EDITORIAALGEEN FAILED STATE 2

ALUMNI IN DE KIJKER: MARILYN NEVEN JURIST IDEA 3

ALUMNI IN DE KIJKER: BRITT PEETERS HR-MANAGER SMURFIT

KAPPA VAN MIERLO 5

ALUMNI IN DE KIJKER: JAN BOGAERT ADVOCAAT STIBBE

HONG KONG 7

FOTO-VERSLAG ALUMNIDAG 11 MAART 2016 9

BENOÎT ALLEMEERSCH OVER: DE ONDERZOEKSMASTER 10

BERICHT VAN DE VRG-STUDENTEN 11

VALKNIEUWS 12

ALUMNINIEUWS 16

AfgiftekantoorBrussel XP708417

APRIL - MEI - JUNI 2016 // VERANTWOORDELIJKE UITGEVER: ROGER BLANPAIN, TIENSESTRAAT 41, B-3000 LEUVEN //

VRG ALUMNI MAGAZINE

KU Leuven

meest innovatieve

universiteit van

Europa !

2 VRG ALUMNI Magazine

COLOFON

“Optimism is a moral duty”. Dat geldt zeker voor juristen.

EDITORIAAL GEEN “FAILED STATE”Na de terreuraanslagen van 22 maart 2016 werd België in sommige buitenlandse media om-schreven als een “failed state”. Dit etiket werd vervolgens in de binnenlandse pers, met het gretige masochisme ons eigen, overgenomen en meteen ook in verband gebracht met heel wat andere zaken die mislopen in ons land, van de Brusselse tunnels over de dagelijkse files, stakende cipiers en spoorwegen, de vaak problematische bevoegdheidsverdeling in ons complexe staatsbestel, tot de ganse (niet-)werking van justitie.

Als juristen moeten wij altijd en overal voldoende kritische zin aan de dag leggen. Dat betekent uiteraard dat ook wij kritiek mogen/moeten hebben op wat er zoal misloopt bij justitie (en meer algemeen in de ganse maatschappij). Tegelijk dicteert diezelfde kritische zin ons om ook in dit debat de nodige nuance en het juiste perspectief aan te brengen. En daarbij zeker het voorschrift van Kant en Popper niet uit het oog te verliezen: “optimism is a moral duty”. Dat geldt bij uitstek voor juristen, voor wie een belangrijke taak is weggelegd bij de ordening van de maatschappij, maar die regelmatig ook geconfronteerd worden met de (juridische) pathologie ervan. Die kunnen we alleen de baas met een gezonde dosis optimisme en voluntarisme, in plaats van te vervallen in scepticisme of zelfs cynisme.

“Onze” minister van justitie Koen Geens brengt dit principe zeer concreet in de praktijk en levert in moeilijke omstandigheden bijzon-der moedig werk. Zijn ambitieuze justitieplan beoogt de in deze tijden nu eenmaal onvermijdelijke besparingen te verzoenen met een modernisering van justitie, door te streven naar meer efficiëntie met het oog op meer recht-vaardigheid. Dat dit proces niet zonder schokken verloopt, is de logica zelf. Verandering roept nu eenmaal altijd weerstand op, zeker bij (terecht) eigenzinnige mensen als juristen, de begintoestand was (is) omwille van een decennialange stiefmoederlijke behandeling van het gerechtelijk appa-raat op een aantal vlakken zonder meer erbarmelijk en tenslotte wordt justitie meer dan ooit met nieuwe uitdagingen geconfronteerd.

Maar wie het justitieplan onbevangen leest, kan alleen maar tot het besluit komen dat een succes-volle uitrol ervan tot een grote sprong voorwaarts zal leiden en justitie alleszins (eindelijk) de 21ste eeuw zal binnenloodsen. Uitdagingen zullen er natuurlijk altijd blijven en gemakkelijk zal het nooit worden. Gelukkig levert onze faculteit (33ste op de wereldranglijst en in de top 10 van Europese rechtsfaculteiten) de juristen van topkwaliteit om dit waar te maken.

Uiteraard is België geen “failed state” en is dit etiket zelfs ronduit belachelijk wanneer men objectief het globaal niveau van onze publieke voorzieningen vergelijkt met dat van andere “ontwikkelde” landen, laat staan met de rest van de wereld. Natuurlijk is er nog veel werk aan de winkel. Onze kritische zin mag ons echter niet doen denken dat het glas altijd halfleeg is. Teveel cynisme riskeert dan trouwens een “self fulfilling prophecy” te worden.

Als alle actoren binnen justitie bereid zijn de nodige (zelf)kritiek te combineren met een gezonde dosis optimisme en positieve wil om aan de toekomst te timmeren, komt het ongetwijfeld in orde. De alumni van de KU Leuven kunnen daarbij het voortouw nemen, gesterkt door de wetenschap dat onze universiteit recent werd uitgeroepen tot de meest innovatieve van Europa…

Robbie Tas – secretaris VRG-alumni

.Oproep Alumniprijs 2017

Leden van VRG-Alumni kunnen kandidaat-laureaten voor de VRG-Alumniprijs 2017 voordragen tot en met 31 augustus 2016. Het Bestuur maakt een keuze uit de voordrachten tijdens de herfstbijeenkomst van 2016. Voordrachten geschieden middels een bericht aan het secretariaat van VRG-Alumni en gaan vergezeld van een motivatie en zo mogelijk een beknopt curriculum vitae van de voorgedragen kandidaat-laureaat.

BestuurRoger Blanpain, Robbie Tas, Dimitri Droshout

Werkende ledenJohn-John Ackaert, Manu Bande, Steven Boeynaems, Wim Bollen, Sofie Caeyers, Tom De Coster, Frédéric De Graeve, Anne De Hondt, Jo De Meester, Frank Fleer-ackers, Naomi Glibert, Alexander Hamels, Michel Looyens, Gert-Jan Struye, Bernard Tilleman, Karel Van de Velde, Frans Van Ham, Barbara Van Speybroeck, Arthur Vermeire, Jonas Vernimmen.

RedactieledenRobbie Tas (hoofdredac-teur), John-John Ackaert, Roger Blanpain, Steven Bo-eynaems, Dimitri Droshout, Naomi Glibert, Gert-Jan Struye, Jacqueline Van Hal.

Ereleden academiejaar 2015-2016Jan De Leyn (promotie 2013)Mia De Schamphelaere (promotie 1984)Lionel Dewulf (promotie 1970)Egied Verbeeck (promotie 1998)

U wordt erelid door een bedrag van minimaal 125 euro over te schrijven op 432-0000011-57, met med-edeling 400/0003/34889.Dit bedrag komt recht-streeks ten goede aan de rechtsbibliotheek en is fis-caal aftrekbaar als gift, dus ongeacht of u uw werkelijke beroepsonkosten bewijs dan wel opteert voor een forfaitaire kostenaftrek.

Grafisch ontwerpDanni Elskens, www.koloriet.info

3MAGAZINEVRG ALUMNI

Image Sources : Supo gamba nyoe nyak / Image are not included / it’s only for preview. Thank’s

Voor Marilyn Neven luidde een

zomerjob voor de Zweedse regering

en een stage bij de Europese com-

missie de start in van een carrière

waarvan politiek en internationale

instellingen de rode draad vormen.

Zij werkt momenteel voor IDEA

(International Institute for Democra-

cy and Electoral Assistance), eerst

vanuit Stockholm en sinds kort terug

vanuit België.

Kan je even schetsen hoe je carrière tot nu toe verlopen is ?

Ik begreep tijdens mijn studies vrij snel dat ik eerder een internationale dan een strikt juridi-sche weg wilde volgen. Sinds begin 2015 werk ik voor International IDEA (International Institute for Democracy and Electoral Assistance), de intergouvernementele organisatie die wereld-

wijd democratische processen en instellingen ondersteunt: tot voor enkele maanden vanuit Stockholm, als special adviser van de secreta-ris-generaal (oud-premier Yves Leterme), nu als program manager op het kantoor van IDEA bij de EU in Brussel.

Mijn vroegere loopbaan stond volledig in het teken van mijn interesse voor Europa.

Na een LL.M. in Europees recht aan het Europa-college, een zomerjob voor de Zweedse rege-ring in het kader van de campagne vóór de toe-treding van het land tot de eurozone in 2003 en een stage bij de Europese Commissie begon ik aan mijn eerste vaste job in het Europees Parle-ment, als politiek medewerker van oud-premier Jean-Luc Dehaene. Later heb ik op die veelzij-dige jaren in zijn zog kunnen voortbouwen.

