-

HASEKİ TIP BÜLTENİ CİLT : 35, SAYI : 2, NİSAN - MAYIS - HAZİRAN 1997

NORMAL POPÜLASYON İLE KRONİK SİNÜZİTLİ HASTALARIN RİNOMANOMETRİK

DEGERLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI (COMPARISON OF THE RHINOMANOMETRIC V ALUES OF NORMAL POPULA TION AND

PATIENTS WITH CHRONIC SINUSmS)

Gökhan BÜYÜKKAHRAMAN*,Ahmet Hamdi KEPEKÇİ•, Burhan DADAŞ*,þÿ�0�r�f�a�nGOZUBUYUK•, Hamdi YAKUT*, Turgay HAN*

ÖZET

Bu çalışmada, kliniğimizde kronik sinüzit tanısı konulan ve başka burun patolojisi bu­lunmayan hastalarda rinomanometrik ölçümler yapıldı. Sonuçlar normal popülasyon rino­manometrik değerleriyle karşılaştırıldı. Kronik sinüzitli hastalarda total inspiratuar naza! direncin anlamlı şekilde (p<0.01) yüksek olduğu saptandı.

Anahtar Sözcükler: Rinomanometri Kronik Sinüzit

SUMMARY

in this study, rhinomanometric values are obtained in patients who are diagnosed as chronic sinusitis without any other nasal pathology, The results are compared with the rior­mal population rhinomanometric values. Total inspiratory nasal resistance is found to be statistica/ly signifıcantly higher Sp<0.01) in patients with chronic sinusitis.

Key Words: Rhinomanometry Chronic Sinusitis

Kronik sinüzitin ana semptomlarından birisi bu­run tıkanıklığıdır. Burun tıkanıklığı subjektif bir kri­terdir. Burun solunumu fizyolojik solunumun gereği­dir ve karmaşık bir olaydır. Bu hissi etkileyen başlıca üç faktörden söz edilebilir.

1- Naza! hava akımının miktarı ve tipi

2- Havanın burun içinden geçerken cilt ve muko­zalarda bıraktığı his

3- Naza! mukozanın durumu Bunlar içinde en çok incelenen naza! hava akımı­

nın miktarı ve tipi olmuştur. Rinomanometri, transnazal hava ve akımı aynı

anda ölçen bir metoddur.

* 23. Ulusal Otolaringoloji kongresi, 1995, Antalya'da tebliğ edilmiştir. * Dr., Haseki hastanesi K.B.B. Kliniği

134 Büyükkaraman G., Kepekçi AH., Dadaş B., Gözübüyük İ., Yakut H ., Han T.

- Basınç, akım ve süre hakkında objektif değer­lendirmeye imkan tanır.

- Nazal hava yolu testlerinin uygulaması kolay olmalı, hastaya zarar vermemeli, burun anatomisi ve­ya hava akımı ile etkileşimde olmamalı, objektif de­ğerler vermeli, klinik fayda sağlamalı, tekrar edilebi­lir ve standardize edilebilir olmalı.

- Rinomanometri burun tıkanıklığının derecesini gösterir ve objektif değerlendirme sağlar (7).

- Bu araştırmada daha sonra belirteceğimiz kri­terlere uyularak teşhisi konan ve burun tıkanıklığına yol açacak başka bir patolojisi olmayan hastalara ak­tif anterior rinomanometri yapıldı. Sonuçları normal popülasyonla karşılaştırıldı.

MATERYAL VE METOD

Burundan her hangi bir şikayeti olmayan, daha önce burun ile ilgili operasyon ve travma geçirmeyen, son iki hafta içinde üst solunum yolu enfeksiyonu ge­çirmemiş, atopik şikayetleri olmayan, nazal direnci etkileyebilecek hiç bir ilaç kullanmaya, alt solunum yollarında bir patolojisi olmayan kişileri normal po­pülasyon olarak kabul eden klinik çalışma sonuçları normal değer olarak kabul edildi ve araştırmamızda kullanıldı.

Kronik sinüzit tanısı, anamnez, nazal endoskopi ve bilgisayarlı tomografi bulgularıyla kondu. Semp­tomlar: Postnazal akıntı, burun tıkanıklığı, frontal, maksiller veya interorbital basınç hissi, baş ağrısı, pa­ranazal sinüsler üzerinde hassasiyet, anosmi ve rino­redir.

11.11.1994 ile 15.8.1995 tarihleri arasında klini­ğimize başvuran, yaşları 11 ile 72 arasında değişen (ortalama yaş 31) 8'i kadın, 6'sı erkek toplam 14 kişi çalışmamıza dahil edildi. Hastaların rinomanometrik değerleri etkileyecek, polip gibi nazal pasajı tıkayabi­lecek patolojileri yoktu.

"gm instruments NRS"rinomanometri cihazı ile aktif anterior rinomanometri yapıldı . Kişiler testten en az bir saat öncesinden bir şey yemedi, sigara içme­di ve 20 dakika testin yapılacağı yerde rahat bir ko­numda bekletildi. Değerler 150 Pa basınçta okundu. Dekonjesyon kullanmadan aktif anterior rinomano­metri yapıldıktan sonra her iki burun deliğine birer puff "ksilometazolin" püskürtüldü. 5 dakika sonra ay­nı doz tekrarlandı ve son dozdan 10 dakika sonra da dekonjesyonlu ölçüm yapıldı.

