xinjian lu xinjian & annesas appel - yccart.eu xinjian... · het menselijk brein. the coded...

Lu X

injia

n &

Anne

sas

Appe

lhe

rman

de

vrie

s &

Hen

k Pe

eter

see

n sele

ctie m

.b.t. Lu

Xinjian /

a selec

tion w

ith re

feren

ce to

Lu Xinj

ian

nulnu expositie/exhibition | Nieuw Dakota Amsterdam, 11/10/2015 – 08/11/2015

Lu X

injia

n, N

ew Y

ork

no. 3

(M

adiso

n Sq

uare

Gar

den)

, 200

9. A

cryl

ic o

n ca

nvas

, 135

x 1

70 c

m. D

eata

il, m

agni

fied,

see

page

76-

77 fo

r ful

l pic

ture

.

Lu Xinjian & Annesas Appelherman de vries & Henk Peeters

yccahier2 | ycca centre for contemporary art | october 2015

4000 a.d.

when science and art are entirelymelted together to something newwhen the people will have lost theirremembrance and thus will haveno past, only future.when they will have to discover everythingevery moment again and againwhen they will have lost their needfor contact with others…

…then they will live in a world ofonly colour, light, space, time,sounds and movement then colourlight space time sounds andmovement will be free

no musicno theatreno artno there will be sound

colourlightspacetime

movement

Stanley Brouwn

Derived from: J. Bernlef & K. Schippers, Een cheque voor de tandarts, Amsterdam, 1967. Originally published in an edition on occasion of the international avant garde festival Bloomsday 1964 in Frankfurt, published by Die Galerie (1964).

een s

electi

e m.b.t.

Lu Xinj

ian / a se

lectio

n with

refer

ence

to Lu

Xinjian

LuXinjian

陆新建

Lu Xinjian finalizes Beijing No. 2 (200 x 400 cm., 2010).

24 | nulnu nulnu | 25

de gecodeerde steden van Lu Xinjiande gecodeerde steden van Lu Xinjian the coded cities of Lu Xinjian the coded cities of Lu Xinjian

De gecodeerde stedenvan Lu XinjianPetri Leijdekkers1

Misschien geeft zijn brede achtergrond (hij studeerde grafische vormgeving en illustratie in China en daarna industrieel ontwerp en digitale media in Nederland) hem de ruimte waar zijn werk sterk van getuigt. In elk geval besloot hij om zich niet te houden aan de toegepaste specialismen waarin hij werd opgeleid, maar een carrière als vrij schilder te maken.

Het werden grote monochrome schilderijen met ritmische lijntjes waar de beschouwer zich al zwevend voor bevindt. Werken die met behulp van Google Earth vanaf grote hoogte zijn bepaald. Het zijn steden. In golvende banen en stuwende lijntjes, hoekig of rond, tonen ze de ontwikkeling van hun groei. Door de monochrome ruimte en ritmische herhaling geven de werken aan de beschouwer alle vrijheid om aan elk schil-derij zijn eigen invulling te geven. Behalve de titel is er geen dwingende richting, geen obstakel, geen gegeven feit, dan alleen de kleur en krioelende aantal streepjes.

Sinds 2011 is Lu Xinjian, die zelf in Shang-hai woont en werkt, gefascineerd door de structuur en groeibewegingen waarlangs een stad tot stand komt en de beeldverschillen die hierdoor tussen steden als bijvoorbeeld Amsterdam, Helsinki, Kyoto, Manhattan, Moskou, Venetië, Berlijn en zijn eigen stad zijn ontstaan. Hij verwerkt die in een abstract idioom, in een iconografie die door een monochroom kleurgebruik en de vele kleine lijntjes wordt bepaald. De structuur van deze beelden legt hij vast in de computer. Met een speciaal voor het doel gemaakte plotter brengt hij ze over op het doek. In de kleur-keuze laat hij zich leiden door de culturele codes waar een stad mee is vergroeid, door

