warp 9 13.2

FANS IN HET VERWEER

Role Playing Game

Bokrijk

FEDCON 2008

DR

IEm

aan

DEl

Ijks m

ag

azIn

E va

n T

HE

BEl

gIa

n v

OYa

gE

ClU

B v

zw - w

ww.b

vc.b

e - v.

U.:

kaR

In D

EWIl

DE,

an

TWER

psEs

TEEn

WEg

107,

2660 H

OB

OkEn

- a

FgIF

TEkan

TOOR

: 2

66

0 H

OB

OkEn

CEn

TRU

m - p

50

81

62

13.2 April - Mei - Juni 2008

NIMOY

QUINTO

Warp 9: Meer dan een magazine!

Ontbreekt er nog een Warp 9 in je collectie? Aarzel dan niet! Surf snel naar

www.bvc.be/nl/warp9 en kijk welke Warp 9’s er nog in nabestelling beschikbaar

zijn. Aarzel niet, bestellen is de boodschap.

Eens je weet welke Warp 9 er besteld moet worden, doe gewoon de overschrijving van

4 EUR per Warp 9 op de rekening van onze vzw 734-0191005-21 mét vermelding

van welke Warp 9 gewenst is in het mededelingsvakje! We handelen het opsturen zo

snel mogelijk af. Bezit een stukje BvC-historie of maak gewoon je verzameling compleet.

je kan voor het gemak bestellingen combineren. alle info over Warp 9 te vinden op het

mailadres [email protected] en op onze site www.bvc.be/nl/warp9

WARP 9 13.2Dit magazine is een uitgave van

Lidmaatschap:Inschrijving via Karin Dewilde,Antwerpsesteenweg 107, 2660 HobokenPrijs lidmaatschap:18 Euro (gewoon lid)25 Euro (erelid)storten op rekening:734-0191005-21

Bestelling van vorige nummers:Zolang de voorraad strekt:Stort 4 EUR (port inbegrepen) op rekening: 734-0191005-21met vermelding van het gewenst nr. en uw naam en adres.

Vereniging Zonder Winstoogmerk, ver-

schenen in Staatsblad van 14 maart 1996.

(Identificatienummer: 4792/96)

Star Trek and related marks are trademarks of Paramount Pictures. No attempt is made to supersede any rights held by any holder of copyright in Star Trek material.

De BVC vzw is niet verantwoordelijk voor de inhoud van de hierin verschenen advertenties.

Alle ingestuurde artikels worden eigendom van de BVC vzw. De BVC vzw behoudt zich het recht om artikels te wijzigen en/of te weigeren.

Niets uit deze uitgave mag verveelvoudigd en/of openbaar ge-maakt worden d.m.v. druk, fotocopy, microfilm of op welk an-dere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Beste leden,

Het is weeral zover, de Warp 9 ligt alweer in jullie bus. Deze keer is hij toch al wat beter op schema, namelijk binnen de aangegeven tijdspanne, en dat is iets waar ik, samen met jullie waarschijnlijk, wel heel gelukkig om ben.

In het vooruitzicht ligt een ‘Starfleet Academy Combat Training’, aka Lasershoot en Bow-ling. Deze gaat door in de ‘Crosly’ te Brussel op Zaterdag 12 juli om 14.00u. Indien je wilt meedoen is het vereist dat jullie je inschrijven, uiterlijk tot 30 juni. Voor de meest duidelijke redenen is er in dit geval geen academisch kwartiertje, dus let er op dat je stipt bent en dat je liefst een beetje te vroeg komt. Op die manier kunnen we ons nog “aankondigen” aan de kassa, de overdracht van Gold Pressed Latinum volbrengen en, het belangrijkste natuurlijk, ons in groepjes verdelen. Afspraak in Brussel dus, voor een uitzonderlijke kans om eens op je BVC-genoten te kunnen knallen.

Voor de rest is er niet veel op de agenda, tenzij geduldig wachten op de release van de nieuwe Star Trek-film, wat nu al weer is uitgesteld tot het voorjaar van 2009.

Nog veel leesplezier met de Warp 9, and we’ll see you out there, perhaps on a meeting.

Groetjes, Admiraal Mela Garak.

Inhoud4 Section 31

6 Zachary & Nimoy

11 FedCon 2008

22 Fans in het verweer

26 Phase II Première 1969 Editie

28 Role Playing Game Bokrijk

36 Engineering

38 Day of the Vipers

The Belgian Voyage Club vzw • Antwerpsesteenweg 107 • 2660 Hoboken • E-mail: [email protected] • Website: http://www.bvc.be • BVC Phone: +32 477 557 592 • HET BESTUUR: Voorzitter: Maddy Schepkens • Ondervoorzitter: Philip Kerselaers • Penningmeester: Marjolijn Bijnens • Secretaris en Ledenadministratie: Karin Dewilde • BVC medewerkers: Ombudsman: Werner Ketels • WARP 9 Verantwoordelijke Uitgever: Karin Dewilde • Afgiftekantoor: 2660 Hoboken Centrum • Hoofdredacteur: Andy Sung • Medewerkers: Maddy Schepkens, Karin Dewilde, Marjolijn Bijnens, Geert Bonte, nico mantels, machteld van Ostade, philippe Bernaerts, kristien leysen, sandra Hensen

4 • The Belgian Voyage CluB Vzw • 13.2

bron: TrekMovie

De Grand Slam Sci-Fi Summit is voorbij. De TrekMovie.com Q&A met Star Trek co-schrijver en uitvoerend producent Bob Orci werd goed ontvangen. Het publiek was onder de indruk het geekniveau van Orci en respect voor Trek.

Snelle hoogtepunten van Bob

• Het hele project begon met een telefoontje van een Paramount baas tot Orci in 2005 (terwijl hij, Kurtzman en Abram aan Mission Impossible III werkten), om te vragen of hij ideen had voor Star Trek

• J.J. werd door zijn vrouw Katie over-tuigd om Star Trek te regisseren (die vond dat de film sterke vrouwelijke karakters nodig had) en door regisseur Steven Spielberg die onder de indruk van het script was

• Spielberg bezocht ook de set toen ze scnes voor Enterprise aan het opnemen waren en hielp J.J. Abrams om een scne uit te werken om met de aktie te

helpen• Ben Stiller bezocht de set ook (en

heeft onlangs bevestigd dat hij Walter Koenig, Nichelle Nichols en Tom Cruise heeft bezocht)

• Er wordt gericht op een PG-13• Orci op het eindeloze debat van Star

Trek vs. Star Wars: Star Trek was de eerste (kreeg er applaus voor)

• Film zal veel aktie hebben, maar het gaat nog meestal om relaties en niet al-leen met ‘zwaarden en lichten op hen’

• Star Trek zal het Trek universum echter laten overkomen op een manier die nog nooit eerder werd gezien

• dat Enterprise componenten zal die hebben die nooit op de aarde zullen gebouwd worden,zal componenten hebben die in de ruimte geassembleerd worden, en dat ze dit waarschijnlijk gaan proberen

• Dat elke verandering pas na uitgebreid overleg zal plaats vinden en ‘geen veranderingen zal komen volgens onwetend’ van de traditionele kennis

van Trek• Van alle vrouwelijke karakters zal Uhura

(Zo Saldaa) de ‘vrouwelijke leidster’ van de film zijn en ze zal meer doen dan ‘gewoon de telefoon aannemen’

• Nimoy was de ‘sleutel’ voor het script: hij was de enige manier om ‘continuteit uitgave’ van het verhaal en om een ‘ge-schikte transfer van de ziel’ te hebben

• Nam een risico om gewoon af te gaan op Nimoy na een inleidende meeting en voor hij officieel had getekend

• Het moeilijkste karakter om te vinden was Kirk (Chris Pine), het gemakkelijkst was Spock (Zach Quinto)

• Orci en Kurtzman werden vrij gelaten van de ‘Michael Bay Gevangenis’ (wat een luxe-hotel op de Stille Zuidzee bleek te zijn) op vrijdag, nadat ze het eerste ontwerp hadden afgewerkt van Transformers 2

• Er is minstens n Star Trek referentie in Transformers 2

Starfleet Academy of Starfleet Headquarter?

13.2 • The Belgian Voyage CluB Vzw • 5

TV Guide: Zachary, welke vragen heb je voor Leonard?

Zachary Quinto: Ze komen zoals ze ko-men. Het proces dat ik doorliep om deze rol te spelen was zeer intern en priv, maar in termen van wat we vandaag krijgen, kon ik geen betere introductie krijgen om te ervaren wat de fans aanspreekt en om met hen te bespreken. Dat is gewoon ongelofelijk.

TV Guide: Kan de Star Trek ervaring omschreven worden, Leonard?

Leonard Nimoy: Niet in n woord. Het is een lange, lange weg voor mij. Ik raakte er eerst mee betrokken in 1964, onge-veer 44 jaar geleden, en het heeft de up en downs gehad van een zeer lange relatie. Er waren keren dan ik fantastisch was, en er waren keren dat ik mj triest en pijn voelde. Er zijn tijden geweest waar ik mee worstelde, tijden waar ik mij alles afvroeg.. Waar we mee zaten, wat zou het volgende zijn dat we moeten doen? Zouden we iets anders moeten doen hiermee en waarom stoppen we er niet mee? En dan is er plots een heropleving en wordt het weer spannend. Het is een lange en zeer, zeer interessante rit en nu voel ik dat ik het kan loslaten nu het ik in een goede richting zie gaan.

Tv Guide: Toen J.J. jouw benaderde, wat waren uw gedachten over de herleving van uw karakter?

Nimoy: Ik was gevleid. Ik respecteer Abrams enorm. Ik respecteer zijn werk. En hij was zeer gevleid met zijn gedach-ten over Star Trek en mijn betrokkenheid

erin en wat ik kan bijdragen bij de vol-gende film. We hadden enkele opwinden-de en zeer interessante ontmoetingen. Hij stuurde mij dan het script en het was iets wat ik nog nooit eerder had gelezen, over Star Trek of iets anders. Het zat zo vol met opwindende ideen op een grote schaal en aktie en grote karakteristieken. Ik zei tegen hem, Ik denk dat je de karak-ters wonderlijk brengt, maar ik zou liegen als ik zelf dat ik iets begreep van wat ik las. We hebben een beetje gepraat over de vragen die ik hem stelde, wat er goed aan was en ik heb getekend. Uiteraard ben ik blij dat ik het gedaan heb, omdat ik denk dat het een goede film wordt.

Tv Guide: Welke bijdrage denk je dat J.J. zal leveren aan Star Trek?

Quinto: Alles. Hij brengt de mogelijk-heid om zijn visie uit te voeren-die nog gewoon zonder weerga is een echt vrij-gevige geest, een hoop respect voor de mensen die met hem samenwerken en de mensen met wie hij samenwerkt, een zin voor humor en een beetje gekke vaar-digheden. Tussen de opnames, eigenlijk.

Tv Guide: Is dit een gekke film om te promoten, juist om alle geheimhouding?

Nimoy: Er is altijd een beslissing om de geheimhouding te beschermen van de volgende Star Trek film, welke deze ook is. Er zijn mensen die er hun zaak van maken om hun hand op het script te leggen om te zeggen, ik heb het en ik kan je vertellen wat er gebeurt. In deze bepaalde zaak is er een poging geweest van een deel van het publiek om de veiligheidsgrens te doorbreken, met als

resultaat dat de veiligheid strenger is geworden dan ooit tevoren.

Quinto: Ik denk dat de snelheid dat het publiek informatie in handen krijgt maakt dat we meer dan een probleem hebben. De eerste dag dat ik aan de opnames be-gon, voor hij voorbij was, kwam J.J. met zijn telefoon en liet me een foto zien die hij had gedownload van het internet waar wij in de kamer stonden waar nog steeds opnames aan de gang waren. Het was al op het internet! Dat is waarom we waren aangespoord om de veiligheid op te drij-ven. De volgende dag verscheen ik met een vinyl jas met kap om de kostuums af te schermen en golfkarretjes die volledig van zwart doek was gemaakt. Dat deden we zo tijdens de hele opname, zelfs toen we op de parking van Paramount waren. Mensen zijn bezorgd over de camera GSM’s en digitale fototoestellen en het is begrijpelijk, want er waren enkele keren dat een achtergrond acteur of iemand die aan de bemanning werkte enkele foto’s zou nemen die meteen op het internet zouden verschijnen, en dat bezorgt de juridische afdelingen hoofdpijn. Mensen denken dat ze iets willen, maar ze willen het niet weten. Het gaat de ervaring voor ze ruineren.

Tv Guide: Ik heb gehoord dat er een verhaallijn is hoe Spock omgaat met de manier dat hij half-Vulcan/half-mens is?

Nimoy: We hebben met aspecten van deze verhaallijn te maken gehad maar nog nooit eerder met het overzicht dat dit script heeft of de volledige geschie-denis van het karakter, de groei van het karakter, het begin van het karakter en de

Leonard NIMOY

&

Zachary QUINTO


aankomst van het karakter in de Enter-prise bemanning. En er zijn fantastische mensen mee betrokken. Winona Ryder als de moeder van Spock is spectacu-lair, Ben Cross als de vader van Vulcan is schitterend, en Zach vertolkt Spock prachtig. Het zal een algemeen spannend verhaal worden.

Tv Guide: Heeft de originele tv-serie meer menselijke aspecten? Graven we te diep in de karakters?

Quinto: Dat is iets anders dat J.J. op de tafel brengt en het is de manier dat hij Mission Impossible III opnieuw voor-stelde waarbij hij kantjes van het karakter inbrengt die je niet noodzakelijk al gezien had. (Scenarioschrijvers) Bob Orci en Alex Kurtzman hebben het idee echt omhelsd. Leonard zocht een woord om te omschrijven hoe het behandeld wordt in de film, de Vulcan/Human interactie en de complexiteit ervan. Ik denk dat dit idee veel zal ophelderen, meer bepaald tussen ouders Sarek en Amanda. Dit brengt zo een waardigheid tot hun perspectieven, tot hun punten van hun karakters.

Tv Guide: Nog een laatste vraag, Za-chary, een vraag over Heroes. Het einde liet een gevoel achter dat zwaar op de voorgrond zal komen in het nieuwe sei-zoen. Krijg je dat gevoel?

