„what joins the italian and polish young?”

„„WHAT JOINS THE WHAT JOINS THE ITALIAN AND POLISH ITALIAN AND POLISH

YOUNG?”YOUNG?”

„„WHAT JOINS THE ITALIAN WHAT JOINS THE ITALIAN AND POLISH YOUNG?”AND POLISH YOUNG?”

MUSIC

National anthem Modern singersComposers

Polish Italian

Questionnaire Lyrics

SOME LYRICSSOME LYRICS

WE ARE THE CHAMPIONS (Queen)

DON’T CRY (Guns ‘n roses)

WE ARE THE WORLD(USA for Africa)

VOLARE(Gypsy Kings)

ROSSO RELATIVO(Tiziano Ferro)

JAK SIE MASZ KOCHANIE?(Happy end)

NO WOMEN NO CRY(Bob Marley)

TERAZ PLACZ(Piasek)

We choose these songs because Polish and We choose these songs because Polish and Italian teenagers like it.Italian teenagers like it.

WE ARE THE WORLDWE ARE THE WORLDUSA for Africa

1. There comes a time when we need a certain call When the world must come together as one There are people dying Oh, and it's time to lend a hand to life The greatest gift of all

2. We can't go on pretending day by day That someone, somehow will soon make a change

We're all a part of God's great big family And the truth - you know love is all we need

3. CHORUS: We are the world, we are the children We are the ones who make a brighter day so let's start giving There's a choice we're making We're saving our own lives It's true we'll make a better day Just you and me

4. Well, send'em you your heart So they know that someone cares And their lives will be stronger and free As God has shown us By turning stone to bread And so we all must lend a helping hand

(CHORUS)

5. When you're down and out There seems no hope at all But if you just believe There's no way we can fall Well, well, well, let's realize That one change can only come When we stand together as one

TERAZ PLACZTERAZ PLACZPiasek

1. Mówia człowiek wszystko może niechby tylko chciał spróbuj może chcieć odwrócić czas

2. Gdybym to co kocham w tobie zmienić w kroplę miał byłaby to najpiękniejsza łza

…A więc płacz, póki czas może cos zmieni łza

Chours:

Teraz płacz, teraz płacz póki czas stało się co miało stać teraz płacz póki czas może cos zmieni jeszcze ta łza

3. Mówia człowiek wszystko może niechby było tak żeby łatwo można zmienić w nas wszystko to co zawsze było siła przeciw nam w kroplę co odpowiedz łatwa da


Chours:

Teraz płacz, teraz płacz póki czas stało się co miało stać teraz płacz póki czas może cos zmieni jeszcze ta łza x2

NO WOMAN NO CRYNO WOMAN NO CRYBob Marley

1. Cause I remember when we used to sit In a government yard in Trenchtown Observing the hypocrites Mingle with the good people we meet Good friends we have, Oh, good friends we have lost Along the way In this great future, You can't forget your past So dry your tears, I seh

Chours:

No woman no cry No woman no cry Little darling, don't shed no tears No woman no cry

2. Said I remember when we use to sit In the government yard in Trenchtown And then Georgie would make the fire lights I seh, log would burnin' through the nights Then we would cook cornmeal porridge Of which i'll share with you My feet is my only carriage And so i've got to push on thru, Oh, while i'm gone Everything 's gonna be alright Everything 's gonna be alright

Chours:


Chours:


JAK SIE MASZ KOCHANIEJAK SIE MASZ KOCHANIEHappy End

1. Piszę list na niebie północ, miasto śpi już bardzo późno Cicho tu i słyszę tylko bicie swego serca Piszę list a to nie łatwe. Ale ty, ty umiesz zawsze Z paru słów wyczytać więcej, to co tylko zechcesz.

Jak się masz kochanie jak się masz Powiedz mi kiedy znowu cię zobaczę Jak się masz kochanie jak się masz Powiedz mi co zostało z naszych marzeń Jak się masz kochanie jak się masz Życzę ci abyśmy byli razem już.

2. Piszę list na niebie jasno. Blady świt już gwiazdy gasną Cicho tu i słyszę tylko bicie swego serca Blady świt jak twoje ręce. Uwierz mi napiszę więcej Kiedy znów do ciebie wrócą wszystkie moje myśli

VOLAREVOLAREGypsy Kings

1. Pienso que un sueno parecido no volvera mas Y me pintaba las manos y la cara de azul Y me improviso el viento rapido me llevo Y me hizo a volar en el cielo infinito

Chours:

Volare, oh oh Cantare, oh oh oh oh Nel blu dipinto di blu Felice di stare lassu

2. Y volando, volando feliz Yo me encuentro mas alto Mas alto que el sol Y mienstras que el mundo Se aleja despacio de mi Una musica dulce Se ha tocada solo para mi

Chours:

Volare,oh oh…


Chours:

Volare,oh oh… x2


Chours:

Volare,oh oh… x2

ROSSO RELATIVOROSSO RELATIVOTiziano Ferro

1. La voglia scalpitava, strillava, tuonava..cantava.. Da notte fonda nel petto di... Paola ..oh..Paola.. La noia quella sera era troppa e cercava, chiamava 200 principi e invece lei era la dama del castello

2. Il tuo è un rosso relativo Senza macchia d'amore ma adesso Canterà dentro di te Per la gran solitudine e.. Forza..amati per questa sera Che domani torni in te ma Non ti diverte perchè Vuoi qualcosa di più facile

3. La timidezza c'era ma svaniva, scappava di notte...si dileguava Dagli occhi di.. Paola..oh..Paola Giocava a rimpiattino nascondeva e mostrava, cercava Il cacciatore e invece lei era la Preda dentro il bosco

Chours:

E non riposi più Solo lo schermo e tu (e provo pena) Tastiera e anima Posso dimostrarti adesso che ha ben altre forme il sesso...

4. La voglia scalpitava, strillava, tuonava..cantava... Da notte fonda nel petto di... Paola ..oh..Paola.. La noia quella sera era troppa e cercava, chiamava 200 principi e invece lei era la dama del castello

Chours x2

GUNS ‘N ROSESGUNS ‘N ROSESDon’t cry

1. Talk to me softly There's something in your eyes Don't hang your head in sorrow And please don't cry I know how you feel inside I've been there before Something's changin' inside you And don't you know

2. Don't you cry tonight I still love you baby Don't you cry tonight Don't you cry tonight There's heaven above you baby And don't you cry tonight

3. Give me a whisper And give me sigh Give me a kiss before you tell me goodbye Don't you take it so hard now And please don't take it so bad I'll still be thinking of you And the times we had ... Baby

4. And don't you cry tonight Don't you cry tonight Don't you cry tonight There's a heaven above you baby And don't you cry tonight

5. And please remember that I never lied And please remember How I felt inside now honey You gotta make it your own way But you'll alright sugar You'll feel better tomorrow Come the morning light now baby

6. And don't you cry tonight and don't you cry tonight And don't you cry tonight There's a heaven above you baby And don't you cry tonight Don't you cry tonight Baby maybe someday don't you cry don't you ever cry don't you cry tonight

THE MOST POPULAR THE MOST POPULAR KINDS OF MUSIC IN KINDS OF MUSIC IN

POLISHPOLISH SCHOOL SCHOOL

1%3%

3%

3%

9%9%

13%

13%

13%14%

19%

TechnoHip HopDanceRockPopMetalGothickHousePunkElectronic MusicClassical Music

THE MOST POPULAR THE MOST POPULAR KINDS OF MUSIC IN KINDS OF MUSIC IN

ITALIANITALIAN SCHOOL SCHOOL

28%

28%

25%

11%

4% 4%

Rock

Hip Hop

Pop

Punk

House

Love Songs

OUR FAVOURITE KINDS OUR FAVOURITE KINDS OF MUSICOF MUSIC

20%

20%

19%

14%

7%7%6%

3%

2%1%

1%

Hip HopRockPopTechnoMetalGothickPunkHouseEletronic MusicClasical MusicLove songs

MODERN SINGERSMODERN SINGERS

POLISHPOLISH ITALIANITALIAN

Myslovitz

Kayah

Eros Ramazzotti

Laura Pausini

The famous Italian and Polish singersThe famous Italian and Polish singers

http://www.myslovitz.pl/mys_ang.php

http://www.kayah.art.pl/kayah/

http://www.ramazzotti.com/

http://www.pausiniweb.it/

ITALIAN ANTHEMITALIAN ANTHEM

(Inno di Mameli) Two young men from Genoa (Genova in Italian ... don't make a

confusion with Geneva in Switzerland !) are the fathers of the Italian national anthem. Goffredo Mameli was a student and a patriot and wrote it in 1847, he was then 20 years old. The music was composed by Michele Novaro. Inno di Mamelli became one of the most famous patriotic songs of the Risorgimento. The official anthem of the Italian Kingdom was the Royal March (Marcia Reale) until October 12, 1946 when Italy became a the Republic and Inno di Mameli was substituted.

