don bosco's droom over uitredding kerk

8/6/2019 Don Bosco's Droom over Uitredding Kerk

http://slidepdf.com/reader/full/don-boscos-droom-over-uitredding-kerk 1/3

- 1 -

Don Bosco's Droom over de

Uitredding der Kerk - de droom van de twee zuilen -

Don Bosco (1815-1888) is een Italiaanse priester die zich voor de achtergestelde jeugd

inzette in de voorsteden van Turijn. Toen hij nog jong was, hoorde hij een stem die zei:

“Niet met slagen maar met liefde en zachtheid moet je deze vrienden op het pad der

deugd brengen.” Hij plaatste zijn werken onder de bescherming van François de Sales.

Zijn volgelingen heten daarom Salesianen. In 1934 werd hij door Pius XI heilig ver-klaard.

Op 30 mei 1862, tijdens de gebruikelijke ‘Goede Nacht Vertelling’, vertelt Don Bosco

aan zijn jongens en de jonge geestelijken in opleiding, een droom die hij enkele dagen

eerder had gehad. Deze kwam opmerklijkerwijs overeen met de visioenen van de in 1808

zalig verklaarde Catherina van Racconigi (1486-1547), een plaatsje dat ten zuiden van

Turijn ligt. Zij had regelmatig visioenen waarin zij de Kerk gadesloeg als het heilig schip

dat door de paus werd bestuurd, en dat tussen de rotsklippen varend door tegenwinden

heen en weer werd geslingerd, maar Sint Petrus liet de Kerk nooit in de steek en nam haar

onder zijn hoede.

«« Beste jongens, ik wil jullie vanavond een droom vertellen. Stel je eens voor dat je met mij aan de zeekust staat, of beter nog, op een uitstekende rots zonder land in

zicht. De wijde zee is met ontelbare schepen bezaaid - in slagorde opgesteld. Hun

voorstevens zijn met een ijzeren punt uitgerust, een soort lans, die in staat is elke

verdediging te breken. Ze zijn zwaar bewapend met kanonnen, brandbommen en elk

soort wapentuig – zelfs boeken – en ze trekken op tegen een statig schip dat

machtiger is dan al die andere. Ze proberen het te rammen, in brand te steken en

zoveel mogelijk schade toe te brengen. Dit statige schip wordt door een flottielje

geëscorteerd dat het in de strijd bijstaat. De wind en de woelige zee zijn in het

voordeel van de vijand. Midden op deze onmetelijke zee schieten in de verte twee

stevige zuilen de lucht in, die dicht naast elkaar staan. Op de ene staat een beeld van

de Onbevlekte Maagd met aan de voet een groot opschrift: “Auxilium

Christianorum” (Hulp der Christenen). En op de andere, die veel hoger reikt en



- 2 -

massiever is, staat een Hostie in bijpassend formaat. Daaronder luidt het opschrift:

“Salus Credentium” (Heil van de Gelovigen).

Als de bevelhebber van het vlaggeschip – dat is de paus van Rome – de woede

van de vijanden ziet en de zeer nadelige positie waarin zijn hulpschepen verkeren,

roept hij zijn kapiteins voor krijgraad bijeen. Maar tijdens het overleg steekt een

vliegende storm op en moeten ze naar hun schepen terugkeren. Als de storm wat isgaan liggen, roept de paus zijn kapiteins weer bijeen, terwijl het vlaggeschip koers

houdt. De storm begint opnieuw te razen. Aan het roer staande, spant de paus zich

tot het uiterste in om zijn schip naar en tussen de twee zuilen door te loodsen.

Daaraan hangen hoge kettingen waaraan veel ankers en zware haken vastzitten.

De hele vijandelijke vloot loopt op het vlaggeschip in en wil het tegenhouden.

Koste wat kost moet het tot zinken worden gebracht. Ze bombarderen het met van

alles: boeken, vlugschriften en brandbommen. En er wordt met vuurwapens en

kanonnen geschoten. De strijd neemt in hevigheid toe. Af en toe varen ramschepen

op het schip in, maar het haalt niets uit, want het

vlaggeschip blijft onverschrokken koers houden.

