເວົັ້າເຖງິ?


ຂູ່າວສານພິເສດກູ່ຽວກບັຊີເຣຍ ແລະ ເອຢິບ (ດານເີອນ 11:5-14)

ອູ່ານດານເີອນ 11:5-14. ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້. ອາ

ເລັກເຊນເດໄີດັ້ເສຍຊີວດິແລັ້ວ. ຜ ັ້ບນັຊາການກອງທບັຂອງເພີູ່ ນທງັສີູ່ ຄນົກ ູ່ໄດັ້ແບູ່ງ

ອານາຈກັອອກເປັນສູ່ວນໆ ແລະ ຜ ັ້ບນັຊາການແຕູ່ລະຄນົກ ປກົຄອງຄນົລະສູ່ວນ

ຂອງອານາຈກັ. ຜ ັ້ບນັຊາການສອງຄນົໃນນ ັັ້ນ ຄືຊລືີກດັ (ທິດເໜືອ) ແລະ ໂຕເລມ ີ

ໃນເອຢິບ (ທິດໃຕັ້). ລ ກຫຼານຂອງຜ ັ້ບນັຊາການສອງຄນົນີັ້ກ ຍາດຊິງກນັທີູ່ ຈະ

ປກົຄອງດນິແດນນີັ້.

ດານເີອນ 11:5-14 ສະແດງໃຫັ້ເຫັນເຖງິສ ົງົຄາມລະຫວູ່າງກະສດັຢ ູ່ທິດເໜືອ

ແລະກະສດັຢ ູ່ທິດໃຕັ້. ນກັຮຽນພຣະຄ າພີສູ່ວນຫຼາຍເຊືູ່ ອວູ່າສງົຄາມເຫົຼູ່ ານີັ້ສະແດງ

ໃຫັ້ເຫັນວູ່າການຕ ູ່ ສ ັ້ທີູ່ ຈະເກດີຂຶັ້ນລະຫວູ່າງລ ກຫຼານຂອງ ຊີລືກດັແລະໂຕເລມ ີໃນ

ອະນາຄດົ. ຂູ່າວສານພິເສດໃນດານເີອນ ບດົທີ11 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ

ລ ກສາວຂອງກະສດັທາງເໜືອຈະແຕູ່ງງານກບັກະສດັທາງທິດໃຕັ້. ປະຫວດັສາດກ

ສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າ ອນັຕີໂອກດັ ຕີອດົຜ ັ້ທີສອງ (ປີ 261-246 ກູ່ອນ ຄສ) ໄດັ້

ແຕູ່ງງານກບັ ເບເຣນສິ. ອນັຕີໂອກດັ ຕີອດົຜ ັ້ທີສອງເປັນຫຼານຊາຍຂອງຊີລືກດັຜ ັ້ທີ

ໜຶູ່ ງ. ເບເຣນິສ ແມ ູ່ນລ ກສາວຂອງໂຕໂລມ ີ ຟີລາເດວຟສັ ຜ ັ້ທີສອງ. ແຕູ່ການ

ແຕູ່ງງານຂອງພວກເຂົາບ ູ່ ໄດັ້ນ າຄວາມສະຫງບົສກຸມາໃຫັ້ດນົປານໃດ. ຕ ູ່ ມາບ ູ່ ດນົ

ອານາຈກັສອງອານາຈກັກ ໄດັ້ເລີູ່ ມຕ ູ່ ສ ັ້ກນັອີກເທືູ່ ອໜຶູ່ ງ. ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າກ

ໄດັ້ຮບັຄວາມເຈັບປວດໃນການຕ ູ່ ສ ັ້ນີັ້ຫຼາຍເທືູ່ ອ.

ເປັນຫຍງັພຣະເຈົັ້າຈຶູ່ງບອກຂ ັ້ມ ນເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ູ່ຽວກບັອານາຈກັແລະສງົຄາມທງັຫຼາຍ

ໄວັ້ລູ່ວງໜັ້າ? ເຫດຜນົກ ລຽບງ ູ່າຍ: ສງົຄາມເຫົຼູ່ ານີັ້ຈະທ າຮັ້າຍປະຊາຊນົຂອງພຣະ

ເຈົັ້າ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າຈຶູ່ງປະກາດເຖງິສິູ່ ງທີູ່ ຈະເກດີຂຶັ້ນໃນອະນາຄດົ. ແລັ້ວ

94

ປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົກ ຈະຮ ັ້ກ ູ່ຽວກບັບນັຫາຄວາມຫຍຸັ້ງຍາກທີູ່ ລ ຖັ້າພວກເຂົາໃນ

ຫຼາຍປີຕ ູ່ໜັ້າ.


ໂຣມ ແລະ ຜ ັ້ພິທກັຄວາມສະຫງບົ (ດານເີອນ 11:16-28)

ອູ່ານພຣະທ າ ດານເີອນ 11:16-28. ຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ບ ູ່ ງ ູ່າຍທີູ່ ຈະເຂົັ້າໃຈ

ແຕູ່ທູ່ານສາມາດເຫັນຮ ບພາບທີູ່ ພນັລະນາ ຫືຼ ສນັຍາລກັອນັໃດແດູ່ໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີ

ເຫົຼູ່ ານີັ້? ທູ່ານອູ່ານກູ່ຽວກບັສນັຍາລກັເຫົຼູ່ ານີັ້ຢ ູ່ໃສອີກໃນພຣະທ າດານເີອນ?