Orginal wersion English wersion

Fratelli d'ItáliaFratelli d'Itáliadi Goffredo Mameli

1. Fratelli d'Italia,l'Italia s'é desta,

dell'elmo di Scipios'è cinta la testa.Dov'è la vittoria?

Le porga la chioma,che schiava di Roma

Iddio la creò.

2. Stringiamci a coorte,siam pronti alla morte.Siam pronti alla morte,

Italia chiamò.Stringiamci a coorte,

siam pronti alla morte.Siam pronti alla morte,

Italia chiamò, sì!

Italian brothersItalian brothers

1. Italian brothers,Italy has arisen,

With Scipio's helmetbinding her head.Where is Victory?Let her bow down,

For God has made herThe slave of Rome.

Let us gather in legions,Ready to die!

Italy has called!

2. We for centuriesHave been downtrodden and

derided,Because we are not a people,

Because we are divided.Let one flag, one hope

Bring us together;The hour has struckFor us to join forces.


Italy has called!

POLISH ANTHEMPOLISH ANTHEM The "Mazurek Dabrowskiego", Poland's national anthem since 1927, was

written in 1797 by Jozef Wybicki when the Polish Legions commanded by General Henryk Dabrowski were deployed in Italy to fight under Napoleon Bonaparte. The original title was "Piesn Legionow Polskich we Wloszech" ("The song of the Polish Legions in Italy"); the name Mazurek Dabrowskiego was given to the song later.

The Legions were created in Italy to fight under Napoleon against Austria for the liberation of Poland from the reign of its three invaders Russia, Austria and Prussia, which divided Poland's territory between them.

The first words of the song, which quickly became popular among Poles, say that although the Polish state no longer exists, the Polish nation lives and would continue to fight for its independence. Poland finally regained its independence in 1918 and nine years later adopted the song as its official anthem with the name "Mazurek Dabrowskiego".

Orginal wersion English wersion

MAZUREK DĄBROWSKIEGO MAZUREK DĄBROWSKIEGO Józef Wybicki

1. Jeszcze Polska nie zginęła, kiedy my żyjemy.

Co nam obca przemoc wzięła szablą odbierzemy.

Ref:Ref: Marsz, marsz, Dąbrowski,Z ziemi włoskiej do Polski, Za twoim przewodemZłączym się z narodem.

2. Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę, będziem Polakami,Dał nam przykład Bonaparte, jak zwyciężać mamy.


3. Jak Czarniecki do Poznania po szwedzkim zaborze,

Dla ojczyzny ratowania wracał się przez morze


MAZUREK DABROWSKIEGOMAZUREK DABROWSKIEGO Jozef Wybicki

1. Poland has not yet succumbed. As long as we remain,

What the foe by force has seized, Sword in hand we'll gain.

Chours:Chours: March! March, Dabrowski! March from Italy to Poland!

Under your command We shall reach our land.

2. Cross the Vistula and Warta And Poles we shall be.We've been shown by Bonaparte Ways to victory.



3. As Czarniecki Poznan town regains, Fighting with the Swede,

To free our fatherland from chains. We shall return by sea.



He was the son of a professional violinist who played at St. Mark's and may have been involved in operatic management. Vivaldi was trained for the priesthood and ordained in 1703 but soon after his ordination ceased to say Mass. he claimed this was because of his unsure health (he is known to have suffered from chest complaints, possibly asthma or angina). In 1703 he was appointed maestro di violino at the Ospedale della Pietà, one of the Venetian girls' orphanages; he remained there until 1709, and held the post again, 1711-16; he then became maestro de' concerti. Later, when he was away from Venice, he retained his connection with the Pietà (at one period he sent two concertos by post each month). He became maestro di cappella, 1735-8; even after then he supplied concertos and directed performances on special occasions.

special occasions. Vivaldi's reputation had begun to grow with his first publications: trio sonatas (probably 1703-5), violin sonatas (1709) and especially his 12 concertos L'estro armonico op.3 (1711). These, containing some of his finest concertos, were issued in Amsterdam and widely circulated in northern Europe; this prompted visiting musicians to seek him out in Venice and in some cases commission works from him (notably for the Dresden court). Bach transcribed five op.3 concertos for keyboard, and many German composers imitated his style. He published two further sets of sonatas and seven more of concertos, including La stravaganza op.4 (circa 1712), Il cimento dell'armonia e dell'inventione (circa 1725, including 'The Four Seasons') and La cetra (1727). It is in the concerto that Vivaldi's chief importance lies. He was the first composer to use ritornello form regularly in fast movements, and his use of it became a model; the same is true of his three-movement plan (fast-slow-fast). His methods of securing greater thematic unity were widely copied, especially the integration of solo and ritornello material; his vigorous rhythmic pattems, his violinistic figuration and his use of sequence were also much imitated. Of his circa 550 concertos, circa 350 are for solo instrument (more than 230 for violin); there are circa 40 double concertos, more than 30 for multiple soloists and nearly 60 for orchestra without solo, while more than 20 are chamber concertos for a small group of solo instruments without orchestra (the 'tutti' element is provided by the instmments all playing together). Vivaldi was an enterprising orchestrator, writing several concertos for unusual combinations like viola d'amore and lute, or for ensembles including chalumeaux, clarinets, horns and other rarities. There are also many solo concertos for bassoon, cello, oboe and flute. Some of his concertos are programmatic, for example 'La tempesta di mare' (the title of three concertos). Into this category also fall 'The Four Seasons', with their representation of seasonal activities and conditions accommodated within a standard ritornello form - these are described in the appended sonnets, which he may have written himself.

ANTONIO VIVALDIANTONIO VIVALDI

http://w3.rz-berlin.mpg.de/cmp/bachjs.html

COMPOSERSCOMPOSERS

POLISHPOLISH ITALIANITALIAN

Stanisław Moniuszko

Fryderyk Chopin

Antonio Vivaldi

Niccolo Paganini

He was born on 1 March 1810 at Żelazowa Wola and died on 17 October1849 in Paris. His father Nicolas, a Frenchman, came to Poland in the late eighties of the eighteenth century and taught French literature and the language. His mother, Justyna née Krzyżanowska was Fryderyk's first piano teacher. His playing was admired by listeners from his youngest years and he also began to try his hand at composition then. He continued his musical studies in a systematic way under Józef Elsner at the Warsaw Conservatory

From 1828 he started giving concerts abroad, in Dresden, Prague, Vienna, Salzburg, Munich etc. enjoying great success. In 1831 he settled in Paris becoming a star of many artistic salons. The concerts, at which he presented his own compositions, made increasingly famous, so that he gained high esteem both as a pianist and composer. He formed friendships amongst the compositional elite of the time: Schumann, Liszt, Bellini, Rossini and Mendelssohn. He was also a fashionable piano teacher and many pianists, who later became outstanding virtuosi, sought lessons with him.In 1836 Chopin met George Sand, a French woman writer, who influenced his later life to a great extent. Unfortunately from 1839 the state of Chopin's health (he suffered from consumption) deteriorated year on year. He gave his last two concerts in Paris and London in 1848. A year later Chopin died and was buried at the cemetery of Pere-Lachaise. His heart is in the Holy Cross Church in Warsaw.