Quinto: Ik heb echt geen idee wat er gebeurt met de show in termen van wat de creatieve regie wil, waar ze ons willen naar toe sturen. Ik ben opgewonden om terug te werken en mijn vrienden te zien na een lange tijd, en om terug op een terrein te komen die heel familiair en

comfortabel is vooral na van een ervaring te komen die zo episch is en mijn leven diep heeft benvloedt op zoveel manie-ren. Ik sta open voor wat ze naar mij toe gooien.

Yo on E!: Het filmen is al gedaan?

Nimoy/Quinto: Yeah, we zijn klaar.

Yo on E!: Hoe voelde het om een jongere versie van jezelf te zien?

Nimoy: Het was fantastisch. Het eerste dat ze mij vroegen was naar een film te kijken met Zachary, wat ik ook deed, en ik zag onmiddellijk de gelijkenis en dat heeft veel geholpen, maar belangrijker was dat ik heel snel begreep dat hij een heel goede en slimme acteur is, en hij begrijpt het karakter en heeft een idee hoe je alles moet aanpakken en doen, en ik denk dat het karakter in fantastische handen is. Het voelt ontzettend goed om de fakkel over te dragen.

Yo on E!: Een van de steeds weerkeren-de verhaallijnen waaar Spock de laatste 40 jaar mee worstelt is dat hij zowel Vulcan ans Mens is. Waar zien we dat in de film?

Quinto: Ik denk dat dit in meer dan een opzicht wordt verkend in de film. Het maakt een groot deel van de reis van mijn karakters reis uit en het is heel belangrijk om een hoop dingen te definiren waar de fans op vertrouwen en verwachten van de franchise en van de karakters, en ik denk dat deze film in veel verschillende, nieuwe en coole manieren hier over begint,

Yo on E!: Quinto: Ik weet dat je dit karak-ter tot je eigen wilt maken. Welke zijn de elementen waar je het tot je eigen hebt gemaakt maar waarbij je tegelijkertijd respect hebt voor Leonard?

Quinto: Ik denk niet dat er een manier is om dit karakter te spelen zonder dat je geen respect kon hebben wat Leo-nard ervoor deed. Je moest altijd keuzes maken tijdens het werk, maar zoals je weet had ik zijn steun en openheid tot het proces en tot wat ik er mee moest doen, en hij was altijd beschikbaar als een bron of een steunsysteem...

Yo on E!: Heb je hem dikwijls gebeld?

Nimoy: We spraken mekaar, yeah.

Yo on E!: Ik sprak met de casting regis-seur voor deze film en zij zei dat toen ze jou eerst zag voor ze begonnen te casten voor Trek dacht ze, Wow, als ze ooit een andere Trek film zouden doen, zou Zach de perfecte persoon voor Spock zijn.

Quinto: Dat was vijf jaar geleden.Yo on E!: Dacht je ook aan dat toen je begon te acteren, dat dit een van de rol-len is waar je aan wilt beginnen?


Quinto: Alleen recent, eigenlijk al in het verleden enkele jaren geleden. Ik dacht niet zo ver vooruit, als je begrijpt wat ik bedoel? Veel keuzes die ik maakte toen ik van de school ging brachten me gewoon naar het volgend punt, de volgende job eigenlijk. Het is interessant om naar al die kleine keuzes te kijken om te zien hoe ze zich samen voegen. Er was geen manier om een idee te krijgen van wat er gebeurde.

Yo on E!: Wie ziet er beter uit als Spock?

Leonard: Ik kan je zeggen dat ik de oudere Spock ben, geen twijfel mogelijk. Dat win ik, (lacht).

Quinto (tot Leonard) Er was echt geen wedstrijd, kijk naar hem. Het is bescha-mend, dat is wat het is.

Yo on E!:Jullie hebben veel gelijkenis-sen wat jullie carrire betreft. Jullie hadden allebei Sci-Fi projecten voor Trek, en jullie hebben allebei zingende achtergronden, Leonard met Bilbo Baggins. Je kan enkele fantastische You Tube video’s vinden...

Nimoy: Waarom vind je het zo boeiend om daar over te praten, dat wil ik weten. Waarom zie ik de duivelse glans in uw ogen wanneer je het over Bilbo Baggins hebt? Waarom moet je dat doen? Speel je met mij? (lacht)

Yo on E!: Absoluut niet, ik zou geen disrespect voor je kunnen hebben. Waar voor ik opgewonden ben is dat jullie samen in een film werken, en Zac was op mijn radio show en hij zingt ook. Een van zijn favoriete liedjes is van een artiest, genaamd Jackie Tone. Ik vraag me af wanneer het album uit komt.

Quinto: We zouden met iets kunnen samen werken.

Nimoy: Dat is een goed idee, dank je.

Quinto: Dat is het beste idee dat ik ooit hoorde van Hyla.

Nimoy: Het is er net tijd voor. (lacht)

Quinto: We komen bij je terug als we samen een project hebben.

Yo on E!: Yes! Als ik kon rappen of iets anders zou dat prachtig zijn. Een beetje Sci-Fi rap zou fantastisch zijn. De laatste keer dat we mekaar spraken werkte je hard om Saturday Night Live proberen te presenteren. Komen we in de buurt, kunnen we het daar over hebben?

Quinto: Dat is een soort lange termijn doel waarvan ik gegarandeerd heel erg opgewonden over kan raken, maar ik zal er openhartig over zijn als het gebeurt. (tot Leonard) Zal je in de show verschij-nen?

Nimoy: Nee nee nee, dat is jouw terrein.

Yo on E!: Oh komaan, een parodie met Amy Poehler, Seth Myers, Andy Sam-berg, Leonard Nimoy, Zachary Quinto...Quinto: Het is eigenlijk als de Second City die opnieuw werd herschapen.

Yo on E!: Ik denk dat die fantastisch zou zijn.

Quinto: We houden je op de hoogte. We moeten je over heel wat zaken blijven in-formeren. Album afleveren, Saturday Night Live afspraak, ik zal jouw als eerste bellen.

Yo on E!: We hebben dat op band, ik zal het op YouTube zetten. Doet Tom Cruise mee in de film? (Nimoy/Quinto draaien en kijken mekaar schuldig aan)

Quinto: Niet dat ik weet.

Nimoy: Wat is uw volgende vraag?

Yo on E!: Interessant, had je geen kans om hem te ontmoeten?

Nimoy: Yeah, hij bezocht ons n dag...hij maakte Mission Impossible 3. J.J. Abrams is de regisseur van deze film. Hij bezocht ons een dag, en we hebben over die film gepraat en over het feit dat we hem eerder ontmoet hebben, Tom Cruise en ik. We hebben gepraat over zijn interesse in Star Trek. Ik werkte aan Mis-sion voor twee seizoenen in de late jaren zestig en dus hebben we daar een beetje over gepraat. Het was een grappig en luchthartig gesprek, we spraken gemak-kelijker over mekaars carrires dan films. We hadden een goede tijd.

Yo on E!: Is het niet vreemd dat Tom Cruise alleen maar op de set komt rond-hangen?

Quinto: Ik wist niet dat hij kwam. Hij kwam enkele keren om J.J. te zien. Hij was er op een dag dat we een vechtscne aan het opnemen waren. Dus zaten we allemaal rond de monitor hoe alles werd opgenomen, en ik keek naar de monitor en toen ik opkeek waar J.J. stond, toen ik fluisterde ‘Het is Tom Cruise’. Het was een complete verrassing. Hij was zo cool en echt steunend. Het was plezant om hem erbij te hebben.

Yo on E!: Zouden de oudleerlingen van deze film houden?

Nimoy: Ik dacht over deze vraag na over waar Star Trek nu staat, en ik herinnerde mij dat 10 jaar geleden in 1998 er een Star Trek film was, genaamd Insurrection en het kwam in mij op dat deze film de wedergeboorte is van Star Trek. Ik meen dat echt. Ik denk dat Star Trek voor een lange tijd doelloos heeft rondgedoold en misschien rondgeslingerd, en verloren de afgelopen jaren., Ik denk dat deze prent hem weer op de sporen zet, dat het de interesse terug komt met het volgende Star Trek verhaal, het idee erachter, en ik denk bovenal dat het een zeer op-windende film zal worden. Er werkt een hoop talent mee aan deze film. J.J. is een zeer, zeer getalenteerde en creatieve regisseur, goede schrijvers, opwindend script op een gigantische schaal. Ik zit 58 jaar in deze wereld, en ik heb nog nooit aan zo een grote film meegewerkt. En het grote talent dat ik in Abrams zie is dat hij een hele, hele grote visie heeft, en hij kan goed opnemen, maar hij kan ook ogenblikkelijk op de momenten reageren tussen de mensen in de film.

Quinto: Het eerste dat J.J. zei toen ik hem zag om met hem over de rol te praten was, We gaan een film maken voor mensen die al veertig jaar van Star Trek houden, en we maken een film voor mensen die nog nooit zoiets in hun leven hebben gezien.

Yo on E!: Dat is mijn vraag of dat het oude publiek sowieso gaat om deze film een kans te geven, maar hoe lok je de


mensen die niet noodzakelijk Sci-Fi fans zijn?

Quinto: Ik denk dat we de vele talen-ten van de mensen kunnen gebruiken die mee werken en die een nieuw soort energie inbrengen met een ritme dat zo onverwacht is, dat ik denk dat het jonge publiek die misschien een vooroordeel over Star Trek hebben of waar het op lijkt en die verbaasd zijn van het resultaat.

Yo on E!: Moeilijke vraag, zou William Shatner in deze film moeten mee doen?

Nimoy: Ik begrijp de vraag niet. Wat bedoel je met zou moeten? Ik ben echt benieuwd, wat bedoel je hier mee?

Yo on E!: Ik had de kans om hem enkele keren te interviewen, en ik weet dat hij zou willen...En ik weet dat hij op het einde van de dag zou...

Nimoy: Ok, ik wil er wel over praten. Bill Shatner’s karakter, kapitein Kirk, is zoals we allemaalweten enkele films terug gestorven. En het was een groot verlies, een groot karakter en een schitterende acteur waren verloren aan Star Trek. Ik heb er geen geheim van gemaakt dat ik aan het discussiren was met de schrijvers en de producers en J.J. over de inspan-ningen die geleverd werden om hem in de film te laten mee doen. Het feit is dat ze het niet konden en het niet deden. Het is een verlies. Daar is geen twijfel over mogelijk. Ik denk dat het schitterend zou zijn als hij in de film mee deed, maar te-gelijkertijd begrijp ik waarom hij niet mee doet. En ik denk dat Bill begint te begrij-pen waarom, ik was bij hem enkele we-ken geleden. Volgens mij legt hij er zich bij neer dat zijn tijd is gekomen. Ik denk dat na deze film mijn tijd is gekomen. Ik had veel geluk. Toen Spock stierf op het eind van Star Trek II, was er zelfs een hint dat Spock niet echt weg was. In feite, de volgende film ging over de hergeboorte van Spock. Maar dat gebeurde niet met Kirk. Ik denk dat het een verspilling was. Ik vond dat het karakter niet had mogen sterven, en hij had zeker in die film zo niet mogen sterven. Ik zei tegen Bill, als ik er bij was, had je niet hoeven te sterven. Maar ik deed er niet in mee. En dat is waar we vandaag staan. We hebben een

film zonder Bill Shatner, en het is een verlies. Maar we moeten verder gaan, en ik denk dat het een prachtige film zal worden. Er is een nieuwe kapitein Kirk. Christopher Pine zal een goede kapitein Kirk zijn, samen met Zach en de rest van de cast. Ik denk dat er voor het publiek een zeer opwindend nieuwe Star Trek zal komen.

Yo on E!: Kan je mij een beetje inzicht geven? Ik heb vandaag naar enkele oude afleveringen gekeken en een van de vra-gen die in mij opkwam was de brug van de Enterprise. Het ziet er oubollig uit in de originele episodes? Zal dit zo blijven?

Quinto: Je zal het herkennen, maar op een totaal nieuw niveau. Scott Cham-bliss is onze produktie ontwerper en elke keer dat we met hem spraken als we op de set waren, moesten we vijf minuten wachten voor we zelfs iets konden zeg-gen. Ik bedoel, echt, ze zijn zo ongelofe-lijk en dynamisch.

Yo on E!: Dus het ziet er futuristisch uit?Quinto: Het ziet er allemaal op zichzelf uit. Zoals deze film, het is een afgeleide van wat eerder kwam.

Yo on E!: Omdat ik de go-go laarzen en korte rokken heb gezien weet ik dat je de oude school elementen zult behouden. De dames zullen rocken in de korte rok-ken.

Nimoy: Terug naar de jaren zestig huh? (lacht)

Yo on E!: Maar de brug, ik probeer er een idee van te krijgen, zullen er scher-men of knoppen die van de kapitein’s stoel afvallen?

Quinto: Alles valt nu van je af en opnieuw toen we er drie weken elke dag voor 18 uur, maar weet je, ze werden goed vast gelijmd.

Yo on E!: Kan je me snelle update over Heroes geven?

Quinto: Ik heb nog geen enkel script ge-kregen, maar ik verwacht er waarschijnlijk een van de komende weken.

Yo on E!: Zullen de Heroes fans en Star Trek fans met mekaar kunnen leven of zal er geweld van komen in de straten?

Quinto: Ik zie niet waarom dit zou moe-ten zijn. Ik denk dat Heroes en Trek beide zijn gebouwd om te om mekaar met rust te laten.

Yo on E!: En ik weet dat je dikwijls campagne voor Barack Obama voert. Er is een ander Heroes cast lid die dit veel doet. Hayden met de dolfijnen, heb je naar haar gekeken? Waar denk je aan?

Quinto: Wel, ik heb respect voor iemand die zo jong is en het inzicht en toewij-ding kan hebben om door dat drama te zien en een soort van moed. Ik heb alleen maar respect voor Hayden, en ik denk dat ze dit op meer dan een manier representeert.

13.2 • The Belgian Voyage CluB Vzw • 913.2 • The Belgian Voyage CluB Vzw • 9

Ontwerpen voor de BVC enveloppe

Vereisten:Thema: De enige voorwaarde is dat je kunstwerk iets met het thema “BVC” & “Star Trek” te maken moet hebben.

Techniek: vrijFormaat: 160 mm x 160 mmKleur: Enkel grijswaarden, zwart/witDigitale Beeld: JPG (300 dpi), EPS (300 dpi), PDF (printkwali-teit)Deadline: 15 augustus 2008 oftewel Moederkesdag.

Je kan je creatieve resultaat alvast aanmelden voor deze Star Trek “Art” wedstrijd via [email protected] winnaar krijgt een plaats op de enveloppe.