ໃນດານເີອນ 11:16 ພວກເຮົາກ ເຫັນການປູ່ຽນແປງໃນການກ າອ ານາດຈາກ

ກະສດັຊາວກຣີກໄປເປັນກະສດັໂລມນັ. ກູ່ອນອືູ່ ນໝດົ ກະສດັທາງທິດເໜືອກ ເປັນ

ຄ າທີພນັລະນາປະເທດກຣກີ. ແຕູ່ເວລານີັ້ ມນັໄດັ້ກາຍເປັນຄ າທີູ່ ພນັລະນາກງຸໂຣມ:

“ຊາວຊີເຣຍ (ກະສດັທິດເໜືອ) ຜ ັ້ບຸກຣກຸຈະເຮັດທກຸຢູ່າງຕາມຄວາມພ ໃຈໂດຍບ ູ່ ມ ີ

ການຕ ູ່ ຕັ້ານ. ລາວຈະຢ ູ່ໃນດິນແດນແຫູ່ງພຣະສນັຍາແລະຈະມອີ ານາດສມົບ ນໃນ

ດນິແດນນ ັັ້ນ” (ດານເີອນ 11:16)

ດິນແດນອນັສວຍງາມນ ັັ້ນກ ຄື ເຢລ ຊາເລັມ. ກະສດັທາງທິດເໜືອທີູ່ ຄວບ

ຄຸມຂອບເຂດນ ັັ້ນ ກ ຄືອານາຈກັໂຣມນັ. ພວກເຮົາເຫັນສິູ່ ງດຽວກນັນີັ້ເກີດຂຶັ້ນໃນ

ດານເີອນ ບດົທີ8 ເມືູ່ອເຂົານັ້ອຍເຮັດໃຫັ້ອານາຈກັຂອງມນັໃຫຍູ່ຂຶັ້ນ. ເຂົານັ້ອຍນ ັັ້ນ

ກ ຂະຫຍາຍອານາຈກັອອກໄປຮອດເຢລ ຊາເລັມ (ດານເີອນ 8:9). ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ມນັກ

ຈະແຈ ັ້ງທີູ່ ວູ່າອ ານາດທີູ່ ຄອບຄອງໂລກໃນເວລານີັ້ ກ ຄືອານາຈກັໂຣມນັ.

ດານເີອນ ບດົທີ11 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ: “ຜ ັ້ໃດຜ ັ້ໜຶູ່ ງທີູ່ ຕ ູ່ ຕັ້ານລາວ

ຈະຖກືກວາດລັ້າງແລະຖກືກ າຈດັ ແມ ູ່ນແຕູ່ມະຫາປະໂລຫິດ” (ດານເີອນ 11:22).

ໃນຊູ່ວງເວລາທີູ່ ຕີເບຣີອດຸຂຶັ້ນເປັນກະສດັນ ັັ້ນ ສິູ່ ງນີັ້ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນສິູ່ ງ

ໃດ? ມນັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະເຢຊ ຈະຕາຍເທິງໄມ ັ້ກາງແຂນ

ນອກຈາກນ ັັ້ນພຣະເຢຊ ຍງັຈະຖືກເອີັ້ນວູ່າ: “ຜ ັ້ນ າທີູ່ ພວກເຈົັ້າເລືອກ” (ດານີເອນ

9:25).

95


ອານາຈກັຕ ູ່ ໄປ (ດານເີອນ 11:29-39)

ອູ່ານດານີເອນ 11:29-39. ດ ັູ່ງທີູ່ ຂ ັ້ພຣະຄ າພີສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນ

ອານາຈກັໃດໄດັ້ລກຸຂຶັ້ນກ າອ ານາດຫຼງັຈາກອານາຈກັໂຣມນັ?

ດານີເອນ 11:29-39 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນອານາຈກັໜຶູ່ ງເທິງໂລກນີັ້.

ອານາຈກັນີັ້ກ ເປັນສູ່ວນໜຶູ່ ງຂອງອານາຈກັໂຣມນັເກົູ່ າ. ມນັໄດັ້ເຮັດຫຼາຍຢູ່າງຄືກບັ

ອານາຈກັໂຣມນັ ແຕູ່ອ ານາດໃໝູ່ນີັ້ກ ມແີຕູ່ຄວາມແຕກຕູ່າງ (ດານເີອນ 11:29).

ນອກຈາກນ ັັ້ນ ພວກເຮົາກ ຍງັເຫັນວູ່າອານາຈກັໃໝູ່ນີັ້ປະພຶດແບບດຽວກບັອ ານາດ

ຂອງສາດສະໜາ. ມນັໄດັ້ມກີານໂຈມຕີພຣະເຈົັ້າແລະປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົ. ໃຫັ້

ເຮົາມາເບິູ່ ງບາງຢູ່າງທີູ່ ອ ານາດໃໝູ່ນີັ້ໄດັ້ເຮັດ.

ກູ່ອນອືູ່ ນ ອ ານາດນີັ້ຈະ “ວາງແຜນທ າລາຍພ ັນທະສນັຍາແຫູ່ງໄພູ່ພ ົນ

ຂອງພຣະເຈົັ້າ” (ດັ້ວຍຄວາມຄຽດແຄັ້ນ) (ດານີເອນ 11:30). ຢູ່າງທີສອງ ອ າ

ນາດໃໝູ່ນີັ້ “ໂຈມຕີແມ ູ່ນແຕູ່ກອງທບັແຫູ່ງຟັ້າສະຫວນັ ໂດຍຫັ້າມປາມບ ູ່ ໃຫັ້ຜ ັ້ໃດນ າ

ເຄືູ່ ອງເຜົາບ ຊາປະຈ າວນັມາຖວາຍແກູ່ກອງທບັ ແລະ ທງັທ າລາຍມ ັ້າງເພພຣະ

ວິຫານຂອງພຣະເຈົັ້າດັ້ວຍ” (ດານີເອນ 8:11). ຢູ່າງທີສາມ ອ ານາດນີັ້ “ເຮັດ

ໃຫັ້ພຣະວິຫານເສຍຄວາມສກັສິດ ພວກເຂົາຈະໃຫັ້ເລີກການເຜົາບ ຊາປະຈ າວນັ

ແລະ ຕ ັັ້ງສິູ່ ງແປກປະຫຼາດອນັໜັ້າຢັ້ານຂຶັ້ນ (ດານີເອນ 11:31)”. ຢູ່າງທີສີູ່

ອ ານາດນີັ້ເຮັດສງົຄາມກບັປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າ (ດານເີອນ 11:35). ຢູ່າງທີຫັ້າ

ອ ານາດໃໝູ່ນີັ້ຈະຍກົຍັ້ອງຕນົເອງ ແລະ ຄິດວູ່າຕນົເອງດກີວູ່າພະອງົໜຶູ່ ງ.

96


ສິູ່ ງທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນໃນຍກຸສດຸທັ້າຍ (ດານເີອນ 11:40-45)

ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນໃນດານເີອນ 11:40-45?

