PHOTOSHOP CS 1

Το Photoshop είναι το αρτιότερο πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας και δημιουργίας γραφικών από εικόνες. Είναι συμβατό με περιβάλλον Windows και Macintosh και μας δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε γραφικά και εκ του μηδενός με τη χρήση φίλτρων και εργαλείων ζωγραφικής. Χρησιμοποιεί αρχεία bitmap, δηλαδή οι εικόνες αποτελούνται από πολύ μικρά τετράγωνα τα pixels. Tα pixels αντιστοιχούν στον κόκκο της αναλογικής φωτογραφίας. Αυτό σημαίνει ότι όσο μεγεθύνουμε μια εικόνα τόσο χάνουμε σε ποιότητα γι’ αυτό πρέπει να σκανάρουμε τις εικόνες μας σε μεγάλα αρχεία με καλή ανάλυση. Όσο καλύτερο πρωτότυπο έχουμε τόσο πιο σωστό θα είναι και το αποτέλεσμα. Η βάση του Photoshop είναι τα layers (επίπεδα). Μας επιτρέπουν στο ίδιο αρχείο να έχουμε πολλές εικόνες ή κομμάτια από εικόνες τις οποίες επεξεργαζόμαστε χωριστά χωρίς να επηρεάζονται. Τα layers τοποθετούνται το ένα πάνω από το άλλο και κάνοντας κλικ τα επιλέγουμε ώστε να προβούμε σε άλλες εργασίες όπως είναι η χρωματική διόρθωση, το ρετούς, η ανάμειξη των επιπέδων για δημιουργία συνθέσεων, η επιλογή και απομόνωση περιοχών κ.τ.λ. Τα εργαλεία και πολλές από τις εντολές διαθέτουν options (επιλογές) για να κάνουμε λεπτομερείς ρυθμίσεις ώστε να επιτύχουμε ευκολότερα το θεμιτό αποτέλεσμα. Οι επιλογές εμφανίζονται σε μπάρα οριζόντια κάτω από το βασικό menu.Οι βασικές προδιαγραφές που πρέπει να ρυθμίσουμε στις εικόνες μας είναι:1) Η ανάλυση / διαστάσεις2) Αρχεία, τρόποι αποθήκευσης, συμβατότητα 3) Τα μοντέλα χρωμάτων και οι καταστάσεις χρώματος

ΑΝΑΛΥΣΗ / ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣΗ ανάλυση έχει να κάνει με τον αριθμό των pixels που συνθέτουν μία εικόνα και μετριέται σε ίντσες. Χρησιμοποιούμε διάφορες τιμές ανάλυσης ανάλογα με τη χρήση των εικόνων. Αν το υλικό μας προορίζεται για έντυπα το μέγεθος της ανάλυσης πρέπει να είναι 300 dpi (dots per inches) από κανονικά scanners και 304 dpi από χρωμογράφο. Αυτό σημαίνει ότι μία ίντσα αποτελείται από 300 pixels. Τα dots αφορούν την εκτύπωση ενώ τα pixels την προεπισκόπηση στον υπολογιστή. Όσο μεγαλύτερη είναι η ανάλυση τόσο καλύτερη είναι η ποιότητα, απλά έχουμε μεγαλύτερα μεγέθη αρχείων και ο υπολογιστής κάνει περισσότερο χρόνο για να εκτελέσει μια εντολή. Αν θέλουμε να εκτυπώσουμε σε plotters ή άλλους εκτυπωτές (laser, inkjet) τα 200 dpi επαρκούν. Εικόνες που προορίζονται για προγράμματα multimedia, internet, μοντάζ video κ.τ.λ. όπου χρειάζονται πολλές εικόνες και γραφικά ορίζουμε την ανάλυση στα 72 dpi αποδεκτό σαν εικόνα στον υπολογιστή αλλά εκτυπωτικά πάσχει. Όμως είναι η μόνη λύση για τα multimedia projects ώστε να μη «σέρνονται» και να μην είναι δυσλειτουργικές οι εφαρμογές τους. Η ανάλυση ρυθμίζεται από την εντολή Image size στο menu Image.Στον πίνακα που ανοίγει βλέπουμε το μέγεθος της εικόνας σε pixels και σε πραγματικές διαστάσεις. Ακριβώς από κάτω βρίσκεται η ανάλυση. Με την εντολή constrain proportions (διατήρηση αναλογιών) επιλεγμένη μπορούμε να μικρύνουμε ή να μεγαλώσουμε την εικόνα χωρίς παραμόρφωση. Η εντολή resample image μετατρέπει την ανάλυση και τις διαστάσεις σε ποσά αντιστρόφως ανάλογα. Δηλαδή αν έχουμε μία εικόνα στα 600 dpi και διαστάσεων 15Χ30 μειώνοντας την ανάλυση στα 300 dpi οι πραγματικές διαστάσεις θα διπλασιαστούν χωρίς να αλλάξει το γινόμενο των pixels άρα δεν θα έχουμε απώλεια σε ποιότητα.

1

ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ

Το Photoshop χρησιμοποιεί πολλά αρχεία αποθήκευσης για να είναι συμβατό με μια μεγάλη γκάμα προγραμμάτων σχεδίασης, σελιδοποίησης, μοντάζ, τριδιάστατων γραφικών, multimedia, viewers κ.τ.λ. Το «βάρος» των αρχείων υπολογίζεται σε Kilobytes, Megabytes και Gigabytes και εξαρτάται από την ανάλυση και τις διαστάσεις.

1) .psd είναι το εγγενές αρχείο του Photoshop. Έχει τη δυνατότητα να αποθηκεύει εικόνες με layers αλλά δεν είναι συμβατό με άλλα προγράμματα.

2) .bmp είναι η στάνταρ μορφή αρχείων bitmap γραφικών.3) .gif είναι η συντομογραφία του Graphics Interchange Format. Χρησιμοποι-

είται στο internet γιατί υποστηρίζει συμπίεση άρα δεν «πιάνει χώρο» και μας δίνει τη δυνατότητα να σώσουμε animation το οποίο δημιουργείται από το Image ready πρόγραμμα που ουσιαστικά είναι μέρος του Photoshop.

4) .eps, Encapsulated PostScript. Έχει πολύ καλή ποιότητα γραφικών, είναι βαρύ αρχείο αλλά σταθερό και χρησιμοποιείται στην ηλεκτρονική γραφιστική. Είναι συμβατό με προγράμματα όπως το Quark Xpress, Pagemaker και Indesign. Το βασικό πλεονέκτημα του είναι ότι επιτρέπει στα παραπάνω προγράμματα να διαβάσουν εικόνες με paths, ξεγυριστές.

5) Photoshop dcs 2.0, ουσιαστικά είναι αρχείο .eps αλλά με αυτό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε 5ο χρώμα.

6) .jpeg, Joint Photographic Experts Group. Πολύ δημοφιλές αρχείο και είναι συμβατό με πάρα πολλά προγράμματα, χρησιμοποιείται στο δίκτυο και έχει πολύ μεγάλη συμπίεση. Το πρόβλημα του αρχείου είναι ότι με τη συμπίεση μειώνεται η ποιότητα της εικόνας. Κάθε save σημαίνει ότι έχουμε απώλειες οπότε καλύτερα να χρησιμοποιούμε κάποιο άλλο αρχείο και αφού ολοκληρώσουμε να κάνουμε save as .jpeg.

7) .pdf, Portable Document Format. Το αρχείο αυτό δίνει τη δυνατότητα δημιουργίας εγγράφων που να διαβάζονται σε όλους τους υπολογιστές και υποστηρίζεται από τον Acrobat Reader.

8) .png, χρησιμοποιείται για το δίκτυο και είναι ένας συνδυασμός της συμπίεσης του .gif και των χρωμάτων του .jpeg. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι Browsers δεν το υποστηρίζουν.

9) .tiff, Tagged-Image File Format. Ένα από τα πιο διαδεδομένα αρχεία προγραμμάτων ηλεκτρονικής γραφιστικής. Είναι σταθερό και υποστηρίζει layers.

10) Υπάρχουν και άλλα αρχεία τα οποία χρησιμοποιούνται σπανιότερα όπως τα Pict, Raw, Targa, Scitex CT, Pixar τα οποία τα συναντάμε σε σαρωτές και ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές καθώς και σε άλλες εφαρμογές..

2

ΤΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΧΡΩΜΑΤΟΣ

Η διαφορά μεταξύ μοντέλων και καταστάσεων δεν είναι μεγάλη. Τα μοντέλα είναι μέθοδοι ορισμού του χρώματος και οι καταστάσεις είναι μέθοδοι εργασίας χρώματος, βασιζόμενες σε μοντέλα. Υπάρχουν 4 μοντέλα χρωμάτων RGB, CMYK, HSB, CIE LAB και 6 καταστάσεις χρωμάτων Bitmap, Grayscale, Duotone, Indexed Color, RGB Color, CMYK Color, Lab color, Multichannel. Ίσως φαίνονται λίγο δυσνόητα τα παραπάνω αλλά στην ουσία μας αφορούν οι καταστάσεις Grayscale, RGB, CMYK και λιγότερο τα Duotone και Indexed Color. Για να επιλέξετε καταστάσεις θα πάτε στο menu ImageMode εκεί θα δείτε και το βάθος χρώματος. Δουλεύουμε στα 8 bit για κάθε χρώμα και έχουμε δυνατότητα μέχρι 16 αλλά πολλές λειτουργίες δεν εκτελούνται. Μέσα από το Mode μπορούμε να αλλάξουμε και προφίλ.

Μοντέλα χρωμάτωνRGB, το μοντέλο αυτό χρησιμοποιούν οι τηλεοράσεις και οι οθόνες των υπολογιστών. Ορίζει την αντιστοιχία τιμών από 0 έως 255 για κάθε ένα από τα τρία βασικά χρώματα Red, Green, Blue. Τo αμιγές λευκό παράγεται όταν βάλουμε 255 και στα 3 χρώματα (γι΄ αυτό ονομάζονται και προσθετικά χρώματα), ενώ το μαύρο με μηδενικές τιμές. Χρησιμοποιείται για παρουσιάσεις, στο διαδίκτυο, σε πολυμέσα, γενικά σε εφαρμογές που αφορούν την οθόνη μας και επίσης μπορούμε να εκτυπώσουμε. Χρησιμοποιεί εκατομμύρια χρώματα γι’ αυτό και έχει πολύ καλή απόδοση στις οθόνες.

CMYK, χρησιμοποιείται στην τυπογραφία και τα αρχικά του σημαίνουν Cyan, Magenta, Yellow, Black (χρησιμοποιείται το Κ για να μη γίνεται σύνγχιση με το Blue). Αυτά είναι τα χρώματα της τετραχρωμίας τα οποία χρησιμοποιούν και πολλοί inkjet εκτυπωτές και plotters. Από αυτά δημιουργούνται τα φιλμ και κατόπιν οι τσίγκοι για την εκτύπωση. Τα CMY λέγονται αφαιρετικά χρώματα γιατί ο συνδυασμός τους απορροφάει τα χρώματα και παράγεται το μαύρο όμως ο συνδυασμός των τριών δημιουργεί ένα σκούρο καφέ. Γι’ αυτό προστέθηκε και το καθαρό μαύρο με το αρχικό Κ.