Hier komt uw ontwerp


FedCon viel dit jaar uitzonderlijk vroeg. En omdat de FedCon van vorig jaar erg laat viel, zaten er maar amper tien maanden tus-sen beide conventies in. Daar konden we ons natuurlijk alleen maar over verheugen. Hoe eerder het weer FedCon is, hoe beter! FedCon is immers een evenement waar ve-len – mezelf incluis – ieder jaar weer halsrei-kend naar uitkijken.

FEDCON XVIIGEERT BONTE


Drie dagen lang word je er compleet ondergedompeld in de wereld van Star Trek, Battlestar Galactica, Babylon 5, Stargate en andere sci-fi-series. Je krijgt er een behoorlijk groot aantal van je favo-riete acteurs te zien. Je kunt hen vragen stellen, luisteren naar hun interessante verhalen en zelfs met hen op de foto. Er is ook een massa merchandising te koop, gaande van boeken, cd’s, dvd’s, pins, card games, modelbouwdozen, over kostuums, T-shirts, lightsabers, tot al of niet gesigneerde foto’s, posters, kunst-werken en action figures (die ik vroeger oneerbiedig ‘poppetjes’ noemde, wist ik veel...). Je kunt op handtekeningenjacht en je kunt even bijpraten met je binnen- en buitenlandse Star Trek-vrienden. Goed voor de internationale contacten, goed voor je Engels en je Duits. Voor een paar duizend Europese fans – dit jaar kwamen ze uit maar liefst 26 verschillende landen naar Bonn afgezakt – was dit ongetwijfeld weer het onovertroffen hoogtepunt van het jaar.

Heel eventjes leek het erop dat de organi-satoren dit jaar dan eindelijk toch Patrick Stewart (captain Jean-Luc Picard uit Star Trek: The Next Generation) hadden weten te strikken, maar de man moest helaas afzeggen omdat Macbeth (‘The Scottish Play’) op Broadway verlengd werd tot in mei. Stewart zat dus jammer genoeg vast in New York. Maar er blijft hoop. Patrick Stewart had met Richard Arnold een boodschap meegegeven voor de Europese fans. Van zodra zijn drukke schema het toelaat, komt hij naar FedCon, zo belooft hij. Ooit. Ook Roxann Dawson (B’Elanna Torres, Star Trek: Voyager), Ian Somerhalder (Bones, Lost), Morena Baccarin (Inara, Firefly / Adria, Stargate SG-1), Richard Hatch (Tom Zarek, Battlestar Galactica) en Mark Sheppard (Badger, Firefly / Romo Lamp-kin, Battlestar Galactica) moesten jammer genoeg verstek geven.Maar er bleven nog meer dan genoeg gasten over! Hoewel FedCon van oor-sprong een puur op Star Trek gerichte

conventie is, worden er al jaren ook heel wat gasten uit andere sciencefictionseries uitgenodigd. Dit jaar lag de nadruk daarbij ontegensprekelijk op Battlestar Galactica, de succesvolle reeks die momenteel in de Verenigde Staten aan zijn vierde en tevens laatste seizoen toe is. Battlestar Galactica, kortweg BSG, is een bijzonder geslaagde en immens populaire remake – of beter gezegd: re-imagining – van de gelijknamige serie uit 1978.Kort voor FedCon werd er eventjes voor gevreesd dat de meeste BSG-acteurs dit jaar niet zouden komen opdagen wegens opnamen. De staking van de scenario-schrijvers van eind 2007 en begin 2008 heeft immers bij zowat alle studio’s de hele planning overhoopgegooid. Daar-door werd ook het opnameschema voor BSG naar een latere datum verscho-ven. Op het ogenblik dat FedCon zou plaatsvinden, stonden er nu ineens ook draaidagen voor BSG gepland. Maar – en dat is wellicht een uniek gegeven in de conventiegeschiedenis – Mary McDon-


nell, die in BSG de rol van presidente Laura Roslin vertolkt, had er bij de studio op aangedrongen om haar verplichting tegenover de Duitse fans te kunnen nakomen, en de studio heeft een toege-ving gedaan. Weliswaar moesten Mark Sheppard en Richard Hatch in Vancouver blijven voor opnamen, maar alle an-dere BSG-gasten konden naar FedCon komen: Mary McDonnell (Laura Roslin), Jamie Bamber (Lee Adama, alias Apollo), Nicki Clyne (Cally), Leah Cairns (Margaret Edmondson, alias Racetrack), Michelle Forbes (Helena Cain) en Steve Bacic (Jur-gen Belzen in BSG: Razor). Voor Jamie Bamber was het zijn eerste conventie in continentaal Europa.Ook de Babylon 5-fans werden op deze FedCon enigszins verwend, met Julie Caitlin Brown (Na’Toth), Bruce Boxleitner (John Sheridan) en Peter Jurasik (Londo Molari). De beide heren hadden, naast hun individuele panels, ook een geza-menlijk panel dat door de fans bijzonder enthousiast onthaald werd. Boxleitner en

Jurasik speelden erg goed op elkaar in en ik leerde dat ze, behalve in B5, indertijd ook samen in de Disney-klassieker Tron hadden gespeeld. Maar dat is natuurlijk al héél lang geleden... Er werd ook hulde gebracht aan de overleden B5-collega’s Andreas Katsulas (G’Kar) en Richard Biggs (dr. Franklin).Vorig jaar slaagde ik er nog in om álle FedCon-gastacteurs en -actrices aan het werk te zien; dit jaar was dat een bijna onmogelijke zaak, zo propvol zat het programma. En een mens moet toch ook nog tijd maken om te eten en te slapen, nietwaar, en eens een kijkje te gaan nemen bij de art show en de modelbouw-tentoonstelling, aan de autogramtafels en in de dealers rooms. De ongetwij-feld bijzonder interessante lezingen van oudgedienden Rainer Nagel, Alexandra Velten en Hubert Zitt heb ik noodge-dwongen moeten overslaan, want ze liepen helaas parallel met de panels van acteurs die ik niet wou missen. Ook voor de sessies van W. Morgan Shephard,

Julie Caitlin Brown, Kevin Sorbo en Steve Bacic en heb ik verstek gegeven. Sorbo en Bacic kennen elkaar van Andromeda en stonden zondagmorgen ook samen op het podium. Sorbo, ook bekend van Hercules, vertolkte in Andromeda de rol van captain Dylan Hunt; Bacic die van Telemachus Rhade.Als Firefly-fan vond ik het wel een beetje sneu dat de oorspronkelijk aangekon-digde Morena Baccarin (Inara) en Mark Sheppard (Badger) hadden moeten afzeggen. Na Jewel Staite (Kaylee) vorig jaar had ik gehoopt op nog meer Firefly-acteurs, maar het mocht jammer genoeg niet zijn. Maar je hoort mij niet klagen. De gastenlijst van deze FedCon was weerom zeer indrukwekkend. Er waren immers ook nog een hele schare bekende Star Trek-acteurs: Brent Spiner (Data), Marina Sirtis (Deanna Troi), LeVar Burton (Geordi LaForge), René Auberjonois (Odo), Mi-chelle Forbes (Ro Laren), John de Lancie (Q), en een bijzonder populaire Stargate-acteur: Michael Shanks (Daniel Jackson).


Brent Spiner was, zoals gewoonlijk, bijzonder grappig, vooral wanneer hij de stem van Patrick Stewart imiteerde tijdens het gezamenlijke panel met Marina Sirtis en LeVar Burton op zondagmid-dag. Hij had ook goed nieuws voor de fans: sinds kort heeft Spiner een nieuwe cd uit, en hij had voldoende exemplaren meegebracht naar FedCon. Ook René Auberjonois is overigens muzikaal geta-lenteerd. Op verzoek van iemand uit de zaal bracht hij zijn nummer ‘Les poissons’ uit de soundtrack van The Little Mermaid, en hij kon daarbij op veel bijval rekenen. Heel wat fans volgen Auberjonois (en me-despeler William Shatner) ook in Boston Legal.Twee vaste en populaire onderdelen van het FedCon-programma zijn de veiling en de kostuumwedstrijd op zaterdag. Van de veiling heb ik dit jaar erg weinig gezien – lunchtijd voor mij, en daarna was ik op zoek naar Michelle Forbes voor een autogram –, maar mijn interesse

was wel gewekt voor de op voorhand aangekondigde verkoop van de FedCon-shuttle El Baz. De El Baz is een model van een shuttle die zo uit Star Trek lijkt weggeplukt te zijn en die al jaren het FedCon-podium siert. In de loop der jaren hebben heel wat acteurs en actrices de shuttle van een autogram voorzien. De organisatoren vonden dat het tijd was om afscheid van de El Baz te nemen – naar verluidt hadden ze eigenlijk geen ruimte meer om het ding te stallen – en hadden daarom besloten de shuttle te veilen. Er was wel een minimumbod van 2.500 euro, maar vreemd genoeg bleek niemand gek genoeg om daarop in te gaan. Wat wel vlotjes verkocht raakte – als ik me goed herinner voor de luttele som van 750 euro – was een paneel van de Klingon bar, voorzien van de handte-keningen van zowat alle FedCon-gastac-teurs en -actrices van dit en vorig jaar.De kostuumwedstrijd was zoals ge-woonlijk weer erg de moeite waard. Dit

onderdeel van FedCon wordt door de fans zelf in elkaar gestoken. Heel wat van hen blijken erg getalenteerd en/of bijzonder grappig. De show werd deze keer ongetwijfeld gestolen door de ploeg van het Duitse garnizoen van het 501st Legion, een internationale Star Wars-fanclub die zowaar voor een heuse AT-AT (bemand door twee personen) en een levensgrote wampa hadden gezorgd, omringd door de nodige rebel pilots en snowtroopers. Hier zijn zonder twijfel vele uren werk in gekropen, en het bijzonder indrukwekkende resultaat mocht zeker gezien worden. Ook niet van echt te onderscheiden was Giles Aston, de Britse Picard-lookalike die we nog kennen van voorgaande jaren, deze keer verkleed als Locutus of Borg. Werkelijk fenomenaal!Ik was ook heel erg in mijn nopjes dat ik van FedCon een gesigneerd en geper-sonaliseerd exemplaar van Brent Spiners gloednieuwe album Dreamland mee naar huis kon nemen. Ik was natuurlijk lang


niet de enige gegadigde. De cd’s gingen tijdens Brents signeersessie vrijdagavond erg vlotjes van de hand. In Star Trek heeft Spiner zijn zangtalenten meermaals ge-demonstreerd, en in 1991 bracht hij een eerste cd uit met als titel Ol’ Yellow Eyes Is Back. Spiner verzekerde me dat, als ik Ol’ Yellow Eyes goed vond, ik Dream-land ongetwijfeld fantastisch zou vinden. Ik moet hem gelijk geven: dit album is werkelijk formidabel. Zo zouden er meer gemaakt moeten worden. Dreamland is meer dan een losse verzameling lied-jes. Het is een muzikaal luisterspel: een afgerond verhaal dat verteld wordt aan de hand van songs, dialogen en geluidsef-fecten. Brent brengt de songs samen met de bijzonder talentvolle Maude Maggart, en in de dialogen horen we ook Mark Ha-mill (jawel: Luke Skywalker uit de originele Star Wars-trilogie). Wie interesse heeft, moet zeker eens gaan kijken en luisteren op de gloednieuwe officiële site van Spi-ner (www.therealbrentspiner.com), waar

je de cd kunt beluisteren, downloaden of bestellen.Ook erg leuk was de vertoning van de Star Trek: New Voyages-aflevering To Serve All My Days: A Night In 1969, met een gastoptreden van Walter Koenig in de rol van Chekov. Deze episode uit de succesvolle fanserie werd voorafgegaan door enkele commercials uit de jaren ’60 om zo helemaal de sfeer van een avondje Star Trek aan het eind van de sixties te recreëren. Het gaat om een aflevering die al eerder werd uitgebracht, maar sindsdien een beetje herwerkt is omdat de makers toch niet helemaal tevreden waren met het resultaat. Het FedCon-publiek kreeg de unieke gelegenheid om de bijzonder geslaagde herwerkte versie in avant-première te zien.O ja, nog dit: FedCon had dit jaar een nieuwe sponsor, die bij de meeste bezoe-kers erg in de smaak viel (letterlijk dan): Jägermeister, het overbekende Duitse likeurmerk. Ze waren er niet alleen met

reclameslogans. Neen, iedereen mocht ook gratis proeven! Via een ingenieus systeem van bonnetjes en polsbandjes werd ervoor gezorgd dat niemand een glaasje teveel op had. Ik moet toegeven: gemengd met sinaasappelsap is een Jägermeister best lekker. Als het van mij afhangt, mogen ze volgende keer gerust terugkomen.Volgend jaar moeten we de vrijdag alvast geen dagje vakantie opnemen, want Fed-Con XVIII vindt plaats van 1 tot en met 3 mei 2009. Wie zo lang niet kan wachten, kan van 13 tot 15 juni 2008 al terecht in Dallas voor de allereerste FedCon USA...Websites bij dit artikel:501st Legion – www.501st.comBrent Spiner – www.therealbrentspiner.comFedCon – www.fedcon.deFedCon USA – www.fedconusa.comGiles Aston – www.jeanlucpicard.com

Geert Bonte


FEDCON XVIIMaddy Schepkens


Vrijdag 18/04/2008

‘s Maandags voor mijn geweldig week-endje uit werd ik overvallen door een vre-selijk feit: een druipneus. Ik was al half in paniek: ”oh neen, dit kan toch niet wààr zijn!!”. Vlug begonnen met vitaminen in te nemen en enkele kruidenmiddeltjes toepassen om mijn neus te “ontsmetten” van dit vreselijke virus, zodat ik tegen Vrij-dag terug in mijn “goede doen” was. Het werd een beetje spannend en nipt, maar gelukkig was dit toch het geval.