Na de verkiezingen van 2007 - en de moeiza-me regeringsvorming - maakte ik de overstap naar de kabinetten van de federale regering, om adviseur te worden van verschillende mi-nisters. Eerst op de diplomatieke dienst van mi-nister van Defensie De Crem, later bij premier Leterme en ministers van Financiën Vanackere

Door Dimitri Droshout

HET WAREN TOCH IN DE EERSTE

PLAATS INSPIRERENDE

PROFFEN DIE MIJN RESULTATEN

BEVORDERDEN

ALUMNI IN DE KIJKER: MARILYN NEVEN (PROMOTIE 2002)

4 VRG ALUMNI Magazine

en Geens. Gedurende mijn jaren op de Wet 16 heb ik als adviseur en protocolchef onder meer het Belgisch voorzit-terschap van de Raad van de Europese Unie van nabij op-gevolgd en kwam ik, in Brussel of op missie, in contact met wereldleiders. Dat leverde een beetje ervaring én een reeks treffende anekdotes op. Het kabinetsadviseurschap is verre van een nine-to-five job, maar het dwingt je om je grenzen te verleggen en is de ervaring meer dan waard.

In de loop der jaren ben ik in mijn vrije tijd zelf ook politiek actief geworden, eerst via het nationaal bureau van JONG-CD&V, en later als kandidaat op de lijst van het Europees Parlement en als gemeenteraadslid in Lanaken. Dankzij de benoeming van Marianne Thyssen als Europees Commissa-ris in 2014 ben ik nu de eerste opvolger voor het Europees Parlement. Zetelen in dat parlement blijft een droom die ik ooit nog hoop waar te maken.

Hoe ziet een gemiddelde dag/week er voor jou uit ?

Gedurende mijn loopbaan heeft er nooit één dag hetzelfde uitgezien als een andere, en dat bevalt me.

In Stockholm bestond mijn opdracht hoofdzakelijk uit het opstellen van speaking notes en teksten, het reviseren van documenten voor ondertekening of beslissing en de actieve deelname aan strategische vergaderingen. Behoorlijk verge-lijkbaar met het kabinetsleven.

Mijn huidige functie in Brussel is voornamelijk gericht op de vertegenwoordiging en de ondersteuning van het werk van IDEA bij de Europese instellingen en België (als één van onze 29 lidstaten) en bij partnerorganisaties aanwezig in Brussel en Straatsburg. Daarnaast vervult het kantoor een verbin-dingsrol ten behoeve van de collega’s wereldwijd, en draagt het bij tot programmatorisch werk, bv. rond het thema jonge-renparticipatie en intergenerationele dialoog en democratie.

Terwijl ik in Stockholm geregeld dubbele uren klopte, heb ik nu een evenwichtigere balans tussen werk en vrije tijd, met inbegrip van mijn engagementen op familiaal, politiek en so-ciaal vlak. Ik start mijn werkdag normaal tussen 7:30 en 9:00 uur naargelang de werkdruk, en kan regelmatig aan sport doen ’s avonds. Wanneer uitstel van een opdracht een risico inhoudt, vind ik het niet erg om door te werken - desnoods nog na andere bezigheden. ’s Avonds ben ik ook vaak on-derweg tussen Brussel en Lanaken; ook die ritten probeer ik nuttig in te vullen (bv. door het beluisteren van de audiover-sie van The Economist).

Hoe kan een organisatie als IDEA het verschil maken voor de democratie in de wereld?

We produceren kennisbronnen en versterken of vormen de mensen om deze kennis te kunnen gebruiken in de spe-cifieke context van hun eigen land. Democratie moet van binnenuit groeien om duurzaam en heilzaam te kunnen zijn. International IDEA ondersteunt democratische proces-sen via projecten in het kader van grondwetsherzieningen, verkiezingscycli, politieke partijen en de versteviging van de nexus tussen democratie en welvaartsontwikkeling. Ons werk in het kader van money in politics, de veiligheid rond verkiezingen en verzoeningsdialogen is baanbrekend. Een mooi voorbeeld van een geslaagd project is het recente verkiezingsproces in Myanmar. De weg naar duurzame de-mocratie is daar nog lang, maar International IDEA heeft er een belangrijk steentje kunnen bijdragen. Het is een plezier om mee te werken aan democratische ontwikkelingen in de wereld. Je moet vaak out of the box denken. Democratie is geen einddoel, maar een werkwoord. Ze is in constante evo-lutie. Kijk maar naar de ‘nieuwe’ uitdagingen in de westerse, gevestigde democratieën, zoals de impopulariteit van poli-tici en partijen en de lage opkomst bij verkiezingen: IDEA is hier niet blind voor, en tracht ook daarvoor antwoorden en ondersteuning te bieden.

Hoe kijk je terug op je studententijd ?

Mijn studentenjaren waren boeiend en intens, en de rech-tendiploma’s waren een goede basis voor mijn loopbaan. Ik bracht mijn studies door aan vier verschillende universiteiten (FUNDP Université de Namur, KU Leuven, Universidad de Salamanca en het Europacollege in Brugge). Ik nam steeds actief deel aan het studentenleven – o.m. als VRG-praesi-diumlid in 2001/2002 - en heb vrienden voor het leven ge-maakt. Natuurlijk waren de examenperiodes een kwelling, maar ik ben gelukkig nooit moeten terugkomen in septem-ber. Leuven is een uitbundige stad met een oerdegelijke universiteit, en ik ben blij dat ik er twee jaren heb kunnen vertoeven.

Aan welk vak/welke prof in Leuven bewaar je de beste/slechtste herinnering en waarom ?

Slechte herinneringen heb ik niet, al worstelde ik flink met fiscaal recht. Mijn voorkeur ging naar internationaal en eco-nomisch gerichte vakken, maar het waren toch in de eerste plaats inspirerende proffen die mijn resultaten bevorderden. Dit was het geval bij de professoren Paul Van Orshoven, Jan Wouters en Raf Verstraeten.

Ik weet ook nog goed hoe ik het indertijd betreurde dat ik nooit les kreeg van André Alen en Koen Geens. Over deze legendarische professoren werd veel gesproken onder stu-denten. Wat Koen Geens betreft heb ik dit kunnen compen-seren toen hij minister werd!

De markantste herinnering gaat naar professor René Foqué: in zijn les kreeg ik ooit een appelflauwte, en ik was heel aan-genaam verrast toen hij me in hoogst eigen persoon ter hulp snelde.

Wat ervaar je, vanuit de dagelijkse praktijk, als een tekort-koming tijdens je studies?

Mijn loopbaan is anders dan deze van de doorsnee rechten-student, maar het zou geholpen hebben indien er ook tijdens rechtenstudies een beetje meer aandacht zou zijn voor de beleidsopties achter de wetteksten en procedures en voor de tekortkomingen van het systeem. Een spontanere reflex ten aanzien van de maakbaarheid van de regelgeving zou van pas kunnen komen. Dat zou mogelijk ook de flexibiliteit ten goede komen in tijden van hervormingen.

Nuttig is wel de zorgvuldigheid die men van rechtenstuden-ten verwacht. ‘Ongeveer correct’ is niet goed genoeg. Dat helpt later om meer kwaliteitswerk te leveren, en jezelf te overtreffen.

Wat is je boodschap voor de rechtsstudenten van van-daag?

Maak gebruik van de mogelijkheden die aangeboden wor-den om de studie-ervaring zo ruim en werelds mogelijk te maken, zoals bv. Erasmus, stages, seminaries en extra-cur-riculaire activiteiten, cursussen of studentenjobs. In mijn loopbaan is een brede vorming en talenkennis goed van pas gekomen, en dat lijkt ook bij anderen zo te zijn.

Daarnaast helpt het om je, voor je afstudeert, bewust te worden van de deelgebieden en toepassingen die je echt boeien, zodat je loopbaan van start kan gaan vanuit de best mogelijke positie. Maar ik heb ook het sociale aspect niet verwaarloosd en daar heb ik nooit spijt van gehad. En een goed netwerk uitbouwen begint trouwens tijdens de studies.

En, tot slot, het leven geeft geregeld lessen in nederigheid: de voetjes op de grond houden en doorzetten lijken me geen overbodige tips.

ALU

MN

I IN

DE

KIJK

ER:

MAR

ILYN

NEV

EN

(PRO

MO

TIE

2002

)

5MAGAZINEVRG ALUMNI

ALUMNI IN KIJKER: BRITT PEETERS (PROMOTIE 2010)

DOOR NAOMI GLIBERT

Britt Peeters, alumna 2010, is geen onbe-

kende voor het VRG. Zij heeft jarenlang

meegedraaid in verschillende praesidia,

onder andere in de functie “Coördina-

tie”. Dit bleek een voorbode te zijn van

het carrièrepad dat zij zou betreden.

Op 29-jarige leeftijd is Britt niet alleen

HR-manager bij een internationaal be-

drijf in de verpakkingssector, zij heeft ook

haar eigen eventbedrijf dat vieringen ver-

zorgt, voornamelijk voor niet-kerkelijke

huwelijken.

Britt, nadat je jouw rechtendiploma op zak had, heb je niet gekozen voor een klassiek togabe-roep. Je ging meteen aan de slag als consul-tant en vond jouw draai in het domein van het “change management” en als team coach. Dit pad heb je verder gevolgd totdat je recent een nieuwe uitdaging aanging als HR-manager. Kan je even schetsen wat deze verschillende func-ties inhouden en waarom je net daarvoor ge-kozen hebt?

