. . . וההוספה בלימוד התורה בעניני משיח והגאולה היא ה"דרך הישרה" לפעול התגלות וביאת משיח והגאולה בפועל ממש )תזו"מ תנש"א(

ה"ב

Issue 69 גליון ס"ט | פרשת בהעלותך | ט' סיון

MOSHIACH IN THE PARSHA

In 5703 (1943), the Frierdiker Rebbe published the statement of l’alter l’teshuvah l’alter l’geulah – declaring the ever-so-imminent arrival of Moshiach. Simultaneously, he was instructing Chassidim to establish more Mosdos and build new houses and centers of Torah and Chesed. They were somewhat confused, wondering about all his enthusiasm in building etc. What is the point of investing in long-term projects if Moshiach is coming soon?

The Frierdiker Rebbe explained: The answer lies in the Torah, in Parshas Bahaloscha. During the forty years in which the Yidden traveled through the desert on the way to Eretz Yisroel, they made many stops. Each time they stopped, by Hashem’s instructions, they were to set up the Mishkan. When they would leave, the Mishkan would be disassembled and carried with them until the next stop, where it would be assembled once again. There were times when they camped for very lengthy periods of time, such as the nineteen years they camped in Kadeish. There were also times when they camped for just one night. At each stop, the Mishkan was assembled from scratch with all its keilim, and karbanos were brought. The Yidden could have asked the same question that the Chassidim proposed towards the Frierdiker Rebbe: Why should

we bother to set up the whole Mishkan, a time-consuming and difficult task, when in a few hours the sign may be given to travel on. The Mishkan we just worked so hard to build will be taken apart again! The answer is that setting up the Mishkan was a commandment of Hashem. It therefore had to be performed fully and properly, irrelevant of the time it will remain standing. We do not analyze nor judge Hashem’s will. We only perform it in its entirety.

This should also be our attitude towards the Geulah. We Yidden, as ma’aminim b’nei ma’aminim, completely believe that Moshiach is coming each day. At the same time, however, this should not take away from our fulfilling Hashem’s will, right now, to the fullest extent, even when that רצון is to do what seems to be a long-term project. One has nothing to do with the other. We must continue to do Hashem’s will with our full enthusiasm and commitment, based on what we know to be Hashem’s will presently. We also simultaneously remain firm and strong in our faith that Hashem can and does make miracles and wonders, and will send Moshiach right now.

עּו" )במדבר ט, כ( י ְיהָוה ִיָסּ י ְיהָוה ַיֲחנּו ְוַעל ִפּ ַעל ִפּ"

יד קודשכתב On Shabbos Parshas Behaloscha 5748, the Rebbe explained the reason for Aharon's disappointment, elucidated in the first Rashi of this

week's Parsha. Aharon’s sole purpose, his avodah, was to serve in the Mishkan. Therefore, when the Mishkan was dedicated without his involvement, he was truly disappointed.

From this the Rebbe derives a hora'ah in Avodas Hashem that is very applicable to our times - the final days of Golus. When a Yid sees other Yidden who are koching in Moshiach and he is not involved, it should truly disappoint him! The Yid should do everything in his ability to join their effort and bring Moshiach now!

Below, we present the Rebbe's corrections on this part of the Sicha. The final text reads as follows:

המקדש בית והכנת בחנוכת עוסקים מישראל כו"כ שכאשר היתכן ולכן,

השלישי, יעמוד מישהו מן הצד ולא יהי' עמהם בחנוכה, לא הוא ולא שבטו )ב"ב, תלמידיו וכו'(?! – אלא ודאי ישתדל גם הוא להשתתף עמהם בחנוכה, לקרב ולזרז

את חנוכת ביהמ"ק השלישי שיבנה במהרה בימיו ובימינו

It is therefore inconceivable that when many Yidden are involved in dedicating and preparing the Beis Hamikdash Hashlishi for someone to stand on the side and not join the dedication. Not him, nor his Shevet (family, Talmidim, etc. - ?!) Instead, he must surely make an effort to join them in their preparations to hasten and accelerate the dedicating of the Beis Hamikdash Hashlishi, which will be built speedily, in his days, and in ours.

ד ע ו ם ל ו ע ל ח י ש מ ה ך ל מ ו נ י ב ר ו ו נ ר ו מ ו נ נ ו ד א י ח י

ת ו ל ג י א ל א דIn this Farbrengen the Rebbe spoke at length about the connection between Hashem and the Yidden - as a husband and

wife. This started by Har Sinai when Hashem was מאנס -so to speak- the Yidden by lifting the mountain above their heads, thus לא יוכל לשלחה כל ימיו - He can never exchange them for another nation no matter what sin the wife (the Yidden) have done.

Hashem has to give them everything they need, בבני חיי ומזוני, as befitting the queen of מלך מלכי המלכים הקב"ה.

Next, the Rebbe began to defend the Yidden from any complaints that Hashem may have against them, saying that anything wrong a Yid does is because of the יצר הרע which Hashem put into them. The Rebbe finished off by saying, “If so, than what complaints could you have?”

In this part of the Sichah, the Rebbe shows us how, to the contrary - the Yidden are able to demand from Hashem whatever they need because they are the wife of Hashem. The fact that they do not complain even about being sent into Golus is because they are humble, ענוים.

However, enough with being humble! גיב א קלאפ אויפן טיש and demand that Moshiach should come now!

