palaestra latina - culturaclasica.comvestes auratas, sérica mater habet.» iv — mi pater, alme...

ANNUS. SCHOL. V. NUM. 38 1934-1935 MENSENOVEMBRIMCMXXXIV

'C<i"f f t>-. "TW

PALAESTRA

LATINA

S U M M A R I U M

ANDREAS AVBNARIUS, (Jové).

COMMERCIUM EPISTULARE.

HYMNI S . ANDREAE APOSTOLI QUINQUÉ, (A.

Avenarius).

IN PRIMIS VESPERIS, A D MATUTINUM, AD LAU

DES. ÍTEM AD LAUDES, IN SECUNDIS

VESPERIS.

IN ANDREAM APOSTOLUM, (Remundus, Stus.

Damasus).

SEQUENTIA STL ANDREAE APOSTOLI, (Ada-

mus a Sto. Victore),

PROBLEMA GEOMEIRICUM, (A. Avenarius).

NARRAGONIA ET CROCODILOPOLIS, (Viator).

PER ORBEM, (J. M . Jiménez).

BiBLiOGRAPHiA, (E. Jové, H. Martlja).

REX ALNORUM, (Viator).

ExERCiTATiONES ScHOLARES, (Vülasante).

Ordínarii atque Superiorum permissu AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/11/1934 - Pàgina 1

www.culturaclasica.com

22

Rex alnorum — Erlkonig. (O

/ Quisnam per tenebras equitat tam serus el ausirum?

Est pater una cum filiólo minimo. Amplexu patrio puerum prensaí retineíque

Ulnis firmíter ac sotlicitus refovel. 11

—Fili mi, quare faciem sic anxius abdis?— —Alnorum regem nonne tuere, pater?

Alnorum regem diademate, crine decorum?— — Est nébulas solum. mi puer, illa sirues.

ni «Eja veni mecum, dulcis puer optimel Tecum

Jucundos ludos lude re fam cupio. Multi flores sunt in litore versicolores;

Vestes auratas, sérica mater habet.»

IV — Mi pater, alme pater mi, nonne, quod exhibet, aüdis,

Alnorum regis vox tenuis mihi nnnc? — Tranquillus maneas, fili, requiesce! Susurrai

Per frondes siccas turbidus auster adhuc. V

«Vishe, puelle tener, sociatus me comitari? En tibi filiolae prospicient vigiles.

Filiolae noctu saltant choreas modulatae, Cunis impositus mulsus haberis eis.»

VI —Mi pater, alme pater mi, nonne vides proeul illic

Alnorum regis filiólas piceas?' — Fili mi, fili, discerno lucida cuneta:

En salicum veterum pallida forma patet. Vil

aCarus es ipse mihi specieque tua trahor; iré Sponle lúa non vis? Vi subigere mea».

— Mi pater, alme pater, nunc rex me carpit et urgel, Alnorum Rex vael me violavit atroxl

VIII Tum pater horrel, equum citat el stimulat properatque

Fiel puer in brachiis, dat gemitus ululans. Arripit Ule casae tándem vix limen anhelus:

Ast puer in brachiis morle solutus eral.

(Vertlt ViAToR)

(1) Hoc Goüibii poCma ildimus stlam litlae reddltum In Alma Roma menic Apriil hu)aa vertenlia annl M in Scriptore Latino mense Martlo atino MCMXl.

AC Segarra - Palaestra Latina (Cervera) 01/11/1934 - Pàgina 2


ANNUS. SCHOL. V. NUM. 38 1934-1935 MENSE NOVEMBRIMCMXXXIV

LATINA M E N S T R U U S D E L A T I N I T A T E C O M M E N T A R I U S Prettum subnotatlonis annuae, solutione antelaU, eit 6 pessetarum in Hiapania, 7 in America et Lusltania, 8 In rellquis clvitatlbus. Pretlum mlttaturoportetad Admlnlstratorem: CERVBRA (Lérida) - Universidad - España.

ANDREAS AVENARIUS

Placet hoc numero memoriam celebrare amici quem primum dilexi, quem postea amavi, quem hodie babeo cordi conjunctissi-mum; Andream dico Avenarium qui Germánico nomine Haberl, Socius est Verbi Divini (S. V. D.). Mense Februario vertentis anni Sacerdocii quintum et vigesimum annum est ingressus, ac proinde argénteas quas hodie vocant celebrat sacerdotales nuptias seu primum jubilaeum. Nos igitur cum eo jubilabimus. et quidem propriis ipsius hymnis quos olim composuit ut Sanctum Patronum suum Beatum Apostolum Andream concineret. Me eum dilexisse primum dixi, et quidem inter alios nostrae memoriae scriptores Latinos, eo potissimum candore et verborum simplicitate et perspicuitate quam adspirant ejus Latinae lucubrationes. Amavi autem cum tam libera-liter meum litterarum commercium in Alma Roma non modo non renuit. sed potius amicissime suscepit. Cordi tándem meo mirifice coniunctus est, praeter cetera, quia incoepto nostro PALAESTRAE LATINAE

facile opem suam et ferré promisit et indefesse praestitit. Nunc de-mum non solum operam suam ei navat, sed ad nostram redactionem fratrem in religione suum Viatorem traxit, qui hoc anno dramática actione «Narragonia» lectorum nostrorum faciet delicias.

Faxit Deus ut annos primi Jubilaei Sacerdotalis possit amicus non solum duplicare sed et triplicare et multiplicare in gloriam Dei et salutem animarum.

EMMANUEL J O V É , C . M . F .



24

Commercium epistulare Andreas Avenarías S. "V. D. Emmanueli Jové C. M. F. fratri salutetn.

Oálendam brevi celeriterque me interim non fuisse pigrum in re Palaeátrae.

Significaveram enim exspectare me ex dono Steylensi dramaticam adionem, quae

referri posset in Palaeftrae foliis. Viator, veteranus magiíler, his annis complures

fábulas verterat in Latinum, unam tragicomicam, cui «Narragoniae» dcdit nomen;

primam, cum etiam magna induílria exscripsissct, ante o£i:o dies ad me dedit. Cum

perlegissem pauca optimum fa£tu arbitraban typographis hac maíhina singulos aftus

daré in singula (olia.

Velleni misisset primum drama «Vitum» aut «Amantem» nam, nisi me fallit

memoria, haec vertit in Latinum. Nunc autem dedit <fNarragoniam» a se excogitatam.

