The following pages show some impressions of the book I made in 2008

MOOIE DAGEN & DATA

EEN NATUURLIJKE OMGEVING

ZONDER TITEL

De vorm maakt iets tot een ding, niet de inhoud.De vorm geeft gewicht aan de inhoud.De vorm geeft inhoud aan het verhaal.

Het gaat er niet om wat ik schilder.Het gaat erom hoe ik het schilder.

Ik kan alles schilderen en dat omvatongeveer tien onderwerpen.

Meer dan het verhaal over de liefde, over de dood, over eenzaamheid, geluk, haat en nog vijf anderen zijn er niet op de wereld.

Die worden door elke nieuwe generatie weer opnieuw verteld.Het einde van de kunst is niet in zicht.

BIJ DE TIJDwe passen ons aan

aan hoe het verandertaan waar het op lijktzodat we er op lijken

Kunst is geen allemansvriend en is niet vrijblijvend. Iedereen mag zelf weten wat hij er in ziet maar de kunstenaar maakt uit wie er gelijk heeft.

De kunstenaar heeft gelijk. Niet iedereen is kunstenaar.

(Beuys had geen gelijk)Iemand met een tekstverwerker is nog geen schrijver, zo is iemand met twee ogen of zelfs met een potlood

nog geen beeldend kunstenaar.

NIEUWE KUNSTVerandering is niet gelijk aan vooruitgang.

Vooruitgang is een idee of een verandering van plaats. De kunst verandert door de tijd, door de volgende generaties.

Verandering is van alle tijden. Vooruitgang is een utopie met een einddoel.

De kunst verandert niet in een lineaire ontwikkeling.Gaat niet van goed naar beter.

Kunst is van alle tijden.

De kunst en het leven lijken in zoverre op elkaar dat aan beide geen direct nut kan worden toegeschreven.Het leven is vormeloos, de kunst geeft er vorm aan.

beeldvlakdenkbeeld

beeldschermlichtbeeldtijdsbeeld

tijdvlakbreukvlakstijlbreuk

ESSAY 2leve het statisch eindprodukt

meten is wetende diepste en de dagelijkse dingen

blindstarenavonturen in de schilderkunst

beeldschoonverf als geveinsd gevoeltijdgenoten en tijdlozende koe van de waarheid

het leven is sterker dan de leer dagtekening

gooi niet met verf

Ik probeer te schilderen wat het meest voor de hand ligt, maar ik kan het lang niet altijd vinden.

Sommige kunst wil aantonen dat er een betekenis, dat er zin is, andere laat zien dat die er niet is (dat is de mijne).

Die tegenstelling aan beide kanten belichten, dat kan alleen de kunst (hoewel Einstein en Bohr nog steeds allebei

een beetje gelijk hebben, als ik het goed begrijp).

Elke inhoud en waarde die aan kunst wordt gegeven is waar. Hij wordt verteld door een kunstenaar die de waarheid vertelt

of wordt gelogen door een kunstenaar die liegt. En daar zit ‘m de kneep en dat blijft een ingewikkelde zaak.

zondag 05-06-05Schilderijtje maken?

Ik weet hoe ‘t er uit moet zienmaar ik weet nog niet wat er op moet.

We zijn niet in staat ons aan “de natuur” te conformeren of volledig te onttrekken.Uit dit dualisme is de kunst een geconstrueerde ontsnapping.

Kunst is kunstmatig. Want kunst groeit niet, niet uit zichzelf en niet op grond van sentimenten.

Kunst wordt gemaakt, met rede en gevoel. Het gaat over het leven waarin de mens zich als tegenstander, buitenstaander, bewonderaar en

eigenwijs zoogdier een weg zoekt.

Soms is het genoeg een element uit de realiteit als een fenomeen te kopiëren naar het linnen of papier.Zo forceer ik een kunstmatige werkelijkheid.

Ik zeg nog steeds dat het me uiteindelijk, alles overziend en gewogen, toch te doen is om de vorm.En in de vorm wordt de inhoud zichtbaar.

