czernodrimski nikodin - monolog so pametnikot (poema)

8/8/2019 CZERNODRIMSKI Nikodin - Monolog So Pametnikot (Poema)

1/19

2008

|


2/19

MONOLOG SO PAMETNIKOT

Bezbroj pesni za tebe napi{av

{to srcevo gi ra|a{edu{ata gi nose{e rakata gi pi{uva{e

Bezbroj zborovina hartija ostanaa kako enigmaneproîtani nerazbrani

Bezbroj solzi{to kapea so âsovi{to minea bea @e{ki

Kosite obeleapogledot se zamoritreperot na srceto se smirikopne@otvo mrakot od du[ata go zakluîvne go davamni na najvol{ebniot son{to kataveêr me mami

Ne velambe{e zaludnone velambe{e popusto

Samo pi{uvamda ja razbijamprokletava ti{inai ma^nata samotija


3/19

koja ete povtorno ûstvuvam}e mi go poka@e nejzinoto carstvo

Poniznogi otvoram vratitestvoreniod iljadnici osameni majstorikoi taka ja leêle tagatago zele kederotdelkale denono}noi prostor zatvorilevrata stvorile

eve

gi slu{amudarite na te[kite êkanikako pa|aatna starata nakovalnaprave}i gi reziwata{to ne r|aati kluôt{to mo@at da go imaat

samo osamenite

Prviot êkori milioni patekikoi vodatna edno mestopovtornokade sega stojamvol{ebno e toanekojdo{epnuva pozadi meneprvite êkoriznae{ se ma^nikako ma^ninata{to ti go prevrtuva stomakotno potoasami te vodatvlezivlezi i ne se kolebajnestrplivo {epoti glasot


4/19

Tukavo carstvoto na samotijatati si gospodarti si slugati si ti

Gi bara{ spomenitekolku {to saka{koi gi saka{koga gi saka{

Tie se tvoi

izvadigiili pu{tigo nemirot}e go stvori vrtlogotda go storitoa za tebe

Evegi moitepovtoruva {epototpoglednigitamu

vo podno@jetona ova golemo ni{to

Poglednigikolku se ubavi

Gi vezevkako vredna vezilkana belinata od denot

Gi redevgi naredivna nizata od @ivotot{to mi ja podari sudbinata

Gi narediv pomigoviminuti^asovidenovi


5/19

nedelimesecigodini

Sega vakaubavo naredenipodredenimo@am da gi gledammo@am da gi vadamkoga sakam

Ne se pla{i od nivve}e neumorno {epoti glasot

No sega ne e pozadi menedo mene e

Saka{ li da vidi{ nekoj

Strpisesamo da ja otvoramvremenskata porta}e te vodam niz tunelot

svetlinata e zaslepuva^kabrzinatanemo@e{ da ja zamislitvojot mal ^ove^ki mozokno toplinata{to ti se razleva niz telotoe nesekojdnevnane go ^ustvuva{ telotolebdi{ vo svetlinata

Eveeve ve}e stignavmego odbrav ovoj spomenda go vidi{koga postoevkoga {epotot go koristevpla{e}ise da ne go ispla{amtoa srce koe go posakuvavpremnogu be{e ne@nokr{livo


6/19

najubavite kristaline bea îsti kako toa srcenajskapocenite dijamantibea bezvrednivo sporedba na toa srce

[epotevda ne go voznemiramda ne go skr{amda ne go izvalkamveterot postojano me demne{eêka{e da go podignam glasotvior da go stori

magli da donese

Saka{eno ne mu dozvoliv

Ta zatoa {epotev

Eve poglednivo onaa zelena klupaznae{ li kolku lu srca

kupidon so strelata gi probodiltuka e i moetotuka e ikristalnotodijamantskotoi sega go gledami sega go ûstvuvamkako ne@no treperitreperi zaedno so temjanu{katana koja segaeve gledaj}e i podaram edna solzada ne ovenepoglednija trevatago zasili zelenilotose zgusnalasaka postela da stanei taada ja oseti toplinatana tie mladi tela


7/19

Slu{nigo horotpticite jato napravijai qubovna simfonijaod grlata im te^e

Vol{ebnici se tie

Pajacite mre@a pletatpodium }e bidekade nema ^ekorituku igra }e se igra

Svetilkitesilata ja gubatno mesecot{to na nebo stoizracite gi pu{tagi tera da itaatsaka i tojbalot da go gledabalot na vqubenite

