THE OFFICIAL PUBLICATION OF RAQUEL PAWNSHOP INC.

Series 2010 Vol. 4 No. 7 January - June 2010

VISION:

RPI Insider is the

most effective in-

strument where

the company, em-

ployees and cus-

tomers can com-

municate.

MISSION:

RPI Insider’s mis-

sion is to maintain

the company’s

culture through

the enhancement

of its image and to

create awareness

in the pawning

industry by advo-

cating its unique

motto, “Kaagapay

sa Oras ng Pan-

gangailangan”

What’s Inside…. Editorial … … 2 Message from the Board … … 2 News … … 3 Features: … 4 - 8 25 Years of Solitude Best Birthday will be @25 Pagtanggap sa Hamon ng Pagbabago Panalong Customer Service Marketing Ad … … 9 Career Opportunities … … 10 Witty Questions … … 10 Kaisipang Pinoy … … 10

Raquel Pawnshop, Inc.

Goes Nationwide RPI opened branches in Cebu City, Lapu-Lapu City and Cagayan de Oro City in June and July, 2010. RPI will soon open its branches in Bulacan, Pampanga, Butuan City, Bukidnon and will add more branches in Metro Manila. Raquel Pawnshop, Inc. started with its very first branch in Quezon Province in 1986.

One of the newly-opened branches of Raquel Pawnshop, Inc.— Lapu-Lapu Branch 2

… continue on page 3

by:

Katherine R. Aranilla

The first “Value For-

mation Seminar” of

Raquel Pawnshop, Inc.

took place in Our Lady of

the Most Holy Seminary in

Lucban, Quezon last Febru-

ary 5, 12 and 19, 2010

which was attended by

three different batches of

employees and top man-

agement. The event facilita-

tor was Rev. Fr. Gerardo M.

Juarez or “Father Gerry”

who is famous for using sur-

prising props to capture

everybody’s interest.

RPI Employees Attend Retreat By: Sharon O. Gaytano

… continue on page 3 Father Gerry shares stories of love and life with humor and surprising props

as his audience participates actively.

Editorial Page 2

MESSAGE FROM THE BOARD Raquel Pawnshop, Inc. (RPI) employees attended the Values Formation seminar which was facilitated by Fa-ther Jerry Suarez. In this seminar, he emphasized the im-portance of positive attitude in a person. Choosing between talent and attitude he would choose the latter (which I agree!)

Simply, because if the person has positive attitude it radiates in his work. He usually has a teachable spirit and has a learner's heart. He has powerful motivation, self es-teem, and belief in their abilities and positive energy toward everything he does.

You may have load of works, hearth ache, and problems here and there. But hey! Do you need to carry the burden in your heart? It doesn't matter who you are or where you are. You deserve to be happy. Make it your choice.

So have a positive attitude. Those who have posi-tive attitude appear to do better. People with positive frame of mind think about possibilities, growth and success. They expect happiness, health and awesome relationships. If you possess that kind of attitude you will think properly in your work, family and all the things will fall into right place.

Don't delve on the negative thoughts. Dwelling on negative thoughts is unhealthy. It will give you anxiety and stress. Watch funny movies, play with children and associ-ate yourself with positive people. Start now, by visualizing what you want in your life by doing so, pictures of your life will change.

Begin right now! Feel good! Be the joy! Be the love!

Visayas - Mindanao

Editorial Page 2

It was once conceived that branches will be

put up beyond the borders of Luzon. The long wait

is finally over. Once it was just a dream but now a

reality.

Gearing for Visayas – Mindanao expansion

was a tough task. The cliché ―easier said than done‖

has always been true. Dreaming of expanding as far

as Mindanao is easy, but achieving it requires perse-

verance. Visualizing branches in Visayas excites us,

but putting up those branches demands hard work.

Accommodating customers from the south is a nice

idea, but looking for employees who will fill these

branches is a challenge.

But needless to say, here comes Raquel

Pawnshop, Inc. The company is able to pull it

through even if there were challenges that made the

company stumble and temporarily fall. With its per-

severance, it has won its battle. With each strand

of support from its senior officers down the line

and the dedication they have shown, nothing is in-

surmountable on its quest to reach its goal.

It has never been easy. Challenges have sur-

faced for every step the company makes. But what

made the difference is its attitude – the attitude of

not giving up, the attitude of determination and the

attitude of a winner which is positive attitude the

company radiates to all employees. Set backs may

be imminent but the courage and perspectives on

how to deal with it count the most.

