fe^^

-Tjn.-^-'-.'-. .^^^- . < '::^ '.-'K'- - ''•

^-.m^^.^^^mi^--. :(' :. - -j^ :-•'•

'

--. - ^

''^r - ..1.. . -.' 1 "- . >*" '

.-

. — fc- • ...r -*'

^^-

V.' ,

*^r*:-

^v:'^-^

i- i

- - 'V^. .- ; . • ; . ''-

'""?^Jrv

.-:,C' -

-• 'X--- vi;;-';..^:, . .^ ':n

. ;. .. ^ 'i y "-.. ''

'

. '.' ••' ^- .''

•>'.;- :'^.

'.-•'::;^;'.'./';."•

. ,J.-,.",^i'" • ,"

''

«-A- - •"' .. ' T?l>--.- •'j','

DISSERTATIO LITTERARIA

CONTINENS

OBSERVATIOIS AD SCHOLIA IN PLATONEM.

DISSERTATIO LITTEMRIA

C0NTINBN8

^VATIOIS AD SCHOLIA IN PLATOIM,QUAU

EX AUCTORITATE RECTORIS MAGNIFICI

H. J. H^MAKBR,lUB. UTB. DOCT. BT IN ITACULTATE lUB. PHOF. ,

AMPLissiMi SENATUS ACADEMICI consensu

ET

NOBiLissiMAE FACULTATIS PHILOSOPHIAE THEORETICAE et

LITTERARUM HUMANIORUM decreto,

PRO GRADU DOCTORATUSSUMMISQUE IN

LITTERARUM CLASSICARUM DISCIPLINA

HONORIBUS AC PRIVILEGIIS

IN ACADEMIA RHENO-TRAIECTINA

RITE ET LEGITIME CONSEQUENDISFACULTATIS EXAMINI SUBMITTET

Fredericus Henricus Elias Wolf,B PAGO ZAAKSLAO.

AD DIEM XXI M. lUNII A. MDCCCLXXXIV, HORA I.

-^>&«5>-

TRAIEGTI AD RHENUM,Apud kemink et filium.

MUCCCLXXXIV,

i^-,^-Si-.:-it^V̂^V^nAlTa^ii6ftWgrfT^fA'i^-te^lli^

UXOBI CONIUNCTISSIMAE.

hiiftiriiniriiiVi

Academiae vale dicturo nihil mihi restat iiicundius

quam ut grati animi sensum significem erga viros

praestantissimos , qui Praeceptores mihi contigerunt;

inprimis erga Te^ Pater Carissime, qui me puerum

latinae linguae et gra^cae elementis ita imbuisti^ ut

per totam vitam institutionis Tuae fructus percepturus

sim. Nunc igitur palam gratias quam maximas Tibi

offero pro egregia illa institutione ^ quam satis laudare

nequeo.

Permultum Tibi me debere,Clartssime van herwer-

BESj Promotor Aestumatissime, lubens profiteor. Publicis

privatisque lectionibus studia mea fovisti^ rectis consi-

liis me adiuvisti et ubique benevolentiam Tuam in me

praestitisti. Persuasum Tibi habeto me haee semper

grato animo recordaturum.

Vobis,

Viri Clarissimi opzoomer, wijnne, franc-

KEN,maxima et perpetua gratia a ms habebitur. Nun-

quam non gaudebo m£ lectiones Vestras frequentavisse ,unde uberrimos fructus et tunc cum intereram percepiet nunc percipio. Quid vobis debeam^ Viri Praestan-

tissimij nunqu^m obliviscar., dum spiritus hos regitartus.

VIII

Neqm Tu silentio mihi praeUreundus es, Vir Cla-

rissime brill, nunc rude donatus^ olim stiidiosae

iuventuti in republica litterarum strenuus antecessor.

Diu valeas diuque otio fruaris , quA) nemo Tihi invidet.

Vobis omnibus^

Viri Clarissimi, longa et felix vita

concedatur in Academiae et Patrias decus.

Vos quoque , amici commilitones , in quorum numero

quatuor fratres hahui , valete. Teneat nos semper illud

vinculum arnicitiae, quod adhuc nos tenuit.

Scribebam Arnhemiae

die V ante Idus lunias

anni mdccclxxxiv.

DE UNIVERSA SCHOLIORUM

INDOLE.

Scholia in Platonem, quae hodie circumferuntur ^),

ab auctoribus suis ex variis fontibus petita sunt.

Namque alia debentur philosophorum commentariis,alia ex lexicis grammaticorum descripta sunt , alia

aliunde corrasa. De tertio hoc genere Scholiorum

atque de primo paucis absolvam, de secundo, i. e.

1) Primus Scholia in Platouem vulgavit J. P. Siebenkeesius in

Anecd. Gr. Norimb. 1798. Multo plenius collegit D. Ruhnkenius,

cuius editio prodiit L. B, 1800; Ruhnkenius Scholia illustrare

in animo habuit et pauca quaedam illustravit. Vide edit. laud.

pg. 255. Wyttenbach, Vita D. Ruhnkenii in Opusc. var. arg. tom. I

pg. 699. Nova protulit Thom. Gaisfordius in Catalogo sive Notitia

Manuscriptorum Clarkii, Oxon. 1812 el in libro: Lectiones Plato-

uicae e merabran. BodL Oxon. 1820. Haec omnia leguntur litteris

S, R et (Oxon.—

Gaisf.) distincta in Scholiorum editione, quamcuravit C. F. Hermann in Appendice Platonica , Lipsiae 1875.

SchoHa, quae Bekkerus, Creuzerus, Schneiderus, Stallbaumius,

Schauzius protulerunt, aut aliunde iam nota erant aut parvi mo-

menti sunt.

1

de iis, quae e lexicis grammaticorum desumta sunt,

pluribus acturus ; in quibus huius disputationis argu-

mentum positum erit.

Philosophi, e quorum scriptis Scholiastae hauserunt,

Neoplatonici sunt, qui in singulos Platonis libros com-

mentarios conficiebant. In Scholiis saepe nominatim

laudantur e. c. Plotinus Schol. Gorg, 507 D Rep. VI:

498 B. lamblichus Schol. Sophist. 216 A. Rep. VI: 509 D.

Proclus Schol. Theaet. 155 B Rep. III: 398 A Tim.

17 A 24 A 25 A et C, Olympiodorus Schol. Phaedr.227 A; snepius etiam eorum scripta expilantur aucto-

ris nomine omisso e. c. Olympiodori commentarius in

Phaedonem , Procli in Theaetetum , Hermiae in Phae-

drum , Procli et Olympiodori in Alcibiadem priorem ,

Olympiodori in Gorgiam , Procli in Timaeum. Prae-

terea verisimiliter Procli commentario in Leges usum

esso Scholiastam in Scholiis ad hos libros Th. Mettaueri

diligentia docuit in Dissertatione Inaugurali Philologica

de Platonis Scholiorum fontibus, Turici 1880, ad quemlibrum eos relegatos volo , qui plura de hoc argumento

cognoscere cupiunt.

I)e iis, quae undecunquo corrasa sunt, haec obser-

vasse sufficiat. Ex historicis laudatos invenimus Hel-

lanicum Schol. Sympos. 208 D (cf. Mtiller, fr. histor.

gr. I. 47. 10. Proleg. pg. xxvi) et Manethonem Schol.

Tim. 21 E (fx ruv Mxve&u AI^vtttixxccv)-, tum auctorisnomine omisso Phlegontis Tralliani '0?.vf/,7rix^xc vj xpo-

vitcd Schol. Rep. V : 465 D (cf. MuIIer I.I. III. 603)aliosque quos ignoramus (cf. Schol. Rep. V : 453 DVIII : 566 A et C). Glossae geographicae desumtae

sunt ex Diogeniani sive Hesychii lexico, ex Stephani

Byzantini "'E.dviKoig in Scholiis ad Menexenum, Gorgiam

et Alcibiadem I, ex Strabone Schol. Sophist. 216 A

(f? r/ Sf/" "LTpx^ccvt TTsih^Sxi rw yscoypx^pu) et alibi; duo

praeterea opera laudantur Claudii Ptolemaei Alexan-

drini, alterum Tsaypoc^^ty.x) vCPviyvjcstc inscriptum Schol,

lon. 533 D , alterum TeuypxCpovfAsvx Schol. Rep. VII :519 C. Inter fontes , unde Scholiastae fabulas Graecas

hauserunt, princeps est Apollodori Bibliotheca (cf.

Mettauer. l.l. pg. 48), tum hic illic, Schol. Rep. V:

451 A Legg. XI: 914 B, Cornuti commentarius denatura deorum gentilium adhibitus est. Enarrantur

in plurimis Scholiis vitae philosophorum, sophista-

rum, poetarum, al. , quae magna pro parte sumtae

sunt ex Hesychii Milesii Onomatologo vel tIvxxi tuv

6v TTxi^siof. ovo[ji,x(TTuv , ucque tamen ex integro Hesychii

libro , sed ex epitome. Cf. etiam Hesychii Milesii Ouo-

matologi quae supersunt ; cum prolegomenis edidit Jo-

annes Flach. Lips. 1882. Partim autem ex commen-

tariis Neoplatonicorum in Scholia transierunt. Verum

ex fonte plane diverso, id quod primo obtutu facile

apparet, aliquot vitae fluxere, quae singulari quadameruditione prae ceteris excellunt. Sunt Aristophanis

vita Schol. Apol. Socr. 19 C, Anyti Meletique ibid.

18 B, Chaerephontis ibid. 20 A, Lyconis ibid. 23 E,

Agathonis Schol. Symp. 172 A, Aspasiae Schol. Me-

nex. 235 E. Quae vitae unde provenerint, ignora-

tur. His aliquot Scholia addere possumus, quorum

origo manifesta est. Schol. Symp. 179 B continet

hypothesin Euripidis fabulae Alcestidis manifesto ex

1*

huius poetae codice in Scholia translatam. E Galeno

petita sunt, quae leguntur ibid. 185 C. Theophrasti

historia plantarum adhibita est Schol. Rep. VI : 488 C

et VIII: 560 C. Ptolemaei opus de arte musica lau-

datur Schol. Rep. III: 443 D. Postremo, ut in hoc

finem faciam,

Scholio ad Remp. 1 : 338 C de pan-cratio certamine, additum legimus: txutx ^biXotJTpxTo;

(pyjo-tv sv Tu TTsp) yvpt.vxtTTixvi: ; indidem sumta sunt Schol.

Rep. I: 338 C de Polydamante, atque Schol. Protag.335 E de dolichorlromis.

Accedo nunc ad tertium Scholiorum genus i. e. ad

ea, quae e lexicis grammaticorum fluxeruut. In his

sunt, quorum verbo meminisse sufficit. Passim occur-

runt in Scholiis glossulae ex Timaei Sophistae lexico

vocum Platonicarum ; saepius adhibitum est Pollucis

Onomasticon, quod nominatim laudatur Schol. Alcib.

1 : 105 A {uc UoXv^evKvi; sv 'Oyof/,x

et has explicationes ibi coUectas esse viderim, ubi

maximam utilitatem praebent, nempe in Corpore Par-

oemiographorum Graecorum, quod ediderunt Schnei-

dewin et Leutsch,

ubi suo quaeque loco explicatio

e Scholiis laudatur , neque denique id agam , ut

Scholia illustrem , sed quae in iis insunt grammatici

argumenti a ceteris seponam atque colligam, omnes

omittam.

Hisce de universa Scholiorum indole praemissis ad

singula transire possum, atque primo capite agam de

Scholiis, quibus glossae ex Diogeniani lexico continentur.

DE GLOSSIS DIOGENIANEIS.

Ex doctissimis disputationibus illustrium grammati-corum Alexandrinorum Eratosthenis , Polemonis, Ari-

stophanis , Aristarchi , aliorum Didymus ille xxKxevTspo: ,

qui Augusti aetate vixit, commentarios confecerat in

permultos poetas cum comicos tum tragicos; quae Di-

dymi lexica nactus Paraphilus , qui saepius ab Athenaeo

testimonium dicere iubeturj ex copiis Artemidori, Her-

monactis , Theodori, aUorum supplevit et in formam rede-

git doctissimi atque amphssimi lexici glossarum et rerum

notabilium [Trsp) yKatr^xv xx) ovofzxTuv kxtx (ttoixs^^v).

Hoc Pamphili lexicon in brevius contraxit Vestinus,

Vestini epitomen Diogenianus. Diogeniani operis alteram

editionem curavit Hesychius praeter aliorum opera ad-

liir^^ .-^j^-^^

6

hibitis Boethi lexicis Platonicis, cf. Naberus Proleg. ad

Photii lexicon pg. 18, 67 i). Huius Diogeniani glos-

sae insunt et in Scholiis Platonicis et in Photii lexico ^) ;

1) Hugo Weberus (de Hesychii ad Eulogium epistula, Vimar.

4865. Uutersuchungen iiber das Lexicon des Hesych. in Philol.

Suppl. vol. III. pg. 451—624, impr. pg. 551 seqq.) contendit Dio-

genianum ipsum — non Hesychium — Boethi lexicis usum esse,ad quam opinionem probandam affert longiores Boethi explicationes

plerasque misere contractas esse e. c. Ta

qua via autem eo pervenerint, magna est dissensio

inter viros doctos. Nam contendit Naberus Boethum

glossas habere ex Diogeniano, non autem ipsum Dio-

genianum inspexisse , sed quaecumque Diogenianea

habeat, ex Aelii Dionysii lexico rhetorico transcrip-

sisse, qui Diogeniani opere usus sit. Ex his Dionysiiet Boethi lexicis glossas Diogenianeas transiisse in

Photium, ex solis Boethi libellis in Scholia Platonica.

Contra Mauritius Schmidt glossarum Diogenianearum

sat magnum numerum ex ipso Diogeniano vel Hesy-chio in Scholia fluxisse affirmat ; nam praeterquam

quod in iis quater laudetur Diogenianus nomine appo-

sito, centum et undequadraginta iocis Hesychium tain

fideliter exprimere , ut aut hunc aut Diogenianum

compilatum esse negari nequeat. Cf. Quaestiones He-

sychianae pg. xci. Atque idem Schmidtius iam antea

monuerat in Didyrai Chalcenteri fragmentis pg. 83

Photii fontem Diogenianum fuisse atque praeterea in

Patriarchae lexicon complura Didymea immigravisse e

Dionysii Pausaniaeque lexicis , quorum conditoribus

aditus ad ipsum Didymum patefactus esset. Leopoldus

Cohn, de Aristophane Byzantio et Suetonio Tranquillo

transtulit; sic certe credimus cum Cobeto atque Nabero, quam-

quam alii, e. c. Boysenus, aliam sententiam amplectuntur. Praeter

Suidam Etymol. Magnus usurpavit Photium, itidem integriorecodice UBUS. Lexicon Bachmanui autem ex Photio excerptum esse

contendit Naberus, cuius de priore huius lexici parte, quam pri-mus edidit I. Bekkerus iu Anecdotis Graecis I: p. 321 seqq. , suspi-ciones vide Prolegom. pg. 150 seqq.

