urbAn heroes

Where art and business meet

UitgaanMo Meggouh van So Phi Lounge

MuziekJorrit Hompe van Jongerencentrum Willemeen

Jeffrey Ter Buurkes van Sneaky Shoes

Schoenen

Street ArtRoos Giethoorn van Subwalk

inhoudsopgAveBedrijfsleider So Phi Lounge28 jaarGeboren in ArnhemHotelschool Wageningen

Programmeur en hoofd publiciteit Jongerencentrum Willemeen36 jaarGeboren in WarnsveldHotelschool Wageningen

Eigenaar Sneaky Shoes30 jaarGeboren in ApeldoornGrafisch management Zwolle

Oprichter Subwalk34 jaar Geboren in ArnhemGrafisch Lyceum UtrechtArtez Arnhem

Mo Meggough

Jorrit Hompe

Jeffrey ter Buurkes

Roos Giethoorn

4-7

10-13

18-21

18-21

"Ik wil mijn kwAliteiten optimAAl benutten"

Mo Meggouh

De kade ligt er een beetje somber bij. De opgestapelde stoelen en opgevouwde parasols in de lichte motregen herinneren je aan de zomer die geweest is. Alle pracht en praal van het terras word langzaam door de regen weggespoeld. Op de hoek van de Rijnkade en de Rodenburgstraat ligt So Phi Lounge, waar het er een stuk gezellig uit ziet. Ik heb afgesproken met Mo Meggouh, bedrijfsleider van So Phi Lounge.

So Phi is eigenlijk op mijn pad gekomen. Ik werkte eerst bij de Mar-rechaussee, waar ik vooral negatief contact had met mensen. Ik wilde positief contact en daarom ben ik de horeca in gegaan. Ik heb voor Arnhem gekozen omdat Arnhem mijn stad blijft, ik werkte hiervoor ook al bij Rose’s. Mijn passie in de horeca is de gasten een totaalbelev-ing geven. Vanaf het moment dat ze binnenkomen totdat ze weer weg gaan moeten ze een echt avondje uit hebben. Bij So Phi is het mijn passie om er de grootste en hipste tent in Arnhem van te maken. Ik wil mijn kwaliteiten optimaal benutten. Dromen is voor mij moeilijk, ik sta altijd met beide benen op de grond.

Ik heb wel een droom, maar dat is er een die ik niet kan verwezelijken: lekker op een onbewoond eiland mijn dagen wegslijten. Maar dat is natuurlijk niet mogelijk. Toekomstplannen heb ik wel. Ik wil mezelf settelen, maar vooral gelukkig door het leven gaan. Dat doe en ben ik nu ook. Ik wil zorgen dat mijn kinderen niks tekort komen in liefde en geluk. Een eigen strandtent op Curaçao is voor mij wel het einde, Curaçao is echt mijn eiland. Heerlijk naar de zon bevalt mij wel, maar ik wil wel actief blijven.

Iets voor mijzelf beginnen lijkt me dan heel gaaf, maar dan wil ik wel de juiste mensen om mij heen. Mensen die kwaliteiten hebben in de zaak.

5

5

urbAn heroes

Arnhem is mijn huis, mijn grote liefde. Mijn familie, vrienden, mijn hele sociale leven is hier. Ik voel mij hier thuis. Alles wat ik nodig heb, kan ik hier in Arnhem vinden. Voor de zaak moet ik wel in andere steden zijn.

Wij werken samen met Rose’s en Trib-ute. Ook spreek ik andere horecabazen uit Arnhem wel eens, maar dat is puur ideeën uitwisselen. Echte projecten zijn er niet.

Ik heb geen helden, wel voorbeelden. Een daarvan is mijn oude bedrijfsleider die helaas twee jaar geleden overleden is. Hij was mijn leermeester en van hem heb ik ook een hoop geleerd. Steden inspireren mij wel. Ook de eigenaar van So Phi is een voorbeeld voor mij. Niet alleen als leermeester maar ook als per-soon. Ik heb zakelijk en prive een goede band met hem. Denk niet ik dat ik de persoon ben die ‘het allemaal wel weet’ , ook ik leer elke dag.