Chopin was a musical genius, a highly talented composer and a matchless pianist. As a composer he synthetized bold musical ideas in the domain of harmony, melody, texture and timbre with the simplicity of folk motifs and so elevated raised the piano to the status of a major instrument. His mastery of form, and the melodic and harmonic wealth of his music became an unattainable model for many composers. Chopin's creative output established new ways of development for music and has been a source of inspiration for many succeeding composers.

FRYDERYK CHOPINFRYDERYK CHOPIN

Niccolo Paganini was born in Genoa on 27th October, 1782. His natural aptitude for violin became apparent at an early age, and he had his first lessons on the instrument from his father, who was in the shipping trade but was an accomplished performer on the mandoline. The young Paganini subsequently had lessons with Giacomo Costa, maestro di cappella of the Cathedral of San Lorenzo. He made his first public appearance in 1793, and at Costa's suggestion he then began to play solos regularly in church every Sunday - a discipline which he was to appreciate in later years.

A period of study in Parma with Alessandro Rolla and Gaspara Ghiretti followed, and in 1797 Paganini, accompanied by his father, embarked on the first of his many concert tours. On his return to Genoa he wrote down his first compositions for his instrument. He spent the years 1801-4 in Tuscany, in comparative retirement, but devoting himself principally to composition (for the guitar as well as the violin), and between 1805 and 1813 he was, for much of the time, in the service of Elisa Bacciochi, sister of Napoleon and Princess of Lucca and Piombo (later Grand Duchess of Tuscany).

From about 1813 onwards Paganini undertook a succession of concert tours, first in Italy, then in Austria, Germany, France, and the British Isles. He spent just over a year in England (from June 1831 to June 1832), during which time he made a profit of 17,000 pounds British Sterling, and his business acumen - if not his mastery of the fiddle - was summed up in a contemporary pun which ran: "Who are these who pay five guineas, To hear this tune of Paganini's? - Echo answers - "Pack o' ninnies."

His last years were spent partly in Parma, partly in Paris (where he met Berlioz and, in January 1834, asked him to compose a work for him to play on his Stradivarius viola - the result of which commission being Harold en Italie, which Paganini never deigned to perform because "there was not enough for me to do"), and partly in the South of France. He died in Nice on 27th May 1840 of a disease of the throat from which he had been suffering for some years.

NICCOLO POGANININICCOLO POGANINI

Stanisław Moniuszko was born on 5 May 1819 to the patriotic family of Polish landowners settled in Ubiel, near Minsk (now: Byelarus; he died on 4 June 1872 in Warsaw). His interest in music became evident early in his childhood. He was introduced to the rudiments of music by taking private piano lessons. His formal music education took place in Berlin in 1837 where under Carl Friedrich Rungenhagen he studied composition and choral conducting. Several of his songs composed during this period were published by the firm of Bote & Bock and were favorably received by the music critics.

After returning from Berlin he obtained a post as an organist in Vilnus. During that time he became acquainted with the novelist Jozef Ignacy Kraszewski and playwright-satirist Aleksander Fredro. These contacts stimulated his interest in dramatic music. He began composing intensively writing his first operas, other stage works, sacred music as well as secular cantatas.

At about this time he also commenced work on the collection of songs entitled Spiewnik Domowy (Songbook for Home Use), which would have wide appeal to Polish public. The first volume of this collection was published in 1843 and met with much interest among both the public and music critics. Over the years the collection grew to 12 volumes - 267 songs with piano accompaniment. Although many of the songs are simple, predominately strophic, there are also those which take on a form of dialogues or ballads and majority testify to composers originality and melodic inventiveness. The source of Moniuszko's melodies and rhythmic patterns often lies in Polish musical folklore.

During his lifetime Moniuszko traveled numerous times to St. Petersburg where his concerts were very well received. Serov, the young Russian critic of the time, referred to Moniuszko's compositions as "brilliant works." While in St. Petersburg Moniuszko met and befriended many of his contemporaries, prominent in Russian music including Mikhail Glinka, MilyBalakirev, and Modest Mussorgsky. To Alexander Dargomyzhsky, with whom he became very close, he dedicated his overture Bajka (Fairytale). In 1858, thanks to the help of Maria Kalergis, Moniuszko journeyed to Paris and Berlin, paid a visit to Bedrich Smetana in Prague, and to Weimar, where he met with Franz Liszt.

Most crucial to Moniuszko's career was, however, his visit to Warsaw in 1848. He met there Jozef Sikorski, the future editor of the most notable Polish music journal Ruch Muzyczny (Musical Movement), Oscar Kolberg a well-known folk song collector, and Wlodzimierz Wolski a poet and future librettist of Moniuszko's best known opera Halka. Named after its heroine, Halka was premiered with great success in 1858 in Warsaw and later in Prague, Moscow and St. Petersburg. The engagement of the composer as an opera conductor at the Grand Theatre in Warsaw followed in 1859. From 1964 he also taught harmony and counterpoint at the Musical Institute there.

STANISŁAW MONIUSZKOSTANISŁAW MONIUSZKO

WE ARE THE CHAMPIONSWE ARE THE CHAMPIONSQueen

1. I've paid my dues Time after time I've done my sentence But committed no crime And bad mistakes I've made a few I've had my share of sand Kicked in my face But I've come through And I need to go on and on and on and on

2. I've taken my bows And my curtain calls You've bought me fame and fortune And everything that goes with it I thank you all But it's been no bed of roses no pleasure cruise I consider it a challenge before the whole human race And I ain't gonna lose And I need to go on and on and on and on

We are the champions - my friend And we'll keep on fighting till the end We are the champions We are the champions No time for losers 'Cause we are the champions

chours:

We are the champions - my friend And we'll keep on fighting till the end We are the champions We are the champions No time for losers 'Cause we are the champions of the world

Chours:

We are the champions…

This presentation was made by Karolina Taryma, Dominika Machura,

Magdalena Mańka, Hanna and Katarzyna Proczek, Grazia Palma, Andrea

Marino, Roberta Cristaldi, Miriam Rinaldi.

And all materials were taken from internet.

„„CO ŁĄCZY MŁODZIEŻ CO ŁĄCZY MŁODZIEŻ POLSKĄ I WŁOSKĄ”POLSKĄ I WŁOSKĄ”

MUZYKA

Hymny narodowe Współcześni wykonawcy

Kompozytorzy

Polski Włoski

Ankiety Teksty piosenek

RÓŻNE PIOSENKIRÓŻNE PIOSENKI




VOLARE(Gypsy Kings)


JAK SIE MASZKOCHANIE?(Happy end)


TERAZ PLACZ(Piasek)

Wybraliśmy teksty tych piosenek ponieważ są Wybraliśmy teksty tych piosenek ponieważ są znane przez młodzież polską jak i włoską.znane przez młodzież polską jak i włoską.