8

Eustathi auctoribus, Lipsiae 1881, pg. 344 haec dicit:

„Boethus autem cum alios tum praecipue Pamphilumauctorem secutus est; passim etiam Diogeniani Uepup-

yoTrivviTxc inspexit, unde quater Diogenianus a Schol.

Platonis laudatur; falso enim Naber statuit Boetbum

Diogeniani mentiones debere Aelio Dionysio." Alia pro-

fert Boysenus, de Harpocrationis lexici fontibus Quaesti-

ones selectae, Kiliae 1876, pg. 61—66, non Diony-sium et Pausaniam Diogeniano usos esse, sed hunc

illis; tum adsentitur Schmidtio Photium ipsum inspe-xisse Diogeniani lexicon atque inde habere glossas

Diogenianeas. Postremus omnium Mettauerus 1.1. pg. 80

omnes glossas Diogenianeas a Scholiasta Platonis ex

ipso Diogeniani opere desumtas esse opinatur : ne uUam

quidem, inquit, glossam invenio in Scholiis Diogenia-

neam, quae certis argumentis probetur e Boethi lexi-

cis transiisse in Scholiorum farraginem.

Videmus igitur, quanta sit dissensio de origine glos-

sarum Diogenianearum in Scholiis Platonicis et apud

Photium. Nunc quid ipse explorare potuerim, dicani.

Comparatis omnibus glossis procul dubio recte sta-

tuere mihi videntur Schmidtius et Mettauerus Scho-

liastam ipsum Diogeniani sive Hesychii lexico usum

esse.

Nullam glossam novi, qua luculentius hoc appareat,

quam ea, quae est Schol. lon. 533 D: d^ioysvixyU Ts

MxyvtJTiv fjt,sv xXxvciv Xsysi Tvjy o\piv xiQov, ac slvj xpyijpcfj

s[jt.cp£pvi; , Tviv Sc 'HpxK^suTiv sTt77rx(xdxi Tov (ji^vipQv. Glossam

e Diogeniano fluxisse per Boethum putat Naberus, cuius

observationem Photius servaverit in voce 'HpxxXsixv

Xi^ov Tivhg rvjv MxyvvjTiv xts^o^txv '^ix t\^v 'HpasxAf/av tjJ^

"Mxyvvttrixt;' hioi Vs oti vj fuv eTKTTruiJi.svvi tov viivipov

'HpxKXsuTig , jj 5f MxyvijTic ouoix s

10

obviae fiunt, quae eaedem hodie in Hesychii lexico

inveniuntur neque apud Photium eiusque compilatores

occurrunt. Quarum lemmata deinceps apponam:

dxtvxxijt;

xXXoMrov

oiiiTrXxKuv

xvKywyvi

oivxQs3Klxt^{tV

x(X7rxKxQoq

xrxKXotax

"Ai^ihvx

xCpiTTTrovc

(26!x(3x^

ysycf^vsiv

yevvijrxi

ysuizopoi;

hxpi&iJLVivsrxt

hovv7tx

Aibg sXsvdspiou

^pif/,UTijrX

sXsysla

£fi(3pxxv

Evrsivovre:;

Schol. Rep, VI : 488 E.

„ VIII : 553 C.

Lysid. 216 A

Phaedr. 242 C.

Legg. XI: 916 A.

Hipparch. 229 E.

Legg. IX: 871 B.

Hipp. Min. 368 A.

Parmen. 162 A.

Legg. XI : 931 B.

Sympos. 190 D.

Rep. X: 616 A.

„ I : 331 A.

Gorg. 487 C.

Rep. 1 : 335 E.

Euthyd. 303 A.

Hipp. Mai. 292 D.

Crit. 51 E.

Legg. XI: 919 D.

Epinom. 978 B.

Rep. V : 475 D.

Erux. 392 A.

Rep. VII : 535 B.

„ II : 368 A

Gorg. 457 A.

Min. 321 A.

11

£^XX.£l76xt

12

Trpo^Pepvi^

13

sTepov Toov TTO^aiv acvsxovTX , vi, ui; vuv, stt) (TidXovi; svog

(3xivOVTlX. SffTl 5f XX) TO X^^XiVSlV.

Scholiasta hic integriore exemplari Diogenianei lexici

usus est, quam nobis hodie in Hesychio superest, ubi

legimus: xa-xco^ix^fn;'

icvpluc (jLsv to stt) Tobg xtrxovi;

x\X6(T&xi , s0^ otx; xK\^Xi(ji,[i6voiji; sTni^uv ysKoiov svsksv.

Schol. Gorg. 487 C 'A(p/5i/a* ^ijfzoi; AIxvti^oi; (pu?iijg.Verba apud Hesych. ^Acpi^^vx- 'S^f^oc Tijg IlToKsfzxTh?

0vMjc mutilata esse videntur. Cf. Alberti ad Hesych.,

Interpretes ad Harpocrat. s. v. (dvpyuvi^xi.

Schol, Euthyd. 303 A tI vvv (36ix(3x^ XsyofJt.svov ttv-

TTX^ S?,SyOV, Uq XX) AVXO0PUV UVj&VI. OVX S(TTt Se. TO fASV

•yxp TTVTTx^ Ti&sTxi xx) stt) ctxstKix(tfAOv xx) syxufji.iov , TO

Sf (36fjl,(3x^ OVXSTl.

Hinc emendandus Hesych. s. v. TrvrTrx^; cf. Schmidt

Didym. pg, 54.

Schol, Rep, V: 475 D Atovvcrix sopTVj 'AQvjv^trt Ato-

vvffci} viysTO , TX fuv xxT xypovq fivivoq Yiocsthsuvo; , tx Se

Avivxtx fJLvivoq Mxtf4.xxT>}ptuvog , tx ^s sv x(TTSt ''EXx(pvi(3o'Muvoc.

Plane eadem Hesych. et Lex, rhet. Bekk. pg. 235,

6,

nisi quod hic pro MxtfJt,xxTviptuvoq legitur TxfiviXiuvo; ,

apud illum Ativxiuvoi;. Cf. 0. Gilbert, die Festzeit der

Attischen Dionysien. Gott. 1872 , pg. 79. A. Mommsen,

Heortolog, 1864 pg. 332.

Schol. Charmid. 163 B st' olxi^fjcxTot;' stt) tov h(T-

fjLUTvipiov ^ ui; Av(Tixe; ^ vi stt) Topvsiov ^ uq "ATTtxoi.

Hesych. mutilus est: o"ixvifjt.x' ro h

14

Hesych. £rovpi(7xs' e(pupiJt,)j(xxc et£7rovpi(r£Vupf/.}jaev,

ocx£7r£(ji.\psy. In vitio consentiunt , nam pro xTroTrsi/,^^

legatur iTriTre/Ji^p^.

Schol. Rep. V: 455 C t^mzx 5f i^j-nv 3 htoi spxtovKxXoixTiv^ 01 Sf yAuxy.

Hesych. in v. £\l)ijfji,x' ott^p svtot (ripxiov xxKcv(rtv, xXKoi

yXvKv. 'EpxTov nihil est, sed (rlpxtov (;) unice proba

forma. Vide Pierson. ad Moerid. v. (reipxiov.

Schol. Theaet 155 A xofjt,i^^' ttxvv, ttxvt^^uh;' (tvvx-

yuyvi , sTTtfjiiXstx. xx) xoiu.i7Tptx vi TpoCpo^.

Idem in Lex. rhet. Bekk. 267, 29 , sed pro r

15

quin haec indidem fluxerint, unde glossa apud Suidam:

KOfi^ov Trsplrpcivov y TrepiXxXov , Travovpyov , xTrxTiiTixov ,

TTldxVOV^ TeXVlMV , S

16

Schol. Rep. IV: 430 A Xa^Jia-Tpx' tto^h; Tijg Mx-

xs^ovixg xx) xifzvij , ev&x to X.xXxiTTpoCiov viTpov yiyv6yi.ivov

^ix ivvx6T}fpiht; yniyvuTXi , o/zoiu/; 5e kx) XvsTxt.

Verba inde ab hx svvxst. apud Hesych. perierunt.Hae igitur glossae, numero LXXHI, quarum vix

una atque altera apud Photium occurrit , ita tamen ut

vel maxime incredulo non dubium esse possit, quin a

Scholiasta e Diogeniani sive Hesychii lexico petita sit

(e. c. TrpEd^svccfjt.ev) satis superque demonstrare mihi

videntur ipsum Diogeniani lexicon a Scholiasta adhi-

bitum esse neque omnes glossas Diogenianeas ab eo

e Boethi libellis desumtas esse , quae Naberi est opinio.

Quod etiam certius redditur iis , quae his addam. Nam

hic illic in Siihohis glossas deprehendi, ubi Diogenianea

coniuncta vel immixta leguntur glossis , quas Photius

servavit; quae Diogenianea miro certe casu apud Pho-

tium periissent, si lexicis ab eo adhibitis infuissent.

Se 1 exempla proferam.

Prolegom. ad Photium pg. Q& Naberus haec scribit:

„Est apud Hesychium locus e Pamphilo deinceps de-

scriptus: Hvv^' TOTroq ^A^v^aiv, sv ^ xi 6y,K'A^7ixi viyovTO

TTxKxi fji,6v TTXTxt , NTNI Sf XTTx^ oTxv ^TpxTyfyov x^ip^TovaxTtv. Scholiasta autem Platonis Criti. 112 A h. e.Boethus Ylvv^' rOTTOt; 'A^j^i/j^ir/i/, iv a eKK^tjaixi iyiyvovTO,TTXhxt (juv 7rx

17

£KK?^ij

18

glossam legere potuisse sive in Boetho sive alibi , unde

noverit morem argentum in ampullis condendi atque

pauperes dici «uroAjjxy^ouc— est autem apud Photium

glossa KvjyivQoQ' slccSea-iXv iv XviKw&oig vo(jt.i

19

Athen. VI : 268 a." Ipsum Grammaticum de masculino

genere monuisse patet ex Scholio.

Schol. Rep. VIII: 553 C rixpx hrtv i^ Xs^ofjcevi^ Kup-

(Bx

20

Priora ex Hesychio desumta, apud quem legimus:

xi^TTVj' XsTa,, Kx) sxT£Tpi(/.[/.£vyj. y,x) xTruyoc xixv. Cetera

conveniunt cum copiosa glossa Boethi apud Photium:

Xia-TTxt' 01 f^iiTOi hx'7re7rpi(T[Ji.evoi xtJTpxyxXoi xx) eKTeTpi/z-

fjtevoi' xx) XiaTTij

21

dissentire inter se Schmidtium et Naberum supra vidi-

mus, dirimere non possum. Nam glossae plerumqueita comparatae sunt, ut nil peculiare habeant, cur

hanc illamve sententiam magis probes. NonnuUas

autem uudevis potius quam e Boethi libellis in Scholia

(et in Photium) fluxisse, pro certo habendum est.

Quod ut pateat, exemplum afferam in paucis illustre,

quo iam Schmidtius usus est. In Epistola Platonica

VIII: 353 E legitur rsiJt,v6iv cpxp/JcxKov , quod significatremedium afferre. Scholiasta autem explicat: rsf/.-vsiv

22

missis non semper recte Naberum in glossis apudPhotium ad Scholia Platonica provocasse indicavit et

demonstravit Mettauer pg. 76 seqq. afferens Schol.

Legg. IX : 855 D kxtoc to (ttq(ji.x , Rep. X : 607 B

^xxspv^x , Axioch. 365 A (Tweiy.^yijJvov Txg x^xc , adde

Legg. XII: 969 B uTrap, Tim. 25 D Tsvxyog/m quibusglossis apud Photium Naberus haec Scholia laudat,

cum contra uterque, Photius et Scholiasta, sua multo

potius ipsi Diogeniano debeat. Operae pretium est

gl. Tsvxyo^ paullo accuratius considerare. Habet Schol.

Timae. 25 D: tovto kx) oi toih; sKsivif} tottovi; 'iTTopovvTsg

KeyovtTiv, iig ttxvtx Tsvxycc^vj tcv ixe7 sJvxt x^pov. Tevxyoq

Sf e(TTiv /Au^ Tiq eTriTToKx^ovToq v^XTog ov TToKKcv Kx) /3o-

Txvvig e7n0xivof/,svyig tovtc^ . vj TrytKutvi TrsKxyvj , jj ^ix(3po-

XOi >} KxCvypoi TOTToi, Prior pars Scholii ex Procli com-

ment. pg. 58 B fluxit, tum voci Tsvxyxlyjc explicationemvocis Tsvxyoc Scholiasta addidit ex Diogeniano. Cf. Hesych.

Nam cum nusquam apud Platonem TsvxyoQ vel tsvx-

ycoh^i; legatur, nuUa causa erat , cur haec vox in lexico

Platonico explicaretur, et fere constat Scholiastam atque

Photium — qui eadem praebet atque Scholiasta —huius vocis explicationem a Diogeniano accepisse. Ve-

rum ne ipse quidem Naberus in his semper sibi con-

stat, qui glossas (ttsixsiv et o/xxhv apud Photium inter

Homericas retulerit, quamquam eodem iure, quoalias,laudare potuerat Schol. Hipparch. 229 A et Rep. II :

364 E. Esse autem, quae Naberi opinioni faveant , hoc

minime negaverim, ut:

Schol. Phaedr. 234 D ydivvv(T$xf cpxi^pvvs^rdxi, x^^-,csiv, ^ixxs7

23

Eadem Suidas, contra Hesych. yKvvrxi' ;^;a/pf/, su-

(ppxivsTixi, >.x[/,7rpvverxi, x.x) yeX^, yi^erxi. et yxvv^re-

TXi' ;ga5pj;5-fT

24

Hes. pg. xcii. Apud Hesych. legitur hxiTt}6^ , apud Suid.

et in lex. Bachm. KXTx^ixxff&^.

Altero exemplo utar:

Schol. Hipp. Min. 372 E xxTt^looKii' to f7r;/3«AAci/ •

EvpiTTt^yjg Ti^.uhcfj xx) Tl£Mx

25

KXTX TtS^X

XXTS^Xphv

fjCO^OVOVXi

(JLVpTX

07^f^ipxi

7rxt^orpi(3yjv

Trspihivm

(TUVSpidoi

Teyy£(y6xi

TijTCCfiSVX

TiT^il

UTTOiSpVXIXt

Schol. Sophist. 243 D.

Apol. Socr. 40 D.

Legg. X : 906 B XI : 920 C.Axioch. 365 B.

Epist. Xm : 361 B.Charmid. 176 B.

Lysid. 207 D.

Legg. VI : 777 C.

„ X : 889 D. '

„ IX:866D. Rep.II:361C.VU: 810 B.

Rep. 1 : 343 A.

Phaedr. 248 A.

In his igitur glossis Scholiasta, Hesychius et Photius

(sive Suidas) ad verbum plerumque inter se conveuiunt.