Another element that helps the company

reach its dream is its desire for continuous im-

provement. RPI did not allow itself to be boxed be-

yond its horizon. Its aspiration pushes itself to

leave its comfort zone. This makes the company

pursue for even more. Innovation and creativity play

important parts too.

The additional core values of positive atti-

tude, continues improvement, innovation and crea-

tivity make Raquel Pawnshop, Inc. realize its dream.

Realization

News Page 3

Through the years, it expanded having different branches scattered all through-

out CALABARZON and NCR.

Now, driven by its mission of im-proving the lives of its customers and consumers, RPI opened its doors to Ce-buanos and Mindanaons and later nation-

wide.

Page 3

son, Gilbert Termulo, a customer of RPI Tanay Branch died from another vehicular accident last March 20, 2009. Last November 6, 2009, Mylene S.

Raquel Pawnshop, Inc goes

… from page 1

… from page 1

by: Katherine R. Aranilla

This company initi-ated event aimed to strengthen the company‟s core values and to give eve-rybody a day of enlighten-ment and recollections. Filled with daily tasks and respon-sibilities the participants took a day off to somehow recol-lect and find the true mean-ing of each ones existence.

There were no dull moments during the entire talk of Father Gerry, were everybody listened and learned. It was a fun learning experience with lots of inspirational stories and useful advice. The day was closed with a mass as everybody got the chance to rekindle relationship and expressed thank to their co- employees and the management. Truly, everybody was renewed after the seminar

RPI Employees Attend Retreat

with a more positive mind and heart not mentioning the enthusi-asm to perform their daily tasks with passion and dedication. The challenge then lies in their hands on how they will keep the fire of realizations burning in their minds

(Top) RPI employees take time to pose and

smile as they enjoy sipping their coffees.

(Right) Participants pose with renewed faith

and vigor as each batch attends Holy Mass as

a closing activity.

RPI Insurance Releases a Total of P360,000

RPI granted four new insurance claims last 2009 to its beneficiaries from four customers in different branches of RPI in Rizal and Quezon amounting to a total of P360,600. Carmen Melissa Panaligan, the wife of Virgilio Panaligan, a cus-tomer of RPI Calauag Branch, had received an insurance claim amount-ing to P150,000 last October 17, 2009 when her husband died from a vehicu-lar accident last June 7, 2009.

Delia Termulo received P30,000 last July 31, 2009, when his

Ate Raquel handles the check to Carmen Panaligan (second from right) amounting to P150,000 at Calauag Branch.

Limbo, widow of Abner Limbo received P30,000 life insurance benefit from RPI. His husband was insured in RPI when a fatal vehicular accident occurred. He was driving his single motorcycle along the provincial road in Brgy. Wakas, Ta-yabas Quezon when a van hit him where died instantly.

Alfonso Marquez Jr received an RPI insurance claim of P150,000 last December 3, 2009 when his mother, Chidita Marquez, a customer of RPI Lucena City – Zamora Branch was hit by a motorcycle and died.

We are saddened for the loss of our customers but we are glad that we somehow had helped on their loss.

News Page 4

Feature Page 4

of Solitude

“I said I don’t want to walk on this earth if I gonna do it SOLO…”

Ayos naman ang buhay ko. Mabuti buti na ang lagay ng aking pa-milya. Hindi na mataas ang blood sugar ng Nanay da-hil sinusunod na niya ang payo ng doctor na kumain ng tama at magehersisyo. Napapansin ko rin na madalang na ang panini-garilyo ni Tatay, pati ng mga tito at lolo ko, marahil ay maganda ang naging epekto sa kanila ng napanuod namin ang isang show na tumatalakay sa masasamang dulot ng paninigarilyo. Nagkikita pa rin kami nang mga kaibigan ko nung hayskul isang beses sa loob ng isang buwan at masaya pa rin ang aming samahan. Masaya ako sa trabaho ko. Mababait ang mga office-mates ko kaya agad ko silang nakagaanan ng loob. Malapit nang mag-graduate ang kapatid ko sa kolehiyo kaya pwede na ako magipon para sa aking pangarap na makapagtravel abroad, kahit dito lang sa Asia ayos na ayos na sa akin yun. Kaya lang solo ako.

