verso a verso coa paz

ADNAN AL-SAYEGH AHMED' ABD AL MU'TI HEGAZI ALI AHMAD SAID AMAL DUNQUL

INGEBORG BACHMANNISABEL BARRIEL RAMÓN CABANILLAS JORGE CARRERA ANDRADE

MARTA DACOSTA ÁNGELA FIGUERA JUAN GELMANJOSÉ AGUSTÍN GOYTISOLO

HASSAN EL-OUAZZANI YOLANDA LÓPEZ LÓPEZ MUHAMMAD AL MAGUT MUHAMMAD AZIZ AL-HABABI

MUIN BASISU MUIN BASISU DIANA VARELA PUÑAL WILLIAM ERNEST HENLEY

Verso a verso coa PAZ 30 xaneiro 2014

ADNAN AL-SAYEGH (Iraq, 1955)

Agamenón

Do po da batalla,volveco corazón feridoe dous brazos de tambores e ouro.Soñando cos doces labios de Clytemnestraque entón, se derretíannoite tras noite,nos labios do seu amante Aiguitus.Cando abriu a portaviu nos seus viscosos labiosmiles de cadáveres que abandonou atrásno campo da batalla,e lembrou que esqueceradeixar o seu cadáver alí.

AHMED' ABD AL MU'TI HEGAZI (Exipto, 1935)

Sempre en busca

Eu cruzo as rúas e o espazo e a multitudeCego a todos os lumesEu levanto por todos lados o amor e o odioAh! canto odio a indiferenzaArrisco a cabeza por dicir unha palabraPor unha risa liberadoraPor un único sorrisoEstremézome coa noite repentinaSen esperanza de salvación (...)

http://www.letraslibres.com/revista/poemas/cuatro-poetas-arabes

Biblioteca e Club de Lectura “Pedra do Acordo” 2 IES “San Paio” - TUI

http://www.letraslibres.com/revista/poemas/cuatro-poetas-arabes


ALI AHMAD SAID, Adonis (Siria ,1930)

A bala

Unha bala xiraengraxada co resplandor da civilización,perfora o rostro da aurora -cada instanterepítese esta escenaos presentesrenovan o trago da vida, animansen pano, escuridade nin descanso:a escena é a historiae o actor a civilización.

http://files.bibliotecadepoesiacontemporanea.webnode.es/200000071-1ac951bc31/Poes%C3%ADa%20%C3%81rabe.pdf

AMAL DUNQUL (Exipto,1940-1983)

O FUTURO TESTAMENTOXÉNESE

Capítulo Terceiro

Dixen: Que haxa amor na terra, pero non o houbo.Dixen: Que o río se disolva no mar, o mar na nube,a nube en seca e a seca en fertilidade. E xerminepan para soster os corazóns famentos e herba para os rabañosda terra, sombra para os exiliados no deserto da tristura.Vin ao fillo de Adán erixindo os seus cercados en torno á plantación deDeus, contratando gardiáns, vendendo pan e augaaos seus irmáns e muxindo as escuálidas vacas.Dixen: Que haxa amor na terra, pero non o houbo.O amor só o posuíron os que puideron pagalo.... E Deus viu que iso non era bo.





Dixen: Que haxa xustiza na terra: ollo por ollo e dente por dente.Dixen: Devorará o lobo ao lobo e o año ao año?Non poñas a espada nos pescozos de nenos e anciáns.Vin ao fillo de Adán matando ao fillo de Adán, incendiandoas cidades, espetando o seu puñal no ventre das preñadas,botando os dedos dos seus fillos aos cabalos como penso, decorando o banquete davitoria con vermellos labios laiantes.A xustiza morrera e rexía a lei do rifle. Os seus filloseran crucificados nas prazas ou aforcados nos recantos.Dixen: Que haxa xustiza na terra, pero non a houbo.A xustiza só a posuíron seres sentados en tronos de cranios con sudarios como manteis.E Deus viu que iso non era bo.