Sonuçların hepsi yazılı olarak elde edildi. De­konjesyondan önce elde edilen total inspiratuar nazal

direnç değerleri dikkate alındı ve ortalamaları hesap­landı.

Normal popülasyonda dekonjesyonsuz total ins­piratuar ortalama değer 0.172 Pa/cc/sn (1), kronik si­nüzitli kişilerde total inspiratuar değer 0.404Pa/cc/sn olarak hesaplantı (Tablo 1). Aradaki fark "student t test" ile O.Ol hassasiyet derecesinde karşılaştırıldığın­da anlamlı olarak bulundu (p<0.01).

Tablo 1: Ortaama total inspiratuar direnç değerlerinin normal kişilerde ve kronik sinüztli hastalardaki sonuçlan

Sayı

Ort. total inspiratuar

direnç değerleri (Pa/cc/sn)

TARTIŞMA

Kronik Normal pop. sinüzitli pop.

57 14

0.172 0.404

Dünya literatüründe genel ortaJama değerler :

Connell, 1982'de New York sakinlerinde 263 be­yazda anterior rinomanometri yapmış,150 Pa basınç­ta dekonjesyonsuz değeri 0.23Pa/cc/sn olarak bul­muştur (2).

Jones AS ve arkadaşları (1987), normal 59 kişi­deki anterior rinomanometrik incelemesinde, 150 Pa basınçta, dekonjesyonsuz değeri 0.38Pa/cc/sn olarak bulmuştur (3).

Jessen M. ve Maim L., 1988'de dağlıklı 100 kişi­de anterior rinomanometrik incelemede, 150 Pa ba­sınçta, dekonjesyonsuz değeri 0.126-0.328 arasında bulmuşlardır (4).

Chung-Hua-Erh ve arkadaşları (1994); sağlıklı 421 kişide anterior rinomanometrik incelemede, 150 Pa basınçta, dekonjesyonsuz değeri 0.126-0.328 ara­sında bulmuşlardır (5).

Rinomanometrik ölçümler uluslararası komite­nin standartlarına uygun olarak yapılmalıdır. Böylece nazal hava yolu testinde farklılıklara yol açan sebep­lerden kaçınılmış olur ve ideale yakın ölçümler yapı­labilir (6).

Rinomanometri, tıkanıklığın derecesini gösterir ve objektif değerlendirme yapılır. Tıkanıklık hissi ol­duğunu söyleyen hastanın daha iyi bir şekilde ince­lenmesine yardım eder (7) .

1991 yılında Lund ve arkadaşları tarafından yapı­lan (8) ve 1994 yılında yeniden derlenerek yayınlanan

Normal Popülasyon ile Kronik Sinüzitli Hastaların Rinomanometrik Değerlerinin Karşıiaştırılması 135

araştırmada (9), endoskopik sinüs cerrahisinden sonra rinomanometrik değerlerde objektif düzelmeler ol­duğunu bildirmişlerdir.

SONUÇ Yaptığımız araştırmada, kronik sinüzitli kişiler­

de, normal kişilerden anlamlı derecede (p<0.01) na-

zal direnç yüksekliği olduğunu_ saptadık.

Nazal direncin yükselmesinin birçok sebebi vardır. Naza) direncin yüksekliğinin mi kronik si­nüzite yol açtığı veya kronik sinüzitin mi böyle bir yüksek dirence yol açtığı belli değildir. Konunun da­ha geniş serilerde araştırılması gerektiği düşüncesin­deyiz.

KAYNAKLAR

1. Gözübüyük İrfan, Altıntaş Orhan, Şerbetçi Erhun, Yakut Hamdi, Han Turgay: Klinik Olarak Normal Kişilerde Rinomano­metri Değerleri. 23. Ulusal KBB Kongresi , Antalya'da sunuldu. 1995.

2. Connel JT: rhinomanometry: Measurement of nasal pa­tency, Ann Allergy 49: 179-185, 1982.

3. Jones AS. ve ark.: Nasal resistance to airflow (its measure­ment, reproducibility and normal parameters),J. Laryngol. Oto[ 101: 808-808, 1987b.

4. Jessen M., Maim M.: Use of pharmacologic decongestion in the generation of rhinomanometric norms for the nasal airway, Am.J. Otolaryngol. 9: 336-340, 1988.

5. Chung ve ark. : Analysis of nasal airway resistance in 421

normal adults, 1990; 25 (6): 357-9, 384.

6. Clemcnt PAR: Committee rcport on standardization of rhinomanometry,Rhinology 22: 151, 1984.

7. John F. Pallanch, Thomas V.McCaffrey, Eugene B. Kem: Evaluation of nasal breathing function, Cummings Vol. 1; Chap­ter 37, P. 679, 1993.

8. Lund VJ., Holmstrom M., Scadding GK.: Functional en­doscopic sinus surgery in the management of chronic rhinosinusi­tis. An objective assessment,J. Otolaryngol-Otol 1991 Oct; 105 (10): 832-5.

9. Lund VJ., Scadding GKO Objective assessment of endos­copic sinus surgery in the management of chronic rhinosinusitis. Un update,J. Otolaryngol-Otol 1994 Sep; 749-53.