Poglednigiponeseni se od zanesotne zboruvaat ni{topogledite gi vkrstijadu{ite gi otvorijakade kodovi tajnivo {ifri stavenisega se otvaraatno toaza niv maka ne ego znaat sekoj kodja znaat sekoja tajna

Da gi ostavimeneka tancuvaatneznaat tie za umor

Segakoga go videovoj spomen


8/19

ne gi pu{taj solzitetie se te{kitie se @e{ki

Dali slu{a[ osameniku

]e kapnat vo ni{to}e kapnat vo praznotijava

Ne se dovolno te{kine se dovolno @e{kipredvreme da ja otvoratportata od keder

Zaûvaj giimam i spomenina nizava dolgakade mo@e{ so meseci da plaê{

Nonema tie da gi vadam

Premnogu se ma^ni

premnogu se temni}eja zgusnati taka gustava temnina}e odletaatnekade tamu daleku

Osamenikueve od dolgoto raska@uvaweod dolgoto odewese izmorivnekoj mi velatse u{te si mladno ostarevne mo@am cvrstoda ja nosam temninata na grbotda sednemetaka polesno }e bide

Zolto molî{misli{ ni{to e


9/19

prazno e

Nepovtorno u{te edna lagalaga na tvojot um

Ispru@ija rakata}e go seti{ mramorotladen eno cvvrs eponekoga{ pukano i ponatamu laden e

No neka eta@nata du{aosamenata du{ane mo@e da go seti studenilototoa e nasekadezatoa sedni

I stoeqeto e zamorno

Sedni

}e molîme}e prebaruvame po nizata

Dodeka molîmevoshitot }e go pu{timeneka se vsadi vo likot}e vidi{nasmevki iskreni }e namami

Sedeweto se odol@ino vremetotuka nema[e mo]nema[e vrednostnikoj ne go bara[no i ne be[e potrebnonikoj ni[to ne mere[esamo zvucitepostojano ja menuvaa koloritnostavariraai gi pravea efektite vpeâtlivi


10/19

Dali ova e prostorotsite molâtgi ûstvuvamne gledam nikojno molêweto se ûstvuvatuka i tamunekoja vozdi[ka tivka tivka]e otkine od grlo nemotaka barame mislamdeka ]e go namami]e go istera skrbotno znam

nemo@ese pripil do sekoja kletkane nene e pripiennavlegol vo sr[tavo jadroyo na kletkatanemo]ni sevirusive lakomine mo@at da vlezat vo jadrotoskrbta gi uni[tuva

pelin vo sebe nosi

No sepakvozdi[kiteja namaluvaat jaînata na pelinotprivremenodo slednata

Osamenikupovtorno go slu[am [epototdali si tukaeve zgrapîvnekolku zalutani atomi sila]e gi zemami znaj povtorno ]e mo@amda ja fatam nizata]e izvleâm nekoj mig

Za portata ne gri@isepu[tija mislata


11/19

]e odleta taa tamuka@uva]i i da se otvori

Evete donesov na vrvot od planinatavisokokade pogledot e jasenod tuka ]e vidi[ sedobli@isedobli@ise do edelvajsotprisustvoto go tera da zatreperine@en e toj cvetêsto pati na ovoj edelvajs

na mojot edinsteven cvetmu raska@uvam prikaznina krajotkoga ]e zavr[ev so raska@uvawetogledav kako ispu[takapka na beliot snegbiser se prave[egi sobiravgi ûvavqubomorno samo za mene

neznam dali e toa solzaili samo kapkano ûstvuvago znam toaosamenikugo znamslu[av vnimatelnoza onoj den den na svetiot gralnapolnet so vinovino koe go pie[i pijan od qubovsi do krajot od @ivototdenkoga angelite od nebotose simnuvaatblagoslovot da go dadat[to so sebe go poneledenkoga do[leod dve


12/19

da stvorat edno.

