Academy Of Witchcraft And Wizardry.txt

Download

Share

Add to my account

---------------BOOK DETAILS----------------

[BOOK NAME] Academy of Witchcraft and Wizardry

[TOTALPARTS] 15

-------------------------------------------

[ BOOK DESCRIPTION ]

--------------------------------------------

Naisip mo ba na, isang araw maari ka ring pumasok sa kakaibang school at

maging kakaibang estudyante?

Hindi po ito Harry Potter ni JK Rowling. Though may pagkakatulad sila.

Just read na lang po ang story, sana ma enjoy nyo!!!

-------------------------------------------

*******************************************

[1] Chapter 1: Section Fire Phoenix

*******************************************

"OMGI!!!"

Nakanganga kami ng bbf ko, habang nakatingin sa napakalaki at mataas na

gate.

Bumukas ito at nakikita namin ngayon ang kaninang nasa likod ng gate.

Pumasok kami sa loob, ang daming estudyante. Mga naka robe ng itim,

katulad ng suot namin.

'Oo nga pala, ito nga pala ang uniform dito.'

May mga kasing edad namin, meron ding masmatanda sa amin. Maganda ang

school sa totoo lang, walang sinabi ang lawak ng Ateneo at La Salle.

Mukhang luma ang mga building pero sa mukha lang talaga.

"Oceane... astig talaga ang lugar na ito." sabi ng bbf ko

(O-si-yan po ang tamang pronounce ng name)

Hindi ako nagsalita, kasi talagang nakakamangha ang lugar na ito.

Krriiing...

Tumunog ang bell, sumunod may nagsalita. Naririnig namin yun kahit

sobrang lawak ng school.

"Welcome back students! Welcome new comers! Ang klase ay magsisimula sa

loob ng 10 minuto. Kung maari ay hanapin ang inyong mga Section at pumila

ng maayos papasok sa inyong mga silid."

"Ha? Ano daw Jacob?" tanong ko

"Ewan ko nga din, saan ba makikita yun section natin?"

"Hi! First years?"

Tumango kami ni Jacob.

"Patingin ng mga mark nyo."

Ipinakita namin ang mga mark sa palad namin.

"Sa Earth Lion Section ka." sabi ng lalaki kay Jacob

"Earth Lion?"

"Oo. Dun sa East building ang Section nyo."

"Ako? Pareho ba kami ng section?" tanong ko naman

"Ikaw, sasama ka sa akin. Magkasection tayo."

"Ha? Bakit ganun? Bakit magkaiba kami?" tanong ko

Tumingin ito sa relo nya.

"Bro pumunta ka na sa building nyo, malapit na magsimula ang klase."

"Oceane, kita na lang tayo mamaya." sabi ni Jacob

"Tara na.."

Sabay kaming naglakad. Tahimik lang ako nagmamasasid sa paligid. Talagang

namamangha ako sa ganda ng school na ito. Isa itong malawak na paraiso na

may apat na building.

Huminto sa paglalakad ang lalaki. Napatingin ako sa kanya.

Ngayon ko napansin na sobrang gwapo pala nya. Makalaglag panty talaga.

Mas cute siya at hamak na mas gwapo kay Mario Maurer. (oh diba)

"Dito ang room ng mga first years.."

Ngumiti ito.

"G------ganun ba? S-----salamat!"

"Sige.."

Inihatid ko siya ng tingin, gang mawala siya sa corridor. Sumilip ako sa

room. Konti lang kami. Pumasok ako at naupo sa dulo.

Ilang sandali pa dumating na ang teacher namin.

"Good day First year.." nakangiting bati nito

"Good day!" sagot naman namin

"I'm Aleara, i will be your professor for Spells. You can call me Prof

Eara."

Matapos nya magpakilala, kami naman ang nagpakilala sa mga sarili namin.

Alam mo na tipikal na pagpapakilala pag unang araw ng school year.

"Good day everyone, i'm Zaiden Alfiro, pure blood, 15 years old."

Tumahimik ang lahat ng siya ang nagsasalita. Parang may dumaang anghel sa

sobrang katahimikan.

"It's your turn.."

Nakatingin ang prof sa akin. Ako na ang last kasi.

Tumayo ako. Kinakabahan ako, pero nagawa kong ngumiti.

"I'm Oceane Louis Gyresky. 15 years old."

Yun lang sinabi ko naupo na ako kagad. Hindi ako sanay na nakitingin

lahat sa akin.

"I'm hoping na maging magkakasundo kayo. 15 lang kayong first year para

sa Section Phoenix."

Isang classmate ko ang nagtaas ng kamay.

"Yes?"

"Prof pano po nalalaman kung saang section ang bawat estudyante?"

Tama yan. Itatanong ko pa sana yan. Hindi ako sanay na hindi ko kaklase

si Jacob.

"Ang mga mark nyo ang magsasabi kung saang section kayo nabibilang."

'Ah kaya pala tingnan nun lalaki kanina ang mga mark namin.'

"At ang mga mark naman ay base sa nakuha nyong grades nun nag exam kayo."

'Exam? Anong exam?'

"Sa mga chosen from mortal world, ang form na pinilapan nyo ang pinaka

entrance exam nyo."

'Ah kaya pala..'

Kwentuhan lang ginawa namin sa subject ni Prof Eara.

KRRRRIIING...

Tumunog ang bell. Lilipat kami ng ibang room.

"Aray!"

Nauntog ako sa pader. Nabangga kasi ako.

"Uy sorry!"

Napatingin ako. Si Zaiden

"Nasaktan ka ba?"

"Malamang, umaray ako diba?"

Tumawa ito. 'Cute pala nito'

"Nakakatawa talaga kayong mga taga ibang mundo..."

Tumaas ang kilay ko.

"Next time wag ka nakatunganga.." pagkasabi nun umalis na ito.

(Zaiden POV)

Yes, i'm Zaiden Alfiro. Pure blood ako, alam mo na, parehong wizard at

witch ang mga ninuno ko.

First day sa school as student. Isa sa supporter ng school ang family ko.

Dito din nag aral ang kuya ko, si Justin Alfiro.

"Zaiden Alfiro... kamusta bro?"

"Ayos lang.."

"Oceane... astig talaga ng lugar na ito."

Napalingon ako sa nagsalita.

'Obvious from mortal world ang lalaking ito.'

Napansin ko kaagad ang babaeng katabi nito.

'Ang ganda nya...'

"Ha? Ano daw Jacob?" tanong nito

"Tim iassist mo naman sila. Bago ata dito sa school." sabi ko sa kaibigan

ko

"Ewan ko nga din, san ba makikita section natin?"

Nilapitan sila ng kaibigan ko. Nakatitig lang ako sa magandang babae na

yun.

Para bang ang lahat ay slow motion, bawat galaw nya, kisap ng maganda

nyang mata. Grabe, love at first sight ba ito?

Krrriinggg...

Tumunog na ang bell.

"Zaiden Alfiro, gusto kong magpasalamat sa iyong Ama. Malaking halaga ang

idinoneyt nya dito sa school."

"Sige po, makakarating po kay Papa ang pasasalamat nyo."

"Sige na, pumasok ka na sa klase mo. Good luck hijo."

"Salamat Principal!"

Pagkasabi ko nun, mabilis ako umeskapo.

Badtrip talaga si Principal wrong timing.

Late na ako sa unang klase, tapos di ko pa alam kung saan section si Ms.

Beautiful. Kabad trip talaga.

Nagulat ako pagpasok ko sa room. Unang nakita ng mga mata ko si Ms.

Beautiful.

'Lalapitan ko siya.'

Bad trip talaga ang araw na ito. Ilang hakbang na lang ang layo ko sa

kanya saka pa dumating ang Prof.

Boring na pagpapakilala ng prof, tapos kami naman.

Si Prof Aleara ang Prof namin sa Spell. Mukha naman siyang ok. Sabi ni

Kuya, pinakamabait na prof si Prof Aleara.

Kami naman ang nagpakilala, gang sa turn ko na. Tumahimik ang lahat nun

tumayo ako.

Napasulyap muna ako kay Ms. Beautiful, nakatingin siya sa akin.

As expecting isa isa kaming nagpakilala. Hanggang si Ms. Beautiful na ang

nagpakilala sa amin.

After nya magpakilala, wala na nganga na ako talaga sa kanya. Sobrang

ganda nya talaga.

Angelic face, makinis, maputi. Hindi mataba, di rin payat. Tama lang para

sa height nya. Siguro nasa 5'6" ang taas nya.

Ang dami nilang pinag uusapan, tungkol sa mark. Alam ko na yun, di ko na

kailangan makinig pa.

Kkkrrriiinnnggg...

Tumunog na ang bell. Time na lumipat ng room for another subject.

'Moment ko na ito, kakausapin ko na siya.'

Shit, bad trip.

"Aray!"

Nabangga ko siya. Napatid kasi ako sa upuan. Nauntog siya sa pader.

"Uy sorry!" sabi ko na lang

Tumingin siya sa akin. Mukhang galit.

"Nasaktan ka ba?"

"Malamang, umaray ako diba?"

Natawa ako sa itsura nya.

"Nakakatawa talaga kayong mga taga ibang mundo. Next time wag ka

nakatunganga.."

Nakita kong tumaas ang kilay nya kaya mabilis ako umalis. Mali ang first

meeting namin. Babawi na lang ako.

(Oceane's POV)

Hawak ko pa rin ang noo ko. Sobrang sakit kasi ng pagkaka untog ko

kanina. Nabasag ata ang bungo ko.

Isang malaking garden ang pinasukan namin. Next subject kasi Herbal

Studies.

"Hello everyone, I'm Prof Laryn."

"Hello Prof Laryn." sabay sabay naming sabi.

"Ang subject na ituturo ko ay tungkol sa mga Herbal Medicine."

'Pansin ko nga, dito nga kami sa garden diba.'

"Hindi lang tungkol sa magic ang itinuturo ng school na ito. Isa na dito

ang Herbal Studies."

Napansin ko panay ang tingin ni Zaiden sa akin. Nagsesenyas ito, di ko

naman maintindihan. Itinuturo niya ang noo nya.

"Oceane!"

Nagulat ako ng marinig ko ang pangalan ko.

"Ma'am!" dahan dahan kong itinaas ang kamay ko

"There you are, from mortal world ka hindi ba?"

"Opo."

"Ang mga herbal ba ay tinatangkilik pa ng mga katulad mo?"

"Opo, marami pa din pong naniniwala sa herbal medicine."

"Good to know that, dahil dito sa mundo namin, herbal ang ginagamit namin

sa lahat ng klase ng sakit. So everyone..."

Nakalimutan ko, ako nga palang ang taga "mortal world" dito sa section

namin. Lahat ng classmate ko pure blood.

Tulad ng naunang subject kwentuhan lang ang ginawa namin gang maubos ang

oras.

Kkrring...

Another subject, means another lipat.

Naglalakad na kami papunta sa library. Nagpahuli talaga ako, para di ako

maligaw.

"Oceane.."

Napatingin ako. Si Zaiden.

"O-ce-ane! not Oceane." pagko correct ko sa pagpronounce nya ng name ko.

"O-ce-ane..masakit pa ba noo mo? Sorry kanina ha!"

'Ang cute naman nitong magsorry.'

"Medyo. Sana wag na maulit." seryoso kong sabi.

"May mga gamit ka na ba?" tanong nito

"Gamit saan?" maang kong tanong

"Hindi mo ba nabasa ang mga requirements?"

"Ay shit oo nga pala.."

Hindi ko pa pala nabasa ang requirements.

"Kung gusto mo sabay na tayo bumili ng gamit, wala pa din kasi ako."

nakangiting sabi nito

"Hindi na, kami na lang ni Jacob ang bibili."

Kumunot ang noo nito. Pero di ko na yun pinansin. Namangha na kasi ako sa

nakikita ko.

Grabe, ang taas ng bookshelves at punong puno ito ng mga libro.

Tapos, maluwang ang gitna nito. Alam mo yung, walang tables and chairs.

Sa sahig kami mauupo.

Cool!

Tumabi sa akin si Zaiden.

"Good day class! I'm Corvan your History professor."

Tulad ng 2 nauna, kwentuhan, pagpapakilala... booooring.

Si Prof Eara, maganda pa din kahit matanda na. Elegante kung kumilos.

Si Prof Laryn naman, payat na matangkad. As in payat, kasing taba siya ni

Kim Chui. Magkasin taba mga buto nila. ^__^

Si Prof Corvan, parang yung matandang nakacostume sa Enchanted Kingdom,

yung naka asul na damit, yun logo ng EK. Gets nyo ba? Nisasabi ko? Kasin

taas din nya, ^____^ mga between 3 to 4ft ang taas nito. Matanda na din,

pero mas maikli ang balbas ni prof.

Krrrring...

Kasunod nito ang paging

"Sa mga estudyante, meron kayong 1 oras na lunch break. Bawal lumabas ng

school hanggat hindi pa tapos ang klase. Ang mga kalat ay ilagay sa

tamang lagayan. Bawal din ang mag ingay sa hallway at sa corridor."

Lumabas ako ng library, kabuntot ko si Zaiden.

"Sabay na tayo maglunch O-ce-ane.."

"Pwede ba ipronounce mo ng maayos ang name ko. Atsaka may kasabay na ako

maglunch."

"Ok sige, see you later." umalis ito pagkasabi nun

Naglakad ako ng naglakad gang makarating sa dining room.

"OCEANE.."

Napatingin ako sa tumatakbong lalaki.

"Jacob.."

Agad ko siyang niyakap, sandali lang yon mga 5sec lang. Baka ma PDA pa

kami dito, tsismis yon *~*

"Oh bakit?" alala nitong tanong

"Wala! Namiss lang kita. Di kasi ako sanay na di kita kaklase."

"Tara na muna kumain.."

Pumasok kami sa dining room. Nganga na naman kami ni Jacob sa laki ng

dining room, mahabang mahaba ang lamesa, 2 bus ata katumbas nun, at ang

nagpatulo laway talaga sa amin ang dami ng pagkain na nakahain sa

mahabang mahabang table.

May Apat na mahabang mahabang table, bawat table sa bawat section.

Table 1: Fire Phoenix table, sa unahan ang first year, sumunod ang 2nd

year, tapos 3rd year tapos 4th year.

Table 2: Water Dragon, ganun din ang ayos ng upuan ng mga estudyante

Table 3: Wind Eagle, same seating arrangement

Table 4: Earth Lion, same seating arragement

"Magkaiba pala tayo ng upuan Jacob." malungkot kong sabi

"Oo nga eh."

Eto dito ako unahan,"

'Exam? Anong exam?'

"Sa mga chosen from mortal world, ang form na pinilapan nyo ang pinaka

entrance exam nyo."

'Ah kaya pala..'

Kwentuhan lang ginawa namin sa subject ni Prof Eara.

KRRRRIIING...

Tumunog ang bell. Lilipat kami ng ibang room.

"Aray!"

Nauntog ako sa pader. Nabangga kasi ako.

"Uy sorry!"

Napatingin ako. Si Zaiden

"Nasaktan ka ba?"

"Malamang, umaray ako diba?"

Tumawa ito. 'Cute pala nito'

"Nakakatawa talaga kayong mga taga ibang mundo..."

Tumaas ang kilay ko.

"Next time wag ka nakatunganga.." pagkasabi nun umalis na ito.

(Zaiden POV)

Yes, i'm Zaiden Alfiro. Pure blood ako, alam mo na, parehong wizard at

witch ang mga ninuno ko.

First day sa school as student. Isa sa supporter ng school ang family ko.

Dito din nag aral ang kuya ko, si Justin Alfiro.

"Zaiden Alfiro... kamusta bro?"

"Ayos lang.."

"Oceane... astig talaga ng lugar na ito."

Napalingon ako sa nagsalita.

'Obvious from mortal world ang lalaking ito.'

Napansin ko kaagad ang babaeng katabi nito.

'Ang ganda nya...'

"Ha? Ano daw Jacob?" tanong nito

"Tim iassist mo naman sila. Bago ata dito sa school." sabi ko sa kaibigan

ko

"Ewan ko nga din, san ba makikita section natin?"

Nilapitan sila ng kaibigan ko. Nakatitig lang ako sa magandang babae na

yun.

Para bang ang lahat ay slow motion, bawat galaw nya, kisap ng maganda

nyang mata. Grabe, love at first sight ba ito?

Krrriinggg...

Tumunog na ang bell.

"Zaiden Alfiro, gusto kong magpasalamat sa iyong Ama. Malaking halaga ang

idinoneyt nya dito sa school."

"Sige po, makakarating po kay Papa ang pasasalamat nyo."

"Sige na, pumasok ka na sa klase mo. Good luck hijo."

"Salamat Principal!"

Pagkasabi ko nun, mabilis ako umeskapo.

Badtrip talaga si Principal wrong timing.

Late na ako sa unang klase, tapos di ko pa alam kung saan section si Ms.

Beautiful. Kabad trip talaga.

Nagulat ako pagpasok ko sa room. Unang nakita ng mga mata ko si Ms.

Beautiful.

'Lalapitan ko siya.'

Bad trip talaga ang araw na ito. Ilang hakbang na lang ang layo ko sa

kanya saka pa dumating ang Prof.

Boring na pagpapakilala ng prof, tapos kami naman.

Si Prof Aleara ang Prof namin sa Spell. Mukha naman siyang ok. Sabi ni

Kuya, pinakamabait na prof si Prof Aleara.

Kami naman ang nagpakilala, gang sa turn ko na. Tumahimik ang lahat nun

tumayo ako.

Napasulyap muna ako kay Ms. Beautiful, nakatingin siya sa akin.

As expecting isa isa kaming nagpakilala. Hanggang si Ms. Beautiful na ang

nagpakilala sa amin.

After nya magpakilala, wala na nganga na ako talaga sa kanya. Sobrang

ganda nya talaga.

Angelic face, makinis, maputi. Hindi mataba, di rin payat. Tama lang para

sa height nya. Siguro nasa 5'6" ang taas nya.

Ang dami nilang pinag uusapan, tungkol sa mark. Alam ko na yun, di ko na

kailangan makinig pa.

Kkkrrriiinnnggg...

Tumunog na ang bell. Time na lumipat ng room for another subject.

'Moment ko na ito, kakausapin ko na siya.'

Shit, bad trip.

"Aray!"

Nabangga ko siya. Napatid kasi ako sa upuan. Nauntog siya sa pader.

"Uy sorry!" sabi ko na lang

Tum may seating arrangement nga diba? Wala ako gana kumain, though

makatulo laway talaga ang mga pagkain dito.

Tumingin ako sa table nila Jacob. Kinawayan nya ako at sign na kumain na

daw ako.

Napangiti naman ako. Kaya lang naagaw ang pansin ni Jacob, sa isang babae

na katabi nya. Dedma na naman ako. T.T

(Zaiden's POV)

Herbal studies kami ngayon. Sinusulyapan ko si Oceane.

'Tumingin ka naman please..'

Narinig nya ata ako, tumingin siya. Sumenyas ako.

"Masakit pa ba noo mo?" sa senyas lang po yan

Kumunot noo nya, di ata ako magets, itinuro ko na ang noo ko.

"Masakit pa ba noo mo?" senyas ulit yan with matching turo sa noo ko.

Wala na, tinawag na siya ni Prof Laryn, at di na siya tumingin ulit sa

akin gang matapos ang klase.

Krrriiing...

Time to lipat another room again. Nakita ko siyang nasa hulihan naming

magkaklase kaya sinabayan ko siya. Para makadiskarte na rin. Crush ko

talaga sya, bakit ba.

Nagpapansin ako sa klase. Tumingin siya sandali tapos wala na dedma na

ako. Nagring ang bell next subject na naman. Sinubukan kong kausapin siya

as a friend kaso may bbf daw siya. Anu ba yon?

Pagpasok namin sa library, kitang kita ko sa mukha ang sobrang pagka

mangha. Ibang klase talaga ang reaksyon nya sa bawat bagay dito sa mundo

namin. Curious tuloy ako sa mundo nya.

Naupo kami sa sahig. Tumabi ako kay Oceane. Type ni Prof Corvan ang

ganito. Masgaganahan daw kasi makinig ang mga estudyante nya pag story

telling ang style. Gets nyo ba?

After na paulit ulit na pagpapakilala, nagring na ang bell. Sa wakas..

lunch break na..

Krrrring...

Kasunod nito ang paging

"Sa mga estudyante, meron kayong 1 oras na lunch break. Bawal lumabas ng

school hanggat hindi pa tapos ang klase. Ang mga kalat ay ilagay sa

tamang lagayan. Bawal din ang mag ingay sa hallway at sa corridor."

Sumunod ako kay Oceane palabas ng library.

Niyaya ko siya na sabay kami mag lunch. Kaso tinanggihan ako may kasabay

na daw siya. para hindi na ako mapahiya pa, nagpaalam na ako sa kanya.

Nasa corridor pa lang ako, nakita ko na si Oceane, lalapitan ko sana kaso

naunahan ako.

Nagulat talaga ako ng yakapin nya ang lalaking yon. Tapos sabay sila

pumasok sa dining room.

Kita ko sa mata nya ang pagkadismaya ng malamang, di sila magkakasabay

kumain nun lalaking yun. Kala nya, may seating arrangement dito.

Napansin kong di kumakain si Oceane, nakatingin lang ito sa kabilang

table.

"Oh bakit di ka pa kumakain? Ayaw mo ba mabusog sa first day mo dito?"

tanong ko

"Wala ako gana."

"Kumain ka na."

Hindi siya sumagot. Nilalaro lang ang pagkain.

"Bawal yan dito, pag nakita ka ng mga Prof baka maparusahan ka." totoo

naman sinabi ko

"Boring pala dito." sabi nya

"Uy hindi ah, ganito lang talaga pag first day. Bukas mag eenjoy ka na,

lalo na sa Spells at Elemental Studies."

"Weh di nga.." walang buhay nyang sabi.

"Kumain ka na.. di ka naman mag iisa pag wala siya. i'm here.." cool kung

sabi

"Mas gusto ko kasama ang bbf ko.."

'Ano daw yun? Bbf? Ano ibig sabihin nun?'

"Honestly, O-ce-ane.."

Tingnan nya ako ng masama. Hirap naman kasi ipronounce ang name nya.

"Sige na, you can call me anything, mukhang hirap ka talaga sa name ko."

bahagya siyang ngumiti.

'So pwede na kita tawaging "MINE"' ^_^ Alam ko di pa pwede, darating din

tayo dyan.

"Yung sinasabi mong bbf mo, halos di mo na siya talaga makikita at

makakausap." paliwanag ko

"What? Pero..."

"Ang school na ito ay binubuo ng apat na section. Which means, bawat

section ay may iba't ibang kakayahan. Dito ka napunta sa Section Fire

Phoenix, which means na ang kapangyarihan, lakas at abilidad mo ay may

kaugnayan sa Phoenix."

"Ako? May kakayahan na tulad ng sa Phoenix?"

"All of us in this section. Bawat section iba iba ang schedule ng

classes. Bawal makita sa building ng iba ang isang estudyante pag walang

klase tapos yun iba building meron. Hobby ng mga Prof na magpatulog ng

estudyante sa basement."

Hindi na siya sumagot. Hindi din siya kumain. Ganun ba talaga, kalakas

ang tama nya sa Earth Lion na yun?

Napatingin ako sa Jacob na yun. Well, he's too busy flirting with Alyssa.

KKKRRRIIING..

Next subject namin, Elemental Studies

(Oceane's POV)

OTW sa next subject Elemental Studies

Parang nawalan ako ng gana sa school na ito, dahil sa sinabi ni Zaiden.

"Malungkot ka pa din?"

"May dapat ba ikatuwa?"

"Hindi ka masaya na nagkaroon ka ng bagong kaibigan?"

O_O Nakasalubong namin yun lalaking makalaglag panty kaninang umaga.

Papalapit ito sa amin.

"Zaiden.."

"Tim.."

Grabe ang cute nya talaga.

"Hi!" Binati nya ako, kilala nya ako. *___*

"Hi! Magkakilala pala kayo?"

Tumingin ako kay Zaiden.

"Yeah, friend ko siya."

"Magclassmate pala kayo?"

"Oo." sabi ko

"Bro mamimili ako mamaya sa Night Market, sasama ka ba?"

"Oo."

"Ikaw may gamit ka na ba?"

Baling ni Tim sa akin.

"Wala pa."

"Sabay ka na sa amin mamaya."

"Ha ah eh.."

Tumingin sa akin si Zaiden.

"S--sige sasama ako.."

"Ok see you later guys.." sabi nito sabay alis

Hinabol ko pa ng tingin si Tim. 'Gwapo nya talga..'

"Huy!"

"Aray naman, kung makatulak ka naman."

Itinulak nya kasi ako.

"Kung makatitig ka naman sa kaibigan ko."

"Titig lang naman, eh ano sayo?"

Pinandilatan ko siya, sabay eskapo.

"Sandali lang, di dyan ang Elemental Studies room."

Napalingon ako.

"Dito po yon." sabi nito sabay turo sa isang bungalow na bahay.

Bumalik ako at nilapitan siya. Sabay kaming naglakad sa magandang hardin.

Di man siya kapareho ng ugali ni Jacob, mapagtitiisan na din.

Maraming magagandang bulaklak at paruparo sa hardin. May nakita akong

magandang ibon. Medyo maingay ang pakpak ng mga ito.

"Anong klaseng ibon sila?" mangha kong tanong kay Zaiden.

"Hindi sila ibon. Take a closer look.." sabi nito

Tinitigan kong mabuti ang mga ibon. Lumipad ito at ang isa ay malapit

lang sa aming dinadaanan, mga 1 pulgada ang layo.

"WOOOW! Akala ko.."

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ito ng malapitan.

"Sila ang mga flower myrths.."

"Flower ano?"

"Flower myrths, they're harmless fairies that live off the pollen of

flowers."

'Fairies ba ang sinasabi nya?'

"Marami pang ibang klase ng fairies, dito natin matutunan yan sa

Elemental Studies."

"Wow! Fairies ba talaga yan?"

"Oo nga. Tara na, baka ma late na tayo."

Hindi ko pa rin maalis ang tingin ko sa fairies.

Human like creature sila na may beating wings. Ang ganda talaga!

Hinawakan ako ni Zaiden sa kamay at hinila ako hanggang makapasok kami sa

bahay.

Bungalow type ang bahay, malinis at maluwang ito. Sa isang malaking round

table kami nakaupo.

Magkatabi kami ni Zaiden sa upuan.

"Good day class, nagustuhan nyo ba ang aking hardin?"

Tumango kaming lahat. Lalo na ako, di lang nagustuhan, gustong gusto ko.

"Masaya ako at nagustuhan nyo. Ako nga pala si Wylun at ako ang magiging

professor nyo."

Tahimik kaming lahat. Dito walang nagpakilala sa amin, si Prof Wylun

lang. Tinatamad siguro siyang alamin ang mga pangalan namin.

"Weird ang suot ni Prof Wylun noh?"

Napansin ko kasi ang suot nya. Color green na coat at may cap pang red.

Naalala ko tuloy si Grinch, yung hollywood movie na napanod ko nun bata

pa ako.

"Ganyan talaga ang suot ng mga Shefro." paliwanag ni Zaiden

"Ano naman yun?"

"Sila yung mga male fairies. Shefro ang tawag sa kanila."

O_O nanlaki talaga ang mata ko. Isang male fairy ang prof ko, este namin.

Narinig kong tumawa si Zaiden.

"Anong nakakatawa?"

"Ang ganda mo talaga.."

Nagblush naman ako. Bukod kay Jacob siya pa lang ang nagsabi na maganda

ako.

"Ok students.. feel free to explore my garden.."

Lumabas kami at naglakad lakad sa garden. Sobrang ganda talaga nito.

Andun pa rin ang mga fairies na nakita ko kanina.

"Oceane, halika.." tinawag ako ni Zadien. Lumapit naman ako.

Ipinakita nya sa akin ang hawak nya sa kamay.

"Ang flower martis.."

"Flower myrths... gusto mo hawakan?"

"Ha?"

"Don't worry harmless siya." kinuha ni Zaiden ang kamay ko at inilipat

dun ang flower myrths.

"Careful, they might get hurt pag mali ang hawak mo."

Inalalayan ni Zaiden ang kamay ko, habang naglalaro sa palad ko ang

fairy.

Ang ganda nito, parang pinaliit lang na tao na may pakpak.

"Wow, ang ganda ganda mo talaga.." sabi ko sa fairy

"Tama, maganda nga!"

Napatingin ako kay Zaiden. Sa may tenga ko kasi siya nagsalita.

"Diba masaya naman mag aral dito?" nakangiti niyang sabi

Ngumiti lang ako.

Naubos lang ang oras namin sa pamamasyal sa garden. Sunod naman pupunta

na kami sa pinakadulong room.

Pagpasok sa namin sa loob ng room, mamamanga ka talaga sa ganda.

Bewitched daw ang mga stars at planets na images sa loob.

Sabi pa ni Zaiden, maliit lang daw talaga yun room, kaya lang mukhang

malaki dahil sa magic nito, para ka talagang nasa outer space.

May mga zodiac stars, may galaxy, basta lahat ng pwede mong makita sa

universe andun na, except mga UFO'S, Spaceships at satellites.

"Kayo lang namang mga mortal ang naniniwala sa mga ganyan."

Hindi kasi naniniwala sa Ufo, spaceship at ano pang makabagong

technologies ng tao si Zaiden, o alin man siguro sa mga katulad nyang

magic folks.

"The current moon phase for tonight's moon is waxing gibbous."

Isang gwapo ngunit matanda ng lalaki ang lumabas mula sa kung saan.

Nakangiti itong lumapit sa amin.

"Ako ang Divination Professor nyo, ako si Zeveray! Mula ako sa angkan ng

mga seer. Ituturo ko sa inyo kung paano makikita ang nakaraan at ang

hinaharap. Kung paano maiiwasan ang mga bad lucks, paano maipapaliwanag

ang isang panaginip,..."

'Grabe, mukhang start na ng klase ah.'

Yun nga, nagstart nga kami ng lesson agad agad.

After class, di ko alam ang susunod. Masyadong malawak at malaki ang

building na ito.

Naupo ako sa bench dun sa may garden, nakatitig ako sa fountain.

Infairnes, sa fountain na ito, asul ang tubig, tapos yun building ng

bawat section ang dinadaluyanng tubig. Yun section namin Fire Phoenix ang

nasa taas. Yun Section Water Dragon ang nasa mismong tubig. Ang Section

Earth Lion naman ay nasa bandang kanan, at ang Section Wind Eagle naman

ang nasa kaliwa.

'This world is really amazing'

"Want to make a wish?"

Bahagya akong nagulat, si Zaiden nasa likuran ko. Nakangiti ito.

"Paano?"

"Close your eyes."

"Ganoon lang? Walang baryang ihahagis sa tubig?"

"Is there any sense of throwing coins into the water?" kumunot ang noo ni

Zaiden.

"Sa mundo namin, naghahagis ng barya para matupad yun wish."

Tumawa ito. As in tumatawa sya.

'May nakakatawa ba sa sinabi ko?'

Tumigil ito sa pagtawa.

"Sorry nakakatawa kasi ang sinabi mo."

"Pang asar ka talaga." supladita kong sabi.

"Sige na mag, wish ka na.."

Tiningnan ko muna siya bago ako humarap ulit sa fountain. Saka ko

ipinikit ang mga mata ko.

Idinilat ko ang mga mata ko, nakangiti si Zaiden sa akin.

"Bakit ganyan ka naman makatingin?"

"Wala." sabi nito sabay kamot sa batok.

Naupo ulit ako sa bench.

"Tara na.."

"Saan naman?"

"Sa dorm natin.. alam ko kaya ka naka mukmok dyan kasi di mo alam kung

saan yun dorm."

Hinawakan nya ako sa kamay sabay hila.

"Uy teka, ano ba?"

Ang bilis nya kasi maglakad. At nagagaladgad na ako. Bukod pa dyan,

nakahawak siya sa kamay ko. Pinagtitinginan tuloy kami ng ibang

estudyante.

Isang malaking pinto ang nasa harapan namin ngayon. Itinapat ni Zaiden

ang mark niya sa palad sa door knob ng pinto at bumukas ito.

Pagpasok namin sa loob, isang maluwang na sala ang nandun. Maraming sofa

at may fire place pa. Dumiretso kami sa paglalakad. Tapos huminto siya.

"Ito ang dorm natin. Bawat isa sa atin may kanya kanyang kuarto. Dito

kami sa kaliwa, sa inyo sa kanan."

"Paano ko malalaman kung may bakante pa?"

Naglakad siya, sumunod naman ako. After ng ilang room na nalampasan

namin, tumigil siya.

"This room is yours.."

"Ha?"

Itinuro ni Zaiden ang nakasulat sa pintuan. Pangalan ko yon.

"Sige na, pasok ka na. Mamaya pupunta tayo sa night market, kakatok na

lang ako."

"Sige, thanks Zaiden."

Ngumiti lang ito saka umalis na. Pumasok ako sa kuarto.

(Zaiden's POV)

Habang pinagmamasdan ko si Oceane, lalo akong nagkakagusto sa kanya. Ang

bawat ngiti nya tuwing makakakita siya kakaiba sa paningin nya, parang

tumatalon din ang puso ko sa saya.

"Ang ganda nya talaga.."

Hawak ko ngayon ang id nya. Ang cute ng picture nya dito.

Mamaya ko ibibigay sa kanya.

Kinuha ko ang papel, listahan yun ng mga requirements.

(Oceane's POV)

Maliit lang ang silid. Tama lamang para sa isang tao. May single size bed

ito, may study table sa may gilid ng bintana.

Sumilip ako sa labas ng bintana. Mula doon nakikita ko ang bungalow house

ni Prof Wylun. pati na ang garden nya. Nakikita ko rin dito ang iba pang

room namin. Pero ang ibang building ay hindi na.

Naupo ako sa kama at inayos ko ang mga damit ko at uniform sa cabinet.

Yung 3 pares ng robes ay libre galing school. Ganun din ang mga libro

namin.

Maganda talaga ang school, isipin mo libre lahat pati pagkain mo.

Kaya kahit konting halaga lang ang dala ko, galing pa sa alikansya ko,

makakatapos ako ng pag aaral. Di nga lang isang Professional, kundi isang

witch.

Kinuha ko ang papel at saka inilagay ko sa bulsa ko. Naka jeans ako at

tshirt. Tapos isang extra robes ang ibinigay sa amin ni Jacob, para

siguro maisuot namin paglalabas kami ng school.

Toktok

Toktok

"Ready ka na ba?"

Nakangiting sabi ni Zaiden. Lumabas na ako at isinara ang pinto.

"Si... Yung friend mo?"

"Nasa baba na, hinihintay tayo."

"Sige tayo na."

Malayo pa kami, kumakaway na si Tim. Pareho sila ng suot ni Zaiden.

"Ito ang required suotin ng mga estudyante paglalabas ng school."

paliwanag ni Tim

Kaya pala pareho kami ng mga suot na robes, iba lang ang kulay ng sa

akin. Dark green.

Lumabas kami mula sa malaki at mataas na gate, na kaninang umaga lang ay

nakatayo kami ni Jacob.

Naglakad kami sa isang maganda at mabangong kakahuyan. Sa isang matanda

at malaking puno kami huminto.

Itinutok ni Tim ang palad nya na may mark sa malaking puno. Nagkaroon ng

butas ang puno, unang pumasok si Tim.

"Wag ka matakot."

Hinawakan na naman ni Zaiden ang kamay ko at sabay kaming pumasok.

AT THE NIGHT MARKET

Namangha na naman ako sa aking nakita, ang daming tao, mas sosyal ng

konti sa divisoria ang ang itsura nito.

Lahat ng klase ng witchcraft nandito, broom stick, wand, hats, robes,

etc..

Naglakad kami ng naglakad. Tumapat kami sa isang banko.

"Bakit?" tanong ko

Nakatingin kasi sila sa akin.

"Magpapapalit ka ba ng pera?" tanong ni Tim

"Wizard money lang ang tinanggap dito."

"Ha ah eh!"

"Tara sasamahan ka namin sa loob."

Pumasok kami sa loob ng banko. Natakot ako ng makita ko ang nasa loob.

Nagtago ako sa likod nina Tim at Zaiden.

Tumawa naman si Zaiden.

" Wag ka matakot, looks are deceiving.." sabi ni Tim

"Tama siya, mababait sila. HobGoblins ang tawag sa kanila." paliwanag ni

Zaiden

Tumingin ulit ako sa counter, nakangiti ang panget at kulay brown na

nilalang sa akin.

"Sige na.." si Zaiden

Kinuha ko ang isang libo sa bulsa ko at iniabot iyon sa counter.

Mayamaya, binigyan niya ako ng puro baryang pera. 50 gold, 30 silver at

20 dark brown.

"Madami ka pala dalang pera?" sabi ni Zaiden

"Marami na ba yun?"

"Malaking halaga na yan dito." si Tim

"Talaga?"

"2 latest at pinaka mahal na broom stick ang mabibili mo dyan, o kaya

naman isang bahay." si Zaiden

"Bahay? Makakabili na ako ng bahay sa isang libo ko?"

Tumango lang ang 2.

'Wow naman. Dito na ako titira, isang bahay na ang mabibili ko sa isang

libo?'

"Itago mo na yan." si Zaiden

Excited kong inalagay sa bulsa ko ang mga barya. Nag iba ang feeling ko,

sa mundo natin, pag may isang libo ka, halos ilang gamit lang sa katawan

at pagkain ang mabibili mo, pero dito, holy cow talaga, milyonarya ako.

"Notebook muna ang bilhin natin.." sabi ni Tim

Naglakad kami, isang book store ang pinasukan namin.

Napa WOW na naman ako, walang binatbat ang National book store dito.

"Mamili ka na ng notebook mo.." si Zaiden

Ang weird, ang mga images sa cover ng notebook gumagalaw.

Kumuha ako ng notebook, ang cover? Fairies syempre. Parang totoo kasi ang

image nito, gumagalaw pa.

Sumunod ay quil, may ibat ibang kulay ang quil, depende sa required,

green ang required sa aming mga first year.

Matapos sa bookstore naglakad ulit kami. Nakita ko ang tindahan ng mga

lumilipad ng walis.

"3rd at 4th year lang ang gumagamit nyan." si Zaiden

"Ha? Bakit?"

"More on books kasi tayo." si Tim

"First and 2nd year halos pareho lang ang pinag aaralan, mas advance lang

yun sa kanila." si Zaiden

"Aaah!" tumango tango na lang ako

Lakad lakad ulit. Nganga lang ako sa mga nakikita ko.

Sa isang store kami pumasok. Puro mga maliliit na sanga ng kahoy ang

nandun.

"Para saan ito?"

"Gagamit tayo ng wand sa spells, pero tayo ang gagawa ng sarili nating

wand." si Zaiden

"What? Ang saya nun." sabay palakpak

Tumawa ito sa reaction ko.

"Eto blessed stone.. mamaya tuturuan kita gumawa ng wand."

"Talaga?"

Ibinigay namin ang bayad sa matandang lalaki.

"Aray,"

Napalingon sina Zaiden at Tim. Nabangga ako.

"Oceane.."

Inalalayan akong tumayo nun nakabangga sa akin. Si Jacob.

"Jacob.."

"Nakabili ka na ba ng mga gamit?"

"Oo."

May kasama siyang magandang babae. At nakahawak ito sa braso niya.

"Alyssa si Oceane, bestfriend ko. Si Alyssa classmate ko."

Ngumiti naman yun Alyssa kaya ngumiti din lang ako.

"Zaiden classmate nya at si Tim friend ko." pakilala ni Zaiden

"Thank you sa inyo, sinamahan nyo si Oceane."

"Ok lang.. sige mauna na kami."

Hinawakan ako ni Zaiden sa kamay saka kami naglakad palayo. Kumaway ako

kay Jacob, ganun din siya sakin.

"Alyssa like him.." si Tim

"Yeah right, it's obvious."

Hindi na ako nagsalita. No comment na muna ako.

"Uy honey pop.."