In aliis Hesychius nonnihil differt a Scholiasta et Photio

(s. Suida) inter se idem tradentibus; neque tamen inde

apparet has non e Diogeniano a Scholiasta petitas esse ,

nam hodie integrum Diogenianum non tenemus, sed ab

Hesychio nonnihil refictum. Huius generis glossas e

Scholiis collegi hasce:

XKpO^pVX

26

yeppx

27

fJI,XT(X, TiyX K») UsptnKX, olg XVt) MTTl^UV SXPOOVTO, o'i St"

yeppx Txg aKvivxc (pA(n , kx) ysppoCpopovq toxjc; tx slptifiivx

(pspovTXi;.

Priorem Scholii partem Suidas ad verbum exhibet,

Hesychius haec: ysppx' tx gksttx^tiji.xtx ttxvtx vi to,

^sp(jt,xTivx (TKSTrmfjcxTX. Cum secunda o'i Ts ysppx kts.

conf. Hes. ysppx' tx?

28

{Ji,srk

29

KxKXippov.

30

lexico integriore Diogeniani , quam hodie in Hesychio

superest, fluxisse videntur.

Schol. Phaed. 65 B yj 3' oc' ixv ijch ^ ^uo /zsptj Xo-yov,ecTTXi sCpvi 5f oc , TOVTijTiv e(pij 5s ovTog

'

o'i Sf Xiyov^riv

OTi xvTO f/Jvov

31

Suidas habet ea per Dionysium (vel Pausaniam) e

Diogeniano in Photium , inde in Suidam pervenisse ; in

eo etiam differunt glossae Scholiastae (= Hes.) et

Suidae, quod apud hunc est: t^ hKxr^ ^s tovvoixx

Ti&svTxi. Cf. Harpocrat. v. £(3^oiz£uofievov , Schomann,

Griech. Alterth. 11 pg. 563. A Dionysio (s. Pausania)locum nostrum e Platone additum fuisse credo propter

Etymolog. M. v. afjtXpt^pof/,ix'

... to 5' xvto Troiova-t xa)

(leTX (Txevijc tx (ipscpvi Trep) t>jv hTixv TspiCpipovTsc . . .

(jt.e(Jt,vviTXi TlXxToov iv QexiTVjTop' Tcvto (jch ^v) jtTe. cf.

Lex. rhet, Bekk. 207, 13. Harpocrat. v. ixfi(pihp6iJt.ix.

Schol. Sympos. 191 D Ix^vhdv t/ tuv Tr^xTeav vj \piJTTx,ex ^vo '^epfjt.xTcov (xvyxeTtr&xi tvjv l^exv ^okovv , o Tivec trxvhxXiov

Xiyov7iv, 01 Sfi (iovyKoovcov xxxai;^i' x^^x yxp etrTi txvtx.

Diogeniani glossa, quam minus integram servavit

Hesychius. cf. Suidas in voce.

Schol. Anterast. 135 E TivTx&xot o'i tov xyuvx tovxivTxQ^ov xyocvt^ofjtjevoi. ecrTt yxp

TrivTx&Kot; ovTog Tolt; veoti; xyoovlx

TrxXvi ^ aiyvvvog, oiKfJt,x, Vktxoc kx) ^p6fJt,og.

(yiyvvvoi; 5i hTt ^vfTTOv ^6pv Trxp" 'Hpo^^TC^ Sf to o^.otri^iipov

xx6vTiov. TTe^Tif 5f X(T7r)g Itvv ovx exoixTX [j? TeTpxycovoi; ,

VIV 01 (pOpOVVTSC XiyOVTXt TreXTXtTTxi ^ jj TO^^TXt^ ^ 01 TOVC

^vtTTOvc xxTixovTei;.]

Apud Platonem legitur: 2oxe7c yxp fjLoi hiyeiv oiov ev

T^ xyodviof, emv oi TrivTx&Koi Trpog Tovq 7rx?.xi(TTXc, Quid

Scholiasta? Adscripsit ad hunc locum notum versicu-

lum, cui interpretationes addidit ex Diogeniano (s.

Hesych.). Quid enim (riyvvoG, quid TriXT^ sit, iisdem

verbis apud Hesych. explicatum videmus, Herodoti

32

tamen loco (V : 9) omisso. De iis , quae in Scholio

uncinis inclusi,infra dicendi locus erit.

Schol. Charmid. 161 E jr^s^-yi^x' (^rKsyy)!; ^v^rrpx'TO TraKxt "hl VI tov y,x>.(x.yt.o\j K0f4,ij Trxpx Axxccaiv , ^ xtts-

f/,X(T

33

mere dicas haec e Diogeniano fluxisse. Uncinis

inclusa aliunde petiit Scholiasta. Cf. Schmidt Didymi

Chalcenteri fragm. pg. 62.

Praeter has glossas etiam aliae in Scholiis insunt,

quas non iniuria ad Diogenianum s Hesychium retu-

leris, e. c. xtsxvooc Schol. Euthyphr. 3 A, btJt,6

34

pg. 28 seqq.; quae autem ex eorum operibus in Scho-

liis supersunt, in iis vestigia interpretationis Platoni-

cae prorsus deesse recte observavit Mettauerus 1.1. pg. 93.

Itaque de hisce eorum studiis dicere non necesse est-

paucis tamen de universa ratione atque natura lexi-

corum, quae composuerunt , disserendum. Aeliani operis

indolem et praestantiam his verbis Photius in Biblio-

thecae Codice 152 nobis declarat: xp^^^f^'^'^'^^^ ^^ ^

TTOVOC OUTOC TOTc T£ /XTTtKl^£lV ^%OV^£lv Trpoxipovfjtivoii;•

o(rxt t£

yxp £Xixoopix^ov(Ti Ke^eiq toic ^Adijvxiott; Trepi t£ txc hopTxg

xa) Tocc ^ixxg evT£vUv hTtv eK(jt,x&£lv' icott £l Tt x>M iho-

TpoTTug xvToli; \£y£Txt , ov ;^;aAfTToi/ evpeTv'

jC«aA/(rT' el tic

fjti) Tovq Tijq TrpuTytg ix^d^r^w? /xovov Tdfjtovc hepevvoiyj , oihXx

xx) Tijq 2evTipxg ix^ovEug xxt xvTOvg 7rivT£ TOfjiOvq SvTxq

xx) XTro Tov X fji^xp) Tov a txi; XTTtxctt; ki^ett; Trepiixov-

Txc , offxt T£ T^ TTpoTip^ji ov (rvfi7repte?^ii(p$if(rxv *j -rept^-

KyiCpdvi(TXv (/.ev fixpTvpixig Se TxTg ov(Txtq ovk efSe^xtuQvjtTXv'

iv yxp TTfl levTip^ ixSoret TKxTVTepov xx) x(p&ovciiiTepov xl

fAxpTvpixt TTxpxTihtvTxt'

oov f/ Ttq Txc Suo TTpxyfji.xTeixc;

eU ev (TvvTxyfjCX avvxyxy^h ^ovXvihivi xP^^^if^^^^pov T£ to

(piXOTixvyifJi-» x7ro^£i^£t xx) fj(,£Tx pcfUTTuvviq ixTeXi(T£t. Multis

igitur scriptorum veterum testimoniis utebatur Diony-

sius ad ea , quae observaverat , illustranda. Eustathius'

)

1) Eustathius Episcopus Thessalonicensis saeculo duodecimo scripsit

TlxptK^oX.oii eU Ttfv 'Ofi^fov 'IA

35

et Photius inter se comparati docent eum Aristopha-nem et Menandrum inprimis in deliciis habuisse, per-

petuo Platonis studium coniunxisse cum studio Thucy-

didis, Xenophontis, Demosthenis, Homerum quoqueet Herodotum saepius laudasse ; quorum testimoniis

observationes suas de dialecto attica atque ionica, et

de nominum generibus omabat illustrabatque ; curabat

praeterea accentus ; de variis verborum scripturis age-

bat; adnotabat de mensium nominibus; quae omnia

quotiescunque apud Photium et Eustathium occurrunt,

satis probabiliter ad Dionysium referuntur, praesertim

cum externa indicia accedunt,

e. c. kxKovvi vel Xsyovai

et u^ rif^sTi;, quibus opponuntur oi TrxXxici vel ol xp-

Xxloi, quae verba Dionysii glossam esse arguunt. Cf.

Naber. Proleg. pg. 25, 26, 33, 36, 37; Goslings pg.

28; Schwartz pg. 38; Eustathius 813, 44 et 1390,

50; Boysenus, de Harpocrationis lexici fontibus, pg.

55, qui non nimium formulae kxtx tovc Trxhxlovc apud

Eustathium tribuendum esse monet, et certius notis

Txpoi Tol^ 'AttixoTc vel Ae^/tf *Atti)c>i indicari Atticistas.—

Multo difficilior res est, ubi agitur de iure Attico et

de festis Graecorum; Dionysium de his dixisse Pho-

tium testem habemus ; verum Pausanias quoque eadem

tractanda sibi sumserat, unde factum est, ut non

semper prorsus constet, utri haec illave glossa tri-

buenda sit. Cuius rei luculentum exemplum habemus

in Lexico rhetorico Bekkeri (Anecdota Graeca I. pg.

197 seqq.). Continentur hoc lexico praeter glossas

Diogenianeas , de quibus omnes consentiunt, aliae com-

plures, quae partim certe Pausaniae tribuendae esse

3*

36

videntur Nabero et Schmidtio; contra Boysenus praeter

Pausaniam etiam Aelium Dionysium agnoscere putat.

Non opus est, ut nunc dicam, quaenam glossae Dio-

geniano, quae Dionysio et Pausaniae tribuantur; hoc

moneo iamdudum observatum esse lexicographum Bek-

keri saepe integras glossarum series e lexicis, quae

adhibebat, transcripsisse ; Diogenianeas coUato He-

sychio unusquisque facili negotio indicet. Cf. Naber.

Proleg. pg. 173 sqq. Boysen. 1.1. pg. 45. Dionysii et

Pausaniae series complures indicavit vel indicare sibi

visus est Boysenus pg. 46, 55, 56. Noli tamen pu-

tare omnes glossas extra series eo ipso non esse

Diogeniani , Dionysii , Pausaniae ; nam inter has quoque

sunt, quae satis probabiliter ad eos referantur. Huius

lexici rhetorici glossae aliquot etiam in Scholiis Pla-

tonicis leguntur. Excitabo hic, quae agunt de iure

Attico :

^ixiTijTai Schol. Legg. XI : 920 D. Lex. rhetor.

37

occurrere, quam Boysenus e Dionysio desumtam esse

censet; de prima glossa nihil affirmatum invenio, de

secunda ad ipsam adnotabo. Unde autem Scholiasta

acceperit, de ea re pauUo melius fortasse iudicare

licebit, si ipsas glossas accuratius consideraverimus.

Schol. Legg. XI: 920 D ^ixit^txi slaiv iv oJ? 'Adiiv}}7ivelvviyoyTO xl IhuTiKx) ^ixxr el 5i tivs^ f^i) eTsidovTO To7g

hxiTijdsIariv , xuTo) shij^ov xutoxji; sig to hKx^Tvipiov xx)

TTxpx Tohc ^iKxaTXi;. tyivovTO 5f "^txn^Tx) ttxvtsc 'A^tfvxToi,

oit; s^yiKO(7TOV viv STOt;. tov Sf o^ikovvtx hxiTijTijv i^ijv St7-

xyysKhstv' kx) s1 Tiq sxKu , xTi[Jt,ix yjv to sTriTiiAtov.

Pro sv oi; lege sU oin;. Apud Suidam glossa deest.

Schol. Rep. VUI : 565 C slv xyysXix fVr/ Kupiat; vj

TTSp) XXIVUV KXl ^ijfjCOaiuV xhxiJf^XTUV s\7XyO[/,SVil 'hiKVj UTTO

TUV TTpVTXVSUV , TTSp) UV hxppij^ijV (jCSV OV^SV KsyOU7lV 01

v6{/,ot , auyx^P^^^^ ^^ Kpiastq yiyvsaOxi. kx) tout s7t)v

oJoV TO SV TXTg TUV 70ipt7TUV hxTpi(3xTc (Jt,sXSTU[jl,lVOV TO

TUV xypxCPuV xBtXijfAXTUV.

Quis ita disputarit de voce s^axyysxix docemur Lexico

rhetorico Cantabrigiensi (recensuit E. 0. Houtsma,

Lugd. Bat. 1870), ubi in v. shxyysxix haec. : slaxy-

ys\ix, xxTX xxtvuv xx) xypx^^uv xhiy.vi[/,XTuv. xutvi [jcsv

ouv VI KxtKiKiou ^o^x .... KxtKi^tog Sf ouTut; upiaxTO'

siTxyysXix s7t)v o rrsp) xxtvuv xhxyifjttxTuv ^s^uxxffiv xtts-

VSyXsTv 01 VOflOt. S7Tt Vs TO flSXSTUfJCSVOV SV TxTc TUV

7o:pt7Tuv hxTpt(BxTc. Est igitur glossa Caecilii Calactini,

quae apud Bekkerum in serie legitur ad litterarum

ordinem decurrente , quam seriem Boysenus 1.1. pg. 56

Pausaniae tribuit : itaque hac via , i. e. per Pausaniam ,

in Scholia Platonica et in Suidam pervenire potuit.

.. ^.USL..^^.ii.

38

Schol. Legg. XI : 937 B £7ri(rK*]\pii; iart S/xj^ kxto,

rm \pfv^ofj(,xpTupi}(rxvTav.Idem Suidas

;Bekk. lex. rhet. xlisv^ij f^sfzxpTvpijxoTccv.

ibid. XI:921 D fV«/3f- Lex. rhet. Bekk. 255,xix hriv £mTiiJt,i6v TiT0VTi(TTi 29 iTu(3sXix' iynrifiiov ti

ToTi; huKOvtxi ;^p)^/c*aT/x>Jv tivx tovto iaTi ToTg huKOu.Oi; yjv , rijc ^px^-

TTpo; f^. iXxfjt.(3xvs Sf (psv- f/,ijg Koytt^Ofj^svvjc o(3oXS)v s^.

yCiiV TTXp» TCV hoOKOVTOi; , sl C\Xfj(,(3xvS 5s 6 CpSVyCCV (XTTO

rijv hKV}v xTTSipsvys. f/,sfjcvi]- tov huKovroc, sl rijv S/xjjv

TXt 5f TXVTVjC KX) AiJfZO^T^SVVlC XTfS^SVySV.

iv Tu KXTX 'A^JtJ/Siy (I, 834,

25).

In Scholio fVr/v sive tovtsuti delendum; ceterum

integrius est quam glossa lexici rhetorici. Apul Sui-

dam duplex glossa i7rcc(3shix, quarum priurem Boy-senus Caecilio Calactino tribuit, alteram ad Boethum

retuierim, qui Platonem respicit Exscribam hauc :

i7roo(3s?^ix' to sktov fMspog rov TtfJLVifjt.xTOi; , o iTrpxTTOVTO

ot ypx\pxfjt,svoi Ttvxg kx) fivi sKovrsi xvroic; tqic ypx^sTtrtv.

iKxXsTro ^s ovTcog , ort kx6' SKxarviv ^pxxfJiM^ o(3oXhg *iv.

i7rcc(3sKix ovv vi t^vifjLix. i7roc(3sKix b tokoc v7ro YlKxroovoi;

N0f/,Ci3V ix'.