Hate month ko ang Pebrero. Bakit? Pinapaalala kasi nito na may kulang sa buhay ko. Pinagdidiinan ng buwang ito na hindi ako kasali sa mga dadagsa para sa Lovapalooza. Na walang magbibigay ng rose, tsokolate at stuffed toys. Walang magiinvite o maghahanda ng isang romantic o surprise dinner sa akin, kasi nag-iisa ako.

“Single Since Birth” yon ang drama ko. 25 years old na ako, pero never pa ako nagkaroon nang boyfriend. Masyado kasi akong focus sa pag-aaral mula pa nung hayskul hanggang college kaya wala akong panahon sa mga ganung bagay. Tu-matak kasi sa isip ko ang madalas sabihin ng matatanda na kapag nakipag-boyfriend ay malamang daw hindi ako makata-pos ng pag-aaral.

Mula nang magtrabaho ako ay marami na ring nagpali-pad hangin sa akin ng kanilang intensiyon na manligaw pero walang nagmeet sa expectations ko. Sabi nga nila paano daw ako magkakaboyfriend kung napaka choosy at mataas ang standards ko. Hindi naman Mr. Perfect ang hanap ko, hindi rin leading man material, at lalong hindi Prince Charming tulad ng mga nasa fairy tale, pero wala talaga eh, parang wala pa si Mr. Right.

Medyo nabuhayan ako ng loob ng makilala ko ang aking bagong officemate, 31 years old na siya.Napakabait niya sa akin at malambing. Palagi niya akong binabati tuwing umaga, at sobra kung mag-alala sa akin. Naisip ko tuloy parang siya na yata si Mr. Right, pero agad rin akong nagising sa aking panaginip dahil nalaman ko na long lost sister lang pala ang turing niya sa akin. As in parang kapatid ang tingin niya sa akin kaya ganun siya ka-sweet at mag-alaga at in-invite pa akong

maging bridesmaid sa kasal nila ng kanyang kasintahan nang nang sam-pung taon. Siyempre pumayag ako, ayaw ko namang masabihang am-palaya, kesehodang halos teary-eyed ako the whole wedding ceremony na parang ako ang ikinasal and how I wish ako na nga. Pero ayos naman

kami ngayon we‟re good friends. Simula noon nakialam na ang mga taong malalapit sa akin tungkol sa usapin ng aking lovelife. Hindi nauubusan ng mga ibinibigay na textmate at chatmates ang mga kaibigan ko sa akin. Pero kalaunan ung mga binigay nilang textmates ay mas nagiging malapit sa kanila at sila ang nagcliclick sa isa‟t isa. Ang mga tita ko naman walang tigil sa pagreto sa akin kung kani-kanino, sa anak ng kumare nila, pamangkin ng kapit-bahay namin, pati na rin sa kapit- bahay ng kapit- bahay namin. Kaya hindi na ako magugulat kung isang araw magkaroon ng fund raising ang mga kamag-anak ko para makapagpagawa ng tar-paulin na ang nakalagay ay “ Wanted Jona‟s Boyfriend”. Isinali rin ako nina nanay sa Singles for Christ baka sakaling dun daw ay makita ko si Mr. Right, pero di ko rin natagalan at nakonsen-siya ako, Singles for Christ nga diba, hindi naman sinabing “Singles for Singles”. Pati ang bunso kong kapatid concern na din sa lovelife ko, mantakin mong isulat ang cellphone number ko sa upuan ng bus, tulad daw ng napanuod niya sa isang peli-kula. Ang resulta nakatanggap ako ng mga malalaswang men-sahe, napilitan tuloy akong magpalit ng number. Inis na inis ako sa nangyari, pero di ko magawang kagalitan ang kapatid ko dahil alam kong nagawa niya yon dahil gusto niya akong su-maya.

Sa loob ng dalawampu‟t limang taon,ilang beses ko naranasang harapin ang mga pagsubok ng buhay ng mag-isa. Nadadapa ako at nakakagawa ng mga maling desisyon pero madalas ay naibabangon ko ang aking sarili. Mag-isa kong pi-nalakas at pinatatag ang aking sarili sa pagharap sa mga hamon ng buhay. Sarili ko ang una kong karamay sa lungkot at kaagad na kasabay sa pagsasaya. Marahil sasabihin ng iba, hindi naman talaga kumpleto ang buhay ko pero napakarami ko ring kasiyahan at karanasan na maaaring di ko naranasan kung may asawa at anak na ako. Kaya sapat na sa akin kung anong meron ako ngayon. May ligaya rin naman kasama ang pamiya‟t kaibigan. Kung may madadagdag o bagong darating sa buhay ko, masigla ko itong haharapin. Wala nang kaso sa akin kung di ako kumpleto ang mahalaga ay matagal naman na akong kun-tento. I think therefore, I‟m happy being single… Pero , teka, balita ko may darating na malaking pagtiti-pong magaganap sa RAQUEL…who knows, at 25, dito ko ma-hahanap si Mr. Right.