Tumakbo sila sa isang tindero at bumili ng kulay gold na bagay. Hindi

siya mukhang masarap.

After namin bumili ng gamit, bumalik na kami sa dorm.

"Oceane, mamayang eve of full moon, dadaan ako dito sa kuarto mo. Sabay

tayong gagawa ng wand."

Isang kindat ang ginawa ni Zaiden, saka nakangiting umalis.

Naupo ako sa kama, iniisip ko si Jacob. Mukhang deadma na ang beauty ko.

'di ka naman mag iisa kung wala siya.. i'm here..'

'di ka naman mag iisa kung wala siya.. i'm here..'

'di ka naman mag iisa kung wala siya.. i'm here..'

Nag eko sa isip ko sinabi ni Zaiden.

Ok naman siya kasama, siguro dapat mag enjoy na lang ako sa mga bago kong

kaibigan. Sina Zaiden at Tim.

Bago mag hating gabi, dumaan nga sa kuarto ko si Zaiden. Lumabas kami ng

gate at naglakad. Maliwanag ang buwan.

"Saan tayo pupunta?"

"Sa elfwood."

"Elfwood?"

"Magaganda kasi ang mga oak tree dun. Don't worry allowed naman tayo

lumabas ng school, well protected naman tayo ng mga Element Orb."

"Protected from?"

"Black Magic.."

Lakad lakad kami. Matataas at malalaking puno ang dinadaanan namin. May

mga owl na nakamasid sa amin, mabango ang paligid.

"Eto, maganda ang oak tree na ito.." sabi nya

Sa isang puno ng oak kami tumigil.

"Oceane sabayan mo ako.."

Lumapit siya sa puno, naghanap siya ng branch na kaya naming abutin.

"Halika.."

Again, hinawakan na naman nya ang kamay papalapit sa kanya.

"Just press your lips to the tree, kiss it and say... 'Oh Mighty Oak, I

ask you here,

Can I take a branch so dear?'"

Ginawa ko ang sinabi nya. Lumayo kami ng ilang yarda sa puno. Ilang

saglit pa, gumalaw ang puno, saka tumigil sa pag galaw. Lumapit si Zaiden

sa sanga ng puno at dahan dahang pinutol ito. Ganun din ang ginawa ko.

"Oceane make sure 12 inches ang sanga.."

"Ha? Saan ko ito puputulin?"

Inilagay nya ang daliri nya sa parte ng sanga na dapat ko putulin. After

ko maputol.

"Dito tayo.."

Sumunod ako kay Zaiden. Naupo kami sa di kalayuan sa puno.

Nagrelax kami sandali habang hawak namin ang sanga.

"Wand na ba ito?"

"Not yet.."

Inilabas niya ang blessed stone. Kinuha ko din ang akin sa bulsa ko.

Inilapag niya ang sanga sa damuhan sa harap niya napa horizontal.

Pointing from East to West.

Ginawa ko din ang ginagawa nya.

"Close your eyes and meditate for a moment. Imagine the glow of the

stone/crystal in your hand and imagine the glow spreading up your arm,

through your chest and down the other arm."

Ginaya ko ang ginagawa nya, concentrate..

"Place the stone/crystal behind your branch and pick up the branch and

hold it with both of your hands. Close your eyes once more and say: 'With

the power of my stone/crystal,

I give to you it's strength.

I wish for it to serve you until you need it no more,

And I wish that it will give you life.

So may it be.'"

Gayagaya na naman ako.

Pagkasabi nun, inilagay niya ang blessed stone sa dulo ng stick itinali

ito.

"Ok ka na?"

"Wand na ba ito?"

"Oo pero kailangan pa natin itong icharge sa liwanag ng buwan."

"Tapos wand na ito?"

"Bukas ng gabi natin yan babalikan.."

"Ha? bukas pa?"

"Ganyan talaga gumawa ng wand.."

Sa isang safe na lugar namin itinago ang stick kung saan abot pa ito ng

liwanag ng buwan.

"Tara uwi na tayo.."

Naghikab ako. "Oo antok na ako."

6am tumunog na ang bell. Matapos maligo at magbihis sabay kaming 3 bumaba

sa dining room. Ako, si Zaiden at si Tim.

Sa dining room, kinawayan ako ni Jacob. Pero asusual magkalayo kami. Si

Tim sa 2nd year naupo at kami ni Zaiden ang magkatabi.

"Nakatulog ka ba?" tanong nya sa akin.

"Oo naman. Walang maingay sa umaga eh,"

Mama ko kasi, bungangera. Almusal ko ang bugbog at sermon pag umaga.

"Ikaw?"

"Hindi masyado."

"Bakit?"

"Naiisip kasi kita." sabay kamot sa bato

Nagblush naman ako dun. Ibang klase talaga mga hirit nito, may impact

talaga.

Masaya naman ang buong araw ng klase. Levitating at Illusion Spell ang

ginawa namin. Though wala pa kaming wand dahil nga Create your own wand

ang trip ni Prof Eara. Isa na ito sa paborito kong subject.

Ok lang ang Herbal Studies, di ko masyadong trip ang subject.

Sa History of Witch and Wizard, medyo enjoy din ako. Ganda kasi ng trip

ni Prof Corvan.

After lunch, Elemental Studies. Unlike kahapon, sarado ang buong buhay,

medyo madilim sa loob. Hindi ko tuloy makita ang mga flower myrths sa

labas ng bintana. Pumasok si Prof Wylun may ipinakilalang fairy.

"Asrais.. small delicate female fairies."

'Tinkerbell ikaw ba yan? Asan si Peter Pan?'

"When these fairies are captured and exposed to sunlight, they will melt

away into a pool of water."

Kaya pala sarado ang buong bahay. Takot sa liwanag ang mga Asrais.

After ipakilala ang fairies at maitago ito sa kung saan. Lumiwanag ang

buong paligid. With a snap may isang maliit na tao ang pumasok. May dala

dala itong baso.

"Unano?"

"No, ang tawag sa kanila Hob. Helpful Hob. Mas ok ang itsura nila kesa

dun sa nasa banko." si Zaiden

Naalala ko yung asa banko. Nakakatakot ang itsura nila, pero kahit ganon

nakangiti ang mga ito.

"Class gumawa ako ng maiinom gamit ang mga bulaklak at pollen nito.

Tikman nyo, marerelax ang katawan at isip nyo."

Ininom ko ang nasa baso. Alam mo yun, feeling na lumulutang ka sa hangin.

Nakahiga ka sa ulap. Refreshing talaga.

Thank God naman talaga, wala kaming Divination. Sobrang booooring ang

subject na yun.

Potion ang subject namin ngayon. Si Prof Ashrai ang teacher.

Emotion Potion ang ginawa namin.

"On page 32, read and do the potion." si Prof

You will need the following items for this spell:

*. 1 oz dried Rosehip

*. 1 oz powdered Rosehip

*. 1 oz dried Hibiscus Flowers

*. 1/2 oz dried Lemon Balm

*. 1/2 oz dried Peppermint

Mix Rosehips, Hibiscus flower, Lemon Balm, Peppermint and Meadow-Sweet

together clockwise and place into container until needed.

~When wanted to drink, take 2 tablespoons and place in teapot with

boiling water. Let steep for 5 minutes. Visualize and chant:

Herbal brew of lover's emotion,

With intent I fortify.

When two people share this potion,

Their lover shall intensify.

~Strain and sweeten with honey.

After nun, ipinasa namin ang cup na may pangalan kay Prof. next day daw

namin malalaman kung sino ang nakagawa ng maayos.

Enjoy ako sa maghapong pag aaral.

(Zaiden's POV)

Maghapon naman ako enjoy, kakamasid kay Oceane. Tingin ko di na niya

iniisip yun Jacob na yun, this is it, chance ko na ligawan si Oceane.

Dinner, magkatabi kami sa upuan.

"Mamaya kunin na natin ang wand, fully charge na yun."

"Talaga? As in pwede na gamitin?"

"One last spell, ready to use na."

Ngumiti ako sa reaction nya.

"Sige, kunin natin mamaya.."

After dinner, hindi kami umakyat sa dorm. Nagtambay kami sa may fountain.

"Ano yan?"

"Rubber ball.."

"Wala ako sa mood maglaro nyan." sabi nya

"Di naman tayo maglalaro. Tuturuan kita ng simpleng Do you like me

Spell."

"Ha?"

"Gusto mo malaman kung ano ang feelings ng isang tao sayo?"

"Paano naman?"

"Eto hawakan mo, patalbugin mo at ulitin mo ang sasabihin ko."

Kinuha ko ang pulang rubber ball...

Habang nagba bounce ang bola, inuulit nya ang sinasabi ko

From the ground to air

From air to ground

I bounce the magick

Round and round

Do you like me

Do you love me

I need to know the answer

Dragon's eyes

and angel wings

Now I touch

the fairy ring

Do you like me

Do you love me

I need to know the answer

Earth and air

Fire and water

My little ball

Goes higher and higher

Mine is the magick

Mine is the power

It's time to know the answer

With harm to none, as I will it shall be done.

May all astrological correspondences becorrect for this working

and may this spell not reverse or place upon me any curse.

So mote it be.

"Ano na?" tanong nya

"Mamaya malalaman mo ang sagot sa tanong mo."

"Hmp, mamaya pa? Di pwede ngayon na?"

"Oo, kanino bang feelings ang gusto mo malaman?"

"Secret."

'Nagtanong pa ako, alam ko naman kung kanino. hay!'

"Bakit nakasimangot ka?"

"Wala.."

Before midnight, sinundo ko na sa kuarto nya si Oceane. Babalik kami sa

Elfwood para kunin ang wand.

"Fully charge na ito, pwede mo na lagyan ng gusto mong design ang wand

mo."

"Talaga? Kahit anong design?"

Tumango ako. Kitang kita ang pagka excite sa mukha niya. After nya lagyan

ng konting curving ang wand nya..

"Tara dun tayo sa may sapa.."

"Bakit?"

"Huhugasan natin ang wand bago ang last spell."

Dahan dahan naming hinugasan ang wand sa malinis na tubig sa ilog.

"Sundin mo ulit sasabihin ko."

Tumango siya.

"I now charge thee for you need your strength.

Now, work for me. So mote it be."

Ngumiti ako. " Pwede mo na subukan."

"Paano?"

"Swish and flick.." isinenyas ko pa ang wand ko

"Anong spell?"

"Isipin mo lang ang spell na gusto mo, at ikonekta mo ito sa wand,

automatic na gagawin ng wand ang gusto mo."

Tumahimik siya, itinutok at iwinasiwas ang wand sa tubig. Lumabas ang

puting liwanag sa wand, apoy ang ang lumabas dito at nagpakulo sa tubig.

Tumalon siya sa tuwa.

"Ang galing.."

Ngumiti lang ako.

"Thank you Zaiden.."

"Wala yun," sabi ko sabay kamot sa batok ko

"Zaiden.."

Nagulat ako ng bigla nya ako yakapin sa likuran ko. Naglalakad na kami

pabalik sa dorm, nauna akong maglakad asa huli ko siya.

"Oh, anong nangyari?"

Tanong ko na lang, habang hawak ko ang mga braso niya na nakayakap sa

beywang ko.

"Sorry kung naging salbahe ako sayo.."

"Ha? Di naman ah."

Bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin, at tumakbo papalapit sa kanyang

silid. Sinundan ko siya.

"Oceane.."

Lumingon siya.

"I----- i---"

"Ano?"

"Sweet dreams.."

"Ikaw din. Sige."

Isinara niya ang pinto ng kuarto nya.

'I really like you.'

Yun sana ang sasabihin ko. Kaso na torpe ako.

(Oceane's POV)

Lumipas ang buong weekdays. Na enjoy ko talaga ang mga araw sa Academy.

Saturday, pauwi na kami ni Jacob sa mundo namin.

May ginawang portal para sa mga katulad naming "mortal students". Kami

lang may mga mark ang makakalabas pasok sa portal.

Sa isang abandoned garden kami lumabas, kung saan kami pumasok nung unang

araw namin sa School.

"Mamaya pupunta ako sa bahay nyo ha!"

"Sige."

Matapos akong ihatid sa tapat ng bahay namin, umuwi na siya sa kanila.

"OCEANE.."

Sigaw ni Mama. Lumapit ako sa kanya at nag mano.

"Umiinom na naman kayo? Ang aga pa po."

"Konti lang naman.. kamusta ang pag aaral mo?"

'Mukhang hihingi na naman ito ng pang inom.'

"Ayos lang po. Kumain na po ba kayo?"

"Busog ako.. matutulog lang ako.."

Naupo siya sa sofa. Hinila ko siya.

"Mama dun na lang po kayo sa kuarto."

Inalalayan ko si Mama, gang makahiga ito sa kama. Mabilis itong

nakatulog.

Ito ang buhay ko, simpleng simple lang.

Naglaba ako ng mga damit namin. Naglinis ng bahay. Hapon na ng matapos

ako. Nagtatrabaho bilang tutor ng 5 bata Every weekend. Maganda din ang

sahod ko, anak kasi sila ng mayayaman kaya nakakaipon ako.

****************************************Authors Note

**************************************

Paalala lang po,

Ang mga spells po at potion making na ginagamit ng mga character ko ay

totoo, pwede nyo po siya ipractice pero be careful lang po kasi pwede po

itong magfireback pag mali po ang pag gamit.

Try nyo po yun DO YOU LIKE ME SPELL.. effective po yun.. na try ko kasi

*******************************************

[2] Chapter 2: The Elves

*******************************************

Pagkatapos ko ng mga gawaing bahay at patuturo sa mga bata. Naghahanda na

ako para school.

"Handa ka na?" tanong ni Jacob.

"Oo, ibinilin ko na din si Mama ky Aling Takya."

Napansin ko ang dala niyang teddy bear na may nakaipit na rose.

"Para sa akin yan?"

"Alin?"

Kinuha ang stuff toy. "Ito."

"Akin na nga yan.."

Pilit nyang inaagaw sa akin ang bear.

"Oceane Louis akin na yan, baka masira, mahal ang bili ko dyan."

Hinablot nya ang bear, Oceane Louis ang sinabi nya meaning galit na siya.

"Ikaw talaga, ang kulit mo, muntik ng masira."

"Arte mo. Para kanino ba yan?"

"Kay Alyssa"

"Bakit?"

"Liligawan ko na siya."

Para akong binuhusan ng tubig na punong puno ng yelo.

"B----bakit?" wala sa sarili kong sabi

"Gusto ko siya.."

GUSTO KO SIYA...

LILIGAWAN KO NA SIYA..

GUSTO KO SIYA...

LILIGAWAN KO NA SIYA..

Nag eko yun sa isip ko. Paulit ulit.

"Bakit manliligaw ka pa sa iba, andito naman ako."

Pinipigil ko na hindi maiyak.

"Ano ka ba? Hindi tayo magkasama habang buhay...Oceane."

Napansin nya na nag iba ang ekspresyon ng mukha ko. Kilala nya talaga

ako.

"Oceane... alam mo naman na magkaibigan tayo... at kapatid na ang turing

ko sayo."

"Tara na."

Sabi ko sabay buhat ng bag ko at nauna ng maglakad. Tinatawag nya ako

pero di ako lumilingon o nagsasalita.

(Zaiden's POV)

Weekend, may patakan ang school na every saturday and sunday, makakauwi

sa mundo nila ang mga mortal.

"Ingat ka ha.."

"Arte mo.." tumatawa nyang sabi

"Hihintayin kita sa portal. Sabay tayo pupunta sa dorm."

"Oo na. Tim, see you on Sunday."

Ngumiti si Tim. After ng bonding namin sa Night Market naging close siya

amin ni Tim.

"Magugustuhan niya ito..."

Susunduin ko na siya sa portal. Sakay sa regalong broomstick ni Dad

dumaan ako sa Night Market para ibili ng regalo si Oceane.

Maaga akong nakarating sa portal. Unti unti ng dumadating ang mga mortal,

taga ibang section.

Ang may pinakamaraming mortal sa section ay ang Wind at Earth Section.

May isang oras na akong naghihintay. Nagpalipat lipat na din ako ng

pwesto. Naupo na lang ako sa sanga ng puno sa di kalayuan sa portal.

Ilang sandali pa, umilaw ang portal, may lalabas sa portal.

Nabuhayan ako ng loob ng makitang lumabas sa portal si Oceane, agad akong

tumayo at lalapitan si Oceane ng lumabas mula sa portal si Jacob.

Mukhang nag away ang dalawa.

(Oceane's POV)

Magkasunod kaming pumasok ni Jacob sa portal.

Madilim na nun makalabas kami ng portal. Maliwanag naman ang buwan kaya

kitang kita pa rin ang ganda ng kagubatan.

"Oceane, makinig ka muna.."

Huminto ako.

"Magkaibigan tayo at hanggang dun lang ang pwede ko maibigay sayo."

"Sige ulit ulitin mo pa at ipamukha mo sa akin yan. Sige na, wala naman

ako karapatan hadlangan ka.."

Naglakad ulit ako palayo.

"Para kang bata..."

Napahinto ako sa paglalakad. Naramdaman ko na naglakad si Jacob, at

dumaan lang siya sa harapan ko. Tiningnan ko lang siya gang mawala siya

sa dilim.

Hindi ko na napigil pa ang pagpatak ng luha ko. Matagal na akong may

feelings kay Jacob. At para sa akin, siya lang ang gusto ko.

"Ok ka lang?"

Gamit ang palad, pinunasan ko ang mga mata ko. Kilala ko ang boses.

"Zaiden.. anong ginawa mo dito?"

"Hinihintay ka.."

Saka ko lang naalala na sabi nya susunduin nya ako dito sa portal.

"Umiiyak ka ba?"

"Ha? Hindi.. hindi.."

Nagulat ako ng bigla nya ako yakapin. Niyakap nya ako ng matagal. After

5minutes siguro yun inalis na niya ang pagkakayakap niya.

"Halika.."

Hinawakan niya ang kamay ko.

"Ha? Saan tayo pupunta? Gabi na.."

"Ayokong nakikita na malungkot ka.."

Sakay ng broomstick, lumipad kami sa buong kagubatan. Mula sa itaas,

kitang kita namin ang lawak at ganda ng gubat. Maraming ibat ibang

liwanag ang makikita sa paligid. Mga fairies daw yun sabi ni Zaiden.

Bumaba kami sa sanga ng mataas na puno. Malamig ang hangin.

"Masaya ka na ba?"

Ngumiti ako.

"Thank you ha, ang bait bait mo talaga. Kahit di tayo pareho, kinaibigan

mo pa din ako."

"Wala yun, ikaw pa."

Kinamot na naman nito ang batok nya. Inilabas nito ang wand nya.

Swish and Flick

Makikita sa kalangitan ang animoy mga fireworks. Ibat ibang hugis, laki

at kulay. Lumiwanag ang buong paligid.

"A--ang ganda.. paano mo nagawa yon?"

"Diba sabi ko sayo. Isipin mo lang ang bagay na gusto mo mangyari, hayaan

mo dumaloy ito papunta sa wand mo, at ito na ang bahala sa gusto mo."

Para akong tanga na nakangiti sa mga nakikita ko.

Napansin ko naman na nakatitig si Zaiden.

"Bakit nakatitig ka na naman? Baka matunaw na ako dyan." biro ko

"Masaya ako kasi nakangiti ka na ulit."

"OA mo.. tumigil ka nga dyan."

Inakbayan niya ako, saka ginulo ang buhok ko.

"Ano ba? Ginugolo mo ang buhok ko."

Tumawa lang ito.

"Kwento mo naman kung paano ka nakapasok dito sa school."

"Ganito kasi yon..."

FLASHHHHH BACK...

Naglalakad kami ni Jacob pauwi ng bahay galing sa palengke.

"Tingnan mo yun.."

Nilapitan namin ang booth sa di kalyuan. Halos walang pumapansin dito.

"Magandang araw mga bata." bati ng matandang babae

Kakaiba ang suot nito. Weird

"Gusto nyo bang magfill up ng form?"

"Para po san yun form?" tanong ni Jacob

"Application para sa isang school."

"Anong school? Baka po may bayad." tanong ko

" Wala.. wala.. eto magfill up na kayo."

Kinuha namin ang papel. Common Question, Name, Addresr blah blah blah..

Nang matapos kami magfill up.

"Eto basahin nyo.. basahin nyo mabuti.."

Nakangiti ang matanda sa amin.

"Tara na.." yaya ni Jacob

Kinagabihan, bago ako natulog binasa ko yung papel. Pero di pa ako

nakakasimula, nakaramdam ako ng init sa palad ko. Parang pinapaso ang

palad ko.

Tiningnan ko ang palad ko at may unti unting image ang napapansin ko.

Isang logo na may hugis ng isang ibon.

"Para saan itong marka?" tanong ko kay Jacob.

Pinuntahan ko siya sa bahay.

"Ewan.. pero gusto ko ito."

Dalawang kahon ang nakita namin sa harap ng pinto ng bahay nila.

Nakapangalan sa aming dalawa.

Apat na robes, 3 itim at 1 dark green. 6 na libro at isang papel ang

akin.

Apat na robes, 3 itim at 1 dark red. 6 na libro at isang papel ang kay

Jacob.

List of Requirements:

Witch & Wizard Notebook

Dark Green Quill

Materials for Create your own wand (Blessed Stone or Crystal)

Sa bahay, di ako makatulog ng gabing yon. Binubuklat ko ang mga libro at

ang mga pamagat nito ay weird talaga, about magic.

Tapos yun mga robe naman hindi mukhang uniform.

"Eto nakalagay dito ang address ng school.." si Jacob

"Gusto mo talaga?"

"Kung hindi tayo makakapag aral dito sa college, eh di dito na lang sa

weird na school na ito."

"Ha? Naloloko ka na ba?"

"Mukha naman maganda at disente ang school, ayaw mo nun magkakaroon ka ng

powers.."

Napailing ako ng maalala ko ang mga sinabing iyon ni Jacob. Desperado

talaga siyang makapag aral. Tindera lang sa palengke ang mga magulang

niya, kaya wala talagang chance na makapag college siya.

Maslalo na ako, si Mama lasengera. Simula ng iwan kami ni Papa, 5 years

old pa ako nun, wala na siyang ginawa sa buhay nya kung hindi ubusin ang

oras at pera ko sa pag iinom.

"Susubukan ko din.. baka ito nga ang school na para sa akin. Atsaka

kasama ko naman si Jacob wala akong dapat ikatakot."

Kinabukasan, inihabilin ko kay Aling Tekla si Mama. Ako naman ang

nagbabayad ng utang sa kanya kaya ok lang kung kahit magkano ang kunin ni

Mama sa kanya.

"Ano ready ka na?"

"Tara na.."

Naglakad kami ni Jacob, nakabase sa mapa ang aming pupuntahan. Sa isang

abandonadong garden kami dinala ng mapa.

"Wala namang school dito Jacob.."

Lumingon lingon kami. Wala talagang kahit anong building dito. Mayamaya

ay may umilaw sa di kalayuan. Nagulat kami ng makita ang isang kakaibang

ilaw at mukha itong portal.

"Ito yata ang daan Oceane.."

"Ha? Uy Jacob.."

Ipinasok ni Jacob ang kanyang kamay sa portal at OLA hinigop siya nito.

Sa sobrang taranta ko naman ay pumasok na din ako sa portal.

Napanganga ako ng makalabas ako ng portal. Sobrang ganda ang paligid at

tingin ko ay isa itong gubat. Ang bango bango ang hangin, malamig at

nakakarelax talaga.

Ilang tao pa ang lumabas sa portal na ka robe. Isinuot din namin ang robe

at sinundan ang mga taong naglalakad.

Napatigil kami sa harap ng sobrang taas at sobrang laking gate. Ilang

sandali pa bumukas ito at pumasok ang lahat ng nakasabay namin.

Back to Present.....

"Ganoon ang nagyari.."

Natawa ako sa itsura ni Zaiden. Nakatitig sa akin na parang na aamaze.

"Halika na nga.. hating gabi na.. bumalik na tayo sa dorm.."

Sakay ng broomstick nya, bumalik kami sa school at dumiretso sa dorm.

Naglalakad kami sa hallway ng mga silid namin ng mapansin kong parang may

itinatago siya sa likod niya.

"Ano yan?"

"ID mo nga pala.... sorry hindi ko naibigay sayo last week."

Kinuha ko ang ID at talagang gang cute nun, ang picture ko ay gumagalaw.

"Wow!" nasabi ko na lang

Naglakad ulit kami gang makarating kami sa tapat ng silid ko.

"Paano, bukas na lang.." sabi ko

"Nga pala..." may kinuha ito mula sa bulsa niya

"Ano na naman yan?"

Isang Amulet ang hawak niya. As in ang ganda gandang amulet. kumikinang

ang pendant nito.

"Pwede ko ba isiuot sayo?"

Hindi ako nagsalita. Basta ewan, pumayag ako na isuot niya sa akin ang

amulet.

"Bagay sayo..." sabi niya pagkatapos

"Ang ganda naman nito... bakit mo ako binigyan nito?"

"Para lagi mo akong maaalala pag nalulungkot ka."

Ngumiti ako sa sinabi niya.

"Good night.." sabi niya

"Good night.." sabi ko sabay sara ng pintuan ko. Narinig ko na naglalakad

na siya palayo. Binuksan ko alit ang pinto at hinabol ko siya

"Zaiden..."

Lumingon naman ito.

"Thank you ha! Ang ganda ng gift mo.."

Isang halik sa labi ang ginawa ko. Alam ko, masyado akong flirt, hindi ko

naman ma explain kung bakit ko din ginawa yon.

Nagulat siya sa ginawa ko. Though smack lang yon, nakita kong lumiwanag

ang mukha niya.

"Good night.." sabi ko sabay mabilis akong pumasok sa silid ko at inilock

ang pinto.

Naupo ako sa kama. Hinawakan ko ang mga labi ko.

'He's my first kiss..'

Tumatakbo akong pababa sa dorm, gang sa hallway. Huminto lang ako nun

malapit na ako sa room.

Dahan dahan akong pumasok para hindi mahalata ni Prof Eara. At presto,

safe ako nakaupo sa klase.

'Hindi man lang ako dinaanan ni Zaiden kanina. Late tuloy ako.'

Lumingon lingon ako, wala si Zaiden.

'Bakit kaya wala siya? Anong nangyari dun?'

"Levitating Spells for Beginner ang gagawin natin. So group yourselves

into 3.."

Kami nina Sarah at Micah ang magkakagrupo. Dahil nga kulang kami ng isa,

wala si Zaiden, yun dalawa namin classmate ay naupo na lang.

"Eto ang mga kailangan..

You will need the following items for this spell:

*. 3 People

*. Flat Ground

*. Concentration

*. Your Voice

*. Beleif

Tapos yun pinaka magaan sa inyo humiga sa sahig. Yun 2 natitira ilagay

ang mga daliri sa ilalim ng nakahiga. Kailangan magkatapat ang mga daliri

nyo. Ok na ba?"

"Yes Prof Eara."

"Repeat after me..

Light as a feather, stiff as a board.

Light as a feather, stiff as a board.

Light as a feather, stiff as a board."

Sabay sabay namin inulit ang sinabi ni Prof Eara.

Lumutang sa ere si Sarah, kasabay ang iba ko pa kaklase.

Tuwang tuwa naman si Prof Eara, mabilis daw kami matuto.

Herbal Studies na wala pa din si Zaiden.

"Ang bulaklak ng Anemone ay mabisa sa healing, maganda sa health at

protection din ito..blah blah blah.."

Ito ang pinaka boooring na subject. Wala ako sa mood makinig.

Naboboring ako, wala si Zaiden para pasayahin ako. Hinawakan ko ang

pendant ng amulet. Napangiti ako

'Omg.. bakit ako ganito? Inlove na ba ako kay Zaiden?'

History na wala pa din siya. Hindi ko na naintindihan ang lesson, nag

aalala na ako kay Zaiden.

Kahit sa dining room wala siya. Nalulungkot tuloy ako, lalo na nung

makita ko si Jacob flirting with Alyssa. Hindi man lang nga ako

sinulyapan.

'Badtrip asan na ba kasi Zaiden?'

Hapon na, tapos na ang klase pero ni anino ni Zaiden wala. Naglakad lakad

ako, sa garden, naupo sa may fountain.

"Kawawa nga eh, mamaya pa daw siya lalabas dun sa basement."

"Bakit ba siya naparusahan?"

"Gumamit siya ng broomstick kagabi."

Hindi na ako nakatiis. Lalapitan ko ang dalawang 2nd year na nag uusap.

"Oceane... anong ginagawa mo dito?"

Si Tim, tumabi siya sa akin.

"Hinahanap ko kasi si Zaiden. Nakita mo ba siya?"

"Nasa basement siya.."

Nakaramdam ako ng kaba. Ang mga dinadala sa basement ay ang mga

pinaparusahan.

"Nahuli siyang nakasakay sa broomstick kagabi."

"Tim kasama nya ako kagabi.."

Tinakpan ni Tim ng kamay nya ang bibig ko. Saka inilapit ang labi nya sa

tenga ko.

"Alam ko, kaya wag ka maingay.." bulong ni Tim

Tumango ako at unti unti niya inalis ang kamay nya sa bibig ko.

"Bakit pumayag siya? Dapat sinabi nya sa akin para.."

"Magkasama kayo?"

Ngumiti ito.

"Sweet mo naman."

Itinulak ko siya. Tumawa naman ito.

"Ayaw ka nya magkaron ng bad record dito sa school.. hayaan mo na siya."

"Kaya pala wala siya sa klase maghapon.. Tim san ba yun basement?"

"Pupuntahan mo siya? Wag na. Mamaya babalik na yun sa dorm."

Inakbayan nya ako.

"Wag ka nga mag alala dun. Andito naman ako.. pagtyagaan mo na muna ako

okey?"

Napangiti na lang ako sabay tulak sa kanya.

(Zaiden's POV)

Nagulat talaga ako ng halikan ako ni Oceane. Parang tumigil ang pag ikot

ng mundo. Kahit sandali lang yon, ang pakiramdan ko ay sobrang tagal na

yon.

Hindi ko inaasahan na gagawin nya yon.

Papasok na ako sa silid ko ng sunduin ko ng isang brownies. Kapareho ito

ng helpful hob.

Sa Principal's Office

"Mr. Alfiro alam mo na siguro kung ano ang nagawa mo.."

"Opo.."

"Sa basement ka buong magdamag mula sa oras na ito, hanggang bukas sa

ganito ring oras."

"Opo."

"Lilinisin mo ang buong basement."

"Opo."

"Sige na Mr. Alfiro.."

Madumi sa basement. Inumpisahan ko na maglinis. Hindi ko maalis ang ngiti

ko kahit sobrang dami ng lilinisin, alikabok at dumi.

Nagpaflash back sa isip ko ang kiss ni Oceane.

Hindi siya ang first kiss ko pero iba ang impact nun sa puso ko.

Lunch time na. Dinalhan ako ng brownies ng pagkain.

"Walang kasabay si Oceane, sigurado, nakatitig na naman yun kay Jacob."

After lunch, naglinis ulit ako ng naglinis. Natapos ko naman ang lahat

bago umabot sa takdang oras.

Wala ng estudyante sa hallway. Wala na ding tao sa dorm. May nakita akong

anino ng tao sa sofa sa sala. Lumapit ako.

"Oceane?!"

Isang yakap ang natanggap ko mula sa kanya.

(Oceane's POV)

Malapit na magmidnight wala pa din si Zaiden.

Narinig kong may naglalakad sa hallway. Agad kong binuksan ang pinto.

"Zai..."

Laking dismaya ko. Isang 3rd year ang naglalakad. Isinara ko ulit ang

pinto. Naupo ulit ako sa kama.

'Sabi ni Tim, makakabalik na si Zaiden ngayon gabi. Bakit wala pa siya?'

Isang oras at kalahati pa ang lumipas. Napagdesisyunan ko na sa sala siya

hintayin.

Naupo ako sofa. 30minutes pa ang lumipas. Hindi ko na namalayan na

nakatulog na pala ako.

"Oceane?!"

Nagulat ako ng may magsalita sa likuran ko. Si Zaiden.

Agad ko siyang nilapitan at niyakap.

"Oh namiss mo ako agad?" biro nito

Hinampas ko siya sa braso. Tumawa lang ito.

"Bakit gising ka pa?"

Naupo kami sa sofa.

"Hinihintay kita."

"Bakit?"

"Nag alala ako sayo, bigla ka kasi nawala.. akala ko napahamak ka na."

Inakbayan nya ako.

"Sweet naman ng Oceane ko."

"Hhrrrm.."

Agad nya inalis ang kamay nya sa balikat ko at sabay kaming napalingon.

"Maistorbo ko kayo.. matulog na tayo.." si Tim

Agad siyang sinunggaban ni Zaiden. Saka kinutusan.

"Ikaw talaga. Pinakaba mo kami ah!"

Tumawa lang si Tim. Sabay sabay kaming naglakad sa hallway. Sa tapat ng

silid ko tumigil kami.

"Good night sa inyong dalawa."

"Yeah, sweet dreams.." si Tim

"Good night.." kumindat pa si Zaiden

Isinara ko na ang pinto ng silid ko.

(Zaiden's POV)

Dahan dahan niyang isinara ang pinto ng silid nya. Dumiretso naman kami

ni Tim sa paglalakad.

"Inlove ka sa kanya noh?"

"Ganoon ba ako ka obvious?"

Tumawa si Tim. Umakbay sa akin.

"Diba may kasintahan na siya?"

"Wala. Diba naalala mo pakilala ni Jacob kay Oceane bestfriend, nun

ipinakilala kay Alyssa sa Night Market."

"Si Jacob bestfriend lang ang tingin, ang tanong si Oceane ba ganun din?"

"Kung may pagtingin man si Oceane sa kanya, kaya ko naman alisin yon.

Seryoso ako na makuha ang puso nya."

"Sige na, matutulog na ako."

Pumasok na sa silid nya si Tim.

Magkatabi lang kami ng kuarto ni Tim.

Nagulat ako ng pagbukas ko ng pinto..

"Anong ginagawa mo dito?"

Isang fairy ang nasa kama ko. Isang flower fairy at sa bulaklak ito

nakatira. Isa siyang lemoniades.

"Gusto lang kita makita."

"Alam ko kung bakit ka nandito, gusto mo makita si Oceane."

"Ang sabi mo ipapakilala mo ako sa kanya."

Lumipad ito sa may mukha ko.

"Oo nga. Bukas pangako ipapakilala ko siya sayo."

"Talaga?"

"Oo at magugustuhan ka nya."

"Bukas babalik ako.."

"Sige good night.."

Lumabas sa bintana ang fairy at muling dumilim ang silid ko. Liwanag mula

sa buwan ang nagsilbing ilaw ko.

(Jacob's POV)

Nag away kami ni Oceane kahapon at hindi nya ako pinapansin.

"Jacob di ka pa tutulog?" tanong ni Alyssa sa akin. Nasa sala ako ng dorm

namin.

"Tatapusin ko lang ang binabasa ko.."

"Ok, good night."

Narinig ko papalayong yabag ng paa ni Alyssa.

Ang totoo may feelings ako kay Oceane, kaso nanghihinayang ako sa

friendship naman. Pag naging kami, diba alam mo na, nagkahiwalay kami yun

friendship hindi na magiging tulad ng dati.

Hindi ako makatulog, pinagmamasdan ko ang kwintas na ibibigay ko sana kay

Oceane sa birthday nya. Matagal kong pinag ipunan ito

'Kakausapin ko na siya bukas before lunch..."

(Oceane's POV)

Toktok

Toktok

Toktok

Binuksan ko pinto. Nakangiting bumati sa akin si Zaiden.

"Good Morning.."

"Ang aga mo naman."

"Huh? Di ka pa ba ready?"

"Ok na ako.. tara na."

Naglakad kami sa hallway. Nakita ko sa sofa si Tim.

"Morning.."

"Tim... ganda umaga!"

Sabay sabay kaming 3 pumasok sa dining room. At si Tim ay sumama na sa

kapwa 2nd year.

"Grabe, sarap ng tulog ko kagabi."

"Bakit? Sobrang pagod?"

"Oo,at sobrang saya ko."

"At bakit ka na naman masaya?"

"Mamaya may ipapakilala ako sayo.."

"Talaga? Sino?"

"Sino at ano.. you'll see.."

"Hala baka kung ano na yan."

"Basta.. magugustuhan mo siya."

Napaisip naman ako.

"Mas gwapo kay Tim?"

"Ganun? Mas gwapo ako kay Tim noh.. yun ipapakilala ko cute."

Natawa ako sa sinabi nya. Magkasing gwapo naman sila ni Tim, makulit type

lang kasi si Zaiden.

Napasulyap ako sa table nila Jacob. Nakatingin siya sa akin. Hindi ako

kumaway.

'Hmp, mas pinili nya si Alyssa kesa sa akin. Bahala na siya.'

Subject: Spells

"Alam nyo, natuwa ako sa inyo, ang bilis nyo matuto.. so i'm giving you

freedom to suggest any spells you want to practice."

"Prof Eara pwede po ba love spell?" si Hanna

Tumawa si Prof.

"Pwede, any suggestions?"

"Beauty Spells Prof Eara."

Tumawa ang lahat.

"Pwede din yan Honeyleen.."

Ayun napagdesisyunan na Love Spell na lang.

"Ok everyone lumapit na kayo sa mga crush nyo para matry natin ang

spell."

Exciting eto, malalaman ng iba kung sino ang crush mo at may crush sayo.

3 kaklase kong lalaki ang lumapit sa akin. Lima naman babae ang kay

Zaiden.

"Oceane, ako na lang partner mo.."

"Ako Oceane, ako na lang.."

"Crush kita Oceane ako na lang.."

"Ha? ah eh.."

Ayoko sa kanila wala naman ako crush sa kanila.

"Guys guys, ganito na lang, bumalik kayo sa mga upuan nyo."

Bumalik ang lahat sa upuan nila. Nagkagulo kasi, dahil sa pag aagawan sa

crush.

"Eto na lang.. kunin nyo ang long orange candle, matches and dagger sa

drawer ng table nyo."

Kanina walang laman yun drawer ngayon meron na. Galing talaga ng magic.

^___^

"This spell is use to know if someone has a crush on you. Reminder ha

guys, this spell only works for the caster. Ok, listen to me everyone."

Tumahimik kaming lahat.

"Mark a line downward on either side of the candle, put the letter H on

one side and the letter N on the other.

Now light the candle and say the following:

Levis aduro flamma visum,

Tabesco increbresco occido visum.

Tell me truely of the crush

Tell me quickly thus I rush."

Inulit naming lahat ang sinabi ni Prof Eara. Unang pumasok sa isip ko si

Tim.

'Crush nya kaya ako?'

"If the wax drips toward the H a crush exists, if it drips to the N there

is no crush."

Unti unting natutunaw ang ibabaw ng kandila. Ilang sandali pa, dumulas

ito sa katawan nya gang pumatak sa N.

'Ganun? Wala? Sayang..'

"Uy, N yan ah!" si Zaiden

Naupo si Zaiden sa tabi ko.

"Oo nga eh."

Ngumiti lang ako.

"Sino iniisip mo? Si Jacob?"

"Hindi. Obvious naman na iba ang gusto niya."

"Eh sino nga?"

"Si Tim."

Kumunot ang noo ni Zaiden.

"Bakit siya ang naisip mo?"

"Wala naman, trip trip lang."

"Try mo sa akin."

"Sayo?"

"Oo."

"Wag na."

"Oh bakit?"

"Di na kailangan noh.. hindi ako manhid Zai.."

Napansin ko kaagad na nagblush siya.

"Alam mo na naman pala.. Bakit parang di ka affected?"

"Ok class dismiss.."

Walang ginawa si Zaiden buong maghapon kundi kulitin ako. Hanggang

matapos ang klase. Ang kulit!

"Sama ka sa akin, puntahan natin si Altheia.."

"Siya ba yun ipapakilala mo?"

Hinawakan lang ni Zaiden ang kamay ko at hinila ako palabas ng gate.