Potoakoga knigata ]e ja zatvoratgi pu[taat zurlite da pi[tattolku silno[to i neboto ]e slu[netapanite da udrattolku silno[to i magmata se stresi

Gleda[ li osamenikugleda[ li vo toa srce

kakva toplina zraîkakva svetlina blikagi izbrka okolu sebezlite duhovilo[ite samovilisakaa krug da stvoratoro da igraatzloba da isturat

Mo]no e toa

amajlija od zbor pravigi ûva i pazivo no]i nemirni [to idatvo dni [to vrvat]e gi nosi rekatabranovite se silni]e gi udira od bregoviteostri se tie

Mo]no e toapee i koga e ta@nomo]no e osamenikumo]no e

Ti]inatemninai [umovi

êkorite odatpatekata


13/19

sama se pojavuva

^ekori[ li osamenikunekade napred[epoti [epototbrzamitam

Sakam da te odnesamsakam da ja vidi[gradinata

Zatani

plotot da go trgnamod @elbi go ispletivso sni[ta go vrzav

Pogledni i voshituvajsenalik na rajska gradina ecvetovive[arenobojni i raznovrsnigi ima premnogunasekade

vnimavaj kade gazi[eden cveteden mig]e uni[ti[ del od spomenot

Ova e centarottie dva cvetase bescenetipoglednigikolku se milnigo baraa zrakot son^evpovtorno sila da zberatradosni i sigurni setuka pod kro[natana ne@nata lipaso cvetovite svoi gi hraniso mirisot gi budigord sum na nivradosenkoga ]e gi vidam


14/19

nautrokako gi krevaat krevkite telamole@livo [ire]i gi livîwataza dopir ne@en

Ete toa e gradinatakoja jas ja stvorivkoganemojkta obzemacelosnoi sila se nemada se pomine vo samotijatatoga[

samo od gradinataso pogledcrpam snagakoga za poînka itamkro[nata [irna toga[@elno ja posakuvamso mirisot opoensonot da go namamiso veterot da go donese

Zatoakoga go gledam edelvajsotkako ja pu[ta kapkataponekoga[ mi e @al[to so menekatadnevno taguvane e sozdadena za toa

Osamenikupremnogu êkori napravivmeûstvuvamkako nabli@uvame do zonatana iluzorni buriefektite se sli^ninalik kako vistinskitegi ûstvuva[ li udaritenasekadevo sekoe katê od du[atabolkite se tivkino odeknuvaat vnatre


15/19

kinat parê po parênedavaatvreme ili naînrazumot da gi sredi mislitehaosot e tukano nikadeedna vistinskaspasonosnasamo mra^nitemnita@nipravej]i ja burataso sekoja potemna misla

pomo]na epobrza eru[i se pred sebe

Go ûstvuva[ litrule@ot od duvlotose sokrilesite zli mislisakaatkopneat

bolkata da ja zbogatatnemo]ni sekoga ]e se sooî[ so niv

Poglednigosega ovoj spomennema ve]e mesto vo negood jaînata na sozitei toji mnogu drugi

Ne gledajosameniku

êkoritepovtorno eve ne donesoatamu kade [to trgnavme

Zapametikoga ]e dojde[ tamu


16/19

vo carstvoto na samotijata

Raska@uvajzboruvajdvi@isepo bilo koja patekai tuka e ubavo

Koga ]e saka[da se vrati[vo svetot na surovostalicemerietonaduenosta

poni@enosta

Vo svetotkadelagata e vistinaivistinata e laga

Ne go tro[izaludno

popusto@elbite iskreni^uvajgi samo za sebepremnogu lakomi ima]e ti gi grabnat]e gi odnesatso nivnite valkani race

^esto patii koga ]e pomisli[deka mnogu rabotise samo teatarili mo@ebi znae[deka e teatarne se gri@iroqata tvojaod poodamna e izigranapominatatamu si samo statistnem


17/19

podvi@en

Ne gri@isevsadija voqata vo srcetoi prodol@i da ^ekori[

Grabigo migotkoj ]e ti dojdena dopir do rakatai glasno izgovori

NADETA E MIG ZA KOJ VREDI DA SE DVI@I{ I PONATAMUVOKRUGOT DALI BILO VO SUROVOSTA ILI OSAMENOSTA.


18/19

,

,

,

, , ,

,,

.

,

. --,

,,

,.

, , , ,

, -,

,,,,

,

.

, ,

, -- ,

,,,

.

,,

,


19/19

. ,

,

.,.

,

,.

.

czernodrimski nikodin - monolog so pametnikot (poema)

Documents