Feature Page 5

25 years old ako nang pagkalooban ako ni God ng isang napakagandang regalo, ang aking baby boy. Napakasarap balikan ng alaalang iyon, ang kanyang unang pagiyak at nung unang beses ko siyang nahawa-

kan, sobrang saya ang aking naramdaman.

– Anacoreta Obciana

Sa edad na ito tumawid ako sa pagiging dalaga patungo sa buhay may pamilya. 25 years old ako nang magsuot ng “trahe de boda” at magsabi ng “ I do” sa la-laking pinakamamahal ko. Hanggang ngayon sariwa pa rin sa akin ang alaalang iyon, ito kasi ang naging simula

ng pagbuo namin ng aming masayang pamilya.

– Raquel Reforma

At 25 I already become a 6-month old wife to my husband experiencing the thrill of a marriage life. Hindi ko malilimutan dahil sa edad na 25, nakasama ko na ang taong sasabihan ko ng “to grow old with you”. OO nga at malaking pagbabago ito sa akin, bagong role kum-baga, maraming adjustments na kailangan gawin pero ibang saya rin naman ang malaman mo na meron ka nang laging karamay sa lungkot at saya at kasama sa

pagharap ng bukas. - Sharon Gaytano

Ang masaya nangyari sa akin nung 25 ako ay, nagkaron ako ng trabaho d2 sa Raquel. Maraming pag-

babago sa buhay ko ang dulot ni “Ate Raquel”. Dito natu-

to akong tumayo sa sariling kong paa, mamuhay malayo sa pamilya, Walang katapusan ang opurtunidad nating makakilala ng mga bagong kaibigan at mga bagong ka-halakhakan. Masasabi kong malaki ang naitulong nito sa

aking pag unlad at sa aking pamilya – Loise Mantala

Ang pinaka malaking pagbabago na naganap sa buhay ko ay ang makita ang sarili ko na mas naging matatag, matalino at determinadong marating ang mga bagay na ninais kong makamit. Naging mas matapang din ako sa pagharap ng mga consequences ng mga de-sisyon na ginawa ko. Sa edad kong 25, masasabi kong ako ay ganap na naging masaya, and started to enjoy

life to the fullest . – Lanie Sabino

Maraming nagsabi na pag-edad nila ng 25 gusto nilang mayroon na silang stable na trabaho at siyempre

nandito pa rin sila kay Ate Raquel.

Mukhang totoo nga ang sabi ng article na “Best birthday will be @ 25…”, talagang marami nang maga-gandang pangyayari at tagumpay sa ating buhay at that

age.

Uhmm… parang may kilala ako na magce-celebrate ng kanyang ika-25 kaarawan sa nalalapit na mga araw, may idea na ba kayo kung sino? Dapat nating abangan kung sino dahil ang sigurado magiging masaya

ito…..

Best Birthday will be

Ayon sa article na aking nabasa, ang pinakamahalagang yugto raw sa buhay natin ang ika – 25 taon, crucial age daw ito sa buhay natin. Sa edad daw kasi na ito na- giging independent na tayo, tapos na magaral, meron nang mga sta-ble na trabaho at kumikita na para sa sarili natin. Marami na rin tayong karanasan pagdating ng 25, kaya alam na natin kung anu-ano ang mga gusto at ayaw natin sa buhay. Sa punto ring ito nagkakaroon na tayo ng mga accomplishments na maari nating maipagmamalaki. Sa panahong ito nagaganap ang ―period of realization‖ or yung may mga pagkakataon na iniisip na natin yung mga bagay na meron na tayo, at kung ano pa yung kulang sa buhay natin na nais nating makamit. Kaya naman naisipan kung magtanung- tanong sa ating mga kasamahan sa hanapbuhay tungkol sa mga di nila malilimutang karanasan nung nag 25 years old sila. Mga pagbabagong kanilang naranasan at mga pangyayaring masarap balik-balikan. Tara, ating silipin ang kanilang mga alaala, karanasan at pangarap na ibinahagi nila sa atin…