(CHORUS)


TERAZ PTERAZ PŁŁACZACZPiasek




Chours:




Chours:




Chours:



Chours:


Chours:


JAK SIJAK SIĘĘ MASZ KOCHANIE MASZ KOCHANIEHappy End






Chours:



Chours:

Volare,oh oh…


Chours:

Volare,oh oh… x2


Chours:

Volare,oh oh… x2





Chours:



Chours x2

NAJPOPULARNIEJSZE NAJPOPULARNIEJSZE RODZAJE MUZYKI W RODZAJE MUZYKI W SZKOLE POLSKIEJSZKOLE POLSKIEJ

1%3%

3%

3%

9%9%

13%

13%

13%14%

19%

TechnoHip HopDanceRockPopMetalGothickHousePunkMuzyka ElektronicznaMuzyka Klasyczna

NAJPOPULARNIEJSZE NAJPOPULARNIEJSZE RODZAJE MUZYKI W RODZAJE MUZYKI W SZKOLE WŁOSKIEJSZKOLE WŁOSKIEJ

28%

28%

25%

11%

4% 4%

Rock

Hip Hop

Pop

Punk

House

Muzyka Romantyczna

NAJBARDZIEJ LUBIANE NAJBARDZIEJ LUBIANE RODZAJE MUZYKI WŚRÓD RODZAJE MUZYKI WŚRÓD MŁODZIEŻY WŁOSKIEJ I MŁODZIEŻY WŁOSKIEJ I

POLSKIEJPOLSKIEJ

20%

20%

19%

14%

7%7%6%

3%

2%1%1%

Hip HopRockPopTechnoMetalGothickPunkHouseMuzyka ElektronicznaMuzyka klasycznaMuzyka Romantyczna

WSPÓŁCZEŚNI WSPÓŁCZEŚNI WYKONAWCYWYKONAWCY

POLSCYPOLSCY WŁOSCYWŁOSCY

Myslovitz

Kayah

Eros Ramazzotti

Laura Pausini

Współcześni wykonawcy znani wśród Polaków i Współcześni wykonawcy znani wśród Polaków i Włochów.Włochów.



http://www.ramazzotti.com/

http://www.pausiniweb.it/

WŁOSKI HYMNWŁOSKI HYMN

(Inno di Mameli) Dwaj młodzi mężczyźni z Genoa (Genova we Włoszech ... Nie mylić

z Genevą w Szwajcarii) są ojcami włoskiego hymnu narodowego. Goffredo Mameli był studentem i patriotą i napisał słowa do tej pieśni w 1847, miał wtedy 20 lat. Muzykę skomponował Michele Novaro. Inno di Mamelli stał się jedną z najpopularniejszych patriotycznych piosenek okresu powojennego. Oficjalnym hymnem Królestwa Włoskiego był Royal March (Marcia Reale) do 12 października 1946 roku. Kiedy Włochy stały się republiką, hymnem stała się pieśń Inno di Mameli.

Wersja oryginalna Wersja angielska





Iddio la creò.









Let us gather in legions,

Ready to die!Italy has called!


derided,Because we are not a

people,Because we are divided.Let one flag, one hope



Italy has called!

POLSKI HYMNPOLSKI HYMN „Mazurek Dąbrowskiego jest polskim hymnem narodowym od 1927 roku, był

napisany w 1797 roku przez Józefa Wybickiego, kiedy Polskie Legiony pod dowództwem gen. Henryka Dąbrowskiego były wysłane do Włoch, aby walczyć razem z Napoleonem Bonaparte. Oryginalny tytuł to "Pieśń Legionów Polskich we Włoszech”. Został nazwany Mazurkiem Dąbrowskiego dopiero później.

Legiony były stworzone we Włoszech, aby walczyć z Napoleonem przeciwko Austrii dla wyzwolenia Polski spod zaborów rosyjskich, austriackich i pruskich.

Pierwsze słowa piosenki, które szybko stały się popularne wśród Polaków, mówią o tym, że Polacy będą walczyć o niepodległość. Polska odzyskała niepodległość w 1918 roku a dziewięć lat później piosenka stała się narodowym hymnem nazwanym „Mazurkiem Dąbrowskiego".

Wersja oryginalna Wersja angielska

Antonio Vivaldi zwany Il Prete Rosso, co po włosku znaczy "Rudy Ksiądz" (urodzony 4 marca 1678 w Wenecji, zmarł 28 lipca 1741 w Wiedniu) włoski skrzypek i kompozytor. Jego ojciec Giovanni Battista Vivaldi, ze względu na kolor włosów zwany Rosi - "Rudy", był golibrodą o zamiłowaniach muzycznych, przez co znalazł zatrudnienie w orkiestrze katedry św. Marka.Antonio był pierwszym z sześciorga dzieci Giambattisty i Camilli Calicchio. Pobierał u ojca lekcje gry na skrzypcach, ale kształcił się na księdza i w wieku 25 lat otrzymał święcenia kapłańskie. Przyznawał się jednak do braku powołania, dlatego też przestał odprawiać msze. Plotka głosiła, że odebrano mu prawo do odprawiania mszy dyscyplinarnie, bo gdy przychodził mu do głowy nowy pomysł muzyczny, biegł do zakrystii by go zapisać. We wrześniu 1703 rozpoczął pracę jako nauczyciel gry na skrzypcach w sierocińcu dla dziewcząt Ospedale della Pieta. Cotygodniowe występy zespołów z Ospedale stały się z czasem jednym z ważniejszych wydarzeń artystycznych w Wenecji. Pracowali tam także m.in. G.Legrenzi, D. Scarlatti. W 1705 został opublikowany jego pierwszy zbiór sonat na trzy instrumenty, a cztery lata później nowa seria sonat skrzypcowych. Sukces ten ugruntował w 1711 cyklem koncertów znanych jako L'estro armonico. W 1713 Vivaldi napisał swoją pierwszą operę Ottone in Villo. W roku 1718 udał się do Mantui, gdzie pozostał przez dwa lata, dyrygując muzyką świecką na dworze księcia Filipa. Po powrocie z Wenecji, w 1727 opublikował Il cimento dell'armonia e dell'invenzione ze słynnym zbiorem Cztery pory roku, który skomponował na podstawie anonimowych sonetów, z których każdy nosił nazwę jednej z pór roku. Koncerty te były jednym z pierwszych przykładów muzyki programowo-ilustracyjnej. Następne lata podróżował po Europie dyrygując wykonaniami swoich dzieł. W 1740 wyruszył do Wiednia, gdzie rok później umiera na niepoznaną do końca chorobę. Sława "Czerwonego Księdza" wyszła daleko poza granice Wenecji. Jego dzieła cieszyły się powodzeniem we Francji, Niemczech, Holandii.

ANTONIO VIVALDIANTONIO VIVALDI

KOMPOZYTORZYKOMPOZYTORZY

POLSCYPOLSCY WŁOSCYWŁOSCY

Stanisław Moniuszko

Fryderyk Chopin

Antonio Vivaldi

Niccolo Paganini

Fryderyk Franciszek Chopin urodził się 1 marca (za mniej pewną datę uważa się obecnie 22 lutego) 1810 w Żelazowej Woli niedaleko Warszawy, zmarł 17 października w 1849 w Paryżu. Najwybitniejszy polski kompozytor, a także wybitny pianista. Czołowy przedstawiciel muzyki okresu romantyzmu na świecie. Nazywany jest poetą fortepianu. Choć należy do najbardziej lubianych kompozytorów muzyki fortepianowej, jego dzieła wymagają od wykonawcy znakomitego warsztatu, a nawet wirtuozerii. U źródeł jego twórczości leżała wielka wrażliwość oraz umiejętność czerpania wzorców wprost z polskiej muzyki ludowej. Przyjaciółka George Sand mówiła o nim, że był bardziej polski niż sama Polska. O jego polskości taką piękną opinię wyraził muzyczny krytyk francuski: „Serce jego narodu biło w jego piersi. Nie znamy drugiego muzyka, który by był bardziej patriotą od niego. Jest on Polakiem znacznie więcej niż którykolwiek Francuz był Francuzem, Włoch Włochem lub Niemiec Niemcem. Jest Polakiem, niczym innym tylko Polakiem, a z tego zniszczonego, mordowanego kraju polskiego wyłania się jak nieśmiertelna jego dusza, jego muzyka”.Od 1927 roku odbywa się w Polsce Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, najstarszy na świecie monograficzny konkurs muzyczny, którego inicjatorem był Jerzy Żurawlew.


NICCOLO POGANININICCOLO POGANINI

Niccolo Paganini (1782-1840), najznakomitszy skrzypek wirtuoz wszystkich czasów, był też wybitnym kompozytorem. Gry skrzypcowej uczył się u G. Costy, kapelmistrza katedry w Genui, następnie u A. Rollego w Parmie, kompozycji u G. Ghirettiego.