1. ກະສດັທາງທິດໃຕັ້ກ ູ່ໄດັ້ຕ ູ່ ສ ັ້ກະສດັທາງທິດເໜືອ. ສງົຄາມຂອງພວກເຂົາກ

ເປັນຄ າພນັລະນາສ າລບັການປະຕິວດັຂອງປະເທດຝຣ ັູ່ງ. ການປະຕິວດັ

ຢ ູ່ຝຣ ັູ່ງນ ັັ້ນໄດັ້ພະຍາຍາມຢຸດຕິສາດສະໜາ ແລະ ໂບດໂຣມນັກາໂຕລິກ.

ແຕູ່ມນັກ ລ ົັ້ມເຫຼວ.

2. ກະສດັແຫູ່ງທິດເໜືອກ ຕ ູ່ ສ ັ້ກະສດັທາງທິດໃຕັ້ແລັ້ວກ ູ່ຊະນະ. ສງົຄາມນີັ້ກ

ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ກອງທບັຂອງໂບດໂລມນັກາໂຕລິກແລະໝ ູ່

ເພືູ່ ອນຂອງມນັກ ຈະເອົາຊະນະກຸູ່ມທີູ່ ບ ູ່ ມຄີວາມເຊືູ່ ອ ແລະແລັ້ວ ພວກເຂົາ

ກ ຈະຮູ່ວມເຂົັ້າກນັ.

3. ເອໂດມ ໂມອາບ ແລະ ປະຊາຊນົຂອງອາໂມນຈະໜີຈາກອ ານາດຂອງ

ໂຣມ. ເອໂດມ ໂມອາບ ແລະ ອາໂມນ ກ ເປັນຮ ບທີູ່ ພນັລະນາສ າລບັຄນົ

ທີູ່ ບ ູ່ ໄດັ້ເປັນສູ່ວນໜຶູ່ ງຂອງຄຣສິຕະຈກັຂອງພຣະເຈົັ້າ. ແຕູ່ໃນເວລາອນັສດຸ

ທັ້າຍນ ັັ້ນພວກເຂົາຈະຮູ່ວມກບັປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າ.

4. ກະສດັແຫູ່ງທິດເໜືອກ ູ່ກຽມພັ້ອມທີູ່ ຈະຈ ູ່ໂຈມດິນແດນທີູ່ ສວຍງາມ. ພຣະ

ເຈົັ້າຊງົທ າລາຍກະສດັທາງທິດເໜືອ ແລະອ ານາດຊ ົູ່ວຮັ້າຍທັງໝົດ

ແລັ້ວພຣະເຈົັ້າກ ຈະເລີູ່ ມຈດັຕ ັັ້ງອານາຈກັອນັນລິນັດອນຂອງພຣະອງົ.

97

ວນັສກຸ: 20 ມນີາ


ທູ່ານມາຕິນລ ເທີ ໄດັ້ເຊືູ່ ອວູ່າ “ສິູ່ ງແປກປະຫຼາດອນັໜັ້າຢັ້ານກ” ໃນດານີ

ເອນ 11:31 ແມ ູ່ນສະແດງໃຫັ້ເຫັນໂບດໂຣມນັກາໂຕລິກແລະຄ າສອນຂອງໂບດນີັ້.

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາສາມາດເຫັນຈາກລ ເທີວູ່າ ມນັມກີານພວົພນັອນັຊດັເຈນລະຫວູ່າງ

ດານເີອນ ບດົທີ11 ແລະ ດານເີອນ ບດົທີ7 ແລະ 8. ບດົພຣະຄ າພີທງັໝດົນີັ້ ກ

ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວຽກງານແລະຄ າສ ັູ່ງສອນຂອງໂບດໂຣມນກາໂຕລິກໃນ

ປະຫວດັສາດ. ທູ່ານນາງເອເລັນຈໄີວທ໌ກູ່າວວູ່າ: “ໂບດໂລມນັກາໂຕລິກບ ູ່ ໄດັ້ປູ່ອຍ

ໃຫັ້ໂບດອືູ່ນໆທີູ່ ຢ ູ່ພາຍໃຕັ້ການຄວບຄມຸຂອງຕນົເອງໃຫັ້ມອິີດສະຫຼະພາບ. ບ ູ່ ມໂີບດ

ໃດໄດັ້ຮບັອະນຸຍາດໃຫັ້ຕດັສິນວູ່າສິູ່ ງໃດດີຫຼືສິູ່ ງໃດບາບສ າລບັກຸູ່ມຕນົເອງ. ທນັທີ

ທນັໃດທີູ່ ໂບດໂລມນັກາໂຕລິກໄດັ້ຮບັອ ານາດ ລາວກ ໃຊັ້ອ ານາດຂອງລາວເພືູ່ ອ

ທ າລາຍຜ ັ້ໃດກ ູ່ຕາມທີູ່ ບ ູ່ ຍອມຮບັເອົາການຄວບຄມຸຈາກລາວ. ເທືູ່ ອລະໂບດ ແລະ

ໂບດທງັໝດົກ ໄດັ້ມາຢ ູ່ພາຍໃຕັ້ການຄວບຄມຸແລະອ ານາດຂອງໂບດນີັ້.” (ປືັ້ມທູ່ານ

ນາງເອເລັນຈໄີວທ໌).

ຄ າຖາມຄ ົັ້ນຄັ້ວາ:

1. ພວກເຮົາຕັ້ອງສະແດງໃຫັ້ເຫັນວູ່າພວກເຮົາຫູ່ວງໃຍໃນຄວາມຮ ັ້ສຶກຂອງ

ຄນົອືູ່ ນໆທີູ່ ບ ູ່ ໄດັ້ເຊືູ່ ອສິູ່ ງທີູ່ ພວກເຮົາເຮັດ. ດ ັູ່ງນ ັັ້ນ ພວກເຮົາຄວນຈະມີ

ຄວາມເມດຕາແລະຄວາມສພຸາບຕ ູ່ ຄນົອືູ່ ນໆ ເມືູ່ອພວກເຮົາເປັນພະຍານຕ ູ່

ເຂົາ. ພວກເຮົາສາມາດແບູ່ງປນັຄວາມຈງິກູ່ຽວກບັບດົບາດທີູ່ ໂບດໂຣມນັ

ກາໂຕລິກຈະມໃີນຍຸກສຸດທັ້າຍໃນທາງທີູ່ ສະແດງອອກເຖິງຄວາມຮກັໄດັ້

ແນວໃດ?.