Vrijdag kon ik het lekker kalmpjes aan doen, aangezien ik pas zou worden “afgehaald” om 9h30, wat me toeliet om wat slaap in te halen die me dankzij die *¤*¤*¤*¤ snotvalling was ontgaan. Helaas werd ik verwittigd via communica-tor dat er wat vertraging op de stoet zou zitten vanwege het feit dat dé jóngens (!!!!!) later waren. Pffff, mannen!! Wie heeft daar nu wat aan!?!? Opgelopen vertraging? Exact 5 minuten. Niet al te erg dus. Volgende halte: Marjolijn afha-len. Daarna onmiddellijk en rechtstreeks richting parkeerplaats ergens in het verre Duitsland, om daar wat onnodige ballast af te werpen op het toilet, een kleine ver-frissing op te doen. Waarop we met gro-te vaart naar het Maritim Hotel in Bönn vlogen aan een nette 120km p/h. He-laas, het lot was ons niet gunstig gezind, want de ondergrondse parkeerplaats van het hotel was ondertussen al propvol. Wij dus in een rotvaart terug naar boven om op goed geluk een parking langs de weg te zoeken. Wat ons na een half uur (30 min!!!!) toch is gelukt, maar met de afspraak om de auto ‘s avonds terug te gaan opzoeken en ze te verplaatsen naar

de ondergrondse parking. Om ons van een plaatsje te verzekeren zouden we de parking eerst afschuimen. Yours truly zou de plaats vrijhouden, zodat we er op die manier van verzekerd konden zijn dat de plaats wel vrij zou blijven. Tenzij er écht Trekkie’s zijn die er alles aan doen om een volbloed Cardassiaan omver te rijden. Gelukkig waren die er niet, of toch niet op dat moment.

Voor mij persoonlijk was er niet onmid-dellijk iemand die ik wilde gaan “beluiste-ren”, dus heb ik me maar dadelijk op een handtekeningensessie gestort met John de Lancie, LeVar Burton, Brent Spiner en Marina Sirtis. Helaas waren de drie laatsten op lunchpauze en zouden ze niet terugkomen voor 16.00u. Dus heb ik alvast John de Lancie overvallen, daarna ben ik netjes naar de dealerroom gegaan om daar de nodige dingen aan te kopen. Iets wat me niet al te moeilijk afging, en waar ik dan ook tot even na 16.00u mee bezig geweest ben. Net op tijd om me in de rij te vervoegen om de handtekenin-gen van LeVar Burton, Brent Spiner en Marina Sirtis te bemachtigen. De rij ver-liep zeer vlotjes en gestructureerd, ik had nog meer dan tijd genoeg had om wat te gaan eten én om een fatsoenlijk plaatsje te bemachtigen om naar het panel van John de Lancie te luisteren. Beiden zijn me zeer goed bevallen. Na John de Lan-cie was er voor mij even een pauze, zo’n 45 minuten, voordat de openingsceremo-nie begon. Dus ben ik nog even de sfeer gaan opsnuiven in de dealerroom.

Om 19h15 begon de openingsceremonie, waardoor de hoofdzaal voor de eerste maal dat weekend propvol zat. Wederom

zijn er enkele kelen opengesperd. Die ‘s anderendaags niet veel meer te vertellen. Naderhand, om 20.45u, was het tijd voor het panel met Brent Spiner, nice dude!! Zeer grappige man, die zeer dankbaar was voor zijn werk bij Battlestar Galac-tica, en ons, de fans van die show, daar heel erg voor bedankte. Grapje van de man natuurlijk, aangezien hij nooit heeft meegedaan met die serie. Hij vertelde dat de eerste maal een grap uitermate grap-pig was, de tweede maal al wat minder, de derde keer nog minder, maar dat een grap vanaf de tiende maal terug grappig werd, iets wat hij het hele weekend door heeft uitgeprobeerd met de voorafgaande zin: “Ik ben zeer dankbaar voor mijn werk bij Battlestar Galactica.” Eerlijk gezegd, op de manier dat Brent Spiner het bracht werd het alleen maar grappiger na die eerste keer. Op het einde van het week-end namen de acteurs en actrices van de serie zelf de zin over. Very funny!

Daarna was het, om 21.30u, de beurt aan Michael Shanks, dr. Daniel Jackson uit Stargate SG-1. Een zééér charmante vertoning, zelfs zonder dat hij iets zegt. Maar dat deed hij natuurlijk wel en dat was ook wel best te pruimen. Hij vertelde dat zijn vliegtuig een kleine vertraging had opgelopen, waardoor hij er pas bij de openingsceremonie kon bijzijn en niet zoals gepland om 18.30u. Vandaar dat zijn panel pas om 21.30u kon gehouden worden, maar hij beloofde ons om àlles te vertellen, ook weer niet écht àlles na-tuurlijk. Hij liet weten dat zijn personage in enkele afleveringen van Atlantis te zien zou zijn, waarop enkele vrouwelijke fans vrij plotseling in zwijm vielen, ik echter niet. He’s cute, not thàt cute!

FEDCON XVIIMaddy Schepkens


Tijd om alles op de kamer te dumpen, de auto op te zoeken en te verplaatsen naar de ondergrondse parking van het hotel. Daarna konden we ons gaan bezatten op de eerste van twee FedCon-party’s. Aangezien ik mijn persoonlijke grens ken, is het niet verder gekomen dan een lichte beschonkenheid, maar ik heb wél veel gelachen. Voor mij en mijn kamergeno-ten was de eerste party een succes. Om 01.30u werd de party volledig vrijwillig beëindigd. Tenminste voor ons was het toch vrijwillig, want we werden door een raar soort hybride Klingon gedwon-gen om nog eventjes te blijven. Helaas was ze te hevig onder de invloed van de plaatselijke bloedwijn, Bacardi-Cola, zodat het haar niet gelukt is om ons te overtuigen. Hoewel het wel een grappig zicht was om eender welke soort Klingon te zien smeken om ons gezelschap, een Betazoïd, een Human opgevoed door Breen en een volbloed Cardassiaan. Een extreem grappige dag tot op het einde toe!

Zaterdag 19/04/2008

Helaas was het ook weer vroeg dag, 7.00u. Nodig opdat we met ons drietjes fatsoenlijk konden douchen, iets wat de presentator Marc B. Lee verschillende keren benadrukte tijdens het weekend. “Eten, drinken en tijdig douchen zorgt ervoor dat iedereen een leuke FedCon heeft!!!!” Dus hebben we ons alle drie eens grondig schoongeschrobd met de benodigde hoeveelheid welriekende

zeep, in mijn geval een klein beetje shampoo, en een grondige schuring van de huid met het desbetreffende product. Aangezien we om 8.30u hadden afge-sproken om met de andere overnachters te ontbijten, waren we maar net op tijd in de hal op de afgesproken plaats.

Voor mij begon het eerste panel van die dag pas om 10.00u met René Auberjo-nois, Odo dus, uit ‘Deep Space 9’. Niet alleen voor mij maar voor iedereen want dit was het eerste panel van de dag. Leuke man, die blijkbaar in het bezit is van twee huizen, eentje dat hijzelf heeft betaald en eentje dat door Star Trek is betaald. Ik ga dus ook voor Star Trek werken. René heeft ons zelfs uitgeno-digd in zijn huis in Los Angeles, hij woont op de tegenoverliggende heuvel van de Hollywood-berg, recht tegenover de “H”, en als de H nog ongeveer 3cm groot is heb je zijn huis gevonden. Altijd handig om weten, natuurlijk, helaas kom je er geen stap mee verder, maar het was wel grappig uitgelegd.

Vanaf 10.45u had ik vrij tot 14.00u, waardoor ik op enkele andere dingen heb kunnen ingaan, dankzij een degelijk en goed georganiseerd tijdsplan. Ik ben me nog eens goed gaan amuseren in de dealersroom, blijkbaar iets te goed want ik heb moeten rennen om de fotoshoot van Julie Caitlin Brown (Na’Toth in Baby-lon 5) te halen die om 13.00u begon. Ju-lie Caitlin Brown vertolkte Na’ Toth in het eerste seizoen, want blijkbaar waren er twee actrices die dit personage hebben

vertolkt. Een zeer fijne vrouw, ongelooflijk groot en ongelooflijk mager, maar ze voelt zich daar blijkbaar goed bij. Dan nog snel een Con-burger binnen proppen en doorspoelen met een colaatje in de kleine taverne in de hal van het hotel.

Om 14.00u was er een panel met LeVar Burton. Ik wist overduidelijk dat die man een kleurling was, maar hij is toch echt wel een héél érg donker type, hoor. Ik vind dat het in de serie niet zo opvalt. Maar dat doet niets af aan het feit dat het een toffe gast is die grappig uit de hoek kan komen. Zo met zijn zakdoekje in zijn hand deed hij me denken aan die optre-dens van Meatloaf, die had ook altijd iets nodig om zijn zweet mee af te vegen.

Na LeVar Burton ben ik in de rij gaan staan voor de autogram sessie waarbij er acht acteurs waren van verschillende series. Ik was enkel geïnteresseerd in de volgende vier: René Auberjonois (Odo, DS9), Bruce Boxleitner (President Sheri-dan, Babylon 5), Peter Jurasik (Londo Mollari, Babylon 5) en Michael Shanks (Dr. Daniel Jackson, Stargate SG-1). Het is mij gelukt, mits de juiste overdracht van wat Gold Pressed Latinum, om ze alle vier hun foto te laten tekenen. René Auberjonois (Odo) tekende zelfs een CCG-card ten tijde van Odo’s medewer-king met de Cardassianen, toen ‘Deep Space Nine’ nog Terok Nor was. Iets wat ik gewoon móest hebben.

Om 17.00u was er dan weeral een panel met Michael Shanks, die deze keer een


Speedo zwembroekje kreeg dat hij kon meenemen als hij Atlantis ging bezoeken. Helaas was hij er niet zo voor te vinden om het onmiddellijk aan te trekken om eens te passen, maar hij “beloofde” om het ‘s zondags eens uit te proberen in het zwembad van het hotel, zo om 12.00u. Geen idee of hij het geprobeerd heeft, maar aan het aantal vrouwen te zien in de zaal op zondag om 12.00u, heeft hij het waarschijnlijk niet geprobeerd.

Om 17.45u diende ik weer maar eens een strak schema aan te houden, aan-gezien ik drie fotoshoots voor de boeg had én ik wilde op tijd zijn voor het panel van Marina Sirtis om 1930u. Gelukkig zijn de acteurs/actrices, de fotograaf, zijn assistent en de medewerkers van FedCon allen zeer goed geoefende mensen en stond ik om 19.10u al weer buiten. Dus had ik nog 20 minuten de tijd om iets te doen, maar aangezien het ging om René Auberjonois, Marina Sirtis en LeVar Burton, kun je je wel voorstellen dat de wachtrij uiterst lang was. Dus heb ik voor de gemakkelijkste optie gekozen en ben ik naar de hoofdzaal gegaan om me een zitje te bemachtigen, zodat ik mijn arme benen en voeten wat rust kon geven. Zo heb ik het laatste deel van de kostuumwedstrijd nog kunnen volgen, en alle deelnemers eens even op het podium kunnen zien. Volgens mijn persoonlijke mening zaten er maar enkele kostuums bij die écht een prijs waardig waren, maar dat is natuurlijk subjectief, gezien de meerderheid van de voorgestelde series mijn interesse niet kon wegdragen. Maar

toch hoed af om daar je tijd in te steken en om voor zo’n grote zaal op een po-dium te gaan staan. Ik weet niet of ik het zou willen of zelfs maar durven.

Om 19.30u was het tijd voor het panel van Marina Sirtis die, ondanks haar wat serieuze personage in de serie, toch een prachtige uitstraling heeft en zo onge-veer iedereen onder tafel praat. Spreek haar echter niet teveel over voetbal wat dan heb je de grootste voetbalfan aan de gang geholpen, en dat is niet min, hoor. Zo was er een fan die haar er aan herinnerde dat Engeland uit de WK was gespeeld door Kroatië en dat vond ze écht niet leuk. Toen bleek dat die fan zelf uit Kroatië kwam, was ze hélémaal niet mals meer. Maar het was allemaal “in good fun”, dus niemand was beledigd, en ze voegde er zelf aan toe dat Engeland in 1966 wél gewonnen had, …van Duitsland nog wel. Het boe-geroep was navenant, waarop Marina uiterst overtuigend “cut it out!!” riep. Wederom een zeer plezant panel waarop iedereen eens goed heeft kunnen lachen en kunnen vaststellen dat Marina een echte entertainer is en dat ze haar job zéér graag doet.

Wederom had ik een uurtje vrijaf, van-daag was écht wel een gebroken dag.

Om 21.15u was het tijd om naar het pa-nel van Bruce Boxleitner en Peter Jurasik te gaan luisteren, respectievelijk President Sheridan en Londo Mollari uit Babylon 5. Fantastisch apart, uitzonderlijk geweldig samen!!! Er werd vrijuit gepraat over wij-

len hun collega Andreas Katsulas die de rol van G’Kar had, het Narn personage uit Babylon 5, en enkele gastrollen had in TNG, het best gekend is de Romulan Commander Tomolok. Er werd zeker ook over andere en luchtigere dingen gespro-ken, over de interactie tussen de acteurs achter de schermen, over de personages en hun interacties, over de meerdere bloopers tijdens de opnames, over de impact van de serie, en dergelijke dingen meer. Zoals ik al zei waren beide mannen goed op elkaar ingespeeld en dat zag je dan ook gedurende dit panel. Dat bracht een aangename en ontspannen sfeer voor de fans. Beide heren vonden het fantastisch om te worden uitgenodigd op zulk een grootse en goed georganiseerde conventie, en waren ook hevig onder de indruk van de fans en hun rustige manier van omgaan met de acteurs. Iets wat ze zeer konden appreciëren.

Na deze spectaculaire voorstelling was het tijd voor de tweede party van het weekend, en die was ook weer geweldig, een zeer goede afsluiter van de tweede dag van de conventie. Deze keer was het echter een beetje later dan de vorige nacht, namelijk om 02.00u in de morgen., Ook nu weer werden we overhaald om te blijven door deze wel erg vreemde hybride Klingon. Blijkbaar waren we voor haar “eerbaar” gezelschap. Vreemd, zeer vreemd!


Zondag 20/04/2008

Wederom begon de dag om 07.00u, zodat we ons nog konden douchen en al enkele benodigdheden in de koffer konden plaatsen, zodat we deze na het ontbijt konden gaan “verbergen” in de kamer van twee medeplichtige BVC’ers die tot Maandag zouden blijven. Op naar het ontbijt om een grote hoeveel-heid voedsel naar binnen te werken, zo konden we toch al een goed stuk van de dag doorkomen. Daarna onze bagage bijeenzoeken op de kamer, alles zo goed mogelijk in de koffer proppen, er even gaan opzitten, desnoods met tweeën, en dichtdoen. Daarna diezelfde koffer naar een andere kamer zeulen om hem tot op het einde van de dag daar te vergeten, en op naar het volgende panel dat om 10.10u begon. Vandaag was het al het tweede panel van de dag, dus was het nog eventjes meeluisteren naar de vorige acteur. John de Lancie was ondanks zijn 60 lentes in topvorm, en liet zich dan ook weer van zijn beste kant zien, door enkele grappen te vertellen en uiterst vreemde antwoorden te geven.