@ ni: Michael John L. Boragay

Feature Page 6

“Change is inevitable.” Ito ang katagang lagi nalang natin naririnig. Madaling

sabihin kung nagbibigay payo tayo sa iba. Subalit may mga panahon na tayo mismo ang nagsasabi sa sarili natin na kailan-gan nating magbago pero mas madalas may mga pagbabagong dumarating sa ating buhay ang hindi natin kontrolado. Bagaman at parehong mahirap na sitwasyon, tila mas mabigat na pagdede-sisyon ang kakaharapin natin kung ang mga mararanasan nating pagbabago ay hindi natin kontrolado. Kung nasa ganitong sit-wasyon tayo, dalawa lang ang maari nating gawin. Una, tang-gapin ang pagbabago ngunit mabigat ang ating loob dahil pakiramdam natin ay biktima tayo ng sitwasyon at pagkakataon. Pangalawa, tanggapin ang pagbabago bilang isang hamon at laging isipin na hindi man natin kontrolado ang pagbabagong dumating, sa kabuuan naman ay tayo pa rin ang may control sa buhay natin at maaari nating gamitin ang sitwasyon sa ating ikakaunlad. Matatandaan na malaking pagbabago ang naganap sa ating kumpanya nitong mga nakaraang buwan. Ilan sa ating mga kasamahan sa trabaho ang nalipat sa Vizayas at Mindanao kabilang sina Marilou “Ate Malou”, B. Mancenido”, Virigelio “Kuya Dondon” C. Habal, Jr., Ann Rosavher M. Malinao, Jovy M. Cam-barijan, Jesella C. Sequi, Raquel V. Fermales, Carlyn M. Balquin at Melanie C. Calonia. Maituturing na ang pagbabagong ito ay hindi naman nila kontrolado. Ano kaya ang kanilang naging sa-loobin? Paano kaya nila ito hinarap? Kabilang ba sila sa guma-gawa ng unang solusyon, o hinarap nila ito gamit ang pangala-wang paraan ? Tunghayan natin ang kanilang naging tugon sa ating ilang katanungan.

RPI INSIDER: Ano ang inyong naging initial reaction nang malaman ninyo na ma-a-assign kayo sa Viz Min area? Ate Malou: Naging madali sa akin ang magdesisyon ukol dito, mind set sa sarili ang ginawa ko. Lagi ko lang iniisip ang malak-ing pagtitiwalang ibinigay sa akin ng company at umaasa ako na mas madami pa akong matututuhan sa pagbabagong ito. Ms. Anne: Flattered ako siyempre. Ibig sabihin may tiwala ang kumpanya sa kakayahan ko. Madali lang din para sa akin na tanggapin dahil matagal ko nang kinundisyon ang isip ko sa mga ganitong pangyayari. Ms. Jovy: Nasabi ko bakit kaya ako. Medyo nagulat ako nang malaman ko na marerelocate ako. Nung una parang mahirap, pero inisip ko na lang din na career growth ito para sa akin at para madevelop pa ang kakayahan ko. Ms. Carlyn: Hindi ko alam kung madali akong makakaka-adapt pero gusto ko yong idea na makakarating ako ng ibang lugar. Tinanggap ko yong offer kasi challenge iyon para sa akin.

RPI INSIDER: Ano ang nakita ninyong positibo sa pagba-bagong ito? Ate Malou: Palagi ko lang iniisip na it will be a new learning experience. Maraming bago - bagong lugar, bago at kakaibang kultura, bagong challenges sa buhay at syempre sa trabaho. Kasi mas lumalawak ang horizon natin at hindi tayo nagiging stagnant at mas mag-go-grow tayo. Kuya Dondon: Magandang pagkakataon ito para sa akin na marami pang matutunan at mas lalo pang gumaling. Ms. Jovy: Sapat na ‗yong malaman na ganun kalaki ang tiwala ng kumpanya sa akin dahil ako ang napili nila para gampanan ang trabahong ito. Ms. Melanie: Una po, chance po ito para mapalapit sa aking pamilya. Pangalawa, opportunity ko pa po ito at hamon sa aking kakayanan para mas mapalawak pa ang aking kaalaman at karanasan sa trabaho. RPI INSIDER:Halos mag-iisang buwan na rin ng malipat kayo sa Viz Min area. Paano ninyo mino-motivate ang in-yong mga sarili para madali makapag-adjust sa bagong sit-wasyon? Ate Malou: Araw-araw ay adjustment period para sa akin. Siguro kaya nagiging madali ay dahil aware ako na ang buhay ay magiging challenging para sa akin. Higit sa lahat ang pagiging positive ko. Ang motivation ko sa sarili ko ay ang gaw-ing tama ang lahat ng gagawin. Para bang gagawin ko rin na-man nang tama, bakit hindi pa ngayon. ―DOING it right the FIRST time‖ ika nga. Ms. Anne: Masasabi ko na nasa adjusting period pa rin talaga ako. Lalo na nga at ibang kultura dito. Pero I‘m getting used to it

