Nōmen/Numerus: ______________________________________________/__________

Diēs: __________________________ | Latin 1 SY20 – Finnigan

1. Troy, The Trojan War, and The Story of Aeneas

Trōia est in Asiā. In Trōiā, erat magnum bellum: appellātum est ‘Bellum Trōiānum.’

Bellum Trōianum erat valdē clārum inter populōs antīquōs. Multī poetae et aliī scriptōrēs multās fabulās dē Bellō Trōiānō scripsērunt.

Ūnus poēta clarus, ‘Vergilius’ nomine, scripsit longum carmen dē ūnō virō Trōianō.

Posterī huius Trōiānī vīrī Rōmam condidērunt.

Hic Trōiānus ‘Aenēās’ appellātur, et haec est fabula:

2. Aeneas’s Family

Aenēās cum fēminā Creūsā et familiā habitābat in Asiā; patria Aenēae Trōia fuit.

Hecuba rēgīna Trōiae erat; fēmina Aenēae fuit fīlia rēgīnae Hecubae.

Aenēās Creūsam amāvit et amāvit Aenēam Creūsa.

Ūnum fīlium habuērant et ‘Ascānium’ appellāverunt.

In Trōiā, etiam habitāvit fīlius rēgis ac rēginae. Fīliō nomen ‘Paris’ erat.

Paris est frater Creūsae, et Creūsa est soror Paridis.

3. Paris Sails to Greece

Ad Graeciam ā Trōiā nāvigāverat. Helena rēgīna in Graeciā fuerat.

Rēgīnam occupāverat et cum rēgīnā ad Asiam nāvigābat.

Tum Paris et Helena in Trōiā habitābant,

itaque nunc rēgīnam “Helenam Trōiae” vocāmus.

4. Menelaus Reacts to Helen’s Abduction

In Graeciā lēgātī ā Menelāō, Helenae virō, ad terrās et oppida nūntium portant:

“Helena rēgīna ā Graeciā ad Trōiam in Asiā cum Paride nāvigat!”

Lēgātī virōs omnēs Graeciae ad bellum contrā Trōiam convocant.

Posteā Graecī bellum parant et ad Asiam nāvigant.

5. Priam Announces War

Priamus est vir Hecubae rēgīnae et magnus rēx Trōiae.

Lēgātī Priamī nūntium ad prōvinciās portant.

Verba lēgātōrum sunt, “Graecī bellum in Trōiam et Asiam parant.”

Itaque virī prōvinciārum auxilium portāvērunt ad oppidum Trōiam.

6. Dido’s Backstory

Ubi Graecī et Trōiānī in Bellō Trōiānō pugnābant,

Didō, Poenōrum rēgīna, in magnō oppidō in Phoenīcā habitat.

Didōnis vir ‘Sychaeus’ appellātur. Elissa Sychaeum amāvit;

sed Pygmalion, frater rēgīnae et vir malus, Sychaeum cum Didōnis inimīcīs necāverat.

Itaque rēgīna fugam parāvit et cum Annā sorore

et multīs amīcīs ā Phoenīcā ad Āfricam nāvigāvit,

ubi magnum oppidum aedificābat.

Poenī oppidum ‘Carthāginem’ vocābant.

Carthāgō et magna et pulchra erat.

Sed in Āfricā erat magnum perīculum:

incolae Āfricae Carthāginem in agrō Āfricānō spectābant;

Poenōs aliēnōs nōn amāverunt.

Itaque bellum contrā Didōnem et sociōs Didōnis parābant.

Āfricānī multī, Poenī paucī erant;

perīculum miserae rēgīnae magnum erat.

7. When Aeneas Met Dido

Post Bellum Trōiānum, deī Aenēan ad Ītaliam vocābant.

Itaque Aenēās, cum familiā et paucīs amīcīs fugam parāverat

et super altum mare nāvigāverat. Sed ā viā ad Ītaliam longē errābant

et ad Didōnis rēgīnae oppidum in Āfricā nāvigāverunt.

Bona rēgīna Aenēan Trōiānum ad cēnam convocāverat.

In cēnā Aenēan dē Bellō Trōiānō rogāvit.

Ubi Aenēās Didōnī fābulam narrābat, misera pulchrum adamābat.

Aenēās narrat, “Fābulae meae dē Bellō Trōiānō longae et miserae erunt,

et verba nōn laeta sunt, sed miserīs verbīs narrābō.”

8. Aeneas Tells the Story of the Trojan Horse

Aenēās rēgīnae et amīcīs fābulam dē Bellō Trōiānō narrābat:

“Graecī bellum contrā Trōiam parābant et ad Asiam nāvigābant.

Diū pugnābant, sed oppidum nōn occupāvērunt.

Dēnique, post multōs annōs, magnum equum ligneum aedificāverant.

Equum ‘dōnum deae Minervae’ vocābant.