Perlegite et, si idoneam judicaveritis, edite; si minus remittite. Sed si sumetis, ut

cun£ia ita inseratis ut ipse Viator proponit, vehementer rogo. Habes de «Narragonia».

Elucet ex cerussa noftrum Patrem Maul 'Viatorem ab se velle vocitari ab

ómnibus, quem se ipse vocavit saltem ex quo novi, ex anno 1898. ídem Viator nu-

per ad me dedit exemplum «Regis Alnorum», quem ipse verterat in Latinum, atque

eodem verterat tempore, quo in «Alma Roma» alius quispiam idem carmen edidit.

Etiam iílam elucubrationem tibí transmisi et fació poteftatem edendi, si vis.

Per haec omnia, oro, ut simul acceperis, significes accepta esse, ne soUicitus

sim. Omnia relíqua tuae permitió prudentiae et judicio tuo. Cura diligenter ut va-

leas, et semper cogita eum bene valere, qui, sicut apiculae ex ómnibus floribus mel

exsugunt, sic ex ómnibus rebus fruñum sciat carpere laetitiae. Gaudearnus igitur.

Tirsáienreutbi, Kal. Junniis.

Emmanuel "Jové C. M. F. Andreae Avenarlo socio cat issimo, s. p. d.

Sicut refl;e monuiíli de accepta Viatoris añione drammatica et de tuis litteris

ceterisque adjunclis rebus placet te confeftim certiorem faceré, ne amplius sollicitus

fueris. Perfundorie Narragoniam legi et mihi sum persuasus aftionem fore leftori-

bus perjucundam et ad Latinitatem familiaris usus commodissimam. Quoraodo gra-

tias Kabeam tibi debitas nescio qui Palaestrae munus adeo pretiosum procurafti, ct

claro Viatori qui tam facile ad nos edendum remitti voluerit. Sed ad eum direíle

etiam scribam. Video totum subsequentem átudiorum cursum de seíiione «Conlo-

quium in áíliola» fore supersedendum, ñeque quicquam de ea laborandum. Quid si

Narragoniae addidero Andreana carmina tua tuasque lucubrationes quas promittis

impigre te esse compositurum? Etiam edemus data opportunitate «Regem alnorum».

Cerussatas epiálulas Viatoris cum socio legi quas iterum legemus ne jota

unum aut unum apicem ab ejus volúntate divertamus. De typocrusi alias. Claro viro

Viatori quinqué niittam numerorum exemplaria ubi Narragoniam editam exhibebi-

mus ut tanto ejus beneficio aliquatenus respondeamus. Manifeílaria ejusdem tabel-. laria bene recensita manent.

Pac valeas et cura ut aeftivales feriae tibi optimae sint valetudini.

Cervariae dabam VI Idus Junias.



25

Hymni S. Andreae ApostoJi quinqué. Quo die Amalphi festive agitur Andreae apoñoli translatio, sic poft sacram

mensam precantur liturgi: Tribue, quasumus, Domine, familiae tuae, ut exultatio-

nem cordis sui, quam de beatt Andreae, apoíloli tui, veneratione percepit, et secura

concelebret et tota semper mente señetur. Quam exultationem si experiuntur, qui-

cumque apoftolum crucis colunt, mirumne erit aliquem ex eadem veneratione cape-

re fruíium, quibus, ut mihi, obtigit Andreae ut appellentur nomine? Facile igitur

te, qui haec legis, adducam, ut mihi credas affirmanti semper me ex quo haec Lati

na áVudia sum ingressus, aucupatum esse, si quid patroni metricarum laudum pos-

sem reperire. Sed praeter sequentiam Adami Viñorini et elegantia quaedam Francis-

cis Remundi S. J. diíliiíba, et brevem de nomine Andreae hymnum S. Damasi

papae iambicum nihil sum assecutus. Novam poílea spem fecerunt carmina Santolii

Viftorini, hymnographi (1630-1697), quem Bossueto illi nuntiasse videram in£hoa-

tos esse hymnos Andreanos. Faftum deinde eñ, ut hymnorum Santolinorum librum

ipse nanciscerer omnium, quo in libro anno 1698 edite ne veñigium quidem eít

hymni Andreani. Tum vero ego, ne rem mihi inprimis jucundam desiderarem diu-

tius, errans per has agrorum et silvarum solitudines menst Novembri anni 1933

ipse conflavi sex augufto patrono carmina, quorum quinqué — nam sextum privati

eñ argumenti — ad Emmanuelem Jové, ut ad amicum, dedi, faíia etiam poteílate,

ut, si videretur aptum, Palaeálrae foliis committeret. Nam sic mecum álatuebam: fieri

posse, ut alii ejusdem Andreanae clientelae viri simili atque ego tenerentur deside-

rio, quibus me sic putabam faceré gratum. In ipsis tamen versibus, si qui fruálra

quaesierint ignes poetarum, aperte fateor non esse poetam me, sed hic praeter spem

condidisse, quod melodias pateretur libri antiphonalis.(') Quod canonicis horis attri-

bui, faüum intellige, ut indicaretur, quem ordinem faceret ratio rei et temporis.

Eft igitur «Ad te neme venit» prima Andreae apud Jesum introdudio, quae ]oannis

primo scribitur. «Quem noíle prima», eíl quaedam quasi divinatio vel vaticinatio fu-

turae vitae Apoftoli, fa£i:a ab eo, qui se interesse finxerit, cum ex mari Galilaeo a

Domino cum Petro vocatus cñ Andreas, ut eñ in Matthaei quarto. «Plausus An-

gelicus» et «Num quis Andream» numeróse referunt, quae de tanti viri tradi solent

exitu, quaeque de ea re sunt in breviario Romano. «Decora lux» circumscribit poe

tice illud Ecclesiae «Dilexit Andream Dominus in odorem suavitatis». Sed jam

qualis sit res, cognosce ex ipsis carminibus. ANDREAS AVENARIUS.