2. ດານເີອນ 11:33 ໄດັ້ກູ່າວວູ່າ “ພວກຜ ັ້ນ າທີູ່ ມປີນັຍາຈະແບູ່ງປນັຄວາມຮ ັ້

ໃຫັ້ແກູ່ຄນົອືູ່ ນຫຼາຍຄນົ ແຕູ່ໃນຊ ົູ່ວເວລາໜຶູ່ ງ ພວກເຂົາບາງຄນົຈະຖກືຂັ້າ

ໃນສະໜາມຮບົ ແລະ ຖກືເຜົາໃຫັ້ຕາຍ ບາງຄນົກ ຈະຖກືປຸັ້ນ ແລະ ຖືກ

98

ຈບັໄປເປັນຊະເລີຍ”. ຂ ັ້ພຣະຄ າພີນີັ້ບອກພວກເຮົາວູ່າຈະເກີດຫຍງັກບັ

ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າ ຍັ້ອນຄວາມເຊືູ່ ອຂອງພວກເຂົາ? ຫຼາຍຄນົໃນນີັ້

ໄດັ້ເຮັດສິູ່ ງໃດກູ່ອນທີູ່ ພວກເຂົາຈະຖືກຂັ້າ? ມນັສອນບດົຮຽນອນັໃດແກູ່

ເຮົາໃນທກຸມືັ້ນີັ້?

99

ບດົທີ 13

ຈາກພືັ້ນດນິໄປສ ູ່ດວງດາວ

21-27 ມນີາ



ດານເີອນ ບດົທີ 12; ໂລມ 8:34; ເຮັບເລ ີ7:25; ໂລມ 8:18; ເຮັບເລ ີ

2:14,15; ໂຢຮນັ 14:29.

ຂ ັ້ຄວນຈ າ: “ພວກຜ ັ້ທີູ່ ມປີນັຍາຈະຮຸູ່ງເຮືອງ ເໝືອນດວງດາວທີູ່ ສະຫວູ່າງສະໄຫວ

ທີູ່ ຢ ູ່ເທິງທັ້ອງຟັ້າ ຜ ັ້ທີູ່ ສ ັູ່ງສອນຄນົທງັຫຼາຍໃຫັ້ເຮັດໃນສິູ່ ງທີູ່ ຖກືຕັ້ອງກ ຈະຮຸູ່ງເຮືອງ

ຕະຫຼອດໄປເໝືອນດວງດາວ” (ດານເີອນ 12:3).

ພຣະທ າດານເີອນທງັໝດົສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ພຣະເຈົັ້າຊງົກະທ າ

ສິູ່ ງຕູ່າງໆໃຫັ້ດສີ າລບັປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົໃນທີູ່ ສດຸ.

ດ ັູ່ງທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ເຫັນໄປແລັ້ວ ດານເີອນແລະໝ ູ່ຂອງລາວກ ໄດັ້ຄງົມຄີວາມ

ສດັຊືູ່ ຕ ູ່ ພຣະເຈົັ້າ. ພວກເຂົາໄດັ້ສະແດງເຖິງສະຕິປນັຍາແລະຄວາມເຊືູ່ ອໃນພຣະ

ເຈົັ້າໃນຊູ່ວງເວລາທີູ່ ຍາກລ າບາກ. ໃນທາງດຽວກນັນ ັັ້ນ ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າກ

ຈະສະແດງອອກເຖິງຄວາມເຊືູ່ ອຂອງພວກເຂົາໃນ “ຊູ່ວງເວລາທີູ່ ຍາກລ າບາກ”

(ດານເີອນ 12:1) ໃນຊູ່ວງເວລານີັ້ ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າຈະສະແດງໃຫັ້ເຫັນ

ເຖງິສະຕິປນັຍາ ແລະ ຄວາມເຂົັ້າໃຈອນັດຽວກນັທີູ່ ດານເີອນ ແລະ ໝ ູ່ເພືູ່ ອນຂອງ

ລາວໄດັ້ສະແດງໃຫັ້ເຫັນໃນນະຄອນບາບີໂລນ. ແລັ້ວປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າຈະ

ນ າພາຄນົອືູ່ ນໆໄປຫາພຣະເຈົັ້າ. ພວກເຂົາຈະສະແດງໃຫັ້ຄນົເຫັນວູ່າຈະຕັ້ອງມີ

ຊີວິດອນັບ ລິບ ນຄືແນວໃດ. ຄນົຂອງພະເຈົັ້າໃນຍຸກສຸດທັ້າຍກ ຈະຕາຍຫຼືຖືກຂັ້າ.

ຮູ່າງກາຍທີູ່ ຕາຍແລັ້ວຂອງພວກເຂົາກ ຈະຖກືຝງັໄວັ້ໃນໂລກນີັ້. ແລັ້ວພວກເຂົາກ ຈະ

100

ກາຍເປັນດນິ. ແຕູ່ພຣະເຢຊ ຈະປກຸພວກເຂົາຂຶັ້ນມາຈາກຄວາມຕາຍ ແລະ ປະທານ

ຊວີດິອນັຕະຫຼອດໄປເປັນນດິໃຫັ້ແກູ່ເຂົາ (ດານເີອນ 12:2).


ມຄີາເອນ, ຜ ັ້ພິທກັຂອງເຮົາ (ດານເີອນ 12:1)

ໃຫັ້ເຮົາອູ່ານກູ່ຽວກບັຍຸກສຸດທັ້າຍໃນດານີເອນ 12:1. ແມ ູ່ນໃຜປູ່ຽນແປງ

ປະຫວດັສາດໄດັ້ໃນຍກຸສດຸທັ້າຍ? ພຣະທ າໂລມ 8:34 ແລະ ເຮັບເລີ 7:25 ນ ັັ້ນ

ຊູ່ວຍໃຫັ້ພວກເຮົາເຂົັ້າໃຈ ດານເີອນ 12:1 ແນວໃດ?

ມາຮອດຕອນນີັ້ ເຮົາເຫັນວູ່າທຸກໆບດົໃນດານີເອນກ ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນດວັ້ຍຜ ັ້ນ າທີູ່

ນະມດັສະການພຣະປອມ. ດານເີອນ ບດົທີ12 ກ ູ່ເລີູ່ ມດັ້ວຍຜ ັ້ຄນົໜຶູ່ ງ ແຕູ່ຜ ັ້ນ າຄນົ

ນີັ້ກ ແຕກຕູ່າງຈາກຜ ັ້ນ າທີູ່ ພວກເຮົາໄດັ້ເຫັນໃນບດົອືູ່ ນໆ. ຜ ັ້ນ າຜ ັ້ນີັ້ແມ ູ່ນເຈົັ້າຊາຍ ຫຼື

ຜ ັ້ພິທກັຈາກຟັ້າສະຫວນັ. ເພີູ່ ນໄດັ້ລຸກຂຶັ້ນມາເພືູ່ ອຊູ່ວຍປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົໃຫັ້

ພ ົັ້ນຈາກສດັຕ ຂອງພວກເຂົາ.

