Το σχολείο μας

Η ομάδα του project β΄

τετραμήνου sChOOL TYΠOS

αποτελούμενη από μαθητές

της πρώτης τάξης του

Λυκείου αποφάσισε να

φτιάξει την εφημερίδα του

Σχολείου μας.

Στο πρώτο τεύχος της

εφημερίδας περιέχονται

θέματα σχετικά με τον

αθλητισμό και την τέχνη.

Ακόμα περιλαμβάνονται

και κάποια ανέκδοτα που

θα σας φτιάξουν την

διάθεση, έργα μαθητών που

φτιάχτηκαν στα πλαίσια

μαθημάτων, καθώς επίσης

και το πρόγραμμα των δύο

παραστάσεων της θεατρικής

ομάδας του Λυκείου μας

που πραγματοποιήθηκαν

στις 9 και 11 Μαΐου

2014 στο Πνευματικό

Κέντρο Σπάτων.

[Date]

ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ

Στίβος

Φέτος , όπως και κάθε χρόνο από το 2008, το σχολείο μας πήρε μέρος στους σχολικούς αγώνες του volley ,του basket και του στίβου. Δυστυχώς η ομάδα του ποδοσφαίρου δεν αγωνίστηκε λόγω έλλειψης συμμετοχών.

Στη σχολική ομάδα volley

συμμετείχαν κορίτσια και από

τις τρεις τάξεις του Λυκείου.

Συγκεκριμένα:

Δαυίδη Μαρία, Λαδογιάννη

Κορίνα, Μουγκογιάννη Νίκη,

Μουμούρη Hρώ, Μουμούρη

Κων/να, Μπλανά Στελίνα,

Νικολάου Αλεξάνδρα, Πηττά

Ελευθερία, και Σαββίδου

Κατερίνα.

Στον πρώτο αγώνα με τα

Εκπαιδευτήρια Κωστέα Γείτονα

η ομάδα μας κατάφερε να

νικήσει με 2-0 στα σετ. Όμως

στον επόμενο αγώνα με την

ομάδα του σχολείου της

Ραφήνας ηττήθηκαν κι

αποκλείστηκαν.

Όσον αφορά το basket, η

ομάδα του σχολείου μας, ενώ

κατάφερε να νικήσει στον

πρώτο αγώνα, έχασε από το

σχολείο της Παλλήνη με 3

πόντους διαφορά παίζοντας

όμως πολύ καλά και με θέληση.

Την ομάδα αποτελούσαν οι:

(συνέχεια σελ. 2)

[THE WEEK AHEAD]

Σαλβαδόρ Νταλί

Ο Σαλβαδόρ Νταλί (11 Μαΐου 1904 —

23 Ιανουαρίου 1989) ήταν ένας από

τους σημαντικότερους Ισπανούς

ζωγράφους. Συνδέθηκε με το

καλλιτεχνικό κίνημα του

υπερρεαλισμού στο οποίο ανήκε για

ένα διάστημα. Αποτελεί έναν από

τους περισσότερο γνωστούς

ζωγράφους του 20ου αιώνα και μια

πολύ εκκεντρική φυσιογνωμία της

σύγχρονης τέχνης. Συνδέεται άμεσα

με τον υπερρεαλιστικό αυτοματισμό

και τις φροϋδικές θεωρίες γύρω από

τα όνειρα.

Στο τεύχος αυτό θα ασχοληθούμε με

τον παρακάτω πίνακα:

Πρόκειται για μια σουρεαλιστική

ζωγραφική του Σαλβαντόρ Νταλί.

Ζωγραφίστηκε το 1944 , ενώ ο Νταλί

και η σύζυγός του, Γκαλά, ζούσαν

στην Αμερική.

Σε αυτή τη " ζωγραφισμένη στο χέρι

ονειρική φωτογραφία " - όπως

ονομάζονται γενικάτα έργα του -

απεικονίζεται ένας μακρινός

ορίζοντας και ήρεμα νερά , ίσως το

Πόρτο Λιγκάτ (Ισπανία), όπου η

Γκαλά είναι το αντικείμενο της

σκηνής . Δίπλα από το γυμνό σώμα

της κοιμώμενης γυναίκας , που

μετεωρίζεται πάνω από ένα επίπεδο

(συνέχεια σελ. 3)

Οι φωτό και τα cartoons αναζητήθηκαν στο Διαδίκτυο και διατηρούν το copyright τους [2]

(συνέχεια από σελ. 1)

Γαλάκος Νικηφόρος, Γράδος Στράτος,

Ιωάννου Γιώργος, Καστρινέλλης Βαγγέλης,

Μάρκου Χρήστος, Μαυρουλέας Κυριάκος,

Μπίμπιζας Στράτος , Παντελαίος Κων/νος.