Kunst isGeen kinderspel

Geen gekkenwerkGeen dameshobby

Tijdens de middagvoorstelling draait in de bioscoop een film over een man wiens leven wordt bepaald door de alledaagse gebeurtenissen zoals die, rondom hem in de binnenstad, zich dagelijks afspelen. Hij laat zich leiden door de voorzienigheid en hoopt zo nog eens verrast te worden; Geluk buiten zijn toedoen, ongeluk buiten zijn schuld, onontkoombaar, ongebonden en onverplicht.Hij staat op in zijn huis in de Morgenstraat en gaat naamloos naar buiten, richting middag.De straten lijken ’s ochtends een rangeerterrein waar vrachtwagens wagonladingen goederen af en aan rijden om de winkels te bevoorraden.Op de markt worden enkele groente- en fruitkramen opgebouwd. Daar ontmoet hij een kennis met wie hij een kop koffie drinkt in Café Biljart. Ze bespreken het weer en de tijd, maken een afspraak voor binnenkort bij leven en welzijn, verlaten de zaak en nemen afscheid tot nader order. Hij begeeft zich in het totaalbeeld van het stadscentrum waarin hij vanuit een vogelperspectief, hoog boven de daken van de huizen,

in het stratenplan, als in een conglomeraat van hazenpaden door de lens van de camera af en toe wordt waargenomen tot hij in de bioscoop verdwijnt.Als hij de donkere zaal inloopt, zoomt de camera op hem in en opkijkend ziet hij op het scherm hoe hij tussen de bijna lege stoelenrijen schuifelt en voor het doek plaats neemt. Hij trekt zittend zijn jas uit en legt hem naast zich op een lege fauteuil.Terwijl hij achterom kijkt om zich er van te vergewissen dat niemand zich aan zijn houding kan storen, zakt hij onderuit en legt zijn benen op de rugleuning voor hem.Dan gaat zijn blik terug naar het doek, onderzoekt de scène en op hetzelfde moment dat hij op het beeldscherm in zijn ogen kijkt, slaat het beeld met een verblindend witte lichtflits zwart. ’99

VOOR ME

Een schaal met vers fruitalsof het altijd zo heeft gelegenen op de schaal zal liggen,onvergankelijk een stilleven.’85

Ik heb geen keuze tussenhet een en het andertussen het kleine en het grotede beeldende kunst en de televisiede kermis en de kerkgeld en goedkrant en literatuurtussen geluid en muziek

geschiedenissenstromingentijdsgewrichtendataik ben niet geconcentreerd

en in de momentenwaarin ik het bengaat ereen andere wereldvan eenzelfde belangaan me voorbij.’83

De stof omgeven door het gas van het beeld.’71

Het verband tussen een bloempotsteenrood, gravel, een tennisbaaneen trapezium en een bloempot andersomwat is dat meer dan een steenrode bloempotin een materiaal dat hetzelfde oogt alsgravel in de vorm van een trapeziumzoals het perspectief van de witte lijnenin het gravel van een tennisbaan.’84

VADER EN ZOON

Als Sander, acht jaar oud, zich afvraagt aan het ontbijtof ergens, nu, op heel de werelder iemand is met zo’n serviesbrood en beleg op zo een tafelals hij hier nu zo voor zich zieten ik hem antwoord dat het kanmaar denk dat het niet voorkomten hij dan denkt van welen zegt dat het niet kandat niemand dit zo heeften ik weer zeg: ja,.. eigenlijk, ..ik weet het nieten denk: toch kan het, maar het zal wel niet.‘85

WIMBLEDON WACHT OP OPKLARINGENBelgië Vlaams TV2 14.40 - 15.25 uur.

Voorafgaand aan de finale Dames Enkel zaterdag 3 - 7 - ’82wordt het zeil ter bescherming tegen de regenover de baan getrokken en volgen de camera’shet doen en laten van het publiek op de tribunesmen wacht op hervatting van de wedstrijdbeschut zich met paraplu's en zeiltjesmen kijkt naar elkaar zoals de camera naar iedereen kijktmen eet en drinkt watde stem van de verslaggever zwijgt een directe reportage van de handelingen en bewegingen van publiek in afwachtingeen stuk zonder climax, zonder enige spanningzonder ontknoping, zonder meerrust.

TE LAAT OPGESCHREVEN

Vanmorgen aan het aanrechtbezig met het broodwist ik mijn levensvraag plotsin een antwoord te verwoorden.‘s middags stond de strekkingme nog helder voor de geestmaar ik moest zoeken naar de woordenen ‘s avonds na het etenwas ik alles weer vergeten.’85

(advertentie)

Café Rest. De Kup Orthen

GEEN CONCLUSIES(annonce)