Ibid. XII : 945 B svSwoi shtv xpxovTst; rtvs? o't rag

SV&VVX^ Kxfl^XVOVTS; TTXpX TOOV XPXOVTOOV , mTTSp Kx) o'l

39

KoyitJTxi jcx) TTxps^poi lap* sKXtTTifi xpx^' xa) ^eT TTXVTUg TOUq

eu&uvout; Sxvfjcxa-Tovg TTxtTXv xp£Tviy £tvxt'

yiiJi.£li; TOUTOvg

KoytvTxc \iyof^£v Boethi esse videntur.

ibid. XI : 936 D kxko- Lex. rhet. Bekk. 268 , 24

T£XVtUV ^ixifg OVOfiX £(TTIV, KXKOT£XVtUV'

^iKTjq OVOfjiX

i^V £](T^£(TXV 01 ^£yOVT£g fjCXp- ££VUV TOUt;

^OfjcxpTupxg. 4^£u^£7g fzipTupxc.

Eaedem corruptelae atque in Scholio erant in gl.

apud Photium , quas correxit Dobraeus scribens : iAoi/Tf^

fcxpTupxt; \p£v^ofzxpTvptuv. In fine Photius recte habet

TUV TTXpX^TXOff-SVUV XVTOUg.

ibid. XII : 953 C rpv- Lex. rhet. Bekk. 291, 4

TXV£tc £](t) fzepoc Tt TUV TTpuTxveii; TiV£? £]aiy KX)

7r£VTXK0(TiuV TO ^eKXTOV , TTeV- TpUTXV£U£tV' fJtApoq Tt Ttjg

TVIKOVTX XV^p£g , 01 hotKOUVTEi; (30U^ijg TUV 7r£VTXK0(TiuV, TO

XXXVTX TX U7r0 Ttji; fiouAiji; ^£KXT0V, ^T^VTVJKQVTX XV^p£C

7rpXTT6fl£VX , KX) £7TpUTXV£U0V X7r0 fjCtX? ^uK^i: , 01 hotKOuv-

KXTX 7rpUTXV£iXY £/. hx^CX^?' T£C XTTXVTX TX U7r6 Tijg (SoU-

vpvTxveix Sf e(TTtv xpt^fMt; Tiq Xifi; 7rpxTT6iJt.evx , ^rpuTxyen;

40

f "^ ^ f *tjfJiSpCCV , IjTOl \g VI KVI ij ^e , SXX>.OVVTO. KXl aTrpvTxvsvov

xc hx(rTij (pv>.ij xpvTCtvsvsiv kxtx TTpvTXvsixv SK hx^ox>i?

XsysTXi. i(3' (jlsv yxp oi f/,ijvsg , xWviKxtc x\ (pvXx) hx tov-

l' Sf sht TTpVTXVsTxi , KXl (pV- TCOV TCOV XV^pCOV, K>^Vip!»3 XX-

Xx) l . KX) h^ptjVTXt sU TXV- XOVTOOV. Kx) TOVTO SKXXsItO

TX

41

T£07xp6g, xg eTrefxipi^ov TXig TrpcliTXig Kxxoixrxig ^puTX-

vsusiv Th(Txp

42

KXTexetpoTovvitTxv Toov xv^puv. Neque tamen hac ratione

disputari posse hanc glossam in Scholia non fluxisse

e Boetho, id satis perspicio; nam sit glossa apudPhotium e lexico rhetorico desumta, fieri tamen potest,ut a Scholiasta e Boetho petita sit, qui lexica rheto-

rica adhibuerit; hoc tantum probare volui, quia glossa

eadem vel similis in Photio et in Scholiis occurrat,

non necessario inde sequi, apud utrumque e Boethi

libellis provenisse. lam si ceteras glossas considera-

mus, inveniinus non dissimile veri esse duas, fVw/JfA/»

et sv&uvoi, e lexico rhetorico Atticistae a Scholiasta

desumtas esse; tres , ^ixmjTxl^ ehxyys^ix ^ TrpvTxvsic ,

fieri posse ut indidem provenerint ; de duabus tantum ,

s7ri(rxij\pi} aux

43

affirraat, sed cum altera glossa apud Photium (tx'

TOc ^XX^OOC Ot (TOOOt XXt

Ttxpx 0oyzy5/5^. 1) Hinc Mettauerus putat glossam a

Scholiasta ex ipso Dionysio petitam esse; quod quam-

quam fieri potuit, non tamen necessario factum est,

quia Photius aut utramque glossam (tx a Boetho potest

accepisse aut in priore nonnuUa omisisse, quae in

altera legeret. Itaque haec glossa non conficiet ipsum

Dionysii lexicon a Scholiasta adhibitum esse. Similis

generis sunt gl. j^ Schol. Sympos. 173 A et gl. ^xSchol. Rep. V : 449 A , quas utrum a Boetho an ab

ipso Dionysio mutuatus sit Scholiasta non magis con-

stabit. Itaque ahas glossas in medium proferamus,

unde, si fieri potest, plus lucremur. In his prima,

quae nos advertit, est Schol. Rep. V: 470 D xKtrvi-

1) Cf. Cobet Mnemos. IX p. 394. X p. 90. Naber Proleg. adPhot. pg. 33.

44

ptu^ijt;' Trpot; (3ixv TTOioufJihyi vi x;jt.xpTxvo[ji.svvi ^ iy. tou

xKtTvipioi 5v6[Jt,xTog TTxpyiyfJt.svyi. kxtx Atovvtrtov yxp tov'

AXix.xpvx

45

Schol. Epp. Xin : 363 A df^op-yh i). Haud temere

quoque sex glossarum {xprt, 5o'^«, 7r£?^ac , 'AttoAAojv

Txrpaioi; , v£vpoppci0ovc , i^yiyijTii

46

v6[/.ovc E^ttyoviJLsvoc xx) Ttxv OTiouv Trpxyf/.x , quam glos-sam Boysenus 1.1. p. 46 Dionysio, Mettauerus 1.1. pg.101 Pausaniae tribuit.

ibid. 6 C sttI (txo^^Q' £7r) Tijt; yrxpx To7g •jroKkolc

\£'yofjt.iviji; evxxipixi;.

Coniunge Schol. Phaedr. 227 E kxtx o-;^oA>fV fV

xuTO TOXiTO , if iv evKxipicf,. et Schol. Rep. III : 388 D

-*j? , ^AA' i7r) KXipov Ttvoq

evipuTxi; Kxt ixpeTijc. kx) (o"%oA^) (Xvt) tov ov^xfzui;. Inter

Dionysii reliquias iure recepisse videtur Schwartzius.

Schol. Apol. Socr. 24 C xxptsvTit^eTxi' euTpxTce-

XeVCTXt , (TKUTTTei.

Plenius Scholion legitur ad Remp. IV : 436 D % «-

ptevTi^otTO' evTpxTveXevotTO ,, (TKUTTTOtf ui;'

Apt^TO^xvvii;'

XxptevTit,ei kx) KXTXTTxi^etg ^,u.av kx) ^uiAoXoxevet.

Eadem Suidas ex Photio in v. x^P^^^^^^^ofievot,

quod lemma apud Platonem non inveni. Vide Stall-

baum. ad h. 1. et cf. Apol. Socr. 27 A et D.Schol. Theaet 142 A xpTt' tovto

47

Ka) utt'' oivhpSiv , u

48

rxc fjLSv (pvKxt; 5' hxtx txc ccpxc toj svixvtou , rxc 3f

(ppxTpixt; xx) TpiTTuxc ^voxxi^sxx , oJov f^ijvxg , tx 5f ^ivif

a' sv sxxaTiji cppxTpicjiL, xx&XTsp yjfispxi; r^'. ^u^sxxkic

yxp A T$ .

Cur Dionysio glossam tribuat Mettauer. pg. 95, eius

rei rationem reddere omisit. Eadeni atque Scholion

habet Suirlas, similia Lex. rhet. Bekk. 227, 9 ; haec

ad Pausaniam refert Boysenus pg. 56. Cf. Eustathius

239, 140. Utrum rectius sit, non liquet. Cum Scholio

allato comparari potest Schol. Axioch. 371 D yfvvjfr^*'ApKTTOTsXtjc (bvivi , Tou oXov 'TrXvj&ovc hifipvi(jt.svov ^Adviv^tnv

slg Ts Tovg ysupyovg xx) tovc ^^(jt.iovpyovg , (PvKxi; xvtcov

sJvxi TS7(rxpxi; , tuv 5f (pvXuv sxxcrTttg [jcoipxq sJvxi Tpslt; ,

«^ TptTTVXC TS XXXOV(Tl XXI (ppXTpixC , SXXaTtjg Sf TOVTUV

rpiXXOVTX sJvXl •ySVD , TO Sf ySVOg SX TpiXXOVTX £XXJ TOVg sU TX yiv^ TSTXyiJt.S-

vovc ysvvviTXt; xx^ovtriv.

ibid. 48 B xsKxg' tovto xx) roTrixug txo-vstxi xx)

Xpovixuc XXI btt) (Tvyysvsixc. Qovxv^i^tig yovv sw) Kspxv-

pxiuv sJpvixs TTs^xg, hx to (Tvvsyyvc sJvxi ixWyihoig tx

VXVTtXtX,.

Lex. rhetor. Bekk. 299, 10 Trshxg' xx) tottixov xx)

Xpovixov, xx) stt) (Tvyysvsixc. Post stt) Kepxvpxiuv inse-

renda sunt verba xx) 'A6>]vxiuv. cf. Thuc. 1 : 32.

ibid. 61 D ^o^x (mfjLxivsi tov Trxpx tuv ttoXXuv sttxi-

VCV. TXTTSTXI 3f Xx) XVTI Tijg ^OX^ffSUg , TOVTS(TTIV XVTI

Tijg xxT xpsTviv VTTO^^^psuc. "^ixCpspsi 3f svxhsixg , STTs)

SKsivi] S(Tt) TTXpX TUV Xyxduv , ^O^X Sf TTXpX TUV TTOXKUV

STTXIVOC.

Suidas in v. pauca, sed Bekk. lex. rhet. 242, 29

;.-_i„.,....:

49

ad verbum fere convenit. Hesychius ^o^at;' ^oK^treic. cf.

Schol. Gorg. 486 D.

Schol. Sympos. 186 A ug s-^ot; slTreTv ug (^xIvstxi ,ui; iv ^oyc;} siTeiv. touto (TxyH^scTi^STXi Trxpx ToTg ttxXxiok;

xx) ag siTTsTv sTrog , kxi uc sroq sIttsTv , xx) ut; sttoc (pxvxi ,

Kx) u; (pxvxi sTTog. sti 5f xx) hx fjiixg Ks^sug sk^PuvsTtxi ,

oiov ug (pxvxi xx) ug slxsTv amAxivsi Sf to xuto. oi 5i

(px

50

MxpTupof/.xi rbv cpi^iov, u KpxTav , Atx'

^epsxpxTijg KpxTTXTX^otg'

To7g 31 xpiTxit;

Tolg vuv) xpivovtTt Aiya;

fiil 'TTtopKeiv (jt,viV xilxuq

xpiveiv jj vii Tov (pUtov

fAu6ov eU vfixc tTspov

^epexpxTvii; xS^et xoXb tov-

TOU XXKijyopt(TT6TepOV.

Mein. Com. IV. 85. II. 293. cf. Phrynichus Bekk. 71,7et Schol. Gorg. 500 B.

ibid. 242 A a-TxSepdv to

51

Similia inveniuntur in lexico Bachmanni I. 412:

0xvXov' TOVTO TxweTxi sv) Tsavxpav (nif/,X(riuv' STri (isv

KXKOi^&sixg' Am^oo-Qivtjt;' ou yxp s\ (pxvMK; vifjt,e7g (xviz-

(Axxott; xp^(rdxi. ex) 3f xyx^ov' 'Evpmrih^i; ev 'HpxxXeT'

(pxv^ov, xKO(Jt4^ov , Tx (AsyKTT xyx&ov

sx) ^s fisys6ovg' ooi; Tb ^xvXov (tt6[ax. kx) stt) tov (iiKpov'

O&eV KX) TVIV (PXVKVIV SXxixV , TVIV (llKpOXXpTTOV. UKXTUVl

3f Kx) xXkoig 'ATTiKoTg

52

tAjJ^' oiopi (Jt.eyxXCji xlxf^hv "Kxpk kxu\:v 0x176sv ,

XVTlKpV 5' xTTxpx^e.

xx) rb ix Tou ivxvTiou '

xvTtxpb S' xTTxXolo 3/' xvxivoi; ^Ay^* xxuxii.

Haec ex Aelio Dionysio excerpta esse sententia est

Naberi Proleg. ad Phot. pg. 36 et 65. Resectis testi-

mouiis idem in Lex. rhet. Bekk. 198, 17 et in sexto

lex. Bekk. 408, 27. Non concinunt cum testimoniis

ceterorum grammaticorum , qui xvTixpu et xxTxvrixpv

idem esse atque i^ ivxvTixq tradunt, xvTixpvc autem

dici sive pro fV euSeixg sive pro hxppvi^^v , (pxvepug

cf. Ammonius ed. Valckenaer. pg. 17. Hesych. in v.

Sextum lex. Bekk. 408, 29. Suid. v. xvTixpug. Schol.

Venet. ad II. T: 359. Etym. M. 114, 27. Thom. Mag.

p. 83. Phrynichi Epitome pg. 443 ibique Lobeck. Loci

laudati sunt Hom. II. T: 359. Thuc. 2, 4 § 5; 8,

64 § 5. Demosth. de falsa legat. 389, 19 (nam hinc

locus laudatus est, non ex oratione in Aristocratem ,

ubi tamen p. 629 , 28 legitur xvTixput; xx) (TxcpSoc)Hom. II. n, 114. Od. Xi 16. Apud Thuc. et Demosth.

legitur 1.1. xvTixpuc , apud Demosth. a(T7rep vvv Xsyu.

Schol. Lach. 197 A f/.upov' 'Attixo) ovTug tIv f^iupov7rpo7rspi

53

«0' ou xx) Toht; ^A6)ivxiovg ttots "lcovx? aXvi&^vxi , xx) hx

Txvrx TTxrp^ov xvTOvg 'AttoXKmvx exsiv.

lisdem fere verbis comparata sunt, quae leguntur

in lex. rhet. Bekk. 291, 33, ubi tamen minus recte

TcdTpiog legitur pro xxTpcfioi;. Nam quamquam monetPorson. ad Euripidis Hecubam vs. 78 Atticos TrxTpiot;

et xxTp^ot; promiscue usurpare , Apollo tamen ubique ,

quantum novi, ttxtp^o? audit, non TrxTpiot;. Cf. Schol.

Arist. Av . 1527: ttxtp^ov 5f Tt[iS)(Tiv^A7r6xxoivx''A^viva.loi,

STTs) ^\m TTOhsiJcxpxo'; "Adr^vxiav i^"

AroXKccvot; kx) Kpsoixrvi;

Tijt; "EovQov sysvsTO et Harpocr. v. "Ato^^cov ttxtpuoi;

Tlvdio^. Creusam, Xutho nuptam , postquam ex Apol-

line lonem filium peperit, in scenam producit Euri-

pides in lone. lonem Xuthi filium simpliciter nominant

Herodotus 7, 94; 8, 44; Philochorus apud Harpocr.