Τέλος, τα παιδιά που εκπροσώπησαν το

σχολείο μας στο στίβο κατάφεραν να

κατακτήσουν υψηλές θέσεις. Από αυτούς

διακρίθηκαν οι εξής τρεις:

Δίβαρης Αθανάσιος : 1ος στα 400μ. Προκοπίου Γεώργιος : 4ος στα 3.000μ. Αντωνοπούλου Γεωργία : 4η στα 100μ.

Οι αγγελίες της χρονιάς!!!

Είσαι χοντρός και άσχημος; Έλα στο

γυμναστήριό μας και γίνε μόνο άσχημος!

Καραγκούνη 28. Τηλ. 88821579

Πωλείται βάρκα τρύπια για καταδύσεις.

Πληροφορίες κ. Ψαρόπουλος

Πωλούνται περσικά χαλιά, δικής μας

παραγωγής. Τηλ. 69555748361

Ζητείται μπάρμαν γυναίκα! Τηλ. 211 444

Πιτσαρία ζητάει παππού έως 95 ετών με

πάρκινσον, να ρίχνει τυρί στις πίτσες!

ΒΙΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ

Στις μέρες μας ένα αρκετά γνωστό φαινόμενο είναι «η βία στα γήπεδα». Με τον όρο βία δεν εννοούμε μόνο την σωματική αλλά και την λεκτική βία. Είναι γεγονός ότι ο αθλητισμός σαν σωματική δραστηριότητα και σαν θέαμα προσελκύει μεγάλες μάζες ανθρώπων, κυρίως στο ποδόσφαιρο.

Στα επεισόδια μέσα κι έξω από τα γήπεδα, συμμετέχει μόνο ένα μέρος των φιλάθλων, οι «hooligans». Ο όρος χρησιμοποιείται πολύ συχνά για να περιγράψει την συμπεριφορά των οπαδών σε αγώνες ποδοσφαίρου. Με αυτόν τον τρόπο δηλώνονται βανδαλισμοί και ομαδικές συγκρούσεις που λαμβάνουν χώρα πριν, κατά τη διάρκεια, ή μετά από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που προκαθορισμένες συγκρούσεις μεταξύ οπαδών γίνονται ανεξάρτητα από τους αγώνες ή με αφορμές αγώνες άλλων αθλημάτων.

Η συγγραφική μας ομάδα λέει

ΟΧΙ στη ΒΙΑ στα ΓΗΠΕΔΑ… ΟΧΙ στη ΒΙΑ και τον ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Αφίσα κατά της ενδοοικογενειακής βίας που συνέθεσαν στα πλαίσια του μαθήματος των

Αγγλικών, οι μαθήτριες του Γ1: Κ.ΑΡΒΑΝΙΤΗ- Φ.ΓΑΛΑΝΗ –Β.ΔΑΥΙΔΗ-Μ.ΚΑΘΕΡΗ

Οι φωτό και τα cartoons αναζητήθηκαν στο Διαδίκτυο και διατηρούν το copyright τους [3]

(συνέχεια από σελ. 1)

βράχο που επιπλέει πάνω από τη

θάλασσα, ο Νταλί απεικονίζει δύο

αιωρούμενα σταγονίδια του νερού και

ένα ρόδι, χριστιανικό σύμβολο της

γονιμότητας και της ανάστασης. Πάνω

από το ρόδι πετάει μια μέλισσα, ένα

έντομο που παραδοσιακά συμβολίζει την

Παρθένο. Στο πάνω αριστερό μέρος της

ζωγραφιάς ένα ψάρι σκάει έξω από το

ρόδι, και με τη σειρά του να πετάγεται

μια τίγρης και στη συνέχεια δίπλα της

πετάγεται μια άλλη τίγρης και ένα

τουφέκι με ξιφολόγχη που θα τσιμπήσει

Γκαλά στο χέρι. Πάνω τους ένας

ελέφαντας με μακριά πόδια ενός

φλαμίνγκο.

Συμβολισμός

Η ξιφολόγχη , ως σύμβολο του τσιμπήματος μέλισσας, μπορεί έτσι

να αντιπροσωπεύει απότομη αφύπνιση της γυναίκας από το ειρηνικό όνειρό της . Αυτό είναι ένα παράδειγμα της επιρροής του Σίγκμουντ Φρόιντ σχετικά με σουρεαλιστική τέχνη και τις προσπάθειες του Νταλί να εξερευνήσει τον κόσμο των ονείρων σε ένα ονειρικό τοπίο.

Η μέλισσα γύρω από το μικρότερο ρόδι ξανααπεικονίζεται συμβολικά.