Pagtanggap sa Hamon ng Pagbabago

Sina Ate Malou, Ms. Ann at Kuya Dondon - ilan sa mga matatapang na

empleyado na hinarap at tinanggap ang mga hamon ng pagbabago.

ni: Michael John L. Boragay

Feature Page 7

na din naman. At saka lumalakas ang loob ko tuwing nalalaman ko na maraming tao ang sumusuporta sa mga desisyon ko. Ms. Jovy: Ang mga paalala ng nanay ko ang nagsisilbi kong motivation. Isa pa, sabi ng ate ako mag-explore daw ako ha-bang dalaga pa. Ms. Jesella: Naka-adjust na po pero not totally, nakatulong po ang pamamasya l namin sa mga histori-cal landmarks dito sa Cebu.

Ms. Raquel: Higit sa lahat napaka-fulfilling na masusubaybayan ko ang progress ng branch natin dito sa Labangon. Bawat bagong transaction, tuwang tuwa po kami. Parang wow! Kami ang nagsimula nito.

Nakakatuwang marinig mula sa kanila kung paano nila tinanngap ang mga hamon ng pagbabago na dumating sa kanilang buhay. Normal na mahirap sa umpisa, dadaan sa ad-justing period pero ang mahalaga ay matanggap natin sa sarili natin ang mga pagbabagong ito. Tulad din kaya nila tayo? Paano kung tayo ang nasa sitwasyon nila? Ano ang gagawin natin? “Change is really inevitable”. Ang pagbabago ay isang kaga-napang na lagi lang nariyan. May simple, komplikado, personal, propesyonal at marami pang iba. Kaya naman kung mas maaga nating matutunan kung paano tanggapin ang mga ito, mas makakabuti para sa atin. Walang hindi nagbabago, kahit nga ang ating mundo may araw at gabi, may tag-ulan at tag-init.

Kung ating titingnan ang buhay ng mga kilala at mga mata-gumpay na tao, dumaan din sila sa mga pulu-pulutong na pagba-bago bago nila maabot ang tugatog ng tagumpay. Kung gusto natin magtagumpay dapat ay handa tayo sa mga pagbabagong dumarating sa ating buhay. Walang limit yan, walang quota, hindi natin pwedeng sabihin na “tama na”, ayaw ko na, kusa silang darating sa atin. Kaya mainam na matutunan natin itong harapin. Make the best of the new circumstances that you are faced with.

Mas maganda sigurong marinig natin ang kanilang mga payo para sa atin. ―Meron tayo dapat kalagyan sa ating buhay. Tayo ang pipili ng lugar na dapat nating kalagyan sa buhay, gayun din sa tra-baho. Simpleng tanong sa sarili… Gusto ba natin manatili bilang pangkaraniwang empleyado na lamang, gawin ang karaniwang gawain sa branch o piliin natin na gumawa ng mas higit, i-improve ang ating mga sarili at tanggapin ang mga challenges na darating, dahil ang buhay para sa akin ay pang araw-araw na pag aaral? Ako, ang pinili ko ay mag-aral pa, harapin ang excit-ing challenges ng buhay dahil ang gusto ko pag dating ng pana-hon ay maganda ang buhay ko, ang kalagayan ng buhay ko. Higit sa lahat ay may self fulfillment ako na maramdaman‖, wika ni Ate Malou

―Siguro dapat ang willingness ay nandon talaga at di

mabigat sa loob. Mahirap kasi na tatanggapin natin ang isang

bagay kung di naman natin talaga gusto. Isipin na mas marami

ang advantages para sa sarili kaysa sa disadvantages Di naman

forever ang mangyayari sa kanila, mag-explore hanggang bata

pa at may chance.‖sabi ni Ms. Carlyn .