Dixen: Que haxa razón na terra coa súa voz equilibrada.Dixen: Construirán os paxaros os seus niños nas bocas das serpes?Vivirán os vermes entre as chamas? Pintaraseo bufo os ollos con kohol? Sementará o sal quen espera o trigo, co transcorrer do tempo?Vin ao fillo de Adán tolear: tronzando as árbores,chuspindo no pozo, botando aceite ao río,vivindo nunha casa cunha bomba escondidabaixo a porta, acollendo escorpións á calor do seu peito,legando aos seus descendentes a súa fe, o seu nome e a camisa de combate.A razón converteuse nun mendigo exiliado, apedrado pornenos, arrestado por gardiáns de fronteiras, coa identidade patrióticaanulada polos gobernos e o nome incluído nas listas dos que odian o seu país.Dixen: Que haxa razón na terra, pero non a houbo.A razón caeu nun ciclo de exilio e prisión ata que toleou.E Deus viu que iso non era bo.

http://www.poesiaarabe.com/amal_dunqul.htm


http://www.poesiaarabe.com/amal_dunqul.htm


INGEBORG BACHMANN (Austria, 1926-1973)

Tras este diluvioquero a pombae unicamente á pombavela salvada de novo.

Eu afundiríame neste mar!se ela non voase,se ela non trouxesea última hora a folla.

http://conestacasybramante.wordpress.com/2010/01/09/tras-el-diluvio/

ISABEL BARRIEL (Barcelona, 1953)

PAZ

Os canóns, de neve.As pistolas, de auga.Os soldados, de chumbo.

Que todas as batallasque as guerra e os medossexan a partir de agoracaducados pesadelos.

Os canóns, de neve.As pistolas, de auga.Os soldados, de chumbo.

http://www.slideshare.net/Salvia/poesia-per-la-pau-poesa-por-la-paz


http://www.slideshare.net/Salvia/poesia-per-la-pau-poesa-por-la-paz

http://conestacasybramante.wordpress.com/2010/01/09/tras-el-diluvio/


RAMÓN CABANILLAS (Cambados, 1876-1959)

A Peste, a Fame e a Guerrafixeron trato coa Mortepara valeirar a terra;mais a Vida foi máis forte.

A Intrusa dóuse tal xeitoe tal presa no segar,que un río de sangue, a eito,embermellóu terra e mar.

Pro perdéu a fouce e fío,a Morte entróu en canseirae o sangue podre do ríoafogóuna na esterqueira.

A Vida chea de dores,inda cuberta de loitossiguéu abrochando frores¡ e enchendo a terra de froitos!

PAX

Virán os días crarosdo místico Nadalque anunciaron as vocesproféticas de Ossián.

A espada sanguiñentaserá ferro de arare enchérase de rosasa roseira da Paz.

Os que levóu a fameós eidos tornaráne queceránse as almasno lume do fogar.



Virán os días crarose bicando ós irmánso Cristo irá de novosobre as ágoas do mar.

Morta a Besta que o mundoenchéu de solimán,ten de baixar da outuraa pomba do Grial.

E os anxes e as caustrasa unha cantarán:¡Groria, a Dios no outo ceo!¡Paz ós homes no chan!

(de Da miña zanfona)

http://www.galiciaespallada.com.ar/cabanillaszanfona.htm

PAZ

É a man da paz a santa man que enxoitabágoas do dor en sangue da ferida,reconforto da alma esmorecidapolos estragos da mundana loita.

É a man da paz a santa man recoitaque acolle a ovella no breñal perdidae pondo os lobos irtos en fuxidaverte a mel do consolo encol da coita.

(...)(de Samos)

http://bvg.udc.es/indice_paxinas.jsp?id_obra=Sa++++++2&id_edicion=Sa++++++2001&cabecera=%3Ca+href%3D%22ficha_obra.jsp%3Fid%3DSa%2B%2B%2B%2B%2B%2B2%26alias%3DRam%25F3n%2BCabanillas%22+class%3D%22nombreObraPaxina%22%3ESamos%3C%2Fa%3E&alias=Ram%F3n+Cabanillas&formato=texto





http://www.galiciaespallada.com.ar/cabanillaszanfona.htm


JORGE CARRERA ANDRADE (Ecuador, 1903-1978)