Meteen nadat ik afgestudeerd was, ben ik bij CSC Belgium, een consultantbureau, begon-nen. Een vriend van mij werkte daar al en hij heeft mij dus eigenlijk geïntroduceerd in de consultantswereld. Ik ben meteen aan de slag kunnen gaan als Change Consultant en dat heb ik me geen moment beklaagd. In zowel overheids– als privébedrijven die door grote veranderingen gingen, kwam ik aan boord om de mensen te begeleiden en ondersteunende communicatie en trainingen te verzorgen. Heel boeiend om steeds met nieuwe bedrijfscul-turen te werken. Ik had ook een schitterende mentor, waardoor ik snel ben kunnen groei-

en en al na een jaar mijn eigen project mocht leiden. Helaas waren mijn projecten vooral in Brussel en na mijn verhuis terug naar mijn roots, de Kempen, was het veeleisende woon-werk-verkeer toch iets te veel van het goede.

Ik zei de file vaarwel en trok naar het filevrije Limburg, waar ik als team leader bij Callexcell, een sterk groeiend contact center, aan de slag kon. Ik coachte een team van 16 personen die verantwoordelijk waren voor telecomprojecten. Hier heb ik ook mijn eerste stappen in HR gezet: rekrutering, functioneringsgesprekken, helaas ook de mindere exitgesprekken. Ik heb in deze functie enorm veel bijgeleerd en had de enor-me eer om in een geweldig team te mogen werken. Na een emotioneel afscheid ben ik vol goede moed aan mijn volgende stap begon-nen: HR-manager.

Die functie vervul ik nu bij Smurfit Kappa van Mierlo. Smurfit Kappa is een grote internatio-nale speler in verpakkingen en ik werk in hun vestiging in Turnhout. Dichter bij huis en mijn gedroomde combinatie van HR, werken met

6 VRG ALUMNI Magazine

mensen en projectmatig kunnen bezig zijn. Bij CSC had ik het projectmatige, bij Callexcell had ik het HR-luik en het coachen van mensen en nu heb ik de combinatie gevonden waarnaar ik op zoek was. Het is een heel boeiende omgeving met een rijke geschiedenis, waar ik met open armen ben ontvangen en waarbij ik heel erg uitkijk om met de uitdagin-gen aan de slag te gaan.

Hoe ziet een typische werkweek voor jou eruit?

Ik ben nog maar een paar maanden gestart, dus het is moei-lijk om al een stramien te onderkennen, maar ik denk dat het nooit “typisch” zal zijn (misschien maar goed ook). Ik probeer tussen acht en half negen zeker te starten en maak er dan een routine van om mijn e-mails behandeld te hebben. Ik probeer de rest van mijn werkweek op te delen zodat ik de nodige tijd heb voor het operationele (vacatures, functione-ringsgesprekken, juridische kwesties etc.), het begeleiden van ons team en het projectmatige. Zeker voor dat laatste kan ik echt blokken in mijn agenda vastzetten om breed te brainstormen en van daaruit stapsgewijs naar een project-planning te gaan. Heerlijk! Daarnaast heb ik natuurlijk ook de nodige vergaderingen en moet ik af en toe ook naar het buitenland voor overleg met de groep. Daarnaast moet er natuurlijk ook ruimte zijn voor onverwachte zaken zoals bv. een arbeidsongeval, dan laten we alles vallen en ligt onze focus daar. Mijn dagen zijn dus goed gevuld en gevarieerd en zo heb ik het graag, maar er is wel een heel mooie balans tussen werk en privé. Als ik wil, kan ik zeker voor half zeven thuis zijn, wat in mijn vorige jobs iets moeilijker was.

Je bent een jonge vrouw in een (grotendeels) mannen-wereld, en komt in aanraking met alle mensen van het bedrijf, van de arbeiders tot de kaderleden. Krijg je soms tegenwind en zo ja, hoe ga je daarmee om?

Ik heb het geluk dat ik door mijn ervaring als consultant al de nodige tegenwind heb gehad. Consultants worden vaak aanzien als mensen die vanuit hun ivoren toren komen zeg-gen hoe het moet, terwijl ze van niets weten. Ook ik heb dat vooroordeel mogen ervaren, zeker als jonge vrouw, b.v. in een mannenbastion als de NMBS. Wat ik altijd heb gedaan en zal blijven doen, is starten met een kennismaking met de mensen, hun geschiedenis en wat ze juist doen tot in de-tail. En dan heb ik het niet enkel over de leidinggevenden, maar ook echt over de mensen “op de vloer”. Ik doe niets liever dan in een fabriek rondlopen met mijn zware bottines en bestuderen waarmee men daar bezig is. Het doet ook zo’n deugd om mensen met zoveel passie te horen vertellen over het proces waarvan ze deel uitmaken en het resultaat waar ze zo trots op zijn. Het is die manier van werken dat er voor zorgt dat mensen al snel hun vooroordeel laten vallen en erop vertrouwen dat je het goed voor hebt met hen. Daar ben ik nu ook volop mee bezig in mijn nieuwe functie. Het is ook door effectief het gesprek aan te gaan met iedereen van een organisatie, dat je een evenwicht kan bewaren en dat je door elke partij (bediende, arbeider, hoger management, middenkader…) als geloofwaardig en betrouwbaar wordt er-varen. Wat die mannenwereld betreft: ik kan mijn mannetje dus wel staan.

Naast jouw fulltime job heb je je eigen bedrijf “Plus One Events” waarin je jouw creatieve kant helemaal kan laten gaan. Wat doet Plus One Events precies en hoe ben je op dit idee gekomen?

Plus One Events verzorgt vieringen voor mensen die niet voor de kerk willen of kunnen trouwen. Ik steek een per-soonlijke viering in elkaar samen met vrienden en familie, praat de viering aan elkaar en zorg ervoor dat op de dag zelf alles in goede banen verloopt.

Het idee is ontstaan toen een goede vriendin van mij niet voor de kerk wou trouwen. Ze vroeg me niet alleen als ge-

tuige, maar daarnaast ook om “iets te doen met de viering.” Een moeilijke, vage vraag … Maar samen met de getuige van de bruidegom hebben we er iets moois van kunnen maken, met veel andere aanvragen als gevolg. Ondertussen doe ik het drie jaar professioneel (in bijberoep). Het loopt als een trein. Ik moet nu helaas ook koppels weigeren omdat ik al geboekt ben of omdat ik me aan een beperkt aantal vie-ringen moet houden om het ook combineerbaar te houden met mijn job.

Hoewel soms druk, vind ik het super om te doen. Altijd vro-lijke mensen rondom je en als je ziet dat er een traan en een lach is, dan weet je dat het goed was!

In de afgelopen jaren heb je tientallen vieringen georga-niseerd. Welke viering(en) zullen jou voor de rest van jouw leven bijblijven, b.v. omdat ze net dat tikkeltje anders wa-ren of jou op de één of andere manier hebben geraakt?

Elke viering is anders en raakt me op een bepaalde manier. Sowieso word ik altijd blij door de oprechte emoties van de ouders. Zo mooi om te zien. Natuurlijk zijn er ook altijd emotioneel beladen momenten, b.v. als één van de ouders gestorven is, dat raakt natuurlijk ook altijd op een andere manier. Ik probeer dat dan op een serene manier, zonder dat het de overhand neemt, een plaats te geven tijdens de viering.

Maar de vieringen die mij het meeste bijblijven, zijn toch die-gene die ik voor vriendinnen heb gedaan. Ondertussen zijn dit er 4 en het blijft steeds een onbeschrijfelijk gevoel om je eigen vrienden te mogen trouwen. Ik heb altijd een gezonde dosis stress, maar dan toch nog net een tikkeltje meer.

Sowieso blijf ik na al die jaren enorm dankbaar t.a.v. alle kop-pels, dat ze hun mooie dag in mijn handen leggen en zoveel vertrouwen in mij hebben om iets moois van hun viering te maken. Dat raakt me telkens opnieuw.

In de voorbereiding van zo’n viering lijkt me enorm veel tijd te kruipen, en dan spreken we nog niet over de dag zelf waarop je al zeer vroeg in de weer bent. Daarnaast heb je nog je job, je partner en familie en een zeer actief sociaal leven. Slaap je eigenlijk wel … ?

Toch wel! Het zijn soms heel heftige periodes, dat ga ik niet wegsteken, zeker midden in het trouwseizoen, maar het helpt als je iets graag doet. Ik heb nu een job waar ik me volledig in kan “smijten” en een “hobby” waar ik altijd omringd ben met goed nieuws, dus het kan eigenlijk niet beter. Ik heb gelukkig ook een partner die me volledig steunt in alles wat ik doe, dat helpt ook enorm en voorlopig nog geen kinderen dus het kan allemaal nog. Wat die slaap betreft: daar ben ik wel in moeten veranderen. Vroeger met het VRG ging dat al-lemaal vanzelf, drie uur slaap of geen slaap en dan in de les zitten, was geen probleem. Nu streef ik dagelijks toch naar een 7,5 uur om alles kwalitatief rond te krijgen.

Welke professionele uitdaging(en) zou je in de toekomst nog willen realiseren?