Rodzina przyszłego kompozytora utrzymywała się z niepewnych dochodów ojca, który był robotnikiem portowym. Pewnej nocy matka małego Niccolo miała proroczy sen - ukazał jej się anioł, który oznajmił, że syn zdobędzie w przyszłości sławę najwybitniejszego skrzypka na świecie. Ojciec potraktował sen jako proroctwo i postanowił wysłać syna na lekcje gry. Paganini dawał koncerty już w wieku jedenastu lat. Ważnym momentem w życiu chłopca było spotkanie z

polskim wirtuozem Augustem Fryderykiem Duranowskim, które w roku 1795 zaowocowało wyjazdem do Parmy, gdzie młody artysta pobierał lekcje u słynnego skrzypka Allesandro Rollo i u znanego nauczyciela o nazwisku Ghiretti. Po powrocie do Genui Paganini odkrył napisaną sześćdziesiąt lat wcześniej rozprawkę wirtuoza skrzypiec Pietro Locatelli - "L'Arte del Violino". Ten nieznany "podręcznik" do gry na skrzypcach miał duży wpływ na kształtowanie się

stylu gry przyszłego mistrza. Jeszcze jako nastolatek Niccolo z powodzeniem zarabiał na życie, koncertując w północnych Włoszech. Wyzwoliwszy się spod rodzicielskiej kontroli, w roku 1801, poważnie zapadł na zdrowiu z powodu nadużywania alkoholu. W tym momencie jego świetnie zapowiadająca się kariera stanęła pod znakiem zapytania. Legenda głosi, że z kryzysu wyciągnęła go pewna arystokratka - jego kochanka. Dama miała zabrać Paganiniego do swej wiejskiej rezydencji, gdzie przez trzy lata powracał do zdrowia i intensywnie ćwiczył.Prawdopodobnie jednak Niccolo spędził ten czas w miejscowości Lucca, gdzie poświęcił się komponowaniu,

okazjonalnie koncertował i grał w orkiestrze jako solista. W roku 1805, siostra Napoleona, Eliza, sprawująca władze w Lucce, złożyła mu propozycję objęcia stanowiska szefa orkiestry dworskiej. Poważna posada nie zmieniła jego beztroskiego stosunku do życia. Wraz z innym włoskim kompozytorem, Gioacchino Rossinim, prowadził hulaszczy żywot, raz po raz angażując się w skandalistyczne związki z kobietami.Orkiestra Paganiniego została rozwiązana w roku 1808 i już niedługo artysta opuści Luccę rozpoczynając trzyletnie,

wyczerpujące tournee po Włoszech. W roku 1813 udało mu się podbić muzyczną stolicę słonecznej Ilalii - Mediolan - gdzie zachwycił publiczność swym koncertem w La Scali. Przez kolejnych dziewięć lat Paganini podróżował po kraju, wykonując przede wszystkim swoje koncerty i kaprysy. Niestety, w roku 1822 poważna choroba położyła kres intensywnym występom. Dwa lata później artysta zamieszkał z sopranistką Antonią Bianchi, która urodziła mu syna,

Achille. Ich związek trwał cztery lata. Niccolo Paganini do roku 1828 nigdy nie koncertował poza granicami swej ojczyzny. Dopiero w okresie 1828-1834 występował w Austrii, Francji, Niemczech

i Wielkiej Brytanii, gdzie podbił serca wszystkich słuchaczy. Ciesząc się ogromną popularnością zarabiał bardzo dużo, co pozwoliło mu kupić sobie rezydencję niedaleko Parmy. W owym czasie został też uhonorowany tytułem barona Westfalii. W ostatnim okresie Paganini wycofał się z czynnego życia artystycznego i zainwestował majątek w salon gier hazardowych w Paryżu. Szybko jednak popadł w konflikt z prawem i musiał zlikwidować interes, tracąc

zainwestowane fundusze. Artysta był już wówczas ciężko chory. W roku 1840 Niccolo Paganini zmarł. Jak głosi jedna z legend, kontrowersyjny włoski kompozytor parę godzin przed śmiercią nadludzkim entuzjazmem improwizował na skrzypcach. Swój legendarny instrument przekazał w spadku władzom

rodzinnej Genui, gdzie jest przechowywany z pietyzmem do dnia dzisiejszego w Palazzo Civico. Z powodu niejednoznacznego stosunku Paganiniego do religii, arcybiskup Nicei odmówił rodzinie chrześcijańskiego pochówku i uruchomienia z tej okazji

dzwonów na wieży kościelnej. Skandaliczna reputacja, tak pomocna w karierze artystycznej, w końcu obróciła się przeciw niemu, gdy po jego śmierci rodzina bezskutecznie poszukiwała księdza, który chciałby go pochować. Ostatecznie ciało mistrza spoczęło na terenie jego własnej posesji. Prawdziwa ceremonia

pogrzebowa odbyła się jednak dopiero w roku 1876, gdy syn Paganiniego otrzymał pozwolenie, by zbudować w miejscu pochówku ojca kamienny nagrobek.

Kompozytor, dyrygent oper, orkiestr symfonicznych i chórów oraz pedagog. Urodzony 5 maja 1819 w majątku Ubiel k. Mińska, zmarł 4 czerwca 1872 w Warszawie.Po krótkim okresie nauki domowej pod kierunkiem matki Elżbiety, kształcił się w grze na fortepianie od 1827 u Augusta Freyera w Warszawie, zaś od 1830 - u Dominika Stefanowicza w Mińsku. W 1836, podczas pobytu w Wilnie, poznał swoją przyszłą żonę - Aleksandrę Müllerównę. W 1837 wyjechał na studia do Berlina, gdzie uczył się prywatnie harmonii, kontrapunktu, instrumentacji i dyrygentury pod kierunkiem Carla Friedricha Rungenhagena, dyrektora Towarzystwa Muzycznego "Singakademie". Odbywał także praktykę, prowadząc chóry i akompaniując śpiewakom, poznawał wielki repertuar operowy, oratoryjny i symfoniczny oraz proces przygotowywania dzieł do wystawienia i technikę dyrygowania, biorąc udział w próbach prowadzonych przez Rungenhagena oraz goszczącego wówczas w Berlinie Gaspara Spontiniego. Po trzyletnim pobycie w Berlinie w 1840 Moniuszko powrócił do kraju. Ożenił się z Aleksandrą Müllerówną i zamieszkał z nią w Wilnie, gdzie został prywatnym nauczycielem gry na fortepianie oraz objął stanowisko organisty w tamtejszym kościele Św. Jana. Jego działalność przyczyniła się wybitnie do ożywienia muzycznego środowiska wileńskiego. Przy kościele Św. Jana zorganizował amatorski zespół chóralny, z którym podczas kilku miesięcy jego istnienia wykonał z towarzyszeniem doraźnie zorganizowanej orkiestry REQUIEM Wolfganga Amadeusa Mozarta oraz fragmenty oratoriów STWORZENIE ŚWIATA Josepha Haydna i ŚW. PAWEŁ Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego. Na jednym z koncertów orkiestra wykonała pod jego batutą dzieła Gaspara Spontiniego, Felixa Mendelssohna i Ludwiga van Beethovena. Odbywał także podróże artystyczne do Petersburga. Zapoznawał tamtejszą publiczność ze swoją twórczością, która zyskała duże powodzenie i przychylną prasę.W 1848 w Wilnie przygotował i osobiście poprowadził prawykonanie na estradzie pierwszej, dwuaktowej wersji opery HALKA. W 1854 przy współudziale Achillesa Bonoldiego założył Towarzystwo im. św. Cecylii, którego członkowie-amatorzy dawali pod jego batutą dwa razy do roku publiczne koncerty. Pierwszym dziełem, jakie jeszcze w 1858 wystawił, była jego własna jednoaktowa opera FLIS. Podczas piętnastu niemal lat pracy na tym stanowisku przygotował i wystawił kolejno wszystkie swoje następne opery. Ograniczał się prawie wyłącznie, z niewielkimi wyjątkami do dyrygowania własnymi dziełami. Prowadził ponadto sporadycznie chóry w kościołach warszawskich, m.in. w kościele ewangelickim wystawił oratorium ELIASZ Felixa Mendelssohna. Występował także corocznie jako dyrygent na koncertach kompozytorskich. W 1862 ponownie wyjechał do Paryża, licząc na wystawienie którejś ze swoich oper, co jednak nie doszło do skutku. Okres Powstania Styczniowego zahamował prace kompozytora, ciężkie warunki polityczne nie sprzyjały twórczości. W 1865 wystawienie opery STRASZNY DWÓR wywołało jednak entuzjazm. Nowa opera odniosła sukces podobny do sukcesu HALKI.