Steden inspireren mij wel. Steden zoals Barcelona, New York en Willemstad zijn steden waar ik vaak kom en die mij ook als stad inspireren. Als ik daar ben, bedenk ik me dat Arnhem eigenlijk heel klein is.

Ikstaaltijdmetbeidebenenopdegrond

6

6

urbAn heroes

Arnhem is een eigenwijze stad. Het is heel erg op zichzelf, ieder-een is met zichzelf bezig. Het is zien en gezien worden. Zonder netwerk of kennissen ben je hier maar een enkeling. Het is wel een rustige stad, vergeleken met de Randstad. Arnhem is wel de nummer 1 evenementenstad, dat zeker. Het is levendig, maar het mist een open sfeer. Die anonimiteit heeft ook wel zijn charme. Je kan, omdat je een hoop mensen kent, heel populair zijn, maar je hebt alsnog je privacy. Het is ook een stad die niet van ve-randeringen houdt. Als iets landelijk hip is, hoeft Arnhem het niet te hebben. Maar zo gauw het een rage word, wel. Als we de horeca in Arnhem samen willen brengen, moet er een goed georganiseerd plan zijn. Bijvoorbeeld het plan om de haven in Arnhem uit te breiden. Dan gaan ze wel mee. Er wordt eerst gekeken naar de nadelen, dan pas naar de voordelen.

Het zou goed zijn als de horecabazen meer zouden samenwerk-en. Een gezamelijk doel stellen en geen rivaliteit, de ander het success gunnen. Dat zou goed zijn voor de horeca in Arnhem, er is nu te veel rivaliteit.

Er is een hoop rivaliteit tussen vooral kledingzaken in Arnhem, dat komt omdat er gewoon teveel zijn met hetzelfde aanbod. Een meer wisselend assortiment zou goed zijn, niet teveel het-zelfde. In de horeca is exclusiviteit nodig om te concurreren, maar dat is natuurlijk wel duur. Het is alleen lastig om in deze tijden iets nieuws te beginnen. Het is moeilijk concurreren met landelijke bedrijven, en de crisis maakt het natuurlijk lastig om iets nieuws te beginnen. Je moet echt ballen hebben om nu wat nieuws op te zetten.

7

7

urbAn heroes

Signsofthecity

'Schijt AAn Alles en je ding doen"

Jorrit Hompe

In het historische pand op Willemsplein 1 zit subcultureel podium en jongerencentrum Willemeen. Tussen de oude gevels en ornamenten hangen posters van bands uit alle uithoeken van de wereld. Als laatste toevlucht voor subculturele muziek in Arnhem heeft de Willemeen een grote taak te vervullen. In het café spreek ik Jorrit Hompe, programmeur en hoofd publiciteit van Willemeen.

Ik ben bij de Willemeen terecht gekomen omdat ik altijd al met mu- ziek bezig was. Het begon met een bandje van vrienden van mij die een tapeje hadden en graag een label wilde. Er was wel interesse, maar het kwam niet echt van de grond. Toen heb ik gezegd ‘ik doe het zelf wel’. Zo ben ik met mijn platenlabel begonnen. Ik stond wel eens in zalen wat dingen te verkopen en ook in de Goudvishal. Zo ben ik daar bekend mee geworden. Daar is mij toen een baan aangeboden. Toen bekend was dat de Goudvishal ging sluiten, vertrokken in de laatste driekwart jaar een hoop mensen naar andere banen. Toen is aan mij en een aantal andere mensen gevraagd of wij ervoor wilden zorgen dat het tot een goed einde kwam. Door die activiteiten kwam ik in contact met mensen van de Willemeen. Toen kwam er een vacature vrij en heb ik eens nagevraagd of het slim was om daarop te reageren. Zo is het al-lemaal gaan rollen. Zo ben ik begonnen als hoofd publiciteit. Sinds 1 april 2008 ben ik hier begonnen als programmeur. Ik heb programmeur nooit gezien als serieuze beroepskeuze. Ik dacht “daar kom ik nooit tussen.” Op een gegeven moment heb ik besloten om maar in het diepe te springen. Ik heb tegen mijn baan als kok gezegd ‘ik ga d’r vandoor’ en heb ik samen met rapper Th’ mole een tour georganiseerd en van a tot z uitgevoerd. Soms is dat hetgeen wat je moet doen. Soms moet je gewoon in het diepe springen. Als je niet tevreden bent met waar je mee bezig bent maar wel in je comfort zone zit, dan komt er niet snel verandering. Na die sprong in het diepe ben ik met kleine stapjes steeds veder gegaan. Wat heb je nou te verliezen naast een betaalde baan en je comfort zone?