Dat is een moeilijke vraag. Ik ben blij met de kansen die ik nu krijg en wil me daar volop op focussen. Daarnaast ben ik wel iemand die blijft zoeken naar nieuwe uitdagingen en zelfontwikkeling, dus op korte termijn wil ik zeker de nodige extra opleidingen volgen, waartoe mijn bedrijf me gelukkig de kans geeft, in HR, leadership, communication etc. Op lan-gere termijn zie ik mij na mijn veertig – vijftig misschien wel een zelfstandige zaak in coaching oprichten. Maar dat is op heel lange termijn! Nu is het vooral genieten en me volop bezig houden met de kansen die ik nu krijg. .

ALU

MN

I IN

DE

KIJK

ER:

BRI

TT P

EETE

RS

(PRO

MO

TIE

2010

)

7MAGAZINEVRG ALUMNI

U bent sedert meer dan 12 jaar advo-caat en u leidt inmiddels het kantoor van Stibbe in Hong Kong sinds 2012. Hoe bent u daar terecht gekomen?

Na mijn studies in Leuven – in de toen-malige 2e licentie onderbroken door een Erasmusjaar in Londen – heb ik een LLM in Londen behaald om vervolgens bij Stibbe aan de slag te gaan. Bij Stib-be ben ik werkzaam op de corporate & finance praktijkgroep, wat inhoudt dat we vooral nationale en internationale fusie- en overnameverrichtingen bege-leiden. Mooie dossiers, interessante cli-enten, hoog tempo, strakke deadlines, veel adrenaline – topwerk.

Na de financiële crisis in 2008 zagen we stelselmatig meer werk uit Azië ko-men. China was nog in zijn volle expan-

sionistische groeifase, en ook andere Aziatische landen keken steeds meer buiten hun landsgrenzen naar inves-teringsopportuniteiten. Stibbe dekt de 3 Benelux landen, maar we hebben als kantoor altijd getracht om dicht bij onze internationale cliënten te zijn, via onze kantoren in Londen, New York, en Dubai.

In 2012 hebben we dan beslist om dat model verder uit te rollen in de nieuw-ste economische grootmogendheid, China, en om een kantoor in Hong Kong te openen. Ik had vóór en na mijn studies ook al wat tijd in het buitenland doorgebracht, onder meer in Parijs (als kind) en in New York (bij Stibbe), en was graag bereid om samen met mijn gezin van Azië te gaan proeven.

Hoe ziet uw gemiddelde dag er uit?

Dat is uiteraard erg gevarieerd. Vanuit het kantoor in Hong Kong bedienen we ons cliënteel in de ruime regio, en dus ben ik een groot deel van mijn tijd op reis in die regio – vooral Mainland China, maar ook Singapore, Zuid-Ko-rea, Japan. Dat zijn de meest mature economieën en professioneel daarom ook de belangrijkste markten, al zien we ook steeds meer werk komen uit ontluikende markten zoals bv. Vietnam en andere Asean-landen. De afstanden zijn groot, ook binnen China, en de ‘sof-te’ infrastructuur staat nog lang niet op punt, dus je bent vaak lang onderweg.

Wanneer ik op kantoor ben, is er een duidelijker patroon. Ik ben erg mati-naal aangelegd en vaak al rond 7u op

VRG-Alumni ging op zoek naar een alumnus die koos voor een andere invulling van het beroep van advocaat,

ver buiten de gekende grenzen van het Belgisch rechtstelsel. Wij zochten (en vonden) Jan Bogaert, afge-

studeerd in 2002 aan onze rechtsfaculteit en sedert 2012 actief in het verre Hong Kong voor het Brusselse

advocatenkantoor Stibbe. Daar adviseert hij vnl. Chinese cliënten die voornemens zijn te investeren in Europa.

VRG-Alumni zocht Mr. Jan Bogaert op en vroeg hem naar zijn curriculum, zijn motivatie, zijn dagindeling, zijn

ervaringen alsook naar zijn herinneringen aan die goede oude tijd. Naast enkele niet onherkenbare nostalgi-

sche echo’s, biedt Mr. Jan Bogaert ons ook een uniek inzicht in zijn persoonlijke en professionele drijfveren

in het Verre Oosten.

Door John-John Ackaert.   WE VAREN BLIND WAT CHINA

BETREFT EN WE BESEFFEN HET

BIJNA NIET. GO EAST,

YOUNG MAN !

ALUMNI IN DE KIJKER: JAN BOGAERT (PROMOTIE 2002)

8 VRG ALUMNI Magazine

kantoor. Die eerste ochtendlijke uren zijn erg productief. Het tijdsverschil helpt natuurlijk ook: ’s morgens slaapt Europa nog en kan ik aan documenten of presentaties werken of met lokale cliënten overleggen. Op de middag heb ik een lunch of maak ik tijd voor sport. En na de middag worden jullie in Europa wakker en is het druk met telefoons en con-ference calls, vaak ook ’s avonds.

Hoe ervaart u het verschil in rechtsstelsels? Wat is uw toegevoegde waarde in het verre Oosten voor een Euro-pees advocatenkantoor?

Naar aanleiding van de “handover” van Hong Kong door de Britten aan China in 1997 werd afgesproken dat Hong Kong nog tot 2047 zijn eigen wetten en bestuur zou aanhouden. Die afspraak is onderhevig aan toenemende erosie – je ziet de invloed van Mainland China stelselmatig toenemen – maar als algemeen ordenend principe blijft het nog gelden. Vertaald naar de juridische wereld betekent dit dat Hong Kong een op Britse leest geschoeid juridisch systeem kent, common law dus, dit in tegenstelling tot China dat een meer civielrechtelijke traditie kent. Belangrijker is echter het ver-schil in de juridische realiteit – probeer maar eens een over-eenkomst af te dwingen tegen de Chinese overheid in China. In Hong Kong is de rule of law veel sterker, zijn de rechtban-ken onafhankelijk, en werken de kapitaalmarkten veel beter. China zet stappen in die richting, maar heeft nog een hele weg af te leggen.

Nu, los van de politieke en economische context is dat voor ons in grote mate irrelevant, omdat wij een vooruitgescho-ven post zijn van de Beneluxcapaciteit van het kantoor en geen lokaal recht praktiseren, noch in Hong Kong, noch in China (waar geen enkel niet-Chinees kantoor overigens Chi-nees recht kan en mag beoefenen).

Onze toegevoegde waarde is dus tweeledig. In eerste in-stantie door lokaal aanwezig te zijn, en ons Aziatisch cliën-teel in hun tijdszone in hun eigen taal te kunnen bijstaan, wat betreft hun dossiers die betrekking hebben op de Benelux. Daarnaast zijn we een eerste aanspreekpunt voor ons Bene-lux cliënteel dat zaken doet in China, een beetje “bedrijfsju-rist op afstand” zeg maar. Onze rol bestaat er dan vooral in om die cliënten wegwijs te maken in China, en om de lokale adviseurs aan te sturen. Voor het inhoudelijke werk doen we dan een beroep op ons netwerk van bevriende kantoren die we selecteren in functie van de noden van de klant.

Even over die goede oude tijd: denkt u soms nog terug aan uw studententijd?

Het studentenleven is een prachtige tijd – wij leefden nog volgens het jaarsysteem, wat er in essentie op neerkwam dat je een half jaar plezier maakte, vanaf Milaan-San Remo begon te studeren om enkele maanden later op de wei van Werchter drie lange maanden zomervakantie af te trappen. Ik heb er alleen goede herinneringen aan. Je maakt vrienden voor het leven, ik heb de vrouw van mijn leven ontmoet, je legt de grondslag voor je latere carrière, en je leidt een zor-geloos bestaan met als enige verplichting eenmaal per jaar een goed resultaat neer te zetten. Zoals ik al zei: prachtige tijd met goed gevulde dagen – ik was actief in het jaarpraesi-dium, deed veel aan sport en volgde ook Italiaanse les.

Ik heb nog veel contact met mijn vrienden en studiegenoten van toen. Wim Panis is één van mijn vennoten. Anderen zijn collega’s/concurrenten en zitten soms aan de andere kant van de tafel in dossiers. Ik tel enkele studiegenoten onder mijn cliënten. En ik ben zelf klant bij enkele anderen (bv. mijn notaris en verzekeringsmakelaar).

Zijn er bepaalde anekdotes die u zijn bijgebleven? Zijn er proffen aan wie u goede/slechte herinneringen over-houdt?

Ik heb alleen goede herinneringen – vooral aan bepaalde proffen, eerder dan vakken, en dan wellicht dezelfde proffen die je in deze rubriek vaak ziet opduiken – vennootschaps-recht en bank- en beursrecht bij professor Geens, Strafpro-

cesrecht van professor Verstraeten, en - wat verrassender misschien - ook het vak logica in tweede kan van een vrou-welijke prof wiens naam me nu niet te binnen schiet (prof. Madeleine Sergant nvdr.). Slechte herinneringen heb ik niet, heb ik verdrongen of zijn niet voor publicatie vatbaar (lacht).

Waarom hebt u destijds voor rechten gekozen?