HSB, hue (χροιά), saturation (κορεσμός), brightness (φωτεινότητα). Θεωρητικά αντιστοιχεί στην χρωματική αντίληψη του ανθρώπινου ματιού και περιγράφει τρία βασικά χαρακτηριστικά του χρώματος. Η χροιά μετριέται σε μοίρες από 0° έως 360° με βάση τη γωνία που είναι τοποθετημένη στον τροχό των χρωμάτων. Ο κορεσμός έχει να κάνει με την πυκνότητα του χρώματος σε κλίμακα του γκρι. Η φωτεινότητα έχει να κάνει με το πόσο σκούρο ή ανοιχτό είναι ένα χρώμα.

CIE LAB, έχει τη μεγαλύτερη γκάμα χρωμάτων. Τα χρώματα ορίζονται από τη φωτεινότητα (Luminance) και δύο χρωματικά συστατικά, το a (από πράσινο έως κόκκινο) και το b (από μπλε έως κίτρινο).

Καταστάσεις χρωμάτων

Bitmap, χρησιμοποιεί μόνο το μαύρο και το λευκό για την παρουσίαση των εικόνων. Η ευκρίνεια της εικόνας είναι κακή και γενικά να αποφεύγετε να το χρησιμοποιείτε.

3

Grayscale, διαβάζει 256 τόνους της κλίμακας του γκρι και έχει πολύ καλή ευκρίνεια. Αυτή η κατάσταση μας δίνει τη δυνατότητα να μετατρέψουμε μια έγχρωμη εικόνα σε ασπρόμαυρη με τις λιγότερες δυνατές απώλειες χρωματικών πληροφοριών.Duotone, ουσιαστικά είναι κατάσταση Grayscale αλλά η απόδοση των τόνων μπορεί να γίνει με 2 έως 4 χρώματα.Lab, έχει μεγάλη έκταση χρωμάτων και αφορά περισσότερο τις οθόνες ώστε να βλέπουν το ίδιο αποτέλεσμα.Indexed color, είναι η παλέτα περιορισμένων χρωμάτων. Χρησιμοποιείται στο διαδίκτυο λόγω της ασυμβατότητας των υπολογιστών. Η χρωματική γκάμα της παλέτας είναι κοινή για όλες τις οθόνες αλλά τα χρώματα της είναι περιορισμένα. RGB, χρησιμοποιείται για παρουσιάσεις, στο διαδίκτυο, σε πολυμέσα και γενικά σε εφαρμογές που αφορούν την οθόνη μας και φυσικά σε εκτυπωτικές εργασίες.CMYK, χρησιμοποιείται σε τυπογραφικές εργασίες. Όσοι ασχολούνται με ηλεκτρονική γραφιστική καλό είναι να χρησιμοποιούν αυτήν την κατάσταση για να έχουν έλεγχο των χρωμάτων με βάση την ποσοστιαία κλίμακα. Το λευκό για να αποδοθεί σωστά σε μια εικόνα πρέπει να αποτελείται από 5% CMY, ενώ στα μαύρα για να γράψει λεπτομέρεια πρέπει να είναι από 95% και κάτω αλλά για να είμαστε σίγουροι καλύτερα από 90% και κάτω. Πολλές φορές δεν είμαστε ευχαριστημένοι με την απόδοση των μαύρων τόνων γι’ αυτό πολλοί φτιάχνουν το μαύρο χρώμα με 100% μαύρο και προσθέτουν και 10% cyan.Μultichannel, χρησιμοποιεί 256 τόνους του γκρι σε κάθε κανάλι. Χρησιμοποιείται σε εξειδικευμένες τεχνικές εκτύπωσης. Στην παλέτα των channels φτιάχνουμε spot channels τα οποία εφαρμόζουμε στην εικόνα μας και υποστηρίζονται από το αρχείο DCS 2.0

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ PHOTOSHOP

Ανοίγοντας το Photoshop βλέπουμε το βασικό menu όπου αναγράφονται οι βασικές λειτουργίες με πτυσσόμενα παράθυρα εντολών. Αυτές είναι: File, Edit, Image, Layer, Select, Filter, View, Window, Help. Η πρώτη μας δουλειά είναι να πάμε στο Window και να ανοίξουμε τις παλέτες των εργαλείων και τα πλαίσια διαλόγων. Το περιβάλλον είναι αρκετά εύχρηστο και σωστά δομημένο. Κάποια από τα εργαλεία και τις εντολές είναι δευτερεύουσας σημασίας αλλά με σωστούς συνδυασμούς μπορούμε να καταφέρουμε πολλά πράγματα. Πολλές από τις εντολές άμα δεν συνδυαστούν δεν έχουν χρηστικότητα γι’ αυτό πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τι κάνουν τα εργαλεία και οι εντολές και μετά να δούμε πως συνδυάζονται μεταξύ τους.

ΤΑ LAYERS

Όπως είπαμε πιο πάνω, τα layers είναι επίπεδα που τοποθετούνται το ένα πάνω από το άλλο σαν τα ριζόχαρτα ενός φωτογραφικού άλμπουμ. Οτιδήποτε εισάγουμε σε μια εικόνα αυτόματα τοποθετείται σε χωριστό layer, το ίδιο ισχύει και όταν κάνουμε copypaste ή ενεργοποιούμε τον κειμενογράφο. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τη σειρά τους απλά τα σέρνουμε προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Αυτό που πρέπει να διευκρινίσουμε είναι ότι τα layers είναι τοποθετημένα πάνω σε ένα καμβά. ImageCanvas Size. Με αυτή την εντολή μπορούμε να μεγαλώσουμε το φόντο προς όποια μεριά θέλουμε (κλικάροντας τα βελάκια κατεύθυνσης) χωρίς να μεγαλώσει η εικόνα είτε για να προσθέσουμε πλαίσιο είτε για να εισάγουμε κι άλλες

4

εικόνες που πρέπει να ενωθούν ή να αναμειχθούν για να δημιουργήσουν κάποιο γραφικό κ.τ.λ.Στον καμβά μπορούμε να βάλουμε ότι χρώμα θέλουμε ακόμα και διάφανο που συμβολίζεται με λευκά και γκρι τετραγωνάκια σα σκακιέρα. Με το Rotate Canvas μπορούμε να περιστρέψουμε με μοίρες και με το flip να αναστρέψουμε (κατοπτρικά) την εικόνα μας μαζί με τον καμβά οριζόντια και κάθετα. Δεν πρέπει να συγχέουμε την εντολή αυτή με το Transform που βρίσκεται στο Edit και αφορά μόνο τα layers.Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι πολλές από τις εντολές θα τις συναντήσουμε και στο πλαίσιο διαλόγου των layers και στο Menu Layer.Ανοίγοντας το πλαίσιο διαλόγου των layers βλέπουμε τα επίπεδα μας και ακριβώς δίπλα υπάρχει ένα κενό τετράγωνο και μετά ένα ματάκι το οποίο χρησιμεύει για προεπισκόπηση ενώ κλικάροντας στο διπλανό κενό τετράγωνο τοποθετείται αλυσίδα για να κινούνται τα layers μαζί. Ακριβώς από πάνω βρίσκεται το Lock με 4 επιλογές (κλείδωμα όλων, κίνησης, χρήσης πινέλων και διάφανων pixels. Από το ίδιο πλαίσιο γίνονται και οι αναμείξεις των layers αν επιλέξουμε κάποια από τις εντολές που βρίσκονται μέσα στο normal. Το opacity ρυθμίζει την αδιαφάνεια της εικόνας και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όταν θέλουμε να συνθέσουμε διάφορες εικόνες. Το Fill ρυθμίζει την ένταση με την οποία θα βάψουμε μια περιοχή.Στο κάτω μέρος θα συναντήσουμε συντομεύσεις, από δεξιά προς τα αριστερά είναι η διαγραφή των layers, η αντιγραφή και δημιουργία, οι ρυθμίσεις των χρωμάτων (προσαρμογή), η νέα ομάδα (φάκελος τοποθέτησης layers για εξοικονόμηση χώρου) , οι μάσκες και το layer style.Οι εντολές Merge Linked, Merge Down, Merge Visible και Flatten Image αφορούν τον τρόπο ένωσης των layers. Η πρώτη ενώνει όσα layers έχουν αλυσίδα, η δεύτερη ενώνει το layer που βρισκόμαστε και όλα τα κάτω, η τρίτη όσα είναι ορατά και η τελευταία τα ενώνει όλα. Το Flatten Image είναι βασική εντολή και πρέπει να την εκτελούμε πάντα πριν δώσουμε κάποιο αρχείο μας. Αν πάλι θέλουμε να κρατήσουμε την εικόνα με τα layers κάνουμε Flatten Image και save as ώστε να δημιουργήσουμε ένα αντίγραφο χωρίς layers.Καλό είναι να δίνετε ονόματα όταν έχετε πολλά επίπεδα layer layer properties. Όταν πάλι έχουμε τόσα πολλά layers που δε μπορούμε να τα διαχειριστούμε εύκολα πάμε στην εντολή new layer set και δημιουργείται φάκελος μέσα στον οποίο βάζουμε τα layers κατά ομάδες. Πολύ χρήσιμο είναι το layer style το οποίο έχει πάρα πολλά εφέ για δημιουργία σκιάς, κουμπιών, διαχύσεων. Αυτό που χρειάζεται είναι πειραματισμός γιατί όλες οι εντολές έχουν πλαίσια με ρυθμίσεις οι οποίες είναι σχετικά εύκολες. Οι πιο σημαντικές εντολές είναι: οι Drop Shadow (σκιά), Glow (φωτοστέφανο), Bevel and Emboss (ανάγλυφα και εσώγλυφα γράμματα, κουμπιά κ.τ.λ.).

TRANSFORM

Οι μετασχηματισμοί λειτουργούν μόνο αν έχουμε 2 layers και πάνω. Βρίσκονται στο menu EditTransform και έχουμε 10 επιλογές.

1. Το Scale μας δίνει τη δυνατότητα να μεγαλώσουμε ή να μικρύνουμε μια εικόνα. Για να εκτελεστεί ομοιόμορφα και να μην παραμορφωθεί πατάμε alt + shift και σέρνουμε το πλαίσιο από το διαγώνιο κόμβο με το ποντίκι

2. Το Rotate περιστρέφει τα επίπεδα και έχουμε και δυνατότητα μικροπεριστρο-φής με μοίρες από τα options. Τέλος υπάρχουν και στάνταρ περιστροφές των 180 και 90 μοιρών.

3. Το skew δίνει κλίση σε μια επιλεγμένη περιοχή

5

4. Το distort συμπιέζει ή επιμηκύνει ένα αντικείμενο5. Το Perspective διαμορφώνει την προοπτική. Οι 3 αυτές εντολές συνδυάζονται

μεταξύ τους και επιτυγχάνουμε καλύτερα αποτελέσματα όταν κάνουμε διορθώσεις προοπτικής ή θέλουμε να δημιουργήσουμε κάποια σκιά που να ακολουθεί την προοπτική των άλλων σκιών. Πολλές φορές φέρνουμε αντικείμενα μέσα στην εικόνα με άλλο φωτισμό. Για να γίνει σωστά η ένθεση πρέπει να τοποθετήσουμε και τη σκιά του ώστε να φαίνεται αληθοφανής.