chours:


Chours:


Prezentacja została wykonana przez

Karolinę Taryma, Dominikę Machura, Magdalenę Mańka, Hannę i Katarzynę

Proczek.Wszystkie materiały zostały zaczerpnięte z

internetu

Muzyka jest dla nas bardzo ważnym tematem łączącym obydwa narody. Jest uniwersalnym językiem bez ograniczeń. Muzyka mówi o nas, o tym co czujemy, co myślimy, co przeżywamy. Jest jak poezja. Jest zawsze przy nas gdy jesteśmy smutni i weseli. Jesteśmy szczęśliwi, że dzięki temu projektowi mogliśmy poznać różnice i podobieństwa między muzyką i młodzieżą polską i włoską.

„„COSA UNISCE I COSA UNISCE I GIOVANI ITALIANI E GIOVANI ITALIANI E

POLACCHI?”POLACCHI?”

MUSICA

Inni nazionali Cantanti moderniCompositori

Polacco Italiano

Questionario TestiConclusioni

ALCUNI TESTIALCUNI TESTI




VOLARE(Gypsy Kings)


JAK SIE MASZ KOCHANIE?(Happy end)


TERAZ PLACZ(Piasek)

Noi abbiamo scelto queste canzoni perche’ sia Noi abbiamo scelto queste canzoni perche’ sia ai giovani Italiani che Polacchi piacciono.ai giovani Italiani che Polacchi piacciono.







(CHORUS)


TERAZ PLACZTERAZ PLACZPiasek




Chours:




Chours:




Chours:



Chours:


Chours:


JAK SIE MASZ KOCHANIEJAK SIE MASZ KOCHANIEHappy End






Chours:



Chours:

Volare,oh oh…


Chours:

Volare,oh oh… x2


Chours:

Volare,oh oh… x2





Chours:



Chours x2

I GENERI DI MUSICA PIU’ I GENERI DI MUSICA PIU’ POPOLARI NELLA SCUOLA POPOLARI NELLA SCUOLA

POLACCAPOLACCA

1%3%

3%

3%

9%9%

13%

13%

13%14%

19%

TechnoHip HopDanceRockPopMetalGothickHousePunkElectronic MusicClassical Music

I GENERI DI MUSICA PIU’ I GENERI DI MUSICA PIU’ POPOLARI NELLA SCUOLA POPOLARI NELLA SCUOLA

ITALIANAITALIANA

28%

28%

25%

11%

4% 4%

Rock

Hip Hop

Pop

Punk

House

Love Songs

I NOSTRI GENERI DI I NOSTRI GENERI DI MUSICA PREFERITIMUSICA PREFERITI

20%

20%

19%

14%

7%7%6%

3%

2%1%

1%

Hip HopRockPopTechnoMetalGothickPunkHouseEletronic MusicClasical MusicLove songs

CANTANTI MODERNICANTANTI MODERNI

POLACCHIPOLACCHI ITALIANIITALIANI

Myslovitz

Kayah

Eros RamazzottiEros Ramazzotti

Laura PausiniLaura Pausini

I cantanti famosi Italiani e Polacchi.I cantanti famosi Italiani e Polacchi.



INNO ITALIANOINNO ITALIANO

(Inno di Mameli) Due giovani uomini di Genova sono i fondatori dell’inno nazionale

Italiano.Goffredo Mameli era uno studente e un patriota e scrisse questo nel 1847, lui aveva circa 20 anni. La musica fu composta da Michele Novaro. L’Inno di Mamelli diventa una delle piu’ famose canzoni patriotiche del Risorgimento. L’ufficiale inno del regno Italiano fu la Marcia Reale fino il 12 Ottobre 1946 quando l’Italia diventa una Repubblica e l’inno di Mameli fu sostituito

Versione OriginaleVersione Originale Versione IngleseVersione Inglese





Iddio la creò.










Italy has called!


derided,Because we are not a people,

Because we are divided.Let one flag, one hope



Italy has called!

INNO POLACCOINNO POLACCO Il "Mazurek Dabrowskiego", inno nazionale Polacco dal 1927, fu scritto nel

1797 da Jozef Wybicki quando la regione polacca ,comandata dal generale Henryk Dabrowski, fu ,mandata in Italia per combattere sotto Napoleone Bonaparte. Il titolo originale era "Piesn Legionow Polskich we Wloszech" („La canzone delle legioni polacche in Italia"); piu’ tardi la canzone fu chiamata Mazurek Dabrowskiego..

le legioni furono create in italia per combattere sotto Napoleone contro l’ Austria per la liberazione della polonia dal regno dei suoi tre invasori russia Austria e Prussia che si dividevano il territorio

Le prime parole della canzone che divennero immediatamente popolari tra i polacchi , dicono che sebbene lo stato polacco non esiste piu’, la nazione polacca vive e continuera’ a lottare per la sua indipendenza

Versione Versione OriginaleOriginale

Versione IngleseVersione Inglese

ANTONIO VIVALDIANTONIO VIVALDIDa maestro di violino divenne presto maestro di coro e, quindi, maestro de' concerti (cioè direttore dell'orchestra e colui che sceglie il repertorio da eseguire). Nel 1705 pubblica a Venezia una serie di Dodici sonate a tre op. 1 ed iniziava la composizione dell'Estro Armonico. Nel 1709 pubblica una nuova raccolta delle Sonate per violino op. 2.Dal 1713 al 1719 soggiornò sempre a Venezia mentre dal 1719 al 1722 visse a Mantova. Ma Vivaldi era corteggiato dalle maggiori corti europee e viaggiò molto. I suoi rapporti con le cantanti (tra cui la francese Anna Giraud) furono ragione di scandalo.

Ad Amsterdam trovò un editore (Estienne Roger) che gli stampò moltissime delle sue composizioni orchestrali.La sua musica orchestrale comprende 540 composizioni di cui 73 sonate a due e tre strumenti, 465 concerti di cui 210 per violino e violoncello solisti. Il nucleo semplicissimo che contraddistingue il concerto vivaldiano da il tono a tutta la composizione ed anticipa le connotazioni del concerto romantico. Tra queste ricordiamo: La stravaganza op. 4 (1713), La cetra op.9 (1728) e "L'Estro Armonico - 12 concerti Consacrati all'Altezza Reale Di Ferdinando III Gran Prencipe di Toscana, da D. Antonio Vivaldi, Musico di Violino e Maestro de' Concerti del Pio Ospedale della Pietà di Venezia - Opera Terza" (tra il 1709 e il 1716)Il cimento dell'armonia e dell'invenzione op. 8 con le celeberrime quattro stagioni (1725 ca.).Singolare è il caso che ha voluto le opere di questo sommo compositore pressoché dimenticate fino alla metà di questo secolo; sembrava che Vivaldi avesse scritto solo i concerti delle Stagioni e nulla più. La morte lo colse a Vienna in completa indigenza. Fu seppellito nel 1741 nel cimitero di un ospedale per poveri (oggi non più esistente).