Naglakad lakad kami sa Elfwood. Malapit na lumubog ang araw.

"ALTHEIA..... ALTHEIA.... ALTHEIA..."

"Wala ata siya Zaiden.."

LUmingon lingon ako. Hiahanap ko din si Altheia kahit di ko alam kung ano

itsura niya, or should i say kung ano ba siya. May narinig akong tawanan

sa di kalayuan.

Nagtago ako sa likod ng malaking puno, at mula doon ay nakita ko ang mga

maliliit na tao.

Pinagmasdan ko silang mabuti. Maliliit nga silang tao pero mahaba at

patulis ang kanilang tenga.

Magaganda at gwapo ang mga ito, parang mga bata.

Nagkukwentuhan sila sa harap ng kweba.

'Uy bakit ka nandito? Kanina pa kita hinahanap kala ko naligaw kana."

"SSSSSSSSSSShhhhhhhhhh!!!!!"

Tumingin ulit ako, ngunit wala na sila doon. Lumabas ako sa pinagtataguan

ko, at naglakad hanggang makalapit ako sa harap ng kweba..

"Ayan nawala tuloy.. ang ingay kasi.."

"Ano bang sinisilip mo kanina? Daig mo pa ang namboboso.."

"Ikaw talaga..." babatukan ko sana si Zaiden pero naramdaman kong

lumulutang ako sa hangin.

"Zaiden tulungan mo ako.."

Nilingon ko si Zaiden. Nakalutang din ito. Kinuha niya ang wand nya.

"Dispels.."

Swish and flick.

Bumagsak ako sa lupa. Ganun din si Zaiden.

"Ayos ka lang ba?"

"Bumagsak na nga sa lupa, itatanong mo pa kung ayos ako? Nakakaasar ka

talaga."

padabog akong tumayo.

May narinig kaming tumatawa.

"Namamaligno tayo Zaiden." yumakap ako sa braso nya

"Kayo talagang mga mortal, bakit ganyan ang tawag nyo sa amin?"

Nalingon kami ni Zaiden. Isang maliit na tao na ang lumabas mula sa

madilim na kweba.

"A--Ano ba kayo?" tanong ko habang nagtatago sa likod ni Zaiden.

"Sila ang mga Elf.." bulong ni Zaiden

Mula sa madilim na kweba, lumabas pa ang ibang elves.

"A---Ang dami nila.."

"Mababait sila wag ka matakot."

"AAAAHHHH.." napasigaw ako ng malakas ng hawakan ng isang magandang elf

ang kamay ko.

Hindi naman nakakatakot ang itsura nila, natatakot ako na bigla na naman

nila kami magikin.

"Ako si Lovely.." sabi ng magandang elf na nakahawak pa din sa kamay ko.

"Ako si..."

"Ang batang Alfiro.."

"Kilala nyo ako?"

"Kilala ko ang pamilya mo. Mabuti silang kaibigan."

Ngumiti lang si Zaiden. Lumapit sa akin ang tingin kong pinakamatanda sa

kanila.

"Nagkita na ba tayo taga lupa?"

'Anong tawag sa akin taga lupa?'

"Sinisigurado ko pong hindi pa."

"Sigurado ka?"

"Bago pa lang siya dito sa mundo natin. Sigurado akong ngayon lang kayo

nagkita."

"Ngunit nakita ko na ang mga matang katulad ng sa kanya."

"Baka nagkakamali lang kayo." sabi ko

'Nakuha ko ang mga mata ko kay Papa. Imposible namang nagkita na sila ni

Papa.'

Madilim na ang paligid. Isang iglap lumiwanag ang loob ng kweba.

"Pumasok kayo sa aming tahanan at magtsaa.."

"Sige, tara na Oceane."

"Papasok tayo sa kweba?"

"Oo. Halika na."

Hiwakan na naman ni Zaiden ang kamay ko.

Para akong nakuryene.

Di ko alam kung bakit kaya bumitaw ako sa kamay nya.

"Problema mo? Ikaw talaga.."

Inakbayan ako ni Zaiden.

Pumasok kami sa loob ng kweba, at infairness walang sinabi ang bahay ang

bahay namin.

Malaki ang loob ng kweba, maliwanag dahil sa mga kakaibang mga lampara.

Mga alitaptap ang nagsisilbing liwanag sa loob ng lampara.

"AMAZING..."

Narinig ko ang mahinang tawa ng mga elves.

Ang mga gamit sa bahay, upuan, lamesa etc. mga yari sa mga baging, na

nilagyan ng desenyo para maging mga gamit.

Dahandahan kong pinadulas ang mga daliri ko sa mga gamit sa bahay. Ibang

klase talaga.

"Oceane, maupo ka na dito."

Naupo ako sa tabi ni Zaiden.

"Heto, uminom kayo ng maiinit na tsaa.."

Unang uminon si Zaiden. Wala namang nangyari sa kanya kaya uminom na rin

ako.

"Masarap..."

Ngumiti ang babaeng elf.

"Mula yan sa mga dahon at bulaklak.. maganda yan para sa mga katulad

nyong mga mag aaral."

"Kamusta naman ang iyong Ama?"

"Ayos naman, abala sa pagbuo ng committee.."

"Anong Committe?"

"Hindi ko pa alam.. Against Dark Magic siguro."

"Mukhang abala nga ang lahat ng nasa Ministry.."

"Marami na kasing pag atake ang nagaganap sa mga mortal.."

"Anong pag atake?"

'Terorista ba?'

"Mukhang walang alam ang mortal, batang Alfiro."

Umiling si Zaiden.

"Ano ba yung pinag uusapan nyo?"

"Bumalik na kayo sa Paaralan.."

Tumayo ang elf, ganun din si Zaiden. Kaya tumayo na din ako.

"Salamat sa tsaa.." sabi ni Zaiden

Ngumiti lang ako at yumukod. Parang chinese.. :-X

Naglalakad na kami pabalik sa school. Walang imik si Zaiden.

"Madaya talaga si Althea.." sabi nito

"Ano yung sinasabi ng mga Elf? Anong pag atake?"

"Wala yon.."

"Mortal ako Zaiden.."

Hindi ito nagsalita. Hanggang makarating kami sa tapat ng kuarto ko.

"Hintayin mo ako dito.."

Mabilis na naglakad papasok sa silid nya si Zaiden, ilang sandali pa may

iniabot siyang papel.

Binuklat ko ang papel.

"Wizard's Time Newspaper?"

*******************************************

[3] Chapter 3: Vampire

*******************************************

Binasa ko ang nasa front page. Isang larawan ng bampira ang nanduon,

lalaking bampira.

"Mula nung eve of full moon, nagsimula silang umatake sa mga mortal."

"B-----bampira? Y---yung kumakagat sa leeg?"

Tumango naman si Zaiden.

"Totoo pala yun?"

"Oo naman.."

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

Nakaramdam ako ng takot ng makita ko ang larawan ng bampira sa dyaryo.

"B--bakit sila nasa mundo namin?"

"Kailangan nilang uminom ng dugo.. hindi sila makapasok dito sa Wizarding

World ng maayos dahil well protected ang mundong ito."

"Kaya uubusin nila ang lahi ng mortal?"

"Ganoon nga ang mangyayari kung hindi kaagad sila mahuhuli."

"OMG!"

Mas nanlaki ang mata ko ng makitra ang address ng isang biktima. Malapit

ito sa bahay namin, isang kanto lang ang layo nito.

"Si Mama..."

Nakaramdam ako ng pag aalala ng maisip ko si Mama.

Lasengga si Mama at palaging nasa kalsada kahit hating gabi.

Baka mabiktima siya ng bampira.

"Mga babaeng birhen ang binibiktima nila.. para kasi sa kanila, mas

mabango at masmalasa ang dugo ng mga birhen."

Isang liwanag mula sa sala ng dorm ang nakita ko at papalapit ito sa

amin.

Agad akong nagtago sa likod ni Zaiden. Though hawak ko ang wand ko, takot

talaga ako sa mga blood sucker.

"Altheia!" sabi ni Zaiden

"Altheia?!" sumilip ako mula sa likod ni Zaiden

Isang magandang flower fairy ang nasa harapan ko.

May anyo siyang tao pero maliit lang siya at may makinang na pakpak.

"Hinahanap ka namin kanina.. saan ka ba nagpunta?"

"Nabalitaan nyo na ba ang pag atake ng mga bampira sa mga mortal?"

"Oo, nandito sa dyaryo.."

Napansin ni Altheia na nagtatago ako sa likod ni Zaiden.

"Siya ba si Oceane?"

"OO.. Oceane siya si Altheia... Altheia siya si Oceane.."

Ngumiti ako sa fairy.

"Kamusta ka?"

Hindi ito ngumiti. Nag cross arm lang ito.

"Hindi naman pala kagandahan." sabi nito

'Aba't ang sama ng ugali ng isang ito'

"Altheia.." saway ni Zaiden

"Kamusta ka? Ako si Altheia.."

Honestly, di na ako interersado maging kaibigan si Altheia.

Sa liit nyang yon, masyado siyang atribida, at libangan na nya ang laitin

ako.

Daig pa nga nito ang body guard, dahil 24/7 kung bantayan si Zaiden.

'Nakakapikon na itong maliit na ito, tirisin ko kaya? Kainis!'

"Ano bang nagustuhan mo sa kanya? Hindi siya mayaman, hindi siya pure

blood, hindi rin matalino, hindi na nga seksi, di pa kagandahan."

"Konting preno naman dyan, andito ako sa harap mo, bunganga mo naman.

Tirisin kaya kita?" pikon kong sabi

"Andyan ka pala, di ka kasi kapansin pansin.."

"Aba't talagang pinipikon mo ako.."

"Altheia sumusobra ka na.." saway ni Zaiden

"Ok hindi na.."

Lumipad ito palayo. Nakahinga ako ng maluwag.

Kakatapos lang kasi ng History namin. On the way na kami sa dining room.

Inakbayan ako ni Zaiden.

"Pagpasensiyahan mo na si Altheia ha, ganun lang talaga yon."

"Sarcastic, atribida at pulaera.. "

Natawa si Zaiden. Nakasalubong namin si Tim.

"At hello naman sa inyong dalawa."

Umakbay din sa akin si Tim.

"Ayos din talaga kayo ano? Alisin nyo nga yang mga braso nyo, ang bigat

kaya. Nakakalimutan nyo yata na babae ako."

Inalis nila ang braso nila sa balikat ko. Tumatawa naman si Tim.

"Mainit ata ulo mo?"

"Napikon lang.." si Zaiden

"Teka nabasa nyo na ba ang Wizard's Times?"

"Oo, kaya busy sina Dad ngayon."

"Bakit? Ano bang balita? Vampires again?"

Tumingin muna si Tim kay Zaiden bago ako sinagot.

"Oo.."

"Kumain na muna tayo, gutom na talaga ako. Mamaya na lang Tim." sabi ni

Zaiden.

Hinawakan na naman nya ako sa kamay saka hinila gang makarating sa table

namin.

"Wow, sarap naman ng pagkain ngayon."

"Bakit wala akong nababasa na dyaro? Saan nyo ba nakukuha yon?"

"Yun ba? Owl delivery yon."

"Owl delivery?"

Natawa si Zaiden.

"Owl delivery, babayaran mo yun owl para dalhan ka ng dyaryo everyday."

"Sa owl mismo ako magbabayad?"

Pinisil nito ang pisngi ko.

"Ang ganda ganda mo talaga.."

Tinampal ko siya sa braso.

"Don't worry ako na ang bahala sa subscription mo. Bukas may delivery na

para sayo. Kaya kumain na tayo."

Dahil libre naman ni Zaiden, di na ako umangal. Isang eroplanong papel

ang dahan dahang lumilipad sa ulo ko. Agad ko itong kinuha.

Isa yong sulat, galing kay Jacob.

'Gumamit pa ng levitating spell, hmp!'

"Ano yan?" tanong ni Zaiden

"Wala. Kumain ka na lang.."

Iniipit ko sa libro ang papel saka ipinagpatuloy ang pagkain.

Lumipas ang mga oras, natapos na ang maghapon.

Tapos na din ang klase, wala pa din si Altheia para laitin ako.

Tambay muna sa may fountain. Emote emote lang.

Naalala ko yung papel. Hinanap ko sa mga librong dala ko ang papel.

Nang makita ko ito, agad ko itong binuklat. Isang kumikinang at animated

na word "I'M SORRY" ang nakasulat. may mga puso pang gumagalaw.

"Ok na kayo?"

Nagulat ako ng magsalita si Zaiden. Agad kong inipit ulit sa libro ang

papel.

"Ha? Anong ok?"

Taranta ko namang tanong. Nakita kong nag iba ang aura ng mukha ni

Zaiden.

"Eto ang dyaryo..

Inabot nya sa akin ang dyaryo. Binasa ko ang front page.

"Anong ibig sabihin nila dito?"

"May nakapasok na vampire sa school."

"Nabasa ko nga, what i mean is nagpapanggap ba na estudyante? Teacher.."

"Walang nakakaalam. Kaya kailangan mag ingat.

Wag mo hahayaang bukas ang bintana at pinto ng silid mo."

"Nakakatakot naman yan.. akala ko ba well protected tayo, bakit may

nakalusot?"

"Tricked.. "

Inihatid ako ng Zaiden sa silid ko, pero natatakot ako.

"P----pwede ka ba, dito matulog sa kuarto ko?"

"Ha? Ah eh.."

"N---natatakot talaga ako."

Hinawakan nya ang kamay ko.

"Hindi pwede ang gusto mo Oceane."

"P----pero.."

"Si Altheia ang magbabantay sayo ok? Siya ang makakasama mo sa kuarto."

"Nakakatakot din yan kaibigan mo. Baka kung anong gawin nyan."

"Walang gagawing masama sayo si Altheia."

Isang halik sa noo ko ang ginawa ni Zaiden.

"Good night.."

Umalis ito at naglakad na palayo. Hinatid ko siya ng tingin.

'May feelings ako kay Zaiden, pero as a friend lang yon.. si Jacob ang

mahal ko.'

Dahan dahan kong isinara ang pinto ng kuarto ko. Inilapag ang gamit ko sa

lamesa, nagbihis ng pantulog at nahiga sa kama.

'Nagui-guilty ako.. Zaiden bakit kasi ang bait mo..'

Lumiwanag ang silid ko. Lumilipad si Althea, pagkatapos ay naupo ito sa

mga libro ko.

'Andito na ang atribida.'

"Sabi ni Zaiden, samahan daw kita dito sa silid mo."

Hindi ako sumagot, nakahiga lang ako sa kama. Ipinikit ko ang mga mata

ko.

Nagulat ako ng tumayo siya sa tip ng ilong ko. Malupit pa dyan, yun fairy

dust nya, ang nakapuwing sa mata ko.

"Talaga naman.. nakakainis!" pikon kong sabi

"Ang arte mo naman.. ikaw na nga ang sasamahan dito, hmp!"

Lumipad ito palayo.Lumabas siya ng kuarto ko.

'Masgugustuhin ko pang mapakagat sa bampira kesa maging kasama siya.'

Tinakpan ko ng unan ang mukha ko. Matutulog na lang ako...

Napabalikwas ako, may homework nga pala ako sa History at sa Elemental

Sttudies.

Bumangon ako at naupo sa study table.

History muna ang gagawin ko. Lumipas ang ilang oras di ko na namalayan na

nakatulog ako.

(Zaiden's POV)

Mukhang masaya si Oceane kanina. Nakatanggap siya ng flying paper kanina,

galing kay Jacob.

Humihingi ito ng sorry. Kitang kita ko ang kinang sa mga mata niya habang

binabasa ang sulat.

Parang may sumuntok sa puso ko. Sobrang sakit.

Hindi ko na lang papansinin.

"Bakit ko naman sasamahan pa ang mortal na yon?"

Pinakiusapan kong samahan ni Altheia si Oceane sa silid.

"Natatakot siya.."

"Over reacting naman siya.. hindi siya type ng mga bampira." nag cross

arm si Altheia

"Hindi mo ba nabasa ang dyaryo?"

Lumipad ito sa study table ko.

"Gumagawa ng paraan si Baragor na makapasok sa Wizarding World..

nagpadala na siya ng isang alagad nya dito sa school."

"Eh ano naman inaalala nyo?"

"Basta samahan mo si Oceane sa silid nya. Kung ayaw mong magalit ako

sayo."

"Oo na.. hmp, di naman kagandahan masyadong pinagkakaabalahan." bulong ni

Altheia

"Gusto ko siya Altheia, siya ang pinakamagandang nilalang sa paningin ko.

Umalis ka na."

Kita ko sa maliit na mukha ni Altheia ang pagsimangot bago ito umalis.

Naupo ako sa harap ng study table para gumawa ng homework.

"Ano kayang kailangan ni Baragor dito sa school? Bakit ito pa ang target

nya?"

Nasa kalagitnaan ako ng pagsusulat ng bumalik si Altheia.

"Bakit ka bumalik?"

Naupo ito sa ibabaw ng kamay ko. Nagcross arm at cross legs.

"Inaway nya ako. Ayaw nya na nandun ako sa loob ng silid nya."

"Baka pinagsalitaan mo na naman ng masama."

"Zaiden, hindi kaya.."

"Sige sige.. pupuntahan ko siya."

Tumayo ako at kinuha ang cloak ko at ibinalot sa katawan ko bago lumabas.

Naglalakad ako papalapit sa silid ni Oceane. Napansin kong bukas pa ang

ilaw ng silid nya.

'Nag aaral pa siya siguro.'

Nakaramdam ako ng kakaibang aura mula sa loob ng silid.

'Kaninong aura yon? Hindi kay Oceane yon.'

Nataranta ako at binuksan ang pinto ng silid nya. Itinapat ko ang wand ko

sa door knob.

"Lucrus!"

Na unlock ang pinto. Agad ko itong binuksan.

Nanlaki ang mata ko ng makita ang isang lalaki na kasing edad ko na

nakatayo sa gilid ng study table kung saan tulog si Oceane.

Mabilis na tumalon ito sa bintana ni Oceane.

Agad ko siyang nilapitan.

"Oceane.. Oceane.." inalog ko siya para magising. Ilang sandali pa

nagdilat ito ng mata.

"Zaiden?" tanong nito

"Bakit dito ka natulog?"

"Ha?" lumingon lingon ito "Gumagawa ako ng homework nakatulugan ko."

"Dun kana sa kama humiga.."

Inalalayan ko siya gang makahiga sa kama.

"Pano ka nakapasok?"

"Sabi ko sayo maglock ka ng pinto at bintana diba?"

"Naglock naman akoohhah!" naghikab ito

"Sige na matulog ka na.. lalabas na din ako."

Mabilis nakatulog si Oceane. Pinagmasdan ko siya.

Wala naman siyang vampires bite. Inilock ko ang bintana nya at pinto.

Bumalik ako sa aking silid.

(Oceane's POV)

Hindi ordinaryong araw ito para sa akin.

Lahat ay nakitingin sa akin.

Hindi ko maintindihan kung bakit sila ganun.

"Kapal ng mukha!"

"Ambisyosa!"

"Malandi talaga!"

Patuloy ako sa paglalakad para sa breakfast.

Bago pa ako makapasok sa pinto, hinarang ako ni Jacob.

"Oceane totoo ba?"

"Ang ano?"

"Hindi mo pa alam ang balita? Kalat na kalat na sa buong school, kahit

ibang section."

"Ano ba yon?"

Naguguluhan ako sa sinasabi ni Jacob.

"Kalat na sa buong school, na may nangyari sa inyo ni Zaiden Alfiro

kagabi. Siya ba yung laging nakadikit sayo?" may galit sa tono ni Jacob

"What? Ano bang sinasabi mo?"

"May nakakita na lumabas ng silid mo si Zaiden Alfiro kagabi."

Nagflash back sa akin ang nangyari kagabi.

"Walang nangyari sa amin."

"Sigurado ka?"

"Kilala mo ako Jacob, kaya mag isip ka muna bago ka manghusga."

Yun lang at nilayasan ko na siya.

'Kapal ng mukha ng nagpakalat ng storyang yan.'

"Oceane."

Napalingon ako si Tim yon. Huminto ako at hinintay siya.

"Wag mo intindihin ang tsimis, naniniwala ako sayo."

Napangiti naman ako.

"Sinabi na sa akin ni Zaiden ang totoo."

"Asan si Zaiden?"

"Principal's office.."

Nandun na naman siya? Detention na naman sa basement ito.

"Kumain na tayo.." yaya ni Tim

Tulad ng dati, wala sa buong araw ng klase si Zaiden.

Malamang na nasa basement na naman siya.

Ano ba kasing pumasok sa kokote nya at pumasok siya sa silid ko.

Ako ang topic ng buong estudyante sa Section namin.

Lahat sila puro panlalait ang sinasabi nila sa akin.

Mabuti na lang at mababait ang mga teacher. Hindi nila pinapayagan na

ibully ako ng mga estudyante.

Baka dahil alam na nila ang totoo, na wala naman talaga nangyari sa amin

ni Zai.

Dito na naman ako sa tambayan ko, sa may fountain.

Maganda dito dahil, na rerefresh ang utak ko at masarap sa pakiramdam ang

lagaslas ng tubig at ang mabangong hangin.

Habang nakatunganga ako sa fountain, naalala ko ang panaginip ko.

May isa daw gwapong lalaki ang nakatayo sa tabi ng study table ko habang

natutulog ako.

Hindi ko maintindihan kung sino ba ang lalaking yon? At bakit nasa loob

siya ng silid ko.

"Ms. Gryesky.."

Napalingon ako sa nagsalita.

Isang Magandang babae ang nasa harapan ko. Hindi ko pa siya nakikilala

kahit kailan.

Ngumiti ito.

"S----sino ka?" tanong ko

"Maari ba akong maupo?"

"S---sige..."

Naupo siya sa tabi ko.

Nakatitig lang ako sa kagandahan niya.

Tumingin ito sa akin habang nagsasalita.

"May isang bagay sayo na naapainteresado sa akin."

"Ha?"

"Ako nga pala ang principal ng school na ito."

Napatayo ako sa pagkabigla. Yumuko ako bilang paghingi ng sorry.

"Kayo po pala, sorry po di ko alam."

'Ang bata naman kasi nyang principal.'

Natawa ito. "Maupo ka nga.."

Naupo naman ako.

"Ganito talaga sa school, mabilis kumalat ang tsismis na di naman totoo."

"Alam ko naman po, ganyan din sa mundo ko.."

"Alam mo ba kung bakit pumasok sa silid mo si Mr. Alfiro? At kung bakit

wala siya ngayon?"

"Naiwan ko pong bukas ang pinto ng silid ko kagabi, at nasa basement po

siya ngayon."

Ngumiti ito. Hinawakan ang kamay ko.

"Bawal kasi ang ginawa ni Mr. Alfiro na pagpasok sa silid ng isang

babaeng estudyante. Mahigpit iyong pinagbabawal."

"Ewan ko nga po dun kung bakit nasa kuarto ko kagabi.."

Sumeryoso ang mukha ng principal.

"Nakita niya sa silid mo ang isang batang bampira."

Tumaas ang balahibo ko ng marinig yon.

"P----po? B----bampira? S---sa kuarto ko?"

Tumango naman ang principal.

"Nakapagtataka, dahil sabi ni Mr. Alfiro ay nakatayo lang ito sa tabi ng

study table mo habang natutulog ka."

"H---hindi pala panaginip yon?"

"Sinabi rin niya sa akin na may kaibigan siyang flower fairy na inutusan

niyang samahan ka sa silid mo, ngunit di kayo naging magkasundo nito kaya

naiwan ka sa silid mo mag isa. Pumunta siya sa silid mo para tiyakin na

ayos ka ng makita niya ang batang bampira."

Nataranta ako. Kinapa ko ang leeg ko, baka kinagat na ako.

"Hindi ka ginalaw ng bampira.."

"Talaga po? Salamat sa Diyos.."

"Mostly, ang mga bampira ay umaatake sa prey nila, lalo na at walang

malay. Ngunit ang batang bampira sa silid mo kagabi ay nakatitig lang

sayo."

Napaisip din ako. Bakit nga ba? Bakit tinitigan nya lang ako sa halip na

kagatin? Hindi nya ba type ang dugo ko?

"Ang gusto kong mangyari Ms. Gryesky ay maging maingat ka. Hindi natin

alam ang motibo ng bampira kung bakit ikaw at tanging ikaw lang ang

pinupuntahan nila."

'Pinupuntahan? Ibig sabihin, palagi siyang nasa silid ko?'

"Tama ang narinig mo, mula ng dumating ka sa school na ito, palagi kang

pinupuntahan ng bampira sa silid mo. Nung una may nararamdaman na kaming

kakaibang aura sa loob ng dorm nyo, hindi namin malaman kung kaninong

aura yon. Kaninang umaga ng kausapin kami ni Mr. Alfiro, dun lang namin

nalaman na may nakapasok na bampira dito."

Tinatakot naman ako ng babaeng ito.

Napatingin siya sa Amulet na suot ko. Hinawakan niya ito.

"Saan mo nakuha ito?" tanong niya

"B---bigay po ni Zaiden Alfiro sa akin."

Nakita ko ang pagseryoso na naman sa mukha ng babae.

"Mag iingat ka Ms.Gryesky. I have to go.."

Pagkasabi nun ay tumayo ito at iniwan na akong mag isa sa bench.

Natatakot na talaga ako. Sa sinabi pa lang nun Principal, kinakabahan na

ako.

"Anong sinabi sayo ng Principal? Kick out ka na ba dito?"

Tatlong babae ang lumapit sa akin. Tingin ko mga Senior na sila. At mga

sosyal.

"It's non of your bussiness..." supladitang sabi ko

"Ang kapal kasi ng mukha mo.... dito ka pa gagawa ng kababalaghan sa

school at idinamay mo pa si Zaiden." sabi ng isa

"Ginamitan niya ng love potion si Zaiden kaya palagi itong nakadikit sa

kanya." sabi naman ng isa

"Hoy kayong tatlo, lumayas nga kayo dito.. hindi ganyan si Zaiden..

Malakas na wizard si Zaiden kaya alam niya kung ginagamitan siya ng

potion."

Napatingin ako sa nagsalita, si Altheia. Lumilipad ito sa harap ng

tatlong babae.

'Himala ipinagtatanggol ako ng atribidang ito.'

"Tara na nga girls, may atribida dito."

Sabay sabay na umalis ang tatlo. Naiwan kami ni Altheia sa fountain

"Wag mo nga akong tingnan ng ganyan, hindi kita ipinagtanggol, sinabi ko

lang ang totoo."

"Hmp, alam ko naman yon."

"Nga pala, pinasasabi ni Zaiden sasama siya sa mundo nyo pag alis mo

mamaya."

"Ha? Sasama siya sa mundo ko?"

Friday night na kasi. Time na yon para umuwi sa mundo ng mga mortal ang

mga mortal na estudyante.

*******************************************

[4] Chapter 4: Miranda

*******************************************

Marami ng estudyante ang lumabas ng portal.

Andito ako sa di kalayuan, hinihintay si Zaiden.

Ewan ko ba kung bakit naniwala ako kay Altheia.

"Bakit ayaw mo pa pumasok sa portal?"

Napatingin ako sa nagsalita, si Jacob pala.

"Mamaya pa ako, mauna ka na."

Hindi ko siya tiningnan.

Galit ako sa pagbibintang nya.

"Sorry.. sorry kung nagduda ako sayo."

Hinarap ko na siya.

"Alam mo Jacob, tinalikuran mo na ako diba? Kaya kahit sirain ko ang

buhay ko at makipagsex ako kung kanikanino wala kang pakialam."

"Hindi kita tinalikuran. Alam mo yan.. ikaw lang itong nag assume.."

"Ok fine nag assume ako, umaasa, but now narealize ko i'm inlove with

someone else, just like you, you're inlove with Alyssa.. Hindi na kita

papakialaman pa sa gusto mo at dapat ganun ka din."

"Sige, yan ang gusto mo? Fine!"

Pumasok na sa portal si Jacob ng di man lang lumilingon.

"Sorry, ngayon lang ako natapos sa detention ko."

"Ah Zai.. ok lang, tara na?"

Hinawakan ni Zaiden ang kamay ko at sabay kami pumasok sa portal.

(Zaiden's POV)

Sa isang abandoned garden kami lumabas mula sa portal.

Ang dumi ng paligid, mabaho at tuyot ang mga puno at halaman.

Nakahawak pa din ako sa kamay ni Oceane.

Naglakad kami, ilang lakad pa nag iba ang paligid.

Maingay, mausok at mainit.

BBBEEEEEEPPPP

BBBEEEEEEPPPP

BBBEEEEEEPPPP

BBBEEEEEEPPPP

Sobrang ingay talaga, nakakasakit sa tenga.

Hindi pa ako makahinga ng maayos dahil sa usok.

"Ibang klase ang mundo nyo.."

"Sinabi mo pa." sabi nya

Lakad pa kami, daming tao.

"Oops ingat!" sabi ko

Umiwas ako sa lalaking may dalang mabigat na kahon.

Sige lakad pa kami.

Konti na lang ingay ng mga kakaibang lata na sinasakyan ng mga mortal.

Napansin kong marami nagtitinda sa tabing daan. Kakaiba ang itsura, ito

ba kinakain?

"Fishball yan.."

"Ha? Paano nyo nagawang bola ang isda?"

Narinig kong tumawa ang tindero.

Gamit ang stick, tinusok ni Oceane ang mga puting iyon.

"Here taste it.."

Inabot nya sa akin ang stick na may likidong kulay brown.

"Sige na masarap yan."

Isinubo ko yon. Masarap naman, matamis na maanghang.

Lakad lakad ulit. May dinaanan kaming kumakanta.

Ang lakas ng boses nito pati na yun tugtog.

Ang masama lang yun boses ng kumakanta.

"Bilisan mo.."

Lakad lakad pa.

"Oceane.."

Inalis niya ang kamay nya sa pagkakahawak ko.

"M----mama.."

Napatingin ako sa babae.

"At shino itong lalaking ito?"

"Kaibigan ko Ma.."

"Pst, may pera ka ba?Penge naman.."

"Wala po akong mortal money.." sabi ko

"Anoshinabi mo?"

"Umuwi na muna tayo Ma. Bibigyan ko kayo mamaya. Sige na po."

Naglakad ulit kami.

Maliwanag ang paligid kahit gabi na.

Dahil dun kakaibang liwanag mula sa mataas na poste.

Sa isang di kagandahan, di kalakihang bahay kami pumasok.

Makalat ang loob nito.

Madumi pa at tambak ang hugasin sa kusina.

Pumasok sila sa isang silid, ilang sandali lang mag isa ng lumabas si

Oceane.

"Sorry, makalat. Di kasi naglilinis si Mama."

Abala siya sa pag aayos ng mga kalat.

"Ako na bahala dito.."

"Wag na, kaya ko na ito. Baka gumamit ka pa ng magic, bawal ang magic sa

mundo namin, rule #1 yan."

"Di naman ako gagamit nun, hihingi lang tayo ng tulong."

"Kanino?"

"Sa kanya.."

Mula sa kawalan, lumitaw ang isang hob.

"Anong maipaglilingkod ko Master?"

"Linisin mo ang mga kalat"

"Uy Zai.. baka may makakita sa kanya.. ako na bahala dito."

"He can managed.. leave it to him."

"Sure ka?"

"Yeah! Ano nga pala nangyari sa Mama mo?"

"Maupo ka muna.."

Binigyan nya ako upuan."

Nakaupo kami sa may dining table, habang pinapanood ang hob.

"Gutom ka ba? Magluluto ako."

"Hindi, may baon ako don't worry."

"Sigurado ka talaga sa kanya ha?"

"May invisibility spell na siya. Hindi siya basta basta makikita ng

mortal."

Tumahimik siya.

Nakita kong magkausap sila ni Jacob. Sandali lang yon, mukhang nag away

na naman sila.

Mula sa silid nya tinawag nya ako.

Tapos na maglinis ang hob. Binigyan ko ng paborito nitong bun.

"Bakit?"

Asa may pinto lang ako ng silid nya.

"Dito ka na lang matulog sa silid ko."

"Ikaw.."

"Dun ako sa kabilang silid katabi ni Mama."

Hinila nya ako papasok sa kuarto nya.

"Sensya na. Maliit lang silid ko."

Hindi ako sumagot.

Ang bahay nila ay kasing laki lang ng banyo namin at ang silid nya ay

kasing sikip ng taguan namin ng mga gamit panlinis ng bahay.

"Dito ka muna.. magkwentuhan tayo."

Naupo ako sa kama at ganun din siya.

"Alam mo natatawa talaga ako."

"Saan?"

"Natatandaan mo nun nagpapalit ako ng pera sa banko? Sabi mo sa 1 libo

ko, makakabili na ako ng bahay."

"Oo."

"Dito, barya lang yon. Magkakasya lang sa konting pagkain ng 2 araw at

konting gamit sa sarili.. sobrang hirap kitain ng ganung halaga dito."

"Talaga?"

Napansin ko na ngumiti na siya.

"Amaze na amaze ka sa mundo namin.. ganyan ba itsura ko dati nun unana

araw ko TESWW?"

"Nope, mas awful ka pa."

Sumimangot ito.

"Hey biro lang.."

"Bakit ba sumama ka dito?"

Natahimik ako. Kinausap ako ng Principal kanina.

Dapat ko siya protektahan.

"Don't tell me tungkol pa din ito sa vampire issue."

"Kinausap ako ni Principal na siguraduhin ligtas ka."

"Kinausap din nya ako kaninang umaga.."

"Wag ka na mag alala, andito na ako, i'll make sure na di makakalapit

sayo ang bampira."

"Zai.. may idea ka ba kung bakit ako binabalik bakan ng bampira na yon at

di man lang ako sinasaktan."

"Wala Oceane, kahit si Principal ay nagtataka."

Hindi ako makatulog. Madaming gumugulo sa isip ko.

Palabas ako ng silid at nakita kong lumabas ng silid ang mama ni Oceane.

Base sa itsura nito, galit siya at patagong lumabas ng silid.

Lumabas ito ng bahay at diretsong naglakad sa likod ng bahay.

"Anong ginagawa mo dito?" sabi ng Mama ni Oceane

"Gusto kong makita ang aking anak.."

"Hindi ka nya gustong makita.. umalis ka na!"

"Sige, aalis ako dahil yan ang gusto mo, pero tandaan mo.. 3 taon mula

ngayon matutupad ang kanyang tadhana."

"Hindi! Hindi ako papayag... pipigilan ko ang tadhanang sinasabi mo.."

Hindi ko masyadong nakita ang kausap nito pero sigurado ako sa mga

narinig ko, ama ni Oceane ang kausap nito.

Napansin kong pabalik na ito ng bahay kaya mabilis akong pumasok sa loob

ng aking silid.

(Oceane's POV)

Maaga akong nagising, nagulat ako ng paglabas ko sa sala ng bahay ay

malinis ang lahat.

Nakaayos ang lahat ng gamit namin sa bahay.

Wala kang makikitang alikabok sa mga gamit.

Napayuko ako ng may naramdaman akong humawak sa kamay ko, yung hob na

kaibigan ni Zaiden pala.

"Ikaw ba ang naglinis ng lahat ng ito?"

Tumango naman ang hob. Tapos ay iniabot sa akin ang kamay nya na parang

nanlilimos.

"Ha? May gusto ka ba?"

"Bigyan mo siya ng bun, kabayaran yon sa mga ginagawa nya."

Naglalakd na si Zaiden sa tabi ko.

"Sige bibili ako sa tindahan.."

"Eto, salamat sayo.. mamaya na lang ulit."

Iniabot ni Zaiden ang isang pirasong bun sa hob. Ilang sandali pa ay

nawala na ito.

"So bun pala ang bayad sa kanila? Sana sinabi mo kaagad.."

Kumuha ako ng takure at nilagyan yon ng tubig. Magpapakulo ako ng tubig

pang kape namin.

"Hindi ko ba nasabi sayo? Sorry!" sabay kamot sa batok nya

After magbreakfast, ipinasyal ko sa lugar namin si Zaiden, isinama ko

siya sa bahay kung saan ako nagtutor ng mga bata.

Mabilis siyang nagustihan ng mga bata, pinakitaan niya ito ng isang

makaluma at pang birthday party na magic.

Pagkatapos ng tutorial ko, ipinasyal ko siya sa mall na malapit lang sa

lugar namin.

"Wow! kakaiba.."

Natawa ako sa itsura nya.

"Alam mo, namamangha talaga ako sa mundo nyo..."

"Talaga? Wala naman kakaiba dito.. walang fairies na ngakalat sa daan,

walang mga taong nakasakay sa walis.."

"Paano kayo nakakasurvive without magic?"

"Meron kaming technologies.."

Habang naglalakd kami sa mall, nakasalubong namin si Jacob.

Kitang kita ko sa mukha niya ang pagkabigla at pagtataka habang palipat

lipat ng tingin sa amin dalawa.

'Hmp! kailangan ko ba magpaliwanag sa kanya? Bahala siya.'

"Hi!" sabi ni Jacob

"Hi!" sabi naman ni Zaiden

"Andito ka pala sa mundo namin... "

"Oo.. may permission ako from the school principal."

"Oceane.." baling naman nya sa akin

'Hmp! manigas ka dyan..'

"Sige i have to go.." nagpaalam na si Jacob ng di ko siya pansinin

"So gusto mo dun tayo sa arcade?" tanong ko

"Arcade?"

Nakakatawang tingnan si Zaiden habang mangha mangha sa mga video games na

nakikita niya. Tinuruan ko siyang maglaro, at madali naman siyang natuto.

Habang naglalaro siya, nanonood lang ako.

Gusto kong maenjoy niya ang mundo namin tulad ng ginagawa niya pag andun

ako sa mundo nila.

Sa sulok ng aking mata, may nakita akong lalaki na nakatitig sa akin.

Nilingon ko ang lalaki at tama nga ang hinala ko, direktang nakatitig ito

sa akin.

Bigla akong nakaramdam ng kaba ng kumilos ito papalapit sa akin.

Tumingin ako kay Zaiden, busy ito sa paglalaro, lumingon ulit ako sa

lalaki at ilang pulgada na lang ang layo nito sa akin.

Masbumilis ang tibok ng puso ko, natatakot na ako.

Ito ang lalaking nasa silid ko dun sa school.

"Bakit namumutla ka?"

Nagulat ako ng magsalita si Zaiden.

"H---ha? w---wala wala naman..." pilit kong inayos ang pagsasalita ko

Lumingon lingon ulit ako. Wala na yung lalaki.

"Oceane, may nakita ka ba?"

Umiling lang ako, kita ko sa mukha ni Zaiden na hindi siya kumbinsido sa

sinabi ko.

"Tapos ka na ba maglaro?"

"May naramdaman akong kakaibang aura kaya hindi ko na tinapos ang laro."

Seryoso ang mukha ni Zaiden. Hinawakan niya ang kamay ko.

"Alam kong may nakita ka.. nanginginig ka pa sa takot."

Inalis ko ang kamay ko sa pagkakahawak niya.

"Kulit mo naman, wala nga ako nakita."

After nun, umuwi na kami.

Nawalan ako ng ganang mamasyal pa dahil sa nakita ko.

'Sinusundan ako ng lalaking yon dito sa mundo ko..'

"Oceane"

Papalapit si Mama sa akin, nakapagtataka at hindi ito lasing.

"Mama?"

"Yung kaibigan mo?"

"Nasa silid po, nagbibihis..."

"Pwede ba tayong mag usap?"

"Tungkol po saan?"

"Isama mo ang kaibigan mo... dun tayo mag uusap sa silid ko."

Pumasok si Mama sa kuarto niya. 'Ano kayang pag uusapan namin?'

"Tapos ka na pala.. tara sa kuarto gusto daw tayo makausap ni Mama.."

"Ha? Wala naman tayong ginagawang masama ah!"

Napaisip din ako.

'Galit kaya si Mama dahil pinatuloy ko sa bahay si Zaiden?'

Kumatok muna ako bago pumasok sa kuarto. Nakaupo sa kama si Mama.