V. (3o)]dp6fiix.

Adscriptum est Scholion, de quo agimus, ad notis-

simum Platonis locum, ubi contendit philosophusAtheniensibus esse Apollinem ttxtpuov et Jovem spxstov,

non autem Jovem Trxrp^ov. Sed cum apud ipsum Pla-

lonem Legg. IX: 881 et Xenophontem in Cyropaedia ,

apud tragicos saepius et Aristophanem Nub. 1468

Jupiter TXTpuo; commemoretur, Albertius ad Hesych.

V. TTXTpc^oi; Zsvi; de Platonis testimonio dubitare

videtur. Neque iure tamen; nam unde factum sit, ut

apud tragicos, Aristophanem et Platonem Jupiter

TTXTp^o; occurrat, expedire conatus est Porsonus ad

Euripidis Med. 1314, dicens Platonem Jovis TXTpciov

mentionem facere in legibus fictis, quas reipublicae

suae fictae praescriberet , Aristophanis autem versum

54

parodiam esse Euripidei , et tragicos , quia aliae gen-

tes Jovem TrxTpaov colerent, hanc omissionem corrigere

cupientes, Jovem Trxrpmv saepe ingessisse; quae tamen

postrema explicatio dubia redditur Lobeckii monito ,

tragicos hoc nomine semper uti , ubi agatur de herois ,

a Jove oriundis. cf. Lobeck, Aglaophamus pg. 770/1;

Ellendt, lexicon Sophocleum 11 pg, 533; Schomann,

Gr. Alterth. II. pg. 549. Xenophontis locum Cyrop.

8.45 huc non trahendum esse monet Heindorf ad

hunc Platonis locum.

ibid. 302 D spKtog' epm tou^ olKovg 'A&tivxToi (poKriveK rouTOv 5e kx) Zeug epxiog Trxp* xvToTg , ov 'i^pvov ev

TOVTOi? (pvhxKyi; x^P'^'

Similia leguntur in lex. rhetor. Bekk. 256, 21;

similia quoque Photius habet , ubi tamen non esse

glossam Platonicam ipsum lemma epKeiov Aiog arguit.cf. Naber. Pro epaioi; in Scholio leg. epxeiog sive epKelog.

Schol. Gorg. 469 D vyro [jcxKm' "^xvreg o't ttx^xio)

•TrpoCpepovTxi eviKuq , txttovtxi Se xvto err) tcv Kpv(piag ti

TpxTTeiVj Kx) xe) f^eTX Tijg 7rpo6e(T£ug , ccg Aiif/,0(r$evijg ev

TU TTpOg ''A^o(3oV'

Xk?,OC (jLViV OVX sh OV^e ^VO TXVT hx(Tiv ,

ovV VTTO [/.xXyig >} TrpoKK^^rig ykyovev , xKX" ev r^ xyop^.

7r^ij6vvrtKug Ts ov yixKxg Xsyovaiv uhhx (Jt.x

55

retulit Schwartzius. cf. Lex. rhet. Bekk. 313^ 3 (et

194, 6). Phryn. Ecl. p. 84, Praeter Demosthenis in

Aphoh. § 12 et Lysiae testimonia aliud ex Lysia ser-

vavit Suidas : xxi Avfrixq iv r^ Trpog KKetvixv•

sTTsi^vt

TTXVTsg xxTi^xp6ov , i

56

nus e Dionysio fluxisse contendit. CoUato Eustathio

dubites fere glossam hancce Dionysio tribuere. Neque

magis constat, unde Hesychius habeat ix) xopp^i;' stt)

xscpaxijg Hf yvtxAou , ex Diogeniano an ex Boetho. Hic

non gravabor exscribere glossam ex Didymo Milleri

pg. 400, quam non male suspicatur Mettauer pg. 95

Boetho deberi; glossa autem haec est: stt) k6ppii

57

Ms. donne sttstx^sv au lieu de sttxtx^sv." Versus

nondum recepit Theod. Kock in Comicorum Atticorum

fragmentis. Etiam sic versus constitui posse me ad-

monet vir clarissimus van Herwerden:

^Axihehi; 5* stt) Mppvji; xvtov suQvg K.vxviKcHg'^

STXTX^sv , aoTs TTvp XTs^.xf/^xps Tcov yvx&uv.

nam praepositionem sk procul dubio rectius deleri.

Schol. Hipp. Min. 368 A \)!ikvQov Is ciyyslov t/

Cpxaiv 'Attikoi, iv a toIc vsKpol^ s0spov to iMvpov , Tijv

xXx^xII*

Xen. Memor. II, 1 § 26. Demosth. de falsa legat.

§ 259. cf. Naber Proleg. ad Phot. pg. 36 et in v. ,

Kiihner ad Xen. Memor. 1.1., Schwartz ad Ael. Dion.

reliq. in v. Verba uncinis inclusa ex Hesychio Scholiasta

intrusit.

ibid IV: 420 E ^va-rig eo^Ti Kstttov v(px(rfjtx, Trspi^o-Xxiov , >} x'"^^^ TToSj^pjj? yvvxiKiTo?. 01 Sf TpxyiMv ev^vfjix

i(rK£vo7roi>}fievov kx) exov stt nropTrtifJt.x, o svtiv im t^

7r6p7r\i 7rpoa-K6(Tfj(,ijfJt.x j} ?d&ivov jj ;^;pyo-oyv i} xpyvpovv TTopTnj

Si itrrtv vj xvcc Tijt; ^xfJLvho^; (Tvv^satg. oi Se ^vffTi^x to

XSTTTGV , TTXpX TO i^V

59

quod quomodo scribendum sit docuit Cobetus Mnem.

IV pg. 388 : '^Hiat h,rx

60

Nemo non videt glossam Photii et Scholiastae eandem

esse et indidem desumtam;tum constat fere glossam lex.

rhet. Bekk. aut Diogeniani esse aut Atticistae (Dionysii

vel Pausaniae). lam variae sententiae proferri pos

sunt; mihi autem haec verisimillima videtur: glossam

apud Bekkerum Atticistae esse, qui Diogenianum ad-

hibuerit; — legimus enim apud Hesychium: Tf Atjj* eJh;ottXov et Tf Atjj

•

xaTr)? Ituv ouk I;^ouo-

61

vsx' VI TpixMOTvj TQv f^vivog vifispx sv^ XXI vix xxXsTtxi,

quam glossam ex altero utro Atticista desumtam esse

credit Mettauer, quod in eadem serie apud Bekkerum

legatur gl. Ivhxx, quae cum fonte Eustathii 1595,41

conveniat. Non habeo quod addam. Res ipsa , quaein Scholio traditur, satis nota est.

ibid. IX: 854 B xXiT^piu^sii; xxo tuv xXiT^piuv.ouTOi 5f KsyovTxi ix tou^s. ?^i,u.6g "Jtots kxts^x^s tovc

^ASt^VXioU?'

TCOV 5f X^OVVTOIV STTtT^pOVVTSQ 01 TTSVVITSC xXOV-

fjt-SVX TX X^SVpX htipTTX^OV ^ XXVTSuSsV 01 TOVTO ^pUVTS^

XUTUV SXKVI&^TXV XMTVipiOl. TTXpSTSlVS TO OVOflX XXI STt) TUV

fiSTX (3ixg Tl TTOIOVVTUV ^.syStT^Xl. TTXpXySTXt 5f XX) XTTO

TOV X^npSVSlV , S

62

xx^dfAij j i^ tjt; yivsTxi £v^u(Jt.XTX xfjt^pytvx Xeyofievx' ij jj

TOv iXxiov v7ro

63

Ttvog' ctfAopyyj yxp yj rov ihxiov iiTO(Tr(xA;u,yj , o ia-riv o

rpuylx? et apud Etym. M: oifiopyvi' -- (rtjfzxivsi ^s ^uo,T^v v7ro(xrxd(Jt,i^v rov sXxiov , xx) rifv rpvyx rov ohov.

Fierine igitur potest, ut aut Pausanias aut, quod

malim credere, Boethus errorem commiserit?

Schol. Axioch. 368 J) 7ro7r7rv

64

quorura Photius in Bibliothecae cod. 151 in hunc

modum merainit: 'AvsyvuvO^ V iv t^ ccut^ tsvx^i (Ti-maei scil.) xxi Hovi&oXi TJ^sav nKxTuviKOJV avvxyccyv^ xxtx

VTOixsiov ToKXu Tijg Tifzxiou (Tvvxywyiji; xpyi(n[Jt.uT6pov'

'Trpoa-ipuvsT Se MfAavr^ tiv) to truvTxyfiXTiov. 'LuviTxyy^ 5'

xuTcp xx) sTspov Ti'

A&^vxyopcfi TrpoiTCPoovou/jcevov a-Trou^xvf^x-

Tiov TTsp) Tuv %xpx WhXTOivi x7ropou[jt,svav Xs^suv s-TTtypx-

0SI' uv sl Tic Txi; Xs^sig slg sv (ruvxyxyoi 7vvsvTX7(rav

xx) Txg

65

quidem, unde manifestius appareret illa a Cobeto

recte disputata esse, nisi si alicunde glossa posset

excitari, hoc demonstrationis genere Boetho reddita,

cui ipsum Boethi nomen adscriptum esset. Quod forte

fortuna fieri potest. Nam inter eas glossas apudPhotium

, quas Cobetus Boetho tribuit , est glossa ^

S'i5V, cui similis legitur in opusculo Didymi Trepi rccv

xTTOpouiJLsvav TTxpx YlhxTcovi Xs^Bocv , quod edidit E. Miller,

in Melanges de litterature grecque. Paris 1868. In

illa glossa leguntur verba u; (py,

66

opysSoveg , al. (cf. Phot. in his vv.) , aut minus docta

glossa aliunde petita mutavit (cf. Schol. Phaed. 65 B

viVo:, Symp. 193 A xitnrxi, Phaedr. 236 B Ku;^fA/S5i/otvxQvi^AX , ibid. 242 A a-Txhpov , Alcib. 1 : 1 20 A opTvyo-TpoCpov cum Photio) , sic in hac illave glossa Boethi

ipse XP^'^^'^ respcuisse putandus est. Cf. Sehol. Parmen.

127 B Txihxx, Phileb. 56 E tsutx^ovtoiv. Interdum

autem ampliores esse nil mirum; nam ut apud Photium

observationes ex lexicis rhetoricis truncatae et muti-

latae et contractae sunt, sic idem Boethi observationi-

bus hic illic accidisse credibile est. cf. Schol. Phaed.

72 C ofzov, Sophist. 220 A xttx, Hipparch. 229 D tsccc,

Theag. 127 C ififSpxxv cum Photio (Suida) in iisdem vv-

lam antequam ad ipsas Boethi glossas, quae in

Scholiis occurrunt, accedam , paucis dicendum est de

earum origine atque natura. Scilicet his glossis, ut

Naberi verbis utar, „ipsa historia attingitur et mores

veterum , proverbia imprimis , docte ornantur et multis

scriptorum auctoritatibus muniuntur." Esse tameu satis

multas, quae in mera verborum interpretatione ver-

sentur, qui volet videbit. Suramis laudibus observa-

tionum harum auctorem effert Cobetus, neque id

iniuria; sed in eo vir summus falsus esse videtur, quodnon scriptorem, sed descriptorem , doctum sane et

elegantem , descriptorem tamen, laudaverit. Non enim

Boethus harum observationum pater atque auctor est,

sed Pamphilus ; vel potius ne Pamphilus quidem , sed

illi, quos Pamphilus sequebatur et in lexico suo

condendo adhibebat, Didymus imprimis, Artemidorus,

Heracleo, alii. Vide supra pg. 5. Hoc raultis et lucu-

67

lentis exemplis docuit Naberus in Proleg. ad Phot

pg. 65, 66, quibuscum conferantur, quae idem vir

clar. adnotavit ad singulas glossas ^ ^"og , Ky\|^fA/3i;v

oiva.$y)[ji,x ,TxihKx

, rsurii^siv , Trspixysipofji.evoi, alias. Saepe

Boethus nil aliud praestitit quam quod glossae aliunde

acceptae unum pluresve locos e Platone adscripsit,

idque plus quam semel ipso philosophi nomine omisso

e. c. in glossis tsvtx^siv , opyeoovet; , Trspixysipof/.evoi ,

TrKmAiJt.sKelv , oprwyoicoTog ubi est: hsyet ouv (scil. IlhxTuv)

iv 'AAjc/)3/^5^ , K£pxa-(3o^x , in qua legitur orxv ovv Xsyyi

(sc. UXxTm). Hinc non dubitabimus, opinor, alias

glossas, ubi idem observamus, eodem referre, velut

(B^xKXj Avyi^ofisvoc , x^viv, sudvvxi, 01TV7XI, vuxTspi^oc xJvoc.

Non semper autem Platonis locos adscripsisse Boe-

thum, sed hic illic apud ipsum Pamphilum invenisse

patet ex gl. fV^^jyT/j/o-rp/a/ , quam Suidas et Schol. Min.

315 C e Boetho, Schol. Arist. Vesp. 289 e Didymilexico comico servavisse videntur. Leguntur autem

verba Mivuc ij Trsp) voixov et apud Suidara et apud

Scholiastam Aristophanis. In diiudicanda glossa utrum

e Boethi libellis fluxerit necne , etiam hoc nos adiuvare

poterit, quod in his glossis interdum accuratius ex-

planatur, in quo nexu sententiarum locus e scrip-

tore quodam laudatus apud hunc ipsum occurrat.

Cf. Cobetus Mnemos. IX pg. 430 de gl. TrxihKx,

y^vKvg xyKccy , o/Mv , quibus adde gl. Tsccg. Hoc autem

Pamphilo vel eius fontibus deberi, non Boetho, mihi

persuasi.

De nonnuUis glossis amplioribus qua via in Scholia

pervenerint dubium est propter siugularem quandam

68

causam. Ex Pamphili enim thesauro Suetonius quoque

Tranquillus hausit in componendis duobus libellis,

altero yrsp) (3\(X(r0tj/u,iuv , altero Trsp) tuv Tcxp^ "E^^^at

TTxi^tSov inscripto. Ex utroque libello satis larga ex-

cerpta supersunt apud Eustathium in UxpsK^oXxii; ,

quae ad verbum fere cum scholiis ad Theaet. 146 A,

Lysid. 206 E, Gorg. 497 A, Legg. VII: 820 C conve-

niunt. lam quaeritur, unde hae glossae fluxerint; dis-

sentiunt viri docti; atque ipsa haec dissensio fecit,

ut inter eas glossas referre ausus sim, quae verisi-

militer e Boethi lexicis petitae sunt; verum nihil

affirmo et iudicium penes quemque sit ; neque adeo

multum refert scire, per quos rivulos glossa ad nos

pervenerit , cum de primario fonte , Pamphilo , dubium

esse non possit.