6. Το flip vertical/horizontal αναστρέφει οριζόντια και κάθετα τα layers.Τέλος υπάρχει και το free transform το οποίο συνδυάζει κάποιες από τις παραπάνω εντολές.

Η ΠΑΛΕΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝΕίναι η βασική παλέτα του προγράμματος και περιέχει εργαλεία πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Τα πιο σημαντικά είναι τα εργαλεία επιλογών και ρετουσαρίσματος ωστόσο υπάρχουν και εργαλεία ζωγραφικής, φωτεινότητας, κειμενογράφος και άλλα. Τα περισσότερα εργαλεία έχουν αναδιπλούμενο μενού για περισσότερες δυνατότητες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε να ρυθμίζουμε τα options των εργαλείων από τη μπάρα που εμφανίζεται κάτω από το βασικό μενού.

Εργαλεία Επιλογών Μας επιτρέπουν να επιλέξουμε μια περιοχή με διαφορετικούς τρόπους, με μεγάλη ή μικρή ακρίβεια ώστε να απομονώσουμε την περιοχή που θέλουμε σε χωριστό επίπεδο. Συνεργάζονται με την εντολή select του βασικού μενού επίσης συνδυάζονται μεταξύ τους για να προσθέσουμε ή να αφαιρέσουμε τμήματα των επιλογών. Πατώντας το shift προσθέτουμε επιλογή ενώ το alt αφαιρεί. Τα εργαλεία επιλογής είναι τα τετράγωνο/κύκλος/γραμμές 1ο εργαλείο από αριστερά, το λάσο 2ο εργαλείο από αριστερά, το μαγικό ραβδί 2ο εργαλείο από δεξιά και τα Paths τα οποία θα αναλύσουμε ξεχωριστά. Βέβαια επιλογές μπορούμε να κάνουμε και με τις μάσκες καθώς και με άλλους τρόπους. Το τετράγωνο και ο κύκλος επιλέγουν βασικά σχήματα και πατώντας το shift γίνονται κανονικά χωρίς παραμόρφωση. Ακριβέστερη επιλογή κάνει το λάσο, υπάρχουν 3 είδη: το απλό που επιλέγει σέρνοντας, το πολυγωνικό που επιλέγει κλικάροντας και μας επιτρέπει να έχουμε καλύτερο έλεγχο της επιλογής (είναι το πιο χρηστικό από τα τρία) τέλος το μαγνητικό επιλέγει βάσει των εναλλαγών των χρωματικών επιφανειών. Είναι αρκετά ανακριβές αλλά εξυπηρετεί όταν θέλουμε να επιλέξουμε περιοχές με ομοιόμορφο χρώμα.Το μαγικό ραβδί επιλέγει χρωματικά, από τα options ρυθμίζουμε το tolerance από 0 έως 255 όσο αυξάνουμε το νούμερο τόσο περισσότερους τόνους επιλέγει. Δηλαδή στην τιμή 255 επιλέγονται όλοι οι χρωματικοί τόνοι της εικόνας. Χρήσιμη είναι και η εντολή Contiguous όταν είναι τσεκαρισμένη επιλέγει μόνο γειτονικούς τόνους ενώ όταν την απενεργοποιούμε πιάνει όλους τους αντίστοιχους τόνους της εικόνας. Μπορεί να θέλουμε π.χ. να επιλέξουμε μια κόκκινη μπλούζα και όχι άλλα κόκκινα, τότε κλικάρουμε το Contiguous.Ας δούμε τώρα τις δυνατότητες του select. Το select all επιλέγει όλη την εικόνα, το deselect αφαιρεί τις επιλογές. Το reselect επαναφέρει την τελευταία επιλογή και το inverse αντιστρέφει. Πολύ σημαντικό είναι το feather το οποίο μαλακώνει τα όρια της επιλογής ώστε ότι εντολή εκτελείται να έχει ομαλή διαβάθμιση εξασθένισης και να μην μας ενοχλεί. Αν δεν βάλουμε feather και αλλάξουμε το χρώμα μιας περιοχής αυτή θα φαίνεται σα κομμένη. Το modify τροποποιεί τις επιλογές με το expand μεγαλώνουμε και με το subtract μικραίνουμε την επιλογή όσα Pixel θέλουμε, το grow τη μεγαλώνει και το similar επιλέγει παρόμοιους τόνους. Μπορούμε να

6

ανασχηματίσουμε μια επιλογή με το transform και τέλος μπορούμε να την κάνουμε save και μετά load ( να τη φορτώσουμε) ανά πάσα στιγμή!Συνεχίζουμε στην παλέτα με το εργαλείο κίνησης (move tool) είναι το 1ο εργαλείο από δεξιά, μας δίνει τη δυνατότητα να μετακινούμε τα layers μέσα στην εικόνα με το ποντίκι είτε μικρομετρικά με τα βελάκια. Κλικάροντας το auto select layer πατώντας πάνω σε αντικείμενα πηγαίνει αυτόματα στο layer που βρίσκονται.Βασικό εργαλείο είναι και το crop, σέρνουμε με το ποντίκι για να επιλέξουμε την περιοχή που θέλουμε να κρατήσουμε ώστε να αφαιρεθούν οι περιττές περιοχές της σάρωσης και κάνοντας περιστροφή φέρνουμε την εικόνα σε ακριβή κάθετη ή οριζόντια θέση. Για να κάνουμε περιστροφή τοποθετούμε τον κέρσορα λίγο έξω από το πλαίσιο κοπής και το εργαλείο του crop μετατρέπεται σε rotate αυτόματα. Υπάρχει και μια εντολή με την οποία μπορούμε να επιφέρουμε διορθώσεις στα άκρα της φωτογραφίας το Trim. Το slice tool έχει να κάνει με υπηρεσίες διαδίκτυου. Μπορούμε να ενεργοποιήσουμε μια περιοχή της εικόνας τοποθετώντας rollover effects για μεταβάσεις. Αυτή η δυνατότητα παρέχεται μέσα από το Image Ready.Το 4ο και το 5ο είναι τα εργαλεία ρετουσαρίσματος. Ας ξεκινήσουμε με το Clone Stamp tool ή σφραγίδα (υπάρχει και το pattern stamp tool που χρησιμοποιεί έτοιμες υφές ή δικές μας). Η λογική του ρετούς είναι να πάρουμε δείγματα από γειτονικές περιοχές ώστε να καλύψουμε το πρόβλημα. Παίρνουμε λοιπόν τη σφραγίδα, την τοποθετούμε πάνω στην περιοχή που θα αντιγράψουμε και πατάμε alt + κλικ για να πάρει δείγμα. Μετά πάμε στην πάσχουσα περιοχή και κάνουμε κλικ ενώ στην περιοχή που πήραμε δείγμα εμφανίζεται ένας σταυρός που μετακινείται μαζί με τη βούρτσα της σφραγίδας ώστε να ελέγχουμε ανά πάσα στιγμή από πού παίρνουμε δείγμα. Βασικό λάθος που κάνουν οι ερασιτέχνες είναι να ακολουθεί ο σταυρός τη βούρτσα γιατί έτσι αντιγράφουμε συνέχεια την ίδια περιοχή και το αποτέλεσμα είναι κακό. Καλό είναι να παίρνουμε δείγμα μια από αριστερά και μια από δεξιά. Γενικά δεν πρέπει να κάνουμε πολλά κλικ στο ίδιο σημείο γιατί αρχίζει και θαμπώνει και φαίνεται ψεύτικο. Μπορούμε να ρυθμίσουμε την πυκνότητα κλωνοποίησης και τη ροή από τα opacity και flow αντίστοιχα σε κλίμακα επί τις εκατό. Όταν θέλουμε να κάνουμε ομαλή διαβάθμιση μειώνουμε το opacity επίσης μπορούμε να δουλεύουμε ταυτόχρονα σε όλα τα layers (κλικ use all layers) και έχει και αναμείξεις.Για να ρετουσάρουμε χρησιμοποιούμε τις βούρτσες από τα options. Υπάρχουν πολλά μεγέθη και σχήματα, μπορούμε να φτιάξουμε και δικά μας. Καλό είναι να χρησιμοποιούμε μαλακές βούρτσες. Πολλές επιλογές πέραν της δημιουργίας νέων βουρτσών μας δίνει το πλαίσιο window→brushes το οποίο διαθέτει Dynamics με διάφορα εφέ όπως scattering, dual, noise κ.τ.λ. Με αυτά πειραματιστείτε αλλά αποφύγετε να τα χρησιμοποιείτε σε ρετούς.Τα Healing brush και patch tool δρουν σα συμπληρωματικά εργαλεία της σφραγίδας και κάνουν ανάμειξη των pixels μεταξύ δύο περιοχών. Το βασικό ρετούς γίνεται με τη σφραγίδα ενώ με τα άλλα δύο κάνουμε τα μαλακώματα και τα φινιρίσματα. Έχουν πολλές εφαρμογές στη βελτίωση προσώπων. Το Healing brush λειτουργεί όπως η σφραγίδα ενώ το patch tool έχει source και destination. Το Color replacement tool είναι χρήσιμο για χρωματικές διορθώσεις και αλλαγή χρωμάτων αφού μπορούμε να βάψουμε με όποιο χρώμα θέλουμε χωρίς να επικαλύπτεται η αρχική υφή.