( I ) "Ad te nemo venit" hendecasyllabicum carmen, quo metro Santoiius usus eít in tribus elegantissimis hymnis assum-ptae in caelum Virginis. Modi canendi exunt dúo. In libro Descleano, qui inscribitur vel «Líber usualis» vci «Manuales huius me-tri eü bymnus "O quam glorifica». AItcr modus eíi in appendice hymnorum Santolinorum editorum anno 1698. Quo ex appendice tibí, si ¡usseris quinqué aut sex modos praesentabo metri Alcaeici. «Plausus^Angélicos» aptissime mutuabitur notas bymni, qui eít complurium martyrum: «San¿iorum meritis», vel huius: «Fcñivis rcsonent», qui hymnus canitur ka!. Jul. de pretiosissimo |esu sanguine, vel certe illius «Jam toto súbitas vespcr eat polo» diei septem dolorum Virginis mense Sept«mbr¡ «Num quis Andream» habet in antiphonali cantum multiplicem sed suaviorem nuHum, quam quo S. Joseph XIV kal. Apr. canitur in laudibus: Ifte quem laeti colimus "Decora lux» cum audiAi ipsa tibi verba referunt melodtam Petri et Pauli Apostolorum. Sed nanciscemur alteram me-Ijdiam, si notas aut quinti aut quarti senarii versus omiserimus huius hymni: «Quodcumque in orbe» qui hymnus canitur in vcspe-ris'utriusque S. Petri cathedrae, vel si superposuerimus notas hymni S. Elisabeth rcginae Portugalliae, qui e£t in laudibus et sic eft; «Opcs decusque regium reliqueras».



26

In Andream Apostolum

In primis vesperis

Ad te nemo venit, Chriíle Redemptor,

Patris ni sequitur numine tradus:

Frater te sequitur, réspice, Petri—

Agnum te didicil voce Johannis.

Quam prudens sequeris, sande patrone,

'Jesum qui facilem se tihi praehens

Te¿lo te recipit seque superna

Primo discípulo tuce revelat.

'Jesu coUoquio flammeus exis;

Cui nunc injicias, quos geris ignes?—

O germane Simón, quanta voluptas!

Messiam licuit cerneré coram.

Incensumque tua voce videre

Chriílum tu properas tradere Chriílo

Fratrem. Sic iterum deliciarum

Félix ipse hihis fonte reperto.

Dum rursus satial gratia Chriíli

Te, fratremque novo nomine signat:

Nescis, ipse videt muñera vitae

Vobis perqué cruces regna parata.

Te dudore Petro quam hene fratri,

Andrea, patuit janua Chriíli:

Te monílrante viam quaerere Jesum

Firmo veéligio nos juvet usque!

Patri máxima laus cunda creanti

Par laus, Nate, tihi, condere terris

Patri qui satagis regna. Sit almo

Regnum Spiritui par animanti. Amen.



AD MATUTINUM

27

Quem tioüe prima consilü Angelum Nosti supemi, litore inambulat;

Exivit, Andrea, vacare

Sortis apostolicae sodales. Nunc teque contra constitit et Petrum Verhum Dei, quod saecula fuderat;

Utrumque compellat: Venite

Prendere vos homines doceho. Audisse vocem sufflciet tibi; Cum fratre navem, retía deseres,

Caros retinques, cunda temnes Assiduus comes esse 'Jesu.

O ter beatum. quem radiaverit SOL luce pura JUSTITIAE propeí

Speüahis, Andrea, stupendum Caeligeni specimen magistri.

Et tres per annos aure ávida bibes, Ex ore 'üerhi quae fluet áureo

Dodrina vitae sempiternae,

Inque dies sacra flamma crescet. Erga magistrum crescet amor tihi Tam mansuetum, tam facilem, bonum;

'Verusque cum Jesu sodalis

Laetaque duraque partieris-

Ut primas introducís apostotum, Christo Petrum, sic primitías eí

ídem feres gentílítatis, Quod minas ausus erat PhilíppUs.

Succedet autem — credere mens fugit — Jesa perempti funéreas dolor;

lilis diebus spe cadente

Terror erit lacrimae pudorque. Confide! surget fortior inferís. Confide! scandet —testis eris — polum,

Et Spiritus pulso timare

ígnea vis facíet triumphos. Píscator hamum, quam trepidas adhuc, Portahis orhi níl trepídans crucem.

Te reddet olim crux vícissim Discipulum similis magistro.

O quam pusíllos haec seríes tuae IJítae futurae nos facítl Et tamen,

Si tu juvas — est hoc patroní — Vivcre more tuo placebit.

Quí te vocavit, gloria sít Patrí, Qui te vocatam fecit apostolum

Par Filio sít laus, sít aequa

Spíritui tihi cunda danti. Amen.

Catalogus Sodalium Societatis Verbi Divini

ineunte anno 1934

Episcopi 8 Praefectl Apostolici . . . . 2 Administrator Apostolicus. . . 1 Rdi. Patres 1234 Neopresbyteri 34 Fratres Clerici 512

Novicü Clerici 363 Fratres laici 1.448 Novicü laici 373 Aspirantes statum clericorum. . 3.909 Aspirantes statum fratrum laicorum 356

Servus Dei P. Arnoldus Janssen Fiindator est Operis Missionarli Steylensis, natus in oppido Goch 5 - XI -1837, mortuus Steylae 15 - I - 190^.



28

Santo Andreae Apostólo

Í T E M AD L A U D E S

Plausus Angélicos quod ciet aemulos

Primi Chriíliadae martyrium crucis

Quem speftare juvat, prodigiutii viri

Graecorum properet Patras.

Hic Chriíli segeteni dum colit impiger

Andreas rapitur judiéis ad feri

Sedes, occiduus ni taceat crucem

Saevo supplicio crucis.

Quantas delicias, quamve raelodiam,

Aegea, memoras discipulo crucis!

Hunc, si concilias regna vel omnia

Mundi, laetificas minus.

Contemptisque tuis condicionibus

Procedit sénior, crux ubi eum manet;

Nil haec verba sonant, oscula, nec, cruci

Quae fert, significant tibi?

Lignum supplicii vivit Apoítolo;

Non sponsam potuit suavius alloqui

Sponsus,quanitenerenunc loquitur suae

Andreas crucis arbori.

Cur non, inquit, amem sideribus magis

Jesu purpureo sanguine fulgidam

Et tafto Domini corpore gemmeam

Hanc sponsam veluti trabem?

Cur non, inquit, amem, semita quae fuit

Verbo certa Deo se daré servulo.

Servo tuta via eít ad Domini domos?

Salve crux ter amabiiis!

Poít haec erigitur pondere martyris

Trabs ornata. Suo jam propior duci

Andreas oculis prospicit aethera

Celsis. Flet populus patrem.

Heros interea caelituum loca

Jam maiore sui parte tenens, gregi

Dissuadet lacrimas, assidue quoque

Chriílum de cruce praedicat.