Οι δύο τίγρεις αποτελούν το σώμα της μέλισσας (κίτρινο με μαύρες ρίγες )

και η ξιφολόγχη το κεντρί της . Το ψάρι μπορεί να εκπροσωπεί τα μάτια της μέλισσας , λόγω της ομοιότητας του φολιδωτού δέρματος του ψαριού με το φολιδωτό συγκρότημα μάτια των μελισσών. (συνέχεια σελ. 8_)

Ανέκδοτααα!

-Και εκεί που μπαίνω στο μπάνιο βλέπω παντού αίματα!

-Έλα ρε, τι έγινε;

-Κόπηκε το νερό!

-Μπαμπά, θέλω να κάνω μπαλέτο.

-Γιώργο, είναι επικίνδυνο.

-Γιατί μπαμπά;

-Γιατί θα σου σπάσω τα πόδια!

-Μάδησα τη Μαργαρίτα να δω αν με αγαπάει.

Τρείς ώρες μου πήρε. Πολύ μαλλί αυτή η κοπέλα.

-Έδωσα τη θέση μου σε μια γριούλα στο λεωφορείο εχτές

το βράδυ… αλλά δεν είχε ιδέα από οδήγηση.

-Χθες κατάπια μια βελόνα, αλλά τώρα είμαι

καλά..καλά… καλά… καλά….

Παραθέτουμε απόσπασμα από το χιπ χοπ τραγούδι που

δημιούργησαν οι μαθητές στο μάθημα ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ

κατεύθυνσης

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Τώρα που γίναμε Ευρωπαίοι πολίτες Μας λένε πως γίνανε κι οι αξίες μας ίδιες.

Αποστασιοποίηση όμως νοιώθουμε για τα πολιτικά Αφού τα κέντρα αποφάσεων είναι μακριά.

Η διαφάνεια, η συμμετοχή Η λογοδοσία και η συνοχή

Εξαρτώνται από διακυβέρνηση χρηστή.

Κι αν για πολιτική ενοποίηση κι επιρροή Πασχίζουν όλοι στην ένωση αυτή,

Μόνο μέσα από σεβασμό κι αξιοκρατία Χτίζουν οι λαοί τη δημοκρατία.

Χ. ΝΕΛΛΑ - Β. ΜΠΑΤΡΗ - Σ. ΓΙΑΝΝΑΚΗ - Γ. ΚΑΝΕΛΛΟΣ

Υπεύθυνη Καθηγήτρια: Φλωράτου Ουρανία

Οι φωτό και τα cartoons αναζητήθηκαν στο Διαδίκτυο και διατηρούν το copyright τους [4]

Οι φωτό και τα cartoons αναζητήθηκαν στο Διαδίκτυο και διατηρούν το copyright τους [5]

Η ζωή ενός «ξένου»

γράφει η Φαιναρέτη Μεριγκούνη, μαθήτρια του Α2

Η ιστορία μου δεν μοιάζει με μια ιδιαίτερη ιστορία.

Μπορεί να μοιάζει με την ιστορία πολλών παιδιών

σ’αυτή την πατρίδα. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι

θα έχει happy end… Βλέπετε, δεν έχω τα κατάλληλα

προνόμια για να έχω αυτή την τύχη. Ζω σε μια χώρα

που τον τελευταίο καιρό μαζί με τα δυσβάστακτα

οικονομικά προβλήματα αντιμετωπίζει έντονα

ρατσιστικά κρούσματα και τα θύματα πάντα είναι

αδύναμοι άνθρωποι σαν έμενα. Δεν είμαι ούτε 16

χρονών και δεν την θέλω άλλο την ζωή μου.

Μπορεί να μην έχω το ίδιο ακριβώς χρώμα δέρματος

με τους συμμαθητές μου ή να μην έχουμε την ίδια

μητρική γλώσσα, αλλά νιώθω πως ανήκω κι εγώ στο

ίδιο κοινωνικό σύνολο. Το όνομα μου δεν έχει σημασία,

θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε. Πηγαίνω 1η λυκείου

και δεν θέλω άλλο πια να ζω. Ξέρω ότι αυτό ακούγεται

πολύ μελοδραματικό, αλλά δυστυχώς είναι η δική μου

αλήθεια. Στο σχολειό όλοι με κοροϊδεύουν που είμαι

κοκαλιάρης και που μιλάω σπαστά τη γλώσσα τους.