7

Δημιουργία βούρτσας ή patternΕπιλέγουμε την περιοχή την κάνουμε copypaste κατά προτίμηση σε νέο έγγραφο και EditDefine brush ή pattern. Αν πάμε μέσα στις βούρτσες θα δούμε και αυτή που μόλις φτιάξαμε.Το πινέλο και το μολύβι είναι κατεξοχήν εργαλεία ζωγραφικής, διαθέτουν opacity, flow και βούρτσες με τα γνωστά options. Αν σας ενδιαφέρει η ψηφιακή ζωγραφική καλό είναι να αγοράσετε ένα πενάκι με πλακέτα γιατί το ποντίκι είναι λίγο δύσχρηστο σε τέτοιες περιπτώσεις. Το μολύβι έχει πιο καθαρά άκρα ενώ το πινέλο πιο φλουταρισμένα.Το 5ο εργαλείο από δεξιά έχει δύο επιλογές το History brush tool, και το Art history brush. Εδώ είναι μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε και για το πλαίσιο διαλόγου History που βρίσκεται στο Window. To History μας δίνει τη δυνατότητα πολλαπλών undo (αναίρεση εντολών), πολύ χρήσιμο γιατί πολλές φορές δεν συνειδητοποιούμε τα λάθη μας έγκαιρα οπότε δουλεύουμε χωρίς άγχος. Άλλες δυνατότητες αναίρεσης είναι Editundo (1 φορά) και το File→revert (επιστροφή στο τελευταίο save). Tο History brush tool χρησιμοποιεί βούρτσες και κάνει αναίρεση μόνο στην περιοχή που εφαρμόζουμε τη βούρτσα. Π.χ. Μετατρέπουμε μια έγχρωμη φωτογραφία σε ασπρόμαυρη, παίρνουμε το History brush tool και περνάμε με μια βούρτσα τα χείλη των ανθρώπων, αυτά ξαναγίνονται έγχρωμα ενώ η υπόλοιπη φωτογραφία παραμένει Α/Μ. Αν δεν ενεργοποιείται το History brush tool κάνουμε κλικ στο κενό τετράγωνο του πλαισίου του History και εμφανίζεται το σύμβολό του. Το Art history brush είναι μόνο για εφέ χωρίς να είναι τίποτα το ιδιαίτερο.Η γόμα έχει και αυτή 3 επιλογές: Το Eraser tool, το Background Eraser tool και το Magic Eraser. Οι λειτουργίες τους είναι κοντινές, κατά βάσει σβήνουν και στη θέση βάζουν το background color ή διάφανα pixels. Η λειτουργία της Magic Eraser θυμίζει το Magic Wand απλά αντί να επιλέγει σβήνει, διαθέτει και tolerance. Ο καλύτερος τρόπος για να χρησιμοποιούμε τις γόμες είναι όταν έχουμε layers και με αυτές αφαιρούμε περιττά τμήματα. Από τα options μπορούμε να καθορίσουμε τη συμπεριφορά της ώστε να μιμείται τις λειτουργίες άλλων εργαλείων.Το Paint Bucket tool και το Gradient tool έχουν να κάνουν με το χρώμα. Με αυτά μπορούμε να βάψουμε, να φτιάξουμε φόντα με διαβαθμίσεις και σε συνδυασμό με τα εργαλεία ζωγραφικής και τα φίλτρα μπορούμε να έχουμε πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Το Paint Bucket tool (κουβάς) είναι ουσιαστικά μια εξελιγμένη μορφή της εντολής EditFill που διαθέτει Blending, Opacity, διατήρηση διαφάνειας και βάφει χρησιμοποιώντας default άσπρο, μαύρο, 50% γκρι, patterns και τις παλέτες Foreground και Background Color για τις οποίες θα μιλήσουμε παρακάτω. Ο κουβάς κάνει Fill με δυνατότητα ρύθμισης του tolerance και Contiguous ώστε να βάφει επιλεκτικά και με όση πίεση θέλουμε. Πολύ σημαντικό είναι το Gradient tool με το οποίο φτιάχνουμε ντεγκραντέ φόντα. Διαθέτει Default πάρα πολλά σε διάφορα χρώματα και σχηματισμούς τα οποία συμπληρώνονται με ρυθμίσεις Opacity, Blending κ.τ.λ. Το πλεονέκτημα είναι ότι μπορούμε να φτιάξουμε δικά μας με ότι χρώματα θέλουμε. ΠΡΟΣΟΧΗ, πρέπει να κάνουμε κλικ πάνω στο εικονίδιο του gradient για να ενεργοποιηθεί ο Gradient Editor. Στο πλαίσιο του βλέπουμε ένα υπάρχον ντεγκραντέ, κάνοντας κλικ κάτω ακριβώς από το χρώμα και δίπλα στα φιαλίδια χρώματος προσθέτουμε νέα φιαλίδια για να έχουμε περισσότερα χρώματα. Αν θέλουμε να πετάξουμε ένα φιαλίδιο το σέρνουμε μέσα στο χρώμα και διαγράφεται. Κάνοντας κλικ πάνω στο φιαλίδιο μπορούμε να αλλάξουμε το χρώμα του.Τα Blur tool, Sharpen tool και Smudge tool. Και τα 3 αυτά εργαλεία χρησιμο-ποιούν βούρτσες. Το Blur tool θολώνει την εικόνα, το Sharpen tool δίνει οξύτητα και

8

το Smudge tool σέρνοντας γρήγορα στα άκρα ενός αντικειμένου δίνει την αίσθησης της κίνησης, λέγεται και εργαλείο μουτζουρώματος, ουσιαστικά παίρνει το χρώμα και το μετακινεί. Με τα δύο πρώτα εργαλεία μπορείτε να κάνετε μικροδιορθώσεις σε κάποιες περιοχές. Υπάρχουν και φίλτρα που κάνουν αντίστοιχη εργασία. Filter→Blur (με 6 επιλογές) και Filter→Sharpen. Από το Sharpen μας ενδιαφέρει το Unsharp mask εντολή που χρησιμοποιούμε σε όλες τις εικόνες μας για να τους δώσουμε οξύτητα. Ίσως είναι το πιο χρήσιμο φίλτρο και έχει 3 ρυθμίσεις amount: ποσότητα όξυνσης, radius: καθορίζει το πλήθος των pixels και το Threshold: καθορίζει την ομοιότητα των pixels. Η χρήση των ρυθμίσεων ποικίλλει, πολλοί υποστηρίζουν ότι πρέπει το amount να φτάνει μεγάλα νούμερα (έως 170) και το Radius έως 2. Το threshold κυμαίνεται σταθερά από 0 έως 1. Άλλοι υποστηρίζουν το amount έως 50 και το radius έως 4. Βασικά ο σωστότερος τρόπος είναι να κοιτάμε το preview της εικόνας ώστε να μην παραμορφώνονται τα όρια των αντικειμένων μας και η εικόνα γίνει σκληρή, καλό είναι να βάζετε περισσότερο amount και λιγότερο radius.Dodge tool, Burn tool, Sponge tool. Τα εργαλεία αυτά έχουν να κάνουν με τη διόρθωση της φωτεινότητας. Δουλεύουν με βούρτσες και μπορούμε να φωτίσουμε με το Dodge, να σκουρύνουμε με το Burn και να αυξήσουμε ή να μειώσουμε τον κορεσμό των χρωμάτων με το sponge. Ο κορεσμός έχει να κάνει με την πυκνότητα του χρώματος (πόσο καθαρό είναι) και αφαιρώντας τον η εικόνα γίνεται σχεδόν ασπρόμαυρη.PATHS/ΔΙΑΔΡΟΜΕΣΤο 8ο και 9ο εργαλείο από αριστερά και τα αναδιπλούμενά τους μας χρησιμεύουν στο ξεγύρισμα αντικειμένων δηλαδή στην επιλογή τους με τον πιο ακριβή τρόπο. Όταν χρησιμοποιούμε τα πενάκια πρέπει να έχουμε ανοιχτή και την παλέτα των Paths. Πάντα ξεκινάμε με το Pen Tool με το οποίο προσθέτουμε βασικούς κόμβους γύρω από το αντικείμενο που θέλουμε να επιλέξουμε. Οι κόμβοι αυτοί είναι γωνιώδεις. Είναι πολύ σημαντικό για να κλείσει το path να πατήσουμε πάλι στον πρώτο κόμβο αφού ολοκληρώσουμε το σχήμα. Υπάρχουν 3 τρόποι ξεγυρίσματος, με τον 1ο

χρησιμοποιούμε μόνο το Pen tool και σέρνοντας το βγάζει 2 άξονες (αυτάκια) με τους οποίους μπορούμε να διαμορφώσουμε το Path και να το προσαρμόσουμε ακριβώς στο σχήμα μας. Ο 2ος τρόπος είναι να περιτρέξουμε το σχήμα μας και μετά να χρησιμοποιήσουμε τα βοηθητικά πενάκια add anchor point και delete anchor point τα οποία προσθέτουν και αφαιρούν κόμβους πιο κοίλους (και αυτοί έχουν αυτάκια) ώστε να επιλέξουμε με ακρίβεια. Το freeform είναι δύσχρηστο ενώ το convert point μετατρέπει τους κοίλους κόμβους σε γωνιώδεις. Το Direct Selection tool επιλέγει ένα κόμβο για να τον διαμορφώσουμε και τέλος το Path Selection tool επιλέγει όλο το Path.Με τον 3ο τρόπο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε εργαλείο επιλογής. Αφού επιλέξουμε, πάμε στην παλέτα των paths→make work path. Η εντολή αυτή μετατρέπει τη επιλογή σε path όμως δεν έχει πολύ καλή ακρίβεια και τοποθετεί πολλούς κόμβους τυχαία. Τα paths χρειάζονται πολύ εμπειρία και εξάσκηση για να γίνουν σωστά. Πρέπει να ακολουθούμε κάποιες οδηγίες. Με το που τελειώσουμε το path πρέπει να το κάνουμε save και να του δώσουμε όνομα. Πάντα πρέπει να δουλεύουμε σε μεγάλη μεγέθυνση και να είμαστε 1 με 2 pixels μέσα στο αντικείμενό μας. Βασικός σκοπός είναι να μην πάρουμε καθόλου περιοχές γειτονικές γι’ αυτό είναι καλύτερο να αφαιρέσουμε λίγα pixels παρά να φαίνονται τα όρια άλλου αντικειμένου ή χρωματικής επιφάνειας. Με όσο λιγότερους κόμβους φτιάχνουμε το path τόσο πιο ομαλή γίνεται η επιλογή. Να