דער ביאור אין דער שייכות פון סוטה צו אידן דוקא – ווי דאס איז אין רוחניות הענינים:

דער גאנצער ענין פון סוטה איז שייך נאר בא אידן, ס'איז וועלכן מיט בעל א האבן מוז אשה די ווארום און וישראל. משה דת ע"פ וקידושין חופה געווען וויבאלד אז דער אויבערשטער איז דער בעל פון אידן און ועונתה". כסותה געבן "שארה זיי אלץ ער דארף המלכים מלכי מלך וועגן זיך רעדט דא אז וויבאלד הקב"ה, איז פארשטאנדיק וואס ער דארף געבן צו זיין

מלכה!

ס'איז וכו'; טהורה און נקיה איז זי אז נאך ובפרט וואס הרעותי", "אשר וואס דעם מצד וואס מערניט שאור א יצה"ר, א באשאפן האט אויבערשטער דער שבעיסה, דערפאר קען זיין די מעגלעכקייט אז א איד

זאל עובר זיין אויף היפך רצונו.

דו )דער אויבערשטער( האסטו טענות צו א אידן?! דו ביסט דאך דער וואס איז שולדיק אין דעם – ווארום זאגט גמרא די ווי יצר הרע! דו האסט באשאפן דעם אז "ארבעה מתחרט עליהן הקב"ה שבראם . . יצה"ר".

"רצוננו לעשות רצונך ומי מעכב – שאור שבעיסה", דאס און "שאור" דעם געמאכט האסט דו וואס

אריינגעשטעלט אין דער "עיסה".

איז וואס האסטו טענות?!

און דער ענין הנ"ל האט א קשר אויך צו דעם סיום המסכת לויט דער גירסא אז דאס ענדיקט זיך מיט דעם דאיכא ענוה תיתני "לא געזאגט האט יוסף ר' וואס

אנא". והביאור בזה:

ווי אידן, ווי ענוים גרעסערע קיין ניטא זיינען עז כנסת ישראל –

בזרוע מאנען געדארפט אידן האבן לעולם ווארום אז דער אויבעשטער זאל זיי געבן כיד המלך: ע"פ דין זיי האט אויבערשטער דער ווארום אלץ, זיי קומט )כביכול( מאנס געווען "כפה עליהם הר כגיגית", וואס

דעמולט "לא יוכל לשלחה גו'".

און נאכמער – אידן האבן די פולע רעכט מאנען: וואס איז דאס פאר א גלות – וואס איז דאס פאר אן ענין אז דער בעל איז הלך למדינת הים – וואס הייסט: בשעת

ס'איז געווען א חופה וקידושין ע"פ דת משה וישראל אויבעשטער, דער בעל, מיטן אידן, אשה, די צווישן און דערצו איז די אשה א נקי' א טהורה – איז היתכן אז דער בעל איז הלך למדינת הים, היתכן אז ס'איז דא

א גלות?!!

און אפילו אויב ס'איז דא א חשש אז די אשה האט נאר שולד, איר ניט אויך דאס איז – געטאן עפעס שולדיק איז דער בעל, ווארום ער האט באשאפן דעם

יצר הרע, און ער איז אויף דעם מתחרט בכל יום!

דעם – בעל )דעם אים בארעכטיגט וואס היינט אוועק גייט ער אז אזוי, זיך פירן צו אויבערשטן(

למדינת הים, ער שיקט אידן אין גלות?!

גרעסערע וואס ענוים, זיינען אידן אז וויבאלד נאר ענוים קענען ניט זיין – דערפאר מאנען זייד אס ניט!

א גיב – עניו אן זיין שיעור דער איז וויפל אבער קלאפ אין טיש און זאג אז מ'זאל ברענגען משיח תיכף

ומיד!)משיחת ש"פ בהעלותך תשמ"א – בלתי מוגה(

לזכות החיל בצבאות ה' אברהם אפרים שי'

בן מרת דבורה תחי' לרגל בואו בבריתו של אברהם אבינו

ג' סיון תשע"דשיזכה להיות חסיד ירא שמים ולמדן

לנח״ר כ״ק אדמו״ר מלך המשיח

מוקדש לזכות אבינוכ"ק אדמו"ר מלך המשיח לזירוז התגלותו המיידית

לעיני בשר תיכף ומיד ממש!

לע"נ הרה"ח ר' יהודה לייב בן

ר' מרדכי ע"ה ביסטריצקי נפטר ד' סיון תשע"ג

והקיצו ורננו שוכני עפר והוא בתוכם בגאולה האמיתית והשלימה

לע"נ ר' דוד שמואל ע"ה בן יבדלחט"א

זלמן גרשון שליט"אנפטר בדמי ימיו י"ד אייר תשע"ד

והקיצו ורננו שוכני עפר והוא בתוכם בגאולה האמיתית והשלימה

The Rebbe once said that when Moshiach will come he will read from Moshiach's Sefer Torah, which was completed in 5730.

DIDYOUKNOWLIVING LESSONS

On 10 Teves 5750 an individual came to the Rebbe requesting a blessings for

himself and his family. He continued adding more and more requests until the Rebbe told him:

Perhaps you should request that Moshiach should come?

The man answered: Im Yirtzeh Hashem.

The Rebbe commented: Hashem wants it; it’s up to the Yidden to want it as well.