ດານເີອນ 12:1 ສະແດງໃຫັ້ເຫັນສອງຢູ່າງທີູ່ ສ າຄນັກູ່ຽວກບັອ ານາດຂອງມຄີາ

ເອນ. ຄ າກລິິຍາທີູ່ ຂຽນວູ່າ “ຢືນ” ກ ເຮັດໃຫັ້ເຮົາເຫັນວູ່າມຄີາເອນກ າລງັເຮັດສິູ່ ງໃດ.

ກູ່ອນອືູ່ ນຄ າວູ່າ “ຢືນ” ກ ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນກະສດັຜ ັ້ຢືນຂຶັ້ນເພືູ່ ອເອົາຊະນະ

ແລະຄວບຄມຸ. ຄ າກລິິຍານີັ້ຍງັສະແດງໃຫັ້ເຮົາເຫັນຄນົຜ ັ້ໜຶູ່ ງທີູ່ ກ າລງັປະຕິບດັໂຕຄື

ກບັຜ ັ້ນ າກອງທບັ. ຜ ັ້ນ ານີັ້ກ ປກົປັ້ອງປະຊາຊນົຂອງຕນົເອງ. ເພີູ່ ນໄດັ້ນ າພາພວກ

ເຂົາເປັນພິເສດໃນຊູ່ວງເວລາສດຸທັ້າຍຂອງສງົຄາມລະຫວູ່າງຄວາມດ ີແລະ ຄວາມ

ຊ ົູ່ວ.

ຢູ່າງທີສອງ ຄ າກລິິຍາ “ຢືນ” ກ ຍງັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວຽກງານຂອງ

ທະນາຍທີູ່ ຢ ູ່ໃນຫັ້ອງພິພາກສາ. ມຄີາເອນ “ຢືນ” ເພືູ່ ອເຮັດໜັ້າທີູ່ ເປັນທະນາຍໃນ

ຫັ້ອງພິພາກສາຂອງສະຫວນັ. ພຣະອງົຊງົເປັນບດຸມະນດຸ ດ ັູ່ງນ ັັ້ນພຣະອງົຈຶູ່ງໄດັ້ມາ

ຢ ູ່ຕ ູ່ໜັ້າພຣະພກັຂອງພຣະບິດາ. ມຄີາເອນໄດັ້ຊູ່ວຍປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າໃນຊູ່ວງ

ເວລາທີູ່ ພຣະເຈົັ້າໄດັ້ປະຕິບດັວຽກງານໃນຖານະຜ ັ້ພິພາກສາ (ດານເີອນ 7:9-14).

101

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນເມືູ່ອມຄີາເອນຢືນຂຶັ້ນ ພວກເຮົາຈະເຫັນວູ່າພຣະອງົຊງົເປັນທງັຜ ັ້ບງັຄບັ

ບນັຊາແລະເປັນທະນາຍຄວາມ. ພຣະອງົມອີ ານາດທີູ່ ຈະເອົາຊະນະສດັຕ ຂອງພຣະ

ເຈົັ້າ.


ຂຽນໄວັ້ໃນໜງັສື (ດານເີອນ 12:1)

ດານີເອນ 12:1 ກູ່າວວູ່າ “ເມ ືູ່ ອເຖິງເວລານ ັັ້ນ ປະຊາຊນົທງັປວງ

ຂອງພຣະເຈົັ້າທີມຊີືູ່ ໃນໜງັສືຂອງພຣະເຈົັ້າຈະໄດັ້ພ ົັ້ນ” (ປືັ້ມພຣະຄ າພີພາສາອງັກດິ

ສະບບັ ERV ກ ຍງັເອີັ້ນປືັ້ມນີັ້ວ ູ່າ “ປືັ້ມແຫູ່ງຊີວດິ”) ທ ດສະຫວນັກ າລງັກ ູ່າວສິູ່ ງໃດ

ໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີນີັ້?

ມຄີາເອນໄດັ້ຢືນຂຶັ້ນເພືູ່ ອຊູ່ວຍປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົ. ໃນເວລານ ັັ້ນໄດັ້ມຊີູ່ວງ

ເວລາແຫູ່ງຄວາມຍາກລ າບາກອນັຮັ້າຍແຮງ. ປະຊາຊນົຂອງພຣະເຈົັ້າຈະຖກືຊູ່ວຍ

ໃຫັ້ພ ົັ້ນໃນເວລານີັ້. ໃນຫັ້ອງພິພາກສາໃນສະຫວນັ ພຣະເຢຊ ໄດັ້ເຮັດວຽກເປັນ

ທະນາຍຄວາມຂອງພວກເຂົາ. ພຣະອງົໄດັ້ແກັ້ຕວົໃຫັ້ພວກເຂົາຕ ູ່ ຄ າກູ່າວຫາຂອງ

ຊາຕານ ພຣະອງົໄດັ້ຊູ່ວຍທກຸໆຄນົທີູ່ ມຊີືູ່ຂຽນໄວັ້ໃນປືັ້ມໜງັສືທະບຽນແຫູ່ງຊວີດິ.

ປືັ້ມໜງັສືນີັ້ແມ ູ່ນອນັໃດແທັ້? ມປືືັ້ມໜງັສືສອງຫວົໃນສະຫວນັ. ຫວົໜຶູ່ ງແມ ູ່ນ

ປືັ້ມທີູ່ ສະແດງລາຍຊືູ່ ຂອງຜ ັ້ເປັນຂອງພຣະເຈົັ້າ. ປືັ້ມນີັ້ຖືກເອີັ້ນວູ່າປືັ້ມໜງັສືແຫູ່ງ

ຊີວິດ (ອບົພະຍບົ 32:32; ລ ກາ 10:10; ເພງສນັລະເສີນ 69:28; ຟີລິບປິນ

4:31; ພະນມິດິ 17:8.