"Maupo kayong dalawa.."

Naupo kami ni Zaiden sa kama. Seryoso ang mukha ni Mama pero di naman

siya mukhang galit.

"Ma kaibigan ko lang po si Zaiden, magkaklase po kami sa school.."

paliwanag ko

"Oceane... hindi tungkol dyan ang sasabihin ko. Walang problema sa akin

ang pagtuloy ng kaibigan mo dito sa bahay."

"Salamat po." sabi naman ni Zaiden

"Ano po bang sasabihin mo Mama?"

Huminga muna ng malalim si Mama bago muling nagsalita.

"Ang dahilan kung bakit tayo iniwan ng Papa mo..."

Tahimik lang kami ni Zaiden.

"Sisimulan ko muna kung paano kami nagkakilala..."

(Miranda's POV- Her Past)

Tulad ng inaasahan ng pamilya ko, sa Section Fire Phoenix ako napunta.

Madali akong natuto sa mga lesson, magagaling na teacher ang nagtuturo sa

school.

Hilig ko ang tumambay sa kakahuyan para makipag laro sa mga elves at mga

fairy.

After class tumatakas ako sa dorm para lang makapunta sa kakahuyan.

Balitang balita noon pag atake ng mga alagad ng Dark Sorcerer.

Ilan sa mga ito ang bampira at ang mga Soul Eater.

Dahil iniisip ko na well protected ang mundo namin dahil sa 4 na elements

orb, hindi ako natatakot sa mga kwento kwento.

Isang araw, pabalik na ako sa school galing sa pakikipaglaro sa mga

kaibigan kong fairy ng may nakilala akong lalaki. Kasing edad ko ito.

Maamo ang mukha nito at mukhang mabait.

"Hi!" bati ko

"Hi!"

"Anong ginagawa mo dito sa kakahuyan?"

"Ito ang tambayan ko, pagmasama ang loob ko.."

Mula ng gabing yon naging magkaibigan kami.

Naikwento niyang ayaw siyang payagan ng kanyang Ama na pumasok sa school

kung saan ako nag aaral.

Ayaw din nitong nakikipagkaibigan siya sa mga mortal at wizard.

Nakatapos ako sa pag aaral at walang nagbago sa aming pagkakaibigan, na

walang nakakaalam na kahit sino. Isang insidente ang nangyari, inatake ng

mga bampira ang lugar namin, at kahit magagaling na witch at wizard ang

mga magulang ko isa sila sa naging biktima.

Si Principal Alyora ang tumulong sa akin.

Pinatuloy niya ako sa kanyang bahay.

At siya din ang nagkwento kung bakit inatake ng bampira ang lugar namin.

"Tigilan mo na ang pakikipagkita kay Nazar.."

"Bakit po? Kaibigan ko po siya."

"Siya ang dahilan kaya inatake ng bampira ang lugar ninyo.."

Hindi ako nagsalita. Naguguluhan ako.

"Siya ang anak ni Baragor... "

"Hindi po totoo yan.. imposible pong anak siya ni Baragor, mabait po si

Nazar.."

"Makinig ka sa akin Miranda..."

Imbes na makinig ako kay Principal Alyora, tumakas ako.

Umalis ako sa bahay niya at tumira sa mga kaibigan kong elves.

Lumipas ang ilang linggo, nagkita kami ni Nazar sa may lawa.

Niyaya niya akong magpakasal.

Hindi naging madali ang buhay namin.

Si Alberich, ang Old Elf Sorcerer ang nagkasal sa amin.

Sila rin ang gumawa ng bahay para aming mag asawa..

Naging masaya namin kami sa aming 3 buwan kasama mga elves.Pero hindi

nagtagal yon, inatake ng mga Soul Eater ang kakahuyan. Ilang fairy at

Elves ang namatay dahil sa pagtatangol sa amin.

Sa tulong ni Alberich, nakalayo kami sa kakahuyan.

Para tuluyang makaligtas at makalayo sa Wizarding World, napagpasyahan

naming manirahan sa mundo ng mga mortal.

Nanirahan kami sa mundo ng mga mortal ng tahimik at ligtas hanggang

maisilang ko ang aming anak.

Ang akala namin tapos na ang paghahanap sa amin ng mga alagad ni Baragor.

Limang taon na kaming tahimik na naninirahan sa mundo ng mga mortal ng

muling magpakita sa amin ang mga alagad ni Baragor.

Pilit niyang kinukuha ang aming anak, kapalit ni Nazar.

Hindi kami pumayag, kaya nagtago kami ulit sa ibat ibang lugar para

matakasan lamang si Baragor. Isang gabi, isa sa mga kaibigan ni Nazar ang

nagpakita sa amin.

Kinausap niya kami tungkol sa mga plano ni Baragor.

Para mailigtas ang parehong mundo sa kasamaan ni Baragor, pinili ni Nazar

na sumama sa kaibigan nito. Mas ligtas kaming mag ina kung kusang sasama

at babalik sa poder ni Baragor si Nazar.

Nangako si Nazar na dadalawin nya kaming mag ina isang beses isang taon.

Natupad naman ang pangako niya.

Ngunit isang gabi may sinabi si Nazar na hindi ko matanggap.

Nag away kami at naglaban. Dahil sa isa akong Class S na Witch kaya ko

siyang labanan.

Ilang taon pa ang lumipas, hindi na muling nagpakita si Nazar.

Nagsimula na rin akong uminom ng alak para mapagtakpan ang nalaman kong

tadhana para sa aking anak.

Idinaan ko sa paglalasing ang mga naiisip ko, at ang galit na

nararamdaman ko para kay Nazar.

(Present Time Mirand's POV)

"Mama isa kang..."

"Oo.. hindi nagkataon ang pagpasok mo sa school na yon...ako ang may

plano ng lahat."

"Bakit di mo sinabi sa akin yan Ma?"

"Dahil natatakot ako... bago ka pumasok sa school na iyon, nagpapakita sa

akin ang Papa mo. Ayokong maging katulad ka niya. Gusto kong maging

malakas ka kaya gumawa akong paraan para makapasok ka sa school na yon."

"Mama...."

"Sorry anak..."

"Mama ikaw talaga...."

Isang yakap ang ibinigay sa akin ni Oceane. Umiiyak siya.

"Naiintindihan ko po ang gusto nyo Mama, ang akin lang po sana noon pa

lang sinabi nyo na kaagad sa akin."

"Patawad.."

"Kayo po pala ang sinasabi ng aking Ama na si Miranda."

Napatingin kami ni Oceane sa binata.

"Si Valkoor Alfiro po ang aking Ama."

"Si Valkoor?"

*******************************************

[5] Chapter 5: Evil Eye Stone

*******************************************

(Zaiden's POV)

Inihatid ko na sa dorm si Oceane. Sunday night kaya bumalik na kami dito

sa school.

Nakita ko ang kakaibang saya sa mata ni Oceane nun malaman nya na isa rin

pala siyang pureblood.

"Sige uuwi muna ako.."

"Bumalik ka dito before midnight!" si Tim

"Ok."

Sakay sa broomstick, lumipad ako pauwi sa bahay namin.

"Zaiden."

Nakaupo sa sofa si Daddy, nakatitig ito sa apoy.

"Dad.."

Huminto ako sa paglalakad. Nakatayo ako sa may hagdan.

"Anong nangyari sa pagtawid mo sa kabilang mundo?"

Nakatitig pa rin sa apoy si Dad. Hindi ako tinitingnan.

"Nahanap ko na po si Miranda."

Lumingon si Dad sa akin. Nakangiti ito.

"Magaling... ikaw talaga ang maaasahan ko."

Hindi ako nagsalita.

"Miranda..."

Hindi pa rin maalis sa labi ni Dad ang ngiti. Umakyat ako sa 2nd floor ng

bahay namin. Sa tabi ng silid ko, nakatayo si Kuya Justin.

"Mukhang napangiti mo na naman si Dad."

"Nahanap ko na si Miranda kaya masaya siya."

Hinawakan ko ang doorknob at binuksan ang pinto.

"Ayusin mo ang pagbabantay kay Infinity."

Napatingin ako kay Kuya.

"Umaaligid si Castor sa kanya."

"Ako ang bahala kay Oceane.."

Yun lang at pumasok na ako sa silid ko.

Bago maghating gabi, nakabalik ako sa dorm. Naglalakad ako sa hallway ng

dorm ng makaramdam ako ng kakaibang aura.

Mabilis akong naglakad papalapit sa silid ni Oceane. Agad kong binuksan

ang pinto.

"Lucrus!"

Pagbukas ng pinto. Nakita kong nakalutang sa ere ang walang malay na

katawan ni Oceane.

Umiilaw ang amulet na ibinigay ko sa kanya. Agad ko siyang nilapitan.

Hinawakan ko siya at dahan dahang ibinaba.

"Oceane.. Oceane.."

Tinapik ko ang pisngi nya.

"Lumayo ka sa kanya!"

Napalingon ako sa may pinto. Nakatayo ang lalaking bampira.

"Kilala kita.. ikaw si Castor!"

"Lumayo ka sa kanya.." ulit nito

Tumayo ako at itinutok sa kanya ang wand ko.

"Alfiro lumayo ka sa kanya!"

"Ikaw ang umalis!"

Isang asul na liwanag ang tumama sa aking tiyan. Tumilapon ako ng ilang

pulgada mula sa kinatatayuan ko.

Unti unti namang lumalapit kay Oceane si Castor. Pinilit kong tumayo,

lalaban ako hanggang kamatayan.

"Matigas ka Alfiro..."

"Hindi mo siya makukuha..." sabi ko

Tinitigan ako ni Castor. Saka ngumiti ng bahagya.

"Nakakatawa ka Alfiro..."

Hindi ako nagsalita.

"Anong kailangan mo sa Infinity at ganyan na lang ang pagprotekta mo sa

kanya?"

"Hindi ko kailangang mapaliwanag sayo."

"Kung ano man ang dahilan mo sa pagprotekta mo sa Infinity ng ganyan ay

kaduda duda.. ang mga tulad nyong traydor ay hindi nararapat na maging

protektor ng Infinity."

Isang pulang liwanag ang tumama sa dibdib ni Castor. Napaurong ito.

Pareho kaming napatingin sa may pintuan. Naroon ang lahat ng prof namin

kasama si Principal Alyora.

Hindi pa rin inaalis ni Principal Alyora ang pagkakatutok ng wand niya

kay Castor.

"Umalis ka sa paaralang ito ngayon din..." seryoso at matigas na sabi ni

Alyora

"Alyora, hindi ka ba natatakot sa maaring gawin ng batang Alfiro sa

Infinity?"

"Hanggat nandito ako, walang sinuman ang maaring manakit sa Infinity...

kahit isang Alfiro pa."

Isang ngisi ang ibinigay ni Castor sa amin bago tuluyang umalis.

Nakatitig sa akin si Principal Alyora.

"Dalahin ninyo sa Clinic si Miss Gyresky para matingnan ng Ajouga ang

kanyang kalagayan..."

Sumunod naman ang iba pang Prof naiwan kami ni Principal Alyora sa loob

ng silid.

"Zaiden Alfiro..."

Alam ko na ang gusto niyang mangyari. Gusto niyang magpaliwanag ako.

"Wala po akong sasabihin..."

Huminga siya ng malalim saka muling nagsalita.

"Mula ngayon, hindi mo na maaring lapitan si Miss Gyresky..."

"Po? Pero..."

Hindi ko alam kung ano ang pinaplano ni Principal Alyora. Hindi ko din

alam kung bakit niya ako inilalayo kay Oceane. Alam na kaya niya ang

totoo?

"Mr. Alfiro, naiintindihan mo ba ako?"

Hindi ako sumagot. Nakatitig lang ako kay Principal Alyora. Wala akong

mabasa sa mga mata niya. Ilang sandali pa ay naiwan na akong mag isa sa

silid.

(Jacob's POV)

"Hi Jacob!"

Lumapit si Alyssa sa akin. Nagbabasa ako ng libro sa sala ng dorm namin.

"Alyssa!"

"Nabalitaan mo na ba ang nangyari sa Section Fire Phoenix.."

Naupo siya sa tabi ko.

"Hindi. Wala akong nababalitaan."

"Yung bestfriend mo, binalikan na naman ng bampira kagabi."

"What?"

Nakaramdam ako ng pag aalala.

"Hanggang ngayon, nasa clinic pa rin siya, walang malay."

"A---anong nangyari? Nasaktan ba siya?"

"Sabi nila wala naman daw sugat, pero wala pa ring malay hanggang ngayon.

Si Zaiden Alfiro, may konting sugat. Nakipaglaban daw dun sa bampira."

Mabilis akong lumabas ng silid. Narinig kong tinatawag ako ni Alyssa pero

hindi ko siya pinansin. Kailangan kong puntahan si Oceane.

Sa duylong bahagi ng school ang ospital ng school. Malayo sa mga building

ng bawat section. Malayo layo rin ang tinakbo ko bago ko nararating ang

clinic.

"Miss Ayo asan po si Miss Gyresky?"

Lumingon sa akin ang nurse sa akin. Bata pa at maganda si Nurse Ayo, kaya

naman maraming estudyante ang nagkakacrush sa kanya.

"Sa pangatlong kuarto siya naroon."

"Salamat po.." mabilis akong naglakad ng marinig ko ang sigaw ni Miss Ayo

"Hindi ka maaring magtagal sa silid nya..." sigaw ng nurse

Hindi ko na pinasin ang sinabi ni Miss Ayo. Binuksan ko agad ang pinto ng

silid ng marating ko ang pangatlong kuarto. Walang tao sa silid,

nilapitan ko ang walang malay na si Oceane.

Hinawakan ko ang kamay niya. Mainit pa rin ito tulad ng dati. Tinitigan

ko siya.

'Anong nangyari sayo Oceane? Bakit wala ka rin malay?'

Narinig kong bumukas ang pinto. Si Miss Ayo ang pumasok, may dala itong

baso.

"Ano pong nangyari sa kanya Miss Ayo?"

Nilapitan nito si Oceane.

"Ginamitan siya ng pampatulog, matinding sleeping spell ang ginamit sa

kanya. Ilang araw pa siyang ganyan, hanggat hindi nawawala ang epekto ng

spell."

"Ano po? Paano po ang pag aaral niya? Wala po ba kayong gamot para

pangontra sa spell?"

"Black Magic ang ginamit sa kanya. At hindi basta bastang nilalang ang

nagcast ng spell. Nabigyan ko na siya ng healing spell, kaya safe pa rin

siya. Ang kailangan lang gawin ay hintayin na siyang magising."

Wala na akong masabi. Ilang araw pa bago siya magising.

(Zaiden's POV)

Tambay ako dito sa silid ko. Wala pa ring malay si Oceane hanggang

ngayon. Pinagbawalan pa akong lapitan siya. Hindi ko alam kung ano ang

susunod kong gagawin.

"Hi Zaiden..."

Pumasok sa bintana si Altheia. Lumipad ito papalapit sa kama ko.

"Wala ako sa mood makipag usap Altheia.."

"Seryoso mo naman Zaiden..bakit ba? May nangyari ba?"

Hindi ako sumagot. Sinapo ko ng mga palad ko ang ulo ko.

"Malaki nga yata ang problema mo Zaiden.. kung ayaw mo ako kausap

naiintindihan ko.."

Lumipad ito papalapit sa bintana. Napatingin ako sa kanya.

"Ahm! Altheia!" mahinahon kong sabi

Lumipad ulit ito pabalik sa kama ko.

"Gusto mo na ba ako kausap ha?" nakangiti nitong sabi

"Sorry kanina.. kung nasigawan kita."

"Ok lang yon noh!"

"Pwede ba akong humingi ng pabor sayo?"

"Sige kahit ano, basta kaya ko.."

Tinitigan ko muna siya, saka ako muling nagsalita.

"Gusto kong alamin mo kung ano na ang kalagayan ni Oceane."

Nakita ko sa maliit niyang mga mata ang pagtataka. Hindi pa niya talaga

alam ang nangyari kagabi.

"May nangyari kagabi, at hanggang ngayon wala pa rin siyang malay.

Pinagbawalan akong lapitan siya o kausapin. Kaya I'm begging you, please

Altheia, alamin mo naman ang kalagayan ni Oceane sa clinic. Sobrang hindi

ako mapalagay hanggat hindi ko nalalaman ang kalagayan niya."

"Ok sige, pupuntahan ko siya sa ospital ngayon.. hintayin mo ako, babalik

ako kaagad."

Mabilis na lumipad palabas ng bintana si Altheia. Napangiti ako. Akala ko

ay hindi nya ako pagbibigyan sa hiling ko.

(Altheia's POV)

"Hmp! Haba naman talaga ng buhok ng malanding babaeng yon."

Malayo din ang nilipad ko mula sa silid ni Zaiden. Pumasok ako sa isang

bukas na bintana sa pangalawang palapag ng ospital. Marami itong silid

kaya naman hindi naging madali sa akin na hanapin ang silid ni Oceane.

"Tapos na ang oras ng pagbisita.. Kailangang makapagpahinga ng maayos si

Miss Gyresky."

Ang maganda at batang nurse ang nagsasalita. Kausap nito ang isang

gwapong batang lalaki. Nakita ko na ang lalaking iyon, ngunit di ko

matandaan kung saan at kailan.

"Maari po ba akong bumalik mamaya para bisitahin ang kaibigan ko?"

"Hindi! Hindi pwede.. isang beses lamang sa isang araw maaring bumisita.

Bukas ka na lang bumalik."

Hindi na nagsalita pa ang lalaki at naglakad na ito palayo. Sinundan ko

naman si Nurse Ayo. Pumasok ito sa gitnang silid. Nakita kong may

iniinject ito sa braso ni Oceane. Pagkatapos ay lumabas na ulit ito ng

silid.

"Hoy babae! Anong nangyari sayo? Bakit natutulog ka pa dyan? Alam mo bang

mamamatay na sa pag aalala si Zaiden sayo?"

Lumipad lipad ako sa ibabaw ng mukha niya. Tumayo pa ako sa dulo ng

kanyang ilong. Mas ikinalat ko pa sa ilong niya ang fairy dust ko, pero

wala pa ring epekto. Tulog pa rin si Oceane.

"Grabe naman matulog ito...parang wala ng bukas.."

Napabalikwas ako ng lumiwanag ang kwintas na suot niya. Isang kulay pula,

asul at puting liwanag.

"A--anong nangyayari?"

Lumuipad ako sa di kalayuan para makita ko ng mabuti ang nangyayari. Ang

tatlong kulay na liwanag ay nagmumula sa batong nasa kwintas ni Oceane.

Nagsamasama ang kulay nito. At ilang sandali lang nawala ring parang bula

ang liwanag.

"Dahandahan akong lumipad papalapit kay Oceane. Tinitigan ko ang mukha

niya, pero hindi ito nagising. Mabilis akong lumipad palabas ng silid

para ibalita kay Zaiden ang nangyari.

(Zaiden's POV)

Hating gabi na. Hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Nakahiga lang ako sa

kama at nakatingin sa kisame. Sabi ni Altheia, wala pa ring malay si

Oceane.

At yung amulet na ibinigay ko ay lumiwanag. Isang owl ang nagpipilit

pumasok sa bintana ng silid ko. Bumangon ako at binuksan ang bintana.

Isang sulat ang nakaipit sa paa nito. Nang mabasa ko ang sulat, mabilis

akong lumabas ng silid at tumakbo ako papalabas ng school.

Tumakbo ako hanggang makarating ako sa Oger Forest.

"Zaiden!"

Napalingon ako. Mula sa liwanag ng buwan naaninag ko ang nagsalita, si

Dad yon. Nasa tabi nito si Kuya Justin.

"D---dad!"

"Zaiden, anong nangyari sa Infinity? Hindi ba't sinabi ko sayo na

bantayan mo siyang mabuti?" galit na sabi ni Dad

"Ginawa ko naman po Dad, pero hindi ko po inaasahan..."

"Na darating si Castor ng gabing yon?" sabi naman ni Kuya Justin

Hindi na ako nagsalita. Nakatingin na lang ako sa kanilang dalawa

"Kamusta na ang lagay ng Infinity?" tanong ni Dad

"W--wala pa rin po siyang malay hanggang ngayon.."

Tumahik si Dad, hindi rin nagsalita si Kuya Justin.

"A--ano po bang nangyari kay Oceane? Bakit po wala pa rin siyang malay?"

"Ginamitan siya ng black magic, matindting sleeping spell. Maari siyang

mamatay sa spell na yon." si Kuya Justin

"M--mamatay ba siya?" tanong ko na lang

"Hindi! Nabigyan siya kaagad ng antidote ni Miss Ayo kaya ligtas na siya.

Ilang araw pa siyang mananatiling tulog, counter spell yan sa black

magic."

"Bakit mo hinayaang makalapit si Castor sa Infinty?" tanong ni Dad

Hindi ako sumagot. Kahit mangatwiran pa ako at gumawa ng dahilan, alam ko

namang hindi sila makikinig sa akin.

"Anong gagawin mo ngayon Zaiden?"

"Hindi ko pa po alam Dad, pinagbawalan po ako ni Principal Alyora na

lumapit kay Oceane."

"Ano?" sabi ni Dad

"Mabuti pa Dad, kausapin mo si Principal Alyora. Baka makikinig siya pag

kayo ang nakausap."

Napatingin si Dad sa akin, saka huminga ng malalim.

"Sige, kakausapin ko siya bukas. Pero Zaiden, kailangan mong protektahan

ang Infinity kahit anong mangyari, dahil pag naunahan tayo ni Baragor

katapusan na natin lahat."

"Yes Dad!"

"Sige na, bumalik ka na sa school.."

Sakay ng broomstick, mabilis na lumipad palayo sina Dad at Kuya Justin.

Tumakbo ulit pabalik sa school.

(Jacob's POV)

Dalawang araw na ang nakalilipas, ngunit wala pa ring malay si Oceane.

Pabalik na ako sa dorm namin. Katatapos ko lang bisitahin ang kaibigan

ko.

"Jacob?"

Isang tapik sa balikat ang naramdaman ko. Si Evarard pala, isang sikat na

Senior sa buong academy. Pareho kaming nasa Section Earth Lion.

"Tulala ka pare." sumabay ito sa paglalakad ko

"Hindi naman..."

"Di pa rin ba nagigising ang kaibigan mo?"

Umiling lang ako.

"Balibalita dito sa school, ginamitan siya ng black magic ng isang batang

bampira.."

"Tama ang balita.."

"Magaling na ajouga si Nurse Ayo, you don't have to worry.. baka mamaya

magising na ang kaibigan mo."

"Sana nga..."

"Sige mauna na ako pare.."

Tumango lang ako. Tumakbo palayo si Evarard. Dahil maaga pa naman para sa

klase, naisip kong tumambay sa fountain. Malapit ito sa building namin.

Naupo ako sa bench.

Isang flying paper ang bumagsak sa harapan ko. Lumingon lingon ako bago

ko kinuha ang nahulog na papel. Wala namang tao sa paligid. Binasa ko ang

nakasulat dito. Lumingon lingon ulit ako. Tumayo na ako at naglakad lakad

habang hinahanap ko ang nagpadala ng papel sa akin.

"Jacob ako ito.."

Sa likod ng mataas na gate, nakita ko doon ang Mama ni Oceane. Mabilis ko

siyang nilapitan.

"Ano pong ginagawa nyo dito? Paano nyo......."

"Mamaya na ako magpapaliwanag, dun tayo sa Forest Elves.."

Mabilis kaming naglakad papunta sa gubat. Isang matandang Elf ang

sumalubong sa amin. Agad niya akong pinapasok sa malaking puno na may

pinto.

Isang maganda at malaking bahay ang makikita sa loob ng puno. Lahat ng

gamit ay gawa sa mga pinatuyong ugat, dahon, at sanga ng mga kahoy.

"Kamusta na ang anak ko Jacob?"

"Wala pa rin pong malay hanggang ngayon."

Nagkatinginan sila ng matandang elf.

"Nag uumpisa ng kumilos si Baragor. Dapat nating bantayan mabuti ang bata

Miranda.."

"Miranda?" naguguluhan kong tanong

"Pasensiya ka na Hijo, hindi mo pa nga pala alam ang totoo..."

Nag umpisang magkwento si Tita Elaine, Miranda nga pala ang totoo niyang

pangalan. Hindi ako makapaniwala sa aking narinig. Akala ko aksidente

lamang ang pagkakapasok namin sa mundong ito. Plano pala ang lahat.

"Pero Tita bakit po palaging binibisita ng bampira si Oceane?"

"Ang anak ni Miranda ang nakatakdang maging Infinity Sorcerer. Siya ang

magliligtas sa buong Wizarding World at sa mundong kinabibilangan mo."

"Hindi pa natutuklasan ni Oceane ang totoo niyang kapangyarihan. Kaya

naman nakabantay na sa kanya si Baragor. Gusto niyang mapatay ang anak ko

bago pa ito dumating sa edad na 18."

"Kung pwede ko lang po bantayan si Oceane gagawin ko. Mahigpit po ang mga

guro namin sa school. Hindi ako makatawid sa kanilang building para

bisitahin siya."

"Alam ko naman yon Jacob... alam kong hindi mo papabayaan ang kaibigan

mo.. hindi rin ako masyado nag aalala dahil kasama niya si Zaiden

Alfiro."

"Alfiro?"

Napatingin kami sa matandang elf.

"Nakita ko na ang batang Alfiro na sinasabi mo Miranda."

"Mabait po sa anak ko ang batang Alfiro kaya naman..."

"Wag ka masyadong magtiwala Miranda."

"Bakit po?"

"Mahirap na basta basta magtiwala Miranda."

"Tita tama po si lolo.. kung may nagtatangka sa buhay ni Oceane, hindi

dapat tayo basta basta nagtitiwala."

*******************************************

[6] Chapter 6: Zaiden Alfiro

*******************************************

(Oceane's POV)

Lumingon lingon ako sa paligid. Nasa isang silid ako, walang tao. Dahan

dahan akong bumangon. Naramdaman ko ang bigat ng pakiramdam mula sa ulo

ko. Napahawak ako sa ulo, parang binibiyak sa sobrang sakit.

Bumukas ang pinto ng silid. Isang maganda at batang babae ang pumasok.

May dala itong tray, nakangiti itong lumapit sa akin.

"Mabuti naman at gising kana..." sabi nito

Nakatingin lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung asan ako at kung sino

itong babaeng kaharap ko.

"Ako si Ayo, isa akong ajouga.."

Iniabot niya sa akin ang baso na may laman kulay brown na likido. Amoy pa

lang nasusuka na ako. Napansin niya kaagad ang pag iba ng mukha ko.

"Inumin mo yan para mawala ang sakit ng ulo mo."

Pinisil ko ang ilong ko saka ko ininom ang laman ng baso. Pinigilan kong

masuka pagkatapos kong uminom. Ilang sandali pa, naramdaman ko na ang

paggaan ng ulo ko.

"A---ano pong ginagawa ko dito?"

Napalingon siya sa akin.

"Wala kang matandaan?"

Umuiling lang ako.

"Kahit ano?"

Napaisip ako. Ano nga ba ang nangyari sa akin?

(REWIND- 3days ago)

Iba talaga ang pakiramdam ko ngayon. Masaya na, nakakaexcite basta iba.

Akala ko outcast ako dito sa mundong ito, hindi pala. This is a place

where i belong. Isa rin akong witch.

Nahiga ako sa kama habang hindi ko maalis ang ngiti sa labi ko. Isa akong

witch. At si Mama, akala ko tulad lang ng mga normal na Ina, ganoon din

ang tingin ko kay Papa. Isang ordinaryong Ama na iniwan ang pamilya para

sa ibang babae.

"Hhuh?"

Hinawakan ko ang amulet na suot ko. Lumiwanag ito. Tatlong magkakaibang

kulay.

'Anong nangyayari?'

Unti unti kong naramdaman ang kakaibang aura sa loob ng silid ko, pero

wala namang ibang tao maliban sa akin.

"Weird!"

Nasabi ko na lang. Kahit pa may goosebumps na akong nararamdaman. Tumayo

ako at tangka ko sanang sumilip sa bintana ng isang imahe ng tao ang

napansin ko sa may tabi ng table ko.

"S----sino ka?"

Napaurong ako ng matitigan ko ang imahe. Siya ang lalaking bampira na

nakita ni Zaiden at nagpakita sa akin sa Arcade sa mall.

"Wag ka matakot sa akin..hindi kita sasaktan."

Malamig ngunit malambing ang pagkakasabi ng mga salitang yon. Hindi ko

maalis ang tingin ko sa kanya, kailangan kong maging alerto kung sakaling

saktan niya ako.

Hindi rin naman kumilos ang lalaki papalapit sa akin. Nakatitig din ito

sa akin. Ngumiti ito sa akin, napansin ko ang mapuputi niyang ngipin.

Nakita ko din ang pangil niya. Nakaramdaman na ako ng takot. Mula sa

likod ko, hinawakan ko na ang wand ko.

Nagulat ako ng maramdaman ko ang malamig niyang balat sa aking braso.

Hindi ko napansin ang paglapit niya sa akin, kahit nakatitig na ako sa

kanya. Mabilis siyang kumilos.

"Hindi kita sasaktan pangako!" bulong niya sa tenga ko

Lalong tumaas ang mga balahibo ko, sa lamig ng kanyang boses. Ngunit

wala akong naramdamang hangin mula sa kanyang bibig.

"S---sino ka ba? Anong ginagawa mo sa silid ko? Anong kailangan mo sa

akin?"

Sunod sunod kong tanong. Napansin ko ang pagngiti niya.

'Malayo si Jacob, wala si Zaiden.. anong gagawin ko...?'

"Maniwala ka naman sa akin, hindi kita sasaktan..." nakangiti nitong sabi

Hindi ako nagsalita.

Unti unti siyang lumapit sa akin, umurong naman ako habang papalapit

siya. Naupo siya sa gilid ng kama ko. Ako naman ang nakatayo sa tabi ng

table ko.

"Ako si Castor Craven Silverwood. Half vampire half wizard. Hindi ako

masama, nandito ako para protektahan ka."

"Protektahan saan? Kanino? At bakit?"

Napangiti na naman siya sa mga sinabi ko.

"Ugali mo talaga ang magtanong ng sunod sunod ano?"

"Kasalanan mo yan.. kung inayos mo ang pagpapaliwanag mo, hindi na ako

magtatanong.."

I doubt it.. lahat ng bagay may tanong.."

Hindi na ako nakipagtalo.

"Hindi pa panahon para malaman mo ang totoo.. basta ang ipinapakiusap ko

lang sayo ay magtiwala ka sa akin."

"You're kidding!..Paano ako magtitiwala sa isang....sa isang taong ngayon

ko lang nakilala at take note.. hindi ka tao.. bampira ka."

"I'm well fed.. hindi kita sasaktan.."

Muli siyang tumayo at nilapitan na ako. Hindi ako umalis sa kinatatayuan

ko at hinayaang lumapit siya sa akin. Kung totoo ang sinasabi niya, hindi

nya ako sasaktan.

Hinawakan niya ang kwintas ko. Pagkatapos ay hinaplos niya ng kamay ang

buhok ko.

"Hayaan mo lang na bantayan kita.. nasa panganib ang buhay mo.."

"A---anong..."

"Hindi lahat ng nakakasalamuha mo ay mabubuti, wag ka masyadong

magtiwala."

Tinampal ko kamay niya.

"Then why should I trust you?"

"Hindi kita pinipilit na pagkatiwalaan ako.. ang ipinapakiusap ko lang

sayo.. hayaan mong bantayan kita."

"Naguguluhan ako sayo..."

Lumayo ako sa kanya, bumalik ako sa tabi ng kama ko. Nakatingin pa rin

ako sa kanya.

"Ang kwintas na suot mo ang tumawag sa akin.."

Napahawak ako sa amulet. Ano bang sinasabi nito?

"Evil Eye Stone ang batong nasa kwintas mo, tuwing kailangan mo ako,

naririnig ko ang tibok ng pusok mo."

"Bigay sa akin ito ng kaibigan ko.. bakit ikaw ang makakarinig sa akin?"

"Kaibigan? Sino? Yung tagalupa? O yung traydor na Alfiro?"

"Anong sinasabi mo?"

"Ang sinasabi mong kaibigan mo ay isang Alfiro?"

"So what? Eh ano naman sayo?"

"Wag kang magtiwala sa isang Alfiro..."

"Bakit? Mas dapat nga ako magtiwala sa kanya kesa sayo.."

"Wag kang magpapadala sa kanya..mapanganib ang Alfiro na yon.."

Isang itim na usok ang pumasok mula sa bintana ng aking silid. Nabalutan

ng itim na usok ang buong kuarto, naramdaman ko ang malamig na kamay ni

Castor sa aking mga braso. Hindi ako makagalaw.

"Pakiusap wag kang hihinga.."

"Ano?"

Pero dahil sa pagsasalita ko, nalanghap ko ang itim na usok. Nakaramdam

ako ng panghihina.

"Black Magic.. may paparating na kaaway.."

Dahan dahan akong inihiga ni Castor sa kama. Isang asul at purple na

liwanag ang lumabas mula sa kanyang wand. Lumutang ako sa ere. Bagaman,

nanghihina ako, nakikita ko pa rin ang nangyayari sa aking paligid.

"Kaya mo pa bang magsalita?"

Tumango lang ako.

Ulitin mo ang sasabihin ko.Maliwanag ba?"

Isang tango ulit ang ginawa ko.

"By the line of my will, as I sit still, protect my body, mind, and soul,

now give me control."

Kahit hirap magsalita, inulit ko ang sinabi niya.

"Ulitin mo pa ng ilang beses.. proteksyon yan para hindi ka masyadong

maapektuhan ng black magic."

Tulad ng sinabi niya. Ilang beses kong inulit ang spell. Ilang sandali

pa, nakaramdam na ako ng antok. Bago tuluyang mawala ako sa aking sarili

nakita kong gumamit muli ng wand si Castor at nawalang parang bula ang

itim na usok sa paligid ko. Narinig ko pa ang pagbukas ng pinto ng

tuluyang mawalan ako ng malay.

(BACK TO PResent)

"Mamaya ka pwede lumabas dito.."

"Opo.."

Lumabas na ng silid si Miss Ayo. Nakaupo pa rin ako sa kama. Naguguluhan

ako. Bumukas muli ang pinto. Iniluwa noon si Jacob.

"Jacob?"

Patakbo akong nilapitan ni Jacob, saka ako niyakap ng mahigpit.

"Gising ka na!"

Sabi niya habang nakayap sa akin. Ilang sandali pa ay inalis na niya ang

pagkakayakap sa akin.

"I'm so worried!" hawak niya ang kamay ko

Napansin niya na wala akong reaksyon sa mga ginawa niya.

"Galit ka pa rin sa akin?"

"Hindi! Tuwang tuwa nga ako sayo.." sarcastic kong sabi

"I'm sorry... "

"Ano yan? Parang bata na pag nagsorry ka at nabigyan mo na ng kendi bati

na kaagad?"

"Sorry na Oceane...patawarin mo na ako.."

"Alam mo ba na sobrang sakit ang ginawa mo sa akin?"

Tumango lang ito. Saka masmahigpit pa ang hawak niya sa kamay ko.

"Sorry! Alam kong masakit ang mga nasabi ko sayo.. sana kalimutan na

natin ang lahat..."

Hiindi ako nagsalita. Nanginginig na ang luha sa mga mata ko. Ayaw kong

umiyak.

"Ang totoo, mas nasaktan ako sa mga ginawa ko sayo.. ako ang parang

bata.."

Pumatak na ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan.

"Hindi ko gusto si Alyssa, sinabi ko lang yon para malaman ang magiging

reaksyon mo.. kung magagalit ka ba o matutuwa pag nalaman mong may

nagugustuhan akong iba."

"Ngayong nalaman mo na.. masaya ka ba?"

"Ikaw ang mahal ko Oceane.. ikaw ang gusto ko mula pa pagkabata.. nawalan

ako ng lakas ng loob na magtapat sayo dahil nakita kong masaya ka

pagkasama mo si Alfiro."

Natawa ako sa sinabi niya. Patuloy pa rin ang pagluha ko.

"I'm really sorry.. sorry for giving you pain..."

Syempre, matitiis ko ba naman ang kaisa isang bestfriend ko. Pinatawad ko

si Jacob, at isa pa, ewan ko kung bakit parang nawalan ako ng interes sa

kanya. Dahil siguro sa matagal kami hindi nagkausap. O dahil nahuhulog na

ang loob ko kay Zaiden.

Naikwento rin ni Jacob na alam na niya ang totoong katauhan ni Mama.

Nagkausap sila at sinabi rin niya na iwasan ko muna si Zaiden. Pareho

sila ni Castor, pinapaiwas nila ako Zaiden. Ano bang meron kay Zaiden at

bakit kailangan ko siyang layuan at hindi pagkatiwalaan.

Wala ng tao sa sala ng dorm ng bumalik ako doon. Dumiretso ako sa silid

ko. Naupo sa kama.

'Sino ka ba talaga Zaiden? Bakit lahat sila ay sinasabing wag ako

magtiwala sayo? Ano ba ang inililihim mo?'

"Kamusta ka na?"

Napabalikwas ako sa kama ng marinig ang boses. Nakita ko si Castor na

nakatayo sa may pintuan. Nakangiti ito sa akin.

"Paano ka..."

"I have my own ways.." nakangiti nitong sabi habang papalapit sa akin

Ewan ko ba, pero hindi pa rin ako panatag na nasa loob ng silid ko ang

isang bampira.

"Yeah! I'm fine..nakatulong sa akin ang protective spells na itinuro mo..

at ang healing spells na ginawa ni Miss Ayo."

"Mabuti kung ganoon."

"Can I ask you something...?"

"Ano yon?"

Naupo ako sa silya na nasa tabi ng study table ko. Naupo akong nakaharap

sa kanya.

"Who is Zaiden Alfiro? Bakit hindi ko dapat siya pagkatiwalaan?"

"Hindi ba di ka naman nagtitiwala sa akin? Bakit mo ako tatanungin?"

"Dahil ikaw ang may sabi na wag ko siya pagkatiwalaan."

"Bakit, kung sasabihin ko ba sayo ang totoo maniniwala ka sa akin?"

"Well kung ayaw mo magkwento, di wag.. dami mong alibi!"

'Nakakainis itong bampirang ito, hmp!'

Tumalikod ako sa kanya at nagbuklat ng libro.

"Ikaw ang siyang dapat tumuklas kung sino talaga si Zaiden Alfiro.."

"Oo na sige na.." sabi ko nang hindi siya nililingon

"Nasa Elfwood ang Mama mo"

"I know.." sabi ko ulit

"Kasama ko ang Papa mo."

Napalingon ako sa kanya. Sinusuri ko mukha niya kung nagsasabi ng totoo.

"Sinusubaybayan niya ang Ama ni Zaiden Alfiro.."

"Bakit?"

"Matagal ng ipinapahanap ni Valkoor ang iyong Ina.. at dahil sa pagtawid

ni Zaiden Alfiro sa mortal world nakita niya ang iyong Ina. At naniniwala

siya na nasabi na ni Zaiden sa kanyang Ama ang lahat."

"B--bakit? Anong gusto nila kay Mama?"

"Yun nga ang dahilan ni Nazar kaya sinusubaybayan niya si Valkoor."

Isang katok mula sa pinto ang nagpatigil sa aming usapan. Nawala si

Castor bago ko nabuksan ang pinto. Mabilis na pumasok sa loob ng silid ko

si Zaiden.

Pagsara ko ng pinto, agad niya akong niyakap. Nagulat pa ako ng halikan

niya ako sa labi ko. Ilang segundo din yon. Hindi ako nakapagreact sa

ginawa niya, nabigla ako.

"Alam mo bang masaya ako na nagising kana?"

Nakatitig lang ako kay Zaiden. Kitang kita ko sa mga mata niya na masaya

talaga siya.

"A---anong ginagawa mo dito"

Lumayo ako ng bahagya sa kanya.