Στο σπίτι γυρίζω πάντα με μελανιές και βρόμικα ρούχα,

χωρίς να έχω όρεξη να φάω ή να πω τίποτα. Κάθε μέρα

μου γίνεται όλο και πιο δύσκολο να σηκωθώ από το

κρεβάτι. Πάει καιρός από την τελευταία φορά που

κοιμήθηκα ήσυχος, χωρίς να ξυπνάω κατά τη διάρκεια

της νύχτας γεμάτος ιδρώτα από τους εφιάλτες που οι

καθημερινότητα μου, μου προκαλεί. Μόνο το

σημειωματάριο μου ξέρει πόσο δύσκολα περνάω από

τότε που άρχισα το σχολείο εδώ. Δεν μιλώ σε κανέναν

άλλο γι’ αυτά που γίνονται στο σχολείο. Οι βαθμοί μου

είναι απαίσιοι γιατί τις περισσότερες φορές δεν

προλαβαίνω να διαβάσω, πρέπει να βοηθάω τον

πατέρα μου σε διάφορες δουλειές. Οι «φίλοι» μου,

ευχαριστιούνται με το να μου δανείζονται πράγματα, τα

οποία τυχαίνει να μην επιστρέφονται ποτέ… Τα βιβλία

μου τα έχουν όλα μουτζουρώσει και η τσάντα μου

γεμάτη χαρτάκια με χαζά ειρωνικά στιχάκια που

γράφουν οι «φίλοι» μου για να γελάσουν μαζί μου.

Την περασμένη εβδομάδα μαζεύτηκε η

αγοροπαρέα για να με ξεφτιλίσει στο γυμναστήριο

του σχολειού μπροστά σε όλα τα κορίτσια. Μου

έκλεψαν το παντελόνι και τα παπούτσια και με

άφησαν έτσι να περάσω το υπόλοιπο του

μαθήματος. Δεν μου επιτρέπουν να κάθομαι μαζί

τους στα διαλείμματα και κάθε φορά που πάω να πω

κάτι την ώρα του μαθήματος ακούγονται πίσω μου

γέλια και γιουχαΐσματα. Προσπαθούν να με πείσουν

ότι είμαι άχρηστος, ότι δεν αξίζω τίποτα και συνεχώς

μου το υπενθυμίζουν. Μπορεί στο τέλος να έχουν και

δίκιο…

Τίποτα δεν μπορώ να κάνω σωστά τελικά! Είμαι

ένας άχρηστος. Φεύγοντας κάθε μέρα από το σχολειό

θέλω να πάω να πέσω να πεθάνω. Νιώθω τόσο

άσχημα που πιστεύω πως αυτό θα ήταν το καλύτερο

για όλους… Έτσι κι αλλιώς, δεν είμαι σημαντικός και

για κανέναν ! Ούτε που θα καταλάβουν πως λείπω.

Έχω πάρει πλέον τις αποφάσεις μου. Δεν ΜΠΟΡΩ να

ζήσω άλλο έτσι! Είναι η μόνη λύση. Δεν θα χαθεί και

τίποτα σπουδαίο… Ένας άχρηστος αλλοδαπός μόνο.

Ένας λιγότερος για την χώρα, ποιο το κακό;

Στους γονείς μου δεν θα πω τίποτα, δεν έχουν ιδέα

για το τι περνάω καθημερινά. Γι’ αυτό και δεν τους

αφήνω να έρχονται ποτέ στο σχολείο να ρωτήσουν

για την πρόοδο μου… Εξ’ άλλου, δεν θα μπορούσαν να

κάνουν και τίποτα, αρκετά προβλήματα έχουν και

χωρίς εμένα.

Η πιθανότητα να αφήσω γράμμα μου φάνηκε

σαχλή, αλλά φυσικά, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στις

μελοδραματικές μου τάσεις. Έγραψα λοιπόν ένα

γράμμα στην πιο όμορφη κοπέλα της τάξης, τον πιο

γλυκό άνθρωπο που έχω γνωρίσει ποτέ και τον μόνο

που δεν με κοιτάζει με απέχθεια. Απλά είναι

καλόκαρδη και αυτά τα γαλάζια μάτια της με κάνουν

να νιώθω πως βρίσκομαι στον παράδεισο. Μπορώ να

βυθιστώ σε αυτά και να χάσω κάθε επαφή με τον έξω

κόσμο. Της έγραψα λοιπόν, σε αυτό το τελευταίο μου

γράμμα, το τελευταίο μου σημείωμα, όλα τα όνειρα

και τις σκέψεις που είχα κάνει για την ζωή μου

ερχόμενος σε αυτήν την χώρα. Με τα χίλια ζόρια, της

εξομολογήθηκα όλα μου τα συναισθήματα σχετικά με

τις καταστάσεις που βιώνω εντός κι εκτός σχολείου

και κλείνοντας της αποκάλυψα τα σχέδια μου για το

άμεσο μέλλον.