Dit werk als programmeur is mijn passie. Ik kan mij geen leuker werk verzinnen. De Willemeen is hier ook de beste plek voor. Het program-ma is spannend en er is ruimte om te experimenteren. Een show vanaf het begin opzetten en op de avond zelf zien dat mensen plezier hebben, dat is de kick. Ook om te zien dat vrijwilligers boven zichzelf uitstijgen en groeien is mooi om te zien. Dit is voor mij de perfecte baan. Dromen heb ik eigenlijk niet. Een hoop dingen die ik in mijn hoofd had, heb ik al verwezenlijkt. Wat ik nu wil doen is verbeteren. Mijn werk verbeteren, maar ook dingen in de Willemeen verbeteren. Maar ik wil hier voorlopig wel blijven werken.

11

urbAn heroes 11

Wat ik wel nog zou willen doen is met mijn vriendin een paar maanden op een backpackreis gaan. Ik wil nu alles in balans en op orde krijgen. Voor mij is Arnhem altijd wel de plek geweest waar het allemaal gebeurde. Als scho- lier kwam ik altijd door Arnhem heen. Mijn vrienden speelden in een punk bandje en de Goudvishal was een van de weinige plekken om te spelen. Arnhem had voor mij altijd een interessante programmering. Toen ik later mijn platenlabel had stond ik vaak in de Goudvishal tijdens concerten. Op een gegeven moment vroegen ze mij of ik shows wilde boeken. In de toekomst zou ik hier wel willen wonen.

De Willemeen werkt samen met Rijnstad, KCG (Kunst en Cultuur Gelderland), een aantal scholen zoals het ROC Rijn Ijssel en natuurlijk de gemeente. Voor de rest zijn het organisaties die de Willemeen af willen huren. Onze stagiaires komen van het Rijn IJssel en zij houden regel-matig jamsessies hier. Met KCG worden Gesel Gelderland en GeselXL georganiseerd. Op culturele meetings spreek je wel eens andere mensen of organisaties en worden er afspraken gemaakt, of soms zijn het organisaties die de cultuur van Arnhem op de kaart willen zetten.

Zoveel mensen kunnen mij inspireren, maar bij het begrip helden heb ik vaak een andere associa-tie dan iets wat mij inspireert. Echte helden heb ik niet, maar op muzikaal gebied zijn er wel mensen die mij inspireren. Een daarvan is Doctorandus P. Ik heb vooral bewondering voor wat hij kan met taal. Maar waar ik door echt geïnspireerd wordt, zijn de Beastie Boys. Zij hebben zich drie keer opnieuw uitgevonden en hebben echt altijd hun eigen ding gedaan. Ze hebben ondanks het geld en de faam toch altijd hun eigen pad bewandeld met een doe-het-zelf mentaliteit. Gewoon schijt hebben en je eigen ding doen.

12

12

urbAn heroes

Ikkanmijgeenleukerwerkverzinnen

13

13

urbAn heroes

SPAM

Weg hetcentrumendehistorischepandentrefjeeen

somberbeeld aan.