Hombre Planetario

XIXVendrá un día más puro que los otros:estallará la paz sobre la tierracomo un sol de cristal. Un fulgor nuevoenvolverá las cosas.Los hombres cantarán en los caminos,libres ya de la muerte solapada.El trigo crecerá sobre los restosde la armas destruidasy nadie verterála sangre de su hermano.El mundo será entonces de las fuentesy las espigas, que impondrán su imperiode abundancia y frescura sin fronteras.Los ancianos tan sólo, en el domingode su vida apacible,esperarán la muerte,la muerte natural, fin de jornada,paisaje más hermoso que el poniente.

http://www.poemas-del-alma.com/jorge-carrera-andrade-vendra-un-dia-mas-puro-que.htm

MARTA DACOSTA (Vigo, 1966)

Un poema de sangue non se fai nun minuto,

coma guerra que estoupa, enxéndrase nos anos,

cada dorido golpe arrinca do granito

das nosas mans, as liñas que denuncian palabras.


http://www.poemas-del-alma.com/jorge-carrera-andrade-vendra-un-dia-mas-puro-que.htm


Cada palabra un golpe e cada letra sangue,

cada paso na fronte un século de ira,

cada morte de home, esperanza prometida

con base no vento que lle levou a fala.

E estes os alicerces da débil poesía;

estes os cimentos en que non construímos nada;

para que estas vigas de pesados cadáveres,

para que ser fillos de guerras acabadas.

(de Crear o mar en Compostela)

http://asescollaselectivas.blogaliza.org/2012/04/02/marta-dacosta/

ÁNGELA FIGUERA (Bilbao, 1902-1984)

No quiero

No quieroque los besos se paguenni la sangre se vendani se compre la brisani se alquile el aliento.No quieroque el trigo se queme y el pan se escatime.

No quieroque haya frío en las casas,que haya miedo en las calles,que haya rabia en los ojos.


http://asescollaselectivas.blogaliza.org/2012/04/02/marta-dacosta/


No quieroque en los labios se encierren mentiras,que en las arcas se encierren millones,que en la cárcel se encierre a los buenos.

No quieroque el labriego trabaje sin aguaque el marino navegue sin brújula,que en la fábrica no haya azucenas,que en la mina no vean la aurora,que en la escuela no ría el maestro.

No quieroque las madres no tengan perfumes,que las mozas no tengan amores,que los padres no tengan tabaco,que a los niños les pongan los Reyescamisetas de punto y cuadernos.

No quieroque la tierra se parta en porciones,que en el mar se establezcan dominios,que en el aire se agiten banderasque en los trajes se pongan señales.

No quieroque mi hijo desfile,que los hijos de madre desfilencon fusil y con muerte en el hombro;que jamás se disparen fusilesque jamás se fabriquen fusiles.

No quieroque me manden Fulano y Mengano,que me fisgue el vecino de enfrente,que me pongan carteles y sellosque decreten lo que es poesía.



No quiero amar en secreto,llorar en secretocantar en secreto.

No quieroque me tapen la bocacuando digo NO QUIERO...

http://amediavoz.com/figuera.htm#NO%20QUIERO

JUAN GELMAN (Arxentina, 1930-2014)

Hechos

mientras el dictador o burócrata de turno hablabaen defensa del desorden constituido del régimenél tomó un endecasílabo o verso nacido del encuentroentre una piedra y un fulgor de otoño

afuera seguía la lucha de clases/elcapitalismo brutal/el duro trabajo/la estupidez/la represión/la muerte/las sirenas policiales cortandola noche/él tomó el endecasílabo y

con mano hábil lo abrió en dos cargandode un lado más belleza y másbelleza del otro/cerró el endecasílabo/pusoel dedo en la palabra inicial/apretó

la palabra inicial apuntando al dictador o burócratasalió el endecasílabo/siguió el discurso/siguióla lucha de clases/elcapitalismo brutal/el duro trabajo/la estupidez/la represión/la muerte/las sirenas policiales cortando la noche


http://amediavoz.com/figuera.htm#NO%20QUIERO


este hecho explica que ningún endecasílabo derribó hasta ahoraa ningún dictador o burócrata aunquesea un pequeño dictador o un pequeño burócrata/y también explica queun verso puede nacer del encuentro entre una piedra y un fulgor de otoño o

del encuentro entre la lluvia y un barco y deotros encuentros que nadie sabría predecir/o sealos nacimientos/ casamientos/ losdisparos de la belleza incesante.

http://crebas.blogaliza.org/2014/01/21/poemas-lxx-%C2%ABhechos%C2%BB-de-juan-gelman/

JOSÉ AGUSTÍN GOYTISOLO (Barcelona, 1928-1999)

LA GUERRA

De pronto, el airese abatió, encendido,cayó, como una espada,sobre la tierra. ¡Oh, sí,recuerdo los clamores!