In de laatste jaren van de humaniora heb ik een tijd getwijfeld tussen handelsingenieur en rechten. Ik was toen al geïnte-resseerd in economische onderwerpen en de economische richtingen spraken me ook erg aan. Na wat vergelijkend stu-diewerk en een aantal introductiedagen aan de KUL heb ik uiteindelijk voor rechten gekozen, in mijn herinnering vooral omwille van de brede humane opleiding tijdens de kandida-turen (met veel sociologie, talen, wijsbegeerte, en economie, naast een aantal juridische vakken) die toeliet om nadien nog vele kanten uit te gaan – een uitgestelde keuze, zeg maar.

Wist u bij uw afstuderen al dat u advocaat wilde worden? Hebt u ooit andere ambities gekoesterd?

Ik had tijdens de studentenjaren al enkele zomerstages bij een aantal Brusselse kantoren gelopen. Dat beviel me prima en dus was advocatuur het meest logische “instapberoep” na het afstuderen – in zekere zin als verderzetting van de uni-versitaire opleiding, maar dan met een meer praktische en meer gespecialiseerde inslag. Je zou kunnen stellen dat de keuze voor de advocatuur dus misschien enigszins dezelfde insteek had als de eerdere keuze voor de rechtenopleiding, alle opties willen openhouden, maar het is de juiste keuze gebleken, en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad.

Wat zijn uw plannen op lange termijn? Wat wil u zeker nog verwezenlijken?

Privé of professioneel? Op persoonlijk vlak hoop ik vooral dat onze kinderen opgroeien tot gelukkige, evenwichtige en meertalige volwassenen, die met hun voeten stevig op de grond staan en met hun blik op de wereld zijn gericht. Dat is wellicht de wens van elke ouder.

Als ik alleen naar mezelf kijk, is mijn belangrijkste onvervulde persoonlijke ambitie om ooit een marathon in minder dan 3 uur te lopen – ik ben een paar keer in de buurt van die ma-gisch-symbolische kaap gekomen, maar er nog niet onder. Dat moet nu wel eens gaan gebeuren, want met de leeftijd begint de window toch in te korten.

Professioneel tot slot is de hoop/ambitie vooral dat de cli-enten ons hun belangrijke en interessante zaken blijven toe-vertrouwen. Dat is de basis van alles – interessant werk voor goede cliënten, en de kans hebben daarbij een verschil te kunnen maken.

Waar maakt u zich zorgen over ?

Omdat we het eerder over China en transnationale transac-ties hadden, wil ik graag nog een statistiek vermelden die naar mijn smaak onderbelicht is en die ons op lange termijn zorgen moet baren: er leven ongeveer 600.000 buitenlan-ders in China. Het grootste deel daarvan komt uit naburige landen zoals Korea, Japan, Vietnam, Myanmar. Het aantal westerlingen in China schommelt rond de 300.000. Dat be-tekent dat er minder westerlingen in China leven dan het aantal Chinese studenten dat ieder jaar naar het Westen trekt om te studeren. Tel daarbij de Chinezen die om een andere reden naar het buitenland trekken, en je komt tot een bij-zonder onevenwichtige, en exponentieel groeiende, situatie waarbij Chinezen heel wat kennis vergaren in en over het Westen, maar waar dat omgekeerd veel minder het geval is. Op termijn zal dat tot een bijna onomkeerbaar competitief nadeel leiden. We varen blind wat China betreft en we be-seffen het bijna niet. Kortom, hier liggen vele opportuniteiten voor de huidige generatie studenten: Go east, young man !

ALU

MN

I IN

DE

KIJK

ER:

JAN

BO

GAE

RT

(PRO

MO

TIE

2002

)

9MAGAZINEVRG ALUMNI

LAUREAAT ALUMNIPRIJS 2016: KATRIEN MEIRE, CEO CHARLTON ATHLETIC

11 MAART 2016 ALUMNIDAG

10 VRG ALUMNI Magazine

Wat is de onderzoeksmaster en sinds wanneer bestaat hij? Waarin verschilt hij precies van het “gewone” curricu-lum ?

De onderzoeksmaster is een afstu-deerrichting van de Master in de Rechten, die net als de «gewone» af-studeerrichting toegang geeft tot de togaberoepen. Het programma, dat we organiseren samen met Tilburg Univer-sity,  bestaat nu 10 jaar. Het is een in-ternationaal programma met beperkte «admission», een kleine groep die be-staat uit studenten die komen van de KUL, Tilburg en het buitenland. De stu-denten volgen dezelfde hoofdvakken en bijna evenveel major-minor vakken als de gewone masterstudenten, maar de ruimte die het gewone programma biedt voor keuzevakken, werkcolleges en dergelijke vullen wij op met de on-derzoeksmaster. Het concept is gericht op  werken in kleine groepen en leren door te onderzoeken.

Tot welke studenten richt de onder-zoeksmaster zich - waarom zou ik als student voor de onderzoeksmaster kiezen ?

We mikken op studenten die aan het einde van de bachelor het gevoel heb-ben dat ze nog wat “overschot” hebben en op zoek zijn naar een leermethode die hen wat meer uitdaagt. In de on-derzoeksmaster verschuiven we de focus van memoriseren, oefenen  en examens naar analyse, creatief denken en argumentatie. Onze kroonjuwelen zijn de «themavakken», waarin stu-denten één-op-één werken met een

professor aan een project naar keuze. Bijvoorbeeld samen een lezing of een college geven, een artikel publiceren, een congres organiseren of de wetge-ver adviseren.

Moet het volgen van de onderzoeks-master noodzakelijk uitmonden in het schrijven van een doctoraat of is hij ook een goede basis voor andere beroepsuitwegen ?

De onderzoeksmaster hanteert on-derzoek als leermethode, niet als een doel op zich. Dat afgestudeerden wil-len doctoreren is mooi meegenomen, maar de klemtoon op skills en creativi-teit maakt dat onze studenten ook zeer gegeerd zijn in andere sectoren waarin zelfredzaamheid, verbale kwaliteiten en “out of the box” denken belangrijk zijn. Gemiddeld gaat één derde van de afgestudeerden onmiddellijk naar de balie, één derde doctoreert en één derde trekt naar het buitenland.

Hoe verhoudt het aparte traject van een zeer kleine groep van max. 8 stu-denten zich tot het massa-onderwijs dat eigen is aan de huidige rechten-opleiding ?

Hoewel ook de “gewone” master meer probeert in te zetten op kleinere groe-pen, is dat in de onderzoeksmaster so-wieso altijd een gegeven. Samen met de Tilburgers en buitenlandse studen-ten vormen ze een groep van gemid-deld 20 studenten die voor elk vak be-geleid worden door 2 à 4 professoren. Vaak is er ook individuele begeleiding. Qua student-professoren ratio kunnen

we ons dus zeker meten met univer-siteiten als Oxford, Cambridge en de beste Amerikaanse “law schools”. Daar-naast proberen we onze studenten ook heel veel extra kansen te geven: hen in contact brengen met topwetenschap-pers of mensen uit andere beroeps-sectoren, bijvoorbeeld. In het verleden hebben we ook al een aanzienlijk aantal studenten naar het buitenland kunnen sturen.

Wat zijn de voor- en nadelen van de onderzoeksmaster t.a.v. het gewone traject ?

Het grote voordeel is de unieke leer-methode die meer focus legt op creati-viteit en “skills” maar zonder dat studen-ten moeten inboeten op de verwerving van een grondige kennis van het recht. Nadeel is dat de druk zwaarder is dan in de gewone opleiding. Daar proberen we iets aan te doen door te investeren in coaching en begeleiding.

Hoe evalueert u de eerste “lichtin-gen” van de onderzoeksmaster ?

We zien dat deze afgestudeerden vaak zeer goed scoren op het vlak van mon-delinge vaardigheden, maturiteit en oplossingsgericht denken. De markt waardeert dat, en daar zijn we best trots op. Maar wat ons nog het meeste plezier doet, is dat ieder jaar een groep vrienden afstudeert die echt aan elkaar hangt. Deze alumni hebben er een ex-tra netwerk bij: de “ozm-alumni”.

VRG-alumni sprak met professor Benoît Allemeersch over de onderzoeksmaster, een gespecialiseerde af-

studeerrichting binnen de master rechten die zich richt tot studenten met interesse in wetenschappelijk

onderzoek, en o.m. (maar niet uitsluitend) voorbereidt op een doctoraat.

DOOR ROBBIE TAS

BENOÎT ALLEMEERSCH OVER DE ONDERZOEKS-MASTER, EEN RECENTE

AFSTUDEERRICHTING

11MAGAZINEVRG ALUMNI

DOOR ROBBIE TAS

Tijdens het tweede semester ging jong-VRG de serieuze(re) toer op. Voor het eerst in jaren werd een Eredoctoraat aan de KU Leuven uitgereikt op voordracht van een student: een eer die Cedric D’Hondt, facultair van VRG, mocht vervullen. Als

promotor contacteerde, overtuigde en promootte hij nie-mand minder dan Peter Bouckaert, Emergencies Director bij Human Rights Watch. Na afloop van de uitreiking op het Pa-troonsfeest, gaf Bouckaert een lezing voor onze studenten.