16

16

urbAn heroes

van

Ditishetstreetartparadijs

17

17

urbAn heroes

Jeffrey ter Buurkes

"Dit is een dreAm come true"

Het idee voor Sneaky Shoes zat al lang in mijn hoofd, maar ik had de financiële middelen gewoon niet. Het geld om dit te beginnen heb ik gekregen van de baas van de coffeeshop waar ik werk. Hij vroeg mij: als jij nou alle mogelijkheden had, wat zou je dan willen doen? Ik zei: Ja, een sneakerwinkel beginnen. “Ok, doe maar” zei die. Daarna is het ei-genlijk in een sneltreinvaart gegaan. Op dat moment stonden de bank-en hier ook niet op te wachten, want toen begon de crisis natuurlijk. Maar ik had mezelf nooit als winkeleigenaar gezien.

Hoe ik op het idee gekomen ben om dit te gaan doen? Ja, schoenen. Ik regel hier de hele boel. De inkoop, kijken wat er nieuw uit komt. Je moet vooral de scene in de gaten houden. Ouders weten van niks hiero-ver. Ze weten niet dat schoenen voor duizend euro verkocht worden.

Ik zou graag nog een eigen schoen willen maken, het liefst van elk merk. Gewoon helemaal zelf invullen. De kleuren, alles. Gewoon een pack samenstellen voor de winkel. Als toekomstplannen voor de win-kel wil ik meer merken verkopen, maar daar is het nu nog te vroeg voor. Misschien volgend jaar, maar dat laat ik nu even zitten. Je bent ei-genlijk nooit klaar hier. Ja, een tweede zaak beginnen in het buitenland, dat lijkt me gaaf. Op Ibiza bijvoorbeeld. Maar een tweede zaak begin-nen is nu niet slim. Het risico is natuurlijk dat die tweede zaak niet zo lekker loopt en dat je al het geld dat je verdient daarin gaat pompen. Maar ik vind eentje al heel mooi. Dit is een dream come true.

Het is koopavond in Arnhem. De koude lucht, de gezellige sfeer van de mensenmassa en het warme beeld van de winkels die open zijn doen je meteen geloven alsof het al kerst is. Terwijl mijn avondeten nog niet gezakt is zet ik mijn fiets op slot bij Sneaky Shoes op de Walstraat. Jefrey ter Buurkes, oprichter van Sneaky Shoes, gaat mij meer vertellen over zichzelf en zijn zaak.

19

19

urbAn heroes

Ik heb eigenlijk niks met Arnhem. Het is wel een goede locatie voor mijn winkel. Arnhem heeft een mooie binnenstad en er zijn een hoop jongeren. Toen wij be-gonnen was er nog niet zo’n winkel in Arnhem. Ja, je had The Globe, maar dat was niet echt een sneakerwinkel. Ik heb eigenlijk alleen maar sneakers met een paar lifestyle dingetjes. Maar kleding is niet mijn hoofdgroep, dat blijft sneakers. Ik heb ook gekeken toen ik begon naar waar nog geen sneakerwinkel zat. Er kwamen toen een hoop steden omhoog, maar ik wilde niet per se in Arnhem zit-ten.

Ik werk samen met Luxor Live. Zij mo-gen vrij adverteren in de winkel en ik ben een verkooppunt van tickets. In ruil daarvoor wordt Sneaky Shoes ge-promoot op projecties tijdens feesten. Sneaky Shoes staat ook op de posters van bijvoorbeeld 8-Bahn. Ik heb ook goed contact met Frisco, maar dat is niet echt samenwerken. Dat zie ik mezelf ook niet gauw doen.

bent klaarnooiteigenlijk hierJe

20

20

urbAn heroes

Er is ook een beetje rivaliteit in deze scene. Niet heel serieus, maar er is een hoop attitude. Het zijn gewoon pesterijen. Ze vragen nog wel eens een beetje achterdochtig naar achtergrondinforma-tie van elkaars winkel. Mijn helden, tsja. Messi, Micheal Jordan, Dj Premier, dat zijn mensen die ik wel eens zou willen ontmoeten. Steden zoals New York en Los Angeles inspireren mij wel. Dat is omdat daar natuurlijk de hip-hop en sneaker scene heel erg leeft. Daar zou ik wel heen willen gaan, om die scene te zien.