Όταν χτύπησε το κουδούνι για το πρώτο

διάλειμμα έβαλα το γράμμα μέσα στο τετράδιο της κι

αμέσως κατευθύνθηκα προς την ταράτσα του

σχολείου. (συνέχεια σελ. 6)

Οι φωτό και τα cartoons αναζητήθηκαν στο Διαδίκτυο και διατηρούν το copyright τους [6]

(συνέχεια από σελ. 5_)

Αν ήταν να πεθάνω, ας πέθαινα με τρόπο

που θα με θυμόντουσαν. Καλύτερο από το τίποτα.

Ευτυχώς που είμαι τόσο λεπτός και μικρόσωμος

που μπορώ άνετα να περάσω ανάμεσα από τα

κάγκελα και να βρεθώ στην ταράτσα του σχολειού.

Δεν υπήρχε λόγος να το καθυστερώ. Ανέβηκα

νυχοπατώντας τις βρώμικες και γεμάτες σκόνη

σκάλες για την ταράτσα. Τα χέρια μου άρχισαν να

τρέμουν ελαφρά. Τέτοιο τρέμουλο δεν με είχε

ξαναπιάσει. Ούτε όταν περνάγαμε τα σύνορα δεν

ένιωσα τόσο αδύναμος. Θύμωσα τόσο πολύ με τον

εαυτό μου που, ακόμα και τώρα, παραμένω τόσο

δειλός! Είμαι απόλυτα άχρηστος!

Όλα μου τα καταθλιπτικά συναισθήματα

κατέκλισαν το μυαλό μου. Τα πόδια μου λύγισαν κι

έπεσα κάτω. Κάλυψα το πρόσωπο μου με τις παλάμες

μου και έβαλα τα κλάματα με έντονα αναφιλητά. Τότε

είναι που άκουσα βιαστικά βήματα να ανεβαίνουν τις

σκάλες του κάτω ορόφου. Τινάχτηκα όρθιος με μιας

και όρμησα προς την πόρτα της ταράτσας.

Κλειδωμένη. Γύρισα το κεφάλι μου και έσυρα το

βλέμμα μου στον χώρο. Ένα παράθυρο. Το μόνο που

υπήρχε ήταν ένα παλιό γκρι παράθυρο. Σχεδόν

πετώντας βρέθηκα να παλεύω με τα λεπτά σαν

καλαμάκια χεράκια μου να ανοίξω το παλιό παράθυρο.

Τα χέρια μου γδάρθηκαν και λίγο αίμα κύλισε.

Σκούπισα τα αίματα πάνω στο παντελόνι μου και

άνοιξα εντελώς το παράθυρο. Άρχισα να

βαριανασαίνω… Οι παλάμες μου ίδρωσαν και τα

πόδια μου άρχισαν κι αυτά να τρέμουν. Έσφιξα τα

χέρια μου σε δύο γροθιές και ανέβηκα στο πεζουλάκι

του παραθύρου. Έκανα τον σταυρό μου, όλοι εδώ

αυτό κάνουν στις δύσκολες στιγμές και δάκρυα

ξανακύλησαν στα μάγουλα μου. Καυτά δάκρυα.

Δάκρυα απελπισίας και απόγνωσης. Δάκρυα

πληγωμένα. Δάκρυα πόνου. Τότε είναι που μου ήρθε

το ερώτημα, “Γιατί να τελειώσει έτσι η ζωή μου;” Τώρα

όμως δεν μπορώ να κάνω πίσω. Δεν πρέπει να

γελοιοποιηθώ έτσι. Ακόμα και τώρα να είμαι τόσο

δειλός! Πήγα να κάνω το μοιραίο βήμα προς το τέλος

μου, όταν άκουσα ένα κοριτσίστικο ουρλιαχτό κάπου

πίσω μου. Γύρισα απότομα το κεφάλι μου να δω ποιος

με διακόπτει με τέτοιο τρόπο. Ήταν εκείνη. Είχε

βλέμμα ικεσίας και δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της.

Μου φάνηκε σαν να πέρασε ένας αιώνας κοιτάζοντας

ο ένας τον άλλο, ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν

πάνω από μερικά δευτερόλεπτα. Κοίταξα ξανά κάτω,

το έδαφος. Ήμουν στον τρίτο όροφο του σχολείου.

- Για κάποιους είσαι πολύ σημαντικός, την άκουσα

να μου ψιθυρίζει με φωνή που έσπασε την τελευταία

στιγμή.