COMPOSITORICOMPOSITORI

POLACCHIPOLACCHI ITALIANIITALIANI

Stanisław Stanisław MoniuszkoMoniuszko

Fryderyk Fryderyk ChopinChopin

Antonio Antonio VivaldiVivaldi

Niccolo Niccolo PaganiniPaganini

Chopin e’ sempre stato dipinto come l'artista romantico per eccellenza, dimenticando perň come egli si fosse formato grazie al piů fervente classicismo, Egli, infatti, stimava particolarmente Handel, Mozart, Beethoven, ma soprattutto Bach, quando a Maiorca stava componendo i Preludi, gettava l'occhio al Clavicembalo ben temperato. Definito da sempre il poeta del pianoforte, non si deve trascurare che amava con passione l'opera lirica, in particolare quella italiana. Frequentava con assiduitŕ il Theatre Italien, fu presente alla rappresentazione dei Puritani di Bellini. Indubbiamente le sue Variazioni per flauto e pianoforte su un tema della Cenerentola di Rossini sono indice sicuro di questa passione. La veritŕ č che Chopin fu fino in fondo un figlio del suo tempo. I suoi contemporanei impazzivano per Paganini, anch'egli lo ammirň e rivaleggiň con lui al pianoforte, tentando di imitarlo nel Ricordo

Ovunque andasse era perfettamente inserito negli ambiti musicali del posto: Varsavia, Vienna, Parigi, Lipsia. Incontrň Mendelssohn e Schumann, amico di Delacroix ed anche, con qualche screzio, di Liszt. La scrittrice francese Gorge Sand con la quale visse una grande passione amorosa, gli fece da tramite verso gli ambienti culturali parigini, nei quali si discuteva di teatro, letteratura e politica. Tuttavia non era quello l'ambito naturale del musicista, e quando i due ruppero il loro rapporto č plausibile ritenere che lo abbia abbandonato senza troppi rimpianti. Lui, partito da Varsavia nel 1830, allora colmo di idee sovversive, ora all'avvicinarsi della rivoluzione del 1848, al contrario di lei, che l'aveva auspicata con tutte le sue forze, ne aveva paura. Il suo secondo grande amore, Maria Wodzinska, una volta scrisse al compositore: "Non cessiamo di rammaricarci del fatto che non vi chiamate Chopinski o che non vi siano altri segni ad indicare che siete un polacco, giacché in tal caso, i francesi non potrebbero contenderci la gloria di esservi

compatrioti". Con questa frase, sembrň ricordare al musicista che ovunque si trovasse, apparisse sempre diverso, per i polacchi era troppo francese. Suo padre, infatti, era nato in Lorena nel villaggio di Marianville, alla fine del 1787 si trasferě in Polonia. Inizialmente lavorň alle manifatture del tabacco di Varsavia, ma presto divenne educatore presso alcune famiglie importanti. Nel 1802 il conte Skarbek lo volle nella sua tenuta di Zelazowa-Wola come precettore dei suoi rampolli, qui convolň a nozze con Justyna Kryzanowska, una lontana parente del conte che rimasta orfana divenne governante della casa. Dal loro matrimonio nacquero quattro figli: Ludovica, Federico, Isabella ed Emilia, scomparsa prematuramente. Federico, chiamato Frycek, venne alla luce il 22 febbraio 1810 a Zelowa-Wola, rimase assai legato a quella terra, qui trascorse in seguito numerosi periodi di vacanza. Infatti, poco dopo la sua nascita, la famiglia Chopin era tornata a Varsavia, dove il padre Nicholas ottenne l'incarico di insegnante di francese al Liceo. Inizialmente vive nel palazzo Sansone, poi nel palazzo Casimir, comunque gli alloggi assegnati alla famiglia, sono sempre abbastanza ampi, tali da permettere ai Chopin di prendere a pensione alcuni allievi ed arrotondare cosě le modeste entrate.


Nato a Genova e diplomato in canto presso il Conservatorio di Musica "N. Paganini" di Genova dove ha anche frequentato il corso di Composizione. Vincitore del II Concorso Nazionale "T. Schipa" di Lecce e del Concorso Internazionale "Pavia Lirica" ha debuttato nel Novembre 1986 a Jesi (AN) sostenendo il ruolo di Licinio ne LAVESTALE di G. Spontini.

Fabio Armiliato č uno dei tenori italiani piů importanti dell’ultimo decennio. Nato a Genova, si č formato al Conservatorio Niccolo Paganini di Genova. Nel 1986 ha debuttato ufficialmente nel ruolo di Licinio ne La Vestale di Spontini al TEATRO PERGOLESI di Jesi. Dopo aver ricevuto il primo premio al concorso Tito Schipa di Lecce ha avuto inizio per lui una rapida carriera internazionale che lo ha condotto nei piů rinomati teatri d’opera del mondo: TEATRO DELL`OPERA DI ROMA: Ernani (ruolo del titolo), Tosca (Cavaradossi); TEATRO MASSIMO DI PALERMO: Cavalleria Rusticana (Turiddu); TEATRO CARLO FELICE di GENOVA: Norma (Pollione); OPERNHAUS ZÜRICH: Un Ballo di Maschera (Riccardo); OPER FRANKFURT: La Boheme (Rodolfo); OPČRA DE MONTPELLIER: Don Carlo (ruolo del titolo), Simon Boccanegra (Gabriele Adorno), ecc.Nel 1993 ha debuttato alla METROPOLITAN OPERA di NEW YORK ne Il Trovatore (Manrico) di Verdi. Da allora č comparso in molti spettacoli del summenzionato teatro d’opera e alle tournée che si svolgono successivamente in Giappone: Aida (Radames), Cavalleria Rusticana (Turiddu), Simon Boccanegra (Gabriele Adorno), Fedora (Loris) con M. Freni, Tosca (Cavaradossi), ecc. Altre importanti tappe nella carriera di Fabio Armiliato sono state il suo debutto nel ruolo di Faust nel Mefistofele di Boito con la direzione del Maestro Riccardo Muti alla SCALA DI MILANO; Adriana Leucouvreur (Maurizio) e Tosca (Cavaradossi) al TEATRO COLON di BUENOS AIRES; Aida (Radames) e Il Trovatore (Manrico) alla SAN FRANCISCO OPERA; La Bohemé (Rodolfo) con Mirella Freni al TEATRO REGIO DI PARMA; Un Ballo di Maschera (Riccardo) e Carmen (Don José) alla WIENER STAATSOPER, il suo debutto come concertista al ROYAL OPERA HOUSE COVENT GARDEN e il suo debutto alla Carnegie Hall di New York nel ruolo di POLIUTO nell'omonima opera di Donizetti, sotto la direzione del M° E. Queller