haar heraldiek en vaandels of door de kleur van de bedrijfsidentiteit van de opdrachtge-ver. De lijntjes vullen all over het gehele vlak en vormen een ritme van cirkels, hoeken, schichten, zigzaggen en krommen die als in een stroom elk schilderij – dus elke stad – van een gezicht voorzien. Hij noemt de werken City DNA omdat ze volgens hem de aard van de stad zichtbaar maken, haar groei, vorm en ruimtelijke wezen, die door haar volstrekt eigen omgeving en gesteldheid gedurende de vaak vele eeuwen, vorm kre-gen. Wat we in het monochrome veld zien, is het DNA van de stad, de stedelijke vormont-wikkeling van eeuwen. Kleine deeltjes die door iets wezenlijks gevormd zijn, een rivier-bocht, een rots, een kustlijn, de gevolgen van een ramp of een schema dat voortsproot uit het menselijk brein.

The coded cities of Lu XinjianPetri Leijdekkers1

Perhaps his broad background (he studied Graphic Design and Illustration in China and afterwards Industrial Design and Digital Media in the Netherlands) gives him the space which is so evident in his work. In any case, he chose not to stick to the applied specialisms he was trained for, but instead to establish a career as an autonomous painter.

They became large monochrome paintings with rhythmic lines, which the viewer finds himself swaying in front of. Works determined from a great height with the aid of Google Earth. They are cities. In undulating lanes and propelling little lines, angular or round, they show the development of their growth. Through the monochrome space and rhyth-mic repetition, the works offer the viewer a complete freedom to give their own interpre-tation to each painting. Apart from the title, there is no compelling direction, no obstacle, no given fact, other than the colour and the swarming number of stripes.

Since 2011 Lu Xinjian, who lives and works in Shanghai, has been fascinated by the structure and movements of growth by which a city comes into being, and the visual differences that emerge between cities such as Amsterdam, Helsinki, Kyoto, Manhattan, Moscow, Venice, Berlin and his own city. He processes them in an abstract idiom, in an iconography that is determined through a monochrome use of colour and the multi-plicity of little lines. He fixes the structure of these images in the computer. He transfers them onto canvas with a plotter specially designed for this purpose. With regards to the choice of colour, he allows himself to be guided by the cultural codes that a city is fused with, by its heraldry and banners

or by the colour of the client’s corporate identity. The lines fill the entire surface all over and form a rhythm of circles, angles, bolts, zigzags and bends which, as though in a stream, provide each painting – thus each city – with a face. He calls the works City DNA because he believes they make the disposition of the city visible, its growth, form and spatial being, shaped by its own idiosyncratic environment and condition, often over many centuries. What we see in the monochrome plane is the DNA of the city, the urban development of forms over centuries. Small components shaped by something substantial, a river bend, a rock, a coastline, the consequences of a disas-ter, or a diagram that has sprung from the human mind.



Wanneer we vanuit de Google-ruimte neerdalen in New York, zien we een gemo-duleerde stad die voortkwam uit het menselijk vermogen om te construeren, schema’s te maken en de strikte wens om paal en perk te stellen aan ongeregeldheid. De architect en theoreticus Rem Koolhaas schreef in zijn uitgebreide manifest Delirious New York (1978) voor het eerst vanuit een eigentijds perspectief over de visionaire kwaliteiten van dit menselijk vermogen, dat leidde tot het systeem van de Manhattan blocks dat tussen 1807 en 1811 door drie mannen werd getekend: een grid van lijnen, van noord naar zuid (12 brede avenues) en van west naar oost (155 smallere streets). Met lange rechte lijnen werd de harde rots van Man-hattan verdeeld in een rechthoekig patroon dat de toekomstige stad buitengewoon overzichtelijk maakte en tegelijk veel vrijheid liet. Ondanks de neutrale regels van het grid was het stadsplan bij uitstek liberaal. De stad toont de triomf van het menselijke vermogen om te plannen, de visionaire kracht om over het bestaande heen een mentaal concept te construeren. Volgens Koolhaas maakte dat de Manhattan performance mogelijk: een triomferende driedimensionale stad die zijn optimale vrijheid vond binnen de kaders die het grid haar stelde. Haar heldere stramien en opwaartse expansie gaven New York haar sfeer van vrijheid, haar gelaagdheid en ruimtelijke kwaliteit.