Entre el humo y la sangre, miré los muros de la patria mía, como ciego miré por todas partes, buscando un pecho, una palabra, algo, donde esconder el llanto.

Y encontré sólo muerte, ruina y muerte bajo el cielo vacío.

(de Años decisivos)

http://www.poesiacastellana.es/poema.php?id=La+guerra&poeta=Goytisolo%2C+Jos%E9+Agust%EDn





HASSAN EL-OUAZZANI (Marrocos, 1970)

(...) Fago guerras para volverme un heroeInventooutraspara ser un mártir(...)

(de Samurai) http://files.bibliotecadepoesiacontemporanea.webnode.es/200000071-1ac951bc31/Poes%C3%ADa%20%C3%81rabe.pdf

YOLANDA LÓPEZ LÓPEZ (Ourense, 1976)

SEGREDO DE SUMARIO

Arestora repudio iso que chaman civilización.

O documento da barbarie

Que Walter Benjamín bautizou.

Invento retrógrado de mentes

Imperando na violencia irracional,

No pragmatismo perverso adoecendo pestes.

A Operación Cóndor,

Liberia, Haití, Colombia,

A invasión de Armenia,

Os presos do cruel Guantánamo,

O xenocidio de Sudán, Serra Leoa,

Uganda tinxida de masacre,

Katmandú mutilada,

A inocencia feita escrava,





Nueva Delhi, Etiopía,

A matanza sombría en Srebrenica,

O suxo ouro do Congo ensanguentado,

Os kurdos, os saharauís marxinados,

Gaza, Cisjordania, Bagdad, Beirut,

A identidade secuestrada,

Hassan II dende o púlpito da vergoña,

Das tropas fachendosas, da ebria Vitoria que amordaza,

Porque o voso pudor arrecende

A rancia pólvora homicida.

Adopto a postura inconformista

De revolucionaria inadaptada

No muro no que escacho e me atranco…

Mais érgome combativa.

O sangue percorre incertezas que fago leis certas,

Resistencias que triunfan

Na escuridade de olladas baleiras

Enchéndome…coma o mercurio tóxico

Que asasina na Bahía de Minamata,

Ou Chernóbil enchoupada coas bágoas acres da besta nuclear.

A materia deforma cavidades

Na ventosa de insignificancias,

No cerebro do animal inerte,

Nos ollos do látego enfermizo

Intoxicado polo necio culpable.

E a sádica industria…

Fumigando inocentes

Coa gadaña envelenada de Satán.

http://asescollaselectivas.blogaliza.org/2013/04/13/yolanda-lopez-lopez/


http://asescollaselectivas.blogaliza.org/2013/04/13/yolanda-lopez-lopez/


MUHAMMAD AL MAGUT (Siria, 1934)

ARDEN AS PALABRAS

Poesía, inmortal cadáver, abúrresme.Líbano arde,Brinca como egua ferida ao bordo do desertoMentres eu busco unha rapaza robustaPara rozala no autobús,A un home de trazos árabesPara derrubalo en calquera sitio.O meu país derrúbase,Treme nu cal cachorro de leónMentres eu busco un recanto retiradoE a unha aldeá desesperada para seducila.Deusa da poesíaQue penetras no meu corazón cal coiteloCando penso que compoño poemasA unha rapaza descoñecida,A un país mudoQue come e dorme con calquera.Podo rir ata que o sangueFlúa polos meus labios.Eu son a flor letal,A aguia que golpea a súa presa sen piedade.Árabes,Montañas de fariña e pracer,Campos de balas cegas,queredes un poema sobre Palestina,sobre conquista e sangue?Eu son un home estraño:Teño o peito de chuviaE nos meus ollos ausentesHai catro nacións feridas buscando a súa morte.