9

αποφεύγετε να κάνετε δύο paths στην ίδια εικόνα κυρίως όταν προορίζεται για τυπογραφείο (quark κ.τ.λ.) γιατί μπορεί να μπερδευτείτε. Για να μετατρέψουμε το path σε επιλογή πατάμε την εντολή make selection και ρυθμίζουμε το feather ανάλογα με το τι θέλουμε. Συνήθως βάζουμε λίγο για να μη φλουτάρουν πολύ τα άκρα. Αν πάει τυπογραφείο η εικόνα πρέπει να εκτελέσουμε και την εντολή clipping path και να σώσουμε την εικόνα σε αρχείο Photoshop EPS αλλιώς δεν αναγνωρίζεται το Path από τα προγράμματα σελιδοποίησης.Αν τώρα έχουμε ένα αντικείμενο που χρειάζεται εσωτερική αφαίρεση (λάστιχο αυτοκινήτου) κάνουμε το path, το κλείνουμε και αφού ολοκληρώσουμε το εξωτερικό πάμε στα options και επιλέγουμε το subtract from path area, κάνουμε κλικ πάνω στην παλέτα των paths για να επιλέξουμε το αρχικό path και με το pen tool περιτρέχουμε την περιοχή που θέλουμε να αφαιρέσουμε. Αν κάνουμε make selection θα δούμε και την εφαρμογή της. Αν τώρα θέλουμε να προσθέσουμε κάτι κάνουμε το ίδιο και αντί για subtract κάνουμε add. Πολλές φορές όταν κάνουμε make selection και copy→paste το path αντί για το περιεχόμενο αντιγράφεται ένα μέρος του path αυτό σημαίνει ότι είναι ενεργοποιημένοι οι κόμβοι και πρέπει να κάνουμε κλικ στο γκρι πλαίσιο κάτω από το path ώστε να μείνει σκέτη η επιλογή (σα να το έχουμε επιλέξει με το λάσο) χωρίς να φαίνονται οι κόμβοι. Συμπληρωματικά αναφέρω ότι όπως και όλες οι επιλογές έτσι και τα paths διαθέτουν εντολές fill και stroke (περίγραμμα). Το 9ο εργαλείο από δεξιά σχετίζεται και αυτό με το path. Διαθέτει διάφορα σχήματα τα οποία λειτουργούν σαν έτοιμα paths, μπορούν να ανασχηματιστούν και να διαμορφωθούν με το direct selection tool και προστέθηκαν για να εξυπηρετήσουν σχεδιαστικές ανάγκες. Το Τ είναι το σύμβολο του κειμενογράφου. Mπορούμε να επιλέξουμε γραμματοσειρά, να υπογραμμίσουμε, να αλλάξουμε μέγεθος, χρώμα, να γράψουμε κάθετα και να έχουμε το σχήμα των γραμμάτων σε μορφή επιλογής, αν μεταφέρουμε την επιλογή σε άλλο layer και κάνουμε copy→paste τότε τα γράμματα θα σχηματιστούν από χρώματα της περιοχής πάνω στην οποία βρίσκονταν.Είναι ο καλύτερος κειμενογράφος έως αυτή την έκδοση, υποστηρίζει και ρυθμίσεις παραγράφου (στένεμα, παραμόρφωση κ.τ.λ.) και έχει και επιλογή warped text για να γράφουμε σε μορφή τόξου και πολλών άλλων σχημάτων. Επειδή πολλές εφαρμογές δεν εκτελούνται πολλές φορές πρέπει να κάνουμε layer→rasterise→type αυτό σημαίνει ότι πλέον τα γράμματα γίνονται bitmap και τα βλέπει σαν εικόνα άρα χάνουν τις παραπάνω ιδιότητες. Επίσης μπορούμε να μετατρέψουμε τα γράμματα σε path, layer→type→create work path.Το πρωτελευταίο εργαλείο από αριστερά χρησιμεύει για τη δημιουργία γραπτών και ηχητικών σημειώσεων με πληροφορίες που θέλουμε να θυμόμαστε. Το Eyedropper tool είναι πολύ σημαντικό γιατί με αυτό μπορούμε να μετράμε τα ποσοστά των χρωμάτων ώστε όταν κάνουμε προσαρμογές χρωμάτων να ελέγχουμε ακριβώς το τελικό χρώμα. Τα ποσοστά του σταγονόμετρου τα βλέπουμε στο πλαίσιο window→show info όπου έχουμε τη δυνατότητα να τα εποπτεύουμε σε 2 καταστάσεις χρωμάτων (τις οποίες και επιλέγουμε από το palette options. Στο αναδιπλούμενο μενού υπάρχει και χάρακας για μετρήσεις.Το Hand tool μας βοηθάμε να μετακινούμαστε μέσα στην εικόνα όταν έχουμε μεγάλη μεγέθυνση. Η συντόμευση του είναι το space. Αντίστοιχη δουλειά κάνει και ο navigator (window), πλοήγηση στην εικόνα.Το τελευταίο εργαλείο είναι το zoom tool. Με το φακό ζουμάρουμε ή το αντίθετο στην εικόνα μας. Αντίστοιχες εντολές θα βρούμε στο menu, view.Ακριβώς κάτω από τα εργαλεία υπάρχουν 2 τετράγωνα με χρώμα. Αυτά ονομάζονται foreground και background color. Κάνοντας διπλό κλικ πάνω τους εμφανίζεται ο

10

color picker όπου μπορούμε να φτιάξουμε ότι χρώμα θέλουμε με χιλιάδες αποχρώσεις και κορεσμούς ακόμα και pantone. Τα χρώματα αναγράφονται με ποσοστά και στα 4 μοντέλα χρωμάτων. Υπάρχει και επιλογή only web colors. Στο view συναντάμε τις παλέτες color, swatches, styles. Το color συνοδεύει τα foreground και background color και μπορούμε απ’ ευθείας από εκεί να επιλέξουμε χρώμα. Η παλέτα αυτή σε σχέση με το color picker μπορεί να είναι συνέχεια ανοιχτή. Τα swatches περιέχουν κάποια έτοιμα χρώματα που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και επίσης μπορούμε να φτιάξουμε δικά μας και να τα αποθηκεύσουμε εκεί. Διαλέγουμε χρώμα από το color picker και κάνουμε κλικ στην παλέτα των swatches και αποθηκεύεται. Στο style θα βρούμε κάποια έτοιμα Patterns που μπορούμε να εφαρμόσουμε σε layers με γράμματα ή και επιλεγμένες περιοχές για να φτιάξουμε κουμπιά το οποίο ουσιαστικά συνεργάζεται με το menu layer→layer style.Οι Μάσκες και τα Κανάλια (channels)Οι Μάσκες ουσιαστικά είναι ένας τρόπος επιλογής. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάθε τι που επιλέγουμε ουσιαστικά το «μασκάρουμε». Καλύπτουν το τμήμα της εικόνας που δεν θέλουμε να επεξεργαστούμε με ένα κόκκινο διάφανο χρώμα του οποίου ρυθμίζουμε την αδιαφάνειά του. Η default τιμή είναι το 50% αν μειωθεί πολύ ώστε να γίνει άσπρο μετά δε μασκάρει. Quick Mask Mode, η κατάσταση γρήγορης μάσκας βρίσκεται κάτω από τα εικονίδια foreground και background color στα εργαλεία. Επιλέγουμε κάτι και πατάμε το Quick Mask Mode, παρατηρούμε ότι η περιοχή εκτός της επιλογής γίνεται κόκκινη και ότι κάνουμε επηρεάζει την επιλογή μας. Αν θέλουμε να διορθώσουμε την επιλογή παίρνουμε το πινέλο ή το μολύβι. Το μαύρο χρώμα αφαιρεί και το λευκό προσθέτει επιλογή. Όταν είμαστε σε κατάσταση γρήγορης μάσκας τα foreground και background color αυτόματα γίνονται ασπρόμαυρα για να εξυπηρετήσουν τη μάσκα. Οι μάσκες συνεργάζονται με τα κανάλια. Τι είναι όμως τα κανάλια; Περιέχουν πληροφορίες χρώματος, όταν λοιπόν ανοίγουμε μια εικόνα σε κατάσταση RGB ξεκινά με 4 κανάλια, ένα για κάθε πρωτεύων χρώμα του μοντέλου RGB και ένα σύνθετο όπου αναμειγνύονται και τα 3 πρωτεύοντα χρώματα ενώ σε CMYK έχουμε 5. Ουσιαστικά τα κανάλια ακολουθούν τη λογική της τετραχρωμίας. Μπορούμε να δημιουργήσουμε δικά μας κανάλια, τα Alpha όπου μπορούμε να αποθηκεύουμε πληροφορίες για τις μάσκες. Στην κατάσταση γρήγορης μάσκας παρατηρούμε ότι στην παλέτα των channels εμφανίζεται ένα Alpha channel. Μπορούμε να αποθηκεύσουμε τη μάσκα channels→Duplicate channel, στο παράθυρο που εμφανίζεται αν κάνετε new το κανάλι alpha με τη μάσκα γίνονται νέο έγγραφο διαφορετικά θα βρίσκεται σ’ αυτό το αρχείο. Αν θέλουμε να φορτώσουμε την επιλογή της μάσκας πάμε στο select→load selection. Ίσως όλη αυτή η διαδικασία να μπερδεύει, αν δε θέλετε να τη χρησιμοποιήσετε, κάνετε επιλογές με τα εργαλεία επιλογών που έχουμε αναφέρει και πηγαίνετε στο Menu select→save selection→load selection. Αν αποθηκεύσετε την επιλογή κατόπιν με το load ανά πάσα στιγμή την ξαναφορτώνετε.Από το Quick Mask Options που βρίσκεται στα channels μπορείτε να αλλάξετε το χρώμα και την αδιαφάνεια της μάσκας. Στα κανάλια μπορούμε να φτιάξουμε και spot όπου μπορούμε να σώσουμε πληροφορίες 5ου χρώματος σε αρχείο Photoshop DCS 2.0 αναγνωρίσιμο από τα προγράμματα σελιδοποίησης. Όμως είναι ασύμφορο οικονομικά μιας και χρειάζεται 5ος τσίγκος πράγμα που αυξάνει πολύ το κόστος. Τα κανάλια μπορούν να μας εξυπηρετήσουν και στο ξεγύρισμα, κλείνοντας κάποιο από τα ματάκια πολλές φορές γίνεται πιο σαφές το περίγραμμα των αντικειμένων. Επίσης υπάρχουν μικρές διαφορές αν κλείσουμε κάποια κανάλια και μετά μετατρέψουμε την εικόνα σε Grayscale. Πιο καλό αποτέλεσμα έχουμε αν αφήσουμε ανοιχτό το Blue.