Wederom had ik “niets” meer te doen tot zo ongeveer 13.00u, dus ben ik voor de laatste keer nog eens door de dealer-room gaan snuisteren om te zien of ik geen ‘last minute’ koopjes op de kop kon tikken. En dat is inderdaad ook gebeurd in de vorm van enkele CCG-kaartjes met Cardassianen op het plaatje. Naderhand ben ik weer maar eens iets gaan eten, dit met de wetenschap dat ik later op de dag daar niet echt héél veel kans toe zou hebben.

Om 13.00u begon ik aan een sit-in van de hoofdzaal met als starter het panel van Julie Caitlin Brown die zowaar in zingen uitbarstte, en nog goed ook want ze brengt blijkbaar een cd uit. Iets wat door de fans wel geapprecieerd werd, zowel het zingen als het uitbrengen van de cd. Na haar panel zou ze trouwens haar cd’s nog verkopen in de hal, indien je dat wenste zou ze ze zelfs signeren, nog zo iets wat zeer geapprecieerd werd. Naderhand is ons ter ore gekomen dat ze al haar cd’s heeft verkocht.

Om 13.40u was het de beurt aan Peter

Jurasik, die wederom gul met zijn antwoorden was, dit zowel als eigen persoon, als zijn personage “Londo Mol-lari” die natuurlijk vond dat de Centauri ongelooflijk geweldig waren. Nadat zijn panel was afgelopen heeft hij nog een korte boodschap voorgelezen. Dit in verband met een boek dat over wijlen Andreas Katsulas zou gaan, waarin de voorgelezen boodschap een soort van voorwoord zou worden. Zéér ontroerend, écht waar, vandaar ook de staande ovatie naderhand.

Om 14.20u was het aan René Auber-jonois, die zich afvroeg waarom er nog zoveel mensen in de zaal zaten, dit aan-gezien hij volgens zijn eigen gevoel vrij-dag en zaterdag toch al alle vragen had beantwoord. Maar met Trekkies moet je voorzichtig zijn, die willen alles over je weten, iets wat hij nu wel ondervonden heeft. Het waren geen extreem indrin-gende vragen, dus hij heeft ze met alle plezier beantwoord. Bvb. hoe het was om een goede kennis als Nana Visitors te moeten kussen. Wel, blijkbaar is daar niet zo veel aan, aangezien je omringd wordt door zo ongeveer 40 mensen, er staan verschillende zeer heldere spots op je gericht én je moet nog rekening houden met de camera en je eigen posi-tie ten opzichte van die camera. Je kust elkaar dus niet zomaar voor de camera. En toen het moment gekomen en gegaan was en de director “cut” had geroepen, bleek Rene ook nog eens een stuk van zijn masker kwijt te zijn, een stuk dat te-rug gevonden kon worden op het gezicht van Nana Visitors. Zéér hilarisch!!! Zeker als je enigszins een goed ontwikkelde fantasie hebt, en ook wel dankzij de goed gedetailleerde uitleg van René.

Toen was het om 15.00 tijd voor het panel van Marina Sirtis, Brent Spiner en LeVar Burton. Helaas moesten Brent en LeVar vrij snel weg omdat ze het vliegtuig moesten halen, dus voor hen was het maar een kort panel. Daarom niet minder leuk, want dit trio is blijkbaar zeer goede vrienden van elkaar en ze zijn boven-dien als acteur/actrice nog eens goed op elkaar ingespeeld. Wederom uiterst grappige toestanden en uitspraken, die de zaal onderuit deden gaan. Zo bleek dat er twee BVC-leden chocolade had-

den uitgedeeld, maar dat ze blijkbaar een doosje voor Brent Spiner waren vergeten. Een feit waarvoor ze zich in dit panel ver-ontschuldigden, en een feit dat natuurlijk werd uitgebuit door de acteurs om er een extreem grappig feit van te maken. Blijkt nu dat Quintana en LeVar iets “hadden”, maar hoe dat in elkaar zat is iets wat ik helaas niet heb kunnen achterhalen. Vreemd, zéér vreemd!!!

Om 16.00 was het dan alweer tijd voor de sluitingsceremonie, iets wat altijd te snel daar is, maar iets waar je natuurlijk niet onderuit kunt. Wederom was het een ongelooflijk plezant weekend ge-weest, met een grote variatie aan gasten, en een goede afleiding in de dealerroom. We trokken nog een groepsfoto, haalden onze bagage af van de kamer van onze BVC-genoten, en vingen de rit naar huis aan. Snif, snif.

Groetjes, Mela Garak.



Star Trek mag dan wel een belangrijk aspect in het leven van een BVC-lid vor-men, Trekkies en sciencefictionfans in het algemeen maken jammer genoeg slechts een kleine minderheid van de bevolking uit. Maar het is wel een minderheid die zich laat opmerken. We zijn doorgaans erg passioneel over de series en films die ons zo ter harte gaan.We weten natuurlijk allemaal hoe de Star Trek-fans in 1968 van zich lieten horen om Star Trek van de nakende ondergang te redden. Na twee seizoenen wou NBC

de originele reeks met Kirk en Spock immers stopzetten. Maar dat was buiten de fans gerekend. Onder de leiding van über-fan Bjo (Betty Jo) Trimble schreven ze massaal brieven naar de studio, en met succes: dankzij de brievencampagne werd de reeks hernieuwd voor een derde seizoen.Dat ze dat toen voor elkaar hebben gekregen, mag gerust een klein wonder genoemd worden. Niemand had toen kunnen voorspellen dat Star Trek uit-eindelijk een succesverhaal zou worden

met vier spin-off-tv-series (samen met de originele serie goed voor in totaal meer dan 700 afleveringen, verdeeld over 28 seizoenen), een animatiereeks en elf bioscoopfilms! Van het internet was in die tijd nog lang geen sprake en het lag dan ook absoluut niet voor de hand om de fans te mobiliseren. Tegenwoordig speelt het internet een erg belangrijke rol in het bereiken en bij elkaar brengen van de fans en in het op touw zetten van allerlei acties en campagnes. De laatste keer dat Star Trek-fans mas-

Fans in het verweer

saal van zich lieten horen, was naar aanleiding van het stopzetten van Star Trek: Enterprise, de reeks met Scott Bakula als Captain Archer. Op het internet verschenen toen twee websites die zich tot doel hadden gesteld ervoor te ijveren dat Star Trek niet van het tv-scherm zou verdwijnen. Uiteindelijk zijn de twee sites, TrekUnited.com en SaveEnterprise.com, met elkaar gaan samenwerken, maar het heeft helaas niet tot het verhoopte resul-taat geleid. Na vier seizoenen verdween Star Trek: Enterprise definitief van het klei-ne scherm en de studio wou niet op dat besluit terugkomen, ondanks het massale protest. De fans hadden geld ingezameld in een ultieme poging met eigen middelen een vijfde seizoen te financieren, maar hoewel een aanzienlijk bedrag bij elkaar werd gebracht – zo’n drie miljoen dollar –, bleek dat lang niet voldoende te zijn. Voor één aflevering van Enterprise was immers zowat 1,6 miljoen dollar nodig, dus je kunt zelf uitrekenen wat een seizoen kost.Maar Trekkies zijn niet de enigen die voor hun favoriete series opkomen. Hun enthousiasme en strijdlust lijken te zijn overgeslagen naar de fans van andere reeksen.Een bekend voorbeeld is Firefly, de na amper een half seizoen ter ziele gegane sci-fi-reeks van Joss Whedon (gekend van Buffy en Angel). De reeks combineert western- en sci-fi-elementen. Hoewel Firefly door velen beschouwd wordt als de beste sciencefictionserie ooit, zat het de reeks al van bij het begin behoorlijk tegen. De studio (20th Century Fox) vond de pilootaflevering, waarin alle persona-ges aan de kijker geïntroduceerd worden, maar niets. Whedon werd amper een weekend de tijd gegund om met een nieuw scenario op de proppen te komen. Slechts elf van de veertien afleveringen werden uiteindelijk uitgezonden, en dan nog wel op verschillende uren, in de verkeerde volgorde, met een paar weken geen aflevering omwille van sportuitzen-dingen, en met de pilootaflevering nota bene als laatste! Geen wonder dus dat de kijkcijfers niet zo best waren.Maar ondanks het geringe aantal afleve-ringen en het feit dat de serie zo moeilijk op tv te volgen was, kon Firefly zich be-roepen op een enorme schare bijzonder toegewijde fans, die zich ‘Browncoats’ noemden. De fans slaagden er niet in



hun serie te redden, maar kregen wel voor elkaar dat de volledige reeks (in de correcte volgorde en inclusief de drie onuitgezonden afleveringen) op dvd werd uitgebracht. De dvd-verkoop bleek ver-volgens een ongekend succes. Massa’s nieuwe fans maakten dankzij de dvd-release kennis met Firefly en het aantal Browncoats bleef maar groeien.De Browncoats maakten gebruik van guerillamarketingtechnieken. Ze kochten de dvd-boxen niet alleen voor zichzelf, maar ze kochten ook extra boxen om aan vrienden en kennissen cadeau te doen of uit te lenen, zodat zoveel mogelijk men-sen met Firefly kennis konden maken. En met succes! Wie een of twee afleveringen gezien heeft, is doorgaans meteen in de ban en smacht ongeduldig naar meer. Heel wat mensen die Firefly hebben leren kennen via geleende of gekregen dvd’s hebben op hun beurt weer anderen ‘bekeerd’. De bijzonder goede verkopen van de dvd’s en het groeiende aantal fans hebben uiteindelijk geleid tot een Firefly-bioscoopfilm, Serenity genaamd. Niet slecht voor een serie die al na amper elf afleveringen van het scherm verdween... Tot op vandaag blijven de Browncoats onvermoeibaar ijveren voor een Serenity-sequel of – beter nog – een trilogie.

Iets meer succes om hun serie voor de ondergang te behoeden hadden aanvan-kelijk de fans van Jericho, een reeks over het wel en wee van een kleine dorps-gemeenschap na een aantal nucleaire ontploffingen in de Verenigde Staten. Het eerste seizoen eindigde met een cliff-hanger, maar desondanks werd Jericho toch door CBS stopgezet. Na hevig én origineel protest van de fans zwichtte CBS uiteindelijk voor de druk en bestelde nog zeven bijkomende afleveringen.De Jericho-fans hadden een originele manier gevonden om de aandacht van de studiobazen te trekken. Ze stuurden namelijk samen zowat twintig ton noten naar CBS. Ze lieten zich daarbij inspireren door een scène uit de cliffhanger aan het einde van het eerste seizoen, waarbij een van de hoofdpersonages de historische uitspraak ‘Nuts!’ van generaal McAuliffe tijdens de slag om Bastogne herhaalde. Leuk detail: een paar van die nootjes werden vervolgens gebruikt in de eerste aflevering van seizoen 2, een duidelijke knipoog naar de fans.Na die zeven bijkomende afleveringen werd de serie echter definitief opgedoekt. Hoewel, misschien is alles nog niet ver-loren. De producer van de reeks, Carol Barbee, heeft meer dan eens te kennen

gegeven dat ze zal blijven ijveren voor de voortzetting van Jericho in een of andere vorm. Misschien bij een ander tv-station, zoals SciFi Channel, of via de nieuwe me-dia, bijvoorbeeld online of direct-to-dvd.Nog een sci-fi-reeks die na de eerste dertien afleveringen niet werd hernieuwd, is Journeyman, over een man die buiten zijn wil om sprongetjes naar het verleden maakt – inderdaad: dat lijkt een beetje op Quantum Leap. NBC heeft de serie niet officieel opgedoekt, maar heeft de hernieuwingstermijn onopgemerkt voorbij laten gaan, wat in de praktijk op het-zelfde neerkomt. Omdat de serie zich afspeelt in San Francisco, roept de Save Journeyman-campagne alle fans op om een doos van San Francisco’s gekende ‘Rice A Roni’-rijstgerechten naar NBC op te sturen. Ze gebruiken daarmee duidelijk dezelfde tactiek als de fans van Jericho. Op het ogenblik van dit schrijven is de reddingscampagne nog volop aan de gang. We wensen Save Journeyman uiteraard alle succes toe, want de serie is echt wel de moeite waard.De reden waarom aan al die series vroeg-tijdig een einde gemaakt wordt, is helaas bijzonder triest. Hoewel er tegenwoordig heel wat reeksen gedraaid worden die van een bijzonder hoogstaande kwaliteit

zijn, met intelligent geschreven scenario’s en met een schare bijzonder enthousi-aste fans, zijn de studio’s maar in één ding geïnteresseerd: geld in het laatje. Wanneer uit de kijkcijfers blijkt dat er niet voldoende mensen naar het programma kijken op het moment dat het uitgezon-den wordt, valt er weinig te verdienen met de reclame-inkomsten en dát is het, waar het allemaal om draait. Dat de dvd-verko-pen goed zijn, dat veel kijkers de afleve-ringen opnemen en op een later tijdstip bekijken of dat velen de serie (legaal) online bekijken (bijvoorbeeld via iTunes of rechtstreeks op de website van het tv-station), telt jammer genoeg niet mee. Zo was Jericho de meest gedownloade tv-reeks in de geschiedenis van CBS, maar toch heeft dat de tv-bazen niet overtuigd. Helaas is met reality-tv zoals Big Brother, Expedition Robinson, Temptation Island en programma’s als Dancing with the Stars (Sterren op het ijs) en American Idol (Idool) tegenwoordig veel meer te verdie-nen. Daar kijken veel meer mensen naar – weet ik van horen zeggen, want aan mij

zijn dergelijke programma’s absoluut niet besteed – en die uitzendingen genereren bijgevolg veel meer reclame-inkomsten. Bovendien is het ook eens nog goedko-per om ze te maken.Tja, parels voor de zwijnen...

Websites bij dit artikel:Bring Jericho Backwww.bringjerichoback.comBrowncoatswww.browncoats.comSave Enterprisesaveenterprise.comSave Journeymansavejourneyman.netTrek Unitedwww.trekunited.com

Geert Bonte


Op een zaterdag in Beverly Hills kwam Night 1969 Editie. Het team achter de fan serie Star Trek Phase II (voorheen bekend als New Voyages), liet er de pre-mire zien van To Serve All My Days, met Walter Koenig in de hoofdrol. De orginele Chekov was daar, samen met Phase II ster/uitvoerend producent James en de meeste mensen van de crew en de cast.