Vidimus supra Boethum duo lexica Platonica com-

posuisse. Fieri non potest, ut statuamus ex utro libello

quaeque glossa desumta sit. cf. Naber. Proleg. pg. 55.

Utrumque libellum adhibuisse Photium demonstravit

Naberus patere e glossis duplicibus ; Scholiastam quoque

utroque libello usum esse per se quidem verisimile est,minime autem conficitur iis, quae attulit Mettauerus

pg. 91 , neque omnino demonstrari potest. Mittamus

igitur de ea re quaerere. Cur autem proverbia, quae

e Boethi libellis sat magno numero in Scholia fluxisse

videntur, omiserim , supra pg. 4 significavi. Itaque nunc

ceteras glossas , quae ex eius libellis petitae in Scholiis

inveniuntur , deinceps consideremus.

Schol. Apol. Socr. 25 C. w t5v iJ outoc, u STOipe, a tx^xv,CC ftS^S' TXUTX TTXpX TOT^ VSUTSpOiq UTTO TUV yUVXtXUV ^eySTXl

69

[JLOVUV, TTXpX Sf TOiq TTX^XloTg Xx) XiTt XV^pUV. TTOX^XXtq 5f

Kxi stt) TrXvj^ovt; 0xa) ro u txv, ug irxpx KTyiviCpuvTi. ol

Is ^Attixo) tv\v TrpuTtjv J xAj^t/joj so-tiv

STx, xx) Aupixut; stxv.

Eadem 8uidas ex Photio, qui sua Boetho debebat,Boethus fortasse Pamphilo. Exilia servavit Hesychius.

De Didymi errore vide Schmidt Didytn. pg. 403, de

plurah significatione observationem Aelii Dionysii apud

Suidam: u txv ov Trpog svx fAOvov to u txv , xKXx xx)

Trpbg ^vo.^

ApKTToCpxvviq YlKovrCji'

U TXV, XTTXXXXX^^TOV XTt' SfjiOV.

xx) KpxTlvoq•

xpx ys u Txv s&eKvjvsTOv ',

KTij

70

ou^ev ys xtottov, xXKot. ttoKxj ^xuiJi,x(TT6r6pov , e\ fiij toiovtoq ^v,

quem fontem Boethi libellum fuisse suspicor. Platonis

locus est Theaet. 142 B. cf. Crit. 44 B, Alcib. I: 106

A, et Rep. III: 405 D, ubi Scholiasta adscripsit: xtottx

vvv, a, (Jt.vi £

71

KXl I^VI[Jt>0(r&hi^q iv TCJ XXTOi "ApKTTOXpXTOU;' OUXOUV f/ jitfV Tl

iixcrofASV TOVTCcy

12

Veram lectionem dudum restituit Cobetus optime divi-

dens A//3u (servi nomen in vocativo), Tpueg xts.

Schol. Theaet. 146 A iv rijj hx o-(pxipxg (rxi^i^ . . . jjf4£v oupxviXf vj Sf xTToppx^tgf vj Vs 67riTKi)poq ^ vj 5f (pxiviv^x.

xx) oupxvix (Jt.sv STTiv VI si: oupxvov Tijt; tripxipxg xvx(3o^ii ,

tjv 7roy}Ty]g i/zCpxivstv 'BoxsT sv oJg Cpi)(Tiv'

01 5' STTS) OUV (TpxTpXV XXXVIV (/.STX x^P^'^ SXOVTO

7rop0upsijv, Tijv 7

73

bebat. cf. Cohn , de Aristophane Byzantio et Suetonio

Tranquillo Eustathi auctoribus pg. 341 seqq. Hinc

nemo pro certo affirmare poterit, qua via haec in

Scholia fluxerint,utrum per Boethura , quae est sen-

tentia Naberi ad Phot. v. 0xtviy^x (II pg. 260) et

Cohnii U. pg. 356, 361, an ex ipso Suetonii libro,

quod putant Mettauerus , de Platonis Scholiorum fon-

tibus pg. 119 et C. Robert, Griechische Bjnderspiele

auf Vasen, Archaeolog. Zeit. 1879 pg. 80 not. Loci

laudati sunt Hom. Odyss. ^ : 372—6, Mein. Com. II.150. cf. Naber. ad Phot. v. ovot; y.vpxi;.

Schol Sophist. 220 A xTTa' tovto xpi^ovfjisvov fihTtvx vvjfjixivsi , %xuw6(A6VQV M UTivx , uq A>if40(r6iv)ii; ^'/i?^oT(V T^ T)?? 7rxpx7rp£(T(3£ixg' $f Tpscr^evav Ahxiv>]xiv£t ivTxvQx to xttx. 'ApKTTOtpxvyjg Nf-

cpi^xt?'

0(TTtg (TKXKX&VpiJt,XTl ^TTX fMXPX (ZXV&XVUV.

"EpxTOtjSsvvjg ^f xpovtKug xvro (pi^(Tt 7rxpxKxiJi.^xv£(T&xt'

7rv$ov ;^;fA/§wv TTviviK* xttx (pxiy£Txi.

KX) TTXKtV

OTTyjviK xtQ" vfifTg KOTrtxT opxovfisvot.

Haec Boethum debuisse Pamphilo, Pamphilum Di-

dymo, qui Eratosthenem usurpabat, non est veri dis-

simile. Contracte eadem leguntur in sexto lex. Bekk.

461, 5 et apud Suidam: xttx' iv "§£ tu TrxpxTrpsuf^sixc

AiJf/,0(T^iv/li; iTr) TCV 0

74

Similia atque Scholiasta habet Etymol. M. 167, 43. cf.

Eustathium atl Iliad. 148 extr. , quae referat Kxrx rchg

TTxKixiovi;. Vide quoque Naber. Proleg. pg. 36. Demos-

thenis locus emendatior legitur de falsa legat. § 304.

Pherecratis versuum rehquias non male Meinekio iudice

Com. II. 339 ita digessit Runkelius : .^Tolg ^em TctXtkvTOn;

7rpo7Tth)g1

aAA' Scttx Trevri^xovTx" Aristophanis locus

est Nub. 630. De duobus ultimis versibus cf. Din-

dorf. ad Aristoph. fr. 499. Aptissime conferunt cum

priore horum versuum initium Thesmophoriazusarum :

^fl Zsu, x^At^uv xpx, TTOTs (pxvil](TeTxi ', cf. luterpr. ad

Harpocrat. i. v.

Schol. Politic. 307 C (oKxxiicx' suviQ)j, f/.apx, xvoijTCc ,XTTO Ix^VOS XXXOUIXSVOl) (dXxXOi: , OfAOiOU (TiXoupa , XXP^I^TO^

ToaouTOv uc fZi^ys xuv) l3pu(Ti,uov sJvxt. ot §£ X7rb Tou iv

KuA^jj Xccpiou , Tiji; BXxxeixi;.

Integrius servavit haec Suidas: (Sxxkx' xhtxTtKvj, tov

euyjdvj Kxi xvotjTOv, e'ip>]TXt Sf xtto l^duoi; Ttvoi; o/Jtoiou (TtXoupCf),

xxpyjf^TOu Ve ouToo; uq ,uij^e kuvx xutu xP''1^^'^'- ^oXtreixg

§'•

(^XxKtKOv Te (leg. ye) vjj^^cuv to ttxSo;. u; el Keyoi Ttg

7rveu[jcovixv, xtto tou SxXxTTiou ^c^ou cvto^ xvxtcrQyiTOu. o'i Te

XTTO Tou Tvpo; TJfl Kufi^ ^ccpiou , Tijt; 'RXxKeix; , ou f4,vij/zo-

vsuet Kx) ^ApKTTOTel^i;. kx) ev ''AXe^xv^peiisi, ^e TeXo; Tt

[SxxKevvofjCtov , 01 xtTTpoXdyot TeKouiri, ^tx to touc f/.copoug

ehtevxt Trpbi; xutouc.

Glossam Platonicam Boetho iure tribuit Cobetus

Mnem. IX. p. 431. Boethum adhibuit Photius , unde

Suidas glossam accepit, quod confirmabit Etymol. M.

199, 5, qui eadem atque Suidas tradit ex lexico rhe-

torico: eU ^s ro Xe^tKOv to py^ToptKOv eupov eyu elpija^xt

75

ri}v Ks^iv KTE. Esse autem hoc he^iMv pijTopiJcdv nihil

aliud quam Photii Xs^soov 7uvxycc

76

y.x) Kpxrlvoi; Sf "ilpxit; rijg Trx^Xxxijt; XTO^m/.ovvroq rov

AioviKTOv epu]v ipsyXiS^^ty^v (re. Xsysrxi "he Trxihixov

xx) ro TTXi^xpia^sg oJov rb xpfjco^ov Trxihi' >J Ts Ks^tc oog

ix) ro TTOXv iyr) rcov xrsKyoog ipufzevuv.

Boethum haec ex Pamphilo habere observavit Na-

berus. cf. Proleg. ad Phot. pg. 66 et adnot. ad vocem.

Sophoclis versus est fragm. 165 apud Dindorf. Bachm.

in Anecd. I, 324 edidit: ax; opu

77

quoque Scholiasta utilissimas xpyiTsic omisit, nil nisi

nuda interpretamenta apponens. Integram glossam

servavit Photius: TevTx^eiv 7rpxyf/,xT£V£

78

Convenit Photius in v. oJ' TrepiarTrufievca; xvt) rov sxvrai ,

o^uTovcct; ^s rb ovroi. Evfji,7ro(Ticf}' oJ (jiev yxp £v6vg TraJ^a

Ttvx rSov ?v^ov ci7ra.vr)!i(TxvrK. xx) ov xvr) rov xvrov. Ylo-

Ktrelcf.' TTXviv ov. Laudantur Symp. 174 E, Rep. X:

617 E. Praecedit hanc gl. apud Phot. ol' ottov , quod

corrige ex Scholio.

Schol. Hipparch. 229 D rsccg' '^viKol ro Trpb rov.

A})f4,0ff6£Viii:'

recoq rrpocrxvvuv rvjv ^oXov.*

Apttrro^xviic &£(7-

f^ocpoptx^ovcrxtg'

oc 'yu fzohig

(TreCpxvviTrKoKovcr'' e(3o(rKOv h rxTg fAvppivxti; ,recoi; fi£v ovx xv . . .

ZcciKoc £v rui eU Ho^vCpijfiov eyxcofjcicfi' ovrco yxp ufJLoyvoo-

fjLovvi^Txv o'i $£o) 7r£p) T^? rifjcoopixi; Txvryji; , u7T£ 7rxvrod£V

'O^vjcrevi; recoq b (Tco^iifjtevoi; kx) rx: vxvc xxepxiov^ Trepi-

Troiovfjievoi; 7repico0$ii fjcerx rviv xpxv vtto rijc "A^vivxq. iv

Sf ro7g "ApKrropxvovg TeXfJt,i(T

79

nxvJiKTCf} %c!:pXC f/.£6' OTTKUV i^SpXO[J.£^X ; T£00t; S'' VjfTXV £(TU

01 ^Oiv.£lc; , oUbkTTOT i7roi\iaiXf/,iv. Trxpx §6 (^speKv^ifj xx) tovvo(ix

T>jr ^laiviKiji: TTOXsac , Xiyoo §f Tij: Ticc , xslf/.svov £upov ,

odsv vjv ^Avxxpicov o /x,s\07roidi; , xtto tov tsccs. o yxp ''Adx[jt,x; ,

^i^aiv , xvxxcopoov ix Tij? x^px; , supuv "Apsxv tvjv CvyxTipx

MvpoviTxv Kx) /J6ov^ a-vfi0opovTxv Tolig vvv ovTxg iv Ti^,

ipsro TxvTVjv Ti ToisTt; ; vi Ts sJtts' TSOi>; (xv it,vjT£ig, "vx

tSKIV KTKDftC, SVpOV. Ci0' OV XVXXlVy}6s)c TV\V TTOKlV Uv6fJt,X

80

KpxrTvoi; "flpixii'

s^ei Txpex^iy r/ t/? sv^aiT £f4(3pixxv.

Apud Suidam: £{z^pxxi>' a.TKuc, o\ug, a-vvTOfjCUc addito

eodem loco e Thesmophoriazusis. Idem Bachmanni lexi-

con sed sine testimonio. Cf. lex. rhet. Bekk. 187, 32;

258,22

; Schol. Gorg. 457 A. Fortasse glossa e Boethi

libello fluxit. Loci sunt; Hyperid. fr. 45. Aristoph. Thes-

moph. 390/1, ubi Dindorf. in edit. 5» Poet. Sc. Gr. xcit

Tpxycji^ho) x.x) x°P°'^i sed male adnotat: ^ttui; Schol. Plat.

(ad Theag. 127 C) pg. 88 edit. Ruhnk.", nam in illa

quoque Scholiorum editione ttqv legitur. Ad Cratini ver-

sum Meinek. Com. II. 167 laudat Elmsleium, qui con-

stituit: fSf/ fff TTxpixeiv o ri Tig ev^xiT Ifzfopxxv. Prae-

terea, addit Meineke, rectius scribitur £fx(3pxxv.

Schol. Charmid. 153 D x^)iV x^n; , sli; xopov, Ixxvuc ^"^XlplAUC y XpKCVVTUq.

Idem Photius in v., ubi locus hicce Platonis lauda-

tur. cf. Euthydem. 11 E, Rep. I: 341 C, VII: 541 B,

Politic. 272 C, Criti. 115 A, Epist. HI: 315 E.

Schol. Lys. 206 E X(XTpx^x^!^eiv to xtjrpxyxXoic

TTxi^etv, OTTEp XXI x(TTpi^£tv Ix^yov , £7re) xx) Tovq octTTpxyx-

'Aovq xarTpixc ixxhovv. KxXXifjt,»x°^'

t,opx6q TOt ,

81

(TXiyt.Trxcxi tuv oitJTpxyxXcov TTTuaeig Ofzov Tetrffxpuv irxpx-

hx(jL^xvQytAvav TrevTa xx) TpixjcovTX. tovtuv Sf xl [juv hocv

sWiv STrcovvfiOif XI Ss vipuuv , XI Se (SxjiXsav , xi Se fvSo^wv

XV^pUVj XI 3f 6TXipi^aV' Xt Sf XTTO TIVUV (TVfl^ie^^KOTUV

ijTOi T/.aij^ hejcx vi xkevvji; TipoaviyopevvTxi. KeyeTXi M Tiqiv xvTxlq lLTvi(xixopoi; kx) hepx Evpi7ri^i]t; , 'LTvi^ixopoi; yiev

82

De huius Scholii origine non aliter iudicabunt viri

docti atque supra de Schol. ad Theaet. 146 A. Admo-

dum similia sunt, quae Eustathius ad Iliad. 1289, 53

e Suetonii libello Trep) tuv Txp' "EAAjjo-/ TrxthSiv excerpsit,

ita tamen ut Scholion locupletius sit; nara apud Eustath.

omittuntur tria genera rov xfTrpxyx^i^eiv {xprixfTiJt.6c ,

rp6-Kx , uiAiKXx) , quae tamen a Suetonio commemorata

fuisse (est observatio Cohnii, De Aristophane Byz.et Suetonio Tranq. Eust. auctoribus, pg. 357) verba

demonstrant , quibus Eustath. p. 1 290 , 3 disputationis

finem facit: dsc 3^ ycxi ttoKXoJc xvrpxyxhoic s-rxi^ov kx$x

KXfvoic , ^*}ri^r£ov sv tc5 IWovrcf} rov kcc/xikou, quibus reapon-

det Schol. Plat. . . . stxi^ov ^s xrrpxyxXoi^ kx) 7roAAo7?