11

Layer Masks, οι μάσκες επιπέδων είναι πιο χρήσιμες μιας και μπορούμε να κάνουμε αναμείξεις μεταξύ των layers και να αφαιρέσουμε όποια περιοχή δεν μας αρέσει. Η εκτέλεση γίνεται από το menu layer→add layer mask→reveal/hide all. Η λογική της στηρίζεται πάλι στο πινέλο, το λευκό σβήνει και το μαύρο επαναφέρει ανάλογα με το αν έχουμε κάνει reveal ή hide. Οι μάσκες χρειάζονται δύο layers για να εφαρμοστούν, είμαστε στο επάνω layer και πατάμε hide all, το layer εξαφανίζεται, παίρνουμε το πινέλο ή το μολύβι και με το λευκό χρώμα αρχίζει να εμφανίζεται η εικόνα ή μάλλον τα κομμάτια που εμείς θέλουμε ρυθμίζοντας το opacity και το mode για πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα. Το reveal κάνει το ανάποδο. Αν θέλουμε να πετάξουμε μια μάσκα την κάνουμε remove και disable για να αδρανοποιηθεί.Guides/ Rulers. Αν πάμε στο View→Rulers εμφανίζονται χάρακες στα όρια της εικόνας για να κάνουμε μετρήσεις. Αν σύρουμε μέσα από τους χάρακες, βγαίνουν οδηγοί (guides) που είναι πολύ χρήσιμοι σε στοιχίσεις κ.τ.λ.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΧΡΩΜΑΤΩΝΆλλο ένα βασικό κεφάλαιο του Photoshop που αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε συστηματικά. Ίσως είναι και ένα από τα πιο δύσκολα μέρη του όχι τόσο σε επίπεδο κατανόησης των εντολών αλλά στον σωστό τρόπο διαχείρισης, διόρθωσης και εφαρμογής των χρωμάτων πάνω σε εικόνες. Όπως έχουμε πει ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι η χρωματική συμβατότητα των υπολογιστών. Αν βάλουμε το ίδιο αρχείο σε 5 διαφορετικούς υπολογιστές το πιο πιθανό είναι να δούμε 5 διαφορετικά αποτελέσματα όσον αφορά την απόδοση των χρωμάτων. Εκτός αυτού του προβλήματος θα αναφέρω όλες τις περιπτώσεις χρωματικών αποκλίσεων από το πρωτότυπο. Για να τυπωθεί μια φωτογραφία σε βιβλίο η διαδικασία είναι η εξής: 1) η σάρωση του πρωτότυπου, όσο καλύτερο είναι το πρωτότυπο τόσο λιγότερες απώλειες θα έχει το τελικό αποτέλεσμα. Όλα τα scanners διαθέτουν ένα υποτυπώδες λειτουργικό επεξεργασίας αλλά κανένα δε συγκρίνεται με του Photoshop. Μπορούμε να σκανάρουμε μέσα από το menu File→Import→μάρκα σαρωτή. Καλό είναι να χρησιμοποιείτε σαρωτές (scanners) υψηλής ανάλυσης, τα φτηνά δεν εξυπηρετούν. Το σκανάρισμα έχει πάντα απόκλιση από το πρωτότυπο, εμείς πρέπει να ρυθμίσουμε την εικόνα μας να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στο πρωτότυπο συνδυάζοντας λειτουργίες του σαρωτή και του Photoshop. Οι σαρωτές χωρίζονται σε 2 κατηγορίες με βάση τον τρόπο σάρωσης και υπάρχουν και κάποιοι που προσπαθούν να κάνουν μια μείξη των 2. Οι προσιτοί σε τιμές είναι οι επίπεδοι ενώ τα τύμπανα είναι πολύ ακριβά όμως η διαφορά σε ποιότητα σκαναρίσματος είναι πολύ μεγάλη 2) Απώλειες έχουμε και κατά τη διαδικασία παραγωγής των φιλμ, καλό είναι να έχετε ένα καλό ατελιέ παραγωγής φιλμ ώστε να έχετε σταθερή ποιότητα.3) Το χαρτί που θα τυπωθεί. Τα περιοδικά με μεγάλο τιράζ χρησιμοποιούν φθηνό χαρτί, ελαφρύ, με κακή απορροφητικότητα μελανιών με αποτέλεσμα να έχουμε μέτριες αποδόσεις των πρωτοτύπων. 4) Οι μηχανές του τυπογραφείου. Οι κυλινδρικές έχουν μεγάλη διαφορά στην απόδοση των χρωμάτων σε σχέση με τις επίπεδες. Η εκτύπωση σε επίπεδη στοιχίζει πολύ γι’ αυτό τις χρησιμοποιούν σε δουλειές πιο καλλιτεχνικές όπως είναι λευκώματα φωτογραφιών, διαφημιστικά έντυπα, εξώφυλλα, αφίσες κ.τ.λ. Η χρωματική επεξεργασία γίνεται από το menu Image→Adjustments και Layer→New Adjustment Layer συνήθως δουλεύουμε σε CMYK ή RGB. Ουσιαστικά οι δυνατότητες επεξεργασίας και χρωματικής διόρθωσης είναι ίδιες και στα 2 menu με κάποιες μικροδιαφορές. Το Adjustments περιέχει περισσότερες επιλογές προσαρμογής χρωμάτων αλλά το πλεονέκτημα του New Adjustment Layer είναι ότι οι χρωματικές επεμβάσεις δεν γίνονται απ’ ευθείας στο layer της φωτογραφίας αλλά τοποθετούνται σε χωριστό layer. Μπορούμε να το κάνουμε drug n drop και να το

12

εφαρμόσουμε σε άλλες εικόνες με παρόμοια προβλήματα ή αν τελικά αποφασίσουμε ότι δεν είναι σωστή η επεξεργασία πετάμε το layer και η φωτογραφία επανέρχεται στην αρχική της κατάσταση. Χρειάζεται λίγη προσοχή μονάχα να μην μπερδευτούμε επειδή το layer αυτό περιέχει πληροφορίες προσαρμογής και όχι εικόνα. LevelsΜε τα levels επεμβαίνουμε στην τονικότητα και τη χρωματική ισορροπία της εικόνας ρυθμίζοντας τους σκούρους, ανοιχτούς και μεσαίους τόνους. Στη πάνω μεριά βρίσκεται το κανάλι όπου μπορούμε να ρυθμίσουμε κάθε χρώμα χωριστά ανάλογα με το τι μοντέλο χρησιμοποιούμε. Ένας εύκολος τρόπος μιας πρώτης διόρθωσης είναι να μετακινήσουμε το μαύρο τριγωνικό μοχλό κύλισης σε όλα τα κανάλια στην αρχή του ιστογράμματος των input levels. Η διαφορά με την αρχική εικόνα είναι αισθητή πατώντας το preview μπορούμε να τις συγκρίνουμε, επίσης τοποθετώντας το σταγονόμετρο πάνω στην εικόνα βλέπουμε τις αλλαγές σε ποσοστά χρωμάτων. Με τα output levels ρυθμίζουμε την αντίθεση της εικόνας, ο μαύρος μηχανισμός κύλισης ελέγχει τους σκούρους τόνους ενώ ο λευκός τους ανοιχτούς. Στα input έχουμε και γκρι μοχλό για επεμβάσεις τονικότητας. Αφού τελειώσετε και το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό μπορείτε να κάνετε save τις ρυθμίσεις και μετά να τις κάνετε load σε άλλες εικόνες, χωρίς να σημαίνει ότι θα έχουμε το ίδιο επιθυμητό αποτέλεσμα γιατί κάθε εικόνα έχει άλλα προβλήματα. Πρέπει να διορθώνετε σταδιακά με τις προσαρμογές χρωμάτων γιατί αν κάνετε πολλές αλλαγές με το preview βλέπετε όλες τις αλλαγές μαζί άρα δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε τις διαφορές μεταξύ 2 ρυθμίσεων μη διαδοχικών. Κάνετε κάποιες ρυθμίσεις, μετά πατήστε ΟΚ να εφαρμοστούν και ξανανοίξτε την παλέτα των levels για να συγκρίνετε τις πρόσφατες ρυθμίσεις με αυτές που θα κάνετε άμεσα. Αυτό ισχύει για όλες τις προσαρμογές όπως και το save→load.Auto LevelsΗ προσαρμογή γίνεται αυτόματα αλλά σπάνια επιφέρει σωστά χρωματικά αποτελέσματα. Συνήθως λειτουργεί με εικόνες που δεν έχουν έντονες χρωματικές αντιθέσεις.Auto ContrastΑυτόματη αντιστοιχία σκούρων και ανοιχτών τόνων στο μαύρο και το λευκό. Πολλές περιοχές καίγονται και χάνουν τη λεπτομέρεια.Auto ColorΚάνει αυτόματη προσαρμογή χρωμάτων αναλύοντάς τα αλλά με πολλά λάθη στην απόδοση κάποιων τόνων.CurvesΜε τις καμπύλες κατανομής τόνων μπορούμε να προσαρμόσουμε τη φωτεινότητα μιας εικόνας όπως και στα levels. Η διαφορά τους είναι ότι στα levels είχαμε σκούρους, μεσαίους και ανοιχτούς τόνους μονάχα, ενώ εδώ μετακινώντας την καμπύλη και προσθέτοντας κόμβους έχουμε τη δυνατότητα να επέμβουμε σε όσα σημεία θέλουμε. Βέβαια θέλει προσοχή στη χρήση και αρκετή εξοικείωση. Καλό είναι να παίρνετε την καμπύλη από το κέντρο και να την μετατοπίζετε προς τα πάνω ή κάτω αν θέλετε να σκουρύνετε ή να φωτίσετε. Σιγά σιγά προσθέστε κόμβους (έως 16) για μικροεπεμβάσεις σε συνδυασμό με τα channels για κάθε χρώμα. Το μεγάλο πλεονέκτημα των curves είναι ότι προσθέτουν και αφαιρούν χρώμα ώστε να διορθώσουν τη φωτεινότητα σε αντίθεση με το Brightness που ουσιαστικά όταν ανοίγουμε μια εικόνα μοιάζει να «ξεβάφει». Οι καμπύλες είναι από τις πολύ χρήσιμες προσαρμογές.

13

Color BalanceΗ προσαρμογή χρωματικής ισορροπίας λειτουργεί βάσει της αντίθεσης των χρωμάτων. Στον τροχό των χρωμάτων κάθε χρώμα βλέπουμε ότι έχει το αντίθετό του. Το αντίθετο του κυανού είναι το κόκκινο, της magenta το πράσινο και του κίτρινου το μπλε. Όταν αυξάνουμε το ένα, μειώνεται το άλλο. Π.χ. Αν μια εικόνα έχει πολύ magenta βάζουμε πράσινο και η εικόνα επανέρχεται στα φυσιολογικά της χρώματα χωρίς να επηρεαστούν τα υπόλοιπα χρώματα. Έχουμε δυνατότητα προσαρμογής σε σκούρους, μεσαίους και ανοιχτούς τόνους και καλό είναι να είναι επιλεγμένο το preserve luminosity για να μην έχουμε ανεπιθύμητες αλλαγές στη φωτεινότητα καθώς αλλάζουμε τα χρώματα. Οι τιμές διόρθωσης είναι από 100 έως -100.Brightness/ContrastΠροσαρμόζουν την φωτεινότητα και την αντίθεση με ένα βήμα μόνο χωρίς δυνατότητα επιλογής σκούρων, μεσαίων και ανοιχτών τόνων. Καλύτερα να κάνετε αυτή τη δουλειά με το Curves. Χρήσιμο είναι το contrast ιδίως σε παλιές φωτογραφίες ή σε μουντές όπου δεν είναι σαφή τα λευκά και τα μαύρα και αυξάνει τη μεταξύ τους αντίθεση.Hue/SaturationΡυθμίζει τη χροιά, τον κορεσμό και τη φωτεινότητα της εικόνας. Μπορούμε να δουλέψουμε σε master όπου επηρεάζεται όλη η εικόνα και σε μεμονωμένα χρώματα. Με το hue κινούμαστε ουσιαστικά πάνω στον τροχό των χρωμάτων και μπορούμε να τα αλλάξουμε. Οι μπάρες στην κάτω μεριά δείχνουν η πρώτη τα αρχικά χρώματα και η δεύτερη τα τροποποιημένα. Υπάρχουν χιλιάδες αποχρώσεις και σε συνδυασμό με τα άλλα δύο μπορούμε να φτιάξουμε ότι χρώμα θέλουμε. Ο κορεσμός έχει να κάνει με την πυκνότητα του χρώματος, αν σύρουμε τον τριγωνικό μοχλό κύλισης προς τα αριστερά τα χρώματα χάνουν τη λάμψη τους και στο -100 είναι ασπρόμαυρα ενώ στο 100 έχουν τη μέγιστη λάμψη. Το lightness αντιστοιχεί στο Brightness. Τέλος κλικάροντας την εντολή colorize χρωματίζεται όλη η εικόνα με το χρώμα του foreground color. Το colorize είναι πολύ χρήσιμο στον επιχρωματισμό ασπρόμαυρων εικόνων. Επιλέγουμε κάθε περιοχή χωριστά για να της δώσουμε το χρώμα που θέλουμε. Το colorize για να λειτουργήσει πρέπει πρώτα να μετατρέψουμε το αρχείο από Grayscale σε CMYK ή RGB.DesaturateΑφαιρεί τα χρώματα μιας έγχρωμης φωτογραφίας και την κάνει ασπρόμαυρη ενώ το μοντέλο παραμένει έγχρωμο. Δυστυχώς όμως η απόδοση των γκρι τόνων είναι κάπως πεσμένη και μουντή, είναι χρήσιμο όταν θέλουμε να κάνουμε ασπρόμαυρα κάποια τμήματα της φωτογραφίας. Ο πιο σωστός τρόπος μετατροπής είναι να κάνουμε την εικόνα Grayscale.Match ColorΤο Luminance ρυθμίζει τη φωτεινότητα. Αυτό που μας ενδιαφέρει κυρίως είναι ο συνδυασμός του color intensity (κορεσμός χρώματος) με το fade (ομαλό σβήσιμο της έντασης του χρώματος) και το neutralize που κάνει το αποτέλεσμα χρωματικά πιο ουδέτερο.Replace colorΔημιουργεί μια μάσκα σε χρωματικές περιοχές που επιλέγουμε με σταγονόμετρο και τα αντικαθιστά με χρώματα που δημιουργούμε από επιλογές hue, saturation και Lightness που διαθέτει. Είναι αρκετά δύσχρηστο και ανακριβές γιατί η μάσκα είναι δισδιάκριτη παρά το ότι διαθέτει fuzziness, γιατί η επιλογή γίνεται βάσει χρωματικών περιοχών οπότε επιλέγει και περιοχές που μπορεί να μη θέλουμε να αλλάξουμε. Ουσιαστικά επιλέγουμε στο περίπου.