De avond begint waarbij James Caw-ley de vele vrijwilligers bedankt die mee geholpen voor het samenstellen van de speciale editie en die het event geor-ganiseerd hebben. Hij spreekt ook over het hoogtepunt waarbij dat Koenig een ster krijgt on Hollywood’s Walk of Fame (hij was het enige TOS castlid die er nog

geen had). Dan laten worden er twee komische kortfilms vertoond. De eerste, van begin jaren 90, was spot trailer voor Home Alone waar het filmgedeelte op-nieuw wordt gedraaid met Koenig, waar de jonge Macaulay Culkin de lijn wist je dat William Shatner Star Trek VII gaat regisseren, zegt. De tweede was een slimme video samengesteld door de kin-deren van Koenig wat een tentoonstelling was van de ontdekking van Koenig waar hij een Soviet spion is, gebruik makend van videoclips van zijn verschillende tv- en filmverschijningen samen met getuige-nissen van familie en vrienden.

Cawley liet ook de trailer zien van JJ Abrams’ nieuwe Star Trek film en bedank-

te Paramount, Abrams en Bad Robot om de trailer ter beschikking te stellen en Star Trek posters werden aan het publiek uitgedeeld (de trailer was dezelfde als die van de officile site en de posters wer-den uitgegeven op WonderCon vorige maand). Er was ook een traktatie voor de Phase II fans waar zij een preview van de volgende episode krijgen, Blood and Fire. De emotionele scne met Denise Crosby in de hoofdrol (TNG: Tasha Yar) en er werd gepronkt met Ben Tolpin (de nieuwe Spock) en Bobby Rice (ensign Peter Kirk).

The 1969 EditionNa al de tentames van de nieuwe Night in 1969 editie, werd To Serve All My Days

Phase II PremiÈre 1969 Editie


vertoond. TrekMovie.com zorgt voor een volledige review kort voor hij wordt gereleased op het internet, maar hier zijn al enkele indrukken. Het eerste dat je zal merken is dat ze echt menen wat ze zeggen over het ‘1969’ ding. Je begint met het bekijken van 1969 tv-shows alsof je van zender verandert, inclusief Get Smart, Batman en Laugh In. De episode zelf plaatst originele ‘69 reclamespots tussenin om de act dat typische ‘60’s gevoel te geven.

Voor de nieuwe cut is het zeker een verbetering. De verfraaiing is verscherpt en de nieuwe visuele effecten door Daren Dochterman zijn meer gepast voor een 60’s tv-show. Alhoewel Daren meer

afwijkt van wat kon met de schepen in de jaren 60 (na de show heb ik met Daren gesproken om afwijkingen te rechtvaardi-gen van het traditionele ‘ruimte meer’ tot wat zij zouden gedaan hebben als ze niet waren gebonden tot de beperkte effecten van de tijd). Een andere verbetering was het gebruik van Original Series muziek, meestal van het derde seizoen (die nooit was uitgebracht maar waar Phase II de hand kon op leggen).

Tenslotte was er een nieuw einde toege-voegd (na de end-credits) waarin wordt uitgelegd waarom Chekov in leven is in de toekomstige episodes.Rot in het vak, schrijver D.C. Fontana lichtte enkele pun-ten tijdens het vragenuurtje die nadien

kwam, waarin ze zei dat ze geen nieuw einde schreef en dat ze in haar gedach-ten dacht dat Chekov dood was en de toekomstige waarnemingen van Chekov eigenlijk van zijn neef Sergei waren. Er was nog een interessante item op het einde, tijdens de credits...een beeld van Cawley als Kirk in de transporter waarin hij een uniform van Star Trek Enterprise draagt.

Phase II PremiÈre 1969 Editie


Op zaterdag 10 mei ging er een wel heel speciale meeting door in

het Provinciaal Domein Bokrijk. Een Life rollenspel waarbij iedereen

in de huid kroop van het personage dat hij of zij ook gebruikt op zijn

lidkaart. Dus de deelnemers konden zich een namiddag gedragen als

Starfleet officieren op een geheime missie.

Hieronder zul je dus niets lezen over het goede weer dat we mochten

meemaken. Het was trouwens uitermate zomerweer, wat wel zo leuk

was omdat alles zich in open lucht afspeelde.

Misschien denk je wel deze verslagen klinken als fanfictie en dat komt

eigenlijk heel erg dicht in de buurt. Verschillende personen hebben

hun ‘personal log’ opgemaakt. Dus hoe zij, vanuit hun Starfleet perso-

nage, deze dag beleefd hebben. (of toch op zijn minst hoe zij dit aan

Starfleet hebben gerapporteerd).

Mission log Captain Zoray;

Ik ben veilig neergestraald. Ik denk niet dat ik dat zou kunnen zeggen als de pattern enhancers niet hadden geholpen. Maar de stralingsgordel rond de planeet bemoeilijkt zaken enorm. Ik vermoed dat die stralings-gordel onze metingen vervormd. Ik stel een grondig onderzoek voor naar de eigen-schappen van dit fenomeen.Volgens mij is er iets mis met de gegevens die we doorkregen via de probes. Ik wil toegeven dat de zon van het type G2V is maar dit is totaal geen H-class planeet! volgens mijn metingen vanaf het oppervlak is dit een M-class planeet en wat meer is,

ze is bewoond! Ik heb sporen van bewo-ning ontdekt en ben prompt ondergedoken tot ik een betere studie heb kunnen maken van hun beschavingsniveau.

De stralingsgordel maakt dat ik geen continue contact heb met het surveillance schip. Er zijn vensters die me toelaten om een datastroom door te sturen maar het komt meer voor dat ik kan sturen dan dat zij kunnen zenden. Het zal een lang uitgerekende conversatie worden voor ik hier weg kan want de pattern enhancers moeten geactiveerd worden op het juiste tijdstip zodat van een venster kan geprofi-teerd worden.Er zijn twee verschillende rassen op deze planeet. De Ri’tou en de S’ran. Ik kon me zonder veel problemen voordoen als een Ri’tou die er volledig uitzien als homo Sapiens zoals ze ook op Aarde voorko-men. De S’ran lijken ogenschijnlijk exact

Role

Playing

Game

Bokrijk


op de Ri’tou maar zij hebben boven hun rechteroog een opvallende gezichtskleu-ring in de vorm van een halve maan.Ik ga me voordoen als een S’ran want de Ri’tou zijn, ondanks dat het vriendelijke mensen zijn, op een pastoraal bescha-vingsniveau dat gelijkstaat met begin 21ste Eeuw Aarde. De S’ran zijn volgens mij véél verder.

Ik heb een wereldkaart kunnen bestu-deren. Deze planeet wordt S’ran-ock genoemd door de S’ran, de Ri’tou noemen hem Aarde, heel origineel moet ik zeg-gen. Wateroppervlakte 70 procent. 1 grote satelliet die ongeveer van kwart van de grootte van S’ran-ock. Deze planeet lijkt bijna op Aarde. Bijna alle elementen in de atmosfeer komen overeen. Alleen die stra-ling is me een mysterie.

De wereld word bestuurd door de S’ran maar blijkbaar hebben de Ri’tou dat niet eens door. Ze weten niet dat de gezichts-vlek een verschillend ras aanduid, maar alle overheidsfuncties worden ingenomen door S’ran. Wonderbaarlijk genoeg worden de Ri’tou niet aanzien als een minder ras maar aangemoedigd om toch hogere studies te proberen. Tot nu is het slaagpercentage echter laag. De wetenschappers zijn allen S’ran. Ik ga proberen om te infiltreren om meer informatie op te doen, misschien zijn ze bijna klaar voor First Contact.

Ik ben geïnfiltreerd in een kleine groep wetenschappers die zich hebben afgezon-derd om hun research te doen. Dit team is bezig met het ontwerpen van een Warp motor die op biologische principes steunt. Ik heb het vermoeden dat er iets mis is met het ontwerp maar ben zelf geen engineer. Ik stuur de specificaties samen met dit log. Gelukkig vertrouwd Corado, de leider van het team, me. Hij denkt dat ik van het con-tinent Ef’dita van de stad K’res afkomstig ben. Mijn accent lijkt dat te bevestigen. Gelukkig dat de meeste wetenschappers veel reizen, zodat ze een mengelmoes van accenten en dialecten verzamelen en dat onderzoeksteams worden samengesteld uit personen van overal.

De motor is bijna klaar! De raket is verdekt opgesteld zodat de Ri’tou die hier komen om een ‘authentiek oud stadje’ te zien geen argwaan zouden krijgen. Corado

verwacht dat de ‘rustdag’ op Stardate 100520.08 zal doorgaan en de lancering de dag erna. Ik heb dit ‘rustdag’ fenomeen opgezocht want het klonk anders dan de gebruikelijke weekendachtige dagen die ook genomen worden.Voor de S’ran een belangrijk project star-ten lassen ze een dag in waarin ze niets doen aan dat specifieke project. Het is als het ware een dag om op adem te komen en je mentaal voor te bereiden.

Ik heb bericht doorgekregen dat Starfleet een team zal sturen om een kijkje te ne-men. Ik moet ervoor zorgen dat de pattern enhancers opgeladen zijn zodat ze kunnen neerstralen op de juiste tijd. Ze komen op de ‘rustdag’Ik zou ze willen tegenhouden want ik heb net een ontdekking gedaan in verband met de straling en dat gaan ze niet leuk vinden. Ik kan mijn krachten hier niet gebruiken! Vermits ik niet echt de gewoonte heb om die dikwijls te gebruiken had ik het nog niet eerder door. Ik voel me plotseling heel erg kwetsbaar…Ik kan geen bericht meer doorsturen voor ze komen.

Ik heb Corado op de hoogte gebracht dat er een ander team gaat komen. Hij heeft direct gezegd dat hij dat wel verwachtte omdat het project immers op het punt staat om bekend gemaakt te worden en dat het andere team welkom is om de lancering bij te wonen. Blijkbaar weten andere wetenschappers enkel dat ze met een project bezig zijn dat zich bezig houd met de ruimte. Ik heb de nota’s doorge-nomen die naar andere onderzoekscentra zijn gestuurd. De S’ran kijken blijkbaar over het algemeen niet verder dan de stralings-gordel.Jammer dat we de lancering niet zul-len kunnen bijwonen vanop de planeet. Uitgerekend die dag zijn er twee vensters die transport toestaan. Daarna is het weer wachten.

Ik ben terug van S’ran-Ock. Is het wel nodig dat ik nog verder verslag uitbreng? Ik vermoed dat Junesta wel alle informatie zal geven die Starfleet nodig heeft. Maar ik loop vooruit.Het Away team kwam en ze brachten verontrustende nieuws mee, de motor van de S’ran was een potentieel dodelijk

gevaar. De lancering moest worden ver-ijdelt. Maar hoe kun je nu in vredesnaam een groep wetenschappers overtuigen dat hun uitvinding gevaarlijk is als je plotseling uit de lucht komt vallen? Ik moet zeggen het Away Team onder leiding van Admi-raal Garak deed erg zijn best om eerst de groep en later de S’ran op individuele basis te overtuigen.Ik sloot me aan bij de anderen en praatte op de S’ran in toen plots Junesta, Sarin kwam halen in een wel heel vreemde stem-ming. Ik vertrouwde het niet en stuurde Commander Kris Hegh Russel achter hen aan. Toen ze nogal lang wegbleef naar mijn smaak ben ik hen ook gevolgd en kwam achter de reden voor de paniek.Omar en Skrain, de wetenschappers die zich het felste hadden verzet tegen onze argumenten, lagen vermoord op de bin-nenplaats. Wie had dit gedaan? Iedereen was ineens verdacht en wij nog het meest ondanks dat Omar zijn deel van persoon-lijke vijanden heeft gemaakt tijdens zijn leven. Samen met Skrain heeft hij menig vuile streek uitgehaald. En toen ik Sarin en Junesta confronteerde dat er genoeg personen waren die Omar een lesje wilden leren, was het hek helemaal van de dam. Dit kon zo niet langer. Ik zocht Admiraal Garak op die nog steeds probeerde om Corado, de leider, te overtuigen en sprak haar aan met ‘Admiraal, ik denk dat we hen de waarheid moeten vertellen.’ Gelukkig zag de Admiraal dat ook in of ik zou nu voor de krijgsraad gedaagd worden. Met die zin had ik in feite al duidelijk gemaakt dat we geen weten-schappers zijn. Maar als ik dacht dat het nu makkelijker zou gaan dan kwam ik bedrogen uit. Hoewel Sarin ons ‘nieuwe verhaal’ geloofwaardiger vond dan dat we wetenschappers zouden zijn van Ef’dita. Gelukkig zijn er blijkbaar heel overtuigende orators in Starfleet want uiteindelijk konden we hen overtuigen om mee te komen… Mits we één persoon achterlieten zodat ze de zekerheid hadden dat hun collega’s zouden terugkeren.Toen het transportervenster openging stonden we klaar om terug te gaan naar ons schip. Maar ik heb en vermoeden dat Junesta niet zal terugkeren naar S’ran. Hij is veel te geïnteresseerd in wat Starfleet te bieden heeft.


Captain Phil T. Berns

Captain’s log: Waarom ik me door Captain Zoray heb laten overtuigen deel te nemen aan de away mission op de planeet S’ran-ock zal mij een mysterie blijven. Maar als een trouwe Officier van Starfleet rapporteerde ikzelf, samen met mijn First Officer, me voor dienst op de USS Sovereign. Op de Bridge dacht ik nog “They don’t make starships like they used to” want de Bridge van mijn refitted Constitution Class starship ziet er toch veel gezelliger uit.

Samen met nog een aantal andere Chinese vrijwilligers beamden we down op S’ran-ock. Ik kan niet spreken voor heel de planeet, maar de stad die we bezochten deed denken aan een stad uit een oud openluchtmuseum dat vandaag de dag nog steeds bestaat ergens in de Europese Unie op Aarde.

Wat mij meteen opviel is dat Corado, de leider van het team wetenschappers enorm gelijkt op de rockzanger die de ori-ginele versie van het lied “Paradise by the Dashboard Lights” destijds ingezongen heeft. Niet de groep P’n Devoo die het lied in 2268 coverde, maar de originele zanger Meatloaf.