Nubes ecce semel luce vel altera

Pendentis faciem turbat Apoáloli:

Ardens turba senem solvere venerat

Invito ñeque judice.

Blandís ille petit vocibus, hoc suae

Damnum ne faciant laetitiae, modo

Supplex Chrifte tibi, reddere jam sinas

In ligno tibi spiritum.

Votis prompta fides caelitus additur:

Pura luce jubar mergit apoftoluffl;

Jesús discipulum toUit in aethera

Regni participem sui.

Regni participem crux tua te facit

Aeternumque manet gloria te crucis;

Aetcrnumque tibi crux sociat Petrum:

Primis gloria crux datur.

Haec nos scire nihil profuerit, ñeque

Obtreiíiare cruci dedoceat pudor?

An tándem placeat scire crucem Petro

Andreaque praeambulis?

His Jesu ducibus laus eat a cruce

Noálra magna tibi, qui cruce nos beas

Sumrao magna Patri, Spiritui quoque,

Cujus flamine vincimus. Amen.



29

Santo Andreae Apostólo

A D L A U D E S

Num quis Andream vocitavit amplam

Guálet ut cenatn, quia sic renidet,

Et, senex quamquam graditur vel acri

Pube relida?

Nerao mortalis vocat, at magiíler

Quem sibi quondam Galilaea primum

Stagna miserunt, hodie, sodalctn

Transferet aílris.

Ibit Andreas superas in aulas

Fratre cum Petro. Decet hoc: magifter

Quos sibi primos sociarat, his eft

Crux via cdeli.

Crux ea Andream modo praeparata

Judiéis ira velut ara speñat

Viílimam, fervens ut acerra prunis

Turis honorem

Nunc is accurrit faciem decoras,

Fíente quae álipat íludiis caterva,

Stipiti caeli sapiens propinqui

Bra£hia tendit.

Ceu quis uxori reliquisque caris

Nunc redux tándem: geminat salutes

Magnus Andreas: «Bona crux alumno,

Crux mea salve».

Quam diu quaero! Fugis et petentem!

Suscitas nescis? fugiens amorem.

Nulla jam te vis rapiet. Tenebo.

Es mea vita.

Osculat lignum, necis et miniStris

Membra permittit. Mora nulla. Scandit

Hic crucem currum velut imperator

Quando triumpKat.

Artuum pendit nihili dolores,

Crux ei vemat quia margaritis

Membra per Chriáli, roseoque fulget

Sanguine C h r i ^ .

Visus et veri sibi Chriálianus

Nominis tándem, cruce quod magiálrum

Redderet, jadat velut igne fusa

Verba salutis.

At minus plebes patiens tlusatri

Funebris patrem validis reposcit

Vocibus, quin et parat innocentem

Solvere ligno.

Sentit Andreas; petit a caterva

Ne suum coeptis iter impedirent,

Blandiens Jesum rogat et anagiílrum

In cruce mortem.

Audtt Atidream bonus et magifter:

Caelitus (usum jubar omne velat

Corpus, et sursum redeunte luce

Hic abit una.

Ore feítivo Dominus recepit,

Et: «Veni dixit» videas in aevum,

Quas domos felix habitem, quod olim Scire volebas.

Sic et Andream solio locavit,

Ordini celso quod Apoftolorum

Ipse promisit, dedit et sereno

Lumine mergi.

Nomen aeternum cruce comparavit

Chriitus, aeternum cruce Chriftianus

Primus Andreas, referens magi^rum

Vel cruce fixus.

Luce nunc tanta radiante terris

Gloriam Patri damus atque Nato,

Flamini Sanño quoqac Toboranti

In cruce salvos. Amen.



30

Sto. ANDREAE Apostólo. In secundis Vesperis.

Decora lux aeternitatis auream Dietn beatis irrigavil ignihus, Apostolorum quae dedit mitissimo Vitam serenam, dat íucem clientutis.

Quod es secutus carne velatum Deum, Ei fldetis in teniationihus, Quod es secutus ad durae necem crucis: Nunc Ule regnum Patris tecutn dividit.

Quondam piscator, princeps nunc Ecclesiae Ignotus olim, fax nunc orhis fulgida Imíeílis ante, nunc invidus ignis es: Taíetn te Jesús cogitavit ad mare.

Taletn te format Verbi conversatio, Talem te firmat Virtus ex alto data; Te turis instar Verhum delegit Patri, Odorem spiras vivus atque mortuus.

Tus sunt labores tot pro ChriSli nomine Diffusum longis per salebras cursibus Tus illa multa pedoris suspiria: Et deflagraíli toius suspensus cruce.

Fac nos Andrea suavitate perfrui Odoris hujus, fac nos Chriílo vivere Tuis exemplis et pavere fac minus, Qua sic excellis cundis saeculis, crucem.

Qui te creavit, laus sit aeterno Patri. Qui te vocavit in terris apoñolum Et te formavit compar sit laus Filio. Charismatum non sit minor laus Flamini. Amen.



31

Sto. Andreae Apostólo

Aspice cognato pendentes stipite fratres! O felix ortu foedus et interitu!

Una parens fuerat vitae parentís utrique Alterius vitae crux fuit una parens.

Lac u1 Ídem in parta, sic ídem in funere sanguis Fra tribus una fuit vi taque morsque sóror.

Fecundum aequoreas jactarunt rete per undas Arte una, simili muñere, amore parí.

Alter at inversa moriens jacet arbore pressus, Alter in elato stipite rectus obit.

Oppositus capiti pes fungitur, oscula ut alter Possit in alterius figere cara pede.

Hic capite Ule polum pulsat pede cedit olympas Bt tándem victas pandit utrique fores.

Quam bene ballistis quatiuntur talibus astra Sive pedem frangas seu quatiendo caput!

Vívite nunc, gemini proceres, unusqne duobus Bt vitae et mortis laude triumphns eatí

REMUNDUS. S. J.

In Andream Apostolum

Hymnus Sti. Damasi Papae.

Decus sacrati nominis Quem crux ad alta provehit, Vitamque nomen exprimens; Crux quem beata diligit Hoc te decorum praedicat Cui crux amara praeparat Crucis beatae gloria. Lucis futurae gaudia.

Andrea, Christi apostóle, In te crucis mysterium Hoc ipso fam vocabulo Fluit gemello stigmate Signaris, isto nomine Dum probra vincis per crncem Decorus idem mystice. Crucisque pandis sangm'nem.

fam nos foveto lánguidos Curamque nostri suscipe Quo per crucis victoriam Caeli petamus patriam. Amen.