Ook werd het jaarlijkse Interfacultair Welsprekendheids-tornooi naar nieuwe hoogten gebracht. Onder het kritische oog van Rik Torfs, Bart Somers, Zuhal Demir en een 500-tal

studenten, streden studenten van VRG, VTK, Ekonomika, NFK, Crimen en Wina om de hoogste eer die aan de KUL te winnen valt. Uiteindelijk gingen Ekonomika en NFK met de prijzen lopen.

Voor het eerst organiseerde VRG ook de Graduweek: ju-risten uit alle vertakkingen van de samenlevingen kwamen onze Masterstudenten vertellen over hun praktische ervarin-gen op de werkvloer. Diplomaten, magistraten, een curator en notaris, fiscalisten, de vakbonden en vele anderen pas-seerden de revue, waardoor kiezen hopelijk toch weer een tikkeltje makkelijker wordt.

Om de 130ste verjaardag van VRG in de verf te zetten, wer-den de studenten verwelkomd op een onvergetelijke Lu-strumweek: met de laatste cantus in de Valk ooit (!), een lustrumquiz, lustrumbrunch, 130-vatenTD en het jaarlijkse Galabal werden dagen en nachten opgefleurd. Na jaren radiostilte organiseerde VRG ook opnieuw een Studenten-congres, waarop gedebatteerd werd over de toekomst van studentenvertegenwoordiging en de rechtenstudie. Voer ge-noeg om voor te leggen aan opkomende VRG-ploegen, die tussen 25 en 27 april streden om het nieuwe VRG-jaar.

WOORDJE VAN DE VRG-PRAESES Jonas Vernimmen – praeses VRG 2015-2016

12 VRG ALUMNI Magazine

UNIVERSITAIRE ERE DOCTORATEN VOOR TWEE JURISTEN

Op 10 februari reikte de KU Leuven vijf eredoctoraten uit, waarvan twee voor de internationaal gerenommeer-de juristen Carrie Menkel-Meadow (UCI Law) en Peter Bouckaert (Human Rights Watch).

Carrie J. Menkel-Meadow is als socioloog en jurist gespeciali-

seerd in internationaal conflict-management, feministische rechtstheorie en rechtsethiek. Ze treedt regelmatig op als bemiddelaar in conflicten en

werkte als consultant voor onder ander de Verenigde Naties en de

Wereldbank. Doorheen haar carriè-re leidde professor Menkel-Meadow advocaten, rechters, diplomaten en bemiddelaars op over de hele wereld. Professor Menkel-Meadow zet zich in voor de zwakkeren in onze samenle-ving en is een rolmodel voor vrouwen in onze maatschappij. Promotoren van het eredoctoraat zijn de professoren Alain Verbeke, Martin Euwema en Koen Matthijs.

Op 8 en 9 februari werd ter gelegen-heid van het universitaire eredoctoraat voor professor Menkel-Meadow het internationaal congres ‘Beyond Medi-ation - Building Blocks of Constructive Conflict Management’ georganiseerd.

Peter N. Bouckaert is directeur van het emergencies team van Human Rights Watch. Hij trekt naar conflictgebieden en verzamelt er bewijsmateriaal van eventuele mensenrechtenschendin-gen. Hij verrichtte onder meer werk in Kosovo, Irak en Afghanistan. Tijdens de Arabische Lente ging hij ter plaatse in Libië en Syrië, en recent rapporteerde hij over de situatie van de vluchtelingen in Griekenland en Oost-Europa. Peter Bouckaert getuigde over zijn ervarin-gen en bevindingen in de Amerikaan-se senaat, de Raad van Europa en het Joegoslaviëtribunaal in Den Haag. Pro-motor van het eredoctoraat is Cedric D’Hondt, studentenvertegenwoordiger van de Faculteit Rechtsgeleerdheid.

Op de promotieplechtigheid van 2 juli (9.30 uur, Gebouw De Nayer) geeft Peter Bouckaert de commen-cement speech voor de afstuderende juristen.

NIEUWE NELISSEN GRADE-LOUNGE IN DE OUDE VALK

De Oude Valk heeft er een nieuwe lounge bij: aan de ingang van het ge-bouw aan de kant van het Ladeuzeplein is de Nelissen Grade Corner ingericht, met de steun van advocatenkantoor Nelissen Grade. Het echtpaar Agnes (vzw Art Without Bars) en Jean-Pierre Rammant (voorzitter Luca School of Arts) schenken de faculteit voor deze lounge het imposante werk ‘De Triomf van Homerus’ (Oleg Maslov en Victor Kuznetsov). Daarnaast krijgt de facul-teit voor een andere lounge ook een olieverf van het kunstenaarsduo, ‘Viva Columna’, een doek van Elisabeth Fe-derovna en foto’s van de vermaarde fotograaf Valery Katsuba. De faculteit organiseert samen met het echtpaar Rammant en Jan Cools (vzw Sint-Luk-asgalerie Brussel) een kunsttentoon-stelling rond het nieuwe academisme.

De tentoonstelling wordt plechtig geo-pend op 6 oktober 2016.

IN MEMORIAM: EM. PROF. DR. RAOUL DECLERCQ

Met het overlijden van emeritus buiten-gewoon hoogleraar en emeritus Advo-caat-generaal bij het Hof van Cassatie Raoul Declercq verliest het Belgisch strafprocesrecht zijn éminence grise. Decennialang drukte hij zijn onuitwis-bare stempel op deze tak van het recht, zowel academisch als in zijn hoedanig-heid van parketmagistraat, in het bij-zonder gedurende zestien jaar binnen het Hof van Cassatie.

BENOEMD EN ONDERSCHEIDEN

Ingrid Boone benoemd tot lid we-tenschappelijk comité van het IGO.

Kurt Deketelaere verkozen voor het Open Science Policy Platform van de Europese Commissie.

Frank Gotzen verkozen tot president ALAI International (Association Lit-téraire et Artistique Internationale).

Frank Hendrickx verkozen tot voor-zitter van het Belgisch Genootschap voor Arbeids- en Socialezekerheids-recht (Begasoz).

Letizia Paoli in FWO-expertenpanel Rechtswetenschappen en Crimino-logie.

Vlaanderen verlengt Jeugdonder-zoeksplatform (JOP) voor vijf jaar. Voor KU Leuven zijn professoren Stefaan Pleysier en Johan Put de promotoren.

Johan Put en Pieter Pecinovsky in Adviesraad Sociaal Strafrecht.

Erkenning Steunpunt Welzijn, Volks-gezondheid en Gezin (olv KU Leu-ven, met Johan Put als promotor voor het juridische luik).

Zittingzaal Dienst van de Vlaamse Bestuursrechtscolleges (DBRC) ver-noemd naar Louis-Paul Suetens.

Bernard Tilleman herverkozen als decaan tot 2020.

Geert van Calster benoemd aan Brusselse campus American Univer-sity voor het vak Economic, Environ-mental and Trade Policy in the EU.

Dirk Van Daele aangesteld als ex-pert Onderzoekscommissie Terreur.

Marieke Wyckaert nieuwe voorzitter Federatie Vrije Beroepen.

VALKNIEUWS

13MAGAZINEVRG ALUMNI

RECHTENOPLEIDING KU LEUVEN 33STE OP QS-WERELDRANGLIJST

In maart 2016 werden de laatste resul-taten gepubliceerd van de QS World University Rankings. Er staan achttien Belgische universitaire opleidingen in de top 50 van hun discipline in deze wereldranglijst. De KU Leuven telt elf richtingen in de top 50; de opleiding rechten staat binnen haar discipline op de 33ste plaats. Binnen Europa staat de Rechtsfaculteit in de top tien.

TENTOONSTELLING: ‘YEAR X’ VAN ORLA BARRY IN DE RECHTSBIBLIOTHEEK

Taal is het vertrekpunt in het veelzijdi-ge oeuvre van de Ierse kunstenaar Orla Barry (° 1969, Wexford), zowel in haar teksten, geluidswerken, fotoreeksen, video’s en performances.

In Year X (1994-2001) noteerde ze voor elke dag van het jaar een zin op 366 afzonderlijke doeken. Year X is als een cyclische kalender, waarbij de spreuk elke dag anders is, en ieder jaar ook terugkeert. De losse woorden en zin-netjes lezen als mentale beelden, als een soort herinnering aan bepaalde momenten. Ze vormen een directe neerslag van gedachtes, zonder narra-tieve structuur, van de hak op tak sprin-gend, alternerend tussen belangrijke feiten en kleine observaties, tussen persoonlijke indrukken, herinneringen

en haar verbeelding. In Year X worden ze gepresenteerd los van hun originele context. Het is aan de lezer-kijker om ze opnieuw betekenis te geven.

Voor deze presentatie koos Orla Barry een selectie uit Year X, op maat van de bibliotheekruimtes. Year X maakt deel uit van de Cera-collectie, in beheer van M – Museum Leuven.