De biologische Warp motor die het team van wetenschappers onder Corado ge-bouwd heeft blijkt een tijdsbom te zijn. De motor doen werken buiten de stralings-gordel om de planeet zou de complete vernietiging van heel het heelal veroorza-ken. Prime directive of niet, we moeten beletten dat de testvlucht, die de dag nadien zou plaatshebben, doorgaat.

En toch willen die potlood-duwers van Starfleet dat de prime directive gedeelte-lijk toegepast blijft. We mogen de S’ran niet vertellen wie we zijn en wat we er komen doen maar we mogen wel onze wetenschappelijke rapporten tonen die the second big bang mooi voorspellen.

Ik vraag me nogsteeds af waarom ik, de man die men de bijnaam Dirty Bernie gaf en die met een Phaser onder zijn hoofd-kussen slaapt moest deelnemen aan een babbel missie.

Maar goed, het was al na een paar minu-ten duidelijk dat onze bewijzen hen niet zouden kunnen overtuigen, dat we hen alleen zouden kunnen overtuigen wan-neer we ons bekend maken en hen voor een ritje in ons ruimteschip meenemen. Maar dat mocht niet meteen, dat konden we pas als last resort doen, if all else had failed. De eerste drie uur mochten we dus niets anders doen dan ons rapport laten lezen en dan uren gaan discussië-ren tegen dovemansoren. Niet bepaald mijn stijl.

Ook mijn First Officer was dat soort bab-bel opdrachten niet gewoon. Daarenbo-ven bleek één van de wetenschappers meteen een oogje op haar te hebben. Big mistake. Toen die twee keer probeerde een gesprek over the birds and the bees met haar aan te knopen kreeg hij het wel-verwachte deksel op zijn neus. Auwch, moet pijn gedaan hebben.


Steeds bleef J’tana tegen Mela Garak zeggen dat de enige oplossing was dat we ons zouden bekend maken als buitenplaneetse wezens. En steeds kreeg zij van Garak te horen dat het daar nog te vroeg voor was. Het werkte haar dusdanig op de zenuwen dat ze op een bepaald moment een kreet liet en met de noorderzon verdween. Ik opende mijn old time 23ste eeuw communicator en vroeg haar waar ze heen ging. Ze vertelde me dat ze “er vandoor” ging. Ze beleefde duidelijk geen pret aan deze missie en ik trouwens ook niet. Hoe ze terug op het schip geraakt is blijft me tot op vandaag een raadsel, maar op de planeet S’ran-ock was ze niet meer.

Ik zag meteen dat er nog twee landing party members waren die niet zo geschikt bleken voor babbel missies, namelijk En-signs Johanna ‘Jo’ Christoffson en Nico Mantels. Dus ben ik met die twee, plus een paar Ri’tou een glas gaan drinken in één van de plaatselijke drankslijterijen en heb ik de missie in handen van Garrak, Zoray en Russel gelaten. Zo heb ik ge-wacht tot de missie volbracht was en we weer naar het schip konden beamen.

Op een bepaald ogenblik hoorde ik dat er twee van de geleerden tijdens de missie vermoord zijn. Don’t look at me, ik had niet eens een phaser bij. En dat is tegen al mijn principes. Trouwens je kan zeker zijn dat ik de moorden niet gepleegd heb aangezien ik de lijken achteraf niet onder-vraagd heb. Immers Dirty Bernie shoots first, then asks questions later.

Van de planeet S’ran-ock kan ik maar een paar dingen zeggen. Het weer was er voortreffelijk en de locale dranken zijn er lekker. Het was zo gezellig als een uitstap naar dat openluchtmuseum op aarde waarover ik het eerder al had. Voor de rest, where is the Borg when you need them?

Admiral’s Log; Mela Garak speaking.

We hadden vandaag een uiterst moei-lijke missie te volgbrengen, we werden door Starfleet naar de planeet S’ran-Ock gestuurd, dit is een M-klasse planeet met een stikstof-zuurstof atmosfeer. Onze waarneemster, Quintana Zoray, heeft dit alles vanop het oppervlakte kunnen vaststellen. Helaas is dit iets dat van-uit de ruimte niet waar te nemen is, dit komt omdat er een stralingsveld rond de planeet S’ran-Ock hangt. Hierdoor lijkt de planeet vanuit de ruimte voor de sensoren op een H-klasse planeet met een atmosfeer die veel Argon bevat en een woestijnachtig uiterlijk heeft.

Het blijkt dat op deze planeet twee Hu-manoïde rassen leven. Eentje daarvan, de Ri’tou, zijn technologisch totaal nog niet vergevorderd, en hebben ze veel gelijkenissen met de mensen van Aarde gedurende de 21e eeuw. Met hen mo-gen we volgens de bevelen van Starfleet totaal geen contact hebben. Enkel al eens vriendelijk goedendag zeggen en/of al eens een kleine en beperkte opmerking geven op iets, maar voor de rest moesten we zoveel mogelijk contact vermijden met dit volk. Het was dan ook niet voor hen dat we gekomen waren.

Het tweede ras, de S’ran, zijn technolo-gisch al verder gevorderd en allen zijn ze wetenschappers, hebben de laatste jaren aan een biologische warpmotor gewerkt die ze morgen willen lanceren. Maar dankzij enkele schema’s over de biologi-sche motor, die ons via onze waarneem-ster Quintana zijn verschaft, en die door onze eigen Starfleet-wetenschappers zijn onderzocht. Hieruit is gebleken dat die biologische motor, eenmaal voorbij het stralingsveld van de planeet, alle intelligent leven in het universum zou doen sterven. Inclusief de S’ran die de bemande raket met deze biologische mo-tor zouden besturen. Wij moesten dus ingrijpen vóór dat ze dat zouden doen, maar om de Prime Directive te kunnen respecteren zouden we ons voordoen als wetenschappers uit een andere stad,

we zouden ook niets meenemen qua materiaal dat ons zou verraden. Dus geen Padds, tricorders, hyposprays, phasers, en dergelijke meer, ook onze rangen zouden niet vernoemd worden, dit om onze achtergrond beter te kunnen verbergen. We hadden enkel gebruikt gemaakt van enkele transport enhancers die ons zouden helpen om naar de pla-neet te beamen. Dit had te maken met het feit dat de stralingsgordel die rond de planeet hing op bepaalde openingen had, en met behulp van de transport enhancers zouden we door die vensters kunnen beamen.

Volgens onze orders van Starfleet was het van het allerhoogste belang dat we alles eerst uitprobeerden via de diplomatische weg, dit om de S’ran te kunnen ompra-ten om hun bemande raket morgen toch maar niet te lanceren. Juist omdat we ons voordeden als wetenschappers, moestn alle diplomatische wegen de allerhoogste voorrang krijgen, en moesten deze eerste uiterst uitgebreid onderzocht worden. Ons zelf voorstellen en de locatie van ons ruimteschip prijsgeven dat in een baan rond de planeet hing, was de laatste en ultieme optie om hen te overtuigen. Maar helaas, zoals waarschijnlijk met aal weten-schappers het geval is, waren ze harde noten om te kraken, en lieten ze zich dan ook niet zomaar ompraten. Dit is echter wel begrijpelijk, ze hebben hier jaren aan gewerkt, veel van hun tijd en geld ingesto-ken, en ze laten zich dan ook niet zomaar, zonder al te veel harde bewijzen ompraten. Ondanks onze overtuigende resultaten in wetenschappelijke bewijzen en simulatie-resultaten, wij waren enkel goedgetrainde officieren en geen wetenschappers, waren echter nog niet alle wetenschappers helemaal overtuigd. Er waren er echter al enkelen gaan twijfelen aan hun eigen resultaten en wilden onze inlichtingen wel eens wat grondigere onderzoeken, maar zoals bij vele culturen die op het punt staan van Warpsnelheid te bereiken het geval is, heeft diegene met de meeste valuta vaak de meeste en grootste macht. Helaas een beetje vergelijkbaar met de Ferengi, de rijkste persoon is tevens de machtigste persoon.

We hebben écht alles gepoogd om ze te overtuigen, iets wat ons uiteindelijk


ook gelukt is, het is echter niet bepaald gegaan zoals we gewenst hadden. Twee van de belangrijkste tegenstanders van onze komst en van onze gegevens, zijn vermoord, helaas is er hiervoor geen moordenaar gevonden. Maar de weten-schappers relateerden de dood van hun twee collega’s natuurlijk aan onze komst, dit op basis van het feit dan vóór onze komst er nog niets aan de hand was, en na onze komst blijken er twee van hun mensen te zijn vermoord. Logisch dat ze ons verdenken.

Nu dat er twee van de wetenschappers zijn vermoord, hadden we geen enkele andere keuze dan onze werkelijk identiteit als Starfleet officieren uit de doeken te doen, dit in een poging om hun verden-king van ons te verlichten, maar dat is helaas niet gelukt. Met de dood van de twee wetenschappers is er een periode van rouw ingesteld, waardoor de lance-ring van de bemande raket van morgen uitgesteld tot na de rouwperiode. De overgebleven vier wetenschappers zijn akkoord gegaan om drie wetenschappers samen met ons naar het schip te beamen en zo onze apparatuur te controleren om een goede werking te verzekeren. En om naderhand met diezelfde apparatuur onze gegevens te controleren op hun echt-heid of hun biologische motor nu echt zo schadelijk was of niet. Gelukkig is er gebleken dat onze wetenschappelijke ge-gevens niet gelogen was en is de lance-ring van hun bemande raket afgezegd en word de motor ontmanteld. Ook zullen de S’ran zich in de toekomst inspannen om een nieuwe niet-biologische warpmo-tor te bouwen die, eenmaal hij voorbij het stralingsveld van hun planeet komt, totaal onschadelijk is voor het gehele universum en zijn variatie aan bewoners.

Stardate: 100520.08Missie: Diplomatische missie naar S’ran-Ock (eerste contact)Commander Kris Hegh RusselCommanding officerUSS YamatoBVC Fleet

Samen met andere speciaal geslecteerde of-ficieren uit de BVC-vloot werden wij naar de USS Sovereign geroepen, die een baan rond S’ran-Ock had, voor een uiterst geheime missie. Aangezien ik de enige van de USS Yamato was die geselcteerd was en er ook nog een andere missie gepland was, heb ik mij naar het verzamelpunt begeven met één van onze shuttles. Namelijk de Puddlejum-per. (Degene die dat ding een naam heeft gegeven zouden ze moeten afschieten. Is dat nu een naam voor een shuttle?)Na een dag reizen kon ik landen in de shut-tlebay van de USS Sovereign en werd ik opgewacht door Admiral Garak die mij per-soonlijk mijn quarters wees en me vertelde dat, zodra alle officiers die opgeroepen wa-ren, present waren, we onmiddellijk samen zouden komen om gebriefd te worden.Terwijl ik wachtte, kreeg ik de kans om de USS Sovereign te verkennen. Het is een knap schip, maar natuurlijk zal mijn eigen USS Yamato steeds mijn voorkeur blijven dragen.Niet lang daarna kreeg ik het bevel om naar de vergaderruimte naast de brug te komen. Daar werd ons verteld dat S’ran-Ock, waar de USS Sovereign een baan rond hield, bijna op het punt stond om warp snelheid te ontdekken. Het probleem was dat Starfleet had ontdekt dat er een probleem met de bi-ologische warp motor was, die deze mensen wilden gebruiken. Ik ben getraind in security en dus niet echt goed in technobabble, maar ik zal proberen het zo correct mogelijk uit te leggen. Door een beschermend veld rond de planeet, vormt de biologische motor op de planeet geen probleem en wijzen de testen daar dus ook niet op problemen. Maar van zodra de motor het beschermende veld verlaat, zal door een reactie in de motor een ontploffing plaatsvinden die het volledige universum zal doen vergaan. Niet echt een leuk vooruitzicht dus. En dit moesten we nauurlijk voorkomen.

Starfleet wou dit op een diplomatische ma-nier proberen, maar door de prime directive, werd er ons gevraagd om onze identiteit ge-heim te houden en te doen of we van S’ran-Ock afkomstig waren. Maar dit was gemak-kelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Door het beschermende veld rond de planeet, konden we enkel op bepaalde tijdstippen naar de planeet gestraald worden en terug. En tussen ons vertrek en de lancering van de raket, was er nog maar een raam waardoor we konden gaan. Voor die tijd moesten we dan ook de wetenschappers overtuigd heb-ben om de raket niet te lanceren. We moch-ten enkel onze identiteit prijsgeven indien we geen andere keuze meer hadden. Indien we dan de wetenschappers nog niet konden overtuigen, zat er voor Starfleet niets anders op dan de planeet te vernietigen, wat we dus ook moesten proberen te voorkomen.Captain Quintana Zoray was al een tijdje op S’ran-Ock en zij zou ons daar dan ook opwachten en aan de wetenschappers voorstellen.Doordat we moesten doen of we van S’ran-Ock kwamen, moesten de officieren die bepaalde uiterlijke kenmerken hadden, die te veel zouden opvallen, nog even langs Sickbay om deze snel te laten weghalen. Ik vind het nog steeds raar om mezelf als mens in de spiegel te zien. Ik ben wel half-human, maar ik zie eruit als een volbloed Klingon en daar ben ik ook trots op, dus om mezelf volledig menselijk te zien, voelt nog steeds raar aan.Op de planeet leefden twee soorten mensen in vrede met elkaar, de Ri’tou, die geestelijk nog in de oertijd zaten en de S’ran, die heel geavanceerd waren en dus ook bijna warp-snelheid bereikt hadden. Het enige uiterlijke verschil, buiten de kleding, tussen de twee, was dat de S’ran een maanachtige zwarte vorm opzij van hun voorhoofd hadden. Deze kregen we dus ook allemaal aangemeten.Nadat iedereen het uiterlijke kenmerk van de S’ran had gekregen en klaar was voor vertrek, waren we net op tijd om door de opening in het veld gestraald te worden.We landden in een bebost gebied, waar we vooral Ri’tou tegenkwamen. Er was ons duidelijk gezegd dat, ook al leven ze in vrede samen, de S’ran de Ri’tou bijna volledig negeerde. Dat is dus ook wat wij deden. En blijkbaar deden we het goed, want geen van de Ri’tou keek verbaasd naar ons.Admiral Garak leidde ons naar de stad waar de raket en de biologische motor klaar