Estaba famento,Escoitando a triste músicaE dando voltas na cama cal verme de sedaCando saltou a primeira faísca.Deserto: ti mentes.Para quen é esta morte púrpurae a flor recollida baixo a ponte?Para quen son estas tumbasinclinadas baixo as estrelas,esta area que nos dáscada ano cal cárcere ou poema?Onte regresou este heroe de labios delgadosAcompañado polo vento, os tristes canónsE a súa longa lanza brillando como puñais nus.Dádelle un ancián ou unha prostituta,Dádelle estas estrelas e as areas xudías.AlíNo medio da fronteOnde centos de palabras agonizanQuero a bala de graza.Irmáns,Esquecín os vosos trazos,Aqueles sedutores ollos.Meu Deus!Catro continentes feridos no meu peito.Cría que conquistaría o mundoCos meus ollos azuis e a miña mirada poética.Líbano: muller branca baixo a auga,Montañas de peitos e poutas.Berra, mudo,Alza os brazosAta que estalen as axilasE sígueme.Eu son o barco baleiro,O vento cuberto de campás.Sobre os rostros das nais e os cativos,Sobre os versos e metros decadentesVerterei fontes de mel,Escribirei sobre árbores ou zapatos,Rosas ou rapaces.



Afástate, desgraza,Fermoso rapaz encurvado.Os meus dedos son longos como agullasE os meus ollos son dous heroes feridos.Dende hoxe non haberá versos.Cando te derruben, Líbano,E remátense as noites de poesía e frivolidadeDispararei a bala na miña gorxa.

de Tristura á luz da lúa (Huzn fi daw al-qamar) o

http://www.poesiaarabe.com/magut.htm

MUHAMMAD AZIZ AL-HABABI (Marrocos, 1922-1993)

Para cando?

A noiteséguenos.Noite sen fin,tebras da fame,tebras sen lúaque alucina os nosos pálidos rostros.Berros de blasfemia,furan a blindada face do ceo sen eco.Berros salvaxes.Berros de rabiaque a miseria arrancadas nosas gorxas en chamas.Para candoas espigas da nosa terrae a dozura do noso ceo?Para candoo sol no corazón?Veremos un día,o día,


http://www.poesiaarabe.com/magut.htm


como todo o mundo?Todo o mundo busca a paz.Nós preferimos estar en querelacoa morteque nos segasen consideraciónsnin piedadepor teoríasinfinitas,todos os díassen tregua.

http://plazapoetica.wordpress.com/2011/08/28/%C2%BFpara-cuando/

MUIN BASISU (Gaza, 1927-1984)

TRES MUROS PARA A SALA DE TORTURA

Ao abrenteEu resistirei...Mentres haxa no muro unha páxina en brancoe non se derretan os dedos da miña man.Aquí, alguén pulsaunha mensaxe a través do muro.Os nosos fíos convertéronse nas nosas veas,as veas destes muros.Todo o noso sangue se derramanas veas destes muros...Unha mensaxe a través do muro:Eles pecharon unha cela,mataron un prisioneiro,abriron outra celae levaron un prisioneiro...

http://www.poesiaarabe.com/muin_basisu.htm


http://www.poesiaarabe.com/muin_basisu.htm

http://plazapoetica.wordpress.com/2011/08/28/%C2%BFpara-cuando/


NADA EL HAYE (Líbano,1959)

O MEU AMOR

Que aquel que desexa un bico colla unha florQue o que busca unha aperta obteña un campoQue o que oculta un segredo acenda un cirioQue o que chora unha bágoa ofreza un corazónQue o que debuxa un horizonte voe aínda máis lonxeQue o que alcanza unha estrela conquiste o ceoQue o que toca o lume sexa atravesado por lóstregosCantado polos reiseñoresE levado polos xílgarosE que as follas da árbore acaricien a súa sombraPorque o meu amor é máis forte que a miña pacienciaO seu pobo invade as miñas verbasE as súas fronteirasSon a miña alma.

http://www.poesiaarabe.com/nada_el_haye.htm

DIANA VARELA PUÑAL (Ponteceso, 1981)

LADAÍÑA POLA SALVACIÓN III

Non nego a dificultade da loita,

o veleno do rancor,

as balas do engano,

as patadas do interese,

as mentiras-caricias,

a carouta nos bicos,

deixan unhas cicatrices na cara

que non hai maneira de agochar.


http://www.poesiaarabe.com/nada_el_haye.htm


Pero nada diso son eu,

se me reclaman,

alá me irei á batalla

e miles de aceites e incensos

purificaranme de novo

a mirada,

e non serei un deses noxentos armarios

que gardan cousas podrecidas.