Nella stagione 1999-2000, il ritorno a Buenos Aires in un MEFISTOFELE con Sanule Ramey definito indimenticabile da pubblico e critica e il rinnovato successo al METROPOLITAN in CAVALLERIA e AIDA; quindi un nuovo debutto importante: LA FANCIULLA DEL WEST (Dick Johnsson) nella produzione di Giancarlo Del Monaco a Nizza e Montpellier. Dopo l'ERNANI a Genova e a Vienna, la stagione si conclude con uno dei piů grandi successi della carriera di Fabio Armiliato in ANDREA CHENIER a Nizza, con Daniela Dessě. La critica lo incorona definendolo "Il miglior Chenier dei nostri giorni - (G.C. Landini - L'OPERA)"Ancora presente all'ARENA DI VERONA in AIDA nell'estate 2000, la stagione successiva vede il suo debutto a WASHINGTON, accolto da una entusiastica standing ovation, ne IL TROVATORE, sotto la direzione di Placido Domingo. Seguono TOSCA al CIVIC OPERA di Chicago, UN BALLO IN MASCHERA a Munchen col Bayerische Rundfunk, AIDA a Berlino e Bologna, e poi DON CARLO, TOSCA e AIDA allo Staatsoper di Vienna. Col debutto ne IL TABARRO ancora a Nizza, inizia la stagione 2001-2002 tornando poi a rivestire il ruolo di ANDREA CHENIER a Siviglia, acclamato ancora una volta da critica e pubblico, seguito da una serie di TOSCA ad Hamburg, all'OPERA di Parigi e al Politeama greco di Lecce. Il ritorno al METROPOLITAN č con MADAMA BUTTERFLY ancora con Daniela Dessě e sotto la direzione del fratello Marco: il broadcast di questa recita č stato considerato uno dei migliori della stagione. Dopo CARMEN a Washington con Jennifer Larmour e diretta da Placido Domingo, con una trionfale Madama Butterfly al Teatro alla Scala di Milano, con Tosca all’Arena di Verona nell’estate 2002 ma soprattutto con Andrea Chénier a Torino e Venezia nel 2003 si consolida il sodalizio artistico con Daniela Dessě, sua compagna anche nella vita, che proseguirŕ con una serie di straordinari successi tra cui la Manon Lescaut a Siviglia, l’Adriana Lecouvreur a Napoli, Aida e Tosca al Teatro del Liceu di Barcelona, ancora Tosca al Teatro Real di Madrid, il Simon Boccanegra che ha inaugurato il "festival Verdi" a Parma e soprattutto la riproposta di un titolo tra i piů importanti del repertorio della giovane scuola: la Francesca da Rimini di Riccardo Zandonai, accolta trionfalmente da pubblico e critica al Teatro dell'Opera di Roma nel 2003 e allo Sferisterio di Macerata nel 2004.Nel maggio del 2004 ha inoltre partecipato al prestigioso centenario dell'Opera Madama Butterfly al festival Pucciniano di Torre del Lago, proposta poi in tournče a Tokyo e successivamente, sotto la direzione del M.o Zubin Mehta, ha riscosso nello stesso anno un grande successo personale come protagonista del Don Carlo, nella versione in cinque atti, durante il Festspiele alla Staatsoper di Munchen.Fabio Armiliato ha giŕ collaborato con molti direttori d'orchestra di fama internazionale, tra questi nominiamo oltre i giŕ citati J. Levine, Z. Mehta, R. Muti: M. Chung, N. Santi, M. Viotti, D. Renzetti, S. Young, E. Queller, C. Rizzi, D. Gatti, R. Palumbo.Nel 1999 gli sono stati assegnati, a riconoscimento della carriera Internazionale, il Premio "Galliano Masini" dalla cittŕ di Livorno e il prestigioso "GIGLI D'ORO" dall'Associazione "Beniamino Gigli" di Recanati (MC) e nel 2001 il premio della Regione Liguria per meriti artistici e nel 2003 la prima edizione del “Premio A. Pertile” di Asti e il prestigioso "Premio Cilea" di Reggio Calabria.".

NICCOLO PAGANININICCOLO PAGANINI

Stanislaw Moniuszko è considerato il compositore nazionale polacco. Halka e Il castello dei fantasmi sono ritenuti i lavori migliori; copiosa la raccolta di liriche da camera. La vicenda è tratta dal poema omonimo di Kazimierz Wójcicki. Il poeta Wlodzimierz Wolski la fece conoscere a Moniuszko nel 1846; questi, entusiasta, chiede a Wolski di ridurla a libretto, e l’opera, composta in tempi relativamente brevi, è pronta nel maggio 1847. Il lavoro viene però rifiutato dal Teatro Wielki di Varsavia: il tema del conflitto di classe è ritenuto inadatto per una rappresentazione scenica, e potenzialmente pericoloso poiché potrebbe infiammare gli spettatori. La prima esecuzione assoluta ha luogo a Vilnius, il 1º gennaio 1848, con artisti dilettanti e in forma di concerto; l’opera, ancora nella versione in due atti, viene rappresentata solo nel 1854 a Vilnius. Due anni dopo Moniuszko rivede il lavoro, apportando delle modifiche: compone il duetto Jontek-Janusz, aggiunge i ballabili e il preludio all’atto terzo, mentre Jontek da tenore diviene baritono; in vista della rappresentazione al Teatro Wielki di Varsavia – che finalmente concede l’autorizzazione – amplia l’opera da due a quattro atti (suddividendo ogni atto originario in due). La composizione, così approntata nella versione definitiva, ottiene un successo clamoroso. In casa del nobile Stolnik si celebra il fidanzamento della figlia Zofia con il giovane e nobile Janusz. Il giovane ode una voce lontana: è Halka, una contadina che egli ha sedotto e abbandonato. Rimasto solo, giunge Halka e gli chiede quali siano le sue intenzioni; Janusz tergiversa, e promette un incontro nel quale spiegherà tutto. Halka, nel giardino di casa Stolnik, attende Janusz. Arriva intanto Jontek – un montanaro di lei innamorato – che la mette in guardia sulla falsità di Janusz, e la prega di ritornare al villaggio; giunge Janusz, e Halka gli comunica d’essere il padre del bambino. Si raduna la folla, ma Janusz sostiene che Halka è matta, e ordina al servo Dziemba di portarla altrove. Nella piazza del villaggio giunge il corteo nuziale, per le nozze di Janusz e Zofia; Jontek tenta ancora di convincere Halka a dimenticare Janusz, ma ella si dichiara ancora innamorata. Mentre la cerimonia è in corso, Halka decide di dar fuoco alla chiesa, ma viene meno al suo proposito: ricorda il suo bambino morto d’inedia e, sconvolta dal dolore, si getta da un precipizio raccomandando la propria anima a Dio. Il finale è ambiguo, poiché mentre Jontek racconta a Janusz la morte di Halka, il servo Dziemba invita i villici a intonare una preghiera per i propri padroni; non è chiaro se si tratti di volontà dell’autore o del censore. Non si poteva creare l’opera nazionale dal nulla. Numerosi sono infatti i modelli tratti dalla musica europea: tedesca, francese, ma soprattutto italiana, in particolare per lo stile e la forma dell’operismo rossiniano. Ma la musica popolare, che fa da contrappeso alle influenze europee e reca una nota originale al lavoro, è ben presente nella partitura, perfettamente integrata nella vicenda, e mai in funzione decorativa. Nella revisione Moniuszko aggiunge una serie di brani al fine di rendere più ampia e funzionale la vicenda, lasciando spazio anche a elementi che, a prima vista, paiono puramente ornamentali, come i ballabili del terzo atto. Ma qui Moniuszko non paga un debito al grand-opéra : è l’occasione per inserire ampi squarci di musica popolare, opportunamente rielaborata, senza creare il minimo squilibrio all’economia generale. Temi popolari sono presenti sin dal preludio, nella sortita di Halka (atto primo), il cui motivo musicale è alla base del duetto Halka-Janusz, sviluppato in più sezioni. L’aria di Halka nel secondo atto è descritta da Bülow come un piccolo capolavoro; l’aria di Jontek è su un ritmo krakowiak . Il finale, drammaticamente efficace, ricorda quello della Straniera di Bellini: in entrambi i casi la protagonista alterna il proprio canto a quello del coro; e la tragedia precipita poi velocemente. L’opera è tuttora ampiamente rappresentata in Polonia, e le ragioni del successo trascendono quelle musicali; essa è un simbolo di valore nazionale, e come tale viene recepita dal pubblico.






chours:


Chours:


CONCLUSIONI

La musica e’stata per noi un argomento di lavoro molto importante...Abbiamo compreso che e’un linguaggio senza limiti e confini, quindi universale, che ci

accomuna tutti. E’stato un topic abbastanza complesso in quanto ricco di sfumature e generi vari. La musica parla di noi ,dei nostri sentimenti,delle nostre vite...la musica e’ la poesia che ci fa compagnia quando siamo tristi o quando vogliamo

divertirci... In particolare,la musica italiana e’ conosciuta e piace ai ragazzi polacchi e quella

polacca,nonostante non sia molto famosa,e’ molto simile alla nostra e piace a noi ragazzi italiani.Grazie al nostro lavoro abbiamo avuto l’ opportunita d’ imparare

qualcosa che non sapevamo riguardo la storia della musica,i cantanti maggiormente noti polacchi e italiani;inoltre abbiamo avuto la possibilita’ di confrontarci e

approfondire le nostre conoscenze riguardo la nostra comune passione.

„what joins the italian and polish young?”

Documents

za x2no woman

teraz pacz pki czas

wic pacz

seh chours

alright chours

najpikniejsza za

jak si masz kochanie

polish young