32

Sequentia Sti. Andreae Apostoli

Bxultemus et laetemur Et Andreae delectemur

Laudibtís Apostoli. Hujus fidem dogma mores Et pro Christo tot labores

Digne decet recoli.

Hic ad fidem Petrum duxit Cui primum lux illuxit

Johannis indicio. Secus mare. Galilaeae Petri simul et Andreae

Sequiíur electio. >

Ambo prius piscatores Verbi fiunt assertores

Et forma iusiitiae. Rete laxant in capturam Vigilemque gerunt curam

Nascentis Ecclesiae.

A fratre dividitur Et in partes mittitür

Andreas Achafae: In Andrea^ retia Currit Del grafía

Magna pars proPincíae

Fide, vita, verbo, sfgnis, Doctor pins et insjgtiis

Cor informat populi. tlt Aegeas comperit, Quid Án<ireas egerit,

Irae surgunt stimuli. ,

Mens secura, mens. virilis, Cui praesens vita vilis,

Viget patientia Blandimentis aut tormentis Non enerva t robur mentis

Jndicis insania.

Crucem videns praeparari Suo gestit conforman

Magistro discipulus. Mors pro moríe solvjtur, Et crucis appeíiíur

Triamphalis tituhis.

In cruce vixií biduum Victurus in perpetuum, Nec vult volente populo

Deponi de patíbulo. Hora fere dimidia Luce perfusus nimia, Cum luce cum laetitia

Pergit ad lucís atria.

O Andrea glorióse, Cujus preces pretiosaé, Cufus mortis luminosae '

Dulcís est memoria. Ab hac valle lacrimarüih Nos ad illud lamen clarum, Pie pastor animarum, Tua transfer gratía. Amen.

ADAMUS A STO. VlCTORÍ.



33

Problema éeometricum Construe triangulum ex linea extenta in longitudinem duorum

laterum a + b , latere c, ángulo a. Tribus partibus ejusmodi absolvuntur proposita: analysi,

constructione, demonstratione. 1. Sit igitur, quod ad sinistram delineatum vides triangulum

ABC, simile construendo illi triangulo. Datam esse diximus lineam conjunctorum laterum a et b, et, quoniam etiam angulus a notus est et c latus, facillimum sane erit construere hoc triangulum, quod

est CDA. Quaerendum tan-tum est illud punctum B, ubi a latus tangat lineam CD. Ñeque vero difficile est etiam id invenire. Nam si tantundem spatii est ex puncto D ad punctum B , quantum ex A ad B, cum triangulí, quod est ABD, dúo latera sint ejusdem lon-

gitudinis, dúo quoque anguli, J: et y ejusdem sunt amplitudinis. Et sic comparata sunt, quae viam faciant ad punctum B. Triangulum ABC construí potest.

2. Et haec constructionis est ratio: Posita quae data est linea CD, laterum dumtaxat a et b, ad eandem lineam ex puncto c admoveo datum angulum a, cujus alterum latus ex eodem puncto duco in longitudinem lineae c, quae item data erat. Quae ubi desiit ad punctum A, ex eo puncto rectam duco lineam ad punctum D. Sic majUS illud triangulum effeci, quod est CDA. Reliquum est. ut ad punctum B inveniatur via et sunt viae duae. Aut enim, quem effe-cimus angulum y (vel CDA) ex puncto A ad lineam AD applicamus, cujus latus alterum directo productum ubi tangit lineam CD cons-truendum absolvit triangulum ABC, aut, cum ex media linea AD ducta, recta linea lineam CD tetigerit, hoc punctum cum A jungo. Est enim dogma geometricum: in triangulo isosceZe linea erecta ex media ima in aequales partes secari oppositum angulum.

3. Recto autem a nobis constructum esse, qui viderit analy-sin, ultro fatebitur.

ANDREAS AVENARIUS, S . V, D.



34

Narragonia et Crocodilopolis (sequitur)

I 4, GROBIANUS cum satellitibus et aulicis. FALCO viris, adoleacentibus. pueris Salamandriae síipatus. Tubarum soni audiuntur ex scaena postica. GROBIANUS cum satellitibus et aulicis prodit in scaenam, postea FALCO

cum multis civibus et pueris Salamandriae.

GROBIANUS.—Períacile potestis suspica-ri, equites nobilissiml et milites for-tissimi, quam aegre feram, quod Ba-ro sororis meae filius In longinquam terram, id est in Centauriam profi-ciscatur. Quid vero eum impediat quln, quae animo forti sibi propo-suit, consequatur? Qua de causa ei, cum me orasset, libens permisi ut ex nostro Utopiae regno tot milites slbi conscriberet quot voluisset. Concedo igitur ut incolae Utopiani, qui-buscumque huic expeditioni interes-se placuerit. stípendia mereantur. Baroni autem augustissimo regi po-testatem feci ut auctoritate publica suííultus per totum Utopiae regnum tyrapana pulsari juberet milites con-ducturus.

FALCO.—Gratias permagnas tibi, Gro-biane rex generosissime, agimus quod permisisti nobis, ut ulciscere-mur virginem illustrissimam Narra-goniae surreptam. Condigna est A ' m^ranta quam liberemus ex contumelia et turpitudine captivitatis ac servitutis; imprimis agitur regni nos-

OMNES EQUITES, (vocibus mixtis). Mac-te, macte, Falco, magister equitum!

GROBIANUS. — CoUaudo ánimos plenos nobllitatis, equites celcissimi. Unus-quisque cum victoria parta, in pa-triam redierit, pro meritis afficietur praemiis amplissimis. Introeamus autem ut de expeditione instituenda iterum consultemus (omriies disce-dunt).

SALACO—("prodit aliquotiens tympa-num pulsans; de magna charta re-clamat verba recitans:) Narragonii cum Barone illustrissimo rege Nar-ragoniae duce Amarantam virginem reginam ab Abdelcadero surreptam ulcisci et expeditionem in Centauriam suscipere constituissent omnes qui hic bello Croccdilopolltano inter-esse velint, evocantur et invitantur ut sine mora conveniant ad forum olitarium, ubi ante curiam uibis ve-xillum rubrum erectum conspicitur. Ómnibus qui nomen dederint mili-tiae conscripti. ex hoc ipso die ín antecessum stípendia sex mensium pendentur {tympano pulsato ábit).

trl honor et gloria.