Een heel ander verhaal is dat van Venetië. Deze eeuwenoude stad met zijn vele torens en smalle gangen werd bepaald door de stroom van het Canal Grande, een geul die met de vele kleine en grote eilanden vol gras en struiken in de moerassige lagune lag. Daaruit ontstond de stad op een constructie van palen in het drassige land waardoor ze alle tijd behouden bleef. Heel anders dan New York beweegt Venetië zich als een slan-genmens elegant in deze stromen.

De ene stad werd gebouwd op een rots en New York No. 1, 2009. Acrylic on canvas, 190 x 140 cm.Venice, 2010. Acrylic on canvas, 200 x 260 cm.

As we descend from Google-space into New York, we see a modulated city that emerged from the human capacity to con-struct, to make diagrams and from the strict desire to clamp down on irregularity. In his expansive manifesto Delirious New York (1978), the architect Rem Koolhaas wrote for the first time from a contemporary perspective about the visionary qualities of this human capacity, which led to the system of the Manhattan blocks, drawn up by three men between 1807 and 1811: a grid of lines, from north to south (12 wide avenues) and from west to east (155 narrower streets). With long straight lines, the hard rock of Manhattan was divided into a rectangular pattern, mak-ing the future city extremely orderly, yet at the same time allowing for plenty of freedom. Despite the grid’s neutral lines, the city plan was outstandingly liberal. The city demon-strates the triumph of the human capacity to plan, the visionary force to construct a mental concept atop of the existing. According to Koolhaas, this made the Manhattan perfor-mance possible: a triumphant three-dimen-sional city that found its optimal freedom within the frameworks set by the grid. Its clear lines and upward expansion gave New York its atmosphere of freedom, its layering and spatial quality.

A completely different story is that of Venice. This centuries-old city, with its many towers and narrow alleys, was determined by the flow of the Canal Grande, a channel that lay in the swampy lagoon together with many small and large islands covered by grass and bushes. From it, the city arose on a construction of poles in the marshy land, whereby it has been preserved all this time. Very different to New York, Venice moves elegantly in these streams like a contortionist.

One city was built on a rock, surrounded by water, strong and tough, while the other arose from the water, bending with it like a reed in the plenitude of wind and water.



omgeven door water, sterk en stoer, terwijl de andere uit het water verrees en als riet wist mee te gaan in de overvloed van wind en water.

Het is niet verwonderlijk dat in het eerste decennium van de eeuw waarin we nu leven de grote stad hét thema werd van veel Chinese kunstenaars. De nieuwe wereldorde van China bracht toen een bijna grenzelo-ze groei van miljoenensteden in het land. De onmenselijke druk die met deze groei gepaard gaat, het vaak gedwongen vertrek van veel oude bewoners, de sloop van historische delen, maakten dat het thema onderwerp werd van de jonge Chinese fotografen, schilders en beeldhouwers. Zij realiseerden zich de sociale en economische gevolgen daarvan en leveren er commentaar op in vaak grote foto’s en installaties waarin de stad is afgebeeld als een leeg fantoom of het decor is van een griezelige thriller (Shi Guorui, 1964 en Xing Danwen, 1967). Het heimwee van de oude generatie naar hun

verdwenen stad wordt verbeeld (Yin Xiuzhen. 1963 en Song Dong, 1966) of er verschijnt een zaalvullend stilleven van glanzende potten en pannen van roestvrij staal (Zhan Wang, 1962). Door de spiegelende vor-men ziet het publiek voortdurend zichzelf, terwijl het vol verbazing hier omheen loopt en lijkt de installatie te verwijzen naar de vanitassymboliek, vol waarschuwing voor de lucht en ijdele vergankelijkheid van China’s economie.