Εστίασα το βλέμμα μου στο δικό της και ύστερα

στον καταγάλανο ουρανό. Ήταν μια τόσο ηλιόλουστη

μέρα. Μπορούσα να μυρίσω την άνοιξη να έρχεται. Κάτι

στον αέρα εδώ αλλάζει πάντα την άνοιξη. Ξαφνικά

άρχισα να ζαλίζομαι. Το κεφάλι μου άρχισε να βαραίνει

και το τελευταίο πράγμα που άκουσα ήταν το

τρομοκρατημένο ουρλιαχτό της, πριν κλείσω τα μάτια

μου και νιώσω την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια

μου.

Στο μυαλό μου στροβιλίστηκαν ένα σωρό

ερωτήματα. Τώρα εγώ πέθανα; Αυτό ήταν όλο; Μήπως

δεν άξιζε τελικά; Δεν πρόλαβα να θέσω τα βαθιά

στοχασμένα ερωτήματα μου όταν ξύπνησα σε ένα μπλε

δωμάτιο με άσπρα κρεβάτια. Ακόμα και στο να πεθάνω

απέτυχα!

Έξω από την μισόκλειστη πόρτα έβλεπα τους

γονείς μου να προσπαθούν να συνεννοηθούν με την

νοσοκόμα. Οι καημένοι, δεν τα καταλαβαίνουν τα

ελληνικά. Ύστερα από λίγο έφυγαν, ενώ εγώ έκανα τον

κοιμισμένο γιατί δεν ήξερα ακόμη πώς να τους

αντιμετωπίσω. Σε λίγο άκουσα ήχο γυναικείων

τακουνιών να με πλησιάζει. Άνοιξα με κόπο τα μάτια

μου και αντίκρισα μια όχι και πολύ νεαρή κυρία να με

κοιτάει γλυκά.

- Καλησπέρα, μου είπε γλυκά - Καλησπέρα σας, απάντησα μπερδεμένος και

ανασηκώθηκα στο κρεβάτι μου. Δεν την ήξερα, δεν την είχα ξαναδεί ποτέ μου…

“Μήπως με μπέρδεψε με κάποιον άλλον;”

σκέφτηκα από μέσα μου.

- Φαντάζομαι πως είσαι μπερδεμένος… έκανε μια μικρή παύση. Με εμένα λοιπόν όλα θα ξεκαθαριστούν μέσα σου, συνέχισε. Θα σε βοηθήσω να βρεις την θέση σου σε αυτόν τον, κάπως άδικο, κόσμο. Είμαι η ψυχολόγος σου, και όλα θα πάνε καλά.

“ Όλοι έτσι λέτε... ” σκέφτηκα και έβγαλα έναν

μεγάλο αναστεναγμό.

Από ό,τι φάνηκε αυτή το εννοούσε! Όλα πάνε καλά.

Το μυαλό μου άρχισε να καθαρίζει. Σε λιγότερο από δύο

μήνες, τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν την σωστή

τους θέση. Ξεκίνησα ξανά το σχολείο και δειλά δειλά

έκανα καινούργιες φιλίες, μπήκα σε παρέες. (συν. σελ. 8)

Οι φωτό και τα cartoons αναζητήθηκαν στο Διαδίκτυο και διατηρούν το copyright τους [7]

FUN TYΠOS

SUDOKU

made by K. ΛΑΔΟΓΙΑΝΝΗ-

Σ. ΛΙΑΛΙΟΥΤΗ- Σ. ΙΣΣΑΡΗ

ΒΡΕΣ ΤΗΝ ΚΑΘΕΤΗ ΛΕΞΗ

…αν ξέρεις ΒΙΟΛΟΓΙΑ Α Λυκείου made by

Β. ΔΑΥΙΔΗ-Μ. ΔΑΥΙΔΗ-Ν. ΜΟΥΓΚΟΓΙΑΝΝΗ- Γ. ΜΑΡΓΕΤΗΣ-Γ. ΜΑΡΓΕΤΗΣ

ΚΡΥΠΤΟΛΕΞΟ

made by K. ΛΑΔΟΓΙΑΝΝΗ Σ. ΛΙΑΛΙΟΥΤΗ- Σ. ΙΣΣΑΡΗ

Ψάξε οριζόντια, κάθετα και διαγώνια

να βρεις 12 λέξεις που σχετίζονται

με το καλοκαίρι :