KX&xTTsp Kxpvoig, ubi paulo post 'Apuroipxvijc n^ovrci)

(816) laudatur." Cf. Phot. v. rpoTx, Suid. vv. xpriX7-

(JLOC , uyt.iXXx et Pollux IX. 94—103, qui de Stesichorohaec: kxi f/,i}v kx) 'Lr^frlxopoq sKxXslro ri; Trxpx roiq

ourrpxyxhi^ovfTiv xpi&,ubq oc i^riKov tx oktcIi' rhv yxp iv

'If^ipcf. Tov TroivjTOv rxCpov, i^ oktoo Trxvroov (rvvrs&ivr»,

TrsTroiyjKsvxi rijv Uxvr' oktu , (pxv) Trxpoifjt.lxv. De hoc

proverbio vide Phot. v. ttxvtx oktu, Zenob. V. 78,

0. Crusius , Analecta critica ad Paroemiographos Grae-

cos. Lipsiae, 1883, qui pg. 50: Mihi a talorum ludo

proverbium originem duxisse videtur, ut spectet, „ad

rem, quae forte fortuna bene cadat" (Erasm.) Quam-

quam cur Stesichorus appellatus sit iactus ille, quieffici non poterat nisi „unione et ternione geminatis"

(Klein, Stesichori fr. pg. 28), haud satis liquet; nam

vix probabilia sunt veterum commenta aut recentiorum

nuper composita et refutata a Fiachio „Gesch. d. Gr.

83

Lyrik" pg. 332 seqq. , qui suam ipsius opiaionem cum

veterum testimoniis (Dion. Halic. de comp, verb. XIX)

pugnantem vereor ut cuiquam probet." De talorum ludo

scripsit L. Becq de Fouquieres , Les jeux des Anciens ,

leur description , leur origine , leurs rapports avec la

religion, Thistoire, les arts et les moeurs. Paris 1873

(de quo libro consuli potest Naberus in „Gids" 1875

mense Martio pg. 542 seqq.). Ad hunc (pg. 325 seqq.)refero de explicatione iactus „Euripidis." Calliraachi

versus est fragmentum 239; Strattidis versus (Mein.

Com. IL 771) spectat ad Theramenem Atheniensem. cf.

Cohn 1. 1. pg. 360; Cratini versum corruptum sic emen-

dare conatur Mein. 11. 113:

01 (fl) Aiovurioig

/XKvXoig «f/ TTxl^oua-'' dcveifjLsvoi rpoTTX.

De Eupolidis versu vide Mein. 11. 539.

Schol. Gorg. 451 E

«4

usque ad tuv xXivSov est apud Phot. et Schol. Aristoph.

Ran. 1337, eadem lacuna ante verba xa^' hx e^>jc ,

quam ex Athenaeo XV. 694 in hunc modum explerivoluit Siebenkeesius : to S^ vtto ttxvtcov (Jt.h , ovS' o/zov ,

xX?.x xxQ^ svx £^>jc. Dobraeus coniecit, quod in textu

est. Pro (TvvToyx legitur in Schol. recensione Diibneri

(ed. Didot) [ol] 7uix,totxi, pro ]/ji.xtuv , in iis sunt, quae non prorsus

intellegam.

ibid. 494 B xxpx^hpiog opvic ng , og Xfxx Tcp iffSUiv

ixxpivst. sli; ov iX7ro(3^i\pxvTSt; , ac Xoyoc , ol IxTspiuivTsi;

p^OV XTTXKXXTTOVTXl'

odsv Xx) iyxpUTTTOVtTlV XVTOV Ot 7n7rpX(T-

XOVTS^ , 1'vX fJCVi TTpOlxX U

85

bfiuvvfjU}} xvrm ^ptifJt>XTi. iXKKi^et ovv ifjt,iav excerpta leguntur apud Millerum Melanges

pg. 422: 'Axxw' eV) r\jt; suvi&ovg yvvxircoq' xx) xKxi^effQxi

rb fAupxivsiv'

rxvnjv 5f xx) xtto rov larov xxhKoftivviv

6olf4.xriov xfji,(pii(TX7&xi ipXTiv viiMspyov , sig rs ro xxroxrpov

X7ro^Kixov(Txv sxvrij KxXelv us hripcf.. Suetonium autem

Pamphili lexico usum esse docet Cohn 1.1. pg. 344 seqq.Boethum quoque Pamphilum trivisse novimus. Hinc

non absurdum erit credere haec ex eius libello in

Scholia fluxisse, quamquam apud Suidam cett. desunt.

De Hermippo cf. Meinek. Com. H. 383.

Schol. Hipp. Mai. 295 A x 7repi

s^

x7roCpx

87

Ylp»l/.veioijc'

oi ^s Wtooc tov //.sXxvx'

svioi tov Trpxv-

vovTX TO fjisvog' "Lijfiog 6 AijMoc sv TpiTU s(J)t} xx) Upx-

[/.vov TTSTpxv sJvxi x0' vj; Tov oJvov sJvxi. Pro uviov Na-

berus mavult f/.dviov. Idem ex corrupta Codicis lectione

sv TpiTcp iv ^ xx) TrpxyfAoov Trhpxv dedit , quod est

in textu; praestat fortasse pro sv ^ kx) b legere iv

^lKxpco , cui favent Suid. et Schol.

Schol. Rep. I: 329 B vfivovcnv' xvt) tov o^vpovTXi^

Xol^OpOVtTl, f/,Sf/0OVTXl , XXt" SvCj)i^f/,l(Tf/OV.

Idem docemur Schol. Legg. IX: 871 A; Photius

convenit, ubi hic locus e Rep. laudatur.

ibid. III: 405 C 'Avyi^OfJt.svog' (rTps(pof/,svog , xxf/.7rT6-

f/SVO? , XTTO TCOV ^vycCV'

Xvyog ^S i

88

tius servavit: (pxv^ov ro a.TcXoXiV kx) EvptTi^yjg iv r^

Aiycvi^vicfi'

(pxv^ov , x)cofj(.\fjov , Tx (isyivT' xyxQov'

»7rXQi)v Kx) XTTOvvipov Keyoov'

i(TTi 5' ots Ti&erxi xx) stt)

XXKOV Kx) rov rvxovroq'

n?^xTcov iv r^ TTsp) rpv^^g'

(pxv-

hov Trpxyyix , Ipvi , Ks(3i]i; ^yjreli;•

rs&siti S' xv kx) irr) rov

rvxovroi; oJov Cpxv?^ov TrpxyfJi.x t

89

&v6pa7ro} (oxKUV T6 XOU Xi6(f> h(iX£

90

Recte; nam h. 1. apud Aristophanem legitur verbum

SchoL Legg. VII: 800 E KxptK^ Moi/crjj- rjj Sptjvu-^si

•^oxova-t yxp ol Kxpeg Spiivcfihi rtvsc shxi xx) xT^KoTpioug

VSKpOVg STTt f4,t(76^ dpijVsTv. TIVS? ^E S^i1K0U(TXV T^ (^Xp^XpCfi

Kx) X(TXf ts ypx(Ji,;Mvi kx) vj ^y^^og , b[/,uvv[/.aq*

'Api(TTxpxo

91

ibid. IX: 853 D icepxtT^oXovc' x-tto fzsTxCpopxi: rav

SV TOlc TTUpol^ XX) 6

92

tatio Leopoldi Cohn , Untersuchungen iiber die Quellen

der Plato-Scholien, Leipzig, 1884, cuius sententiam

de glossis hoc capite a me tractatis subiciam. E Boethodesumtas esse contendit gl. a^>iv , Xvyi^o/^isvoc, f^ivvpi^co,

rsuTX^siv , TOTTti^eiv, v[/,vsiv, 0xv^ov, ^iTixTXi , XTOTTOv, syx^'

rpia-Tptxt , fixxKx , fortasse x et TreTTsix , contra e lexico

quodam rhetorico fluxisse o[jt.ov, xttx, Tsug, sfiBpxx^'

Atque ut verum fatear, ipse quoque de his quatuor

glossis aliquamdiu dubitavi, sed tandem Cobetum et

Naberum Boetho tribuentes secutus sum, neque nunc

poenitet. Glossas u txv, xxpx^pt6(;, aTXsyyic, xxihy.x

putat Cohn Ks^stq xafjttKxg esse, quae non e Boetho in

nostros fontes transierint;

illud non negaverim, hoc

autem nobis non persuasit. (Vide supra pg. 66 , 67). De

ceteris sic statuit: gl. Upxfjcvsio? olvoc, Kaptx^ Mout^ et

KspxiT^o^.ovq antiqua Scholia esse, in Photium cet. illata,

quod minime probo; gl. axSxtov Pausaniam, gl. xMci^s-

(T&xt Tarrhaeum auctorem esse , gl. oi (Schol. Phileb.

60 D) non esse Boethi, cui tamen gl. ol apud Phot.

tribuit ; hic quoque dubitare possis. Verum facile con-

cedimus Cohnio , qui et ipse sententiam suam mutavit

(vide de Aristoph. Byz. et Suet. Tranq. Eust. auctor.

pg. 360, 361), Schol. Theaet. 146 A sv r^ hx (rCpxipxgxxih^ et Schol. Lysid. 206 E xa-Tpxyx^i^stv e Suetoniilibro TTsp) TTxthav in Scholia pervenisse , praeterea gl. stt)

xoppttg et Kspxa^oKov apud Didymum Milleri (supra

pg. 56, 91) Platonicas esse Boethi.— Etiam de ceteris

glossis Scholiorum Cohnii sententia digna est, quae

cognoscatur; itaque in flne capitis sequentis, qui erit

huius commentationis ultimus, quid ei videatur, dicam.

93

Qui autem his studiis operam dant , eos moneo ut ipsi

libellum, docte atque eleganter scriptum, perlegant.

Est operae pretium.

In ultimum hoc caput omnes glossas retuli, quae

quacunque de causa in superioribus capitibus locum non

habebant. De plerisque alii aliter iudicant; mihi saepius ,

quid credere praestet, non constat, quod in tanta senten-

tiarum diversitate nemini mirum erit. IUustravi glossas,

quantum potui, sed saepe coactus sum contentus esse

Photio laudato ; hic iterum moneo , omnes glossas , quasPhotius (Suid. cet.) et Schol. similes habeant, Naberum

Boetho tribuere. Quae autem glossae praeter eas, de

quibus supra iam dixi, in Scholiis leguntur, hae sunt:

Schol. Euthyphr. 4 A yj ttov hcci; , (tx^^ov.Idem legitur in Schol. ad Politic. 285 D , idem apud

Photium.

ibid. 4C TfeKxTvii;' o xvt) Tpo^ccv [}cxi\ v^ijpeTuv xx)Trpo^TreXx^m xtto tov ttsXxc vitoi iyyvi; skxXsIto' o 5/'

eV^£lXV 7rp07lCtiV, f/,l'(7$lOC Sf VTTVipSTSlV.

"AAAoj^• TTe^xTxt emv ol Ttxpx toIc 7r!\i^(riov ip^x^d/ze-

vbt , xx) QijTet;'

ol xiiTo) Te xx) eKTtif^copoi , erre) Tcp fXT^

fji,epet Tuv xxpTTuv elp^x^ovTO tviv y^v.

De priore glossa dubitare possis unde sit. Verba

xvt) — TrpoaTreXx^ccv sunt e Timaei lexico ; quae secunturconveniunt cum gl. apud Photium: re^xTxt' oi [Ji,ta&x

"^ouKeuovTei; , sxe) to Trekxq syyvc•

oiov eyytVTX "^tx ttsvixv

7rp:

94

Alteram glossara , quara servavit etiam Photius , Boetho

tribuit Naberus. Cf. Proleg. pg. 56 de verbis sxtc;} f/,sp£i.

Phot. iTTsi^ij sxrco , quod correxit Naberus STre) st) sktc;},

atque ita Schol. corrigendum.

Schol. Apol. Socr. 19 E TrpoJKX' [kxtx] 'Boopexv, xvev

(A17&0Z,

Convenit Suid. omisso kxtx. cf. Schol. Legg. XI:

921 A, quod ex Hesychio desumtum duco.

Schol. Phaed. 64 B ysXxveiovTx' yshx^TiKug exovTx,

yeKx(7xi $6KovTX.

Eiusdem generis glossam legimus Schol. Gorg. 494 C

KVii

95

Schol. Cratyl. 407 D xppxrov xtr^xKsg ^ xKXfjcxrov ,0'l Sf l(TXVp6v , hlOl /JClXpOV, 01 Sf I^SyX, 01 5f TO 7KXV)pOV

KX) XflSTXa-TpOCpOV.

Coni. Schol. Rep. VII: 536 B xppxTov \crx^pov ,

(TTepSOV, tj ^U7XlVijT0V.

CoUatis lexicis Timaei, Etym. M. , Bekk. et Didymi

apud Miller. e Boetho esse possis suspicari, quae legun-

tur in sexto lex. Bekk. 442 ^ 20: xppxTov hx^pov

vi ^vaitivviTov. vj .vipov xx) x[isTX(TTpo(pov. Duo ultima

verba ipsius Platonis interpretatio sunt, quae si in

solis Scholiis legerentur, non dubitarem dicere Scho-

liastam adscripsisse ; nunc autem , quia in Bekk. lex. ,

e Platone grammaticus sumpsit. Neque /V^upoV in gl.ex Timaei lexico esse docebit huius integra glossa,

quae est in eodem lex. Bekk. 446,15.

ibid. 428 D &xfix' xvxvcbg , Tuxvut;.Adde Schol. Rep. I: 328 C dxfil^sig' avx^ix,^sit;,Paullo plenius Phot. ^xijlx' o-yvf%i^, izvy.vciiz , hyjVSKUi;

et $Xf^i^sig' xvxvx^ei? , o-vxvx^eit;. Schmidtius refert ad

Diogenianuin (sive Hesych.), Naberus rectius fortasse

ad glossas Platonicas, i. e. ad Boethum. Et habet

Didymus Milleri ^xfix'

TrvKvxg xx) Qxf/,i^eivTO ttvkvx^iv.

Schol. Theaet. 166 D TrohKov Siw • Troppu Xixv s]fjt.i,ou ^ovKofJi,xi Xsysiv, (riUTrcc.

Idem Phot. Brevius Schol. Phaedr. 228 (in Cod.