"Gusto kong magsorry! Pinagbawalan ako ni Principal Alyora na makipag

usap o lapitan ka.. pero hindi ko kaya na hindi ka makita o kausapin

kahit ilang segundo lang."

"Bakit pinagbawalan ka ni Principal Alyora? Wala ka namang ginagawang

masama sa akin.."

"Oceane... mahal kita.. kahit anong mangyari ipagtatanggol kita,

poprotektahan kita..."

"Kahit sa Ama mo?"

Bahagya siyang nagulat sa sinabi ko.

"Kahit kay Dad, kahit kanino.." nakatitig siya sa mga mata ko

'Pero bakit hindi kita pwedeng pagkatiwalaan?'

"Bakit ganyan ka makatingin? May problema ba?"

"Ha? W--wala wala naman..."

"Labas na ako, baka may makakita sa akin na pumasok ako dito..."

Ngumiti lang ako. Bago siya tuluyang lumabas ng silid ko lumingon pa

siya sa akin.

"Hindi ko hahayaang may manakit sayo..kahit sarili ko pang Ama."

Nakaramdam ako ng kaba ng mga oras na yun.

"He's evil..."

Nagulat ako ng magsalita si Castor.

"You're fallin' for him right?"

Hindi ako nagsalita. Naglakad lang ako pabalik sa study table ko. Isang

luma at makapal na libro ang nakita ko.

"Saan nanggaling ito?"

Tanong ko kay Castor. Lumapit ito sa akin.

"Sa akin.."

Binuklat ko ang libro. Lahat nangkasulat ay tungkol sa spells. Lahat na

yata ng spells ay nakasulat doon.

"Bagong required na book ba ito?"

"Yan ang dapat mo pag aralan.."

"Ha? Bakit? Advance Spells at forbidden spells ang mga ito."

"Tama.. kailangan mong pag aralan ang mga yan para maprotektahan mo ang

sarili mo."

Natawa naman ako.

"So ako na ang dapat magprotekta sa sarili ko.. akala ko ikaw ang

protector ko."

"Pinipilosopo mo ako.."

"Hindi ah!"

"In case na wala ako, maipagtatanggol mo ang sarli mo."

Bumalik ako sa kama. Nahiga sa kama. Bago ako pumikit, tinitigan ko muna

si Castor.

"Bakit ganyan ka makatingin?"

"Gusto ko ng magpahinga.. seryoso ka ba na babantayan mo ako buong

magdamag?"

"Oo."

Tumaas ang kilay ko. Hindi pa rin ako nagtitiwala sa kanya. Baka kagatin

nya ako sa leeg at sipsipin ang lahat ng dugo ko habang natutulog ako.

"Hindi ako makakapagpahinga kung nakanganga ka habang tulog ako.."

"Sige lalabas na ako.."

Binuksan niya ang bintana saka tumalon doon.

(Castor's POV)

Tulad ng hiling ng Infinity sa labas ng kanyang silid ako naghintay.

Nakahiga ako sa sanga ng puno malapit sa bintana ng kanyang silid.

Ilang minute bago maghating gabi, nakaramdam ako ng kakaibang aura.

Nakarinig ako ng nag uusap mula sa ilalim ng punong kinatatayuan ko.

"Anong gusto mong gawin ko?"

"Bantayan mong mabuti ang Infinity.. wag na wag mong hahayaan na

makalapit muli ang half breed na yon.:"

Hindi sumagot ang isang lalaki. Nagpatuloy naman ang isa sa pagsasalita.

"Sinusubaybayan si Dad..."

"Talaga?"

"Hindi pa malaman kung sino ito."

"Ano bang plano ni Dad kay Miranda at sa Infinity?"

"Malalaman mo rin yan sa tamang oras.. ang gawin mo ngayon, ipagpatuloy

mo ang ginagawa mo.. hayaan mong maging lubos ang tiwala niya sayo.."

"Sige.. ako na ang bahala.."

Ilang sandali pa. Narinig kong umalis ang isang lalaki. Bahagya akong

sumilip sa sanga ng puno. Nakita kong naglalakad na pabalik ng dorm ang

batang Alfiro.

"Hindi kayo magtatagumpay mga Alfiro..."

Nasabi ko sa aking sarili. Nang masiguro kong ligtas ang Infinity.

Lumabas ako ng Academy at nakipagtagpo kay Nazar.

Sa Goblin Forest ko natagpuan si Nazar, sa isang kweba malapit sa lawa.

"Castor.."

Bati niya sa akin. Nakaupo ito sa malaking bato. Gumawa rin ito ng apoy

gamit ang wand niya. Nilapitan ko siya.

"Kamusta naman ang lakad mo?"

"Maagap si Valkoor sa mag- ina mo Nazar.."

Bahagya itong tumawa.

"Alam ko.."

"Nakaramdam si Valkoor na sinusundan mo siya kaya umiiwas siya lumabas ng

kanyang mansyon ngayon.."

"Muntik na kami magkaharap kagabi, hindi ko inaasahan na nakakaramdam na

siya. Malakas talaga ang pakiramdam niya."

"Nagkita na ba kayo ni Miranda?"

"Nakita ko siya.."

Huminga muna ng malalim si Nazar bago muling nagsalita.

"Maganda pa rin siya.."

Nakita ang kislap sa kanyang mata habang sinasabi niya ang mga salitang

yon.

"Kamusta ang aking anak?"

"Binabantayan siya ng batang Alfiro.. at tingin ko gusto siya ng anak

mo."

Nagbago ang expression ng mukha ni Nazar.

"Hindi ako papayag na isang Alfiro ang magugustuhan ng aking anak. Hindi

ko makakalimutan ang ginawa ng mga traydor na yan sa aking pamilya."

*******************************************

[7] Chapter 7: Valkoor Alfiro's Dark Secret

*******************************************

(Valkoor's POV)

"Dad..."

Hindi ko pinansin ang anak kong si Justin. Kadarating lang niya mula sa

Academy para balaan si Zaiden, ang aking bunsong anak.

"Nakausap ko na po si Zaiden Dad."

"Sinabi mo ba sa kanya na hindi siya dapat magpasindak sa banta ni

Alyora?"

"Siya na daw ang bahala sa Infinity.."

Tumahimik ako. Hindi ako mapalagay sa sinabi ni Justin.

"Bakit Dad?"

"Nararamdaman kong wala na sa atin ang kapatid mo."

Hindi nagsalita si Justin. Nakatingin lang ito sa akin.

"Ibang iba na ang kilos ng kapatid mo.. pakiramdam ko ay may pagtingin na

siya sa batang iyon."

"Nakita ko na ang Infinity.. at tama kayo Dad. Hindi malayong magkaroon

ng pagtingin si Zaiden sa kanya."

Huminga ako ng malalim. Muli kong hinithit ang tabakong kanina pang

pinaglalaruan ng mga daliri ko.

"Nag aalala kayo Dad sa ginagawa ni Zaiden?"

Hindi ako sumagot. Naglakad ako patungo sa terrace ng bahay. Lumanghap ng

mabango at sariwang hangin.

"Kung magkaroon man ng tunay na pagtingin si Zaiden sa Infinity, hindi

ba't mas makabubuti yon para sa atin?"

Umiling ako. Hinawakan ko sa balikat si Justin.

"Masasaktan ang kapatid mo Justin. Kahit kailan, hindi sila maaring

umibig sa isa't isa."

Nakita ko sa mata ni Justin ang pagtataka, naghintay ako na itanong niya

sa akin kung bakit? Ngunit wala akong narinig sa kanya.

Bago lumubog ang araw, sakay ng aking broomstick, pumunta ako sa Night

Market. Dahil nga Night Market, wala pang masyadong bukas na tindahan

dito. Masmabuti yon para walang makakita sa akin.

Gamit ang Invisibility Spell, naitago ko sa ligtas na lugar ang aking

broomstick, naglakad na lamang ako mula sa Bar hanggang marating ko ang

House of Beans.

Pumasok ako sa loob nito. Wala pang masyadong customer sa loob.

"Mr. Alfiro, mabuti't napasyal kayong muli sa aking Tea House.."

"Gusto lamang kitang makausap ng pribado, kung maaari."

Lumingon lingon muna ang may ari ng tindahan bago ako binagbigyan. Sa

isang silid kami pumasok.

"Maupo ka Mr. Alfiro.."

Naupo naman ako sa sofa na nasa harap ko.

"Ano bang pag- uusapan natin Mr. Alfiro?"

"Gusto kong ibalik mo sa akin ang alaala ko.."

Sandaling natigilan ang lalaki sa sinabi ko. Ngunit tumawa siya ng

bahagya.

"Pero Mr. Alfiro, kayo ang nagsabing ayaw nyo ng balikan pa ang alaalang

yon."

Sumeryoso ako. Tinitigan ko siya. Nakipagtitigan siya sa akin.

"Mr. Alfiro, ilang beses ko kayong tinanong noon kung sigurado kayo sa

desisyon ninyo. Ngunit sa halip na sumagot kayo ng maayos ay nagalit kayo

sa akin at pinagtangkaang papatayin ako.."

"Mr. Whelpkins.. nakikiusap ako sa iyo.. ang alaalang itinakwil ko dati

ang siyang makakatulong sa akin para maibalik sa piling ko ang aking

pamilya.."

Tumayo ang lalaki at lumapit sa isang lumang cabinet. Gamit ang kanyang

wand, nabukasn niya ang isang vault. Inilabas niya ang isang puting

envelop at ipinakita iyon sa akin.

"Natatandaan mo ba ito Mr. Alfiro?" inilapag niya sa lamesita ang papel

"Ito ang pinirmahan mong kasunduan natin gamit ang ating parehong dugo."

"Alam ko.. at nakasaad sa kasunduan yan na hindi ko na maaring bawiin pa

ang alaalang itinakwil ko na."

Ngumiti si Mr. Whelpkins, ibinalik sa envelop ang papel. Muling lumakad

papalapit sa vault.

"Naksaad din sa kasunduan na yan, na oras na maayos akong makiusap sayo,

ibabalik mo sa akin ang parte alaala kong gusto kong balikan."

Natigilan muli ang lalaki. Nawala ang ngiti niya sa labi. Nilapitan ko

siya.

"Tama ako hindi ba?"

Hindi sumagot ang lalaki. Nakikita ko na ang namumuong mga butil ng pawis

sa noo niya.

"Ang akala mo siguro hindi ko binasa ang kasunduang pinirmahan ko.."

"Narinig ko ang paglunok niya. Kilalang mapanlinglang na Wizard si Mr.

Whelpkins, ngunit kahit ganoon.

Siya pa rin ang nilapitan ko para sa kakaibang Spell na kaya niyang gawin

na siya namang makakatulong sa akin. Tuso ang lalaking ito.

At dahil nabalitaan ko na ang kanyang masamang gawain, gumawa ako ng

duplicate ng kasunduan namin.

"Hindi ka na sumagot.."

"Tuso ka talaga Mr. Alfiro.."

"Ikaw ang tuso Mr. Whelpkins.. mautak lamang ako sa katulad mong tuso."

Nakita ko ng tumutulo sa mukha niya ang pawis. Naririnig ko na ang tibok

ng puso niya, ang kaba na nararamdaman niya.

"Sige, ibabalik ko ang parte ng alaalang gusto mong balikan. ngunit sa

isang kondisyon.."

Napatingin ako sa kanya.

"Ito na ang huli sa iyong kahilingang bawiin ang iyong alaala."

"Sige, ang kasunduan ay kasunduan."

Mula sa kung saan, isang papel ang lumipad sa hangin. Isang marka ng dugo

ang inilagay niya sa papel at ganoon din ako.

(REWIND 15 YEARS AGO)

Isa akong ulila. Pinaslang ng mga magnanakaw ang aking pamilya. Dalawa

kaming magkapatid. Ngunit sa kasamaang palad, napaslang din ang aking

kapatid dahil sa maling bintang ng ibang Wizard.

Sa loob lamang ng isang buwan ay naulila ako. Walang matuluyan, walang

makain at walang kaibigan. Natuto akong magnakaw sa bayan, natuto rin

akong magsinungaling.

Sa edad na 9, napadpad ako sa kamay ni Baragor.

Hindi ko alam na isa siyang Dark Sorcerer. Ibang iba ang pinapakita niya

sa akin sa nababalitaan ko yungkol sa kanya. Mayaman siya at

maimpluwensiya.

May isa siyang anak na lalaki. Si Nazar.

Tinuruan niya ako ng black magic. Tuwang tuwa siya sa akin dahil sa bilis

kong matuto. Hindi nagtagal ay inampon niya ako.

Dahil abala siya sa akin, nakikita kong napapabayaan niya ang kanyang

tunay na anak.

Wala akong nararamdamang kahit ano kay Nazar. Seryoso siya at palaging

nag iisa. Ngunit sa isang di sinasadyang pangyayari, umibig kami sa

issang babae.

Si Miranda ang aming malapit na kapitbahay, kaibigan ng pamilya niya ang

aking mga magulang. Half fairy at Half Elf siya.

Nang mag aral si Miranda, umalis sila ng kanyang pamilya sa bayan namin.

Ang akala ko ay hindi na kami muling magkikita.

Nalaman kong may lihim na relasyon sina Miranda at Nazar. Kahit masakit,

tinutulungan ko silang magkita sa gubat at tumakas kay Baragor.

Sa kabila ng kabutihan ko sa kanilang dalawa, nagawa nilang pagbintangan

ako sa kasalanang hindi ko naman ginawa.

"Hindi totoo ang naririnig mong balita Nazar.."

"Sana nga hindi totoo Valkoor. Dahil kahit itinuring na kitang kapatid,

hinding hindi ako papayag na pagtangkaan mo muli ang buhay ng aking Ama."

Mula noon, hindi na kami nagkausap pa ni Nazar. Kahit araw araw ko siyang

nakikita, iniiwasan niya ako na para bang may malubhang sakit.

Ilang taon mula ng mawala sina Miranda at Nazar, ako ang ginawang kanang

kamay ni Baragor. Hindi na katulad ng dati si Baragor, malupit na siya at

masama.

"Valkoor.. tulungan mo akong hanapin ang aking Anak at ang babaeng

iyon.."

"Pero Baragor, bakit hindi na lamang natin sila hayaang mamuhay ng

tahimik? Mahal nila ang isa't isa."

Isang malakas na boltahe ng kuryente ang naramdaman ko sa aking buong

katawan. Para akong lantang gulay na bumagsak sa harapan ng itinuturing

kong ama.

"Valkoor! Ako ang pinakamakapangyarihang Dark Sorcerer, ako ang dapat

nasusunod dito.."

Umeko sa buong mansyon ang boses ni Baragor.

"Alam kong may pagtingin ka sa babaeng yon Valkoor. Alam ko ang nakaraan

mo.. alam ko ang lahat ng tungkol sayo.."

Natahimik ako.

"Gusto kong hanapin mo ang babaeng yon ang aking anak at ang sanggol. "

Mula sa kawalan, nakita kong hawak ng isang Soul Eater ang aking

kasintahan si Alina. Nagkuyom ako ng palad.

"Kukunin ko ang kaluluwa ng babaeng ito hangga't hindi mo nahahanap ang

aking anak."

"Alina! AAAAAAAAAAAllllllliiiiiiiiinnnnnnnnnna!"

Naririnig ko ang hinagpis ng boses ni Alina habang nawawala ito sa dilim

kasama ng Soul Eater.

Sinubukan kong magtanong tanong sa mga Elves, Fairies, Oger, Goblin

mahanap lamang si Nazar.

Hindi nagtagal, may nakapag turo sa akin na tumawid sila sa mundo ng mga

mortal.

"Alam mong nasa panganib ang aking mag ina Valkoor.."

"Patawad Nazar, pero gusto ko din mabuhay ng may pamilya.. ikaw lang ang

gusto ni Baragor. Hindi niya sasaktan ang iyong mag ina kung sasama ka sa

akin ngayon."

"Hindi ako sasama sayo Valkoor.."

"Patawarin mo ako Nazar, kapag hindi ka sumama ang iyong anak ang ang

manganganib."

Napatingin siya sa akin. Alam niyang totoo ang sinasabi ko.

"Ikaw ang tagapag mana ni Baragor.. pag hindi ka niya nakuha, ang iyong

anak ang sapilitan niyang kukunin. Hahanapin niya kayo kahit saang mundo

pa kayo magtago."

"Maliit pa ang aking anak Valkoor.. hindi ko kayang iwan silang mag ina

dito sa mundong ito."

"Pangako ko sayo, ako ang bahala sa iyong mag ina..kaya sumama ka na sa

akin."

Nagawa kong isama pabalik sa aming mundo si Nazar.

Nakuha ko din si Alina sa mga Soul Eater. Lumayo kami at nagtago hanggang

sa magkaroon kami ng dalawang anak.

Lumipas ang ilang taon, nahanap kami ng alagad ni Baragor

.Binihag niya ang aking asawa, ang 7 taong gulang kong panganay at ang 2

linggong sanggol.

"Anong kailangan mo pa sa akin Baragor?"

"Valkoor anak.. kailangan ko ulit ang tulong mo."

Kinilabutan na ako ng sabihin nyang anak.

"Hindi natuloy ang pagkuha ko sa buhay ng aking anak na si Nazar.."

Ang mga Dark Sorcerer para mabuhay ng matagal, kailangan nilang patayin

at higupin ang kaluluwa ng kanyang sariling anak.

"Tumakas si Nazar at nagtago. Ilang linggo na ang nakalilipas.."

"Ipapahanap mo ba ulit siya sa akin?"

"Hindi!"

"Kung ganoon bakit mo pa ako binihag dito?"

"Hahanapin mo ang anak ni Nazar at Miranda.."

"B--bakit?"

"Ang batang yon ang siyang magbibigay sa akin ng walang hanggang buhay.."

Ayon sa alamat, kapag ang isang may dugong Dark Sorcerer at Half breed na

Witch ay nagmahalan ng totoo.

Isang Infinity ang mabubuhay. Ang Infinity ang siyang magtataglay ng

malakas na kapangyarihan.

At ang tanging Infinity lamang ang makakapagpabagsak kay Baragor.

"A--anong gusto nyong gawin ko?"

"Hanapin mo ang bata at dalhin mo sa akin ng buhay Valkoor.."

Natigilan ako. Masama akong Wizard pero hindi ko kayang kunin ang bata

kay Miranda.

Si Miranda ang kaunaunahang kaibigan ko at uang babae minahal ko.

"Kailangang madala mo sa akin ang anak ni Nazar bago siya tumuntong ng 18

taon..."

"K---kung hindi ko po mahanap ang bata..."

"Wala ka ng matatawag na pamilya Valkoor.. babalik ka sa dati mong

buhay.."

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.

"Tandaan mo Valkoor.. bago sumapit ang 18 taon ng bata kailangang madala

mo na siya sa akin."

"Sige Baragor.. hahanapin ko ang bata sa abot ng makakaya ko.."

Palabas na ako ng silid ng muling magsalita si Baragor.

"Wag mo akong tatraydorin Valkoor.. kilala mo ako.. alam mo kung ano ang

kaya kong gawin."

Hindi ko malaman kung ano ang gagawin ko. Para akong mababaliw sa mga

oras na yon.

'Anong gagawin ko?'

(BACK TO PRESENT)

Pauwi na ako sa bahay. Sa gubat ako dumaan para makaiwas sa dami ng tao.

Napadaan ako sa Elfwood. Nakita ko si Miranda.

Bumaba ako sa broomstick at lumapit sa kinaroroonan niya.

Isang pulang liwanag mula sa kanyang wand ang sumalubong sa akin. Galit

siyang nakatingin sa akin.

"Valkoor!"

Ramdam ko ang gigil at galit sa boses niya. Tumigil ako sa paglalakad.

Hindi ko mapigilang ngumiti habang nakatingin sa kanya. Muli siyang

nagpakawala ng pulang liwanag mula sa wand niya.

Sunod sunod na pag atake ang ginawa niya.

Nagtago ako sa likod ng malaking puno.

"Miranda.. magpapaliwanag ako sayo. Hindi ako pumunta dito para makipag

away sayo, o saktan ka."

"Anong kailangan mo?"

"Ibaba mo muna ang wand mo please.."

Nakita kong dahan dahan niyang itinago ang wand niya.

Maingat naman akong lumapit sa kanya. Ilang yarda din ang layo namin sa

isa't isa.

"Miranda, hindi ko sinasadyang makita ka ngayon. Hindi talaga kita

pinuntahan para saktan.."

Hindi siya nagsasalita. Nakatingin lang siya sa akin.

"Gusto kong malaman mo na, masaya akong makita kang muli."

"Wag kang plastik Valkoor.."

"Nandito na ako, para mawala na rin ang galit mo sa akin.. gusto kong

ibigay ito sayo.."

Isang asul na bote ang iniabot ako sa kanya.

Ang asul na liwanag sa loob ng bote ang nagsisilbing proteksyon sa aking

memorya. Ito ang kinuha ko kanina kay Whelpkins.

Inabot naman niya ang bote. Pinagmasdan niya ang laman noon.

"Anong gagawin ko dito?"

"Gusto kong makita mo ang nakaraan ko, ang totoo sa lahat ng nangyari,

ang dahilan kung bakit ako ganito."

"Parte na naman ba ito ng drama mo?"

"Hindi Miranda.."

"Anong nangyayari Miranda?"

Isang matandang Elf ang lumapit kay Miranda. Siya si Alberich, ang

pinakamatandang Elf at matalino at makapangyarihang Elf sa buong

Wizarding World.

"Pagpupugay sayo Old Elf Sorcerer.."

"Valkoor Alfiro.. anong ginagawa mo dito?"

Napatingin sila sa akin.

"Ibinigay niya ito sa akin.."

Iniabot ni Miranda sa matandang Elf ang bote. Pinagmasdan naman ng

matandang Elf ang laman nito.

"Itinakwil na alaala.."

Tumango lang ako.

"Bakit ibinibigay mo ito?"

"Yan po ang katotohanan..."

Gamit ang tubig at memory spell. Napanood nila ang aking nakaraan. Kitang

kita ko sa mukha ni Miranda ang galit.

Wala naman akong makitang reaksyon sa matandang Elf.

"Baragor!"

"Isa ka sa biktima ni Baragor Valkoor.."

"Hindi ko kagustuhan ang mga nangyari Miranda.. ginawa ko lang yon para

iligtas ang pamilya ko."

Hindi nagsalita ang dalawa. Nakaramdam ako ng kawalang pag asa.

Akala ko kung sasabihin ko ang totoo sa kanila, mapapatawad nila ako,

matutulungan nila akong iligtas ang pamilya ko.

"Valkoor.."

Napatingin ako kay Miranda. Hindi ito nakangiti. Seryoso siya

"Hindi ako manhid para hindi malaman ang gusto mong mangyari.. sige

tutulungan kita para iligtas sa kamatayan ang pamilya mo.."

"Salamat Miranda."

"Sa isang kondisyon Valkoor..."

"A--anong kondisyon?"

"Hindi mo ipagkakanulo kay Baragor ang anak ko."

"Makakaasa ka Miranda.."

*******************************************

[8] Chapter 8: Last Breath

*******************************************

(Oceane's POV)

Hindi pa sumisikat ang araw, isang katok sa pintuan ang gumising sa akin.

Wala sa sariling bumangon ako at binuksan ang pinto.

"Good Morning!"

Nanlaki ang mga mata ko ng marinig ko ang boses. Si Zaiden, nakangiti sa

akin.

Mabilis kong tinakpan ang dibdib ko at nagtatakbo ako pabalik sa kama.

Binalot ko ng kumot ang katawan ko.

Nakita kong naging kakaiba ang ngiti ni Zaiden. Ngiting nang- aasar or

should i say may pagka green ang ngiti niya.

"Mas maganda ka pa pala pag bagong gising ka..."

Sumimangot ako. Pero deep inside, knilig ako. Ewan ko ba, mukhang

naiinlove na yata ako sa kanya.

"Bakit ang aga mo?"

"Mamaya kasi hindi kita pwedeng lapitan o kausapin. So susulitin ko na

ang time na ito para makasama ka."

Kitang kita sa mukha ko ang pamumula ng pisngi ko.

"Pero ang aga pa kaya.. 3am pa lang Zai.."

"Alam ko.. bakit gusto mo pa ba matulog?"

"Hay naku Zaiden, ginising mo na nga ako tapos itatanong mo kung gusto

kong matulog."

Napangiti siya. Nagdadabog akong nilapitan siya ulit.

"Tara sa forest, pasyal naman tayo.."

"Huh? Sobrang aga naman.."

Wal;a rin akong nagawa. Nagpalit ako ng damit habang naghihintay sa labas

ng aking silid si Zaiden.

Nagulat naman ako ng sumulpot sa harapan ko si Castor.

"Ang aga naman manligaw ng Alfiro na yan.."

"Hindi siya nanliligaw.. at pwede ba wag ka nga basta basta susulpot na

lang.. aatakihin ako sa puso sayo." inis kong sabi

Tumawa si Castor. Nakita ko na naman ang pangil nya. Kinabahan na naman

ako.

"Tandaan mo Oceane.. binabantayan kita..."

"Oo na..hmp! Nakakainis.."

Lumabas ako ng silid. Ayoko ng makausap pa si Castor.

Tumataas ang balahibo ko sa kanya at isa pa, hindi ako kumportable na

kasama siya.

Dahil nga maaga pa, wala pang tao sa hallway ng dorm, sa sala at sa labas

ng building. Nakalabas kami ng gate ng walang nakakita. Naglakad lang

kami papunta sa fairywood.

"Zaiden..."

Lumingon ito sa akin. Nakangiti siya.

"Bakit? May gusto ka ba?"

"Ha? W---wala wala naman..."

Ako na ang umiwas ng tingin sa kanya.

Hindi ko kayang itanong sa kanya kung dapat ko ba siya pagkatiwalaan.

Sabi nga ni Castor, ako dapat ang tumuklas nun.

"Naiinis ako kay Principal Alyora.."

Hininayaan ko lang magkwento si Zaiden. Baka sakaling madulas siya na

maikwento sa akin ang buhay nya.

"Pinagbawalan nya ako na lapitan ka o kausapin.. Yung bampira na

yon..kasalanan nya ang lahat."

"Bakit?"

"Sinabi nya kay Principal Alyora na......"

"Na ano?"

Tumigil sa paglalakd si Zaiden. Humarap siya sa akin. Tinitigan ako sa

mata. Seryoso siya ng mga oras na yon.

"Pinagkakatiwalaan mo ba ako Oceane?"

Hindi ko alam kung anong isasagot. Sa dami ng kontra sa pakikipagkaibigan

ko sa kanya, hindi talaga ako sigurado kung mapagkakatiwalaan ko siya.

"Bakit mo naitanong?" sabi ko nalang

"Gusto ko lang malaman, dahil kung hindi..."

"Kung hindi ano?"

"Papatunayan ko sayo na pwede mong ipagkatiwala sa akin ang buhay mo.

Handa kitang ipaglaban at protektahan."

Hindi ako nagsalita.

"Alam kong weird itong sasabihin ko pero, aaminin ko.. una palang kita

nakita sobrang... sobrang na attract na ako sayo.. hindi pa nga kita

kilala nun. Alam mo bang pinabilis mo ang tibok ng puso ko nun unang

beses kita nakita?"

Hindi ko mapigilang matawa sa mga sinabi niya.

"Natatawa ka sa sinasabi ko..."

"Alam mo hindi bagay sayo..."

"Ah ganun?!"

Inakbayan niya ako saka inipit ng braso niya ang leeg ko.

"Handa kitang protektahan hanggang sa huling hininga ko.. tandaan mo

yan."

Hindi na ako kumibo pa.

(Zaiden's POV)

Tulad nga ng gustong mangyari ni Principal Alyora. Hindi ko nilalapitan o

kinakausap si Oceane. First subject pa lang kay Prof Eara para na kaming

hindi magkakilala. Sa lunch namin, hindi rin kami magkasabay pumunta sa

dining area.

"Oceane..."

"Oh Tim....."

"Bakit asa huli si Zaiden? LQ kayo?" pang aasar nito sa kanya

Nakita kong pinalo niya si Tim sa braso. Ewan ko ba, hindi ako

kumportableng pinapanood silang dalawa.

"LQ ka dyan.. "

"Ayun oh, tingnan mo nga siya, mukhang nagseselos ata sa akin.."

Lumingon si Oceane. Umiwas naman ako ng tingin. Baka kasi mahuli ako ni

Principal Alyora.

May ibinulong siya kay Tim, tapos tumawa silang dalawa. Parang sarap

sapakin sa mukha si Tim. Gilitan ko kaya siya ng leeg..

Malayo din ang upuan namin habang kumakain. Si Denis at Jericho ang

katabi ni Oceane. Mukhang masaya naman ang dalawang kumag. Napansin ko

rin na kumaway sa kanya si Jacob.

'Grabe! Pinagseselos ba talaga ako ni Oceane? Bakit kailangan nya gawin

yon.?'

Nawalan ako ng gana sa lunch. Nauna akong lumabas ng dining area kay

Oceane.

Ayoko ng makita pa ang mga ginagawa niya. baka di ako makapag pigil,

masaktan ko pa ang mga lumalapit sa kanya.

Hindi ko siya nilapitan sa mga sumunod pang subject namin. Titiisin ko na

muna ang kalahati pang araw na hindi ko siya makakausap.

Mamaya naman after class pinayagan kami na pumunta sa Night Market para

mamasyal. Lahat ng estudyante yon, hindi lang ang section namin.

After class bumalik kami sa dorm para magpalit ng damit. Malamig na kasi

ang panahon dahil malapit na magpasko.

Tama, kahit kaming mga wizard ay naniniwala sa pasko.

"Talaga? Akala ko LQ kayo..."

Tumatawa si Tim habang naglalakd kami palabas ng gate. Dun namin

hihintayin si Oceane.

"Ikaw, parang biro sayo ang lahat.." inis kong sabi

"Nakakatawa ka si..."

"Walang nakakatawa Tim.."

"Meron, Ikaw..."

Hindi ako nagsalita. Malakas talaga mang asar si Tim. Sumeryoso ang mukha

niya.

"Magagalit ang Daddy mo sayo..."

"I don't care.."

"Parang hindi mo kilala ang Daddy mo Zaiden.."

"Kilala ko nga siya kaya nga gusto kong protektahan si Oceane sa kanya."

"Hindi ka pwedeng ma inlove sa kanya Zaiden.."

"Wala na si Mama, kahit anong gawin ni Daddy hindi na maibabalik pa ang

buhay ni Mama."

"Hindi pa patay ang Mama mo Zaiden, hawak siya ni Baragor..."

"Patay na si Mama... nakita kong kinain ng soul eater ang kaluluwa ni

Mama."

Hindi nagsalita si Tim. Walang nakakaalam ng sekretong iyon kahit sina

Daddy at Kuya Justin.

(10 years ago Zaiden's Memory)

Wala si Daddy, abala siya sa Ministry of Wizard. Siya kasi ang presedente

ng Committee. Nag aaral din si Kuya Justin sa Academy. Kami lang ni Mama

ang naiwan sa bahay.

Naglalaro ako sa sala ng bahay habang nagluluto naman ng meryenda ko si

Mama sa kusina.

Isang kakaibang itim na usok ang napansin ko sa bintana. Sinundan ko ang

usok at papunta ito kay Mama. Walang alam si Mama, naririnig ko pa ang

mahinang pag awit ni Mama ng paborito niyang kanta.

"Mama..."

Lumingon si Mama sa akin. Nakita kong inilabas niya ang wand nya at

nilapitan ako.

Yumakap naman ako sa hita niya dahil sa sobrang takot.

"Zaiden anak, wag kang aalis sa tabi ko..."

"Opo Mama..."

Nakita kong nag iba ang anyo ng itim na usok. Unti unti itong nabubuo na

hugis tao.

Ilang sandali pa ay naging tao ito pero nakakatakot ang mukha nito.

"Anong ginagawa mo dito? Wala dito ang asawa ko..."

"Pinag utusan lamang ako..."

Pagkatapos noon, naramdaman kong nanigas ang katawan ni Mama.

"Mama.. Mama.."

"Zaiden magtago ka... hawakan mo ito.."

Pilit iniaabot ni Mama sa akin ang wand niya. Nang makuha ko ito mabilis

akong nagtago sa cabinet. Nakikita ko mula sa maliliit nito butas ang

nangyayari sa labas.

Hindi na nakakilos pa si Mama. Pagkatapos noon ay isang puting liwanag

ang lumalabas mula sa bibig ni Mama.

Ilang sandali pa, parang lantang gulay itong bumagsak sa sahig.

Ang puting ilaw na lumabas sa bibig ni Mama ay mabilis na isinubo ng soul

eater. Pagkatapos ay may itim na usok itong muling ipinasok sa bibig ni

Mama.

Ako naman ang unti unting nilapitan ng soul eater. Malapit na siya sa sa

pinagtataguan ko ng marinig ko ang boses ni Daddy sa garden.

Mabilis na naglaho ang soul eater. Lumabas din ako sa pinagtataguan ko at

nilapitan si Mama. Ibinalik ko ang wand niya sa kanyang bulsa.

"Zaiden, anong nangyari sa Mama mo?"

Patakbong nilapitan ni Daddy si Mama. Hindi ako nagsalita. Binuhat niya

ito at dinala sa kanilang silid. Ilang araw na tulala at hindi

nagsasalita si Mama.

Ilang taon na ang nakakaraan ng maisip kong, patay na si Mama.

Ang itim na usok na nasa katawan ni Mama ang dahilan kaya gumagalaw ito,

kumukurap, pumipikit ngunit di kumakain, hindi nagsasalita. In short

walang silbi ang katawan niya.

(BACK TO PRESENT)

"Pinakaikot lang ni Baragor si Daddy para magamit niya ito para makuha

ang Infinity.."

"Bakit hindi mo sabihin kay Tito ang totoo.. para hindi na siya sunod

sunuran kay Baragor."

"Ilang beses ko ng sinubukan Tim, pero hindi siya naniniwala sa akin."

"Anong ginagawa nyo dito?"

Natigil ang usapan namin ng dumating si Oceane. Kasama nito si Jacob.

Mukhang nagkabati na sila.

"Hinihintay ka syempre.." sabi ni Tim

"Ganun ba? Ok lang ba na kasama natin si Jacob?"

"Ok lang.." sabi ko

Naglakad kami papuntang fairywood, para duon magbukas ng portal papuntang

Night Market. Nasa gitna namin si Oceane. Hindi ako makasingit na

magsalita dahil sa tuwing kakausapin ko si Oceane ay nauunahan ako ni

Jacob.

"Ocea...."

"Oceane, mamaya may ibibigay ako sayo.."

"Ano?"

"Basta sekreto ko.."

Naiinis ako sa pinag uusapan nila. Para bang ang layo ko at hindi ko sila

kasama.

In Merlin's Beard walang ginawa si Jacob ng gabing yon kundi ungusan ako

kay Oceane.

Hindi man lang ako makasingit magsalita. Pakiramdam ko ay sinasadya ang

lahat para hindi ko makausap o malapitan si Oceane.

Nagkaroon ako ng pagkakataong kumprontahin si Jacob ng maiwan kaming

dalawa sa labas ng store.

"Plano mo ba na wag kong lapitan si Oceane?"

Hinarap ako ni Jacob. Mas matangkad siya ng 2 inches sa akin.

"Oo Alfiro, ayoko na nilalandi mo si Oceane.."

Natawa ako sa sinabi niya. Nilalandi talaga ha...

"Wala akong ginagawa sa kanya taga lupa.."

"Hindi makakabuti sa kanya na patuloy na makipaglapit sayo Alfiro. Alam

ko na ang lahat, at hindi ako papayag na saktan mo ang kaibigan ko."

"Yabang mo Jacob.. ikaw nga itong nananakit dyan sa kaibigan mo."

"Nag aaway ba kayo?"

Napalingon kami ni Jacob.

"Hindi nag uusap lang, kwentuhan ganun." palusot ni Jacob

"Akala ko nag aaway kayo..."

Tulad nga ng inaasahan ko. Hindi ako binigyan ng pagkakataon ni Jacob na

makalapit kay Oceane hanggang makabalik kami sa Academy.

Kahit wala na si Jacob, hindi ko pa rin malapitan si Oceane.

Nararamdaman ko kasi na may nagmamatyag sa amin, baka si Principal

Alyora.

Pinagmasdan ko lang si Oceane na pumasok sa kanyang silid. Kumaway ito sa

akin. Ngumiti lang ako.

"Altheia favor naman.."

Nasa kuarto na ako ng mga oras na yun. Nakaupo sa tabi ko si Altheia.

"Alam ko na yang favor mo... para sa babaeng yon na naman.."

"Birthday nya kasi mamayang eve of full moon."

"So? Eh ano naman sa akin kung..."

"Gusto kong maging memorable sa kanya ang first birthday nya dito sa

Academy, so please tulungan mo na ako."

"Ok fine.. sige na.. ano bang gagawin ko?"

(Oceane's POV)

Kakatapos ko lang mag aral ng pumasok sa silid ko si Altheia.

Napasimangot ako.

'Andito na naman ang atribida. Ano kayang kailangan nito?'

Isang papel ang iniabot nito sa akin.

"Hello! Kunin mo na kaya? Ang bigat nito.."

Kinuha ko ang papel kay Altheia. Nakasimangot itong lumabas ng silid ko.

'Sama talaga ng ugali ng fairy na yon..'

Naupo ako sa kama at binasa ang nakasulat sa papel.

Dahil malapit na maghating gabi, wala ng tao sa labas ng silid. Naglakad

ako hanggang makalabas ako ng gate.

"Baka mapahamak ka.."

Nagulat na naman ako ng sumulpot si Castor.

"Kaibigan ko si Zaiden, hindi ako sasaktan nun..."

"Mag iingat ka.. traydor ang mga Alfiro..'

"Hmp!"

Tumakbo ako palabas ng gate. Hindi na naman ako sinundan ni Castor.

"Tagal mo.."

Sabi ni Altheia na nag cross arm pa. Hinihintay pala nito ang paglabas ko

sa Academy.

"Saan ba tayo pupunta?"

"Sumunod ka na lang.."

Mabilis itong lumipad sa ere. Tanging ang fairy dust lang niya ang naging

trace ko kung saan siya nagpunta.

Nakarating ako sa gitna ng gubat. May maliit na sapa dito.

Maraming mga kulay na iba't iba ang nagbibigay liwanag sa tubig nito.

Nakita ko naman si Zaiden na papalapit sa akin.

"Anong gagawin natin dito?"

Hindi sumagot si Zaiden, hinawakan lang niya ang kamay ko at hinila ako

papalapit sa sapa.

Dun ko lang nalaman na mga nymps o water fairies pala ang makukulay at

maliliwanag na ilaw na nasa ibabaw ng sapa.

"Zaiden.. anong ginagawa natin dito?"

Imbes na sagutin ako, tinitigan lang niya ako saka siya ngumiti.

"Happy birthday!"

Nagulat ako sa sinabi niya. Dun ko lang naalala na birthday ko na pala.

Mula sa dilim ng gabi, nakabuo ng mga letra ang liwanag ng mga fairies.

Binabati nila ako ng happy birthday.

As in sobrang ganda nila. Walang sinabi ang fireworks at parties sa

mortal world sa ganda ng kulay ng mga fairies.

Gusto ko sanang maging lubos ang kasiyahan ko ngayong birthday ko, kaso

kulang kasi wala si Mama,

"Malungkot ka? Hindi mo ba nagustuhan ang regalo ko?"

"Maganda siya.. Salamat Zaiden.. sobrang ang bait mo talaga sa akin."

Niyakap ako ni Zaiden. Ilang segundo lang yon. dahil mula sa aming

likuran, isang pamilyar na boses ang aming narinig.

"Alfiro.. Gryesky... Anong ginagawa nyo dito?"

Nakita ko ang walang ekspresyong mukha ni Principal Alyora.

"P----principal Alyora..." halos sabay naming sabi ni Zaiden

"Bumalik na kayo sa school, mag uusap usap tayo sa office ko."

Yun lang at umalis na si Principal Alyora. Nagkatinginan kami ni Zaiden.