ນອກຈາກນ ັັ້ນ ພຣະຄ າພີຍງັກູ່າວເຖງິປືັ້ມບນັທຶກ. ປືັ້ມເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ສະແດງໃຫັ້ເຫັນ

ວຽກງານຫຼືການກະທ າຂອງມະນດຸ (ເພງສນັລະເສີນ 56:8; ມາລະກ ີ3:16; ເອ

ຊາຢາ 65:6). ພຣະເຈົັ້າຊງົໃຊັ້ປືັ້ມເຫົຼູ່ ານີັ້ໃນວຽກງານຂອງພຣະອງົໃນຖານະເປັນຜ ັ້

ພິພາກສາ. ປືັ້ມເຫົຼູ່ ານີັ້ສະແດງໃຫັ້ເຫັນວຽກງານຂອງທກຸຄນົສ າລບັພຣະຜ ັ້ເປັນເຈົັ້າ

ດ ັູ່ງນ ັັ້ນປືັ້ມເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ສະແດງເຖງິຊືູ່ແລະວຽກງານຂອງມະນດຸທກຸໆຄນົ.

102


ຕືູ່ ນຂຶັ້ນຈາກຄວາມຕາຍ (ດານເີອນ 12: 2,3)

ໃຫັ້ອູ່ານດານເີອນ 12:2,3 ແມ ູ່ນຫຍງັກ າລງັເກດີຂຶັ້ນໃນຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້?

ເປັນຫຍງັມນັຈຶູ່ ງເປັນເລືູ່ ອງສ າຄນັຢູ່າງແຮງຕ ູ່ ພວກເຮົາ?

ກູ່ອນອືູ່ ນນ ັັ້ນ ຂ ັ້ພຣະຄ າພີຕອນນີັ້ກ ູ່າວເຖງິຜ ັ້ທີູ່ “ຕາຍໄປແລັ້ວ (ນອນຫຼບັໃນ

ດິນ)” (ດານີເອນ 12:2,3) “ການນອນ” ກ ຄືພາບທີູ່ ພນັລະນາເຖິງຄວາມຕາຍ.

ມນັສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າຮູ່າງກາຍຂອງມະນດຸນ ັັ້ນບ ູ່ ໄດັ້ມຈີດິວນິຍານທີູ່ ຕາຍ

ບ ູ່ ໄດັ້. ເມືູ່ອຄນົໆໜຶູ່ ງຕາຍ ຈດິວິນຍານຂອງລາວບ ູ່ ໄດັ້ຄງົຢ ູ່. ຄນົໆນ ັັ້ນກ ຢຸດທີູ່ ຈະມີ

ຊວີດິ ລາວກ ຄືກບັຄນົທີູ່ ນອນຫຼບັຈນົກວູ່າການຟືັ້ນຄືນຊວີິດເກດີຂຶັ້ນເວລາທີູ່ ພຣະເຈົັ້າ

ຊງົເອີັ້ນເອົາປະຊາຊນົຂອງພຣະອງົອອກຈາກຄວາມຕາຍ. ຢູ່າງທີສອງຄື ພຣະທ າ

ດານເີອນ 12:2,3 ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າ ການຟືັ້ນຄືນຊີບນ ັັ້ນປູ່ຽນແປງສິູ່ ງ

ທີູ່ ເກດີຂຶັ້ນຕ ູ່ ຮູ່າງກາຍຍັ້ອນຄວາມບາບ. ດານເີອນ 12:2 ກ ກູ່າວວູ່າ: “ຫຼາຍຄນົໃນ

ພວກເຫົຼູ່ ານີັ້ທີູ່ ຕາຍໄປແລັ້ວ (ນອນຢ ູ່ໃນດິນ) ຈະມຊີີວິດອີກ”. ທູ່ານເຫັນຄ າເວົັ້າທີູ່

ຂຽນບອກວູ່າ “ຕາຍໄປແລັ້ວ” ຫຼືໃນພາສາອງັກດິວູ່າ “ເປັນຝຸູ່ນໃນດິນ” ຫຼືບ ູ່ ? ໃນ

ພາສາເຮັບເລີ ຄ າເວົັ້າເຫົຼູ່ ານີັ້ກ ຖກືຂຽນວູ່າເປັນ “ໂລກແຫູ່ງຂີັ້ຝຸູ່ນ” ການໃຊັ້ຄ າເວົັ້າທີູ່

ແປກນີັ້ກ ຊູ່ວຍໃຫັ້ເຮົາຈືູ່ປະຖມົມະການ 3:19. ພຣະທ າຕອນນີັ້ແມ ູ່ນບູ່ອນທີູ່ ຄ າວູ່າ

“ໂລກ” ມາຈາກຄ າວູ່າ “ຜງົຂີັ້ດິນ”. ນ ັັ້ນສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນບາງຢູ່າງທີູ່

ສ າຄນັ. ພວກເຮົາຮ ັ້ວ ູ່າຄວາມບາບຂອງອາດາມນ ັັ້ນນ າຄວາມຕາຍມາສ ູ່ພວກເຮົາທງັ

ໝດົ. ແຕູ່ໃນການສະເດັດຄ ັັ້ງທີສອງນ ັັ້ນ ຄວາມຕາຍຈະບ ູ່ ສາມາດທ າລາຍເຮົາໄດັ້

ອີກຕ ູ່ ໄປ. ດ ັູ່ງທີູ່ ທູ່ານເປົາໂລໄດັ້ກູ່າວວູ່າ: “ຄວາມຕາຍໄດັ້ຖືກທ າລາຍສາແລັ້ວ”

(1ໂກລິນໂທ 15:54).

ອູ່ານໂລມ 8:18 ແລະ ເຮັບເລີ 2:14,15 ຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້ໃຫັ້ເຫດຜນົອນັ

ໃດແກູ່ເຮົາເພືູ່ ອບ ູ່ ໃຫັ້ເຮົາຕັ້ອງຢັ້ານກວົຄວາມຕາຍ?.