VOORSTELLING ONDERZOEKS- RAPPORT ‘HET ROOK- VERBOD UITBREIDEN? JURIDISCH ONDERZOEK, CASUSSEN EN AANBEVELINGEN’

Op 11 maart 2016 presenteerden Kom op tegen Kanker en de Rechtsfaculteit het onderzoeksrapport “Het rookver-bod uitbreiden? Juridisch onderzoek, casussen en aanbevelingen”. Kom op tegen Kanker had de faculteit ge-vraagd om na te gaan in hoeverre het vanuit juridisch perspectief mogelijk en wenselijk is om het rookverbod verder uit te breiden. 22 onderzoekers uit ver-schillende vakdomeinen bogen zich twee jaar lang over de vraag. Met als rode draad het onderliggende conflict tussen het recht op gezondheid van de niet-roker en het recht op zelfbeschik-king (privéleven) van de roker, evalu-eerden de onderzoekers de bestaande instrumenten uit de diverse rechtstak-ken (open normen en/of specifieke normen) en pasten ze die toe op ver-schillende concrete casussen.

Op 11 maart werd ook het lijvige boek voorgesteld waarin de onderzoeks-resultaten zijn samengebracht: ‘Het rookverbod uitbreiden? Juridisch on-derzoek, casussen en aanbevelingen’ (Acco, 2016). In een gevarieerd pro-gramma liet moderator Wim De Vilder de onderzoekers aan het woord, per-sonen die geconfronteerd worden met situaties van meeroken en organisaties die een voortrekkersrol willen spelen in

de strijd voor het recht op een gezonde leefomgeving. De onderzoekers gin-gen in debat met de overheid en Kom op tegen Kanker presenteerde zijn ac-tieplan voor een rookvrije toekomst.

RECHTENSTUDENT ELI ISERBYT IS WERELDKAMPIOEN VELDRIJDEN BELOFTEN

Eli Iserbyt studeert rechten te Kortrijk en werd begin dit jaar wereldkampioen veldrijden bij de beloften: “Een beetje druk doet me beter presteren, zowel bij het studeren als bij het veldrijden.” Hier-onder een greep uit zijn interview met Campuskrant.

Vijftien kilogram handbagage had hij bij zich toen hij onlangs met zijn ploeg een week op stage was in Spanje. Allemaal studieboeken. Trainen, rusten en stu-deren in de zon: zo zag het schema van Eli Iserbyt (18) er die week uit. “Ik mis re-gelmatig lessen, maar probeer zoveel mogelijk bij te blijven. In het eerste jaar rechten krijg je een pak leerstof te ver-werken. Ik wil niet te veel achterstand oplopen. Gelukkig heb ik veel zelfdis-cipline.”

Geen overbodige luxe als je gemiddeld twaalf uur per week traint, zowat elk weekend ergens te lande een wedstrijd fietst en daarnaast net met een uni-versitaire studie bent gestart. “Ik maak het mezelf inderdaad niet gemakkelijk (lacht). Maar ik daag mezelf graag uit. Een beetje druk doet me trouwens be-ter presteren, zowel bij het studeren als bij het veldrijden.”

14 VRG ALUMNI Magazine

LEZINGEN

CYRILLE FIJNAUT LECTURES: HOOG BEZOEK UIT NEDERLAND

Ter ere van de 70ste verjaardag van pro-fessor Cyrille Fijnaut organiseert de Fa-culteit Rechtsgeleerdheid een lezingen reeks over de Nederlandse invloed op het veiligheidsbeleid van de Europese Unie. Cyrille Fijnaut was in de periode 1989-2000 voltijds en in de periode 2000-2004 deeltijds gewoon hoogle-raar criminologie en strafrecht aan de KU Leuven. Met dezelfde leeropdracht was hij in de jaren 1986-1997 voltijds en deeltijds verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en in de jaren 2000-2011 voltijds en deeltijds aan de Universiteit van Tilburg. In de periode 1997-2002 was hij bovendien drie keer een (half) semester gasthoogleraar aan de New York University School of Law.

TPR WISSELLEERSTOEL: LIESBETH ENNEKING

De TPR- wisselleerstoel werd toege-kend aan Liesbet Enneking. Professor Enneking is als Universitair Docent verbonden aan het Utrecht Centre for Accountability and Liability Law van de Universiteit Utrecht. Haar onderzoek richt zich op de hedendaagse trend foreign direct liability claims: grens-overschrijdende civiele aansprakelijk-heidsprocedures die aangebracht wor-den voor rechters in Westerse landen tegen multinationals in verband met schendingen van mens- en milieuge-relateerde belangen in de gastlanden waar zij hun activiteiten (laten) verrich-ten.

Enneking is als juridisch expert actief betrokken bij het academisch en maat-

schappelijk debat over (internationaal) maatschappelijk verantwoord onder-nemen, eerlijke handel en bedrijven en mensenrechtenschendingen. Ze spreekt regelmatig op nationale en in-ternationale conferenties en heeft een variëteit aan wetenschappelijke artike-len en een aantal boeken geschreven over onderwerpen binnen haar onder-zoeksveld.

Op 13 mei gaf zij een inaugurale lezing in de Promotiezaal met als titel ‘Peop-le, Planet... Procedure? - Over de zorg-plichten van bedrijven in het kader van internationaal maatschappelijk verant-woord ondernemen’.

LEZING VLAAMS MINISTER-PRESIDENT GEERT BOURGEOIS

Ter gelegenheid van de feestelijke voorstelling van zijn nieuwe handboek Grondwettelijk recht hield professor Stefan Sottiaux op 7 maart 2016 een pleidooi voor een Vlaamse constitutio-nele cultuur. Vlaams minister-president Geert Bourgeois besloot met een re-flectie over een mogelijke constitutio-

nele agenda voor Vlaanderen.

EMERITAAT PROFESSOR PAUL VAN ORSHOVEN

Naar aanleiding van het emeritaat van prof. dr. Paul Van Orshoven werd een groot benefietfeest gehouden ten voordele van het Fonds Roger Dille-mans, inclusief muzikale voorbeelden en wetenswaardigheden door het legendarische Ukulogisch Museum (conservators: Peter Van Eyck, Luk Te-genbos en Jan De Smet), voorafgegaan en gevolgd door buitenanimatie met Dip‘n Dive on the mess o’jive. Het feest vond plaats op 15 mei in Alma III.

VALKNIEUWS

15MAGAZINEVRG ALUMNI

NIEUWE AANSTELLING PROFESSOR EUROPEES RECHT

Elise Muir werd door de bijzondere academische raad voorgedragen als hoofddocent voor de leerstoel Euro-pees recht. Elise studeerde in Frankrijk en in het Verenigd Koninkrijk (Maîtrise, LLB & LLM) vooraleer zij een LLM aan-vatte aan het Europacollege. Zij be-haalde haar doctoraat aan de Universi-teit van Londen.

Gedurende 2011 en 2013 was zij een Marie Curie Fellow en onderzocht zij de horizontale gevolgen van het EU-princi-pe van de non-discriminatie. Na afloop van haar Marie-Curie Fellowship be-kwam zij een beurs van NWO-VENI “Ta-king European values more seriously: Collective enforcement of EU non-eco-nomic law”. Elises onderzoek kreeg in 2012 de Edmond Hustinx wetenschap-sprijs. Zij is momenteel hoofddocent aan de Universiteit van Maastricht.

DOCTORAATS- VERDEDIGINGEN

30 JANUARI 2016: JED ODERMATT The European Union as a Global Actor and its Impact on the Internati-onal Legal Order.

Promotor: prof. dr. Jan Wouters

3 FEBRUARI 2016: BJÖRN COENEDe wenselijkheid van de investe-ringsbescherming geboden door de sui generis intellectuele rechten rond chips, computerprogramma’s en databanken.

Promotor: prof. dr. Maria-Christina Janssens

Copromotor: prof. dr. Hendrik Van Hees, Universiteit Gent

22 FEBRUARI 2016: AIMÉ-PARFAIT NIYONKURULe droit d’accès au juge civil au Burundi: Approche juridico-instituti-onnelle.

Promotor: prof. dr. Benoit Allemeersch

16 MAART 2016: ELISE GOOSSENSDe Europese erfrechtverklaring.

Promotor: prof. dr. Walter Pintens Copromotor: prof. dr. Alain Laurent

Verbeke

22 MAART 2016: XIAOYU YUANRestorative justice between theory and practice: understanding the case of China.

Promotor: prof. dr. Ivo Aertsen

11 APRIL 2016: MANUELA VERVOORTDe overheid als belastingplichtige. Fundamenteel onderzoek naar natio-naal, buitenlands, supranationaal en internationaal recht.

Promotor: prof. dr. Wouter Devroe Copromotor: prof. dr. Luc De Broe

12 APRIL 2016: KRISTEL WOUTERSCultuur aan/op het werk. Een onder-zoek naar de impact van cultuur op onethisch werknemersgedrag.

Promotor: prof. dr. Jeroen Maesschalck

Copromotor: prof. dr. Stefaan Pleysier

18 APRIL 2016: ALINE VAN BEVEROpen normen en het arbeidsrecht: een juridisch onderzoek naar verborgen patronen in arbeidsrela-ties.