"Sorry..."

"Ok lang.. ganyan talaga!"

Sabi ko na lang kay Zaiden. Naglalakad kami pabalik sa Academy, hindi

kalayuan kay Principal Alyora ng isang itim na usok ang pumulupot sa buo

kong katawan.

"Oceane....!!!!"

Sigaw ni Zaiden. Unti unti akong hinila ng itim na usok hanggang sa mag

anyong tao ito.

"Principal Alyora!!!!" sigaw muli ni Zaiden.

Mabilis na tumakbo si Principal Alyora papalapit kay Zaiden.

Ako naman ay yakap yakap ng nakakatakot na nilalang na yon.

"Soul Eater.!"

Narinig kong sabi ni Principal Alyora. Nakaramdam ako ng sobrang takot

habang naririnig ko ang kakaibang ungol mula sa nilalang na yon.

Gusto kong maiyak, hindi ko makuha ang wand ko sa loob ng aking bulsa

dahil sa sobrang higpit ng pagkakayakap ng soul eater.

"Pakawalan mo siya Soul Eater..!" seryosong sabi ni Principal Alyora

Narinig ko lang ang mahinang tawa mula sa nilalang na yon.

Isang asul na liwanag ang nakita kong tumama sa balikat ng Soul Eater,

ngunit hindi man lang ito natinag.

"Hindi mo siya mapapatay ng ganyan Zaiden.."

Narinig kong sabi ni Principal Alyora.

"Baka saktan po niya si Oceane..."

Galit at nanggigigil ang boses ni Zaiden.

"AAHHH!" napaungol ako ng maramdaman ko ang unti unting paghigpit ng

pagkakayakap ng Soul Eater sa buong katawan ko.

Isang kakaibang liwanag ang lumabas mula sa wand ni Principal Alyora.

Sunod sunod itong tumama sa Soul Eater.

Napapaurong naman ng bahagya ang nilalang sa bawat pag tama ng liwanag

sa kanya.

May narinig kaming kakaibang ingay, papalapit ito sa kinaroroonan namin.

Ilang sandali pa marami ng itim na usok ang bumalot sa kagubatan.

Unti unting naging hugis tao ang mga ito. Nakapalibot ito kina Zaiden at

Principal Alyora.

Hindi ko na makita sina Zaiden dahil napalibutan sila ng Soul Eater. Ako

naman ay unti unting hinila ng nilalang papalayo sa grupo.

Di pa kami nakakalayo ay mula sa kung saan biglang sumulpot na naman si

Castor.

Sa bilis ng pangyayari hindi ko na namalayan na nakawala na pala ako sa

pagkakayakap ng Soul Eater . Nakita ko na lang na nawala na ang itim na

usok.

Nilapitan ako ni Castor.

"Ayos ka lang ba?" tanong nito

Hindi ako sumagot, tumakbo ako pabalik kina Principal Alyora at Zaiden.

Sampung soul eater ang nakapalibot kina Principal Alyora at Zaiden.

"Tulungan mo sila Castor.."

Nilingon ko si Castor.

"Kaya na nila yan. Malakas na Witch si Alyora. Isa siyang Class Z.."

Hindi na ako nagsalita. Pinanood ko na lang sila habang abala sa

pakikipag laban sa mga Soul Eater.

Mula sa di kalayuan, napansin ko ang isang kakaibang liwanag. Nanlaki ang

mata ko ng makita si Jacob, gamit ang wand gumawa siya ng ilaw.

Napansin ko kaagad na isang Soul Eater ang nasa likod niya ng di nya

alam.

Mabilis akong tumakbo para lapitan siya.

"JACOOOOOOB SA LIKOD MO!!!!!!"

Malakas ang sigaw ko. Narinig naman niya ang sinabi ko. Lumingon siya sa

likuran niya, nakita niya ang isang Soul Eater na ilang pulgada na lang

ang layo mula sa kanya.

Tumakbo siya ng mabilis pero naabutan siya nito. Agad siyang niyakap

nito, pilit siyang kumakawala ngunit sobrang lakas at higpit nito.

Isang puting liwanag ang nakita kong unti unting lumalabas mula sa bibig

ni Jacob.

Kahit anong bilis ng takbo ko parang sobrang layo niya, parang ang bagal

ng takbo at ang tagal kong makarating sa lugar niya.

Nakita ko na lang si Castor na mabilis na nilapitan ang soul eater at si

Jacob, gumamit siya ng wand at inatake ang Soul Eater. Naging Itim na

usok ulit ang Soul Eater at unti unting nawala.

Tumulo ang luha ko ng makita kong bumagsak sa lupa si Jacob. Nasalo ko pa

siya, pero dahil mabigat siya, natumba din ako.

Nakita kong nanghina ang katawan ni Jacob, ang labi niya ay namutla at

ang kanyang mga mata (ung itim) ay unti unting nagiging kulay puti.

Hinawakan ni Jacob ang pisngi ko. Naramdaman ko na sobrang lamig ng kamay

niya.

"Jacob?? Jacob???"

"Oceane.... O----oce-----ane...... "

Naramdaman kong nilapitan ako nila Principal Alyora at Zaiden. ganun din

si Castor. Hindi ko na mapigilamng umiyak. Patuloy sa pagtulo ang luha

ko.

"Jacob... jacob.."

Naupo si Principal Alyora para pulsuhan si Jacob.

"Kailangan siyang madala sa ospital kaagad, nilason siya..."

Si Zaiden ang tumulong para itayo si Jacob. Tumulong din ako para

alalayan sa paglalakad si Jacob.

Malayo rin kami sa school sampung minuto pa bago namin marating ang gate.

"Isakay mo na siya dito Zaiden, kailangang madala na siya sa ospital..."

Agad namang sumakay si Zaiden at Jacob sa Broomstick. Mabilis itong

lumipad at nawala sa dilim

Naiwan kami nila Principal Alyora, Castor at ako na mabilis na

naglalakad.

(Zaiden's POV)

Malayo layo pa kami sa ospital ng marinig kong magsalita si Jacob.

"Za----zaiden..."

"Sandali na lang Jacob, malapit na tayo sa ospital.."

Pagdating sa pinto ng ospital, bumaba kami sa broomstick. Bawal kasi

ipasok ang broomstick sa loob nito. Dahan dahan kong ibinaba si Jacob.

Malamig na ang kalahati ng kanyang katawan. Mas lalo naman akong

nataranta.

"Miss Ayo!!! Miss Ayo tulong!!!"

Ilang sandali lang dumating si Miss Ayo.

"Anong nangyari?"

"Nilason siya.. tulungan nyo po ako..."

Agad na pinulsuhan ni Miss Ayo si Jacob. Halos di na maigalaw ni Jacob

ang katawan niya.

Nakita kong hirap na ibinubuka ni Jacob ang mga labi niya. May sinasabi

ito.

Itinapat ko ang tenga ko sa bibig nya. Habang abala sa paghahanda ng

injection na may antidote si Miss Ayo.

"M-----mmaha----lin mo si----- O-- oceane..."

Napalingon ako. Malapit na sina Principal Alyora.

"Pare, ano ka ba? Malapit na si Oceane... kaya mo yan..."

"I---ili--iligtas..... mo s---- siya!"

"Hintayin mo ang kaibigan mo.. malapit na si Oceane.. Miss Ayo mamamatay

na siya, bilisan nyo naman..."

Naiinis na rin ako. Ayoko ng ganitong eksena.

"w----wag m...mo s...---siya i--bibigay....... kay....Ba------ra gor..!"

Lumingon pa si Jacob sa kinaroroonan ni Oceane. Nakita kong tumulo ang

luha sa mga mata ni Jacob.

"Ayaw na tumalab ng antidote..."

Paulit ulit na sabi ni Miss Ayo. Nakailang injection siya sa magkabilang

braso ni Jacob. Naramdaman kong bumigat na ang timbang ng katawan ni

Jacob.

Napatingin ako sa kanya. Nakapikit ito.

"Miss Ayo... Miss Ayo..."

Agad namang pinulsuhan ulit siya ni Miss Ayo. Paulit ulit sa pulso, sa

may leeg at pati dibdib ni Jacob ay pinakinggan rin niya.

Hindi na ako nakapagsalita ng umiling si Miss Ayo.

*******************************************

[9] Chapter 9: Nazar, Castor and Alyora

*******************************************

Hindi ko mabitiwan ang pagkakahaw ko kay Jacob. Parang namanhid ang buo

kong katawan. Parang walang ibang tao sa paligid maliban sa akin at sa

wala ng buhay na si Jacob.

Ang pakiramdam na parang nawalan ka ng matalik na kaibigan.

Nakikitang umiiyak si Oceane habang yakap yakap ang katawan ni Jacob.

Pero wala akong naririnig, masyadong tahimik, para akong bingi na kahit

may nakikita akong nagsasalita o umiiyak, wala akong marinig.

Hindi ko na rin namalayan na tumulo na pala ang mga luha ko.

Nagluluksa ang buong Academy kinabukasan. Lahat ng makukulay, maliwanag

at magagandang tanawin ay napalitan ng lungkot, iyakan.

Napaka solemn ng school ng araw na ito. Wala kang makikitang ngumingiti

o nag uusap man lang.

Ito ang kaunaunahang pangyayari sa Academy na may namatay na estudyante,

masama pa nun ay isa itong mortal.

"Zaiden pare..."

"Tim.."

Walang emosyon kong sabi. Hindi ko pa nakita si Oceane mula kagabi.

Sobrang nasaktan ako. Kasalanan ko kung bakit namatay si Jacob, kasalanan

ko din na ito ang pinaka masakit na alala sa buong buhay ni Oceane.

Pinatay ko ang bestfriend niya sa mismong gabi ng kaarawan niya.

"Ano bang iniisip mo?"

Hindi ako sumagot. Mas gusto ang mapag isa.

"Kamusta si Oceane?"

"Ayun, iyak ng iyak... ganyan talaga.. halos sabay na sila lumaki nun

Jacob. Masakit talaga na bigla na lang siya iiwanan."

Hindi na ako nagsalita pa.

"Zaiden Alfiro.. we need to talk.."

Nakatayo sa harapan namin ni Zaiden si Principal Alyora. Pagkatapos ay

lumakad na ito palayo. Tumangin muna ako kay Tim bago ko sinundan si

Principal Alyora.

Sobrang lungkot sa hallway, lahat ng estudyanteng nadadaanan ko ay

tumitingin sa akin.

'Sinisisi nila ako sa pagkamatay ni Jacob.'

Sa loob ng office ni Principal Alyora, malungkot din ang aura.

Nakatayo sa may bintana si Principal Alyora. Nakatanaw sa magandang

tanawin sa labas. Alam kong hindi niya pinapagmasdan ang kagandahan ng

gubat o ang sinag ng araw.

"Maupo ka!"

Hindi siya lumingon ng sabihin nya ito. Naupo ako sa sofa.

"How do you feel?"

Hindi pa rin siya lumilingon sa akin. Hindi ako sumagot.

'Ano bang sasabihin ko? Ano bang gusto niyang marinig? Na masaya ako?'

"Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sayo Mr. Alfiro..."

Lumingon na siya sa akin. Seryoso ang mukha niya pero hindi siya mukhang

galit.

"Gusto kong magalit sayo at pagalitan ka for taking me for granted. The

result of your being hard headed was too...."

Tumingin muna sa akin si Principal Alyora saka huminga ng malalim.

"Hindi kita sinisisi Zaiden, alam kong hindi mo sinasadya ang lahat, at

hindi ikaw ang may kasalanan sa pagkawala ni Jacob Ramos.

Kaya wag mo sisihin ang sarli mo, ang gusto ko lang ay sana maging

reminder ito sayo, maging maingat ka na sa susunod.

Dahil hindi natin alam baka si Miss Gryesky na ang mapahamak. At pag

nangyari yon... ewan ko.. basta be careful from now on..."

After ng pag uusap namin ni Principal Alyora, dumiretso ako sa dorm.

Wala sa sarili akong naglalakad sa hallway ng dorm. Tumigil ako sa tapat

ng silid ni Oceane.

Lumapit ako sa may pinto para kumatok, gusto kong magsorry, gusto kong

alisin ang lungkot nya, kaso alam ko namang hindi pwede dahil ako ang

nagbigay ng sakit na yon.

Tumakbo na lang papunta sa silid ko at hindi na ako lumabas pa ng araw na

yon.

(Oceane's POV)

Dito lang ako sa kuarto ko, ayoko lumabas. Ayokong makita kung anong

meron sa labas ng silid ko. Sabi ni Castor, nagluluksa ang buong academy.

Wala akong ganang kumain, wala rin ako sa mood makipag usap kahit kanino

at hindi ko rin gusto matulog.

Aaminin ko, ito ang birthday ko na hinding hindi ko makakalimutan sa

buong buhay ko.

Ito ang birthday ko, na ipinagdadasal ko na sana ay hindi na lang

dumating, hindi na lang naalala at tuluyang kinalimutan.

Sobrang sakit sa akin ang nangyari, isang parte ng pagkatao ko ang

biglang nawala sa akin sa isang iglap lang.

Aykokng sisihin si Zaiden, kasi wala naman siya kasalanan. Hindi naman

siya ang pumatay kay Jacob, Hindi ko pa siya nakikita mula kagabi.

Hindi man lang siya dumaan sa silid ko para kamustahin ako.

"May bisita ka Oceane.."

Wala sa sarili kong tingnan si Castor.

Wala na nga akong pakialam kung kagatin nya ako sa leeg. Wala na rin

akong pakialam kung patayin nya ako sa mga oras na kasama ko siya sa

silid ko.

Pero hindi ko maiwasan na pagkatiwalaan si Castor.

Mabait naman siya sa akin, lagi siyang nakabantay para protektahan ako.

At siya rin ang nagligtas kay Jacob sa Soul Eater.

"Oceane.. anak?"

Nanlaki ang mata ko ng makita ko si Papa. Ibang iba na ang itsura niya,

pati ang kasuotan niya ay iba rin.

Nakangiti siya sa akin, pero kitang kita ko ang pag aalala sa mga mata

niya, ang takot at ang pananabik.

Hindi ako makakilos, walang lakas ang katawan ko. Para bang nauupos na

kandila ang bawat parte ng katawan ko. Kahit gusto kong lapitan at

yakapin si Papa, hindi ko magawa.

Si Papa ang lumapit sa akin. Mahigpit na yakap ang natanggap ko mula sa

kanya.

At iyon din ang naging dahilan kaya napaiyak ako. Sobrang emosyon ang

nararamdaman ko. Dapat masaya ako dahil nagkita na kami ni Papa, kaso

hindi ko kayang ngumiti, nagpa flash back sa isip ko ang mukha ni Jacob.

Ang guilty ko na nadamay pa siya sa gulo ng buhay ko.

Hindi ko na napigilan pang umiyak, na halos parang wala ng bukas. Sobrang

lungkot at sakit ang nakapalibot sa puso ko.

Niyakap ako ng Papa hanggang sa maging ok ako at maging magaan ang

pakiramdam ko.

"Hindi ko na itatanong sayo kung kamusta ka.... dahil alam ko naman ang

sagot sa itatanong ko..."

Hinahaplos ni Papa ang buhok ko. Habang panay pa rin ang singhot ko dahil

sa pag iyak.

"Handa ako sa mga itatanong mo, isusumbat mo at...."

"Papa...Papa... hindi mo na kailangan pa mag explain, alam ko na po ang

lahat. Ang gusto ko lang ay wag mo na sana kami iwan pa ulit ni Mama."

Niyakap ulit ako ni Papa.

"Pngako.. Magkakasama sama ulit tayong tatlo.."

"Nazar! Kailangan mong makipagkita kay Alyora.."

Napatingin ako kay Papa, nakangiti ito.

(ALYORA POV)

Hindi na ako mapakali sa nangyayari. Wala ng takot na sumusugod ang mga

soul eater sa paligid ng school. Isang mortal ang namatay.

Hindi ko kayang manisi ng ibang tao lalo pa't estudyante, dahil ang

totoo, ako ang may kakayahang ipagtanggol ang mga estudyante ko.

Isang kakaibang aura ang naramdaman ko. Inihanda ko ang wand ko habang

papalapit ang nararamdaman kong aura.

Isang dilaw at puting liwanag ang pinakawalan ng wand ko at tumama ito sa

pader ng bintana. Isang imahe ng tao ang nakita ko.

"Sino ka?" hindi ko pa rin inaalis ang pagkakatutok ng wand ko

"Gusto kang makausap ni Nazar..."

Napakunot ang noo ko.

"Nasaan siya?"

"Sumunod ka sa akin..."

Tumalon sa bintana ang bampira. Gamit ang broomstick, sinundan ko ang

bampira. Sa Oger Forest ito dumiretso. Pumasok sa isang kweba.

Dahan dahan akong bumaba sa broomstick. Hindi ako pumapasok sa loob ng

kweba.

"Alyiora!"

Isang imahe ang unti unting lumabas sa kweba. Laking gulat ko ng makita

kung sino ang imaheng iyon.

"Nazar?!"

"Masmakabubuti kung dito tayo mag uusap sa loob ng kweba.."

Hindi na ako nag atubili pang pumasok sa loob. Kababata ko si Nazar. Isa

sa matalik kong kaibigan at itinuring ko ng kapatid.

"Nagulatb talaga ako sayo Nazar.. ang akala ko patay ka na..:"

"Yan talaga ang plano ko, ang isipin ng lahat na patay na ako."

"Alam mo na ba ang nangyari sa anak mo?"

Kitang kita ko sa mata ni Nazar ang pagtataka. Hindi niya siguro

inaasahan na alam kong anak niya si Oceane.

"Alam ko ang nangyari Alyora... kaya nga gusto kitang makausap."

Hindi ako nagsalita, hinihintay ko ang susunod niyang sasabihin.

"Alam mo na ang anak ko ang nakatakdang maging Infinity.... gusto ko

sanang tulungan mo akong kumbinsihin si Miranda na..."

"Ayaw nya na maging Infinity ang anak nyo? Pero bakit?"

"Mabigat na responsibilidad ang pagiging Infinity, palaging nasa panganib

ang buhay niya. Ayaw ni Miranda na mapahamak ang aming anak."

"Sige ako na ang bahala kay Miranda..."

"At isa pa Alyora..."

"Ano yon?"

"Kung maari sana ay ilayo mo ang aking nanak sa batang Alfiro. Wala akong

tiwala sa mga Alfiro."

"Ginagawa ko naman yan Nazar, ngunit mapilit ang dalawang bata.

Pakiramdama ko ay may pagtingin ang batang Alfiro sa anak mo."

"Hindi pwede yon..! Tama na ang katangahan namin noon.. "

Napatingin ako sa bampira. Nakatayo lang ito sa bunganga ng kweba.

"Siya si Castor..."

"Paano mo siya nakilala?"

"Pangalawang buhay na nya yan. Nabiktima siya ng mga bampira nun nakita

ko siya sa gubat. Agaw buhay siya nun, kaya naman tinulungan ko siya

. Mula siya sa angkan ng mga Silverwood."

Nagulat ako sa narinig ko. Extinct na ang lahing yon.

"Alam ko yan iniisip mo, yan din ang akala ko dati until i met him. Meron

siyang marka sa kanyang dibdib na isa talaga siyang Silverwood."

"Siya na lang ba ang natitira sa lahi nila? Baka naman marami pa siyang

kilala.. malaki ang maitutulong ng lahi nila sa laban natin kay Baragor."

"Wala ng natira sa mga kalahi ko. Pinatay sila ng mga alagad ni Baragor.

Ako lang ang nakaligtas at dahil yon sa tulong ni Nazar."

"Ikaw pala ang aura na nararamdaman ko sa Academy."

"Bilang kapalit sa pagliligtas sa akin ni Nazar, poprotektahan ko ang

anak niya mula sa Black Magic.."

"Ang akala ko, ikaw ang nagtangkang pumatay kay Oceane nung..."

"Isang alagad ni Baragor ang malapit sa silid ng Infinity ng gabing yon.

Iniligtas ko lang siya sa kamatayan .."

"Alyora bantayan mong mabuti ang batang Alfiro, sabi ni Castor may

masamang binabalak ang batang yon sa anak ko."

Tumingin ako sa bampira.

"Nakita kong magkausap sila ng kanyang nakakatandang kapatid.. ginagawa

nilang lahat ang kanilang makakaya para makuha ang lubos na tiwala ng

Infinity."

"Sige, ako ang bahala sa anak mo Nazar..."

Tumayo na ako para magpaalam. Inihatid ako ni Nazar sa labas ng kweba.

"Mag iingat ka ALyora... "

"Ikaw din kaibigan..."

Sumakay ako sa broomstick at tuluyang umalis.

(Zaiden's POV)

Wala pa rin ako sa mood makipagkita kay Oceane. Until now guilty pa rin

ako sa pagkamatay ni Jacob.

Ilang araw na din ang lumipas mula ng mangyari ang malagim na gabing yon.

Nagsimula na ulit kami umattend ng klase.

Hindi ko malapitan si Oceane, Kahit nararamdaman ko na siya na ang

gumagawa ng paraan para makausap ako.

"Pare bakit iniiwasan mo si Oceane..."

"Hindi pa ako handang kausapin siya."

"Sinisisi mo ba ang sarili mo? Wala ka naman kasalanan dun sa nangyari."

Imbes na magsalita iniwan ko si Tim. Lumayo ako sa grupo at mula doon

pinagmamasdan ko si Oceane. Hindi na siya katulad ng dati na masayahin.

Makikita sa mga mata niya ang lungkot.

"Zaiden, bakit mo siya iniiwasan?"

Dumapo sa balikat ko si Altheia. Naupo siya habang pinagmamasdan din si

Oceane.

"Dapat nga ikaw itong nasa tabi nya ngayon kasi ika itong malapit niyang

kaibigan bukod dun sa namatay na tagalupa."

Napatingin lang ako kay Altheia.

"Mas nahihirapan siya sa ginagawa mong pag iwas, tapos eto ka, nakatanaw

mula sa malayo."

"Mukhang gusto mo na siya.."

"Gusto ko naman siya.. kaya nga masmasaya ako pag inaasar ko siya. Pikon

kasi siya."

Tumawa ang flower fairy.

"Kung gusto mong maalis ang lungkot sa puso nya, you should be the one to

help her. Kung patuloy mo siyang iiwasan, at the end of time ikaw dein

lang ang masasaktan sa tuwing makikita mong walang nagbabago sa kanya."

Napaisip ako sa sinabi ni Altheia. After class nakita ko si Oceane sa

fountain. Tulala ito at malayo ang tingin. Ni hindi nga nya napansin ang

paglapit ko sa kanya.

"Ano ito?"

Tinapik ko siya sa balikat.

"Tinapay! Alam ko na di ka pa kumakain.."

Naupo ako sa tabi ni Oceane. Kinuha niya ang dala ko tiningnan lang niya

ito saka tumingin ulit sa fountain.

"Hindi mo lang ba kakainin ang dala ko?"

Ngumiti naman siya ng bahagya.

"Mamaya na lang.. di pa naman ako gutom."

"Sige magtatampo ako sayo.. kumain ka na please?"

Lumuhod pa ako sa harapan niya para lang kainin niya ang tinapay.

Lumingon lingon siya at pilit akong pinatatayo. Napatingin kasi sa amin

ang ibang estudyanteng na roon.

"Tumayo ka nga dyan.. nakakahiya!"

"Sige na kainin mo na yan, tatayo ako promise!"

Tinaas ko pa ang kanang kamay ko tandea ng promise.

"Sige na.. sige na kakainin ko na.."

Hindi ako tumayo hanggat hindi niya kinakain ang tinapay. Napilitan

siyang kumagat sa tinapay, saka lang ako tumayo.

"Asar ka talaga!" inis niyang sabi

"Wag mo naman pabayaan ang sarili mo please?"

Tumingin ako sa mata nya. Nandoon pa rin ang lungkot.

"Paano naman ako? Hindi lang siya ang kaibigan mo Oceane... I'm still

here.." seyoso kong sabi sa kanya.

Hindi sikya nagsalita. Inalis din niya ang tingin niya sa akin. Parang

may kumurot sa puso ko.

"I"m sorry Oceane...."

Lumingon siya sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko.

"Wala ka naman kasalanan Zai... wag mo sisihin ang sarili mo. Ako nga di

kita sinisisi.."

"Pero alam mo naman ang totoo diba? Ako ang..."

"Zai, mga Soul Eater ang pumatay kay Jacob.. stop blaming yourself...

wala ka naman kasalanan.."

Niyakap ako ni Oceane. Ewan ko ba, parang naramdaman ko na super close

kami na matagal na kaming magkakilala.

Hindi ako makatulog ng gabing yon. Naalala ko si Oceane, nararamdaman ko

na hindi nya talaga isinisisi sa akin ang pagkawala ni Jacob. Nagi guilty

ako. Kahit anong pwesto ang gawin ko, hindi pa rin ako dalawin ng antok.

Lumabas ako ng dorm at nagpahangin sa bench malapit sa fountain. Nahiga

ako dun saka pinagmasdan ang mga bituin sa langit.

*******************************************

[10] Chapter 10: Zaiden vs. Castor

*******************************************

"Anong ginagawa mo Alfiro?"

Napatayo ako ng marinig ko ang boses na yon. Boses yon ng bampira. Agad

kong inihanda ang wand ko. Lumingon lingon ako, hindi ko siya makita.

"Lumabas ka sa pinagtataguan mo Castor..."

Ilang sandali lang, bigla itong sumulpot sa harapan ko. Nahawakan niya

ako sa leeg, nahirapan akong makagalaw.

"Bitiwan mo ako..."

Inihagis niya ako. Humampas sa gilid ng fountain ang braso ko. Nabali ata

ang buto ko.

"Layuan mo ang Infinity Alfiro, hindi lang yan ang aabutin mo pag lumapit

ka pa sa kanya."

"Sino ka naman para utusan ako?"

Tumayo ako at ginamit ang kaliwang kamay ko para mahawakan ang wand ko.

"Alam ko ang plano nyo Alfiro, maling kilos nyo lang papatayin ko kayo...

layuan mo ang Infinity!"

Pagkasabi nun mabilis itong nawala. Kumikirot ang braso ko, nabali ata

talaga ang buto ko sa lakas ng pagkakahampas sa bato.

Bumalik ako sa dorm para gamutin ang sarili kong sugat. Nagulat pa ako ng

pagpasok ko sa loob ng silid ay naroon si Altheia. Agad itong lumipad

papalapit sa akin.

"Anong nangyari sa'yo Zaiden?"

Dumiretso ako sa kama. Hinawakan ang wang ko para itutok ito sa nabali

kong braso. Kaso ayaw gumana ng spell na alam ko. Nakita kong lumabas si

Altheia pero di ko na pinansin kung bakit.

Nahiga ako sa kama. sobrang sakit ng braso ko, nakita kong namamaga na

ito. Pumikit ako para hindi maramdaman ang sakit. Nag isip ako ng iba.

Bumalik lang sa akin ang lahat ng masamang nangyari, ang pagkamatay ni

Jacob.

May narinig akong nagsasalita, parang boses ni Oceane kaya idinilat ko

ang mata ko.

"Oceane?!"

Nagtataka ako kung bakit nasa kuarto ko siya.

"Anong ginagawa mo dito?"

Nagulat pa ako ng inilapit ni Oceane ang mukha niya sa akin, na halos

nararamdaman ko na ang hininga niya.

Tapos ay inilayo niya ang mukha niya. Naglipstick siya saka hinalikan ang

namamaga kong kong braso. Maingat niya itong hinalikan. Medyo matagal din

nakalapat ang mga labi niya sa braso ko. Nang alisin niya ito, bumakat

ang labi niya sa braso ko.

"Pag nawala na yung pain, pwede mo ng pumasan ang lipstick. Next time mag

iingat ka ha? Paano aalis na ako, baka mapagalitan na naman tayo ni

Principal Alyora.. "

Naglakad ito papalapit sa pinto. Tapos ay ngumiti siya bago tuluyang

lumabas ng aking silid.

"Hoy Zaiden? Humihinga ka pa ba?"

Napalingon ako kay Altheia.

"Para kang nakakita ng hubad na fairy sa itsura mo kanina..."

"Tumigil ka nga Altheia... bakit ba pinapunta mo dito si Oceane?"

Lumipad ito at naupo sa tuhod ko.

"Para ka na kasing baliw kanina.. alam mo bang umuungol ka?"

"Talaga?"

"Oo kaya.. bakit ba kasi nabalian ka?"

"Wala! Iwan mo na ako, gusto ko ng magpahinga.."

"Asus! Kunwari ka pa.."

"Sige na matutulog na ako..."

Hinawakan ko si Altheia saka ko ibinato palabas ng bintana. Nakita kong

nagalit siya sa ginawa ko. Mabilis siyang lumipad palayo. Nahiga naman

ako sa kama. Nalala ko ang ginawa ni Oceane kanina.

"Sana hindi na lang ikaw ang Infinity.... Hindi ko kayang saktan ka!"

Huminga ako ng malalim saka ako pumikit.

(Oceane's POV)

Bumalik ako sa silid ko. Naroon pa rin si Castor. Nakaupo sa lamesa.

"Hindi pa tayo tapos..."

Nakapamewang ako sa harapan ng bampira.

"Hindi pa ba?"

"Wag ka nga pilosopo.. bakit kailangan mong saktan si Zaiden?"

"Warning lang ang ginawa ko sa kanya."

Tumayo si Castor at inilapit ang mukha niya sa akin.

"Hindi siya bagay sayo..."

"Sinong bagay sa akin? Ikaw?"

Inilayo niya ang mukha niya sa akin, naglakad ito sa may bintana.

"Hindi makakabuti sayo ang mapalapit sa kanya."

"Hindi mo siya kilala.. wag mo siya igaya sa mga villains dyan."

"Kailangan mong lumayo sa kanya."

"Kung ayoko.."

"Gawin mo ang sinabi ko.."

"Inuutusan mo ba ako?"

"Matulog ka na.. lalabas na ako.."

Pagkasabi nun ay tumalon ito palabas sa bintana. Inilock ko ang bintana

saka ako nahiga sa kama.

Kinabukasan, bago sumikat ang araw lumabas ako ng dorm at dumiretso sa

dining area. Konti pa lang ang tao doon.

"Alam nyo ba guys! May isa dyan na pinaluhod talaga si Zaiden Alfiro

kahapon?"

"Oo nga eh! ang kapal nga ng mukha nya.."

"Hindi pa nga tayo tapos sa pagluluksa kay Jacob, yung isa dyan lumalandi

na.."

"Kunwari lang umiiyak at nalulungkot sa pagkamatay ni Jacob.. umaarte

para lapitan at maawa sa kanya si Zaiden Alfiro.."

Tama! Drama dramahan siya.."

Hindi ako nakatiis. Nilapitan ko ang table ng Section Earth Lion.

"Alam nyo girls, mas maganda kung wag na kayo magparinig pa, why don't

you tell me that in front of me?"

Tumayo ang isang ababae, tingin ko ay sophomor siya. Magkasing taas kami,

pero masmalaki ang katawan nito sa akin.

"Artista ka sa harap ng iba... masyado kang papansin! Ang gusto mo ikaw

ang atensyon ng lahat..."

"Hindi yata ako ang tinutukoy mo? Anyway.." Tingnan ko ang ID niya.

Rebecca ang name niya. "R-E-B-C-A! Wag kang masyadong maingitin,

napaghahalata ka na ikaw ang artista at ikaw ang papansin.."

"You BITCH!!!" nanggagalaiti niyang sabi

"Anong nangyayari dito?"

"Wala! Humihingi lang ng payo si Rebeca kung paano ang tamang asal sa

harap ng pagkain.."

"Tara na.."

Nakita ko ang pangigili ni Rebeca sa akin. Natatawa naman si Zaiden

habang pabalik kami sa section namin.

"Nagpipigil na sa galit si Rebeca ah!"

"Hmp! Masyado siyang madakdak!"

Naupo kaming magkatapat sa table. Hindi kami pwedeng makitang magkatabi

ni Principal Alyora.

"Dapat hindi mo na inubos ang oras mo sa kanya.."

"Napipikon na ako eh!"

"Kalma lang ok? Kumain na tayo, wag mo na isipin pa ang sinabi niya.."

"Talaga!"

After breakfast. Parang di na naman kami magkakilala ni Zaiden. Hanggang

matapos ang buong araw, magkalayo kami at hindi nag uusap. Bago kami

bumalik sa dorm, hindi ko nakita si Zaiden.

Hinanap ko siya kahit saan pero di ko pa rin siya makita.

"Oceane..." bati ni Tim sa akin

"Tim nakita mo ba si Zaiden?"

"Andyan lang yan, wag mo na siya hanapin..."

Naguluhan ako sa sinabi ni Tim, parang alam niya kung asan si Zaiden.

"Bakit?"

"Wala naman! Ang baho.. ano yon?"

Isang mabaho at malansang amoy ang umalingasaw sa buong paligid.

"Ha? Anong mabaho?"

"Grabe! As in ang baho niya.. sobrang baho!!!" reklamo ko

"Wala naman.."

Napatingin ako sa paligid ko. Wala namang nagtakip ng ilong sa mga

estudyanteng nandon, kahit si Tim ay hindi na aamoy ang mabahong kanina

pang kumakatok sa butas ng ilong ko.

"Hindi mo naamoy?"

"Hindi! Ano ba yon?"

Lumingon lingon si Tim, inamoy na rin niya ang kanyang sarili.

"Nakaka offend ka Oceane, wala talaga akong naamoy... nang aasar ka ba o

talagang may naamoy ka?"

Imbes na sumagot ay, lumayo ako kay Tim. Hindi pa rin maalis sa amoy ko

ang mabahong iyon. Naglakad ako ng naglakad gang makarating ako sa may

gate.

Nagulat ako ng hawakan ni Principal Alyora ang braso ko.

"Principal Alyora..."

"Sumama ka sa akin.. kailangang mailayo kita dito..."

"Po?"

Halos magaladgad ako sa paghila ni Principal Alyora. Mayat maya ang

lingon nito sa paligid habang mabilis kaming naglalakad.

"Ano po bang nangyayari?"

"Basta bilisan natin..."

Yun lang ang sinabi ni Principal Alyora at hindi na ulit ito nagsalita

pa.

Inilabas niya ang wand niya ng makarating kami sa bandang gitna ng gubat.

Masmalakas na ang mabaho at malansang amoy sa paligid.

":Ang wand mo?"

"Dala ko po.."

"Ihanda mo ang wand mo.."

Inilabas ko sa bulsa ng robe ko ang wand. Ilang sandali pa ay anim na

goblins ang lumabas. As in sobrang baho nila. Malaki ito ng 5 inches sa

sukat ng tunay na goblins. Kinabahan ako.

"Humanda ka..."

"PO? Ano po bang nangyayari?"

Hindi na nanaman ako sinagot ni Principal Alyora. Napasigaw ako ng

lumipad sa ere ang goblin.

"Papa? Castor?"

Bumaba sa broomstick sina Papa at Castor. Pinalibutan nila akong tatlo

habang isa isang inaatake ang mga goblins.

"Ano po bang nangyayari?"

Walang sumagot kahit isa sa tanong ko. Patuloy sila sa pakikipaglaban sa

mga goblins. Napansin ko naman si Zaiden na nakasakay sa broomstick sa di

kalayuan. Tumakbo ako papunta sa kanya.

"Oceane..." sigaw ni Papa

Hindi ko siya pinansin, sumakay ako sa broomstick ni Zaiden at mabilis

itong lumipad sa ere. Mula sa itaas nakita ko na parami ng parami ang

sumusunod na goblins sa amin.

"Ayos ka lang ba?"

"Oo..."

Yumakap ako sa bewang ni Zaiden para hindi ako malaglag.

"Ano bang nanagyayari?"

"Ipapaliwanag ko sayo mamaya, basta kumapit ka lang.."

Masbumilis pa ang lipad ng broomstick. Bawat madaanan namin na goblins ay

inaatake ni Zaiden gamit ang wand niya.

Ilang milya na rin siguro ang layo namin mula sa Academy at ki8na Papa ng

bumaba kami sa broomstick.

"Safe na sigura tayo dito.."

"Hindi na ba nila tayo makikita dito?"

Hindi sumagot si Zaiden. Nakita ko ang pag iba ng ekspresyon ng mukha

niya.

"What's wrong?"

Mula sa likod ng mga malalaking puno, isa isang lumabas ang limang tao.

Tingin ko ay wizard din sila.

"S---sino kayo?"

Dahan dahan silang naglakad papalapit sa akin. Ilang pulgada lang ang

layo nila sa akin ng tumigil sila sa paglapit.

"Zaiden ano ito? Sino sila?"

Napahawak ako sa braso ni Zaiden. Kinakabahan ako sa mga taong

nakapaligid sa amin.

"I'm sorry..."

Yun lang ang sinabi ni Zaiden. Nakaramdam ako ng sobrang hilo, umiikot

ang paningin ko. Ilang sandali pa ay nagdilim na ng tuluyan ang paningin

ko.

(Castor's POV)

Mabilis kong sinundan ang broomstick ni Zaiden. Sakay nun si Oceane, at

malakas ang kutob ko na ipapahamak nig Alfirong yon ang Infinity.

Maraming goblins ang nagkalat sa buong kagubatan.

"Alkalem!"

Puti at pulang ilaw ang lumabas mula sa wand ko, Isang malakas na hangin

ang humawi sa mga goblins. Nakita kong bumaba sila sa broomstick.

Papalapit na sana ako sa kanila ng makita kong lumabas mula sa

pinagtataguang mga puno ang mga vampire. Mga alagad sila ni Baragor at

yung isang bumuhat sa Infinity ang siyang pumaslang sa aming lahi.

Naiwang mag isa ang batang Alfiro, tulala ito at hindi gumagalaw.

"Traydor talaga ang lahi mo Alfiro.."

Itinutok ko ang wand ko sa kanya. Hindi siya nagsasalita, pero diretso

itong nakatingin sa akin.

"Saan dinala ng mga bampira ang Infinity."

"Hindi ko alam.."

Natawa ako sa sagot niya. Isang pulang ilaw ang lumabas sa wand ko at

natamaan ang traydor na Alfiro. Natumba siya pero agad siyang tumayo at

itinutok din sa akin ang wand niya.

"Masyado kang mainit bampira..."

Ngumisi ito na parang nakakaloko.

"Sinasabi ko na nga ba ipapahamak mo ang Infinity."

Hindi na siya sumagot, imbes ay sinugod ako. dahil bampira ako,

masmabilis ako kumilos. Hindi na ako nagulat sa galing niya makipag

laban. Black magic ang ginagamit niya. Nahirapan akong tapatan ang

kapangyarihan niya.

Marami siyang alam na spells, at napuruhan ako sa bandang tiyan ko.

Mabilis siyang tumakas, kahit hirap ako tumayo hinabol ko siya.

"Brisingr!"

Napalibutan ng apoy ang batang Alfiro. Tumigil ito at nilingon ako.

"Sige! Matira ang matibay sa ating dalawa!"

Hamon niya sa akin.. Itinaas ko ang wand ko pagkatapos ay itinutok ko sa

kanya, ibig sabihin nun ay tinatanggap ko ang hamon niya.

"Anori Draumr abr Sundablaka it ator Virliger!"

Gumawa siya ng isang illusion ng shadow flapper. Dumilin sa pagitan

naming dalawa. Hindi ito maabot ng liwanag ng buwan.

Tatlong magkakasunod na liwanag ang tumama sa akin. Malakas yon at

natumba ako. Naririnig ko ang tibok ng puso nya. normal ang kanyang

paghinga.

'Malakas talaga ang Alfiro na ito... Mahihirapan akong tapusin ang isang

ito.'

"Ano Silverwood? Lalaban ka pa ba o magtatago na lang?"

"Asa ka Alfiro! Matira matibay sa ating dalawa.."

Ako naman ang sumugod. Pinakiramdaman ko bawat hinga at tibok ng puso

niya.

"Reisa!"