14

Selective ColorΕίναι από τις πιο σημαντικές εντολές προσαρμογής χρωμάτων. Μπορούμε να επιφέρουμε μικροχρωματικές αλλαγές σε κάθε ένα από τα προσθετικά και αφαιρετικά χρώματα αλλά μπορούμε να δουλέψουμε και σε μαύρους, λευκούς και ουδέτερους τόνους. Η ρύθμιση γίνεται επεμβαίνοντας σε κάθε χρώμα χωριστά προσθέτοντας ή αφαιρώντας στο χρώμα που έχουμε επιλέξει τα χρώματα της τετραχρωμίας. Επιλέγοντας το Red π.χ. μπορούμε να προσθέσουμε ή να αφαιρέσουμε cyan, magenta, yellow και Black μόνο στα κόκκινα. Έτσι στη φωτογραφία μας θα αλλάξουν μόνο τα κόκκινα χωρίς να επηρεαστούν τα άλλα χρώματα. Το selective color είναι μια εντολή που θα συναντήσουμε και σε πολλά scanners καλής ποιότητας γιατί αυξάνει ή μειώνει την ποσότητα των χρωμάτων χρησιμοποιώντας τα χρώματα της τετραχρωμίας.Μπορούμε να δουλέψουμε με δύο μεθόδους. 1) Relative: αλλάζει την ποσότητα των χρωμάτων CMYK σε ποσοστά επί του συνόλου. Δηλαδή αν αλλάξουμε ένα pixel με 50% magenta και προσθέσουμε 10% η αλλαγή που κάνουμε είναι να προσθέσουμε 5% επί του χρώματος, συνολικά 55%. Αυτή η επιλογή δεν μπορεί να επηρεάσει το καθαρό λευκό το οποίο δεν περιέχει άλλα χρώματα. Στην τυπογραφία το λευκό αντιστοιχεί στο 5% CMY «για να μην κάνει τρύπα» ενώ το μαύρο για να έχει λεπτομέρεια πρέπει να είναι κάτω από 95% και για ασφάλεια κάτω από 90%.2)Absolute: σ΄ αυτή την περίπτωση αν προσθέσουμε 10% σε 50% magenta θα έχουμε 60%.Channel MixerΜπορούμε να τροποποιήσουμε το χρώμα ενός καναλιού αναμειγνύοντας τα τρέχοντα χρώματά τους. Με αυτό μπορούμε να δημιουργήσουμε σωστούς ασπρόμαυρους και sepia τόνους. Στο output channel επιλέγουμε το χρώμα που θέλουμε να αναμείξουμε και αλλάζουμε με τον τριγωνικό μοχλό κύλισης τις τιμές στα source channels. Επιλογή χρήσιμη πιο πολύ στη δημιουργία περίεργων χρωμάτων παρά σε χρωματικές διορθώσεις.Gradient MapΕπιχρωματίζει την εικόνα βάσει του ντεγκραντέ που θα επιλέξουμε. Εντολή για δημιουργία χρωματικών εφέ που είναι όμως εύκολα αναγνωρίσιμη και συνηθισμένη.Photo filterΔιαθέτει όλα τα βασικά χρωματικά φίλτρα της παραδοσιακής φωτογραφίας αλλά και επιλογή χρώματος. Shadow/ HighlightΕξελιγμένη εντολή ρύθμισης των σκούρων, μεσαίων και ανοιχτών τόνων. Μπορούμε να επιτύχουμε μια σχετικά καλή διόρθωση του κοντράστ της εικόνας χωρίς επιλογές. Πρέπει να χρησιμοποιείται προσεκτικά κυρίως στα shadows για να μη χαθούν λεπτομέρειες μέσα στα σκούρα χρώματα. Το amount είναι ο όγκος διόρθωσης, το tonal width είναι το εύρος τονικότητας και το radius η έκταση της διόρθωσης.InvertΚάνει αντιστροφή των χρωμάτων από αρνητικό σε θετικό και το αντίθετο.EqualizeΕπαναδιανέμει τις τιμές φωτεινότητας των pixels της εικόνας βρίσκοντας την πιο φωτεινή και πιο σκούρα τιμή προσαρμόζοντας τις στην κλίμακα grayscale. Το πιο φωτεινό αντιστοιχεί στο λευκό και το πιο σκούρο στο μαύρο. Ουσιαστικά ρυθμίζει τη φωτεινότητα της εικόνας.Threshold

15

Παράγει εικόνες υψηλού contrast όπου χάνονται οι γκρι διαβαθμίσεις και η εικόνα σχηματίζεται από μαύρο και λευκό μόνο.PosterizeΚαθορίζει τις τιμές φωτεινότητας για κάθε κανάλι μιας εικόνας και τα ταιριάζει στο πλησιέστερο επίπεδο. Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται πλακάτες επιφάνειες στην εικόνα χωρίς πολλές λεπτομέρειες.VariationsΕίναι ένας γρήγορος τρόπος χρωματικής διόρθωσης όχι μεγάλης ακρίβειας. Έχουμε δυνατότητα επέμβασης σε ανοιχτούς, σκούρους και μεσαίους τόνους, στον κορεσμό και τη φωτεινότητα της εικόνας. Στην πάνω μεριά είναι η αρχική εικόνα και δίπλα βλέπουμε τις επεμβάσεις μας. Μπορούμε να προσθέσουμε πράσινο, κίτρινο, κόκκινο, κυανό, ματζέντα και μπλε.

Κλείνοντας με τις προσαρμογές χρωμάτων θα ήθελα να τονίσω ότι πρέπει να πειραματιστείτε πολύ ώσπου να κατανοήσετε πλήρως την λειτουργία των εντολών. Καλό είναι να κάνετε πρώτα μια γενική βασική διόρθωση στη φωτογραφία και μετά να επιλέγετε περιοχές ώστε να τις επεξεργάζεστε μεμονωμένα για να μην επηρεάζεται όλη η εικόνα μας. Προσπαθήστε να συνδυάστε διαφορετικές εντολές προσαρμογής και χρησιμοποιήστε κυρίως τα Levels, το Color Balance, τα Curves και το Selective Color.Επιστρέφοντας στο menu Image θα συναντήσουμε τις εντολές Calculations και Apply Image οι οποίες χρησιμοποιούνται και αυτές για αναμείξεις.Το Calculations υπολογίζει με μαθηματικό τρόπο την αντιστοιχία των pixels 2 καναλιών και συνδυάζει το αποτέλεσμα σε ένα κανάλιApply image. Κάνουμε ένα νέο layer το τοποθετούμε κάτω και πατάμε apply image. Ουσιαστικά φωτογραφίζει όλα τα layers που βρίσκονται από πάνω και δημιουργεί ένα ενιαίο αντίγραφό τους στο άδειο χωρίς να γίνουν flatten.Το Histogram δεν αλλάζει τις εικόνες μας αλλά απεικονίζει το πλήθος των pixels που αντιστοιχούν σε κάθε επίπεδο φωτεινότητας. Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να δούμε την τονικότητα και το αν η εικόνα έχει αρκετή λεπτομέρεια και να την επεξεργαστούμε. Όσο πιο ομοιόμορφο είναι το ιστόγραμμα τόσο καλύτερη είναι η εικόνα μας. Ας επιστρέψουμε στο Edit και να δούμε το Preferences. Εκεί μπορούμε να επιφέρουμε ρυθμίσεις όσον αφορά το ίδιο το πρόγραμμα, να αλλάξουμε το χρώμα των οδηγών, τον αριθμό undo του History γιατί ξεκινά συνήθως με 20 ( History states 200 π.χ.), την εμφάνιση του κέρσορα, το χρώμα του πλέγματος κ.τ.λ. Καλό είναι να πάτε και στο memory & image cache και να το αυξήσετε, το photoshop θα τρέχει πολύ πιο γρήγορα. Πρέπει να αφήσετε και μνήμη για να τρέχει το λειτουργικό.

ACTIONSΣτα Actions μπορούμε να γράψουμε τα βήματα που κάνουμε στο photoshop πατώντας το REC. Συνήθως καταγράφουμε εντολές που μπορούμε να επαναλάβουμε σε πολλές φωτογραφίες όπως το image size, canvas size, προσαρμογές χρωμάτων κ.τ.λ. Window→Actions. Ανοίγουμε ένα νέο Action, μπορούμε να βάλουμε και function key (f1…) για να εκτελείται η εντολή από το πληκτρολόγιο, κατόπιν πατάμε record και κάθε εντολή μας γράφεται, μόλις ολοκληρώσουμε πατάμε stop. Πάμε στην επόμενη εικόνα που θέλουμε να εφαρμόσουμε τις ίδιες εντολές και πατάμε το function key ή το play. Υπάρχουν και κάποια έτοιμα actions που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε.

