WK: Normal, but so different

Hoofdstuk 37

• Maakten we kennis met Tijmen, het vijfde kindje van Marit en Staf.

• Besloten Katrien en Jasmin samen naar de universiteit te trekken, en

veranderde Jasmin radicaal van look.

• Groeide Laura op tot tiener.

• Bleek Valentina – tot grote blijdschap van Elfie – zwanger te zijn van

een tweede kindje.

• Groeide Elfie op tot tiener.

• Trok Olivia in bij Maxwell, en hing er een ongemakkelijke sfeer tussen

hen beiden.

• Groeiden Linus en Selene op tot peuters.

• Belde Merle met de ouders van Annabel. Ze spraken af dat Annabel bij

haar en Merle bleef wonen.

• Bleek Shania zwanger te zijn van Joris.

Ow, dat was blijkbaar veel… Op naar

de volgende update dan maar!!

In de vorige update…

“Zo, hoe staat het hier met de schilderwerken?”

“Hmmm, het is loodzwaar, als die kleine details

schilderen,” zucht Elfie, terwijl ze de laatste hand legt

aan een appelboompje.

Iris,

Lex,

Valentina,

Stefan

& Elfie

“Maar hé, alles voor mijn kleine broertje of zusje!”

Ze buigt zich naar haar moeders buik toe: “Zou jij er

zo stilaan niet eens uitkomen, zodat je die mooie

kamer kan zien die je papa en grote zus voor je

hebben gemaakt?”

“Ja, van mij mag het er ook wel stilaan uit,” puft Valentina, “Ik vind het heerlijk om zwanger te zijn, maar na deze twee trappen naar boven ben ik helemaal uitgeput! Om nog maar te zwijgen over die scheurende honger.”

Ze draait zich om naar de deur: “Ik ga naar beneden om iets te eten!”

Kreunend loopt ze de trappen weer af, het lijkt wel

alsof haar buik bij iedere trede heviger begint te

steken. En nog voordat ze de living bereikt heeft, laat

de kleine duidelijk merken dat hij eruit wil!

“Aaargh! Aauuuw, ik was vergeten wat een pijn dit kon

doen!”, gilt ze doorheen het hele huis.

“Valentina! Val, komt de baby?”

Haastig komt Stefan de gang in rennen, vastbesloten

om de geboorte van zijn tweede kind niet te missen.

“Nee! Dat lijkt alleen maar zo!”, bijt Valentina hem toe.

Ook Elfie heeft intussen het geschreeuw van twee

verdiepingen lager gehoord, en snelt naar beneden:

“Volhouden, mama! Nog even en je hebt weer een

schattig baby‟tje!”

En inderdaad, tegen het moment dat Elfie beneden

aankomt, ziet ze haar moeder met een klein meisje in

haar armen staan.

“Een tweede dochter…”, zucht ze.

“Tien vingertjes, tien teentjes, de ogen van haar vader,

de haren van haar opa en een gemengde huidskleur.

Een prachtig klein meisje…”

Ze draait zich om naar Elfie, die wat aarzelend staat

toe te kijken: “Kom je zusje eens bekijken, meid!”

Vertederd aait Elfie haar het kleine meisje over haar

zachte wangetje: “Hallo, kleine… hoe heet ze eigenlijk,

mama?”

“Carmen,” zegt Valentina, terwijl ze even een blik

wisselt met Stefan, die goedkeurend knikt, “We

noemen haar Carmen.”

“Oh. My. God. Wàt heb jij uitgespookt?”, brengt

Katrien uit wanneer ze de nieuwe look van haar beste

vriendin ziet.

Katrien

& Jasmin

“Gewoon, een kleine verandering…”, giechelt Jasmin,

en ze kijkt Katrien samenzweerderig aan, “Zou jij ook

eens moeten doen! Je ziet er zo saaaaai uit!”

“Vergeet het!”, roept Katrien uit, en ze begint haar

vriendin te kietelen, “Ik heb écht geen zin om ooit

samen met jou in een gekkenhuis te belanden!”