―Maging bukas lang tayo lagi sa pagbabago. Minsan lang dumarating ang mga magagandang opurtunidad kaya hu-wag natin itong sayangin. Paano natin malalaman na ang isang bagay ay maganda o mabuti kung hindi natin susubukang gawin.‖- dagdag naman ni Kuya DonDon

―Isipin lang natin na ang pagbabago sa ating bu-hay ay isang biyaya. Hindi lamang tayo makakatulong sa pagpapalago ng kompanyang ito kundi ito‘y para rin sa ikakaunlad ng ating mga sarili.Kung patuloy na uunlad ang kumpanya dahil sa suporta natin, isa tayo sa mga unang magbebenipisyo dito.‖ pagtatapos ni Ms. Raquel

Pagtanggap sa Hamon ng Pagbabago

….gagawin ko rin naman nang tama,

bakit hindi pa ngayon, doing it right

the first time..

Sina Ms. Carlyn at Ms. Melanie - parehong

bukas ang isipan sa maraming positibong dulot

na mga pagbabago sa kanilang mga buhay.

Sina Ms. Jovy, Ms. Raquel at Ms. Jesella sa kanilang masasayang ngiti—isang

patunay nang kanilang kahandaan sa hamon ng pagbabago.

Feature Page 8

“Daldalhin kita kay Raquel”. Yan ang madalas sabihin ni Gng. Angelica “Lyn” Pascual (na

nakalarawan sa kanan)sa kanyang mga kaibigan at kakilala sa tuwing malalaman niya na ang mga ito ay mag sasangla.

Si Tita Lyn ay mahigit dalawang taon ng tagatangkilik ng Raquel Pawnshop, Inc. Siya ay 48 taong gulang, may asawa, may tatlong anak at naninirahan sa Munting Bundok, Libid, Binangonan, Rizal. Nakatapos siya ng kursong Commerce at dati siyang nagtatra-baho sa Licensing Department ng Land Transportation Office. Para maitaguyod ang kanilang pamilya, ang kanyang butihing asawa ay kasalukuyang nagtatrabaho sa Saudi Arabia bilang Veterenarian.

Sa panahon na nagigipit financially ay nakakapagsangla siya kesa naman sa tao pa lumapit. Una niyang nasubukan ang Raquel Pawnshop sa Binangonan Branch nang minsan siyang biglaang nan-gailangan at naisanla niya ang kanyang cellular phone. Mula noon ay naging suki na siya ng Raquel Pawnshop hindi lang sa pagsasanla ng gadgets kundi pati na rin ng alahas lalo pa at madalas na nahuhuli ang padala ng kanyang mister sa mga panahong kailangan sa pag aaral ng kanilang mga anak.

Kwento pa niya na noong naospital ang kanyang ama ay naging malaking tulong sa kanya ang napagsanglaan ng kanilang

Panalong Customer Service ama. “Sabihin na nating dahil mataas sila kumuha ng sangla” dagdag pa ni Tita Lyn kaya patuloy siyang bumabalik balik sa pawnshop.

Bukod pa dito, ang “panalong” customer service ng mga taga Raquel Pawnshop. “Paano ka naman hindi mae-engganyo, e pagdating mo palang babatiin ka na ng „Hello Tita‟, „Good morning Tita‟. Kaya madalas kong ikinukwento at iniingganyo na magsanla sa Raquel ang aking mga kaibigan at kakilala pati na rin sa mga churchmate ko”, kwento pa niya. Hindi lang niya basta ine-rerefer ang Raquel Pawnshop sa mga services nito tulad ng Western Union, sanglaan ng gadgets at ng alahas, siya mismo ang nagdadala sa kanila sa Raquel Pawnshop. Lalo pa at mataas ang appraisal subalit mababa ang interest rate dito.

“Lahat ng experience ko sa

Raquel Pawnshop ay maganda. Sana ay ipagpatuloy ninyo ang ma-

gandang serbisyo sa tao, importante ang pakikitungo. Goodluck and

God Bless you always”, dagdag pa niya sa pagtatapos ng aming maik-

sing kwentuhan.

ni: Donnabelle A. Ibañez

RPI had its 2010 Com-pany outing and Fun Games last June 13, 2010 with the theme “Galaw – Galaw sa Tag- araw, Sumama at mag relax, Tara na! at the beautiful sand of Laiya White Cove Beach Re-sort in Brgy. Laiya, San Juan, Batangas.