Non serei cómplice da dor,

non se quedará en min, levedando,

arrastrándome polos pés,

anexionándome o peito,

feríndome a intelixencia.

A transparencia da luz,

liberadora, equilibrante,

é a máis poderosa das armas,

porque delas prescinde.

http://asescollaselectivas.blogaliza.org/2012/02/09/diana-varela-punal/

Guy Breniaux, A pomba da paz

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:La_Colombe_de_la_paix.jpg?uselang=es


http://commons.wikimedia.org/wiki/File:La_Colombe_de_la_paix.jpg?uselang=es

http://asescollaselectivas.blogaliza.org/2012/02/09/diana-varela-punal/


WILLIAM ERNEST HENLEY (Inglaterra, 1849–1903)

INVICTUS

Out of the night that covers me,Black as the Pit from pole to pole,I thank whatever gods may beFor my unconquerable soul. -In the fell clutch of circumstanceI have not winced nor cried aloud.Under the bludgeonings of chanceMy head is bloody, but unbowed. -Beyond this place of wrath and tearsLooms but the horror of the shade,And yet the menace of the yearsFinds, and shall find me, unafraid.It matters not how strait the gate,How charged with punishments the scroll,I am the master of my fate;I am the captain of my soul.

INVICTUS

Máis alá da noite que me cobrenegra como o abismo insondable,dou grazas aos deuses que puidesen existirpola miña alma invicta.Nas azarosas poutas das circunstanciasnunca me lamentei nin pestanexei.Sometido aos golpes do destinoa miña cabeza está ensanguentada, pero ergueita.Máis alá deste lugar de cólera e bágoasonde xace o Horror da Sombra,a ameaza dos anosencóntrame, e encontrarame, sen medo.Non importa que estreito sexa o portal,que cargada de castigos a sentenza,son o amo do meu destino:son o capitán da miña alma.

Este poema era recitado por Nelson Mandela nos momentos peores do seu terrible cativerio nas prisións sudafricanas, cativerio resultado da súa loita contra o racismo e o apartheid.

http://www.ojosdepapel.com/Index.aspx?blog=1094

http://pixabay.com/es/soldado-la-paz-casco-hombre-perfil-156524/


http://pixabay.com/es/soldado-la-paz-casco-hombre-perfil-156524/

http://www.ojosdepapel.com/Index.aspx?blog=1094


Índice de poetas

ADNAN AL-SAYEGH ...................................................................................................................................2AHMED' ABD AL MU'TI HEGAZI................................................................................................................2ALI AHMAD SAID.........................................................................................................................................3AMAL DUNQUL............................................................................................................................................3INGEBORG BACHMANN.............................................................................................................................5ISABEL BARRIEL..........................................................................................................................................5RAMÓN CABANILLAS.................................................................................................................................6JORGE CARRERA ANDRADE....................................................................................................................8MARTA DACOSTA.........................................................................................................................................8ÁNGELA FIGUERA.......................................................................................................................................9JUAN GELMAN............................................................................................................................................11JOSÉ AGUSTÍN GOYTISOLO.....................................................................................................................12HASSAN EL-OUAZZANI............................................................................................................................13YOLANDA LÓPEZ LÓPEZ .........................................................................................................................13MUHAMMAD AL MAGUT ........................................................................................................................15MUHAMMAD AZIZ AL-HABABI..............................................................................................................17MUIN BASISU..............................................................................................................................................18NADA EL HAYE...........................................................................................................................................19DIANA VARELA PUÑAL.............................................................................................................................19WILLIAM ERNEST HENLEY ....................................................................................................................21


verso a verso coa paz

Documents