Lumutang ang bawat parte ng shadow flapper. Pumapasok na ang liwanag ng

buwan. Unti unti. Isang alitaptap ang nakapasok sa flapper bago tuluyang

napigilan ng batang Alfiro ang tuluyang pagbukas ng shadow flapper.

"Natatakot ka na ba huling lahi ng Silverwood? Hindi mo ako matatalo.."

Hindi ko pinansin ang pang aasar niya. Alam kong ginagawa niya yon para

magsalita ako at malalam niya kung saan ako nakapwesto.

Isa sa mga kakayahan ko ay ang kausapin ang kalikasan kabilang na dito

ang mga hayop at insekto. Nagawa kong kausapin ang alitaptap at ituro sa

akin ang tamang daan palabas ng shadow flapper.

Sinundan ko ang lipad ng alitaptap. Ilang sandali pa, naramdaman ko ang

aura ng batang Alfiro.

Nag iiba iba ito. Humihina at lumalakas. Nawala rin ang tibok ng puso

niya na kanina ko pa pinakikinggan.

'Anong nangyari?'

Mula sa aking likod. Isang masakit at makirot na sugat ang aking

naramdaman. Dahan akong napalingon. Ang batang Alfiro ay nagpakawala ng

kuryenteng nakapagpapamanhid ng buong veins ng katawan sa loob ng 10

minuto.

Bago ako tuluyang natumba, sinugatan ko ang aking braso para magkaron ng

pakiramdam ang aking katawan.

Natumba ako at nahiga. Hindi ko pa nararamdaman ang sugat na ginawa ko.

Hindi ako makakilos.

"Ang galing mo talaga Silverwood..."

Tinapakan niya ang aking ginawang sugat sa braso. Wala akong

nararamdaman.

"Nagawa mo pang sugatan ang sarili mo, para lang hindi ka tablan ng

ginawa kong spell sayo."

"Hindi lang ikaw ang mautakl Alfiro."

Unti unti ko ng nararamdaman ang pagdaloy ng kirot sa aking braso.

"Kakaiba ka talaga Silverwood... ang laki ng utang na loob mo kay Nazar

dahil sa pagliligtas sayo."

Hindi ako sumagot. Ninanamnam ko ang kirot sa aking sugat.

"Hindi ka tuluyang nanging bampira, sa kabila ng nangyari sayo.. Tama!

malakas ka at mabilis tulad ng sa isang bampira, maging ang thirst of

blood ay nakuha mo rin.. pero ito ang tandaan mo, tao ka pa rin. Isa ka

pa ring Wizard.. kaya mamamatay ka pa rin.."

Itinutok niya ang kanyang wand sa akin. Nakikita ko na ang unti unting

paglabas ng liwanag sa dulo ng wand niya. Kinapa ko naman sa likod ko ang

wand ko at mabilis itong itinutok sa kanya.

"Alkarab!"

Isang malakas na impact ang tumama sa buong katawan ng batang Alfiro.

Tumilapon ito sa malayo. Nawala ang shadow flapper at tumama sa sugat ko

ang liwanag ng buwan. Nilapitan ko ang namamanhid na katawan ng batang

Alfiro.

Hindi siya makatayo. Hindi rin makagalaw. Hinawakan ko ang leeg niya. at

unti unti kong itinaas.

"Hindi ako basta basta batang Alfiro... saan dinala ang Infinity?"

"H------hindi ko alam!" lumabas sa bibig niya ang dugo

"Asaan ang Infinity?"

"H----hindi ko nga alam..."

Muling lumabas sa bibig niya ang dugo. Naamoy ko na ang dugo. Pinipilit

kong pigilan ang sarili ko. Kahit galit ako sa Alfirong ito, hindi ko

kayang patayin ito, nagpa flash back sa isip ko ang mukha ni Oceane. Mas

lalo na siyang magagalit sa akin pag nalaman niyang pinatay ko ito.

Inihagis ko pa ulit ang katawan ng batang Alfiro. Tumama ito sa bato.

Wala na akong pakialam kung ano na ang nangyari sa kanya. Kailangan kong

mailigtas ang Infinity bago mahuli ang lahat.

(Zaiden Alfiro's POV)

Sobrang manhid ng katawan ko kanina. Kahit sinasakal na ako ng bampirang

iyon, at nahihirapan na akong huminga wala akong maramdaman.

NGayon ay unti unti ko ng nararamdaman ang sakit ng buo kong katawan, ang

kirot ng mga sugat at ang lasa ng dugo ko. Hindi ako makakilos. Nag flash

back sa isip ko ang masayang mukha ni Oceane. Parang unti unting

binubuhusan ng asido ang puso ko. Mas masakit pa sa mga sugat at nabaling

buto ng katawan ko.

May narinig akong kaluskos at papalapit ito sa kinaroroonan ko.

'Kung Oger man yan.. masmabuti pa ngang kainin na lang niya ako para

matapos na ang buhay ko.'

Apat na imahe ang nakikita ko, pero unti unti na ring nanlalabo ang mga

mata ko hanggang sa tuluyan na itong nagdilim.

*******************************************

[11] Chapter 11: Shadow Land

*******************************************

Malamig ang pakiramdam ko. Wala na ang masakit at kumikirot kong mga

sugat. Dahan dahan kong idinilat ang mga mata ko. Naririnig ko ang mga

tawanan at kwentuhan sa labas ng bintana.

Nakahiga ako sa isang malambot na kama. Feminine scent, nalala ko si

Mama.

"Kamusta ang pakiramdam mo?"

Napalingon ako sa nagsalita. SI Miranda, nakaupo ito sa di kalayuan sa

higaan ko.

Hindi ko alam ang sasabihin ko. Nilapitan ako nito, kinuha ang bimpo sa

palanggana at pinigaan ito. Maingat niya akong pinunasan. Agad kong

hinawi ang braso ko, kahit masakit pa.

"Ayos lang ito. Kailangang gumaling ang sugat mo..."

Kinuha niya ulit ang braso ko at maingat na pinunasan. Pagkatapos niyang

punasan ang buo kong katawan ay, ginamot niya ang mga sugat ko.

"Mainam ito para gumaling kaagad ang mga sugat mo."

Maslalo akong naguilty ng ngumiti siya sa akin. Naalala ko si MAma sa

kanya. Matagal ko ng hindi nararamdaman ang pag aalaga ng isang Ina.

Nasasabik akong mayakap muli si Mama. Matagal ng panahon ang lumipas ng

maramdaman ko ang yakap niya. Halos hindi ko na nga maalala kung ano ang

pakiramdam pag yakap ka ng isang ina.

Nagulat ako ng yakapin ako ni Miranda. Feminine scent ng isang ina, ang

maingat at malambing na paghagod ng kamay niya sa likod ko. Para kong

nakalimutan ang sakit ng katawan ko. Ito pala ang pakiramdam ng yakap ng

isang mapagmahal na ina.

Inalis niya ang pagkakayakap sa akin.

"Masaya ako at nuhay ka..."

Hindi ako sumagot. Nahihiya ako sa kanya.

"B-- bakit mo ako tinulungan?"

Inayos niya ang bimpo at ang palanggana. Isang elf ang kumatok sa silid,

may dala itong tasa. Inabot iyon kay Miranda pagkatapos ay kinuha ang

palanggana.

"Inumin mo ito, kailangan mo ng lakas para mailigtas ang aking anak..."

Napatingin ako sa mga mata niya. Inabot ko ang tasa, may laman itong

likido. Mabilis ko itong ininom. Naubo pa ako sa sobrang pait nito.

"Mapait yan dahil yan ang mas mabisa para gumaling kaagad ang mga na

dislocate mong buto at malala mong sugat."

Iniabot ko ang tasa kay Miranda. Nakangiti itong kinuha ito sa akin.

Tumingin ako sa labas ng bintana para iwasan ang mga mata niya.

"Alam ko ang nangyari, alam ko din ang ginawa mo.."

Napatingin kay Miranda, may halong pagkagulat at pagtataka at pag

aalinlangan ang tingin ko sa kanya.

"Hindi ko kayo pinakialam kagabi sa laban nyo.."

Tumayo ito at naglakad papalapit sa bintana.

"Nagtataka ka kung bakit hindi ako galit sayo? Kung bakit tinulungan pa

kita?"

Nababasa niya ang tanong sa isip ko.

"Manloloko si Valkoor. Ginamit niya tayong lahat para makuha ang anak

ko..."

Lumingon siya sa akin. Seryoso ang mukha niya.

"Mapapatawad kita sa kabila ng pagtatraydor mo sa aking anak.."

Masakit pakinggan na isa akong traydor pero yun ang totoo.

"Tulungan mo kaming mailigtas ang anak ko... "

Lumapit na siya sa akin at hinawakan ang kamay ko.

"Nakikiusap ako sayo, tulungan mo kaming iligtas ang aking anak..."

Naramdaman ko ang bigat at sakit na dinadala niya. Hindi ko alam kung

anong isasagot ko.

"Zaiden Alfiro... nakikiusap ako sayo.."

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Sobrang guilty naman ako sa

nangyari. Gusto kong matunaw at bigla na lang maglaho ng mga sandaling

ito. Hindi ko matingnan ng matagal si MIranda sa kanyang mga mata ng

matagal.

Bumukas ang pinto. Isang matandang elf ang pumasok sa loob. Kilala ko ang

elf na ito. Kilala siya sa buong Wizard World. Siya ang pinakamalakas at

pinaka matalinong old elf sorcerer na si Alberich.

"Kamusta ka na hijo?"

Lumapit ito sa kama. Tumayo naman si Miranda.

"Mabuti na ang mga sugat niya, Ipo!"

Napatingin ako kay Miranda. Ipo, ibigsabihin ay lolo.

"Siya aking aking apo si Miranda..."

Hindi na ako nakapagsalita pa. Half elf pala si Miranda.

"No one knows Zaiden Alfiro, tanging si Nazar lang nakakaalam na ako ang

apo ni Alberfich."

Naupo sa tabi ko ang matandang elf. Hinawakan ang kamay ko.

"Mabuti at hindi ka naging hapunan ng batang Silverwood.."

Umuling ako.

"Mamamatay muna ako bago niya ako maging hapunan."

"Wag kang mayabang hijo.. baka yan ang ikasawi mo."

Hindi na ako nagsalita pa.

"Bagaman nakagawa ka ng pagkakamali sa aking apo, wala kaming galit sayo

Alfiro. Ang tanging gusto lamang namin ni Miranda ay sabihin mo sa amin

kung saan dinala ng alagad ni Baragor ang aking apo."

Matagal bago ako nakapag salita. Ang totoo hindi ko rin alam kung saan

siya dinala. Inutusan lamang ako ni Daddy na ilayo siya kina Nazar,

Castor at Principal Alyora para makuha nila si Oceane.

Sumikat ang araw na hindi ako nakatulog man lang. Naiisip ko ang ginawa

ko.

----Rewind-----

"Hindi ko naman sasaktan ang Infinity Zaiden... maniwala ka anak."

"Paano po ako nakakasiguro na hindi nyo siya sasaktan?"

Tumayo si Daddy at naglakad papalapit sa akin.

"Bakit Zaiden? Wala ka bang tiwala sa Imo mo?"

Hindi ako nagsalita. Duda talaga ako kay Daddy.

"Mamaya, magpapakalat si Baragor ng mga black goblins sa gubat at sa

paligid ng Academy. SDigurado akong mahigpit siyang babantayan ng batang

bampira at ni Alyora kaya dapat magawa mo siyang ilayo sa kanila."

"Ano bang kailangan ni Baragor sa kanya? At saan ba siya dadalhin?"

"Hindi ba't sinabi ko na sayo na wag ka ng mag alala. Hindi ko sasaktan

ang Infinity."

Nakita ko ang kinang sa mga mata ni Daddy habang nakatitig sa akin. Pilit

kong binabasa ang kanyang mga mata.

"Daddy.."

Nakatayo sa may pintuan si Kuya Justin. Tinitigan ko siya, may kakaiba sa

aura niya.

"Justin naka.."

Lumapit si Kuya Justin kay Daddy. Hindi man lang ako nilingon ni Kuya

tulad ng palagi niyang ginagawa.

"Nailakat na sa gubat ang mga black goblins.."

":Magaling Justin...."

Lumingon ulit si Daddy sa akin.

"Maaasahan ba kita Zaiden?"

Hindi ako sumagot.

"Oras na traydorin mo ako, mamamatay ang babaeng pinakamamahal mo..."

Hawak na ni Daddy ang panga ko.

-----Present-----

"May problema ba?"

Hindi ko namalayan ang pagpasok ni Miranda sa silid. May dala itong tray

ng pagkain.

"Kumain ka ng agahan para makabawi ka ng lakas.."

Iniabot niya sa akin ang tinapay at tasa na may mainit na tsaa.

Nakita ko kanina na may bisitang sina Miranda. Kasama nito si Castor.

Agad akong nagtago sa gilid ng bintana para hindi nila ako makita.

"Kumain ka na.. lalabas lang ako."

Hindi ako nagsalita. Lumabas ng silid si Miranda.. Naupo ako sa kama at

pinakiramdaman ang bawat kilos nila.

(Miranda's POV)

"Anong kailangan mo?"

Hindi maalis ang pagkainis sa tuwing nakikita ko si Nazar. Pakiramdam ko

ay kukunin niya sa akin ang akin anak.

"Sabi ng mga fairies ikaw daw ang kumuha sa batang Alfiro.."

"Bakit? Anong kailangan nyo sa kanya?"

"Gusto ko siyang makausap.."

"Nazar, ipagpaumanhin mo ngunit hindi maari..."

Hawak siya ni old elf sa dibdib para mapigilan pumasok.

"Ngunit Alberich, siya ang dahilan kaya nakuha ni Baragor ang anak ko?"

"Anak ko din siya Nazar..."

"Sandali, maupo kayo at pag usapan natin ito ng mahinahon."

Pumasok kami sa isang silid, naupo kaming apat doon. Kasama ni Nazar ang

batang Silverwood.

"Nazar, nasa silid ang batang Alfiro.. Halos mag agaw buhay kagabi sa

tindi ng pinsala sa buo niyang katawan."

Narinig ko ang bahagyang pagtawa ng batang Silverwood sa sinabing yon ni

Old Elf.

"Pero mabuti na ang lagay niya ngayon... inalagaan ko siya kagabi.."

Sinabi ko yon para maasar ang batang Silverwood. at nagtagumpay ako.

Nawala ang ngiti niya sa labi ng sabihin ko yon.

"Alam niya kung nasaan ang anak ko, kaya gusto ko siyang makausap."

Diretsong nakatingin sa akin si Nazar. Tumayo si Alberich

"Sa palagay ko, dapat muna kayong mag usap na dalawa.. Ginoong

Silverwood, sumama ka sa akin may ipapakita ako sayong siguradong

magugustuhan mo."

Hinawakan ni Old Elf sa braso ang batang Silverwood at sabay silang

lumabas ng silid. Naiwan kaming dalawa ni Nazar.

"Miranda..."

"Bakit kasama mo ang batang Silverwood na yon? Bampira siya, siya ang

pumapasok sa silid ni Oceane sa Academy."

"Aaam ko, dahil inutusan ko siyang gawin yon.."

"Baliw ka na Nazar!! Bampira ang isang yon.. maari niyang mapatay ang

anak natin oras na mauhaw siya.. "

"Hindi niya gagawin yon."

"Paano ka nakakasiguro?"

"He's well fed bago niya pinupuntahan ang anak natin Miranda... palagi

kaming magkasama 10years ko na siyang pinagkakatiwalaan, kaya kilala ko

siya.."

Tumahimik ako. Ano bang meron sa bampirang yon at sobra ang tiwalang

ibinibigay ni Nazar sa kanya.

"Nasa panganib ang buhay ni Oceane.. kailangan natin siyang makuha kay

Baragor bago mahuli ang lahat.."

"Ako ang kukuha kay Oceane sa kamay ni Baragor... Ako ang gagawa nun."

"Sa ayaw at gusto mo, magtutulungan tayo."

"Tapos na ang usapan na ito.."

Tumayo ako at naglakad papalapit sa pintuan. Nagulat ako ng mula sa likod

ko ay yakapin ako ni Nazar.

"Bitiwan mo ako."

"Mag usap pa tayo Miranda... gusto kong maintindihan mo ang tungkulin ni

Oceane bilang isang Infinity.."

Inalis ko ang braso niya sa pagkakayakap sa likod ko. Hinarap ko siya.

"Alam mo Nazar.. alam mo kung gaano kadelikado ang pagiging Infinity...

hindi ako papayag na mapahamak ang anak natin."

"Naisip mo ba na kung hindi niya haharapin ang nakatadhana sa kanya,

hindi siya mapapahamak? Kahit anong gawin mo.. siya pa rin ang Infinity.

Siya ang magliligtas sa ating lahat sa kamay ni Baragor. Siya ang babawi

sa 4 Elemental Orbs na ninakaw ni Baragor. Siya at siya lang yon

Miranda.."

"Bakit siya? Bakit hindi na lang ikaw o ako ang kumuha nun kay Baragor...

bata pa siya Nazar.. naisip mo bang .. marami siyang masasayang na oras

sa kabataan niya dahil lang sa tadhanang yan?"

"Naiintindihan kita Miranda.... Kaya nga dapat 3 taon mula ngayon ay

maturuan natin siya na gamitin ang kapangyarihan niya... nakikiusap ako

sayo Miranda.. para ito sa kaligtasan ng lahi nating mga Wizard at ng

kabilang mundo."

Hindi ako nagsalita. Hinawakan ko ang doorknob, bago ako tuluyang lumabas

ng pinto lumingon ako sa kanya.

"Pag iisipan ko ang sinabi mo..."

Saka ako tuluyang lumabas ng silid.

(Castor's POV)

Naglakad lakad kami ng matandang Elf sa di kalayuan sa kanilang tirahan.

"Saan mo ba ako dadalhin?"

Hindi kasi nagsasalita ang matanda habang naglalakad kami.

"Sa iyong mga magulang..."

Wala akong masabi, lokohan ba ito? Bakit magkakaroon ng libingan ang

aking mga magulang? Dito sa teritoryo ng mga elf? Imposible.

Ilang sandali pa, isang mataas at malaking punong kahoy ang nasa harapan

namin. 20 katao ang tanging makakayakap sa sobrang laki ng puno. Isang

lihim na lagusan ang pinasok namin sa loob ng puno.

Kusang bumukas ang mga apoy sa kanilang mga lagayan ng pumasok kami dito.

Nasa bandang gitna na kami ng huminto siya sa paglalakad.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang isang napakalaking salamin. Kitang

kita ko ang sarili ko. Nakapagtataka, dahil kahit anong gawin ko noon,

hindi ko makita ang sarili ko sa salamin. Dahil na rin siguro isa na

akong bampira.

"Ito ang mundo ni Baragor.."

Napalingon ako sa matandang Elf.

"Isa lamang itong pangitain, ipinapakita dito sa salamin na ito kung ano,

sino ang nasa kamay ni Baragor."

Ilang sandali pa ay dumilim ang salamin, pagkatapos ay may naririnig

akong mga nagsasalita. Marami yon. Mga naghahanap ng daan palabas.

"Ano ito? Bakit may naririnig akong boses.."

"Hintayin mo lang na lumiwanag ulit ang salamin.."

Pagkasabi niya, nakikita ko ang isang lugar na madilim. Para itong isang

lumang kastilyo na madilim ang palagid. At mas dumadami ang mga boses na

naririnig ko, papalapit sa akin.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita doon ang aking mga magulang. Gumagalaw

sila, naglalakad, nagsasalita.

Napalingon ulit ako sa matanda.

"A---anong...."

"Yan ang kaluluwa ng mga magulang mo Castor. Sapilitan nilang kinuha ang

kaluluwa ng magulang mo."

"Kaluluwa?"

"Halika.."

Naglakad ulit kami palabas ng malaking puno. Bumalik kami sa bahay nila.

Pumasok kami sa isa pang silid.

"Lumabas muna kayo Ariane, Hasmin."

Utos niya sa dalawang elf. Mas nanlaki ang mga mata ko ng makita ang

katawan nila Mama at Papa na nakahiga sa kama.

"Bakit? Anong?"

Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Kung ano ang sasabihin ko.

"Ang inakala nilang patay ay kinuha namin at inalagaan dito sa Elfwood.

Hindi lang sila ang nandito."

Hinawi ni Alberich ang kurtina at nagulat ako sa nakita ko. Nasa labing

limang Silverwood ang nakahiga sa kama. Lahat sila pati ang mga magulang

ko ay oxygen.

"Kailangan nila yan para hindi sila manghina. Dahil wala sa kanilang mga

katawan ang kanilang mga kaluluwa, para silang lantang gulay. May pag asa

ka pa para maibalik ang kaluluwa ng mga kalahi mo."

"Anong pag asa?"

"Oras na mapasok natin ang Shadow land..."

"Shadow Land?"

"Ang salamin na nakita mo kanina ay pangitain o nagsisilbing salamin ng

Shadow Land. Kaya nakita mo ang kaluluwa ng mga magulang mo kanina. Oras

na mapasok natin yon at makuha ang mga kaluluwa nila at maibalik ito sa

kanilang katawan, mabubuhay muli ang iyong mga magulang at mga kalahi."

Hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam kung ano pa ang sasabihin ko.

Lahat ay parang panaginip lang. Ang inakala kong nag iisa na lang ako sa

mundo ay isang pagkakamali pala.

*******************************************

[12] Chapter 12: Secret Passage to Skull Cave

*******************************************

(Nazar's POV)

"Anong nangyari sayo?"

Napansin kong wala sa sarili si Castor. Nagbabatay kami sa labas ng

tahanan ng Old Elf Sorcerer. Kailangan kong bantayan ang kilos ng batang

Alfiro.

"Iniisip ko kung matatanggap ako ng mga magulang ko oras na magising

sila."

Kitang kita ko ang pag iba ng ekspresyon ng mukha niya. Matagal ko ng

kasama si Castor. Sa akin na lumaki at nagbinata ang batang ito. Ako na

rin ang itinuring niyang ama.

Kahit may kakayahan siyang katulad ng isang bampira, at kahit uhaw din

siya sa dugo., may pakiramdam pa rin siyang katulad ng isang normal na

wizard.

"Bakit naman hindi?"

"Dahil ganito na ako? Natatakot ako na baka masaktan ko sila..."

"Bakit? Sasaktan mo ba sila?"

Napangiti siya ng bahagya. Hinawakan ko siya sa balikat.

"Ang magulang, kahit ano pa ang anak nila kahit sobrang sama pa nito

mahal pa rin sila ng mga magulang nila. Ikaw, kahit bampira ka, ikaw pa

rin si Castor, ikaw pa rin ang anak nila."

Napangiti si Castor sa sinabi ko. Inakbayan ko siya saka ko ginulo ang

buhok.

"Wag ka na mag isip ng ganyan, andito naman ako kung itakwil ka ng

lahat."

"Salamat ha!"

"Alam mo kasi, mula ng magkahiwalay kami ng anak ko at dumating ka sa

buhay ko napunan mo ang pangungulila ko sa kanya."

"Hindi bagay sayo Nazar!"

Tumawa na lang ako. Napatingin ulit ako sa kanya.

"Ano bang tingin mo sa anak ko?"

Nakita ko ang pagkabigla sa mukha niya. Hindi niya inaasahan ang tanong

ko.

"Oh napipi ka na?"

"Ah, ok naman siya.. hindi niya ako gusto.."

Natawa na naman ako sa sinabi niya.

"Ayaw niya sayo? Bakit?"

"I can feel it, tuwing nakikita niya ako kulang na lang patayin ako."

Maslalo akong natawa sa sinabi niya. Nakita ko ang pagkainis niya sa

pagtawa ko.

"Ikaw nga, hindi pa rin makadiskarte kay Miranda."

"Si Miranda ang buhay ko, at ang anak ko ang puso ko. Pag nawala silang

dalawa sa akin. Useless na ako."

Nakita naming lumabas ng bahay ang Old Elf Sorcerer, kasama nito sina

Miranda at Zaiden. Agad kaming bumaba ng puno at sinalubong ang tatlo.

"Mabuti't nandito kayo Nazxar.."

"Anong nangyayari?"

"Alam na namin kung saan dinala si Oceane."

"Talaga?"

Napatingin ako sa batang Alfiro. Magaling na ang mga sugat nito. Hindi ko

gusto ang batang ito. Dahil naaalala ko ang ginawa ng ama niya sa aking

pamilya.

"Wag mo siyang tingnan ng ganyan Nazar. Siya ang nagturo sa amin ng lihim

na lagusan papuntang Skull Cave."

"Dapat lang hindi ba? Dahil siya ang nagpahamak sa ating anak."

"Dahil ginamit siya ng kanyang ama..."

Seryosong nakatitig sa akin si Miranda. Ipinagtatanggol talaga niya ang

taong nagpahamak sa aming anak.

"Matuto kang magpatawad Nazar, hindi lahat ng nilalang ay sinadyang

gumawa ng masama."

Napalingon ako sa Old Elf.

"Kailan ba tayo pupunta sa skull cave?"

Lahat kami ay napatingin kay Zaiden.

Bago tuluyang sumikat ang araw. nag umpisa kaming maglakad. Masmadali

kaming makikita ng mga alagad ni Baragor kung nakasasakay kami sa

broomstick.

(Zaiden's POV)

Naiinis talaga ako pag nakikita ang bampirang ito. Hindi ko makakalimutan

ang ginawa niya sa akin.

"Bakit Alfiro? "

"Hindi pa tayo tapos bampira!"

Bahagya itong tumawa.

"Hindi kapanipaniwala ang pagbibigay mo ng daan Alfiro.."

"Di wag ka maniwala."

"Babantayan kita, kaya mag iingat ka!"

Pagkasabi nun ay umalis na ito at nauna na sa akin. Alam kong hindi basta

basta magtitiwala sa akin si Castor at Nazar. Kaya naman kailangan kong

bumawi at higit sa lahat ay mag ingat.

Wala akong idea kung ano ng ginagawa ng alagad ni Baragor kay Oceane,

pero naniniwala ako sa sinabi ni Daddy na hindi niya sasaktan ito.

May 2 oras na din kaming naglalakad. At wala pa kami sa kalahati ng gubat

papuntang skull cave.

"Huminto muna tayo.."

Napatingin sila sa akin.

"Mamaya saktong pagtaas ng haring araw, may lilitaw na lihim na lagusan

papuntang skull cave."

"Mabuti pa siguro hintayin na natin ang sinasabi niya.."

Naupo si Miranda sa lilim ng mataas na puno at ako naman ay nakaupo sa di

kalayuan sa kanya. Ganun din si Nazar. Umakyat naman sa taas ng puno si

Castor para siguruhin na walang sumusunod sa amin at para na din siguro

malaman niya na hindi ko sila inililigaw.

"Anong plano ni Valkoor at kinuha niya ang anak ko? Nakipagkasundo na

siya sa akin dati, tapos ngayon bigla na lang nagbago ang isip niya."

"Masama siya noon pa man wala na siyang plano pang magbago..at

ipinapamana nya yon sa kanyang anak."

"Nazar!"

"Alam ko pong hindi ko makukuha ang tiwala nyo..."

"Hindi talaga lalo na't ipinagkanulo mo ang aking anak."

"Ginamit ako ni Daddy para maging malapit kay Oceane, nangako naman po

siya na hindi niya sasaktan...."

"Naniwala ka naman? Zaiden Alfiro.... hindi ba mas kilala mo siya kesa sa

aming lahat dito? Dapat alam mo kung ano ang kayang gawin ng iyong ama."

Natahimik ako. Balewala ang paliwanag ko kung hindi naman handang makinig

si Nazar. Naiintindihan ko naman ang nararamdaman ni Nazar, kahit ako ay

sinisisi ko rin ang sarili ko sa pagpayag sa gusto ni Papa.

'Merlin ingatan mo po sana si Oceane.. hinding hindi ko mapapatawad ang

sarili ko pag may nangyaring di maganda sa kanya.'

Ilang minuto rin kaming naghintay para lumitaw ang lihim na lagusan

papasok ng skull cave. Mula sa lilim ng malaking puno, isang pintuan ang

nagbukas. Maingat kaming pumasok sa loob, unang akong pumasok sumunod si

Castor,si Miranda bago si Nazar.

Madilim ang buong paligid. Gumawa ng bolang apoy si Castor para makita

namin ang daan.

Pagpasok pa lang maamoy mo na ang malansang amoy.

"Anong amoy yon?"

Napalingon kaming lahat. Sobrang malansa ang amoy at amoy bulok na itlog.

Halos sakitan ako ng tiyan sa sobrang baho.

"May mga goblin sa paligid, dapat tayong mag- ingat."

Maingat kaming naglakad sa kahabaan ng daan. Habang papalapit kami ay

masnaamoy ang sobrang baho sa paligid.

Nakarinig kami ng kaluskos at yabang ng paa kaya mabilis kaming nagtago.

Grupo ng goblin ang dumaan sa harap namin. Malakas ang pakiramdam ng mga

goblin kaya naman kailangan naming ng ibayong pag iingat. Dahil hindi

sila pangkaraniwang goblin, may kapangyarihan sila.

Nang masiguro naming malayo na ang grupo ay muli kaming lumabas sa aming

pinagtataguan para ipagpatuloy ang paglalakad.

Ako na ang nauuna sa paglalakad kaya naman lahat sila ay sumusunod sa

akin.

Lahat sila ay nakatingin sa akin, kahit walang nagsasalita nararamdaman

ko yon.

Bigla kong naalala si Oceane. Parang tinusok na naman ng karayom ang puso

ko.

"May konsensiya din pala ang mga katulad mo Alfiro.."

Napatingin ako kay Castor. Nakatitig ito sa aking mga mata, seryosong

naglalakad.

Hindi ako sumagot sa kanya. Magaling talaga, magbasa ng tao ang

Silverwood na ito.

Ibinaling ko na ulit ang aking tingin sa daan. Wala akong panahon

makipagtalo sa kanya, napapagod na ako na palagi kaming nagtatalo.

Inaamin ko naman na ako talaga ang mali. Dapat ay hindi ko ipinahamak si

Oceane.

Natigil ako sa aking paglalakad ng iharang ni Castor ang kanyang braso sa

dibdib ko.

"Saka kana magpakamatay pag nailigtas na natin ang Infinity..."

Napatingin ako sa aking kinatatayuan. Konting galaw na lang ay mahuhulog

na ako sa bangin. Wala ako sa sarili habang naglalakad kaya naman hindi

ko namalayan na bangin na pala ang kinatatayuan ko.

"May problema ba Zaiden?" tanong ni Miranda habang nakahawak sa balikat

ko

"Wala naman...."

"Sabihin mo kaagad kung may panganib, hindi yung tahimik ka lang

diyan..mas nagiging kaduda duda ka." May inis na sabi ni Nazar.

Mas lalo akong naguilty . Kung pwede lang na ibalik ko ang nakaraan para

lang hindi mapahamak si Oceane. Pwede kong gawin yon, pero dahil

estudyante pa lang ako masyadong mapanganib na gawin ko ang spell na yon.

Makipot na ang dinadaanan namin. Maling kilos lang, maari kaming mahulog

sa malalim na bangin.

Nakikita kong napapangiti si Castor tuwing titingin siya sa akin. Masyado

kasing mapanganib ang bangin na yon. Iyon ang bangin ng walang hanggang

katapusan. Hindi ko alam kung bakit siya tinawag na bangin na walang

hanggang katapusan, ang sigurado ko lang, ayaw ko mahulog doon.

Nalampasan namin ang makipot na daan. Sumunod naming dinaanan ay ang

Cursed Forest. Tinawag siyang Cursed Forest dahil lahatn ng nagtatangkang

pumasok sa gubat na ito ay isinusumpa ng mga Evil Fairies.

Galit sila sa mga tao, mapa magic folks or normal human. Ayaw nila na

pinapasok ng mga ibang nilalang ang kanilang kagubatan. Ngunit wala na

kaming ibang paraan para masmapabilis an gang pagsagip sa buhay ni Oceane

kundi ang dumaan sa secret passage.

Pagpasok mo pa lang sa bukana ng gubat, makakaramdam ka na ng kakaibang

lamig ng hangin. Makikita mong unti unting nanlalagas mga dahon ng mga

punong naroon. Madilim din ang paligid nito.

"Castor, kailangan namin ang lakas mo ngayon.. masyadong mapanganib kung

magtatagal tayo sa gubat na ito."

Nakita kong ngumiti si Castor kay Nazar. Napansin kong nag iba ang kulay

ng mata niya. Hindi ko alam pero, pakiramdam ko may xray vision siya,

nakikita niya ang kabuoan ng gubat.

Mabilis siyang naglakad, at ganun din kaming tatlo. Tingin ko alam na

alam niya ang dinadaanan namin.

"Anong ginagawa niya?" tanong ni Miranda

"Gumamit siya ng Evil Eye..."

Nakita ko ang pagtataka at gulat sa mukha ni Miranda.

"Tama ka! Itinuro ko sa kanya ang Evil Eye... mas magagamit nya yon dahil

isa siyang bampira."

Napailing si Miranda. Hindi ko naman maintindihan kung anio yung Evil Eye

na sinasabi nila.

Sinusundan pa din naming si Castor. Mabilis na siyang kumilos. Ilang

sandal pa ay bigla itong huminto.

"Bakit Castor?" tanong ni Nazar

Umurong siya ng ilang hakbang at ganun din kami. Nakaramdam kami ng

malamig na hangin, parang nagyeyelo ang simoy ng hangin.

"May Evil Fairy sa unahan natin.." mahinang sabi ni Castor

"Nakita ka ba niya?" bulong ni Nazar

"Hindi. Kailangan nating magtago, malapit na siya."

Nataranta kaming apat kung saan kami pwedeng magtago. Mabilis kaming

umakyat sa puno. Nakita naming ang isang kulay putting Evil Fairy na

naglalakad.

Kasing laki siya ng normal na tao. Ngunit ang kulay ng buhok nila ay

kulay abo, mahaba ang dulo ng tenga na parang mga Elf. Maputla ang

kanilang balat na parang bampira, mahaba din ang kanilang mga daliri na

animoy ugat ng puno. Maganda sila at nakakaakit ang kanilang mga mata.

Ito ang kanilang ginagamit para isumpa ang lahat ng estrangherong

napapadpad sa gubat.

Hindi naman sinasadyang bumigay ang sang ng punong kinatatayuan ni

Miranda. Muntik na siyang mahulog, mabuti na lamang at nasalo siya ni

Castor at nailipat sa punong pinagtataguan niya.

Ngunit nakuha na naming ang atensyon ng Evil Fairy. Mabilis itong bumuga

ng malakas at malamig na hangin, umuga naman ang mga punong pinagtataguan

naming hanggang sa tuluyan kaming mahulog.

"Mga estranghero!"

Umalingawngaw sa buong kagubatan ang tinig ng Evil Fairy. Mabilis naman

kaming tumayo at inihanda namin ang aming mga wand.

"Paumanhin sa aming pagpasok sa inyong teritoryo, hindi kami masasamang

tao.."

Lakas loob na sinabi ni Nazar. Nakita ko ang galit sa mata ng Evil Fairy.

"Hindi natin siya matatalo, mabuti pa tumakas na tayo.."

"Ano? Tingin mo matatakasan natin yan?"

Asar na sabi ni Castor sa akin. Bumalik na sa normal ang kulay ng mga

mata niya.

"Wag ka na magyabang, mabuti pa tumakas na tayo bago pa siya tuluyang

magalit sa atin.."

"Tama na yan! Tayo na..."

Hinila ako ni Miranda at sabay kaming tumakbo. Para kaming lumalaban sa

marathon sa sobrang bilis ng aming takbo. Isang malakas na hangin ang

nagpahiwalay sa aming apat.

Nakaramdam ako ng sakit ng buong katawan ko ng magising ako. Maliwanag na

ang paligid. Dahan dahan akong bumangon para hanapin ang mga kasama ko.

Nakita ko si Castor na nakatayo sa harap ng Cursed Forest.

Dun ko lang naalala ang nangyari. Tumayo ako at nilapitan siya.

"Asan sina Nazar at Miranda?"

"Hindi ko alam, kagabi pa ako naghihintay dito."

Kumunot ang noo ko. Kagabi pa pala ako tulog at hindi ko alam ang

nangyari.

"Hindi ko sila nakita pag gising ko.. hinanap ko na sila pero wala sila

sa paligid. "

"Malakas naman si Nazar. Tingin ko ay nakalabas na rin sila ng gubat."

Naramdam ko ang pagkirot ng balikat ko.

"AAh!"

Napalingon si Castor sa akin. Nakita niyang nakahawak ako sa aking

balikat. Na dislocate ata ang buto ko.

Walang sabing hinawakan niya ako sa braso at hinila ito. Masakit ang

ginawa niya pero mas okey na ang pakiramdam ko ngayon.

Naglakad ito. "Tayo na, kailangang mailigtas natin ang Infinity bago mag

full moon."

Naglakad na din ako kasunod ni Castor. Malapit na ang full moon.

Kailangang makuha namin si Oceane sa alagad ni Baragor bago ito madala sa

kanya. Mas malakas ang kapangyarihan ni Baragor pag full moon.

(Castor's POV)

Hindi ko pinapansin ang Alfiro habang naglalakad kami. Wala pa rin akong

tiwala sa kanya. Hindi nyo naman ako masisisi kung bakit ako walang

tiwala sa kanya.

"Malapit na tayo sa River of Death.."

Narinig kong sabi niya, pero hindi ko siya nilingon. Wala akong alam

tungkol sa River of Death, patuloy ako sa paglalakad. Ilang sandali pa,

isang magandang ilog ang nakita ko, may falls pa ito na animoy kumikinang

na dyamante ang bawat tubig na pumapatak doon.

Agad akong tumakbo papalapit doon. Sinalok ko ng kamay ang tubig at

inihilamos sa aking mukha. Nakita kong ganoon din ang ginawa ngh Alfiro.

Gumaan ang pakiramdam ko ng mabasa ng tubig ang balat ko.

Isang maganda at maliit na water fairy ang nakita ko na lumalangoy sa

ilalim ng tubig. Nakangityi ito sa akin. Hahawakan ko sana ito ng bigla

akong itulak ng Alfiro na yon.

Natumba ako sa damuhan.

"Wag mo siyang hahawakan kung ayaw mo pang mamatay...'

Tumayo ako at hindi siya pinansin. Nagpatuloy kami sa paglalakad. Hindi

ko siya kinausap. Sinundan namin ang agas ng tubig sa ilog.

"Alam kong matalas ang pandinig mo, kaya ipinapayo ko sayo na takpan mong

mabuti ang tenga mo para hindi mo marinig ang kakaibang tinig mula sa

ilog."

"Anong kalokohan yan?"

"Hindi ako nagbibiro.. takpan mo ang mga tenga mo.."

May narinig akong kakaibang tinig. Agad kong tinakpan ang tenga ko at

ganoon din ang Alfiro. Patuloy kami sa paglalakad hanggang malampasan

namin ang ilog.

*******************************************

[13] Chapter 13: Land of Chaos

*******************************************

Ang akala ko ay taps na ang aming paglalakad ng malampasan namin ang

ilog. Hindi pa kami nakakalayo sa ilog ay isang mainit at madilim na

animo'y madilim na desyerto ang aming nilalakaran ngayon.

Nakaramdam na ako ng pagkauhaw. Pinipigilan ko ang aking sarili.

"Anong problema?"

Tanong niya sa akin. Hindi ko sinasadyang nahawakan siya sa leeg.

Nagpupumiglas siya para makawala sa pagkakahawak ko. Naramdaman ko ang

pag init sa aking tiyan. Ginamitan niya ako ng mahika. Nabitiwan ko siya.

Agad naman siyang lumayo sa akin. habang nakatutok pa rin ang wand niya

sa akin.

"Subukan mong lumapit sa akin, papatayin talaga kita!"

Sigaw niya sa akin. Tumalikod ako at nagpatuloy sa paglalakad. Pero hindi

pa ako nakakalayo, nakaramdam na ako ng panghihina ng tuhod. Napaluhod

ako at niyakap ang sarili ko.