I 5. BARO, solus; prodit barba promissa artificiase compta ornatus: dormitans. BARO.—Annum peregimus ut pararemus

bellum Crocodilopolitanum. Restat ut ex:)|)ectem Bufonem peregrinum, ñeque prlus barbam desecari volui quam responsa accepi princípum, ad quos ablegaveram hunc famulum.

I 6, BUFO, i/esíe itineraria indutus; BARO.

Sed Morpheus deus somnifer me visera videtur ñeque jam ocellos aper-tos tenere possum defatigatione op-pressus (considet humi et obdor-miscit).

B U F O . —Tándem aliquando mandata di-ligentlssime executus in patriam redil salvus et integer. (1) «Deus eum cui praecipue vult favere, mittit ad térras longinquas» (e sinu extrdh.it et inspicit calendarium, id est indi'

cem dierum anni). Velocissime praeterfluxit annus, qui fuisse mihi videtur hora dimtdia. Sed ecce he-rum hic animadverto dormientem. Attatatatae! Quam longam alit barbam! Intellego. Usus est toto anno,



extrdh.it

35

ut eam aleret (suam ipsius barbam velpotíus suum. mentum attingit). Ñeque vero egomet sum barbatus. Mirum! Alibi barbae non tam celeri-ter crescunt quam hic (inspictt et perscrutatur Baronis barbam). — Papae! Laxa pendet. Jure dicitur proverbium: «Barba non facit phi-losophum» (Baroni demít barbatn et suo mentó affi^it; tum ad the-aírum versus interrogat:) Nonne barbam meam intuitl annum me bino afuisse censetis? (secedit; inte-rea Baro experrectus mentum prensatj.

BARO.—Somnum meum, boni dei, prospero eventu probatur. Mercurium deum volucrem ad me volitare et in aurem dextram susurrare somniavi: «Bufo redit». Quo dicto barbam prolixam meam derasit. En video eum. Salve, mi Bufo! Nihil dubito quin quae tibi mandaveram adduxe-ris ad finem prosperum: nam dei Ip-sl te abduxerunt ex Narragonia et reduxerunt In patriara salvum et vi-ribus integrum.

BUFO. —Itrever mairtap ni regetnlte suv-las.

BARO.—(síbí loquitur) Nescio an oblitus sit sermone patrio.

BUFO.—Sitcnuc sitadnam reticilef situ-losba suteal musda.

BARO. —Nil comprehendo, quae locutus est perplexe.

BUFO. —Satlum oreffo ibit setulas mu-picnirp.

BARO.—Omninone oblitus es semonem patrium Narrogoniae?

BUKO.—Sotlum te soirav munoitan se-nomres ividua.

BARO. —«Quousque tándem», Bufo, abu-tere «patientia nostra> (2)? Sermo Mesopotamius est sonó miro; lamen-tor quod eum minimeintellego, ñeque perscrutari possum quid effecerit. Planene oblitus es, mi Bufo, Narra-goniae loquelam ut ne comprehendas quidem, quae ex te modo quaesivi?

BUFO. —Hujus linguae oblitus sum pror-sus; at hoc unum tibi possum nun-tiare, omnes quos adii, principes ex-terarum nationum, laetos promisisse fore, ut magnis copiis stipati quam-prlmum convenirent ante Crocodi-lopolim Mammuti, et filio ejus rap-tori bellum illaturi. (3) «Rex evocavi et omnes, omnes convenerunt»,

BARO.—Optime, optime, mi Bufo. Sed iter et expeditionem parare festine-mus! Nam ceterum censeo Crocodl-lopolim esse delendam (abeunt).

(AuZeum premitur) VIATOR, S . V. D.

P E R O R B E M N E C R O L O G I O N

E. Chatelain.—Sub finem anni praete- didit ingenti numero, vario genere ac

rid, senio confedus, decessit Aemilius perfedione mira: nam alia compendiosa

Chatelain oéiogenarius. Vir fuerat phi- et in discipulorum usum ordínata, alia

lologicis inveítigationibus celebris et hu- ampia et scientificis munita praesidiis.

maniorum litterarum cognitione conspi- Adnotationibus inluftravit veteres scrip-

cuus. Ab adulescentia poética carmina tores Latinos fere omnes; sed reputatur

latine conscripsit cecinitque, quibus non ómnibus operibus praecellens illud cui

dedignaretur Venusinus vates. Opera e- titulus eñ Paleographie des Classiques

(1) Eighendorffui, «Viator laetus».-(2) Cpr. 1. oratioatm Clceroni» Catllinariam.-O) Sed CaroU Heunlillu>l.(a. 1813)



36

Latins 1 8 8 4 - 1 9 0 0 . Honorífica munia R. Sabbadini.—Per ephemeridem Bol.

funxit mefitis et laboribus respondentia, di Philol. Classica nuntium ad nos per-

cum Romae in Conlegio Gallorum, tum venit mortis R. Sabbadini scriptoris il-

Parisiis in S£hola Superiorum Studiorum luftris ac in Universitate Pissana prae-

in Universitate Sorbonensi, etc. Ipse ceptoris. Ejus fama ita percrebuerat ut

praefuit Commentario philologico Revue difficillimum putem, quempiam inveniri

de Philologie atque Societatem pro Stu- in litteris classicis initiatum, cui nomen

düs Latinis omnium plausu moderavit, Sabbadini, quid novum sonare videatur.

dignusque fuit cui anno jam 1910 amici R. Sabbanini de omni genere rerum rite

et admiratores miscellanea dicarent(') Ex- sed ñriílim disseruit, at de Vergilio poé-

álat clarissimi Chatelain bibliographia ta optime et copióse. Quaeítiones quae

copiosissima et seleda: ante 1924 series de vergilianis versibus agitantur penitus

operum ab ipso vulgatorum ad numerum enodavit. Juvat nonnulla tantum vergi-

343 perveniebatW. In memoriam tanti liana opera innuere: Pomponio Leto e il

viri Dni. Marouzeau et Ernout notas b¡- Códice Mediceo di Vergilio, ic)2o; L'e-

bliographicas moerenti animo conscrip- doga IV di Virgilio, igoi; La Composi-

serunt. tione delle Georgiéhe, Riv. Filol. 2^, 16;

II Primitivo disegno dell'Eneida, i88g;

M. Barone.—Dies anniversarius recur- Di alcuni plurali poetiéhi di Virgilio,

rit inopinatae mortis et lacrimandae Ma- ¡93'^; ¿ * Biograpbia di Virgilio antica,

rii Barone eximii scriptoris, quem sub- medievale umaniílica, J<)oy, etc.

notatores et leflores ephemeridum litt.