Deinde ā nostrō oppidō nāvigānt quasi ad Graeciam navigābunt;

sed nāvēs post īnsulam vīcīnam Tenedum cēlātae sunt.

Trōiānī laetī clāmābāmus, ‘Victōria est nostra!

Cum ferīs Graecīs nōn iam pugnābimus!

Equus ligneus certē est dōnum deīs nostrī oppidī,’

et equum malum per oppidī portās portāvimus.

Sed equus multōs Graecōs in uterō cēlābat.

Itaque ubi somnus oculōs nostrōs compressit,

Graecī ex equī ligneī uterō ēvolāvērunt

et per oppidum longē lātēque Trōiānōs necābant.

Sīc Graecī Trōiānōs in magnō proeliō superāvērunt.”

9. Dido Asks Aeneas to Tell Her About the Final Battle for Troy

Didō Aenēae dīxit: “Narrā, Trōiāne, fābulam dē proeliō in urbe.”

Itaque fabula Didōnī ab Aenēā narrāta est:

“Nunc erant ferī Graecī in oppidō. Trōiānī lātē longēque gladiīs necābantur.

Etiam Priamum rēgem in rēgiā ante deōrum āram necāverant,

ubi cum Hecubā uxōre deōrum auxilium exspectābat.

Tum occupāvērunt Hecubam et captīvam ab ārā portābant.

Deinde Graecus mīles Cassandram, fīliam rēgis rēgīnaeque, occupāvit,

et ante Minervae āram traxit.

Graecī mīlitēs fēminās Trōiānās līberōsque ad castra portābant,

et virōs multīs magnīsque tēlīs necābant.”

10. Aeneas Describes a Dream

Aenēās Didōnī narrābat: “Interim cum patre et uxōre et fīliō eram.

In somnīs nūntium ab umbrā virī magnī, quī fīlius Priamī et frater Creūsae fuerat,

dē Trōiae ruīnā portātum erat: ‘Ō clāra lux Troiānōrum!

Graecī ligneō equō Trōiam iam occupāvērunt.

Nunc flammās ruīnāsque rēgnī nostrī et urbis nostrae vidēmus.

Cūr, miser Aenēās, ex urbe nōn volās? Convocā tuam familiam et volā!’

11. Aeneas Summons His People and Implores Them to Leave

Statim familiam convocāvī, et paucīs verbīs magnā cum voce clāmāveram:

‘Volāte, sociī, trans campōs in silvās, ubi deī nostrō populō auxilium dabunt!

Semper deōs amābāmus et verbīs dōnīsque laudāvimus,

itaque dē caelō Trōiānōs spectābunt. Nostra fuga deōrum auxiliō parāta erit.

Nunc, amīcī, fugite! Ab omnibus deīs deābusque servābimur.’”

12. Aeneas Describes the Flight from Troy and Finishes His Tale

“Iam ad portam, fīnem urbis, mōvimus. Pater, Anchīsēs, celer nōn fuit, itaque eum portāvī.

Tenuī manum parvī Ascānī, et Creūsa post ambulābat.

Iam ante portam urbis stetimus, et uxōrem meam exspectābam.

Nōn fēminam vīderam et magnopere timuī.

Prope portam sedēbāmus mansimusque, sed numquam vēnit.

Audāx fortisque eram: glādium acrem occupāvī et in urbem cucurrī.

Circumspectābam urbem omnem sed pulchram nōn vīderam.

Dēnique umbram uxōris vīdī. Solācium miserō dedit:

‘Venus, bona dea, familiam nostram in Trōiā servāvit.

Sed nunc tempus est ē Trōiā cum patre fīliōque navigāre.

Prope portam exspectant. Navigā, vir care, ad Ītaliam.’

Tristis eram sed mōvī ad urbis fīnem et ex Asiā navigāvī.”

13. While Aeneas and the Trojans Live Happily in Carthage, A Jealous Rival Stirs up Trouble

Vīta laetē ab Aenēā Trōiānīsque cum Poenīs in regnō Didōnis agēbātur.

Subitō magnō amōre rēgīnae occupātur: nec pietās nec officium in pectore erant.

Iarbās, rēx Āfricānōrum, Didōnis amōre miserē agitātus erat,

sed rēx ā rēgīnā nōn amābantur.

Itaque amor rēgis in īram mūtātus est ac

bellum ā rēge potentī et īrātō contrā Poenōs parātum est.

Virīs dīxit: “Negātus sum ā rēgīnā Didōne, amōre meō.

Parāte, fortēs, bellum in Didōnem Trōiānumque.

Iuppiter, pater meus, convocābitur atque auxilium rogābō.

Sī precēs ā Iove responsae erunt, verbīs deī cōnfirmābor.”

Omnēs gladiōs ac arma occupāvērunt; omnia ad proelium magnum parābantur.