waren voor vertrek. De S’ran hadden voor de grote dag een dag vakantie gekregen en de meeste die we tegenkwamen, lagen dan ook te luieren in de warme zon. Captain Zoray wachtte ons op om ons te briefen. Zij legde snel de situatie uit. Corado was de hoofd-wetenschapper en een zeer leuke man om mee om te gaan. Hij had ook een heel open geest en zou normaal gemakkelijk om te praten zijn. Omar daarentegen was zijn rech-terhand en een absoluut naar individu. Hij zou alles proberen om de lancering proberen te laten doorgaan. Dan waren er nog Skrain, Omar’s rechterhand, Sarin, een theoreticus die vooral naar Corado luisterde, Sanara, die een meeloper was en Junesta. Volgens Quintana hadden we alleen een mooie vrouw nodig en Junesta zou met eender wat we voorstelden akkoord gaan. Aangezien dit de rustdag voor de belangrijke lancering was, waarschuwde Quintana ons ook dat de S’ran waarschijnlijk niet veel zin zouden heb-ben om zich vandaag met het project bezig te houden.Na de snelle briefing, leidde Quintana ons naar de plek waar de wetenschappers onder de zon zaten te luieren. We stelden ons-zelf aan hen voor en probeerde hen al snel bewijzen voor te leggen dat hun motor zou ontploffen, mocht hij het veld rond de planeet buitengaan. Natuurlijk lachtten zijn ons bijna in ons gezicht uit en ze splitsten zich in klei-nere groepjes om te proberen van ons af te geraken, zodat ze van hun rustdag konden genieten. Mela Garak beveelde ons snel om ons ook op te splitsen en de wetenschap-pers één voor één te overhalen. Samen met Jijan Dax gingen we naar Sarin en begonnen met hem te praten. Hij stond open voor onze ideëen, hoe vergezocht ze ook waren voor hem en hij luisterde oprecht naar ons verhaal. Zowel Jijan Dax als ik, hadden het gevoel dat hij bijna overtuigd was tot hij plots werd weg-geroepen door Junesta die nogal overstuur leek. Quintana zei dat ik erachteraan moest gaan om te zien wat het probleem was.Ik rende achter Sarin en Junesta aan die te-rug naar de plaats gingen waar we voordien allemaal samen hadden gestaan. Ik verstopte me achter een muur, spijtig genoeg had ik al snel door dat het niet echt een goede schuil-plaats was, toen Junesta me plots vastpakte en meesleurde. Ik moest mezelf inhouden om me niet te verdedigen en hem ineen te slaan. Razendkwaad vroeg hij wat we van plan waren en ik vertelde hem eerlijk dat ik geen idee had waar hij het over had. Toen

wees hij naar Omar, die op een bankje lag en Skrain, die op de grond lag. Junesta brulde dat ze dood waren.Ik kon het niet geloven en checkte snel hun pols om tot de ontstellende conclusie te komen dat ze inderdaad morsdood waren.Niemand van ons had wapens bij, daar was ik zeker van. Niemand van ons kon dit gedaan hebben, daar was ik 100% zeker van. We waren allemaal Starfleet officieren, die zouden nooit iemand in koele bloede afschieten. En ik vertelde de razendkwade Junesta en wit uitgeslagen Sarin dan ook dat onze mensen dit zeker niet gedaan konden hebben. Natuurlijk geloofden zij me niet. Ik wist dat ik de rest hier iets van moest laten weten en rende snel van de plaats van de misdaad weg. Ik botste bijna omiddellijk op Quintana en Jijan Dax en sleurde hen mee. Ook zij waren compleet ontstelt dat dit gebeurt was. Ik snelde terug naar buiten om de rest van onze groep en de andere S’ran wetenschappers er bij te halen. Onmiddel-lijk ontstond er een hele discussie over wie dit gedaan kon hebben en volgens de S’ran waren wij de enigen die dit gedaan konden hebben, aangezien wij zo hard tegen de lancering waren en Omar en Skrain de enige twee waren die zelfs niet wilden luisteren naar onze uitleg. Plots beseften enkele van ons dat Corado nergens te bekennen was. Snel stuurde Quintana twee van onze men-sen op pad om hem te gaan zoeken, maar die kwamen al snel met lege handen terug. Samen met de S’ran gingen we dan op zoek naar hun hoofdwetenschapper. Na een tijdje vonden we hem in één van de gelagzalen in het stadje. We vertelden hem het nieuws over de twee doden en hij reageerde al even verbaasd als de rest. Het was toen dat de rest van de S’ran begonnen te dreigen met de doodstraf voor ons, dat Quintana besefte dat het tijd geworden was om de S’ran de volledige waarheid te vertellen over wie we echt waren en waar we echt vandaan kwamen.

Eerst waren ze verbaasd en nog steeds heel wantrouwig, tot Sarin plots zei dat hij dit geloofwaardiger vond dan onze eerste uitleg. We stelden voor dat drie van hen mee zouden gaan naar de USS Sovereign waar we hen de bewijzen van ons onderzoek zouden laten zien en onze warp kern en dat één iemand van hen zou achterblijven om de lancering toch te doen doorgaan, mocht de rest niet terugkeren. We lieten hen alleen om te beslissen.Het duurde niet lang voor ze naar ons wan-delden met de boodschap dat Corado, Sarin en Junesta mee zouden gaan en Sanara zou achterblijven om de raket te lanceren als zijn collega’s niet terug zouden keren.Aangezien we nog even hadden tot de vol-gende opening in het veld zou verschijnen, gingen we nog iets drinken in de gelagzaal waar we Corado hadden gevonden. Daar legden we ze nogmaals onze gegevens voor die nu met veel meer interesse werden bekeken.Toen de opening eindelijk daar was, werden we terug naar de USS Sovereign gestraald waar de drie wetenschappers hun ogen uitkeken. Terwijl onze science-officieren hen rondleidden, gingen Admiral Garak en ik terug naar de ziekenboeg om ons gewoon uiterlijk terug te kijken. De S’ran keken rede-lijk verbaasd toen ze ons daarna terugzagen. Wij waren natuurlijk de eerste ‘echte aliens’ die ze ooit gezien hadden. Nadat de S’ran wetenschappers overtuigd waren dat hun motor niet echt gezond voor het universum was en nadat we hen de data gegeven hadden van onze warp motor, was het tijd voor hen om te vertrekken.De USS Sovereign wachtte nog even om er zeker van te zijn dat de lancering niet door-ging en vertrok toen om de de officeren van de andere schepen op het dichtsbijzijnde station af te zetten en aan zijn volgende mis-sie te beginnen.


bron: GadgetZone

Toshiba ontwikkelt zelflerend robotje

Toshiba werkt momenteel aan een robotje dat als universele afstandsbediening kan functioneren. Het robotje heet ApriPoko en kan zichzelf dingen aanleren. Dat doet hij door vragen te stellen. Stel dat je bijvoorbeeld de afstandsbediening van je tv gebruikt om de tv aan te zetten, dan pikt ApriPoko het infraroodsignaal op en vraagt hij wat je zojuist deed.

De robot slaat het vervolgens op in zijn geheugen, zodat je de volgende keer direct aan hem kunt vragen of hij de tv aan wil zetten.

Toshiba onderzoekt op dit moment nog wat er precies allemaal mogelijk is, maar het is in ieder geval de bedoeling dat ApriPoko tal van apparaten in je huis gaat bedienen en dat de robot ook echt op de markt komt.

Cloaking Device voor bierblikjesAls je wel eens ergens naartoe gaat waar geen alcohol is toegestaan en waar je toch graag je eigen bierblikje wilt drinken, dan kan Canouflage een uitkomst zijn. Met Canouflage kun je je blikje Heineken omtoveren in een onschuldig lijkende Pepsi-cola. Het is alleen te hopen dat er niet al te goed naar wordt gekeken, want in verband met het merkrecht staat er geen Pepsi, maar Peski op.De wikkels zijn herbruikbaar en kosten 6 dollar per vier stuks.

Nokia presenteert concept ‘Morph’Nokia geeft ons weer eens een kijkje in de (verre) toekomst met zijn ‘Morph’ concept. Dit is een apparaatje dat is gemaakt van flexibel materiaal en dat dankzij nanotechnologie kan ‘morphen’ in allerlei verschillende vormen. Met nanotechnol-ogy zijn ook transparante gadgets mogelijk en zelfreinigende oppervlakken.

Nokia presenteerde het concept in samenwerking met de University of Cambridge in het Museum of Modern Art (MoMa).


CHINA BEHEERST HET WEER TIJDENS DE SPELENHet lijkt wel iets uit een science fiction-film, maar China is echt van plan om het weer te beheersen tijdens de Olympische Spelen die dit jaar in het land plaatsvinden. De bedoeling daarvan is uiteraard om het Olympisch stadion droog te houden. Het weer wordt hiertoe via vliegtuigjes, radar en een IBM p575 supercomputer nauwlettend in de gaten gehouden over een enorme oppervlakte van ruim 27.000 km2 rondom het stadion.

Zodra er regenwolken in de buurt dreigen te komen, zullen deze worden ‘aangevallen’ door twee vliegtuigen en twintig artill-erie- en raketinstallaties. Uiteraard worden geen explosieven afgevuurd, maar speciale munitie met droog ijs en zilver-jodide. Hierdoor valt de regen al naar beneden voordat de wolken ook maar in de buurt van het stadion kunnen komen. Mochten er toch nog regenwolken doorheen komen, dan worden er ook nog eens speciale chemicaliën op losgelaten, die ervoor zorgen dat de regenval wordt uitgesteld en de wolken dus overwaaien.

Overigens zou China deze techniek ook al inzetten vlak voor vakantieperiodes en is er al een pretpark dat via soortgelijke maatregelen in de toekomst regenvrij wil blijven.

BAE Systems gaat voor het Amerikaanse leger multifunctionele, intelligente miniatuurrobots ontwikke-len. Deze robotjes, bijvoorbeeld in de vorm van een spin, kunnen op plaatsen komen die voor mensen onbereikbaar of te gevaarlijk zijn. Het leger investeert maar liefst 38 miljoen dollar in de technologie.

BAE Systems ontwikkelt robotspin voor het leger


“Star Trek - Terok Nor - Day of the Vipers is niet je typische Star Trek roman. Het heeft niet de kenmer-ken van de bemanning van het sterrenschip Enterprise. Er zit niet een hoop luidruchtige ruimtever-kenning in. Er zijn geen dreigende Romulaanse plots of Klingon dreigingen...en de Hersen Slak van de Hersen Slak Planeet zuigen niet de zielen uit van iedereen die ze ontmoeten. “Day of the Vipers” is zo veel meer dan dat.

Auteur James Swallow smeedt twee zeer echte, zeer levendige werelden samen, de kalme en pastorale Bajor, waar overvloed en relatieve vrede heerst, en Cardassia, een wereld waar alles ontbreekt voor echte vrede en stabiliteit. Cardassia’s situatie is grimmig. Ze kijkt tegen waarneembare dreigingen aan op elk front, haar klimaat is niet echt geschikt om aan de behoeften van het volk te voldoen, en langzaam maar zeker worden de vrijheden van het volk die Car-dassia hun huis noemen weg gevreten tot een bijna-angstig triumviraat van het Centrale Commando, de Detapa Raad en de Obsidiaanse Orde.

Het meeste van dit ruggeverhaal zal iet-wat bekend lijken voor diegene die regel-matig naar Star Trek: Deep Space Nine kijkt, maar het is de manier waarop Swal-low het verhaal vertelt dat het verschil is tussen een droge, historische verhaal en een levend, ademend sprookje. Swallow versmelt enkele wel bekende figuren van de traditionele Bajor/Cardassia kennis (onder hen Dukat, Jaz Holza en Keeve Falor) met een vrijwel onbekende cast om dit verbazingwekkend diepe verhaal te creren, verweven met vertrouwen, de strijd om te overleven, en de politiek die vereist is met elke culturele botsing.

Swallow neemt zijn visie van Bajor tot een nieuw niveau en geeft het een dag tot dag kwaliteit waar de schrijvers van Deep Space Nine nooit de tijd of het budget voor hadden om te ontwikkelen. Bajor wordt een echt functionerende gemeen-schap in Day of the Vipers, en het inzicht en de diepte van deze gemeenschap dienen alleen om de gevoeligheid van de schrijver te verhogen tot het ultieme einde dat moet komen...de Cardassische bezetting van Bajor.

Terwijl de verschijningen van enkele be-kende Federatie gezichten zijn verweven, en andere rassen vernoemd worden, is dit echt het verhaal van Bajor en Cardas-sia...het scheppingsverhaal waar de fans van Deep Space Nine heel lang op heb-ben gewacht.

De manier waarop Swallow schrijft is ook uniek in de traditionele Star Trek kennis. Nog nooit heb ik een roman gelezen die zo voelt als een Star Trek boek, terwijl het de diepe wortels behoudt in de gevestig-de televisie en literaire geschiedenis. Men kan alleen hopen dat de twee succesvolle volumes in deze driedelige aflevering zal behouden blijven in het uitstekende begin van Day of the Vipers. bron: TrekMovie

Day of the Vipers


BVC heeft JOU nodig !

Heb je feeling met Star Trek en wil je graag wat van je vrije

tijd in een toffe vzw steken? Dan zoekt BVC jou!

We zoeken mensen voor volgende taken:

Hoofdredacteur Warp9• Ben je graag bezig met DTP, lay-out of fotobewerking?• Pluis je graag internet uit voor interessante artikels en foto’s?• Wil je graag om de drie maanden een magazine van 40 pagina’s en het

paradepaardje van de BVC in elkaar puzzellen?Stel je dan nu kandidaat!

Vertaler Warp 9• Hebben de Engelse en Nederlandse taal geen of weinig geheimen

voor jou?• Pluis je graag internet uit voor interessante artikels?• Vertaal je graag artikels vanuit het Engels naar het Nederlands?Stel je dan nu kandidaat!

Spellingchecker Warp 9• Heeft de Nederlandse taal geen geheimen voor jou?• Krijg je het op je heupen als je een taalfout leest in de Warp 9?Doe er wat aan en stel je kandidaat!

PR-medewerker• Praat je graag met mensen en vind je het niet erg om het gezicht van

BVC te worden voor de pers?• Onderhoud je graag contacten met binnenlandse en buitenlandse

pers?• Heb je contacten, of kan je ze gemakkelijk vinden, die ons tombolaprijzen

kunnen geven?• Heb je er geen problemen mee om bedrijven te contacteren die spon-

ser willen worden?Dan ben jij de persoon die wij zoeken!

Alle kandidatures zijn welkom op [email protected] meer info, contacteer ons via hetzelfde e-mailadres of

bel: 0477 55 75 92 (na 17u of in weekends)


warp 9 13.2

Documents