Class. Italicarum praesertim apprime no-

runt. Marius Barone commentarios Aíe-

ne e Roma, Boíl, di Filologia Classica,

Cultura, Gymnasium, Mondo Classico,

Rev. des Etudes Lat. notis bibliographi-

cis, disquisitionibus, laboribus praeftan-

tibus multotiens exornaverat. Nam Dom.

Barone pcítquam inftitutioni epheborum

vacaverat, quod munus in gymnasiis et

lyceis exercuit, in litteris Graecis et La

tinis potissiaium diu noctuque versaba-

batur. Nec inconsulto uti conítat ex ope-

ribus ab ipso editis, in quibus auñor tentis anni Pietrus Ercole vitae diem egit

mortuus adhuc vjvit. In comm. // Mondo supremum. Ab anno MDCCCLXXXII

Classico 19^3, pag. ^ 7 ^ ipse Ángelus in quo laurea ornatus fuerat Mediolani

Tacone moderator doleré plenus amici in Universitate, indefessus litteris classi-

et commilitonis magnificat virtutes ac cis in docendo et in scribendo se totus

meñtz. tradidit. Ciceronianum opusculum Bru-

M. Tarch!.— «Alma Roma» in ipso

fascículo in quo Manfredí Tar£hí carmen

«Non omnís moriar» receperat, in eodem

leñoribus nuntiabat ipsius desideratissi-

mi auñori obitum (Cfr. «Alma Roma»,

mense majo, 1934). Nos queque acerbo

animo permoti triítissimas voces fundi-

mus, sed tamen plañe confitemur nunc

ipsi M. T. verissima esse verba poé'tae:

Non omnis moriar multaque pars mei

Vitavit Libitinam...

P. Ercole.—Séptimo Idus mart. ver

i l ) Mílanges oKert» í M. E. Chíttlain pir ies ilcTcs et amis, Poris, Champion 1910.—(a) Bibliograpliie Je M. E. Ckate" tain. Paris, Champion, 1934.



37

tus inscriptum accuratissime adnotavit

atque Auguílis Taurinorum anno 1881

edidit apud bibilopholam Loesáier. In

commentariis periodicis dissertationes lo-

culentas vulgavit magnique monenti.

M. Villate, C. M. F.—P aucis abhinc

mensibus inter vivos recensabamus fra-

trem carissimum Midhaélem Villate, cum

de litteris apud Claretianos in PALAESTRA

LATINA anno IV p. 123 egimus; nunc ve

ro ad legionem eorum pertinet qui doc-

trinae et virtutum radiis coruscantes glo

rióse decesserunt.

). LotH.—Commentarius Emérita t. II,

p. 192 vitam operosam refert Dni. Jose-

phi Loth, qui recens obiit odc^esimum

septimum agens annum. In íludiis celti-

cis máxime claruit. Placel ex operibus

aliqua proponere: De verbis Latinis in

idiomatibus Britannis. Annotationes in

lexicum Cornu-Britannicum Dni. Wi-

Uams, aliaque.

]. Gianlranscesclii, S. | .—Reverendus P.

Johannes Gian(ransces¿lii pontifíciae no-

vorum lynceorum academiae praeses ac

vaticanae radiophoniae ftationis raodera-

tor, diutino acerbissimo gutturis morbo

viílus, vix sexagenarius, e vita migravit.

R. I. P.

J. M. JIMÉNEZ, C. M. F.

Bíblioéraphia

Bttsquet-Garcia Bayón.— Thesau rus Confessarii seu brevls et accurata summula totius doctrinae moralis,— Editio nona, secunda post codicem. Venalis prostat apud «Colaboración Cultural, S. A.», alias «Cocuisa» — Guzmán el Bueno, 18, Madrid; et etiam «Cocuisa»—Buenavlsta, 14, 1.° 2.^ Barcelona.

Opus in suo genere perfectum, verus utique thesaurus. Doctrinam Sti. Alfon si de Llgorl brevl compendio conclnno-que ordine tradit, permultls superaddi-tis rebus Confessariis ómnibus scitu necessariis. Passim et abunde adhibetur novus Codex Jurls Canonici ñeque o-mittuntur Sanctarum Romanarum Con-gregatlonum responsa et recentisslmae autheuticae interpretationes PontlficH Commlssionis ad novum codicem au-thentice interpretandam. Eadem quam in práecedentibus editionibus est mens in opinionibus seligendis, idemque or

do, nonnullis passim additis aut in me~ liorem ordinem digestís, quae omnia 862 pagellas complent. Sequuntur tres apéndices De Bulla Sancíae Cruciatae, De Facultatibtis Ordinia Oeneralis et De Facultatibua Decennaübus Amari-cae Latínae.

Quod autem magis hanc super cete-ras edltiones longe coUocat est externa ejus forma vete elegans atque manualis charta tenuissima at consistens cum vario typorum genere, dlvisionibus et subdlvisionibus discretlssimis quae fa-cilem reddunt et lectionem et rerum in memoria retentionem.

Tándem coronatur opus utilissimo Índice alphabetico rerum omnium quae in parvo iUo volumine continentur. Ómnibus sacerdotibus opusculum perutlle cenceo, iis praesertim qui judices cons-cientiarum constituti curam exercent animarum.



38

C. A.1uret.—Syatéme de la syntaxe Latine, deuxiéme édition entiérement refondue — París, Les Belles Letres, 1933, 466 pages, 50 francs.

Alterara jatn videmus post paucos annos hujus libri edltionem quae operis utilitatem non parum commendat. Cer-te In ea Inveniet vir Latinitatis studio-sus multa quae frustra quaeret in alus operibus de syntaxi Latina tractantibus. Curam habuit auctor praecipuam hule grammatices partí organicam constitu-tíonem praebere, et ostendere quommo-do varía syntaxís elementa ín unum Corpus conveniant quod exprímere pos-slt human! sensus perfectam evolutlo-nem. Hoc satis admodum esse conse-cutum auctorem nemo ibit infidas qui paginas omnes tam spissi operis patien-ter et diligenter percurrat. Sane opus iUud emet non sine utititate cui munus edocendl literas Latinas fuerlt commis-sum sícut et lili qui latine sit scripturus.