16

FILTERSΤα περισσότερα φίλτρα χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία εφέ και γραφικών. Ήδη έχουμε αναφερθεί σε κάποια που επιτελούν πιο χρήσιμες λειτουργίες. Εκτός από αυτά που έχει ήδη το Photoshop υπάρχουν χιλιάδες άλλα τα πιο σημαντικά είναι τα eye candy, τα KPT, κ.τ.λ. Για να τα χρησιμοποιήσετε δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις απλά χρειάζεται χρόνος για πειραματισμό και μπορείτε να έχετε αξιοπρεπή αποτελέσματα. Το πρόβλημα με τα φίλτρα είναι ότι τα αποτελέσματά τους σε γενικές γραμμές είναι αναγνωρίσιμα και κοινά λόγω της πολλής χρήσης. Ωστόσο κάποια μας διευκολύνουν στο να κάνουμε γρήγορα σκιές, κουμπιά, σύννεφα κ.τ.λ. Με το φίλτρο extract μπορούμε να απομονώσουμε ένα αντικείμενο, ουσιαστικά λειτουργεί σαν selection.Το liquify έχει πλάκα γιατί μπορείτε να παραμορφώσετε ανθρώπους ή ότι θέλετε και να μοιάζει με καρικατούρα.Με το pattern maker φτιάχνετε τα δικά σας σχέδια χρησιμοποιώντας εικόνες. Επιλέγετε ένα κομμάτι της εικόνας και το μετατρέπει σε pattern.Τα artistic, brush strokes, distort, pixelate, sketch, stylize και texture είναι χρήσιμα στη δημιουργία φόντων και εφέ.Τα φίλτρα Blur τα έχουμε ήδη αναφέρει, χρησιμεύουν για να θαμπώσουν την εικόνα ή μια περιοχή. Έχει διάφορα είδη blur.Το noise είναι πολύ χρήσιμο σε περιοχές που έχουν χαθεί οι πόροι και φαίνονται ψεύτικες. Ο θόρυβος αντιστοιχεί στον κόκκο του φιλμ. To dust n scratches αφαιρεί τον κόκκο, γρατσουνιές κ.τ.λ. αλλά θέλει προσοχή γιατί αν το παρακάνετε φαίνεται ψεύτικο.Στο render μπορούμε να δώσουμε ψευτοτριδιάστατη αίσθηση, να φτιάξουμε σύννεφα, εφέ φακών με κηλίδες του Newton (lens flare) και να αλλάξουμε το φως με το lighting effects.Στο sharpen→unsharp mask έχουμε αναφερθεί αναλυτικά.

AUTOMATE/IMAGE READYΛόγω της μεγάλης ζήτησης των sites ήταν φυσικό όλα τα προγράμματα γραφικών να ενσωματώσουν εντολές ή και υποπρογράμματα με τα οποία μπορούμε να κάνουμε κάποια απλά sites. Τέτοιες εντολές θα βρούμε μέσα στο automate ενώ το Image Ready είναι ένα πρόγραμμα που ενσωματώνει εντολές για να κάνουμε rollover effects, να φτιάχνουμε υποτυπώδη animations και να τα σώζουμε σαν GIF. Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κώδικα HTML.Στο automate θα βρούμε και δυνατότητες που εξυπηρετούν τους φωτογράφους όπως είναι το contact.File→ automate→Batch. Με την εντολή αυτή μπορούμε να παίξουμε ένα action σε ένα φάκελο με φωτογραφίες και σε υποφακέλους.automate→Droplet φτιάχνουμε actions και κατόπιν droplets που μπορούμε να εφαρμόσουμε πάλι σε φακέλους με εικόνες. Droplets φτιάχνουμε και στο Image Ready με την Optimize pallete.automate→Conditional Mode Change αλλάζει μοντέλο χρώματος.automate→contact sheet II επιλέγουμε ένα φάκελο και πατώντας την εντολή αυτή δημιουργείται μια σελίδα όπου βάζει όλες τις φωτογραφίες του και τις τοποθετεί στη σελίδα σαν εικονίδια. Μπορούμε να ορίσουμε το μέγεθος της σελίδας, γραμματοσειρά και σε πόσες στήλες και σειρές θα μπουν οι εικόνες. Αν έχουμε ένα

17

φάκελο με 10 εικόνες ποικίλων μεγεθών με το contact sheet θα μπουν αυτόματα σε μια σελίδα σε σμίκρυνση ώστε να χωράνε και να τις τυπώσουμε όλες μαζί.automate→fit image είναι αντίστοιχο με το Image size αλλά η μονάδα μέτρησης είναι μόνο σε pixels.automate→Convert multi-page PDF to PSD με την εντολή αυτή μπορούμε να σώσουμε κάθε σελίδα ενός PDF αρχείου σε αρχείο Photoshop.automate→Picture Package, πολλαπλασιάζει τη φωτογραφία για να τυπωθεί μαζικά π.χ. τετράδα φωτογραφιών ταυτότητας.automate→Web Photo Gallery, μας δίνει τη δυνατότητα να φτιάξουμε ένα υποτυπώδες site στο internet όπου παρουσιάζονται οι εικόνες μας σε thumbnails και με διπλό κλικ μεγεθύνονται. Έχει διάφορες επιλογές παρουσίασης και μην ξεχνάτε να διαλέξετε source και destination.Με την εντολή Save for the web μπορούμε να έχουμε προεπισκόπηση της εικόνας και να τις δώσουμε βελτιστοποιημένες επιλογές. Μπορούμε να κάνουμε διάφορες ρυθμίσεις, να ενώσουμε slices, να δούμε το μέγεθος του αρχείου κ.τ.λ.Για να μπούμε στο Image Ready πάμε File→Jump to ή κλικ στην παλέτα των εργαλείων στο κάτω μέρος. Ανοίγοντας το Image Ready θα δούμε πολλά κοινά με το Photoshop ουσιαστικά το περιβάλλον είναι το ίδιο. Οι βασικές διαφορές εστιάζονται στη δημιουργία animation και rollover effects. Η λογική είναι να φτιάξουμε τα καρέ μας και να τα εισάγουμε File→Import→Files as folders, μπορούμε να εισάγουμε και PDF ή και με άλλους τρόπους. Με την εισαγωγή των εικόνων βλέπουμε τα καρέ τοποθετημένα σε μια μπάρα που θυμίζει πρόγραμμα μοντάζ βίντεο, μπορούμε να ρυθμίσουμε την ταχύτητα των καρέ (ακριβώς δίπλα είναι τα seconds), να κάνουμε κάποια εφέ σαν transition και μπορούμε να φτιάξουμε actions ή να βάλουμε έτοιμα. Ίσως το πιο σημαντικό είναι το rollover effect. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να κάνει κλικ το ποντίκι σε ένα τμήμα μιας εικόνας και να εμφανίζεται μια άλλη εικόνα ή ό,τι θέλουμε.Πρώτα επιλέγουμε με το slice tool (στην παλέτα των slices που βρίσκεται μαζί με το animation μπορούμε να βάλουμε και URL για να κάνουμε link) την περιοχή που θέλουμε να ενεργοποιούμε με το ποντίκι π.χ. ένα κουμπί. Μετά ανοίγουμε την παλέτα των Rollover (window) και κάνουμε new state (διαλέγουμε up, down, click, out κ.τ.λ.) για τη συμπεριφορά του ποντικιού. Μετά επιλέγουμε την εικόνα ή αυτό που θέλουμε να εμφανίζεται με το κλικ του ποντικιού. Μπορούμε να κάνουμε preview μέσα στο πρόγραμμα αλλά και στον explorer από την παλέτα των εργαλείων, θα δείτε το σήμα του Explorer. Η παλέτα μοιάζει με του Photoshop αλλά έχει περισσότερες εντολές για internet όπως είναι το image map που και αυτό χρησιμεύει για links. Βέβαια αυτό που πρέπει να πούμε είναι ότι πολλά πράγματα γίνονται με πολύπλοκο τρόπο ενώ σε προγράμματα ειδικά για δίκτυο θα τα κάναμε πιο εύκολα. Χρειάζεται εξάσκηση και γενικά να έχουμε εξοικείωση με σχεδιασμό ιστοσελίδων για να μπορούμε να δουλέψουμε. Βέβαια μπορούμε να φτιάξουμε πολλά καρέ στο Photoshop και να τα βάλουμε να παίξουν, να κάνουν εφεδάκια κ.τ.λ. Για να δούμε την κίνηση πρέπει να σώσουμε το αρχείο File→Save Optimized as GIF. Αυτό το αρχειάκι μετά μπορούμε να το εντάξουμε σε κάποιο site. Π.χ. Έχουμε ένα logo, φτιάχνουμε άλλο ένα αρχείο με διαφορετικό χρώμα και άλλα 4 αρχεία με βαθμιαία μείωση του opacity. Αν τα εισάγουμε στο Image Ready και τα βάλουμε να παίξουν θα βλέπουμε το logo να αναβοσβήνει αλλάζοντας χρώμα.

18

ΕΙΔΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΚΙΑΣ ΜΕ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΡΙΤΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ

Έχουμε 1 φωτογραφία στην οποία θέλουμε να προσθέσουμε άλλο ένα άτομο. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη σε εξωτερικό χώρο και ο ήλιος ρίχνει φως από μπροστά και δεξιά άρα όλες οι σκιές των ανθρώπων είναι πίσω και αριστερά. Για να είναι αληθοφανές το άτομο που θα ενθέσουμε πρέπει να φτιάξουμε και τη σκιά του. Το drop shadow στην προκειμένη περίπτωση δεν μας καλύπτει γιατί βάζει σκιά πίσω από τα αντικείμενα ενώ εμείς θέλουμε τη σκιά να πέφτει πάνω στο έδαφος ή σε αντικείμενα.Επιλέγουμε λοιπόν το άτομο το κάνουμε copy→paste στη φωτογραφία με τα άλλα άτομα. Μετά κάνουμε duplicate το layer (πρέπει να είναι το ένα κάτω από το άλλο) →load selection→fill. Φτιάξαμε δύο αντίγραφα γιατί το 2ο θα είναι η σκιά, μετά το επιλέξαμε και το κάναμε fill, βάζουμε μαύρο χρώμα. Fill συνήθως κάνουμε στο κάτω layer ώστε όταν το παραμορφώσουμε η σκιά να συμπίπτει με τα πόδια του ανθρώπου. Μετά πάμε στο Transform και με τα εργαλεία προοπτικής και παραμόρφωσης μετασχηματίζουμε το layer ώστε να πάρει την προοπτική των άλλων σκιών. Αφού μείνουμε ικανοποιημένοι με την προοπτική πάμε στο opacity και το μειώνουμε ώστε η μαύρη σιλουέτα να γίνει διαφανής και να φαίνεται πιο φυσική. Επίσης βάζουμε και λίγο blur για να γίνει ασαφής.

5ο ΧΡΩΜΑ

Με την τεχνική αυτή έχουμε δυνατότητα να προσθέσουμε στην τετραχρωμία και ένα ακόμα χρώμα. Επιλέγουμε τη φωτογραφία μας και την κάνουμε paste σε νέο έγγραφο και μετά Grayscale→invert ή duotone.Κάνουμε πάλι copy την ασπρόμαυρη πλέον εικόνα και μετά επιστρέφουμε στο έγχρωμο αρχείο και πάμε στα channels→new spot channel κάνουμε κλικ πάνω στο χρώμα για να διαλέξουμε το 5ο και μετά κάνουμε paste την ασπρόμαυρη. Οπότε βλέπουμε ότι η έγχρωμη εικόνα έχε τροποποιηθεί και είναι λίγο περίεργη λόγω του 5ου χρώματος.Αν μας ικανοποιεί το αποτέλεσμα κάνουμε αποθήκευση ως DSC2.0 →single file with color composite(72 dpi). Αν φέρουμε αυτή την εικόνα στο quark θα δούμε ότι διαβάζει το 5ο χρώμα.

19