“Genade, genade!”, smeekt Jasmin, en ze steekt haar

beide handen in de lucht, “Oké, je ziet er goed uit

zoals je bent. Zullen we dan nu onze kamers maar

eens gaan bekijken?”

Wanneer ze beide hun kamer min of meer hebben

ingericht, gaan Jasmin en Katrien aan hun computer

zitten om hun specialisatie te kiezen. Jasmin gaat voor

biologie, terwijl Katrien voor kunst kiest.

Meteen daarna moet Jasmin al naar haar college.

“Laat het studentenleven beginnen!”

Het is een warme zomerdag, en Olivia en Maxwell

zitten samen in de tuin te genieten van de tweeling. In

een gekke bui heeft Olivia Maxwell overgehaald om

mee te schommelen.

Maxwell,

Olivia,

Linus

& Selene

“Je hebt gelijk, Olivia! Ik voel me weer helemaal een

klein jongetje!”, lacht Maxwell terwijl hij zich nog wat

onwennig achterover laat hangen op de schommel.

Vrolijk lacht Olivia terug: “Zo, en heeft het kleine

jongetje nog plannen voor vanavond??”

Maxwell kijkt haar een beetje verlegen aan, en

mompelt dan: “Ik heb vanavond een blind date…”

“Een blind date? Jij?!” Olivia trekt grote ogen.

“Ja, waarom niet?”, antwoordt Maxwell een beetje

scherp, “Ik mag toch ook wel eens wat?”

“Tuurlijk, je hebt gelijk!”, grinnikt Olivia, “Alleen leek

je me niet echt type voor een blind date…”

“Dat is dan een teken dat je me nog niet zo goed

kent,” lacht Maxwell een beetje onwennig. Hij staat op

en loopt naar de deur: “Ik ga me even opfrissen, over

een halfuurtje staat ze hier…”

Olivia had al niet verwacht dat Maxwell een date zou

hebben, maar haar mond valt al helemaal open bij het

zien van de vrouw die „s avonds in de gang staat. Veel

kent ze niet van Maxwell, maar dit is zéker zijn type

niet!

Zelfverzekerd loopt de vrouw op haar af: “Diana, Diana

Dehaan. En u bent…?”

“Olivia Normal. Maxwells…”

“… huisgenote.”, maakt ze haar zin na enige twijfel af.

Diana kijkt haar spottend aan: “Zijn huisgenote? Ja,

nu begrijp ik helemaal waarom Maxwell een blind date

heeft gevraagd!”

“Ik zal hem vanavond eens goed gaan verwennen,

zodat hij eindelijk weet wat het is om met een échte

vrouw om te gaan.”

Ze snuift even, en kijkt dan langs Olivia heen de gang

in.

“Ah Maxwell, daar ben je, tijger van me!”

Zonder Olivia nog één blik waardig te gunnen, loopt ze

op hem af, “Zijn we weg? Ik kan best wel begrijpen dat

je even weg wil van zo‟n omgeving.”

Zwijgend loopt Olivia naar boven. Zelf voelt ze zich

niet meteen gekwetst door Diana‟s woorden, maar ze

hoopt dat Maxwell hier niet te ver in mee zal gaan…

“Goedemorgen, broertje…”, glimlachend trekt

Annabel aan Thibo‟s donsdeken, “Weet je nog wat

voor dag het vandaag is?”

Shania,

Merle,

Annabel,

Thibo

& Mare

Even knippert Thibo slaperig met zijn ogen, maar dan

is hij klaarwakker: “Natuurlijk weet ik dat, het is mijn

verjaardag!”

In één sprong staat hij naast zijn zus op de grond.

“Vandaag mag ik met snoepjes trakteren in de klas, en

vanavond krijg ik taart en cadeautjes! En wanneer ik

dan ben opgegroeid krijg ik een nieuwe kamer en mag

ik naar de middelbare school en kan ik een liefje

krijgen,…”, ratelt hij aan één stuk door.