Een halve generatie later gaat Lu Xinjian (1977) minder ver in zijn verbeelding. Hij toont geen persoonlijke symboliek. Zijn wereldsteden vormen abstracte iconen die de stad in zijn historische ontwikkeling laten zien. De structuur is bepaald door het gezicht van bovenaf dat hij via Google Earth selecteert en vervolgens terugbrengt tot de concrete vorm van een monochroom oppervlak met daar-over heen een ruimtelijk veld van korte streep-jes. Hij brengt zijn steden in beeld, droog en zonder emotie. Het ritme van de straten is teruggebracht tot een grafisch beeld van line-aire vormen. Ook hier zuivere registratie. Wat ontstaat is een monochroom schilderij dat volledig is bewerkt met de kleine streepjes: de bewegingen en cellen van de afgebeelde stad die ruimtelijk voor het monochrome veld lijken te hangen.

Het effect is als bij de Amerikaanse actie-schilder Jackson Pollock het geval was, die vol actie, als in een trance, zwaaiend met zijn verfemmer en kwast zich over en rond zijn grote doeken bewoog en daarmee een waas van sporen achterliet die als een gordijn voor het oppervlak bleven hangen. Hiermee ging de ogenschijnlijke chaos van zijn actie tenslotte over in een harmonisch veld van ruimte.

Al vroeg, nog voor hij hun concepten leerde kennen, werd Lu geïntrigeerd door de beel-

It is no surprise that in the first decade of the twenty-first century, the big city became the theme of many Chinese artists. The new world order of China resulted in an almost limitless growth of mega cities in the country. The inhuman pressure that comes with this growth, the frequently forced departure of many old residents, the demolition of historic areas, led to this theme becoming the subject for many young Chinese photographers, painters and sculptors. They realised the social and eco-nomic consequences, and criticise it through what are usually large photographs and installations portraying the city as an empty phantom or the décor to a creepy thriller (Shi Guorui, 1964 and Xing Danwen, 1967). The old generation’s nostalgia for their disap-peared city is depicted (Yin Xiuzhen. 1963 and Song Dong, 1966) or a room-filling still life appears, comprising gleaming pots and pans of stainless steel (Zhan Wang, 1962). Due to the reflecting forms, the public constantly sees itself whilst walking around it in amazement, and the installation seems to refer to vanitas symbolism, packed with warnings for the light and vain transitoriness of China’s economy.

Half a generation later, Lu Xinjian (1977) travels less far into his imagination. He shows no personal symbolism. His world cities form abstract icons that show the city in its historic development. The structure is determined by the view from above, which he selects via Google Earth, subsequently bringing it back to the concrete form of a monochrome surface with a spatial field of short little stripes on top of it. He depicts his cities, dryly and without emotion. The rhythm of the streets is brought back to a graphic image of linear forms. This, too, is pure registration. What emerges is a monochrome painting that is completely over-laid with little stripes: the movements and cells of the depicted city, which spatially appear to hang in front of the monochrome field.

The effect is like that of the American action painter Jackson Pollock, who full of force, as though in a trance, moved over and around his large canvases swinging his bucket of paint and brush; in doing so he left behind a haze of traces, which hung before the surface like a curtain. With this, the ostensible chaos of his action eventually crossed over into a harmonic field of space.

Early on, before he had learnt of their con-cepts, Lu became intrigued by the images of ZERO. He associated them with the Con-fucian way of thinking, with which he was brought up. Kung Fu and Taiji not only taught you the steps but in particular how you must use them in order to arrive at true harmony. This aspiration for harmony is one Lu gained all the more when he saw work by Schoon-hoven at the Stedelijk Museum in Amsterdam. He was particularly inspired by the white and the self-acting atmosphere of the works: the monochrome white grid and the play of light and shadow. And here again, is that balance between nature and construction.

Before he decided to start painting, when he taught Illustration at the university in the South Korean city of Deagu, he read about the theories of De Stijl in a book by the Amsterdam professor Jaffé. Through De Stijl,

Working on a preliminary study of Amsterdam Zuidas, 2015.