Promotor: prof. dr. Frank Hendrickx Copromotor: prof. dr. Sophie

Styns

22 APRIL 2016: STIJN DE DIERNietigheid van bestuursbesluiten in een vennootschap: inzichten op ba-sis van een functionele benadering van de nietigheidssanctie.

Promotor: prof. dr. Koenraad Geens Copromotor: prof. dr. Maria Wyckaert

ZATERDAG 14 MEI 2016: PIETER-AUGUSTIJN VAN MALLEGHEMProportionality and the erosion of formalism

Promotor: prof. dr. Koenraad Lenaerts

Copromotor: prof. dr. Paul Lemmens

25 MEI 2016: NICOLAS HACHEZPerspectives for the emergence of an international rule of law in a glo-bal governance context - normative benchmarks for a global rule of law.

Promotor: prof. dr. Jan Wouters

31 MEI 2016: DOROTHY GRUYAERTDe exclusiviteit van het eigendoms-recht.

Promotor: prof. dr. Vincent Sagaert Copromotor: prof. dr. Alain Laurent

Verbeke

03 JUNI 2016: VALÉRIE VERBISTReverse discrimination in the Euro-pean Union: a recurring balancing act.

Promotor: prof. dr. Marie-Claire Foblets

Copromotor: prof. dr. Piet Van Nuffel Copromotor: prof. dr. Geert De Baere

07 JUNI 2016: JOHANNA WAELKENSInterpretatie van rechtshandelingen.

Promotor: prof. dr. Bernard Tilleman Copromotor: prof. dr. Alain Laurent

Verbeke

09 JUNI 2016: BART VANGEEBERGENHet gebruik van inlichtingen in het strafproces. Inlichtingendiensten en de opsporing en vervolging van straf-bare feiten in België, Nederland en Duitsland.

Promotor: prof. dr. Dirk Van Daele

16 VRG ALUMNI Magazine

Bent u recent getrouwd, heeft u nageslacht op de wereld gezet, bent u onderscheiden en wilt u dit graag meedelen aan de juristengemeen-schap... laat het ons weten, wij zorgen er dan voor dat het in deze kolommen op 16.000 exemplaren gedrukt wordt.

Geboortes, huwelijken, overlijdens, reünies, enz. van alumni kunt u mee-delen op het volgend adres:

VRG-Alumni, t.a.v. Jacqueline Van Hal, Tiensestraat 41 bus 3438, 3000 Leu-ven, tel. en fax 016/250 600, e-mail vrgalumni@law.kuleuven.be .

GEBOORTES Léon (14 oktober 2015), zoontje van Sofie Quintelier (promotie 2006) en Abraham Breesch (promotie 1994)

IN MEMORIAM Herman Boedts (promotie 1970)

- 3 januari 2016 Ann-Catherine Boes (promotie 1999)

– 24 mei 2016 André Clément (promotie 1966 )

- 23 juni 2015 André Corthouts (promotie 1960)

– 21 mei 2016 Geert Creemers (promotie 1990)

- 26 maart 2016 Wim Daems (promotie 1969 ) Gustaaf Deckers (promotie 1951) Raoul Declercq (promotie 1942)

– 10 mei 2016 Godelieve Gilles (promotie 1975)

– 31 juli 2015 Jozef Jespers (promotie 1973)

– 27 augustus 2015 Jan Lenaerts (promotie 1952)

– 12 mei 2015 Dominicus Struye de Swielande

(promotie 1970) Leon Truyers (promotie 1975) Michel Vander Linden (promotie

1951) – 6 juni 2014 Ivo Van Hoorebeke (promotie 1957)

– 24 december 2015VRG-alumni biedt zijn oprechte deelneming aan aan de nabestaanden en vrienden van deze overleden alumni.

REÜNIES Promotie 1966: 10 september 2016

contactpersoon Roel Nieuwdorp (roel.nieuwdorp@amboslaw.be)

Promotie 1981: 21 oktober 2016 –contactpersoon: Marie-Christine Janssens (m-ch.janssens@kuleuven.be)

Promotie 1986: 14 oktober 2016 - contactpersoon: Pascale Lauwereys (pascale.lauwereys@advocaat.be)

REÜNIE 9DE LUSTRUM PROMOTIE 1971

Toen ik op de prozaïsche zaterdagna-middag 21 mei 2016 onderweg was naar Leuven, schoot me tussen de laverende auto’s de iconische roman-titel van Marcel Proust ‘à la recherche du temps perdu‘ te binnen. Heeft het nog zin in deze nerveuze en ontluis-terende tijden een reünie bij te wonen die een groep mensen samenbrengt die 45 jaar geleden, anno 1971, in Leuven afzwaaiden als ‘laatste docto-raat Rechten’ en ons de confrontatie oplevert hoe onverbiddelijk snel de jaren verdampen in de bijwijlen grillige cocktail van onze levensloop?Maar de latente nieuwsgierigheid om terug een aantal ‘oud-strijders’ van de inmiddels her-en-der verguisde jaren ’60 lijfelijk terug te zien, gaf de door-slag om dit 9de lustrum der ‘laatste dokkers’ mee te stofferen.

Een nostalgische kern van oudge-dienden zakte tijdens de namiddag af naar de ‘Valk’ in de Tiensestraat voor een rondleiding in deze tempel van de Faculteit Rechtsgeleerdheid door prof. Laurent Waelkens, medeauteur van het geschiedenisboek van de ‘Valk’ en huidig decaan Bernard Tilleman.Rond 18 uur was het verzamelen ge-blazen aan het Hogeschoolplein in de Salons Georges, historische locatie van zovele T-Dansants met ontluikende blikken en onvervulde illusies.Dat Marc Van Der Stock met onverdro-ten ijver en organisatorische drijfkracht voor de 9de keer deze 5-jaarlijkse reünie bij elkaar klust, strekt hem tot eer en ons tot dankbaarheid.Hierbij een eresaluut aan Marc!

Want telkens doet het deugd en ple-zier om een tros anciens en lotgenoten uit de 60-er jaren van de ‘Affluent Society’ terug te zien.Bij zijn welkomstwoord schonk Marc Van Der Stock aandacht aan een kort ‘in memoriam’ van de 26 jaargenoten die ons reeds ontvallen zijn en dit tijdelijke tranendal voor de eeuwige jachtvelden hebben gewisseld. Een moment van ingetogen herinneren aan de onverhoedse vluchtigheid van dit aardse bestaan.Met zijn ironische souplesse bracht de huidige rector en kerkjurist Rik Torfs een eresaluut aan deze ‘laatste dok-kers’ generatie.Ererector Roger Dillemans bracht met zijn gekende oratorische spanwijdte een terugblik op de ‘Leuven Vlaams’ periode der jaren ’60, de roeping en

betrokkenheid van de universiteit in ons maatschappelijk weefsel en de toekomst van onze Europese identiteit en civiele fundamenten gebaseerd op onze christelijk verankerde waarden en Verlichtingsdenken.Quid leges, sine moribus ? …Terwijl prof. em. Roger Blanpain als Alumni-boegbeeld de goegemeente uiteraard opriep om de Alumni-com-munity trouw te blijven en vooral zijn jaarlijkse bijdrage te storten.

Als gastsprekers voerden een duo van twee ‘laatste dokkers’ het woord, die als advocateske tegenpolen fragmen-ten uit ‘De Tijd Van Toen’ , de jaren 1966 – 71, vanuit hun belevingswereld in kaart brachten. De eeuwig link(s)e rakker Jos Vander Velpen blijft als Limburgse en tegen-draadse Savonarola zijn pezige roots getrouw en pleit voor eeuwige jeugd, terwijl Luc Gheysens met sappige happen het zakelijk West-Vlaamse pragmatisme en mercantilisme ten toon spreidde en de merkelijke ver-schillen tussen de vloei- en wendbare tijd-van-toen en het actuele digitale tijdsgewricht schetste als wetmatige maar verschralende pendelbeweging.Mondelinge examens werden multi-ple-choice.De warme beïnvloedbare examina-tor-professor werd een kille computer.Clubcafé en T-Dansant met gul bier-verbruik werd privé house-party.Groepsamusement werd facebook.Manifest en pamflet werd tweet.Massabetoging met het geduch-te waterkanon van majoor Reviers werd sms-actie op het smartphone schermpje.Rechtenstudie begon met Latijn van Cicero en Horatius en bevlogen Euro-pese geschiedenis van prof. Lousse en literatuurinzicht van Albert Westerlinck.Kortom, fysieke tastbaarheid werd digitale abstractie.

Om deze memorabele reünie samen te vatten in het universele Latijn van Cicero : “Tempus te citius quam oratio deficiet“, de tijd zal u eerder ontbreken dan woorden.Zolang het woord in de Rechten vaar-dig is, zolang is er Hoop.

Bij leven en welzijn op naar het volgen-de lustrum in 2021, onder het motto van Ovidius:

“Omnia mutantur, nihil interit“ , alles verandert maar niets vergaat…

Godfried van de Perre

ALUMNINIEUWS