“En misschien zou je eens iets aan je haar kunnen

doen?”

Shania is de kamer komen binnenlopen, en lacht om

Thibo die met zijn ogen draait: “Nee mama, ik vind

lange haren gewoon leuker!”

Wanneer hij de schoolbus buiten hoort toeteren, loopt

hij nog snel naar Shania‟s buik: “En jij, blijven zitten

hoor! Ik zou het heel leuk vinden als je vanavond als

verjaardagscadeau zou komen!”

Die avond staat Thibo nerveus achter zijn

verjaardagstaart. Ongeduldig wiebelt hij van de ene

voet op de andere: “Als jullie niet snel komen, eet ik

de taart alleen op – met kaarsjes en al!”

Mare komt de trap afgestommeld met een paar ratels

en toeters in haar handen: “Hé, dat wil ik niet missen.

Ik wil ook een stukje taart, blazen dus!”

Thibo buigt zich over de taart, en Merle en Shania

kijken elkaar knipogend aan. Hun kleine jongen wordt

al zo groot…

Thibo blaast zijn kaarsjes in sneltempo uit, en springt

de lucht in: “Jiehaaaa!! Dit is leuk!!”

Maar wanneer hij weer op de grond staat, kijkt hij wat

verbaasd naar zijn nieuwe uiterlijk: “Sinds wanneer

heb ik bruin haar?!”

Even later staat hij zichzelf keurend voor de spiegel te

bekijken.

“Zo, dat ziet er al veel beter uit! En nee, ik ga mijn

haren niet afknippen, de meisjes vinden me zo ook

knap!”

Op dat moment hoort hij een harde gil uit de

woonkamer, en meteen draait hij zich om: “De baby

komt!!”

Binnen staat Shania inderdaad met haar handen om

haar buik geklemd: “Merleeee! Auw, verdomme dit

doet zeer!”

Maar Merle lijkt haar niet te horen, dus moet Shania

het maar met Thibo doen.

“Auww… van alle kinderen die ik heb, doet deze toch

het meeste pijn hoor!”

Op dat moment vliegt de deur open, en komt Annabel

binnen gelopen: “Shania? Alles in orde, kan ik iets

voor je doen??”

“Merle…”, is het enige wat Shania kan uitbrengen.

“Ik geloof dat moeke al ging slapen.”, zegt Thibo

terwijl hij naar de slaapkamer loopt, “Ik schud haar

wel even uit haar bed.”

Maar net op het moment dat hij de slaapkamerdeur

opent…

Houdt Shania een snoezig meisje in haar armen.

“Je lijkt helemaal op Joris…”, mompelt ze, terwijl ze

de kleine meid aan alle kanten bekijkt.

Even staat ze verdwaasd naar de baby te kijken, om

haar dan in Annabels armen te leggen: “Hier, hou jij

Franka maar vast.”

Vragend kijkt Annabel haar aan.

Maar haar blik wordt meteen weer ongerust, wanneer

ze Shania opnieuw naar haar buik ziet grijpen.

“De klootzak! Levert hij me ineens dubbel zoveel pijn

op!”

Enkele minuten later bekijkt ze trots het babyjongetje

in haar armen: “Gelukkig, jij lijkt veel meer op mij,

kleine Basil. Alleen de ogen heb je van je vader.”

Daarbij spreekt ze het woord „vader‟ met zo‟n afschuw

uit, dat Annabel er bijna kippenvel van krijgt.

“Een tweeling…”, zucht Shania, wanneer ze wat

bekomen is van de bevalling. Dan breek er een

voorzichtige glimlach door op haar gezicht.

“Ze mogen dan op zo‟n verschrikkelijke manier

verwekt zijn… ik zal mijn uiterste best doen om hen

net zo graag te zien als mijn andere kinderen!”

Carmen zwaait jullie

uit, tot de volgende

keer!!!