103


ປືັ້ມທີູ່ ຖກືຕີຕາປະທບັໄວັ້ (ດານເີອນ 12:4)

ອູ່ານດານເີອນ 12:4 ແລະ ໂຢຮນັ 14:29. ອີງຕາມຂ ັ້ພຣະຄ າພີເຫົຼູ່ ານີັ້

ເປັນຫຍງັພຣະທ າດານເີອນຈຶູ່ງຖກື ຕີຕາປະທບັໄວັ້ຈນົຮອດວາລະສດຸທັ້າຍ? ທູ່ານ

ນາງເອເລນຈໄີວທ໌ຂຽນວູ່າ “ຕ ັັ້ງແຕູ່ປີ 1798 ພຣະທ າດານເີອນບ ູ່ ໄດັ້ຖກືປິດໄວັ້ອີກ

ຕ ູ່ ໄປ. ຕ ັັ້ງແຕູ່ເວລານ ັັ້ນມາ ຄວາມຮ ັ້ຂອງເຮົາກູ່ຽວກບັຂູ່າວສານພິເສດໃນພຣະທ າ

ດານເີອນນ ັັ້ນກ ໄດັ້ເພີູ່ ມທະວຂີຶັ້ນ. ນ ັັ້ນເປັນເຫດຜນົທີູ່ ຫຼາຍຄນົໄດັ້ປະກາດວູ່າ ເວລາ

ສ າລບັວຽກງານຂອງພຣະເຈົັ້າໃນຖານະເປັນຜ ັ້ພິພາກສານ ັັ້ນໄດັ້ໃກັ້ເຂົັ້າມາແລັ້ວ”

(ປືັ້ມສງົຄາມແຫູ່ງປະຫວດັສາດ). “ຄນົໄດັ້ເລີູ່ ມສນົໃຈໃນພຣະທ າດານເີອນ. ເລືູ່ ອງ

ນີັ້ໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນໃນຕອນທັ້າຍສະຕະຫວດັທີ 18 ແລະ ໃນເບຶັ້ອງຕນົຂອງສະຕະຫວດັ

ທີ 19.... ການສຶກສາຂອງພວກເຂົາໄດັ້ນ າໄປສ ູ່ຄວາມເຊືູ່ ອໄປທົູ່ວໂລກວູ່າ ການ

ສະເດັດມາຄ ັັ້ງທີສອງນ ັັ້ນໃກັ້ເຂົັ້າມາແລັ້ວ. ຄນົບາງສູ່ວນທີູ່ ໄດັ້ປະກາດຂູ່າວສານນີັ້ກ

ເປັນນກັຮຽນພຣະຄ າພີໃນປະເທດອງັກດິເຊັູ່ ນໂຢເຊບວອຟ ໃນພາກຕາເວັນອອກ

ກາງ, ມານີເອນ ເລກນັຊາ ໃນອາເມລິກາໃຕັ້ ແລະ ວິລຽມ ມນີເລີັ້ ໃນປະເທດ

ສະຫະລດັອາເມລິກາ. ຊາຍເຫົຼູ່ ານີັ້ ແລະ ນກັຮຽນນກັສຶກສາຂູ່າວສານຍຸກສດຸທັ້າຍ

ກ ໄດັ້ສຶກສາຄ ົັ້ນຄວັ້າພຣະທ າດານເີອນ. ພວກເຂົາໄດັ້ກູ່າວວູ່າ ການສະເດັດກບັມາ

ຂອງພຣະເຢຊ ນ ັ ັ້ນໃກັ້ເຂົັ້າມາແລັ້ວ. ຄວາມເຊືູ່ ອນີັ້ກ ເປັນເຫດຜນົສ າລບັວຽກງານ

ທີູ່ ຄຣິດສຈກັຄະນະວນັເສົາເຮັດຢ ູ່ໃນທຸກມືັ້ນີັ້.” (ຄດັມາຈາກປືັ້ມ SDA Bible

Commentary, Vol 4).

104


ຊູ່ວງເວລາການລ ຄອຍ (ດານເີອນ 12:5-13)

ໃຫັ້ທູ່ານອູ່ານຕອນຈບົຂອງພຣະທ າ ດານເີອນ 12:5-13. ພຣະທ າເຫັຼັ້ມນີັ້ໄດັ້

ຈບົລງົແນວໃດ?

ໃນຕອນທັ້າຍຂອງພຣະທ າດານເີອນນ ັັ້ນ ພວກເຮົາອູ່ານກູ່ຽວກບັຂູ່າວສານ

ພິເສດກູ່ຽວກບັເວລາ (1) ຂູ່າວສານອນັທີໜູ່ຶູ່ ງແມ ູ່ນ “ຈະເປັນເວລາສາມປີເຄິູ່ ງ”.

ນ ັັ້ນກ ຄືຄ າຕອບສ າລບັຄ າຖາມທີູ່ ວູ່າ “ຍງັອີກດນົປານໃດ ສິູ່ ງອດັສະຈນັເຫົຼູ່ ານີັ້ ຈະ

ໝດົສິັ້ນໄປ?” (ດານເີອນ 12:6). “ສິູ່ ງອດັສະຈນັ” ກ ຄືສິູ່ ງທີູ່ ພວກເຮົາອູ່ານເຖງິໃນ

ດານເີອນ ບດົທີ 7,8 ແລະ 11.

ຂູ່າວສານອີກສອງຢູ່າງຄື ເວລາ 1290 ມືັ້ ແລະ 1335 ມືັ້. ພວກມນັຄື

ຄ າຕອບຂອງທ ດສະຫວນັທີູ່ ໃຫັ້ແກູ່ຄ າຖາມຂອງດານເີອນໃນດານເີອນ 12:8 “ນາຍ

ເອີຍ, ສິູ່ ງນີັ້ຈະສິັ້ນສດຸລງົໄດັ້ຢູ່າງໃດ?” ຂູ່າວສານເວລາທງັສອງຢູ່າງຄືເວລາ 1290

ມືັ້ ແລະ 1335 ມືັ້ ກ ູ່ ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນດັ້ວຍວຽກງານເຂົານັ້ອຍ. ເຂົານັ້ອຍໄດັ້ນ າເອົາວຽກ

ງານປະຈ າວນັທີູ່ ພຣະເຢຊ ໄດັ້ເຮັດສ າລບັຄນົບາບທັງຫຼາຍໃນພຣະວິຫານໃນ

ສະຫວນັໄປ (ອູ່ານດານເີອນ 8:13). ທງັຊູ່ວງເວລາ 1290 ມືັ້ ແລະ 1335 ມືັ້ ກ

ໄດັ້ເລີູ່ ມຕ ົັ້ນໃນປີ ຄສ 508. ໃນຊູ່ວງເວລານີັ້ ກະສດັໂກຼວດິໄດັ້ກາຍເປັນຄາໂຕລີກ.