Zhan Wang,Urban landscape, 2003. Stainless steel, garden rocks, pots, pans, eating utensils, mirror, dry ice machine.



den van ZERO. Hij bracht ze in verband met de Confuciaanse gedachtegang waarin hij was opgevoed. Kung Fu en Taiji leerden je niet alleen de stappen maar vooral hoe je die moest gebruiken om tot de ware harmo-nie te komen. Dat doel van harmonie kreeg Lu des temeer toen hij in het Amsterdamse Stedelijk Museum werk van Schoonhoven zag. Hij werd vooral geïnspireerd door het wit en de zelfwerkende sfeer van de werken: het monochrome witte grid en het spel van licht en schaduw. Ook nu weer die balans tussen natuur en constructie.

Toen hij, voordat hij besloot te gaan schil-deren, in de Zuid Koreaanse stad Deagu aan de universiteit het vak illustratie doceerde, las hij in een boek van de Amsterdamse hoog-leraar Jaffé over de theorieën van De Stijl. Via De Stijl vond hij zijn grootste inspiratie-bron in de universele harmoniegedachten van Mondriaan, diens beschouwing op de wereld en vertalingen in beeld. Vanaf zijn balkon zag hij elke avond de grote koepel van het heelal, de donkere lucht, de vele sterren met daaronder zover als hij kon kijken de door neon gekleurde beelden van de stad. Daar in die stille sfeer werd zijn concept van de stad geboren.

Lu’s meest recente werk is een serie van ronde zwarte schilderijen die in november van dit jaar in Shanghai zullen worden geëxposeerd. In deze werken worden de verschillende sterrenstelsels gevisualiseerd in een netwerk waarin elk stelsel door middel van lijnen met elkaar is verbonden. Net zoals het DNA van de steden een lineair netwerk vormt dat als een gordijn voor de monochro-me achtergrond hangt, vormen in deze wer-ken de sterren een gesloten lijnvormig beeld dat als dichte vitrage voor de zwarte achter-grond hangt. Ze geven het gevoel alsof je in een installatie van Otto Piene ronddwaalt.

Voor zijn nieuwe huis in Shanghai ontwerpt hij een ruimtelijk sterrenbeeld waarin hij door Lu Xinjian, Aquarius, 2015. Acrylic on canvas, diam. 150 cm. Lu Xinjian, Wired Space, 2014. Wire and fluorescent paint.

he landed on his biggest source of inspi-ration: Mondriaan’s thoughts on universal harmony, his view of the world and visual translations. Every evening from his balcony, he saw the great dome of the universe, the dark sky, the multiplicity of stars; under which were the neon-coloured images of the city as far the eye could see. There, in that silent atmosphere, his concept of the city was born.

Lu’s most recent work is a series of round black paintings which are due to be exhib-ited in Shanghai in November of this year. In these works the different constellations of stars are visualised in a network in which each constellation is connected with the other by means of lines. Just as the DNA of the cit-ies form a linear network, which is suspended before the monochrome background like a curtain, the stars in these works form a closed linear image, which is suspended before the black background like a thick net curtain. They give the sense of wandering through an installation by Otto Piene.

For his new house in Shanghai, he is

designing a spatial constellation in which, using string and fluorescent paint, he hopes to visualise the myth of each sign of the zodiac. Scientific discovery aids him in the design of such images. Where the system of Google Earth had previously helped him in the visualisation of the cities, he now applies the Stellarium to his universe. They help him to explore the universe.

As was the case for many ZERO artists, the linkage of science and art is also a natural foundation for Lu.

1. CV Petri Leijdekkers, see colophon, page 103.

middel van draad en fluorescerende verf de mythe van elk sterrenbeeld hoopt te verbeel-den. Wetenschappelijke vinding helpt hem bij het ontwerp van dit soort beelden. Hielp het systeem van Google Earth hem reeds bij de visualisatie van de steden, dat van Stellarium past hij toe in zijn heelal. Zij helpen hem het universum te verkennen.

Zoals voor vele ZERO-kunstenaars het geval was, vormt de samenhang van weten-schap en kunst ook voor Lu een vanzelfspre-kende fundering.