M.S. Venet.) et Apol. Socrat. 30 D.

ibid. 176 C (jxvxvaoi' ol shpxloi tsxvItxi xx) yrxpx

(3xvvci3 , saTi xxfji,im , t) spyov hxTidkfisvoi. ot 5t" fixvxva^ov

TOV XTrxvdpCCTTOV Xx) V^pvi

96

Primo haec retuleram ad lexica rhetorica Atticista-

rum, sed postea sententiam mutavi et malim nunc

cogitare de Diogeniano. Quae in lex. rhetor. Bekk. 222,

20 leguntur (3ccvxu70i' Kvpiax; ol ^tcc Trvpbg ipyx^oije.evoi

Xpvaoxoot , ;^«Axfr? xa) oi roiovroi , xto tov tovi; (Bxvvovt;

ivxvetv. (Sxvvot "Ss Xeyovrxi xl xxfitvoi. xx) x>,i(3xvoi , ev6x

xx) 01 Tuv xptduv ^xvvoi. xxTx(3i0t]X€ ^s vj Xe^ti; elc

TTxvTx x^'POT^X^^^- ^^'01 Sf %f/po^ Tijc v^pidTtx^q , confc-

rantur cum Hesych. vv. (3xvxv

97

Coni. SchoL Phaedr. 268 A viTpiov to avu^^h l(ji,ciTtovKx) ipxtov.

Idem habet Phot. , ubi vide Naber. Schmidtius haec ,

minus recte ut videtur, ex Diogeniano fluxisse statuit.

Apud. Hes. est yiTpiov vipoi; Xsttov.

Schol. Parmen. 126 E MsXiTvf ^ijfiog KskpottI^o?.Phot. idem.

ibid. 127 A ^ tuv IlxvxSyjvxlav eopTvi kx) b xyuvhiSij ptsv -TFpuTov VTTO 'Epix^ovlov TOV 'HcpxirTOv Kx) Tiig

*ASiiVi^i;, v(TTspov Vs VTO &vi

98

Tog Tuv TeTTxpcov , av ijv vkaiv ev tovto. ktL) ortam esse

rectissime credunt.

ibid. 56 B Tpovxyayiov TexTOVtxov icrTt Spyavov^ o

Trporrix.yovTsq sv^uvou(ri tx (TTpsfi>.x ^vXk.

Photius: TcpotTOcyuytov to tSov tsxtovuv opyavov, o

7rpo(TxyovT£i; £v6vvov

99

Schol. Phaedr. 229 D 'Apeiov Tnxyov hKx^r^piov^A6vivvi

100

yi.ci.rx 5f Tx (ipaiJi.xTx, xx) Th itr&ieiv 'Apj^eToi f/,XfjCf/,xv

?Afyov•

ix TOvTccv oZv auvSsTOv P^TTOfjtxfifixi; , itrSiav

evij&at; , a

101

Convenit Photius, ubi vide Naber. Cf. Schol. Criti.

115 D.

Schol. Lysid. 203 A 'Axx^ijfiixi;' ^ASijViftrt "Trpox^TTsm

^vfivxffiov x\(rai^s^ , xto rivog""

Axx^ynzov vipuoq ovotJtxoSsv.

Idem Suidas. cf. Hesych. in v., Bekk. lex. rhet.

212, 18.

Schol. Protagor. 338 A pafS^ouxo^' ^v^pe? tjJ^ ruv

hxTpUV €UK07/U,IX^ imfjCSXOVfiSVOl.

„Similia habet Schol. Arist. Pac. 733, qui tamen

addit: jj px(5^ovxov? siTre Tovg xpirxg tov xyuvoq , ovt; o

TTOi^Tvic x]7V(Ji.vviTxi; slTTev. Ac profecto de ludorum prae-sidibus hic cogitandum , quos constat a scipione , quem

gestabant, ita appeilatos esse. Nam ubi apparitoresintellexeris , parum apte epistates et prytanis comme-

morari videantur necesse est"

Stallbaumm. ad hunc

Platonis locum. Cf. Suidas i. v.

Schol. Protagor. 340 E e]q xxtpov evKxipa^.Bachm. lex. idem. Suidas: syKxipoog.

Schol. Gorg. 469 A ev^tif^et' ataTrXy fjcij xKxtpoXoyst,Conveniunt Suid. et Bachm. lex.

ibid. 484 D (Tvfi(3o\xtx "Trxpx toT? 'ATTtKolq xt xircpx->^stxt Kx) avyypxCpx) kx) avvSijxxi toKsuv , Kxff xq rh

^tKxtov xKhyj^^xtq svsf/iov.

Hesychius: (rvfJc^oXxtov'

avvxXXxyfjt.x, (rvyypxCpiif

X7CpxKstx, ypxfJt.iJ.xTslov. Photius: (rvfji,(36xxtx' tx (tvv-

xXXxyfjt.xTX' ovTug Msvxv^poi; (fragm, 391).

ibid. 486 E spfjcxtov' xTrpOT^OKi^Tov Ksp^ot; xto tuv sv

TXiq O^oJc TthflSVCOV XTTXp^UV , Xq 01 O^OtTTOpOt KXTS(riiov

102

ibid. 489 C wpcpeToq' xyupru^yii; Sx^ot; , ut; wv , i}

Xoyoc , j} i^ oi)/i[jt,ov

103

ibid. 391 A, xyxicTropoi' syyvt; ysvoui;.

Phot. et sext. lex. Bekk. 332,25 idem.

ibid. 403 C. xxpo

104

ibid. 431 E iTrieiKu^ to ixxvug, u^ uvv. trmMxivei Vsxa) TO TTxvu , xott Trxpa^o^ag , xx) Troip' ixvi^cc, x

105

Keix, icxi ^ufJuXoxfl^i o kxt xut^v hxxeif^^svo? , yj o einpx-

ireXog xx) ye^TOyroiot;'

Tiveg 5f tov fjt^TX tivooXoxsvfJt.xTX ug "ATO^^Xo^upog 6 Kvpijvxioc.

Suidas s, v ^ufjt.oXoxo'; idem fere tradit, quocumconvenit Bachm. lex. cf. Lex. rhet. Bekk. 185,7, 221,12,

222,12. Hes. v. 0ufixxeuf/.x(n.

ibid. 609 A epvai^ijv' Svipi^dv ti iv Tcp (riTif) yiyvo-fjievov, XvfjixiveTXt tov KXpTrov, Tiveq Ve vivov Ik tov

TTepiexovTOc i7ri^iyvofzevt)v ToTg aTrepfJt.xviv.

Idem habet Photius. Hesych. ipv(Ti(3i]' voaoc tic i^

xspo; irfyivofjt.evy] TOiq (pvToTc xx) KxproTt;.

Schol. Tim. 52 E TrXoxxvuv 7rx6x5 xouCpciv xxxov. hxcpipet

yxp cpxxvpQv xx) cpxvXov'

cp>.xvpov fisv

106

•7rxTpo4 Mc) fAtjrpot; , »BeX0uv re QxifTct. ^piffMt;. rivU Sf rxvnjv

£7ri7r»fz,xri^x xa) xurpovxov xxXouaiv.

Prior Scholii pars usque ad iTix^tjpoi; convenit cum

Photio in v. Verba ij rb roov Upuv xv^puv

107

ibid. VII: 800 C Sttxv (J))jfMjv ^ /jtxyTeiav hx xAj)-^ovog , Ko,) STTeverdxt to fAccvTev£(r6ai .

Phot. idem v. Stt».

ibid. 819 D. utjvuv' xoipsiuv , jj (rx.xtcov koCi x(Ji.xdav.

Altera explicatio plenius legitur apud Photium et

in lez. Bachm: v^vuv axxiuv kx) xfixduv kx) u^vix'

(TKXtoTvit; KXi xfjcxdlx' ovTu? KxXXixq. Naberus hanc

glossam Platonicam esse contendit, Cohnius Xe^tv ku(ai-

Kiiv, recte observans ad illum locum Platonis explica-

tionem xotpeiuv solam bene se habere. Callias, quemNaberus (Proleg. pg. 60) fatetur se nescire quis sit ,

a Meinekio (Com. 11. 735) et, ut patet, a Cohnio

habetur pro Comico poeta.

ibid. VIII: 834 C x^6xot^' x^oXog vioc, ov^eTru yvu-

fAOvx exuv. yvufjLOvx 5' eKeyov tov (3x?.Kofievov o^ovtx , h*

OV TXQ VjXlKixq e^^TX^OV. TOV Sf XVTOV Kx) KXTVJpTVKQTX

eXeyov. ex f^eTX0opxi; 5f Tijg x-tto tuv TeTpxxo^uv kxi

^etTToyvufzovx? Tovg x-TroyeynpxKOTXt; , ev oU eXeXoirrei tI

yvuptvfix.

Observatio fluxit ex Aristophane Byzantio, per

Boethum fortasse. Partim tamen, qualem hic legimus

corrupta est vel potius errore premitur, quem iam

ohm commissum esse consensus Scholii et Suidae

arguunt, nec non testantur similes errores apud alios

grammaticos. Nam legimus apud Hesychiam x(3oXo^'veo? , ovieTTU pi^xq ohovTX (....) tqv 5f xvtov kx) KXTtlp-

TVKOTx Ixeyov, apud Phrynichum Bekk. 49,33 Xetiro-

yvufjt.uv ayjfAxivei tov fAviheTTu tov ShovTX (ie^KviKOTX^ h"

ov vi vjKiKix Tuv '{mtuv kx) tuv xXXuv TeTpxTTO^uv yvupiXeTxi ,

in sexto lex. Bekk. 322,2 x(3o^qi;' ov^eTru ex^v Tt em

K)8

rwv ShovTuvyyupi

109

cf. PoUuc. Onom. 5: 131, Phot. in v. et in v. ira.Xot.yL-

vxioq. Phavorinus habet idem atque Schol. CratyL,

contra Hesych. ccTri^ioxofiTreTa-Sotr d7ro7rs

110

Suid. efc sext lex. Bekk. 392,33 idem. Schmidt. ad

Diogenianum refert; nescio quo iure, nam est apudHes. xvxTt' Sivev xtijq xx) (3xoi(3i](;,

ibid. X: 899 D ^kkttx ye' ou^xfjccoc, i} ovx ^ttov.AifScivm Sf (Pij

111

Suid. et Bachm. lex. : hsKirepouTxifAi.

Schol. Axioch. 364 B fiopfjLO^vTTOf^hovi;' fiopfcoXu-xeTci 0X71 T» Tuv uttokpituv TpovaT»^ » Aupiels yipyeix

y.xXou(nv. ivTev&sv kx) Tb ix0o(3iJ7Xi fiopfiokv^xadxi xx)

fMpfMKvTTOfAevovg tov^ ix0o^cvvTxg hsyovviv.

Coni. Schol. Gorg. 473 D fiopfjco?^vTTsr 0o(3e7

112

x7ru(ji.0T0v ei Xe^ei

113

chii lexico usum esse neque omnia Diogenianea perBoethum in Scholia fluxisse. Complures glossas cur

Dionysio, Pausaniae, Boetho tribuerim indicavi , easque

pro viribus illustravi. Verum de multorum Scho-

liorum origine nihil certi explorare mihi contigit; de

quibus si Cohnii opinio stare potest, me felicior fuit.

Tibi autem,benevole lector

,illis Ciceronis verbis vale-

dicimus: nos, qui sequimur probabilia, nec ultra id,

quod veri simile occurrerit , progredi possumus , et

refellere sine pertinacia , et refelli sine iracundia parati

sumus.

T H E S E S.

Aelius Dionysius usus est Diogeniani lexico, quod

inscriptum erat YlspispyoTrevvirsq.

II.

Photii lexicon a Suida cum pulvisculo in suam farra-

ginem receptum est.

III.

Sophocl. Oed. Tyr. vs. 938:

Pro TToixv legendum est ttoIov.

IV.

Id. Aiac. vs. 1357 :

viK^ yxp xpsTii [ts Tijg sx^P*

116

V.

Herodot. I c. 147 : xXX» yxp Trepiexovrxt tou ovvofji,»-

T0

117

X.

Cicero de Divinatione I c. 3 § 5: Philosophorum

vero exquisita quaedam argumenta, cur esset vera

divinatio, coUecta sunt: e quibus, ut de antiquissimis

loquar, Colophonius Xenophanes, unus, qui deos

esse diceret, divinationem funditus sustulit.

Legendum esse censeo cum C. Hartfeldero unum

qui deum esse diceret.

XI.

Tacitus Dialog. de Orator. c. 36 : Magna eloquentiasicut flamma materia aUtur et motibus excitatur et

urendo clarescit: eadem ratio in nostra quoque civitate

antiquorum eloquentiam provexit; nam etsi horum

quoque temporum oratores ea consecuti sunt, quae

composita et quieta et beata republica tribui fas erat,

tamen illa perturbatione ac licentia plura sibi assequi

videbantur, cum mixtis omnibus et moderatore uno

carentibus tantum quisque orator saperet, quantum

erranti populo persuadere poterat,

Pro saperet praestare videtur caperet.

XII.

Horatius Sat. I. 3 vs. 69 sqq.

Amicus dulcis, ut aequumst,

Cum mea conpenset vitiis bona, pluribus hisce,Si modo plura mihi bona sunt, inchnet, amari

Si volet: hac lege in trutina ponetur eadem.

118

Locum sic lege:Amicus dulcis, ut aequumst,

Cum mea conpenset vitiis bona, pluribus hisce,Si modo plura mihi bona sunt, inclinet. Amare

Si volet hac lege, in trutina ponetur eadem.

XIII.

Id. Sat. I. 9 vs. 14 seqq.

misere cupis, inquit, abire,

lam dudum video, sed nil agis, usque tenebo,

Prosequar hinc quo nunc iter est tibi.

Improbo huius loci interpretationem , quara propo-

suit E. Goebel (^Neue Jahrbiicher fiir Philologie und

Paedagogik, 1872, Erstes Heft pg. 63/4): Du hast

schreckliche Eile, aber um meinetwillen brauchst du

dir keinen Zwang anzuthun: ich werde schon immer

voransteuern und werde dir das Geleit geben bis dahin

wohin du jetzt von hier zu gehen hast." Locum cum

aliis sic lego:misere cupis, inquit, abire,

lamdudum video; sed nil agis: usque tenebo;

Prosequar. Hinc quo nunc iter est tibi?

XIV.

luvenalis Sat. IH versus 249—253 spurios esse duco.

XV.

Id. Sat. XII vs. 97/8:coturnix

nuUa unquam pro patre cadet.

119

Locum perperam accepit Weidner adnotans : pro

patre, geschweige fiir einen Fremden." Pro patre sig-

nificat pro eo, qui liberos habet.

XVI.

Assentior Mommseno Plebeios suSragia tulisse in

comitiis curiatis.

XVII.

A Dictatore rei gerundae causa nunquam provoca-tionem ad populum fuisse contendo.

xvni.

In coloniis iuris Italici veteres quoque incolae, qui

antea erant peregrini, huius iuris participes fuerunt.

XIX.

Leges comitiis tributis iussae probe distinguendae

sunt a plebiscitis.

XX.

Magistratus plebei nunquam ius auspiciorum habue-

runt.

XXL

Nomen logographi , quo significarentur historiarum

scriptores ante Herodotum vel Thucydidem , apud vete-