ໃນການສຶກສາພຣະທ າດານເີອນ ບດົທີ8 ພວກເຮົາກ ູ່ ເຫັນວູ່າ ວູ່າເວລາ 1290 ມືັ້

ໄດັ້ສິັ້ນສດຸລງົໃນປີ 1798 ເມືູ່ອກອງທບັຂອງນາໂປເລອອນໄດັ້ຈບັສນັຕະປະປາ.

ເວລາ 1335 ມືັ້ ໄດັ້ຈບົລງົໃນປີ 1843. ໃນເວລານີັ້ນກັຮຽນຂອງວິລຽມ ມນິເລີ ກ

ໄດັ້ເລີູ່ ມສຶກສາຄ ົັ້ນຄວັ້າຂູ່າວສານທີູ່ ຢ ູ່ໃນພຣະທ າດານເີອນ. ພວກເຂົາໄດັ້ລ ຖັ້າແລະ

ຫວງັໃນການສະເດັດກບັມາຂອງພຣະເຢຊ .

105



“ອາຈານເປົາໂລໄດັ້ເຕືອນຄຣິດສຕະຈກັບ ູ່ ໃຫັ້ຊອກຫາວູ່າພຣະເຢຊ ຈະກບັມາ

ໃນຍຸກຂອງເພີູ່ ນ. ‘ຢູ່າໃຫັ້ຜ ັ້ໃດຫຼອກລວງພວກເຈົັ້າໃນທາງໃດທາງໜຶູ່ ງເລີຍ. ດັ້ວຍ

ວູ່າວນັນ ັັ້ນຈະບ ູ່ ມາເຖງິຈນົກວູ່າ ການທ ລະຍດົຄ ັັ້ງສດຸທັ້າຍຈະເກີດຂຶັ້ນກູ່ອນ ແລະ

ຜ ັ້ຊ ົູ່ວຮັ້າຍຈະປະກດົຕວົຂຶັ້ນ ຄືຜ ັ້ທີູ່ ຖືກໝາຍໄວັ້ສ າລບັນະຮກົ’ (2 ເທລະໂລນິກ

2:3). ຄ າເວົັ້າຂອງອາຈານເປົາໂລນ ັັ້ນ ບອກພວກເຮົາກູ່ຽວກບັສິູ່ ງຕູ່າງໆທີູ່ ຈະຕັ້ອງ

ເກດີຂຶັ້ນກູ່ອນທີູ່ ພຣະເຢຊ ຈະສາມາດກບັມາ. ກູ່ອນອືູ່ນ ຜ ັ້ຊ ົູ່ວຮັ້າຍຈະຕັ້ອງມອີ ານາດ

ເປັນເວລາດນົ. ‘ຜ ັ້ຊ ົູ່ວຮັ້າຍ’ ຄືຄ າພນັລະນາພາບສ າລບັຜ ັ້ນ າຂອງໂບດໂຣມນັ

ກາໂຕລິກ. ພຣະຄ າພີໄດັ້ສະແດງໃຫັ້ພວກເຮົາເຫັນວູ່າໂບດໂຣມນັກາໂຕລີກຈະມີ

ອ ານາດເໜືອກະສດັແລະລດັຖະບານຕູ່າງໆໃນໄລຍະເວລາ 1260 ປີ. ແຕູ່ແລັ້ວ

ອ ານາດຂອງໂບດນີັ້ກ ສິັ້ນສຸດລງົ ໃນປີ 1798. ພຣະເຢຊ ບ ູ່ ສາມາດກບັມາກູ່ອນ

ເວລານ ັັ້ນ ນ ັັ້ນເປັນເຫດຜນົທີູ່ ຂູ່າວສານກູ່ຽວກບັການສະເດັດກບັມາຂອງພຣະເຢຊ

ນ ັ ັ້ນບ ູ່ ສາມາດຖກືປະກາດອອກໄປຈນົກວູ່າປີ 1798.” (ປືັ້ມຂອງທູ່ານນາງເອເລັນຈີ

ໄວທ໌)


1. ພວກເຮົາກ າລງັສູ່ຽງອນັໃດໂດຍການຕ ັັ້ງມືັ້ ຫຼື ວນັເວລາສ າລບັເຫດການທີູ່

ຈະເກດີຂຶັ້ນໃນອະນາຄດົ? ແມ ູ່ນຫຍງັໄດັ້ເກດີຂຶັ້ນກບັຄວາມເຊືູ່ ອຂອງຫຼາຍ

ຄນົເມືູ່ອສິູ່ ງເຫົຼູ່ ານີັ້ບ ູ່ ເກີດຂຶັ້ນຕາມທີູ່ ໄດັ້ຄາດຫວງັເອົາໄວັ້? ພຣະເຢຊ ດໄດັ້

ກູ່າວສິູ່ ງໃດໃນ ໂຢຮນັ 14:29 ເຊິູ່ ງຄວນຊູ່ວຍພວກເຮົາໃຫັ້ເຂົັ້າໃຈຄ າ

ພະຍາກອນ ຫຼື ຂູ່າວສານພິເສດກູ່ຽວກບັອະນາຄດົ? ຄ າເວົັ້າຂອງພຣະເຢ

ຊ ຍງັສາມາດຊູ່ວຍໃຫັ້ພວກເຮົາບ ູ່ ຕກົຢ ູ່ໃນກບັດກັຂອງການສັ້າງຄ າ

ພະຍາກອນທີູ່ ປອມແລະເຊືູ່ອໃນຄ າພະຍາກອນຕູ່າງໆໄດັ້ແນວໃດ?

106

2. ເປັນຫຍງັຂູ່າວປະເສີດກູ່ຽວກບັພຣະເຢຊ ຈຶູ່ງເປັນຄວາມຫວງັອນັດຽວທີູ່ ຈະ

ເຮັດໃຫັ້ເຮົາມຊີືູ່ ຂຽນໄວັ້ໃນໜງັສືແຫູ່ງຊີວິດໃນສະຫວນັໄວັ້? ຖັ້າປາດສະ

ຈາກຄ າສນັຍານີັ້ແລັ້ວ ພວກເຮົາຈະມຄີວາມຫວງັອນັໃດ?

ດານີເອນ - antelope hills sda · 2019-12-27 · 2 ສາລະບານ...

Documents