1. Voor CV Petri Leijdekkers zie colofon, pagina 103.


cv Lu Xinjiancv Lu Xinjian cv Lu Xinjian cv Lu Xinjian

Curriculum Vitae Lu Xinjian1977, Born in Jiangsu, China.Currently lives and works in Shanghai, China.

Education2006MFA, Interactive Media and Environments at the Frank Mohr Institute, Hanze University, the Netherlands.

2005IM Postgraduate Department, Design Academy Eindhoven, the Netherlands.

2000Computer Graphic Design Department, Nanjing Arts Institute, China.

Solo Exhibitions2014City Stream, ART LABOR Gallery, Shanghai, China.

City DNA IV, Hua Gallery, London, UK

Lu Xinjian: Beautiful Encounters - Cities and Poems, 117 Contemporary Art Center, Ningbo, China.

Wired Space, ART LABOR Gallery, Shanghai, China.

2012Invisible Poem II, F2 Gallery, Beijing, China.

Invisible Poem, ART LABOR Gallery, Shanghai, China.

2011City DNA III, Fabien Fryns Fine Art, Los Angeles, USA.

City DNA II, F2 Gallery, Beijing, China.

2010City DNA, ART LABOR Gallery, Shanghai, China.

Group Exhibitions

2015nulnu, Annesas Appel, Lu Xinjian, Henk Peeters, herman de vries, Nieuw Dakota Gallery, Amster-dam, the Netherlands.

2014ARTificial Garden, Shanghai World Financial Center, China.

‘The Temporary’, ARTicle Gallery, Birmingham, UK.

2013I Love Shanghai, ART LABOR Gallery, Shanghai, China.

FILTER THE PUBLIC, SWFC, Shanghai, China.

2012Distance and Dimension, Fernando Bordoni & Lu Xinjian, ART LABOR Gallery, Shanghai, China.

Re-animators, Meulensteen Gallery, New York, USA.

The Year of Dragon, Chen Hangfeng & Lu Xinjian, Gallery Jones, Vancouver, Canada.

2011High 5, ART LABOR Gallery, Shanghai, China.

2010Basic Forms by Stella Art Foundation, 2nd Mos-cow International Biennale for Young Art, Russia.

2009Resemblance & Difference, Daegu Art Center, Korea.

Art Fairs

2014London Art 14, Fabien Fryns Fine Art, Beijing, China.

2012F2 Gallery, Art Stage, Singapore .

2011City DNA II/Beijing, CIGE 2011, Beijing, China

F2 Gallery, Art Stage, Singapore.

ART LABOR Gallery, SH Contemporary 2011, Shanghai, China.

2010ART LABOR Gallery, SH Contemporary 2010, Shanghai, China.

Art Events

2014City / Neighbor, Adidas Originals, Shanghai, China.

2013Expressions Of My City, Lane Crawford, Shang-hai.

2011Absolut Blank, Absolut Vodka, Shanghai, China

2010City DNA, MaisonPourcel by Jacques & Laurent Pourcel, Shanghai, China.

nulnu | 69

Tentoongestelde werken/Exhibited Artworks Lu Xinjian p. 70-81Annesas Appel p. 82-95herman de vries p. 96-98Henk Peeters p. 99-101


geëxposeerde werken Lu Xinjiangeëxposeerde werken Lu Xinjian exhibited artworks Lu Xinjian exhibited artworks Lu Xinjian

Lu XinjianWerken/Artworks

– Groningen, 2009. Acrylic on canvas,130 x 130 cm. – Amsterdam Dam, 2015. Acrylic on canvas,180 x 280 cm. – Amsterdam Red Light, 2015. Acrylic on canvas,135 x 170 cm. – New York No.3 (Madison Square Garden), 2009. Acrylic on canvas, 135x 170 cm.

– Nanjing, 2012. Acrylic on canvas,152 x 200 cm. – Pudong, 2012. Acrylic on canvas, 200 x 400 cm. – Washington D.C., 2012. Acrylic on canvas, 200 x 400 cm.

Lu Xinjian, Groningen, 2009. Acrylic on canvas,127 x 129 cm.