Geregeld beukt een reusachtige ram een gapend gat in

zijn huid, maar de aangerichte schade wordtogenblikkelijk hersteld dankzij een bries die van één

van de twee zuilen komt. Inmiddels exploderen bij de

vijand kanonnen, hun vuurwapens lopen vast en hun

rammen versplinteren. Vijandelijke linieschepen

botsen op elkaar, breken doormidden en zinken in de

diepte. In blinde woede ontstoken en vloekend en

tierend begint de vijand een hand op hand gevecht.

Dan valt de Paus, zwaar gewond! Hij wordt direct

geholpen en richt zich op. De Paus wordt een tweede

keer getroffen. Hij valt en sterft. Bij de vijanden gaat

een overwinningsgeloei op. Een onbeschrijfelijke jubel golft over de schepen. Tochvergissen zij zich, want zodra de de paus overlijdt, neemt een ander zijn plaats in. De

kapiteins van de hulpschepen kozen hem zo snel dat het nieuws over de dood van de

paus samenvalt met dat over de benoeming van zijn opvolger.

De vijand verliest zelfvertrouwen. De nieuwe Paus overwint alle obstakels en

weet zijn schip veilig aan beide zuilen vast te meren, eerst aan de zuil met de Hostie

en dan aan die met het standbeeld van de Maagd. Nu ontstaat in het vijandelijke

kamp een geweldige beweging. Al hun schepen gaan botsend en in paniek op de

vlucht. Een aantal hulpschepen, die ridderlijk naast het vlaggeschip hadden

gestreden, zijn de eersten die aan de twee zuilen vastankeren. De volgenden, en dat

zijn de meeste, hadden zich angstvallig uit de strijd gehouden. Zij liggen stil en

wachten voorzichtig af. Als ze zien dat de laatste gehavende schepen door de golven

verzwolgen zijn, zetten zij ook koers naar de twee zuilen. Ze leggen aan dezwaaiende haken vast en dobberen veilig en rustig naast het vlaggeschip. Nu heerst

er een grote kalmte op zee. »

Op dit punt beland vraagt Don Bosco aan Don Rua: “Wat vind je ervan?” Hij antwoordt:

«« Ik zou zeggen dat het vlaggeschip de Kerk voorstelt onder leiding van de paus, en

dat de schepen de mensheid voorstellen, waarbij de zee het beeld is van de wereld.

Zij die het grote schip verdedigen zijn de gewone gelovigen die de Kerk goedgezind

zijn. De aanvallers zijn degenen die de Kerk willen vernietigen. De twee zuilen zijn

de devotie tot de Heilige Maagd en de Heilige Eucharistie. »»

Don Bosco



- 3 -

Don Rua zei niets over de paus die viel, en ook Don Bosco zweeg daarover, maar voegde

nog het volgende toe:

«« Je hebt het goed gezien. Maar één aspect verdient meer uitleg. De vijandelijke

schepen stellen vervolgingen voor. De Kerk staat vreselijke beproevingen te

wachten. Wat tot nu toe is gebeurd, staat in geen verhouding tot wat komen gaat. De

vijanden van de Kerk worden door de schepen vertegenwoordigd die zich tot hetuiterste inspannen het vlaggeschip tot zinken te brengen. Slechts twee dingen bieden

in dit ernstige uur uitkomst: de toewijding tot Maria en het veelvuldig ter communie

gaan. Laat ons inspannen deze twee middelen te gebruiken en anderen daartoe over

te halen. »»

Het is niet zo vreemd dat deze droom alle aanwezigen verbaasde. Twee luisteraars schre-

ven de volgende dag op wat ze hadden gehoord, twee anderen deden dat een tijd later. De

vier verslagen stemmen goed overeen. Belangrijk is het eind van de droom dat op de

wereldwijde triomf van de Kerk wijst, een triomf die door iedereen zal worden erkend,

maar die slechts na veel lijden zal worden bereikt. De nadruk op Maria’s rol en het aller-

heiligste sacrament, vraagt onze aandacht, in het bijzonder met betrekking tot de bood-

schap van Fatima, waarin Maria na moeilijke tijden een grote vrede belooft. Deze vrede

komt overeen met de “grote kalmte” van Don Bosco’s droom.

- o – o – o -

don bosco's droom over uitredding kerk

Documents