EMMANUE I.JOVÉ, C . M f.

Pctrone.—Le Satiricon, suivi des Poé-sies attríbuées a Petrone et des Fragmenta épars. Traduction nouvelle de Maurice. Raí. Classiques Garnier, París.

Hoc celebre opus, cujus auctor inves-tlgationlbus crlticis impervius mansit (alii enimPetronio Arbitro, Neronis fa-millarl, alii auctori cuídam saec. III opus tribuunt) ad nos integrum non pervenit, ita ut nunc solum varía fragmenta su-persint. collecta a Buecheler (Berolini 1862), ex quibus praecípuum repertum est Tauguril in Dalmatla anno 1650, cui annexa est celebrís cena Trimalchionis in lucem edita a P. Petit (Parisiis anno 1664). Ad formam quod attinet, haec quasí fábula romanensis composíta est instar satyrae Menipeae Varronianae, et ex carminibus varíí meiri, ex quibus potiores sunt Trojae Halosts et Bellum Ciuile. Petronius ita satyras contexuisse videtur, ut dicta factaque omnía, Graeco

more, ad unam referret personam Encol-píi, sua fata enarrantís, res gestas disponeos per varias regiones, ínter quas pe-regrinatus ille obierat; insertis etiam quaestíonibus litterariis. aliisque ejus-modi, turn narratíoníbus vel descriptío-nibus ridicularum et saepe obscaenarum rerum. Maurítius Rat cum optímis codí' cibus opus divisit CXLI capitibus. Inter-pretatio Galilea florenti stilo peracta est, nec textum Latinum dedecet. Satiricon sequuntur poématla Petronio attributa, dispersa fragmenta, quae ab auctoribus citata reperiuntur, et eximii interpretis adnotationes.

Virgi l io . — 1 principan episodi delle Georgidie, con note esegetiche ed estetlche di Francesco Vinova. Casa Editrice «Ausonia», Roma, 1932.

Collectio classicorum pro scholis mediis Italicis, cui titulus Lecta poten-ter non omnia opera scrlptorum latino-rum continet, sed fragmenta selecta ex praeclpuis. Ad hanc collectionem perti-net opusculum Francíscí Vivona. Trígin-ta novem constat pagellis, et praecipua episodia Georgicorum complectitur. Hu-jusmodi episodia sunt: 1) hymnus In Italiam (II, 136-178); 2) laudes vitae cam-pestris (II, 458 540); 3) vita pastorum Lybiae et Scítiae (III, 339-383); 4) pestís animalium descríptio (111, 378-566), 5) Aristaei fábula cum episodio Orphei et Eurídicís (IV, 315-558), Desideratur ali-quid ex primo libro, ut prodigla quae mortem Caesaris secuta sunt. Adnotationes alumnorum mentibus accoma-dantur, ideoque multae quaestiones a commentaristis allatae praetermittuntur.

HENRICUS MARTIJA, C . M . F .

ProL E m m a n u e l Jové, C. M. F.

Moderator

Tbrpatraphla F. Campa Caliacl. ~ Tarrcgaa



39

Exercítationes Scholares La Liebre entre nieve.

A un campo iodo nevado Una triste liebre viene, Y en él ni un soto bocado Con que alimentarse tiene.

Gime y tirita de frió. No tiene ante ella valor La vida, que le da hastio, Pues le falta aún calor.

¡Ya se marchó la alegría! No sabe más que gemir... ¡Cuándo —dice— vendrá el día En que pueda ya mor ir 1...

¡Horror! ¡El perro ladró! ¡El calador le persigue!... Al punto a correr echó...

—¡Corre, corre que te sigue!

... Ya la existencia le gusta. Pues burló al perro en su huida: El peligro no le asusta. Aunque no tiene comida.

Dulce el vivir le parece, La victoria le reanima, Y si bien de hambre perece Vencer al perro le anima

Parejas corre la suerte De este animal y del hombre; Quiere, azaroso, la muerte; Feli^, huye hasta su nombre.

Hoy viene la malandanza. Ya pasará... no os asuste; Vendrá luego la bonamía, Y ésta será la que os guste.

N. B;—Carmina haec populada, ex Germánico latine Interpretata ab ANDREA HABERL, S. V. D., hispana interpretabatur Aloisius Villasante, Conlegü Aranzazu'alumnus.

(1) _Vlde oom. 31 in opcrctills.

Infórmese del

GRAN AHORRO en el consumo de velos

que representa el uso de nuestro

Potente n ° 8571

Aparato sencillo, éter-' no y que se amortizo pronto. - Impide el lagrimeo (aun en corrientes de aire), reduce i consumo y evito monchos en condeleros mónteles.

Pido mas detalles o

! CERERÍA PONTIFICIA Apartado da Corroo» n.* I

ANDUJAR IJAEN)

r Beati Ant. H. Claret Hymnus

Quattuor vocibus inae-qualibus, órgano comitante, concinendus. Carmen Lati-num ab H. Martija compósl-tum. — Hispanicum fecit et Catalauniciim R. Ifte.—Musi-oa a P. Thoma 1.. Piyadas. I

t ptae. I

Apud Administratorem j

V Palaestrae Latinae j

• " " i i i i f • I I " - 1 . . . . . ^ • . . » É « . j * * ^



SANATORIUM Nosíin' novos medicationis naturalis productus....? Formulae sunt Rdi. Dris. J . García Roca.

Contra Artrltismum:

\ Sanatorium Depurativum. Contra affactiones gástricas:

\ Sanatorium Eupepticum. Contra restrictionem ejusque causas:

Sanatorium Purgans. Contra phthisim in ómnibus morbi periodis:

Sanatorium Regenerativum. Contra anemiam, clorosim et orgánicas feminarum

¡I perturbationes: Sauatorium Püulae Ferrugineae. MA B C * R e O I S T R A O i t

«z^ssss

Veneunt in pharmacopolis et specificorum sedibus. \

^ <Kí'»„a„ja/7:b„o„iT..^..i^mw„tw„iw„t^»„a„^^,xiz9^^..iw„i;^,»„^„a„^.,r^„i^f.i^.,i^f.i-/::mK:m7:a/:;s^

Cerae liturgicae auctoratae

justa decretum

Sacrae Rituum Congregationis

FILII 1. SILVESTRE A L B A I D A (Val encia) (España)



palaestra latina - culturaclasica.comvestes auratas, sérica mater habet.» iv — mi pater, alme...

Documents