A perfect place to bond, relax and chill out from the chal-lenging days of work, Raquel family gathered on a fine Sunday morning to have their day loaded with joy and excitement. The event started with the registration of the employees from all over Raquel Pawnshop branches and Head Office. Mr. Ronaldo L. Raquel, VP for Operation, gave a welcome address to all the em-ployees who unselfishly shared their time to take part of the occa-sion and he also took the opportu-nity to show appreciation and gratitude to the entire employee who became part of the continu-ous success and growth of the company. After giving humorous

yet sensible message, he formally opened the activity.

The parade of colors was participated by four teams - the Green, Red, Yellow and White Team. They gathered themselves on the wonderful white sand of the resort for their team cheers where the Yellow Team emerged as the winner.

Mr. Michael John L. Boragay stood as the prime host as all of the participants pro-ceeded to the next activity, the Game Proper. The first game was Hula-Hoop Side-by-Side, Up-and-

Under won by Green Team, Bat and Ball Relay won by Yellow Team and Hoppin‟-on-a-Box which was won by Red Team. Then before the morning ended, some trivia questions, all about Raquel Pawnshop Inc., were asked by the facilitator and was followed by Holy Mass.

Free time was given to the employees to enjoy swim-ming, and feel the beauty of the scenery. Late in the afternoon, all were gathered to have the last part of the activity, the awarding ceremony. Cris Ian Cabrera of Angono Branch was named as Mr. Summer 2010 and Jovy Cam-barijan of Atimonan Branch as Miss Summer 2010. Ms. Raquelita R. Rafa, RPI President, had the closing remarks where she gave a warm appreciation to all the employees who came, as well as the members of the com-mittee who worked hard for the success of the activity Ms. Audry L. Papiña, VP for Management Services also gave an inspirational message which centered on proper motiva-tion to continuously improve the employee‟s performance in their daily endeavor. After hearing these inspiring messages, all were set to go home carrying the beautiful memories of this year company outing.

RPI holds its Annual

Summer Company Outing

One of the fun activities during the company outing.

Advertisement Page 9

R.R.R

Executive Editor

MONICO C. CORNEJO JR.

Editor-in-Chief

MYLA D. ACABADO

Publication Editor

ADRIAN N. PAUNIL

News Editor

MICHAEL JOHN L. BORAGAY

Feature Editor

MONICO C. CORNEJO JR.

Layout Artist

SHARON O. GAYTANO

Proofreader

ANA CHEMELYN NAZ

Editorial Cartoonist

KATHERINE R. ARANILLA HAZEL C. CABALLES

DONNABELLE A. IBAÑEZ

Contributors

RPI INSIDER is the official publication of Raquel Pawn-shop Inc., published semi-annually for its member and for the general public. Please feel free to send your comments and/or suggestions to 142 Merchan St., Lucena, City or

visit our website at www.raquelpawnshop.com

Mission Statement:

We are a dynamic company

in the Philippines providing superior

quality products and services that

will improve the lives of our custom-

ers and consumers. Consequently,

we will be rewarded with their con-

tinued patronage, reasonable profits

and best value for our shareholders,

enabling us to contribute to the pros-

perity of our people and our sur-

rounding communities.

Vision:

The most progressive, innova-

tive and customer-driven Pawnshop

Company.

Core Values:

Teamwork

Honesty

Customer Service Excellence

Loyalty

Integrity

Phone (042)660-7790, Fax (042)710-7713

RPI INSIDER EDITORIAL STAFF

Mission Statement: We are a dynamic company

in the Philippines providing superior quality products and services that

will improve the lives of our custom-

ers and consumers. Consequently,

we will be rewarded with their con-

tinued patronage, reasonable profits

and best value for our shareholders,

enabling us to contribute to the pros-

perity of our people and our sur-

rounding communities.

Vision: The most progressive, innova-

tive and customer-driven Pawnshop

Company.

Core Values:

Continuous Improvement

Innovation and Creativity

Positive Attitude

Customer Service Excellence

Integrity

Teamwork

Witty Questions

“Huwag mong bitawan ang bagay na hindi mo kayang

makitang hawak ng iba. Huwag mong hawakan kung alam mong bibitawan mo lang. Huwag na huwag ka

hahawak kapag alam mong may hawak ka na.” - Bob Ong

Kaisipang Pinoy

I believe that when a man is focused on his dreams with passion, he be-

comes a blessing-magnet. He doesn’t even have to look for them. Every

blessing that he needs to fulfill his dreams will come to him. He will find

blessings rolling down at his feet, begging that he receives them

- Bo Sanchez

"Be content with what you have, but never be content on what you

could be."

- Francis Kong