21

21

urbAn heroes

Roos Giethoorn

"Ik dAcht: iemAnd moet het doen, dus doe ik het mAAr"

Een strak blauwe hemel, de frisse ochtendlucht en de geuren en geluiden van de markt maken deze zaterdagochtend bijna poëtisch. Maar in de Ar-ien Verhoeffstraat, op steenworpafstand van al de poëzie, zit de streetart galerie Subwalk. Daar ontmoet ik Roos Giethoorn, oprichter van Sub-walk.

Ik ben Subwalk begonnen vanuit mijn eigen interesses. Ik kom zelf uit een subcultuur en heb een grafische achtergrond. Ik zag internationaal veel werk dat hier in in Nederland nooit kwam. Er was bijna geen plek om dat professioneel aan de man te brengen. Er was in deze omgeving ook geen plek die aandacht besteedde aan de nieuwe kunststromingen. Ik dacht “iemand moet het doen, dus doe ik het maar”. Kunstenaars zitten niet te wachten op al het geregel om dingen professioneel aan de man te brengen. Ik heb toen mijn baan als grafisch ontwerper aan de kant gezet en ben dit begonnen.

Ik vind echt alles in dit werk leuk. Ik heb een grote liefde voor de sub-culturele kunst. Die liefde komt vanuit het grafische en het illustratieve aspect ervan. Ik ben er vaak heel vroeg mee, nog voordat het grote pu- bliek het kent. Ik houd ervan om dat soort dingen van kleins af aan te supporten.

Mijn toekomstdromen of toekomstplannen? Dat is een hele goede. In ieder geval hoop ik meer samen te werken met internationale artiesten. Ik weet niet of dat hier in Nederland kan. Ik wil graag wat dichterbij zijn bij die dingen die in het buitenland gebeuren.

Arnhem is mijn thuis, mijn homebase. Vanaf mijn 13e/14e wilde ik eigenlijk weg uit Arnhem. Ik wilde graag op avontuur. Ik ben Subwalk hier begonnen omdat ik vooral voor Arnhem moest kiezen. Ik had namelijk een vaste relatie hier toen. Ik heb alles naast elkaar gelegd en toch voor Arnhem gekozen. Dat kwam ook omdat er hier een groot gat was wat subculturele kunst betreft. In heel Oost-Nederland gebeurde er niets op dit gebied. Ik heb eigenlijk ook voor Arnhem gekozen omdat ik dan genoodzaakt zou zijn om te reizen.

25

25

urbAn heroes

Ik heb natuurlijk de gemeente heel erg nodig. De mensen waar ik mee samenwerk zitten veel meer buiten Arnhem. Ik heb wel samengewerkt met Brainwash, Tape, Sport Bedrijf Arnhem, Gang, en Bl-ij. Voor de rest zijn het vooral lokale kunstenaars.

Het initiatief Giant Robot uit de VS heeft mij gein-spireerd. Het is een magazine over de Japanse cultuur in de VS. Ze lieten kunst zien in de VS en opende winkels met exposities erin. Dat is voor mij van grote invloed geweest. Diverse steden, zoals Berlijn, New York en Barcelona inspireren mij ook, omdat daar soortgelijke intiatieven zijn. Daar leeft het meer dan hier. Ook van de kunstenares Margaret Kilgallen ben ik erg onder de indruk. Zij was geinspireerd door de oude Amerikaanse hobo’s. Dat waren zwervers die reisden met de trein en schreven vaak tekens, teksten en tips op de treinen. Margaret was ook geinspireerd door de naïeve kunst en ze wist die heel knap te vertalen naar een eigen he-dendaagse beeldtaal.

26

26

urbAn heroes

Ik wilgraag dichterbijzijnbijdiedingendiein buitenlandgebeurenhetWAT

27

27

urbAn heroes

Streetart@Subwalk

people

artforthe

urbAn heroes

Aron van Dalm