"Wag kang lalapit sa akin Alfiro, baka mapatay din kita.."

"Kailangan mo ng dugo?"

Hindi ako sumagot sa kanya. Naupo ako ata nagpahinga. Pinipigilan at

nilalaban ko ang aking pagkauhaw. Isinusumpa ko talaga ang ganitong

pagkakataon. Ang pinipigilan kong inumin ang dugo ng kasama ko.

Nagawa ko na ito kay Nazar noon, at dahil magaling siya nagawa niya akong

labanan, bagaman malakas ako at talagang nauuhaw.

Napalingon ako sa paligid. Nawala ang Alfiro. Natawa ako ng bahagya.

'Tumakas na ang traydor na Alfiro.'

Nahiga na ako at pumikit. kailangan kong uminom ng dugo. Ilang araw na

din kasi akong hindi nakakapaghunting ng hayop. Tama, dugo ng hayop ang

iniinom ko, pilit kong pinag aralan ang lasa ng dugo ng hayop.

Matiyaga akong tinulungan ni Nazar noon para lang hindi ako maghunt5ing

ng tao o kapwa ko Wizard. Ilang sandali lang, nakaamoy ako ng dugo.

Napadilat ang mga mata ko at mula sa aking harapan, bumagsak ang sugatang

usa. nakatali ito gamit ang spell at nagwawala ito.

Sa sobrang uhaw ko, agad kong sinunggaban ang usa. Hindi ko nga alam kung

saan ito nanggaling. Ilang minuto din ang lumipas ng huli kong marinig

ang tibok ng puso ng kawawang usa. Nang masiguradong, hindi na ako uhaw

ay tinigilan ko na ang walang buhay na usa.

Napatingin ako sa harapan ko. Nakatayo doon ang Alfiro. Nakatitig lang

sa akin.

"Ganyan pala kayo pag nauuhaw na.."

Simpleng sabi nito. Doon ko lang na realize na siya pala ang may dala ng

usa at inihagis yon sa harapan ko. Natatakot din siguro siyang iabot sa

akin ang hayop dahil baka siya ang mabalingan ko.

Gamit ang likod ng aking palad ay pinunasan ko ang dugong nagkalat sa

aking bibig. Tumayo ako at tumitig sa kanya.

"Patas na tayo Silverwood..."

Pagkasabi noon ay naglakad na ito at nilampasan lang ako. Naglakad ako at

tahimik na sumunod sa kanya. Naisip ko sina Nazar at Miranda.

'Asan na kaya sila?'

(Nazar's POV)

Hindi na namin nakita sina Castor at Alfiro. Magkasama kami ngayon ni

Miranda. Kahit magkasama kami, hindi nawala ang pagtatalo.

"Hindi na natin alam ang daan palabas ng lihim na lagusan na ito."

"Kaya nating lumabas dito kahit wala ang batang Alfiro."

Hindi na siya nagsalita. Naglakad kami ng naglakad hanggang marating

namin ang Land of Lost Souls.

Malamig ang hangin sa buong lugar. May mga fog na din sa buong paligid.

Hinawakan ko ang kamay ni Miranda. Nagpupumiglas siya.

"Wag ka na maarte Miranda. Kailangang makalabas tayo sa lagusan ng

parehong buhay para mailigtas natin ang ating anak."

Natahimik nsi Miranda. Lihim akong napangiti ng hawakan ko ulit ang

kanyang kamay. Matagal ko na ring hindi nahahawakan ang malambot na kamay

ni Miranda. Naalala ko tuloy ang nakaraan.

Walang makikita sa buong paligid. Gumamit ng spell si Miranda para

magkaroon kami ng liwanag. Masyadong tricky ang paligid. Dahil sa fog na

naroon, hindi masyadong makita ang daan.

May narinig kaming kaluskos sa di kalayuan. Bahagya kong pinisil ang

kamay ni Miranda para pahintuin siya sa paglalakad. Nakiramdam kami,

papalapit ang kaluskos kaya nag iba kami ng dinaanan. Tahimik at dahan

dahan kaming naglakad.

Inilabas ko ang wand ko, hinila ko si Miranda papalapit sa akin. Naamoy

namin ang amoy ng mga patay. Hindi lang kami sigurado kung tao ba o hayop

ang mga patay na naamoy namin.

Mabilis na kumilos si Miranda, at nahawakan ang nilalang sa braso, nagawa

niya itong ibalibag saka ginamitan ng wand.

"Nakita mo yon? Ganyan ang gagawin ko sayo oras na hawakan mo pa ako.."

"I don't care kahit anong gawin mo, hahawakan kita hanggat kailangan."

Nakita kong tumaas ang kilay ni Miranda. Nakarinig na naman kami ng

kaluskos. Masmarami na ito at kahit hindi namin sila nakikita, alam

naming napapalibutan na kami.

"Mukhang nakapalibot na sila sa atin.."

"Kaya natin yan.."

Magaling na witch si Miranda. Kaya naman nagustuhan ko siya dahil sa

taglay niyang galing sa paggamit ng wand niya at bukod pa sa lakas ng

katawan. Lahat ng tinatamaan ng ilaw mula sa wand naming dalawa ay

nagiging abo.

Napansin naming masyado ng marami ang nakapalibot sa amin kaya naman....

"Hindi natin sila kaya Miranda, tumakas na tayo para maiwasan sila."

"Tara na..."

Malakas na boltahe ng kuryente ang sunod sunod na lumabas na liwanag mula

sa aming wand. Bawat dinadaanan namin ay pinatatamaan namin ng kuryente.

Malapit na kami makalabas ng lugar na yon ng mahulog kami sa butas na

hindi namin napansin dahil sa puting usok.

(Oceane's POV)

Nagising ako. Masakit ang buo kong katawan, hindi ko alam kung bakit.

Madilim ang buong paligid. Wala akong makita. Ilang segundo pa nasanay na

ang mga mata ko sa dilim. Bahagya ko ng naaaninag ang mga bagay na

naroon. Naglakad ako ng dahan dahan. Kinakapa ko pa ng aking mga paa ang

bawat paghakbang ko.

'Asan na ako? Zaiden?'

Naalala ko na, ibinigay ako ni Zaiden sa mga taong yon. Tama nga sina

Papa, Castor at Jacob. Ipapahamak ako ni Zaiden.

Nakaramdam ako ng galit. Ipinagkatiwala ko ang buhay ko kay Zaiden ,

ngunit ipinagkanulo niya ako. Nagsisisi ako na pinagkatiwalaan siya.

Naglakad pa ako hanggang may makapa ang kamay ko.

Hinaplos ko ang bagay na nahawakan ko, base sa pahkakahaplos ko ay rehas

ito na gawa sa matibay na kahoy. Nakaramdam ako ng kaba ng may marinig

ako sa di kalayuan. Mga boses iyon ng mga lalaki at babae, sa palagay ko

ay nag uusap usap sila.

"Anong plano ni Baragor sa Infinity?"

"Wala pang sinasabi si Baragor. Tingin ko siya ang huhusga sa Infinity."

"Mabuti na lamang at magaling umarte ang anak mo Valkoor, nakuha natin ng

walang kahirap hirap ang Infinity."

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Narinig ko na ang pangalang

Valkoor, hindi ko matandaan kung kelan at kung sino ang nagsabi.

"Maasahan talaga ang mga anak ko Rafus.... hindi ako nagkamali sa

kanila."

Napaupo ako ng marealize ko kung sino si Valkoor. Nakaramdam ako ng

matinding galit. Kinapa ko ang wand ko, pero hindi ko iyon makita. Kinapa

ko rin ang kwintas na binigay ni Zaiden, wala din yon sa katawan ko.

Nanlumo ako, gusto kong maiyak ng mga oras na yon, wala man lang akong

laban sa mga masasamang wizard na ito. At si Zaiden, na siyang

pinagkatiwalaan ko ng buhay ko ay ipinagkanulo ako sa mga taong gustong

pumatay sa akin.

'Kailangan kong makatakas dito.. pero paano?'

Narinig kong may papalapit sa kinatatayuan ko kaya bumalik ako sa

pagkakahiga sa kama at nagtulogtulugan.

Naamoy ko ang mabahong amoy na iyon. Nag alburuto ang tiyan ko. Gusto

kong masuka sa sobrang baho ng amoy.

Hinawakan ako ng lalaking iyo sa buhok ko.

"Alam kong gising ka na... halika ka dito.."

Hinila niya ako sa buhok. Sobrang sakit ng pagkakahatak niya, na para

bang mahihiwalay na ang ulo ko sa katawan ko. Pilit akong nagpupumiglas,

pero sobrang lakas niya. Walang magawa ang mga kalmot at sipa ko sa

kanya.

Itinulak niya ako sa gitna ng mga lalaking nakahood. Halos nadudulas ako

sa pagmamadaling tumayo para makatapagtago.

"Nagtataka ako kung bakit takot na takot sayo si Baragor, isa ka lang

namang paslit.."

"Hindi natatakot si Baragor sa kanya Melfor..."

Napalingon ang lahat ng lalaking nakahood sa nagsalita.

"Anong dahilan Valkoor?"

"Apo siya ni Baragor at tingin ko balak niyang gawing tagapagmana ang

batang yan kapalit ni Nazar."

Tumawa ang lahat sa sinabing yon ng lalaki. Tinitigan ko ang mukha niya,

kahawig ng kapatid ni Zaiden ang lalaki Ngunit ang nakikita ko sa

lalaking yon ay ang mga mata ni Zaiden. Tuwing naiisip ko si Zaiden,

imbes na matuwa ako ay nakakaramdam ako ng galit.

Nilapitan ako ng isang lalaki, hinawakan ako sa braso saka tinitigang

mabuti ang aking mukha.

"Kakaiba nga ang aura mo bata.... "

"Tigilan mo na yan Falcon, nasasaktan ang bata..."

Saway nun lalaking nangngangalang Valkoor. Tumingin ito sa akin.

Tinitigan ko rin siya, hindi rin nagtagal ay siya rin ang unang kumawala

sa aking tingin.

Galit ako sa mga taong ito, kailangan kong makatakas bago dumating si

Baragor. Wala akong pakaialam kung siya man ang lolo ka. Masama siyang

Wizard at gusto niya akong patayin.

"Halika dito..."

Hinawakan ako nito sa braso at pilit akong hinihila pabalik sa kulungang

yari sa kahoy. Itinulak niya akong papasok sa loob. Napasubsob ako sa

sahig.

"Nangako ako sa anak ko na hindi kita sasaktan kaya masmakabubuti kung

dyan ka na lang..."

Tumalikod ito at nagalakad na palayo kasama ang iba pang lalaking

nakahood. Dahan dahan akong tumayo. Bahagya akong napangiti habang hawak

ko sa kanang kamay ko ang wand na nakuha ko mula sa damit ni Valkoor.

(Zaiden's POV)

Malapit na kaming makalabas sa lihim na lagusan. Dalawang mapanganib na

gubat na lang an gaming lalampasan para tuluyang makalabas dito.

Tahimik si Castor, hindi ko alam kung bakit. Nakita kong balisa siya ng

Makita ang mga ligaw na kaluluwa sa gubat. Forest of the Lost Soul ang

tawag doon, mga kaluluwa ng mga taong pinaslang ang nagkalat doon.

"Pwede ka naman magsalita.."

Sabi ko sa kanya. Napalingon ito sa akin.

"Hindi kita kaibigan Alfiro kaya wag kang magpanggap..."

"Pareho lang tayo, hindi rin naman kita kaibigan... at hinding hindi

mangyayari yon."

Tumahimik muli si Castor.

"Hinahayaan lang kitang mabuhay dahil kailangan kita para mailigtas ang

Infinity, pero pagakatapos nito magtutos tayo ulit."

"Excited na ako dyan...."

Nauna akong maglakad. Kahit kelan KJ ang bampirang ito.

Patuloy kami sa paglalakd. Habang papalapit kami sa dulo ng lagusan,

pumapasok sa isip ko si Oceane, hindi ko alam kung paano ako haharap sa

kanya.

Napahinto ako ng mapansing mabilis na umakyat ng puno si Castor. Marahil

ay tinatanaw siya kung malapit na kami sa dulo ng lagusan, o di naman

kaya ay hinahanap pa rin niya sina Miranda at Nazar.

Parang pusang tumalon mula sa mataas na puno si Castor at nakatayong

bumagsak sa lupa.

"Malapit na tayo sa dulo ng lagusan, ngunit hindi ko parin Makita sina

Nazar."

Nakatitig ito sa akin habang sinasabi ito.

"Anong gusto mong mangyari? Balikan sila?"

"Gusto kong malaman kung bukod sa dulo na nakita ko mula sa taas ay may

iba pa rin bang daan para makalabas ng lagusan sina Nazar at Miranda."

Sandali akong nag isip. Hindi ako sigurado kung may iba pang daanan

palabas ng lagusan.

"Hindi ako sigurado..."

Matagal na tumitig sa akin si Castor bago nagpatuloy sa paglalakad.

Grupo ng mga oger ang sumalubong sa amin ng makarating kami sa gubat.

Apat na oger ang nakatalikod sa amin, hindi napansin an gaming pagdating.

Naagaw lang ang atensyon ng mga ito ng aksidente kong matapakan ang sanga

ng tuyong sanga ng puno na nalaglag sa lupa at gumawa ito ng ingay.

Nagkatinginan kami ni Castor at napailing ito. Bumaling naman kami sa mga

galit na oger. Pilit nila kaming hinahabol kaya naman panay din ang

pagtakbo namin.

Napahinto kami ng mahawakan naming ang barrier mula sa dulo ng daan.

Sagrado ito ng black magic kaya naman hindi kami makatagos dito.

Nagawa pa akong asarin ni Castor.

"Bakit di moi gamitin ang kakayahan mo sa black magic Alfiro, para

makatawid na tayo sa kabila."

"Hindi ko alam ang spells na para dyan..."

Malapit na sa amin ang apat na oger. Inihanda naming ang wand naming.

Napansin kong naputol pala ang aking wand kaya naman itinabi ko ulit ito.

"Ayos Alfiro, lalabanan mo ban g mano mano ang mga yan?"

"Kaya ko yan...."

Napailing ulit si Castor. Inihanda niya sa pag atake ang wand niya. Mula

sa dulo ng wand, lumabas ang kulay pula at green na liwanag. Unti unting

napuluputan ng mga baging ang isang oger hanggang sa bumagsak ito at

hindi na makagalaw sa sobrang higpit ng pagkakatali.

Ako naman ay mabilis na tumakbo, pasugod sa mga ito. Nagkaroon ako ng

pagkakataong umakyat mula sa likod ng oger. Sumakay ako sa batok ng isang

oger at saka ko pinagsusuntok ang mga mata nito. Dahil sa ginawa ko

nagwala ito at tumilapon ako sa di kalayuan.

Nahawakan ko naman ang isang mahabang sanga ng puno at ginawa ko itong

pang atake sa oger.

Dalawa ang oger na nilalabanan ni Castor. Nakita ko kung gaano siya

kabilis kumilos. Naalala ko ang itsura niya kanina habang pinipigil ang

sarili na huwag akong saktan dahil sa pagkauhaw niya sa dugo.

Gamit ang mahabang sanga na hawak ko. Nagawa kong tusukin ang mga mata.

Nagwala naman ang oger at nagalit sa ginawa ko. Hinabol niya ako habang

nakadukwang ang dalawa nitong mahabang braso para lang mahuli ako.

Nakakita ako ng rubber tree. Mabilis akong umakyat at bumitin sa sang

nito saka ko biglang binitiwan ang sanga. Sa sobrang lakas ng impact nito

sa oger ay lumipad ito sa malayo at tumama sa malaking bato.

Nilapitan ko si Castor at tutulungan ko sana kaso, tulog na ang dalawang

oger na kalaban nito kanina.

"Ano? Naisip mo naba ang spell para katawid tayo sa kabila?"

Nakikita na kasi namin sa labas ng barrier ang kwebang hugis bungo. Ito

ang lihim na taguan ng mga Wizard vampire na dumukot kay Oceane.

Ilang oras din kaming nakaupo sa harap ng barrier habang naghihintay ng

aksyon ko si Castor. Wala talagang pumapasok sa isip ko, hindi ko alam

ang tamang spells para doon.

Nakarinig naman kami ng boses mula sa labas ng barrier. Mula sa butas ng

malaking puno, magkasunod na lumabas sina Nazar at Miranda.

Inalalayan pa ni Nazar na tumayo si Miranda. Hindi nila kami Makita.

Lumingon lingon pa si Nazar sa paligid. Gamit ang bato, pilit akong

nagapapapansin sa kanila, tumulong na rin si Castor. Binuhat nito ang

malaking bato saka buong lakas na inihagis yon sa barrier ngunit walang

nangyari.

Nakita naman naming napalingon sa amin si Nazar. Pero base sa mukha nito,

hindi niya kami nakikita, napalingon ito sa ingay na narinig.

Maingat na lumapit sa amin si Nazar. Hinawakan pa nito ang barrier, pero

mukhang hindi niya talaga kami nakikita. Dahan dahan na silang pumasok sa

loob ng kweba at hindi na kami muling nilingon pa.

*******************************************

[14] Chapter 14: Skull Cave

*******************************************

"Tumabi ka dyan Alfiro....'

Napalingon ako kay Castor. Buhat buhat niya ang apat na malalaking oger,

bumwelo pa ito bago tuluyang inihagis sa barrier ang apat na oger. Nakita

naming nagcrack ang barrier.

"Hindi tayo makakalabas dito.... Mag isip ka ng paraan Alfiro..."

Inagaw ko ang wand ni Castor at itinutok iyon sa barrier na may crak.

"With the wand I hold

Flow my spirit, down to my hand

Help my wand to create power

To break the barrier

In front of us...."

Naramdaman ko ang kakaibang kapangyarihan na unti unting dumadaloy sa

aking ugat papunta sa hawak kong wand. Isang kulay asul na energy ball

ang lumabas sa dulo ng wand at unti unti itong lumalaki. Itinaas ko ito

at buong pwersa kong itinutok sa brarrier.

Isang malakas na pagsabog ang nagpayanig sa barrier hanggang sa makabuo

ito ng mga crack na nagging dahilan para mabasag ito.

Mabilis kaming lumabas ng barrier at tumakbo papapasok sa loob ng skull

cave. Tulad ng inaasahan, madilim ang loob ng kweba. Gamit ang wand,

gumawa kami ng ilaw. Wala na sina Miranda at Nazar.

"Saan kaya sila nagpunta?"

Tanong ni Castor habang mabuting sinusuri ang lupa sa loob ng kweba.

Hindi pa kami masyadong nakakalayo, tatlong butas ang pwedeng maging

lagusan papunta sa gitna nito.

"Maghiwalay tayo..."

Napatingin sa akin si Castor.

"Sige!"

Mabilis akong pumasok sa kanang lagusan. Naiwang nakatayo si Castor.

(Castor's POV)

Nilamon na ng dilim ang Alfiro na yon. Nasanay na sa dilim ang aking mata

kaya naman naaaninag kona ang kabuoan ng kweba.

Pumasok ako sa gitnang lagusan. Mabilis kong tinahak ang mahabang daan

papasok sa pinakagitnang parte ng kweba. Wala pa ako sa bandang gitna ng

makaranig ako ng kakaibang ingay. Mabilis akong huminto.

Pinakiramdaman ko ang buong paligid. Malakas na hangin ang aking

naramdaman, pagkatapos noon ay bigla itong nawala, bumabalik ang hangin

kada apat na segundo.

Gamit ang Evil Eye, nakita ang isang malaking hayop na may tatlong ulo ng

leon at katawan ng isang malaking aso. Mahimbing itong natutulog.

Dahil saktong sakto lang ang malaking hayop sa buong laki ng daan, wala

akong madaanan, walang ibang pwedeng maging daan kundi sa ibabaw mismo ng

mahimbing na halimaw.

'Talaga naman..... kailangan kong maunanahan ang Alfiro..'

Mahimbing pa rin ang halalimaw. Maingat akong gumawa ng spell para

makalutang at makatawid sa kabilang parte ng lagusan. Ngunit sa di

sinasadyang pangyayari, nahulog ako sa likod ng halimaw. Nagising ito at

nagwala, pilit akong inaalis gamit ang buntot niya sa kanyang likuran.

Mabilis akong nagpadulas pababa at tumakbo. Nakita kong pilit umiikot ang

halimaw para lang mahabol ako. Tulad ng inaasahan ko, mabilis itong

nakaikot at ngayon ay hinahabol na niya ako.

'Wah! grabe naman ang halimaw na ito....'

Mabilis tumatabo ang halimaw at halos maabutan na niya ako. Isang butas

na tamang tama lang sa laki ng aking katawan ay pinasok ko ng makita kong

sasakmalin na ako nito.

Gumapang ako sa butas hanggang sa mapunta ako sa kabilang dulo. Tingin ko

ay ibang parte na ito ng kweba. Kakaiba kasi ang itsura at may napapansin

akong parang mga tao sa di kalayuan.

Maingat kong nilapitan ang lugar na yon. Apat na pulgada pa ang layo ko

sa lugar na yon ng unang mapansin ng aking mata ang pamilyar na nilalang

sa di kalayuan. Nakaupo ito sa ilalim ng kalbong puno habang tingin ko ay

umiiyak.

Nilapitan ito ng isang pamilyar ding lalaki at marahang hinagod ang likod

nito. Bahagya akong humakbang para mas makita ng malapitan ang pamilyar

na mga nilalang.

Kahit malayo nakita ko ang mukha nila habang diretsong nakatingin sa

akin. Hindi ko maigalaw ang aking mga paa, para itong nawalan ng lakas.

Unti unting lumapit bsa akin ang dalawang nilalang.

"Mama....Papa!"

Hindi ko alam na nasabi ko ang mga salitang yon. Hindi sila makalapit sa

akin. Parang may kung anong barrier na namamagitan sa aming tatlo. Dahan

dahan kong inangat ang aking kamay at doon ko lang napatunayan na may

nakaharang nga sa aming isang barrier na hindi nakikirta.

Kitang kita ko ang malungkot at masayang mata ni Mama habang nakatitig sa

akin. Ganoon din si Papa na pilit sinusuntok ang invisible na pader sa

pagitan namin.

Pareho silang kulay puti kagaya ng imaheng ipinakita sa akin ng Old Elf.

Hindi lang sina Mama at Papa ang naroon ang iba pa naming kalahi ay

nandoon, at marami pang ibang kaluluwa na gustong makawala sa lugar na

yon.

Kailangan ko munang mapatay si Baragor bago sila mailigtas lahat. Kahit

masakit sa akin, tumalikod ako at dahan dahang naglakad. Ayaw kong

lumingon kina Mama ta Papa dahil, mas nakakaramdam ako ng awa sa kanila.

Mabilis akong tumakbo na hindi man lang sila tinitingnan. Hindi ko na nga

napansin na mababangga na ako sa pader.

Bumangga ako sa pader. Hindi ko nga napansin na natumba na pala ako.

Tuluyan na akong nahiga sa lupa at tumitig sa madilim na langit.

Kailangan kong mailigtas ang mga magulang ko at ang Infinity. Pero paano

ko gagawin yon? Hindi naman ako malakas na katulad ng ibang mga Wizard.

Napabalikwas ako ng makarinig ako ng kaluskos mula sa di kalayuan. Agad

akong tumayo at inihanda ang wand ko. Pansamantalang nagtago ako sa gilid

ng pader.

Dalawang nakahood na lalaki ang naglalakad papalapit sa kinaroroonan ko.

Nag uusap pa ang dalawa.

"Kung ako kay Baragor, papatayin ko na ang batang yon bago pa siya

maunahan nito..."

"Oo nga! Bakit kailangan pa niyang makita ng buhay ang taong

nakatadhanang pumatay sa kanya?"

Nakita kong itinulak nila ang isang parte ng pader at bumukas ito. Pero

bago pa man sila nakapasok sa loob ay lumabas na ako sa aking

pinatataguan.

Nagulat pa ang dalawa ng makita ako. Nakilala ko sila ng makita ko ang

mga mukha nila, sina Rufos at Dimos. Sila ang tagapagbantay ng Skull

Cave.

"Ang batang Silverwood..'

"Paano siya nakarating dito?"

Kitang kita ko sa mga mata nila ang pagtataka at pagkagulat. Inihanda

nila ang kanilang wand. Half Wizard at Half Vampire sila. Mga Wizard na

ipinagpalit ang kanilang kaluluwa para lang sa buhay na walang hanggan.

"Nasurpresa mo kami bata..."

"Talaga? Eh di maganda..."

"Paano ka nakapasok dito?"

"Secret!"

Nagkatinginan pa sila bago ako inatake ng mga ito. Gamit ang kanilang

wand, kulay itim na na animo'y kidlat. Mabilis akong kakaiwas sa sunod

sunod na atake nila.

Hindi man nila ako kasing galing sa paggamit ng mahika, masmabilis pa rin

ako kumilos. Walang kahirap hirap kong nakuha ang mga wand nila. Hindi ko

inaasahan na ganoon lang sila kadali talunin.

"Akala ko pa naman, malalakas kayo..."

Napaurong ang dalawang nakahood.

"Hindi ko talaga inaasahan na ganito ko kayo kabilis tatapusin...."

Binali ko ang mga wand nila gamit ang tuhod ko. Nagspark pa ito ng kulay

itim na usok, saka ko itinapo ang mga naputol na wand. Pagkatapos ay

hinarap ko sila ulit.

"Hindi ko kayo mapapatawad sa ginawa nyo sa akin..."

Tinitigan ko silang dalawa. Nakita kong pumorma din sila para labanan ako

ng mano mano. Kahit pare pareho kaming half vampire, lamang ako sa kanila

sa bilis dahil mas bata ako sa kanila.

Agad nila akong inikutan. Nakamasid lang ako sa ginagawa nila. Pagkatapos

ay pareho silang humawak sa aking magkabilang braso. Napigilan nila akong

gamitin ang aking wand.

"Hindi mo pa alam gamnitin ang kakayahan ng isang bampira bata..."

Sabi ng isa sabay inihagis ako sa di layuan. Nagawa kong ibalanse ang

aking katawan kaya naman katayo pa rin akong bumagsak sa lupa.

"Tsk tsk tsk.." sabi ko sabay iling

Nagkatinginan naman ang dalawa. Tapos ay sabay muling sumugod. Sa

pagkakataong ito hindi ko na hinayaang makalapit pa sila sa akin.Gamit

ang Evil Eye nagawa kong basahin ang mga bawat kilos nila. Madali kong

naiwasan ang bawat atake nila.

Nakita kong napipikon na ang dalawa sa ginagawa kong iwas sa bawat atake

nila. Hinawakan ko ang braso nila at walang konsensiyang binali ang mga

ito. Nakita ko pa ang pagpatak ng kulay itim na likido mula sa kanilang

naputol na braso.

Nakita ko na ang galit sa kanilang mga mata. Napangiti ako sa

pagkakataong ito.

Gamit ang wand gumawa ako ng spell na pwedeng parali8sahin ang bawat ugat

sa kanilang katawan. Ilang sandali pa parang estatwang natumba ang dalawa

sa lupa.

"Sabi sa inyo, iba pa rin ang batang katulad ko..."

Agad akong tumakbo papasok sa binuksan nilang pader. Nakapasok akon sa

loob.

(Zaiden's POV)

Iniwan ko si Castor sa bunganga ng lagusan. Wala na akong pakialam pa sa

kanya, ang mahalaga sa akin ngayon ay malamang ligtas si Oceane.

Sa bandang gitna ng lagusan may narinig akong ingay, marahil dumaan si

Castor sa pangatlong butas kung saan nakatira ang halimaw. Malamang ay

nilalapa na siya nito ngayon. Patuloy ako sa pagtakbo gang marating ko

ang isang maliit na butas patungo sa kinaroroonan ni Daddy.

"Zaiden hijo..."

Masayang bati ni Daddy sa akin. Kasama niya ang ibang lalaking nakahood

na kumidnap kay Oceane.

"Anong ginagawa mo dito anak?"

"San si Oceane daddy?"

"Bakit?"

"Asan si Oceane dad?"

Tumingin siya sa madilim na parte ng silid. Mabilis kong nilapitan ang

parteng yon ng silid. Nakita kong duguan si Oceane habang walang malay na

nakahiga sa kama.

Napatingin ako kay Daddy.

"Anong ginagawa mo sa kanya Dad?"

"Wala akong ginagawa sa kanya.."

Tumawa ang lahat ng naroon. Nakita kong tumayo ang dalawang nakahood na

lalaki.

"Lalabas muna kami Valkoor..."

Nakita kong lumabas sila sa silid at nilamon ng kadiliman.Hinarap ko ulit

si dad.

"Bakit puro sugat si Oceane? Anong ginawa mo sa kanya?"

Hindi ko napigilan ang sarili ko kaya naman nahawakan ko sa damit si Dad

at pilit na pinapaamin sa ginawa niya.

"Masyado kasi siyang pasaway kaya binigyan ko ng konting leksyon..konti

lang naman.."

Sabi ng isang lalaki8ng nakahood. Walang sabi sabing sinugod ko ito at

sinuntok.

Natumba ito at natatawan]g tumayo.

"Masyado kang mainit bata..."

Sabi nito sabay tutok ng wand niya sa akin.

"Tama na yan.. anak umalis ka na dito..."

"Ilalabas ko si Oceane...."

Bago pa man din ako nakakilos nahawakan na ako ni Daddy sa braso ko.

Mahigpit yon kumpara sa mga dati niyang paghawak sa akin.

"Zaiden, alam mo ba ang ginagawa mo?"

Mahinahon si Dad pero kitang kita ko sa kanyang pagsasalita at mga mata

na nagpipigil lang siya ng galit.

"Nangako ka sa akin Dad... pero hindi ka tumupad.."

Masnaramdaman ko ang higpit ng pagkakahaw ni Dadd.

"Ano bang sinasabi mo anak? Wala naman kaming ginagawa..."

Pilit akong nagpumiglas sa pagkakahawak ni Dad sa akin. Nang magkaroon

ako ng pagkakataon, mabilis kong pinuntahan si Oceane.

"Lucros!"

Nagbukas ang rehas na kahoy at mabilis ko siyang nilapitan. Pilit ko

siyang binuhat at inilabas ng kulungan. Tumayo ang ibang lalaking

nakahood.

"Anong ginagawa mo bata?"

"Wag kayong lalapit sa akin.."

Matigas kong sabi habang naglalakad palayo. Nariririnig ko pang sinisisi

nila si Daddy hanggang sa makalabas ako ng silid.

Malayo na rin ang nalalakad ko ng manghina ang tuhod ko at bumagsak ako

sa lupa, ganoon din ang walang malay na si Oceane. Hinihingal pa ako

habang nakatingin sa kanya.

Pinilit ko kasing bilisan ang lakad ko para mabilis din akong makalayo sa

mga taong yon.

Habang pinagmamasdan ko si Oceane, nakaramdam ako ng kirot sa puso ko ng

makita ang mga sugat niya sa braso, sa binti at may gasgas pa siya sa

maganda niyang mukha.

"I'm sorry!!!!"

Alam ko namang hindi niya ako naririnig, pero kahit paano gumaan ng

bahagya ang loob ko dahil nasabi ko sa kanya ang salitang "Sorry"

(Miranda's POV)

Naliligaw na yata kami ni Nazar. Paulit ulit ang aming pinupuntahan at

hindi kami makalabas sa lagusan na yon.

"Masyado ng naaksaya ang oras natin sa paghahanap ng daan Nzar..."

"Alam ko.. gumawa na akong paraan para makalabas tayo dito..."

Napalingon ako kay Nazar. Seryoso siya, nagvtataka lang ako dahil wala

naman akong nakita na gumawa siya ng paraan.

Ilang sandali pa, grupo ng mga daga ang lumabas sa kanilang lungga ang

nakakuha ng aking atensyon.

"Mga daga!"

Nakita kong ngumiti si Nazar, pagkatapos ay hinila ako sa direkyong

tinatahak ng mga daga.

"Ito ba ang naisip mong paraan?"

"Oo. Ano ayos ba?"

"Kadiri ha!"

Sinundan namin ang mga ito hanggang makalabas kami sa isa pang lagusan.

Nakita ko doon Castor.

"Castor?"

Lumingon ito sa amin. Mabilis kaming nilapitan.

"Nazar! Miranda!"

"Si Zaiden Alfiro asan na?"

"Nagkahiwalay kami."

"Nakita mo na ba ang anak ko?"

Umiling lang si Castor sa akin. Pagkatpos ay itinuro ang isang lagusan.

"Ito na lang ang lagusan na hindi ko pa napapasok..."

Mabilis naming pinasok ang lagusan. Di tulad ng iba, pagpasok namin sa

lagusan ay kusang nag apoy ang mga lampara na nasa itaas ng mga animoy

bituin sa langit.

(Zaiden's POV)

Wala pa ring malay si Oceane, muli ko siyang binuhat para makapagtago

kami. Maingat ko siyang inilapag sa lupa. Sumilip pa ako sa magkabilang

panig para masigurong walang nakakita sa aming dalawa.

Nakarinig ako ng mga yabag ng paa sa di kalayuan. Maingat akong sumilip,

nakita ko sina Miranda, Nazar at Castor na mabilis na tumatakbo papasok

sa silid na aking pinanggalingan. Narinig ko din ang bigla nilang

pagtigil. Muli akong sumilip at nakita kong kaharap nila si Daddy.

"Saan mo dinala ang anak ko Valkoor?"

Narinig kong sabi ni Miranda.

"Wala na siya dito Miranda.."

"Hindi kami naniniwala sayo.."

Narinig ko namang sigaw ni Nazar.

"Patawad mga kaibigan, ngunit nahuli na kayo."

Nakita kong mabilis na itinaas ni Miranda ang kanyang wand at lumabas

dito ang kulay green at asul na liwanag. Mabilis namang nakaiwas ang

tatlong kalaban nila kasama na si Daddy.

Habang nakatingin sa kanila, nakikita ko ang ibat ibang liwanag na

nanggagaling sa kanilang wand. Si Castor ang humarap dun sa isang

lalaking nakahood, si Miranda naman ay dun sa isa pa at si Nazar ang

humarap kay Daddy.

Wala akong masabi sa galing nilang tatlo. Bumaling ulit ako kay Oceane.

Napansin kong nagkakamalay na siya.

"Oceane?"

Hindi ito sumagot pero nakita kong naigalaw niya ang kanyang kamay. Muli

akong tumingin sa mga naglalaban. Wala na sina Castor at Miranda, marahil

ay nag iba sila ng lugar na paglalabanan. Naiwan lang si Daddy at Nazar.

Pagdating sa pakikipaglaban pareho silang magaling. Halos pantay lang

sila sa bilis at at pag iwas sa atake ng bawat isa. Muli kong nilingon si

Oceane.

Nakita kong unti unting dumidilat ang kanyang mga mata. Hinawakan ko ang

wand na napulot ko kanian. Hinarap ko si Oceane. Nakadilat na ang kanyang

mga mata ngunit hindi siya nagsasalita.

"Oceane sorry kasi naipahamak kita ng sobra! Sana mapatawad mo ako sa

gagawin ko."

Bago ako magsimula, inilapit ko muna ang mukha ko sa kanya at saka ako

bumulong.

"Mahal Kita!"

Wala siyang reaksyon sa sinabi ko, marahil ay hindi pa masyadong gising

ang kanyang senses kaya masminabuti ko ng simulan ang aking gagawin.

]Itinutok ko ang aking wand sa kanya saka ako bumigkas ng isang spell.

"Bless your mind and bless your heart,

Let these painful thoughts depart.

This memory has run its course,

Now cast it out with Witches force.

On my psyche it has fed,

And with these words

I deem it dead!

With Harm to None,

So Mote It Be!"

Isang puting liwanag ang unti unting lumabas sa dulo ng aking wand.

Mabilis akong tumakbo papalapit kina Nazar at Daddy.

"Dad!"

"Zaiden..."

"Alfiro.."

Lumingon kay Nazar at saka tumingin sa kinaroroonan ni Oceane. Nakuha

naman niya kaagad ang gusto kong mangyari na iwan kaming mag ama at

puntahan niya si Oceane.

Nakita kong nanlaki ang mata ni Daddy habang sinusundan si Nazar. Mas

nanlaki ang mata niya ng makitang hawak nito si Oceane.

Itinaas niya ang kanyang wand, ngunit napigilan ko ito. Lumipad sa malayo

ang kanyang wand dahil sa ginawa kong spell.

"Zaiden, anong kalokohan ito?"

Galit si Daddy. Hindi ko na kaya pa ang ginagawa niya. At hindi ako

papayag na patayin din nya ako tulad ng ginawa niya kay kuya.

Tama, pinatay niya si Kuya ng gabing dinukot si Oceane. Pinatay niya ang

sariling dugo at laman para lang sa kapangyarihang ibibigay ni Baragor.

"Traydor ka Zaiden kagaya ka na rin ng Kuya mong walang utang na loob."

"Ikaw ang masama Dad.. pinatay mo si Kuya.."

Nakita ko ang pagkagulat sa kanyang mga mata. Hindi niya inaasahan na

alam ko ang ginawa niya kay Kuya.

"Nakita ko ang lahat... alam ko namang papatayin mo din ako pag naibigay

mo na kay Baragor si Oceane."

"Hindi totoo yan anak..."

"Kahit anong gawin mo Dad hindi na babalik sayo si Mommy.."

"Hindi totoo yan..."

Sumugod siya papalapit sa akin. Nagawa kong gawing manhid ang isang binti

ni Dad. Natumba ito at pilit na tumayo. Ginawa ko na ring manhid ang

kalahati ng kanyang katawan. Sa pagkakataong iyon, hindi na siya

makatayo.

"Traydor ka Zaiden...."

"Tanggapin mo na ang lahat Dad, patay na si Mommy at kahit anong lakas pa

ng kapangyarihan mo hindi mo na kayang ibalik pa ang buhay niya."

Nakita kong umiling si Dad. Hindi siya naniniwala sa sinasabi ko.

Nilapitan ko siya at tinitigan sa mata.

"Patay na si Mommy... tanggapin mo na ang lahat.."

Nakita kong tumulo ang luha ni Dad. Hahawakan ko sana siya ng agawin niya

sa akin ang wand na hawak ko at itulak ako.

"Dad!"

Itinutok niya muna sa akin ang wand, akala ko ay papatayin din niya ako

pero laking gulat ko ng itutok niya sa sarili niya ang wand.

"Patawad anak..."

Pagkasabi nun ay isang puting liwanag ang parang kuryenteng lumabas sa

dulo ng wand. Ilang sandali pa ay nakita kong bumagsak sa lupa ang wand

sumundo ay ang katawan na ni Dad.

Mabilis ko siyang nilapitan at niyakap. Wala akong gustong sabihin. Pero

patuloy sa pagpatak ang mga luha ko habang mahigpit na nakayakap sa

kanya.

Isang kamay ang naramdaman kong humawak sa aking balikat. Pagkatapos ay

hinila akong papalapit sa kanya para mayakap.

Hindi ko man siya nakikita, naamoy ko at naramdaman si Miranda. Hindi

siya nagsalita, niyakap lang niya ako na parang isang anak. Napansin ko

din sina Castor at Nazar na nakatayo sa harapan ko

*******************************************

[15] Author's Inarte (? ???)

*******************************************

(? ???) (?????) (o?.?o)

Hi Guys! Thank You sa time nyo para basahin ang story ko. Sana nagustuhan

nyo ang story. But wait there's more.. Ongoing na po ang Book 2. So mas

inspired po ako ngayon sa love story at adventure ng ating mga bida. So

guys sana suportahan nyo pa din ang book 2 ng Academy of Witchcraft and

Wizardry, masmaraming revelations, love story at itry ko na pakiligin

kayo hehehe! At syempre mas maraming adventure. Magshare pa din ako ng

mga basic spells na alam kong magugutuhan nyo at pwede ninyong gawin.

Love you guys!!!! ' ?`).?o?

(? ???) Ate Shen

************************************************

STORY END

*******************************************

*******************************************