Lu Xinjian, Amsterdam Dam, 2015. Acrylic on canvas, 180 x 280 cm.



Lu Xinjian, Amsterdam Red Light, 2015. Acrylic on canvas, 135 x 170 cm.



Lu Xinjian, New York no. 3 (Madison Square Garden), 2009. Acrylic on canvas, 135x 170 cm



Below: Lu Xinjian, Pudong, 2012. Acrylic on canvas, 200 x 400 cm.Above: Lu Xinjian, Nanjing, 2012. Acrylic on canvas, 152 x 200 cm.



Lu Xinjian, Washington D.C., 2012. Acrylic on canvas, 200 x 400 cm.

Deze publicatie is verschenen ter gelegen-heid van de tentoonstelling nulnu, die van 11 oktober - 8 november 2015 plaatsvond in Nieuw Dakota op de NDSM-werf in Amsterdam-Noord.

Met de expositie en deze publicatie hoopt de stichting yssel centre for con-temporary art bij te dragen aan een ver-dere spreiding van het gedachtegoed dat in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw Het Europese ‘ZERO’ voor het voetlicht haalde en toen al vele jonge kunstenaars en kijkers stimuleerde.

De tentoonstelling brengt het werk van de jonge kunstenaars Lu Xinjian en Annesas Appel samen met dat van Henk Peeters en herman de vries.

Alle vier maken ze gebruik van systemen om de wereld in kaart te brengen. Henk Peeters maakte reeksen met witte zachte materialen die doen denken aan stoom en mist om zijn gevoel over de wereld te ver-beelden. herman de vries door die wereld te bereizen, haar stille, witte tijdloosheid vorm te geven en de museumwanden te kleuren met het pigment van lokale aarde. Lu Xinjian door met grote monochrome vlakken via organische bewegingen de groeicellen van de stad in beeld te brengen en Annesas Appel door de wereldkaar-ten te meten, te analyseren, opnieuw te ordenen en in beeld te brengen. Het zijn abstracte beelden die ook nu van grote betekenis blijken te zijn.

nul nu is georganiseerd door ycca, yssel centre for contemporary art in samenwer-king met Nieuw Dakota. Hoofdsponsor is Loyens & Loeff. De tentoonstelling is mede mogelijk gemaakt door Prins Bernhard Cultuurfonds Noord-Holland.

ycca centre for contemporary art | www.yccart.eu | [email protected]

This publication was published on the oc-casion of the exhibition nulnu, which took place from 11 October - 8 November 2015 in Nieuw Dakota on the NDSM wharf in Amsterdam-North.

With the exhibition and publication, the yssel centre for contemporary art foundation hopes to contribute to spreading the legacy of thought that brought the Euro-pean ‘ZERO’ into the limelight in the 1950s and ’60s, stimulating many young artists and viewers at the time.

The exhibition brings the work of the young artists Lu Xinjian and Annesas Appel together with that of Henk Peeters and herman de vries.

All four make use of systems in order to map out the world. Henk Peeters made series comprising soft, white materials, reminiscent of steam and mist to represent his feeling of the world. herman de vries by travelling across that world, shaping its silent, white timelessness and colouring the museum walls with the pigment of local earth. Lu Xinjian by depicting the city’s growth cells through organic movements on large monochrome surfaces, and Annesas Appel by measuring, analysing, re-order-ing and re-depicting world maps. They are abstract images which also prove to be of great significance now.

nulnu is organised by ycca, yssel centre for contemporary art in collaboration with Nieuw Dakota. The main sponsor is Loyens & Loeff. The exhibition has also been made possible with the support of the Prins Bern-hard Cultuurfonds North Holland.

caycyssel centre for contemporary

art

ISBN 978-90-824292-0-6NUR 644

Lu X

injia

n &

Ann

esas

App

el &

her

man

de

Vrie

s &

Hen

k Pe

eter

syc

cahi

er2

xinjian lu xinjian & annesas appel - yccart.eu xinjian... · het menselijk brein. the coded...

Documents