5 7

6 9

3 1

2

7

4 6

1 8

2

3

9

1

8

5

7

1 8 9

7

6

3

4

7

2

1 2

3

9 4

8 9

5

1

Ε Ψ Α Μ Μ Ο Σ Γ Ε Δ Α Ξ

Η Λ Ι Ο Θ Ε Ρ Α Π Ε Ι Α

Κ Ο Χ Υ Λ Ι Μ Β Δ Α Ε Ρ

Α Λ Α Σ Σ Ε Α Μ Ι Η Λ Γ

Λ Π Ε Σ Σ Ε Γ Ν Α Σ Κ Υ

Ο Η Λ Ι Ψ Δ Ι Α Κ Υ Ο Α

Κ Ε Μ Π Α Γ Ω T Ο Ο Υ Λ

Α Θ Α Ο Θ Ρ Υ Η Π Ι Β Ι

Ι Σ Α Ρ Α Ψ Ο Φ Ε Κ Α Α

Ρ Δ Ψ Λ Ρ Χ Α Θ Σ Λ Δ Σ

Ι Φ Α Β Α Ζ Ο Ε Ζ Ρ Α Κ

Ξ Α Π Λ Ω Σ T Ρ Α Χ Κ Η

Α Γ Ο Π Ρ Γ Σ Α Δ Η Ι Ρ

Θ Ε Ρ Μ Υ Γ Υ Α Ο Λ Α Γ

1

2

3

4

5

6

7

8

9

1. Αποτελεί κέντρο ελέγχου ισορροπίας του σώματος 2. Αποτελείται από τα εγκεφαλικά ημισφαίρια 3. Παρόμοια δομή με αυτή του νωτιαίου μυελού 4. Λέγεται κυτταρική … 5. Μεικτοί αδένες ήδη από την εμβρυική ζωή 6. Συνδέει εγκεφαλικό ημισφαίριο με το νωτιαίο μυελό 7. Ενδοκρινής μοίρα των όρχεων 8. Διατήρηση… του σώματος: μία από τις λειτουργίες του

αίματος 9. Μείωση της οστικής μάζας

ΚΑΘΕΤΗ ΛΕΞΗ: Επενδύει εξωτερικά τη διάφυση

Ε Ψ Α Μ Μ Ο Σ Γ Ε Δ Α Ξ

Η Λ Ι Ο Θ Ε Ρ Α Π Ε Ι Α

Κ Ο Χ Υ Λ Ι Μ Β Δ Α Ε Ρ

Α Λ Α Σ Σ Ε Α Μ Ι Η Λ Γ

Λ Π Ε Σ Σ Ε Γ Ν Α Σ Κ Υ

Ο Η Λ Ι Ψ Δ Ι Α Κ Υ Ο Α

Κ Ε Μ Π Α Γ Ω T Ο Ο Υ Λ

Α Θ Α Ο Θ Ρ Υ Η Π Ι Β Ι

Ι Σ Α Ρ Α Ψ Ο Φ Ε Κ Α Α

Ρ Δ Ψ Λ Ρ Χ Α Θ Σ Λ Δ Σ

Ι Φ Α Β Α Ζ Ο Ε Ζ Ρ Α Κ

Ξ Α Π Λ Ω Σ T Ρ Α Χ Κ Η

Α Γ Ο Π Ρ Γ Σ Α Δ Η Ι Ρ

Θ Ε Ρ Μ Υ Γ Υ Α Ο Λ Α Γ

ΛΥΣΕΙΣ

5 7 2 3 6 9 4 1 8

3 1 8 4 2 5 9 7 6

4 6 9 1 8 7 2 5 3

9 3 1 2 5 8 6 4 7

2 5 4 6 7 3 1 8 9

7 8 6 9 1 4 3 2 5

8 9 3 5 4 1 7 6 2

1 2 5 7 3 6 8 9 4

6 4 7 8 9 2 5 3 1

1 Π Α Ρ Ε Γ Κ Ε Φ Α Λ Ι Δ Α

2 Ε Γ Κ Ε Φ Α Λ Ο Σ

3 Π Ρ Ο Μ Η Κ Η Σ

4 Δ Ι Α Φ Ο Ρ Ο Π Ο Ι Η Σ Η

5 Ω Ο Θ Η Κ Ε Σ

6 Σ T Ε Λ Ε Χ Ο Σ

7 T Ε Σ T Ο Σ T Ε Ρ Ο Ν Η

8 Θ Ε Ρ Μ Ο Κ Ρ Α Σ Ι Α

9 Ο Σ T Ε Ο Π Ο Ρ Ω Σ Η

Οι φωτό και τα cartoons αναζητήθηκαν στο Διαδίκτυο και διατηρούν το copyright τους [8]

( συνέχει από σελ 6)

Έμαθα ότι τελικά ποτέ δεν έπεσα από το

παράθυρο, γιατί, κατά καλή μου τύχη και

θελήματος του θεού, λιποθύμησα από την

μέσα πλευρά του παραθύρου και απλά

πέφτοντας χτύπησα το κεφάλι μου. Έμαθα

πως η ζωή είναι γεμάτη ανηφόρα, αλλά

κάνοντας κουράγιο και πολύ προσπάθεια

καταφέρνεις να κατακτήσεις όλα σου τα

όνειρα. Ο άνθρωπος, είναι φτιαγμένος να

αντέχει σε τεράστιες κακουχίες και με σταθερά

βήματα μπορεί να κατακτήσει τα πάντα. Είμαι

χαρούμενος που αποφάσισα κάποτε να

αυτοκτονήσω γιατί συνειδητοποίησα πόσο

μεγάλο είναι το δώρο της ζωής και πόσο

άσκοπα θα το σπαταλούσα αν έκανα εκείνο το

λάθος βήμα. Τελικά μπορείς να είσαι πάντα

ευτυχισμένος, αρκεί εσύ να το διαλέξεις.

ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ

Δαυίδη Βασιλική Δαυίδη Μαρία Ίσαρη Στέλλα

Λαγού Κατερίνα Λαδογιάννη Κορίνα

Λιαλιούτη Σοφία Μαμαλούκου Αφροδίτη-Χριστίνα

Μαργέτης Γιάννης Μαργέτης Γιώργος

Μουγκογιάννη Νίκη Μουμούρη Κωνσταντίνα

Μπελεφάντη Μαριλένα Παπαδόπουλος Κυριάκος

Παππάς Γιάννης Πατρίκιος Αποστόλης

Πορίκης Ιάσονας

Υπεύθυνη Καθηγήτρια:

Φλωράτου Ουρανία

Καλό καλοκαίρι!!!!!!!!!!!!!!!

(συνέχεια από σελ. 3_)

Ο ελέφαντας είναι μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της «Pulcino della Minerva» γλυπτό του Gian Lorenzo Bernini απέναντι από την εκκλησία της Santa Maria sopra Minerva στη Ρώμη. Το μικρότερο ρόδι που αιωρείται ανάμεσα στις δύο σταγόνες του νερού μπορεί να συμβολίζει την Αφροδίτη, κυρίως λόγω της καρδιάς που σχηματίζει η σκιά του. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως ένα χριστιανικό σύμβολο της γονιμότητας και της ανάστασης.

Έχει επίσης προταθεί ότι η ζωγραφική είναι «μια

σουρεαλιστική ερμηνεία της Θεωρίας της Εξέλιξης ».

Ο Νταλί δήλωσε ότι η ζωγραφική του είχε ως στόχο «να

εκφράσει για πρώτη φορά σε εικόνες την ανακάλυψη του

Φρόιντ για το τυπικό όνειρο με μια μακροσκελή αφήγηση,

συνέπεια της αμεσότητας ενός τυχαίου γεγονότος το οποίο

προκαλεί στον κοιμώμενο να ξυπνήσει . Δηλαδή, όπως μια

μπάρα μπορεί να πέσει στο λαιμό του ενός ατόμου που

κοιμάται, προκαλώντας τους να ξυπνήσουν και ένα μεγάλο

όνειρο να τελειώσει με τη λεπίδα μιας γκιλοτίνας να πέφτει

πάνω τους, έτσι και ο θόρυβος της μέλισσας εδώ προκαλεί

την αίσθηση του τσιμπήματος που θα ξυπνήσει τη Γκαλά.» Η

γενική ιδέα της γκιλοτίνα αναφέρεται σε ένα όνειρο που

αναφέρθηκε από τον Alfred Maury στο “Le sommeil et les

rêves” και σχετίζονται με το Φρόιντ στην “Ερμηνεία των

Ονείρων” .

Σχέση Νταλί – Φρόυντ

Ο Σίγκμουντ Φρόυντ (6 Μαΐου 1856 – 23 Σεπτεμβρίου 1939)

ήταν Αυστριακός ιατρός, φυσιολόγος, ψυχίατρος και

θεμελιωτής της ψυχαναλυτικής σχολής στον τομέα της

ψυχολογίας. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον

βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ου αιώνα που μελέτησε

και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, η απώθηση

και η παιδική σεξουαλικότητα.

Ο Νταλί είχε επηρεαστεί βαθύτατα από τις θεωρίες του

Φρόυντ οι οποίες αντανακλούνται στα περισσότερα έργα

του. Ιδιαίτερα από το βιβλίο του “H Ερμηνεία των Ονείρων”

( 4 Νοεμβρίου του 1899) με βασικό θέμα τη διερεύνηση του

ονείρου ως εκπλήρωση μίας επιθυμίας. Βασική του θέση

ήταν ότι το όνειρο (ακόμη και οι εφιάλτες) αποτελεί

πάντοτε την εκπλήρωση μιας ασυνείδητης επιθυμίας, η

έκφραση της οποίας όμως λογοκρίνεται πριν γίνει συνειδητή

και παραμορφώνεται με διάφορους μηχανισμούς, όπως η

μετάθεση και η χρήση συμβόλων.